ดันเกิดใหม่เป็นยูอิจิโร่ซะได้~
#1#
ฮายน่ะ!นี้แอดเองคนเก่า
สวัสดีทุกคนนน
ฮายน่ะ!นี้แอดเองคนเก่า
แอดมาจากช่อง ผมชอบเซ็ดหยอ น่าาา
ฮายน่ะ!นี้แอดเองคนเก่า
ถ้าชอบก็กดไลค์ให้ผมหน่อยน่าาา
ฮายน่ะ!นี้แอดเองคนเก่า
เริ่ม!!
วาจิริ : ชาติก่อน
//เดินอยู่ปกติ
วาจิริ : ชาติก่อน
อั่ก!//อยู่ก็ตาย
มิระ : พระเจ้า
ภาระอีกแล้ว~~
มิระ : พระเจ้า
เมื่อกี้คนที่แล้วก็ได้ผัวเป็นมุซันเห้อ~~
มิระ : พระเจ้า
ต้องย้ายเซิฟเวอร์อีกกก
วาจิริ : ชาติก่อน
อิแก่!!ตัดเส้นด้ายชีวิตกุทะไม!
มิระ : พระเจ้า
โหแม่งทั้งหน้าตาทั้งนิสัยเหมือนคนที่แล้วเลย
มิระ : พระเจ้า
ข้าจะให้เจ้าไปเกิดเป็นการขอโทษนะ¡-¡
มิระ : พระเจ้า
เข้าเอาพรไหม
วาจิริ : ชาติก่อน
พูดงี้ก็สวยดิ
วาจิริ : ชาติก่อน
ในเมื่อเป็นเมนมุยก็เป็นยุยละกัน
ขอให้เป็นอสูร
ขอให้เก่ง
ลองให้เลือดเหมือนยารักษา
ส่วน~~ ขอให้เรียกพระเจ้าได้ตลอด
มิระ : พระเจ้า
โหเหมือนกันเป๊ะๆ
วาจิริ : ชาติก่อน
ลาๆๆๆ//เดินไปอย่างร่าเริง
#2#
ยุย : ตอนเด็ก
(โหเกิดมากูก็ต้องแกล้งตายเลยใช่ไหม)
มุย : ตอนเด็ก
พี่อย่าไปนะ!ได้โปรด...//จับมือ
ทุกอย่างก็ได้เป็นไปตามอนิเมะ
ยุย : ตอนเด็ก
//แอบย่องหนีตอนมุยไม่อยู่
ยุย : ตอนเด็ก
//วิ่งแบบไม่หันหลังไปมอง
ยุย : ตอนเด็ก
เห้อ~~//นั่งพัก
ยุย : ตอนเด็ก
ขอพรหน่อยอ้าย~
มิระ : พระเจ้า
ว่ามาพร้อมจด
ยุย : ตอนเด็ก
ขอให้เสกอะไรก็ได้
ยุย : ตอนเด็ก
แต๊งกิ้ว!ทีนี้ไปได้แล้วไป๊!
มิระ : พระเจ้า
เชอะ!!//หายไป
ยุย : ตอนเด็ก
//นั่งสวบมาม่าที่โคดหิน
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
//โผล่มา
ยุย : ตอนเด็ก
เห้ย!!เหี้ย!
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
(น้ำลายเต็มหน้าเลย...)
ยุย : ตอนเด็ก
(โอ้พระเจ้ากูเจอผีหกตา)
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
เจ้า..
ยุย : ตอนเด็ก
อ่าไอไอแอ!(ว่าไงไอแก่!)//กินไปพูดไป
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
(เปิดมาก็ด่ากุเลยหรอ)
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
เข้าเป็นลูกหลานของข้า...
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
ดังนั้น-
ยุย : ตอนเด็ก
เป็นอสูรด้วยกันไหม -_-
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
นั้นแหละ
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
เป็นไหม
ยุย : ตอนเด็ก
งั้นข้าขอถามเจ้าบ้าง😔
ยุย : ตอนเด็ก
เจ้าสนใจมาเป็นผัวข้าไหม
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
ได้สิ
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
งั้นไปกันเถอะ//อุ้มยุยพาดบ่า
#3#
ยุย : ตอนเด็ก
นี้!ปล่อยนะเห้ยย
ยุย : ตอนเด็ก
อิแก่!!//ดิ้นสุดชีวิต
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
รออยู่ในนี้ละถ้าไม่อยากตาย..//เดินออกไป
ยุย : ตอนเด็ก
อะไรกันเนี้ยยย
ยุย : ตอนเด็ก
คิดว่ามาเกิดใหม่แล้วจะสบายซะอีก!
ยุย : ตอนเด็ก
ไม่สนุกเอาซะเลย!
ยุย : ตอนเด็ก
//กำลังดีดนิ้ว
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
//จับล็อคแขนไว้
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
เจ้าจะทำอะไร...//ชาเย็น55
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
ถ้าเจ้าจะหนีข้าไม่ให้เจ้าไป...
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
เจ้าเป็นของข้าแค่คนเดียว..//กระซิบ
ยุย : ตอนเด็ก
!!(อิแม่ช่วยหนู๊ด้วยยย)//สะดุ้ง
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
ดังนั้นดื่มนี้ซะ//ยื่นแก้วให้
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
นะ...น้ำผลไม้
ยุย : ตอนเด็ก
หู้ยยยของโปรด~~
ยุย : ตอนเด็ก
ขอนะ^^//หยิบแก้ว
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
งั้นข้าไปละ
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
ถ้าเจ้าหนีข้าเจ้าโดนแน่//เดินออกไป
ยุย : ตอนเด็ก
น่ากลัวจริงๆเลยคนใน...//ดื่ม
ยุย : ตอนเด็ก
แค่กๆ!!//สำลักน้ำออกมา
โดมะ : โรคจิตให้ที่1
แหมๆ~ ท่านโคคุชิโบแอบเอาเด็กมาเลี้ยงหรอเนี้ย~//เดินออกมาจากเงา+จะแตะตัวยุย
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
อย่าแตะต้องนาง
โดมะ : โรคจิตให้ที่1
เห้ท่าน~ แบ่งๆกันหน่อยสิ~
โดมะ : โรคจิตให้ที่1
เด็กหนุ่มคนนั้นน่ารักดีนี่นา~
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
ไม่//ย.ช.
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
//เดินไปอุ้มยุย
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
//วางยุยลงเตียง
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
อย่าแตะต้องนางละ
โคคุชิโบ : อิแก่หกตา
ข้าเตือนเจ้าแล้วนะ...//เดินไป
โดมะ : โรคจิตให้ที่1
เอ๋~ ขี้หวงชะมัดเลย
โดมะ : โรคจิตให้ที่1
//หายไปในเงา
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
