เข้าเกมมาเป็นควีนที่แสนหยิ่ง
เกมที่รู้จัก
ที่ครั้งหนึ่งเคยอยู่ในจอเกม
เกมที่ฉันใช้เวลาว่างเกือบทั้งหมดไปกับมัน
สู่อาณาจักรที่ติดท็อปแพลตฟอร์มของเกมเพื่อโฆษณาเชิญชวน
แต่ตอนนี้มันกลับเป็นภาพเสมือนจริงที่เหมือนจริงจนเธอขยี้ตาหลายต่อหลายครั้ง
และต้องยอมรับว่ามันคือความจริงในที่สุด
ควีน
เฮ้อ~ // ถอนหายใจทิ้งทำปากปึนกลอกตาไปมาส่วนในหัวกำลังประมวลผลที่เกิดขึ้น
ควีน
(ดันมาอยู่ในเกมซะได้)
ควีน
// ทำสีหน้าเบื่อหน่าย
?
ควีนจะออกไปเดินเล่นไหมคะ
ควีน
(อื้อหือ! คำสุภาพมาเต็มคนพูดคำหยาบเยอะแต่กรอกคำสั่งใส่หัวพวกเธอละอายจัง)
ควีน
ข้าจะนอนกลางวัน ห้ามใครรบกวน // ปากพูดมือน้อยแตะเบาๆ ที่ริมฝีปากที่อ้าหวอเกินงาม
พอฉันไล่คนรับใช้ออกไปหมดก็หลุดมาดหยิ่งที่ควรจะเป็นของตำแหน่งที่ตัวเองกรอกไว้
ควีน
ฮือ~ ทำไงดี พ่อจ๋าแม่จ๋าเปิ้ลอยากกลับนครศรีฯ // เสียงติดสำเนียงชาวนครศรีธรรมราชทั้งที่ตัวเองเป็นคนภาคกลาง
ฉันเดินไปมาเหมือนคนบ้าจะดีใจก็ไม่ใช่จะเสียใจก็ไม่เชิง
คนกลัวโลกภายนอกจนขึ้นหัวอย่างฉันดันมาอยู่ในเกมที่ตัวเองติดงอมแงมซะได้
ควีน
// ใช้มือขยี้ผมตัวเองจนกระเซิงเรียกความคิดดีๆ
ควีน
// มือน้อยแตะกลางอากาศ 3 ครั้งหลังจากก็เห็นภาพจอโฮโลแกรมเป็นหน้าระบบที่คุ้นเคยแต่คำว่าล็อคเอ้ากลับหายไปแทนซะนี่
ควีน
สวมบทบาทเป็นนางร้ายชัดๆ
ควีน
รู้งี้ไม่น่าตั้งให้ควีนเป็นผู้หญิงสวยเพอร์เฟคเลย
ควีน
// ปากบ่นมือปาดน้ำตาที่ไม่มีอยู่จริงออกแล้วกลับมาอ่านสเตตัสของตัวละคร
เดมีน อลิซเบธ
(เรียกสั้นๆ ว่า ควีน)
อายุ : 1,500 ++++
อาชีพ : จอมปราชญ์ผู้ปกครองนครเดมีน
สถานะ : ครองพรมจรรย์ชั่วชีวิต
ควีน
// ทำหน้านิ่วคิ้วขมวดปากเบะน้อยๆ เหมือนเด็ก
ก่อนที่ฉันจะอ่านที่มาของอายุในเกมตัวเอง
ควีน
อิงตามระยะเวลาในการเข้าเกม 3 ชั่วโมงในโลกจริง เท่ากับครึ่งปีในเกม
ควีน
ซึ่งผู้เล่นเข้าเกมไปแล้วมากกว่า 6 เดือนในชีวิตจริง
เผชิญหน้ากับดยุค
กว่าฉันจะปรับตัวได้เวลาก็ปาไปกว่าครึ่งเดือนแล้ว
ซึ่งกิจกรรมส่วนใหญ่ของฉันคือกินแล้วก็นอน
บางวันขยันหน่อยก็เดินเล่นชมดอกไม้
หมดเวลาไปกับการเหม่อจนหลงลืมวันและเวลา
นางกำนัลยศสูงกระวีกระวาดเข้ามารบกวนเวลาเหม่อของฉัน
ควีน
// เสียงเนิบช้าติดขี้เกียด
?
เกิดเหตุจราจลขึ้นกลางเมืองหลวงค่ะ
ในเกมถ้าเจ้าของอาณาจักรละเลยหน้าที่ของตัวเองจะถูกประชาชนประท้วงโดยมีแกนนำเป็นดยุคของอาณาจักรที่มีสิทธิ์สูงกว่าผู้เล่นที่เป็นเจ้าของอาณาจักร
ผู้เล่นจะถูกยัดข้อหาตามสมควรตามความร้ายแรงของสถานการณ์ในอาณาจักร
ควีน
เชิญตัวดยุคมาเถอะ
ข้าว่าจะให้หน้าที่ที่ข้าถืออยู่ให้เขา
?
หากไม่มีท่านแล้วพวกเราชาวเดมีนจะอยู่รับใช้ใครล่ะคะ
ควีน
ดยุคไง ส่วนข้าจะใช้ชีวิตเกษียณให้คุ้ม
ควีน
พวกเจ้าเห็นข้าเป็นอมตะแต่ไม่คิดว่าข้าจะปลดละวางบ้างหรือ
ควีน
// คลี่ยิ้มหวานใส่นางกำนัลแล้วมองออกไปนอกรั้วกำแพงวัง
?
ขอท่านดยุคอย่าทำร้ายควีนเลย
ลูคัส
นางละเลยหน้าที่ร้อนมาถึงข้า
ลูคัส
จนต้องมากวาดล้างนางลง
ควีน
// มองสถานการณ์นอกกำแพงแล้วมุ่งหน้าไปยังต้นเสียง
ควีน
ไม่ต้องให้ท่านเหนื่อยหรอก // แตะเบาๆ ที่ไหล่ทหารเฝ้าประตูวัง
ควีน
ข้าว่าข้าก็ทำให้อาณาจักรมาไกลพอสมควร
ควีน
กี่ปีแล้วนะที่ข้ามาดูแลที่แห่งนี้จนไม่มีเวลาทำอย่างอื่น
ควีน
หากข้าจะปลดเกษียณตัวเองจะไม่ได้เลยหรือ // ยิ้มน้อยๆ สะกดสายตาคนมอง
ลูคัส
(นางเคยฉ่อล้อขนาดนี้เลยหรือ)
ลูคัส
//จ้องควีนคนสวยอย่างหลงลืมจุดประสงค์แรก
ลูคัส
// คิดได้แบบนั้นก็สะบัดหน้าไล่ความหลงไหลที่ก่อตัวขึ้น
ลูคัส
ไม่ได้! การเป็นผู้ปกครองนครเดมีนหากไม่ใช่เจ้าของตายก็จะไม่มีใครสืบทอดต่อได้
ควีน
// พยักหน้ารับรู้ก่อนจะเดินไปใกล้ดยุค
ควีน
// พูดพร้อมกับจับดาบที่อยู่ข้างเอวทหารที่อยู่ใกล้มายื่นให้กับดยุค
ลูคัส
// แตะดาบให้สลายเป็นฝุ่นหายไป
ลูคัส
เจ้ายังมีประโยชน์ต่อชาวเรา
ควีน
// ยิ้มน่ารักให้ดยุคหนึ่งกรุบ
หลังจากจบเรื่องฉันก็สะบัดตัวเดินกลับห้องตัวเอง ไม่หว่านเสน่ห์เหมือนนิสัยของตัวละครอีก
ควีน
// อกสั่นขวัญแขวนมือน้อยกุมอกที่แทบกระเดนออกจากอก
ฤดูสงคราม
ฉันก็ยุ่งจนไม่รู้จะหาเวลานั่งเหม่อตอนไหน
ควีน
(ใช้งานเยี่ยงทาสไม่เคยเปลี่ยนเลยอีตาบ้าลูคัส)
ควีน
// สายตาไม่พอใจส่งไปให้คนที่นั่งจิบชาอยู่ตรงข้าม
ลูคัส
ไม่พอใจข้าก็ฆ่าตัวตายไปสิ
ควีน
อย่าคิดว่าข้าไม่กล้านะ
ควีน
// จับส้อมชี้ปลายเข้าหาคนกวนประสาท
ควีน
ถ้าข้ามีทางไปเมื่อไหร่นะข้าจะไม่มาเป็นหุ่นเชิดให้เจ้าบังคับเล่นหรอก
ลูคัส
เอาสิถ้าถึงตอนนั้นข้าจะให้คนทั้งนครสรรเสริญเจ้าเลย
ควีน
// ฟึดฟัดแต่ทำอะไรไม่ได้เลยเอาส้อมที่ชี้หน้าเขาก่อนหน้ามาจิ้มขนมเข้าปาก
ถ้าต่อหน้าคนอื่นฉันจะเย้อหยิ่งเป็นผู้นำที่น่าเคารพ
แต่เมื่ออยู่กับดยุคบ้าอำนาจที่ชอบใช้งานฉันล่ะก็...
ฉันจะกลายเป็นเด็กเอาแต่ใจ
ที่ไม่สามารถอยู่ร่วมกันได้
แต่ก็ไม่สามารถแยกจากกันได้ถ้าคนใดคนนึงไม่ตายจากไปก่อน
ชีวิตในเกมของฉันยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ
ควีน
เบื่อ~ // ฟุบหน้าลงกับโต๊ะหินในศาลากลางน้ำ
ควีน
// รีบเงยหน้าทำตาแป๋ว
?
ดีค่ะ // รีบเดินมานวดให้
ควีน
ช่วงนี้ด้านนอกเป็นยังไงบ้าง
ควีน
// หลับตาพริ้มถามคนด้านหลัง
?
ถึงช่วงที่ฝั่งนั้นเริ่มทำสงครามแล้วค่ะ
ควีน
เจ้าคิดว่าครั้งนี้ฝั่งนั้นจะมาไม้ไหน
ทำให้ฉันต้องเงยหน้าไปมองคนมาใหม่
ควีน
// พูดแล้วยิ้มให้กับนางกำนัล
ควีน
// รอให้คนอื่นออกไปจนหมดแล้วเปิดปากขึ้น
ควีน
ในเมื่อไม่ให้ข้าทำอะไรสู้ให้ข้าแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ดีไหม
ควีน
(ไหนๆ ก็อยู่ทั้งที่ไม่มีอะไรทำอยู่แล้ว)
ควีน
// ส่งสายตากดดันอีกคน
ลูคัส
เจ้าคงฝันกลางวันอยู่
ลูคัส
// พูดพร้อมดีดหน้าผากคนตัวเล็ก
ลูคัส
// แล้วนั่งด้านข้างคนน้อง
ควีน
เจ็บ! // ลูบตรงที่โดนดีดปอยๆ
ควีน
ข้าไม่เหมือนเมื่อก่อน ตอนนี้ข้ามีประโยชน์แค่เป็นตุ๊กตาประดับวังเท่านั้น
ควีน
สู้ส่งข้าไปเชื่อมสัมพันธ์ดีกว่า
ควีน
// พูดจบก็อมลมทำแก้มป่อง+ใช้สายตากวาดตั้งแต่หัวจรดเท้าของคนด้านข้าง
ลูคัส เลวากอน
อายุ : 1,500 +++
อาชีพ : ดยุคผู้คุมกฎ
สถานะ : โสดแต่ใจไม่โสดตาม
ลูคัส
// ใช้เสียงทุ้มมีเสน่ห์ถามกลับ
ควีน
// รีบเบนสายตากลับมือไม้พันกันจนไม่รู้จะเอาไปวางไว้ที่ไหน
ลูคัส
// แอบขำกับท่าทางคนน้องจนลืมเรื่องก่อนหน้า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
