สวัสดีครับผมชื่อหลินเฟย ผมใช้ชีวิตลูกคุณหนูมาตลอด จนวันนึงผมได้พบกับดาวเหนือ ผมได้ใช้ชีวิตที่แสนจะธรรมดามาก ดาวเหนือชวนผมทำอะไรหลายอย่างที่ผมไม่เคยทำมาก่อน และได้กินอาหารที่ไม่เคยกินมาก่อนอีกด้วย ผมดีใจมากที่ได้พบกับดาวเหนือ และผมก็หวังว่าเขาจะไม่หายไปไหน

หลินเฟย:คณะบริหารธุรกิจ ปี2 ส่วนสูง 177 ซม. ไม่ชอบของหวานและแมลง

พ่อของหลินเฟยเป็นนักธุรกิจรายใหญ่ของประเทศ และแม่ของหลินเฟยเป็น เจ้าของโรงพยาบาลชื่อดัง หลินเฟยเกิดมาพร้อมกับกองเงินกองทอง เขาเป็นคนที่ใจดีมาก คนส่วนใหญ่ที่เข้าหาหลินเฟยก็มีแต่หวังผลประโยชน์กันทั้งนั้น แต่หลินเฟยก็ไม่ได้ใจดีกับทุกคนหรอกนะ

ดาวเหนือ:คณะนิเทศศาสตร์ ปี1 ส่วนสูง184ซม. ชอบนมกล้วยไม่ชอบช็อกโกแลต พ่อและแม่ของดาวเหนือทำอาชีพทำไร่ทำสวนอยู่ที่ต่างจังหวัด บ้านของดาวเหนือไม่ได้ร่ำรวยอะไร พ่อและแม่ของดาวเหนือจึงส่งดาวเหนือมาเรียนในเมือง เพราะหวังว่าถ้าดาวเหนือโตขึ้นจะมีอาชีพที่มั่นคงและไม่ลำบากเหมือนพวกเขา ดาวเหนือเป็นคนที่จิตใจดีมีน้ำใจ แต่เพราะดาวเหนือยากจน ก็เลยมีเพื่อนไม่มากนัก แต่แค่นี้ก็เพียงพอให้เขาดำเนินชีวิตต่อไป

.

.

.

' ตี๊ดๆๆ' เสียงนาฬิกาปลุกยามเช้า บอกให้รู้ว่าในขณะนี้เป็นเวลา 7 โมงแล้ว

"อื้อออ" เจ้าของเสียงงัวเงียนั้นลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจ เพราะรู้ตัวว่าตอนนี้เป็นเวลาที่ตนต้องตื่นแล้ว เขาเดินเข้าห้องน้ำเช่นเคยเหมือนทุกวันอาบน้ำชำระล้างร่างกายเรียบร้อยเขาจึงเดินลงไปชั้นล่าง

" อรุณสวัสดิ์ครับคุณพ่อคุณแม่" เขาเอ่ยทักทายทั้งสองคนที่นั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร ทั้งสองยิ้มให้เขาเล็กน้อย

"ไหนวันนี้ต้องทำอะไรบ้างบอกมามี้มาซิ" เสียงสาววัยกลางคนเอ่ยขึ้นถามอย่างเอ็นดู

" ก็ไม่มีอะไรมากครับคุณแม่ วันนี้มีกิจกรรมที่มหาลัยนิดหน่อยครับ" เมื่อทานข้าวและพูดคุยเสร็จเขาก็เตรียมตัว ไปมหาลัย

.

สวัสดีค่ะชาวรี้ดทุกคน นี่เป็นการแต่งนิยายแบบบรรยายครั้งแรกของฉันค่ะ ถ้ามีข้อบกพร่องตรงไหนต้องขอโทษ ทุกคนไว้ตรงนี้ด้วยนะคะ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านกันนะคะ ขอบคุณค่ะ

.

.

.

รถเฟอร์รารี่ขันหรูจอดอยู่หน้ามหาลัย เผยให้เห็นนักศึกษาหน้าตาดีเดินลงมาและผู้คนมากมายหันมองเขา

Part หลินเฟย

ทำไมทุกคนต้องมองมาด้วยนะ ถึงจะโดนมองทุกวันอยู่แล้วแต่ก็ไม่ชินว้อยย

หลินเฟยรีบเดินเข้าไปเพราะไม่ชอบให้คนมองมากนัก เขาไม่ชอบเป็นจุดสนใจ

"ทางนี้ ทางนี้ ไอ่เฟย" ทิวาเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของหลินเฟยตะโกนแล้วโบกมือมาทางเขา

เมื่อเห็นแบบนั้นหลินเฟยก็มุ่งหน้าไปหาทิวาทันที

"วันนี้ไปส่องเด็กปี1คณะนิเทศปะ ได้ข่าวมาว่ามีแต่คนงานดี" หลินเฟยคิดซักครู่เมื่อเพื่อนถาม และเขาเลือกที่จะตกลงไปกับทิวา

part หลินเฟย

จริงด้วย เด็กปี1คณะนิเทศมีแต่คนงานดี อาหารตาจริงๆเลยเรา อืมมมคณะบริหารก็คงมีแต่พวกลูกคุณหนูหน้าตางั้นๆกันทั้งนั้น คิดถูกละที่มากับไอ่ทิ

"เดี๋ยวกูมานะไอ่เฟย" ผมรู้ทันทีเลยว่ามันจะทำอะไร ใช่ครับ มันจะไปโปรยเสน่ห์และขอไอจีสาวๆพวกนั้น

ผมมองมันอยู่ห่างๆครับ ซักพักมันก็เดินยิ้มมา ผมรู้ได้ทันทีเลยว่ามีปลาติดเบ็ดมันเข้าแล้ว ดูจากรอยยิ้มนั่นน่าจะหลายตัวเลยแหละครับ 555

คณะบริหารธุระค่อนข้างที่จะฮอตครับ เนื่องจากมีแต่ลูกคนรวย ไม่ว่าจะหน้าหรือรูปลักษณ์เป็นแบบไหนก็เป็นจุดสนใจอยู่เสมอ

"ซักคนปะไอ่เฟย" มันยิ้มกวนๆมาถามผม ถ้าผมบอกว่าจะเอามันก็คงให้ผมอยู่แล้ว แต่ผมไม่ใช่คนแบบนั้นน่ะสิครับ ผมก็เลยเลือกที่จะปฏิเสธมันไป

วันนี้เป็นวันเลือกชมรมครับ อะทุกคนก็คงคิดว่าผมจะอยู่ชมรมดนตรีเหมือนนิยายเรื่องอื่นใช่ไหมล้าา แต่โนเลยเพราะผมไม่ชอบเล่นดนตรี ผมจะอยู่ชมรมมมม อืมมมเดินดูก่อนแล้วกันครับเพราะผมไม่ได้ชอบชมรมไหนเป็นพิเศษ

.

ทิวา:บริหารธุรกิจ ปี2 ส่วนสูง180ซม.รู้จักกับหลินเฟยมาตั้งแต่ม.ต้น ไม่ชอบกาแฟ ทิวาเป็นคนร่าเริงสดใส มีนิสัยคุณหนูเอาแต่ใจ เขาค่อนข้างที่จะไม่ชอบคนจน เพราะว่าโดนปลูกฝั่งมาตั้งแต่ยังเด็กว่าพวกคนจนหวังแต่เงินทอง เพราะแบบนั้นเขาก็เลยเชื่อแบบผิดๆมาตลอด

.

ดีใจค่ะ เปิดเรื่องวันแรกก็มีคนอ่านเลย แค่คนเดียวก็รู้สึกดีใจแล้วค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ ขอบคุณค่ะ

.

.

.