เช้าวันที่สดใสในมหาลัยแห่งหนึ่งที่มีผู้คนมากมายกำลังเร่งฝีเท้าไปเรียนตามตึกและห้องเรียนของตัวเอง

ตุ้บ! เสียงนี้ดังขึ้นเมื่อครู่เป็นเสียงของเด็กผู้ชายคนนึงที่เขาได้เดินชนเข้ากับรุ่นพี่

"เอ่อ..ขอโทษครับ" นาวาเด็กหนุ่มปี1รีบยกมือไหว้ขอโทษรุ่นพี่ แต่สายตาของเขาไม่ได้มองคนตรงหน้าเลย เขามัวแต่มองนาฬิกา หลังจากที่เขาขอโทษเสร็จเขาก็รีบวิ่งออกไปจากตรงนั้นโดยที่มีสายตาคู่หนึ่งมองการกระทำของเขาเมื่อครู่

''เห้ย ไปเหอะมึง เดี๋ยวเข้าเรียนสายนะเว้ย" มีเสียงเอ่ยขึ้นนั้นคือเสียงของเมฆเพื่อนของรุ่นพี่ที่โดนชนเมื่อกี้ "เอ้ายังจะยืนมองอยู่อีกไอ้ธีร์"

"ถ้ารีบมากมึงก็ไปก่อนสิวะ" ธีร์ตอบกลับ "แหม่ มองน้องเขาตาไม่กระพริบเลยนะมึง" เสียงของเพื่อนอีกคนเอ่ยขึ้น นั้นคือเสียงของเตอร์ และในขณะเดียวกันก็มี เสียงฝีเท้ากำลังมุ่งหน้ามาหาพวกเขาทั้งสามคน "พวกมึงมายืนทำไรกันตรงนี้" เสียงหนึ่งดังขึ้น "เอ้าไอ้ฟิมล์ กว่าจะมานะมึง" ธีร์ทักเพื่อนที่พึ่งมา "ไปๆไปเรียนกันเหอะ" เมฆเอ่ยขึ้นพร้อมกับดันตัวของเพื่อนๆเพื่อให้เดิน

หน้าห้องเรียน นิเทศศาสตร์

"เห้อ เกือบไม่ทันซะแล้ว ว่าแต่เมื่อกี้เราชนใครวะ" เด็กหนุ่มยืนพูดกับตัวเอง "ไอ้นาวา" เสียงหนึ่งดังขึ้น ทำให้เด็กหนุ่มต้องหันไปมองทางต้นเสียงว่าใครเรียกชื่อของเขา "มึงมายืนเอ๋ออะไรหน้าห้อง ไม่เข้าไปวะ" นั่นไม่ใช่เสียงคนอื่นที่ไหนแต่เป็นเสียงของสีเทียนเพื่อนของนาวา "กำลังจะเข้าเหอะ คนมาช้าไม่มีสิทธิ์พูด" นาวาตอบพร้อมกลับมือที่ดันประตูเข้าไปในห้อง "มึงมาถึงก่อนกูแค่แปปเดียว ก็พอๆกันแหละ" สีเทียนพูดพร้อมกับเดินตามนาวาเข้ามาในห้อง

"พวก!ทางนี้ๆ" โฬมตะโกนขึ้นพร้อมกับโบกมือให้เพื่อนทั้งสองคนของเขาเห็น นาวาและสีเทียนเดินไปหาโฬมที่ตอนนี้นั่งโบกมืออยู่ "เสียงดังไอ้สัส อายเขา" สีเทียนพูดพร้อมกับตบหัวโฬม "พวกมึงแม่งมาช้าแล้วยังจะทำร้ายกุอีก" โฬมทำหน้าเศร้าแล้วพูดเชิงน้อยใจ "ไม่ต้องมาตีหน้าเศร้า มึงอ่ะแสดงเก่ง" สีเทียนว่า "ไม่กัดกันสักวันจะได้ไหมพวกมึงอ่ะ" นาวาเอ่ยขึ้น "ไม่ได้!!" สีเทียนและโฬมพูดพร้อมกัน ทำเอานาวาถึงกับสายหัว

12:30 น.

"โอ้โห่! อาจาย์แกรู้จักคำว่าปล่อยตรงเวลาปะวะ" เสียงของสีเทียนดังขึ้นเมื่ออาจารย์สั่งให้พักทานข้าวได้ "เบาๆไอ้เทียน" โฬมบอกเพื่อน "ไปกินข้าวเหอะ หิวมากตอนนี้" นาวาพูดพร้อมกับเดินออกไป "กูว่าแม่งหิวจริง" โฬมพูดพร้อมกับมองหน้าสีเทียน "มึงก็รีบเก็บของดิ๊ไอ้เทียน เดี๋ยวก็ตามมันไม่ทันหรอก" "เออๆ เสร็จแล้วเนี่ย" สีเทียนพูดจบก็จับแขนโฬมแล้วลากออกจากห้อง "รอพวกกูด้วย" สีเทียนตะโกนตามหลังนาวา

โรงอาหารกลาง

"โรงอาหารนิเทศเราเต็มคนแน่นมาก แต่ทำไมโรงอาหารกลางคนดูไม่ค่อยเยอะเท่าไหร่เลยวะ" โฬมพูดแล้วกวาดตามองทั่วโรงอาหาร "มึงกล้าพูดเนาะว่าไม่เยอะ" นาวาพูดแล้วมองตามโฬม "เออ นั่นดิ่มึงมองไงไอ้โฬม" สีเทียนพูดเสริม "ไม่ต้องสนใจที่กูพูดหรอก ไปหาที่นั่งกินกันเหอะ ดูหน้าไอ้วาก่อน" โฬมพูดพร้อมเอาไหล่ชนสีเทียน "งั้นไปโต๊ะนั้นกัน" สีเทียนพูดขึ้นพร้อมกับเดินตรงไปทางโต๊ะที่เขามอง และนาวากับโฬมก็เดินตามไปติดๆแต่เขาไม่รู้เลยว่า ตอนนี้มีคนมองเขาอยู่ไม่ไกล

"มึงมองใครวะธีร์" เตอร์เอ่ยขึ้น "นั่นดิ่ มองแล้วยิ้มด้วยว่ะ" เมฆพูดเสริม และฟิมล์ที่นั่งเงียบมองการกระทำของเพื่อนตัวเองก็มองตามสายตาที่ธีร์มองไป เขาก็รู้เลยว่าธีร์กำลังมองเด็กหนุ่มคนนึงที่ตอนนี้กำลังตั้งหน้าตั้งตากินข้าวอย่างอร่อย เคี้ยวแก้มตุ้ยๆ สเปคของเพื่อนเขาเลยล่ะ "พวกมึงนี่เสือกจริงๆ" ธีร์เอ่ยขึ้นแล้วหันกลับมามองหน้าเพื่อนของตน "เขาเรียกใส่ใจ" เมฆตอบ ธีร์และฟิมล์ส่ายหัวพร้อมกัน

ทางฝั่งของนาวา

"พวกมึงคาบบ่ายว่างจะไปไหนกันป่ะ" นาวาถามเพื่อนเขาทั้งสอง "ไม่ว่ะกูว่าจะกลับไปนอน" โฬมตอบ "แล้วมึงอ่ะเทียน" นาวาหันมองสีเทียน "กูก็ว่าจะกลับห้องว่ะ" สีเทียนตอบ "งั้นแยกกันตรงนี้เลยป่ะ" โฬมเอ่ยถาม "ก็ได้นะ เเต่พวกมึงกลับเลยนะกูว่าจะไปห้องสมุด" นาวาบอกเพื่อนทั้งสอง "โอเคๆเจอกันมึง" โฬมพูดเสร็จก็เดินออกไป "เจอกันพรุ่งนี้นะไอ้วา" สีเทียนบอกนาวาแล้วก็เดินตามหลังโฬมไป นาวาพยักหน้าตอบ

"เหลือเราคนเดียวแล้วสินะ" นาวาพูดกับตัวเองแล้วรีบลุกออกจากโต๊ะเพื่อจะไปห้องสมุด

ห้องสมุดมหาลัย

"โหห คนก็น้อยจัง" นาว่าพูดพร้อมกับมองไปรอบๆบริเวรห้องสมุด "สงสัยจะกลับกันหมด ไม่ก็คงมีเรียนบ่ายกัน" นาวาก็ได้เดินดูหนังสือและไปนั่งอ่านที่โต๊ะ แต่ในขณะนั้น "นายๆ" บุคคลที่เข้ามาพูดพร้อมกับสะกิดนาวา "ครับ" ผมตอบคนตรงหน้า เขาดูหล่อ ดูน่ามองมากเลยครับ "เราขอนั่งด้วยได้ป่าว"เขาถามผมพร้อมกับส่งยิ้มมาให้ ในจุดนี้ถ้าตอบว่าไม่ ก็คงไม่ได้แล้วล่ะ "ได้ครับ นั่งได้" ผมตอบเขาพร้อมส่งยิ้มกลับ "ขอบคุณนะ เราชื่อฟิวนะ" ฟิวเอ่ยบอกนาวาก่อน "เรานาวา เรียกว่าวาก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จักนะฟิว" ผมตอบเขาไปและเขาก็พยักหน้าและส่งยิ้มให้ผมอีกครั้ง "วา เรียนคณะไหนหรอ" ฟิวเอ่ยถามพร้อมกับมองนาวา "เราเรียนนิเทศอ่ะ แล้วฟิวเรียนคณะอะไร" ผมถามแต่สายตาผมมองไปที่หนังสือ "เราเรียนบริหารอ่ะ" ฟิวตอบ "เรามาเป็นเพื่อนกันไหมเราอยากมีเพื่อนเยอะๆอ่ะ" ผมเงยหน้าแล้วถามฟิวที่ตอนนี้กำลังก้มหน้าอ่านหนังสือ "ได้สิ เราเองก็ไม่ค่อยมีเพื่อนด้วย" ฟิวละสายตาจากหนังสือแล้วมองนาวา "ทำไมอ่ะ ฟิวดูมีคนน่าเข้าหาเยอะนะ" ผมถามเขาออกไปเพราะผมสงสัยว่าทำไมคนอย่างฟิวถึงไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะเขาดูมีเสน่ห์มากดูน่าค้นหา "คนพวกนั้นเข้ามาเพื่อผลประโยชน์จากเราทั้งนั้นอ่ะ" ฟิวตอบกลับโดยไม่ลังเล" แล้วฟิวไม่กลัวเราเป็นแบบนั้นหรอ" ผมเอ่ยไปอย่างสงสัย" ไม่นะ เรามองคนออกอ่ะว่าใครเป็นยังไง เราว่าวาไม่ทำแบบนั้นหรอก" เขาตอบแล้วยิ้มให้กับผม "เอ้อ ใช้กูมึงก็ได้นะ จะได้สนิทกันไวๆ" ผมพูดบอกฟิว "ได้ กูก็ไม่ค่อยชินสักเท่าาไหร่" พอฟิวใช้กูเขาก็มีเสน่ห์ไปอีกแบบเลยดูแบดนิดๆ "เอ้อฟิว กูมีเพื่อนอีกสองคนนะ มึงอยากรู้จักป่าว พวกมันสองคนเป็นคนจริงใจ" ผมถามออกไป "กูไม่ติดอ่ะ" ฟิวตอบ "โอเคงั้นพรุ่งนี้นัดเจอกัน" ผมบอกพร้อมกับส่งโทรศัพท์ให้ฟิว "ไวจริงๆเลยนะมึงเนี่ย" ฟิวรู้ว่านาวาต้องการอะไร เขารับโทรศัพท์นาวามาแอดไลน์ของเขา แล้วก็กดเบอร์เขาแล้วโทรออกเพื่อที่เขาก็จะได้มีเบอร์ของนาวาเหมือนกัน "ร้ายไม่เบานะเนี่ย" ผมเอ่ยแซวฟิว "เราก็พอกันหน่ะแหละ" ฟิวตอบพร้อมกับขำเล็กน้อยและยื่นโทรศัพท์คืนนาวา "เดี๋ยวกูกลับก่อนนะมึง" ผมปิดหนังสือแล้วพูดกับฟิว "แล้วมึงกลับไงอ่ะ" ฟิวถามมกลับ "นั่งแท็กซี่กลับอ่ะ ทำไมวะ" "เอางี้เดี๋ยวกูขับรถไปส่ง"ฟิวพูดขึ้น "ไม่เป็นไรมึงเกรงใจ " ผมบอกฟิวไปแบบนั้นเพราะผมเกรงใจฟิวจริงๆพึ่งรู้จักกันแล้วให้ฟิวไปส่งผมกลัวฟิวจะคิดว่าผมหวังอะไรจากเขา "กูเต็มใจ เราจะได้สนิทมากขึ้นไง" ฟิวตอบแล้วลุกขึ้นดันตัวนาวาให้เดินนำ

หน้าตึกของห้องสมุด

"มึงรอกูตรงนี้นะ" ฟิวพูดสั่งนาวา "เออ กูไม่หนีหรอกครับ" ผมยิ้มและส่ายหัวให้กับการกระทำของฟิว

"เห้ยมึงนั่นน้องคนเมื่อเช้านี่หว่า" เมฆพูดพร้อมกับชี้ให้เพื่อนๆของเขาดู "เออว่ะ น้องคนที่ชนกับมึงอ่ะธีร์" เตอร์เอ่ย และคำพูดของเตอร์ทำให้ธีร์ที่ทีแรกไม่ได้สนใจที่เมฆพูดเลยสักนิดแต่ตอนนี้เขารีบหันมองสิ่งที่เพื่อนบอก "คนนี้หรอวะที่มึงชนกับเขา" ฟิมล์ถามขึ้น "เออ เมื่อเช้าชนกับน้องเขา ก่อนที่มึงจะมา" ธีร์ตอบแต่เขาไม่ละสายตาจากเด็กหนุ่มเลย "น้องเขายืนรอใครวะ" เตอร์พูดขึ้นพร้อมกับมองหา "เสือกจริงๆเลยมึงอ่ะ" เมฆว่าเตอร์ "ไม่ดูตัวเองเลย มึงไม่ใช่หรอเป็นคนเริ่ม" เตอร์สวนกลับ "นั้นๆ รถใครวะ" เมฆชี้ไปที่รถคันสีดำที่ตอนนี้จอดตรงหน้าของนาวา

ฟิวเปิดประตูแล้วเดินไปหานาวา "ไม่ขึ้นล่ะครับคุณมึง" ฟิวเอ่ยถาม "กูจะไปรู้ไหมล่ะครับว่ารถคุณมึง" ผมรีบตอบฟิว "ไปๆจะกลับไหม" ฟิวพูดพร้อมกับเปิดประตูรถให้นาวา "เชิญขึ้นครับคุณชาย" ฟิวผายมือออกแล้วพูดปนขำ ปึ้ง!เสียงปิดประตูรถของฟิว และรถก็ได้เคลื่อนตัวออกจากตรงนั้น พวกเขาไม่รู้เลยว่าการกระทำของพวกเขาสองคนมีคนกำลังมองอยู่นั้นก็คือธีร์และเพื่อนๆของเขา

"สาสส รถหรูซะด้วยว่ะ" เตอร์พูด "แฟนน้องเขาหรอวะ" เมฆถามขึ้น "กูจะไปรู้ไหม อาจจะใช่ก็ได้" เตอร์ตอบแบบติดตลก แต่เขาไม่รู้เลยว่าเพื่อนของเขานั้นกำลังคิดมากไม่ใช่น้องเลยที่เห็นภาพเหตุการณ์นั้น และอีกคนที่ตอนนี้นั่งยิ้มอยู่เหมือนจะเจอเข้ากับเนื้อคู่ของเขาแล้วแหละ "กูกลับก่อนนะ" ธีร์บอกเพื่อนๆแล้วก็รีบเดินออกไป "ไรของมันวะ" เมฆหันไปถามเตอร์ เตอร์ส่ายหัวตอบ "กูก็กลับละ" ฟิมล์บอกเตอร์และเมฆแล้วก็รีบเดินออกไปเหมือนกัน "เอ้า ไรของพวกมันวะ" เมฆบ่นขึ้น

ที่จอดรถ

ตอนนี้ธีร์นั่งอยู่บนรถของเขา "น้องเขาไปกับใครวะ" ผมพูดขึ้นกับตัวเอง ตอนนี้เหมือนมีใครมาซุมไฟในใจผมเลยครับ มันร้อนไปหมดแค่ผมเห็นน้องไปกับคนอื่นใจผมมันก็อยู่ไม่เป็นสุขแล้วครับ ผมไม่คิดว่าการที่เจอกันครั้งเดียวและครั้งแรกทำให้ผมรู้สึกได้มากเท่านี้ "เห้อ" เสียงถอนหายใจของธีร์ Rrrr เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ธีร์มองไปที่โทรศัพท์ที่ตอนนี้กำลังรอเขารับสายอยู่ แต่ธีร์เห็นเบอร์โชว์ขึ้นเขาเลือกที่จะปิดหน้าจอลง และพอเขาได้ปิดหน้าจอลงนั้นก็มีเสียงดังขึ้น ติ้ง ติ้ง ติ้ง เขาหยิบขึ้นมาดู สิ่งที่เขาดูกับทำให้เขาต้องกำหมัดแน่น....

เอ๊ะ..ใครโทรหาเขากันนะ และใครส่งข้อความมาหาธีร์ทำให้ทีที่กับกำหมัดเลยล่ะ และธีร์กับนาวาจะเป็นยังไงกันต่อ รออ่านตอนต่อไปนะคะ

  ตอนนี้ผมเห็นข้อความที่ส่งเข้ามาผมอยากจะไปต่อยมันมากเลยครับแต่ผมยังทำไม่ได้ ตอนนี้ได้แต่นั่งกำหมัดตัวเอง

ติ้ง! เสียงข้อความดังขึ้นอีกครั้ง ผมเลือกที่จะไม่เปิดเข้าไปในข้อความนั้น แล้วปิดเสียงโทรศัพท์ทันที เพราะผมรู้ว่าไอ้ต้นคู่อริของผมมันต้องการปั่นหัวผม ผมจะไม่ลงไปเล่นในเกมของมันเด็ดขาด

"ไอ้ต้น มึงมันก็แค่หมาตัวนึงที่เจ้าของเขาไม่สนใจ" ผมพูดพร้อมกับมองไปที่โทรศัพท์

หน้าหอของนาวา

"ขอบคุณมากนะมึงที่มาส่ง" นาวาพูดพร้อมกับเปิดประตูรถ

"ไม่เป็นไรกูบอกแล้วว่ากูเต็มใจ"

"มึงก็ขับรถกลับดีๆนะฟิว"

"เออ กูเก่งอยู่แล้วไม่ต้องห่วงกูครับ" ฟิวพูดปนขำ

"งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะมึง ถึงแล้วก็ทักมาบอกกูหน่อยนะ"

"เออๆเจอกันพรุ่งนี้" 

หลังจากที่ฟิวตอบนาวาแล้วฟิวก็ขับรถออกไป ส่วนนาวาก็ยืนดูรถของเพื่อนตัวเองเคลื่อนตัวออกไปจนลับสายตาแล้วเขาเองก็เดินเข้าตึกไป

ทางฝั่งของฟิว 

"เห้อถึงสักที ก็ไม่ได้ไกลกันมากนี่หว่า"

"ลืมทักหาไอวาเลย"

ห้องนาวา

ติ้ง! เสียงข้อความดังขึ้น นาวาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู

กาฟิว:(กูถึงงแล้วนะ) ข้อความของฟิวเด้งขึ้น

นาา:(OK)

ห้องนอนฟิว

ติ้ง! เสียงข้อความ ฟิวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดดู 

"สัสตอบกูแค่นี้อะนะ" ฟิวส่ายหัวให้กับเพื่อนของเขาที่ตอบข้อความกลับมา

20:35 น.

ร้านเหล้า{บิสกิต บาร์}

"น้องครับ ขอเหล้าเพิ่มหน่อย" ฟิวยกมือขึ้นพร้อมกับพูดเพื่อให้พนักงานรู้

"รอสักครู่นะคะ"

"เหล้าได้แล้วค่ะ รับอะไรเพิ่มไหมมคะ"

"ไม่แล้วครับ ขอบคุณครับ"

และในเวลาเดียวกันฟิมล์ก็เดินเข้ามาในร้านและเขาก็ได้เห็นเด็กหนุ่มคนนึงนั่งดื่มเหล้าอยู่ คนนั้นก็คือฟิว เขาเลยเลือกที่จะนั่งโต๊ะใกล้ๆฟิวเพื่อที่จะได้เห็นฟิวได้ชัด

"ไม่คิดว่าจะได้เจอกันที่นี่" ฟิมล์พูดพร้อมกับนั่งมองฟิวที่ตอนนี้กำลังเพลิดเพลินกับการดื่มเหล้าอยู่

"ลูกค้ารับอะไรดีคะ" พนักงานเดินเข้ามาถามฟิมล์

"ผมขอเป็นเหล้าสองขวดครับ"

"ค่ะ รอสักครู่นะคะ"

ผมพยักหน้าตอบพนักงาน ตอนนี้ผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น ตอนนี้ผมสนใจก็แค่เด็กหนุ่มที่นั่งดื่มเหล้าอยู่ตอนนี้ ไม่คิดว่าจะกินเก่งขนานี้นะเนี่ย ผมพูดแล้วส่ายหัวเบาๆเพราะเอ็นดูเด็กหนุ่ม

"เหล้าได้แล้วค่ะ"

"ขอบคุณครับ"

"น้องครับ"

"คะ ต้องการอะไรเพิ่มหรือเปล่าคะ"

"เปล่าครับ คือผมอยากรู้ว่าผู้ชายคนนั้นมานานรึยังครับ" ผมพูดพร้อมกับชี้ไปทางเด็กคนนั้น

"อ้อ คุณลูกค้าโต๊ะนั้นมานั่งสักพักแล้วค่ะ"

"ขอบคุณครับ"

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วดิฉันขอตัวก่อนนะคะ"

"ครับ"

"เอ่อ.. ขอโทษนะครับมาคนเดียวหรอครับ"ชายคนนึงเดินเข้ามาหาฟิวเเละทักทายเขา

"ครับ มาคนเดียว มีอะไรรึเปล่าครับ" หึคงเหมือนคนก่อนๆสินะมาทรงนี้

"ผมอยากจะขอไลน์คุณครับ สะดวกไหมครับ"

ผมมองหน้าชายตรงหน้าแล้วตอบกลับเขาไปว่า "สะดวกครับ" แล้วผมก็ส่งยิ้มให้กับเขา

เขาส่งโทรศัพท์เขามาให้ผม "ผมฟลุ๊กนะครับ" เขาพูดขึ้นพร้อมกับยิ้มให้ผม

"ผมฟิวครับ" หลังจากนั้นผมก็ส่งโทรศัพท์คืนเขา

"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ไว้จะทักไปคุยนะครับ"

เขาพูดแล้วส่งยิ้มให้ผมแล้วเขาก็เดินออกไป ผมไม่ได้สนใจอะไรเขามากมายเพราะเขาก็ดูเหมือนกับทุกๆคนที่เข้าหาผม

ฟิวไม่รู้เลยว่ามีคนจับตาดูเขาอยู่ เห็นทุกเหตุการณ์เมื่อกี้

"ให้ไลน์ง่ายๆแบบนี้เลยหรอวะ" ผมเห็นภาพเมื่อกี้แล้วหัวร้อนขึ้นมาเลยครับ คงเป็นเพราะผมดื่มไปด้วย ชายตรงหน้าผมที่ผมมองอยู่ เขาดูแพรวพราวมากจริงๆ การกระทำเขามันดึงดูดสายตาของทุกคนที่ได้เห็น รวมถึงผมด้วย คนอะไรมีเสน่ห์ขนาดนี้ ตอนนี้ผมไม่อยากดื่มแล้วด้วยซ้ำอยากนั่งดูเขาอยู่แบบนี้

เช้าวันรุ่งขึ้น

06:00 น.

ห้องนอนของนาวา

กริ๊งง กริ๊งง เสียงนาฬิกปลุกดังขึ้น

"ยังง่วงอยู่เลย" นาวาพูดพร้อมกับกดปิดนาฬิกา 

"นอนต่ออีกนิดคงไม่เป็นไรหรอก" หลังจากพูดเสร็จนาวาก็หลับตานอนต่อ

มหาลัย

ตอนนี้สีเทียนกับโฬมถึงมหาลัยแล้ว แต่เขายังไม่พบวี่แววของเพื่อนเขาเลย

"มึงไอ้โฬม"

"ว่า เห็นมั้ยกูเล่นเกมอยู่เนี่ย"

"มึงทำไมไอ้วายังไม่มาอีกวะ ปกติมันมาก่อนพวกเรานะเว้ย"

"มันคงกำลังมาแหละ มึงกับกูคงมาไว"

"มึงโทรหามันดิ๊โฬม" 

"กูเล่นเกมอยู่ ไม่ว่าง"

"มึงนี่มันติดแต่เกม"สีเทียนไม่พูดเปล่าแต่มือของเขาก็ง้างขึ้นตบหัวโฬมด้วย

"สัสส แพ้เลย"

"งั้นก็โทรได้แล้วสินะ"

"มึงแม่ง โทรศัพท์ตัวเองก็มีไม่โทรกูตล๊อด"

"เลิกบ่นได้ยัง" สีเทียนง้างมือขึ้นอีกครั้ง

"เออๆ มึงแม่ง"

ตู๊ดด ตู๊ดด

"มันไม่รับว่ะ"

ห้องนาวา

ตื๊ดด ตื๊ดด เสียงโทรศัพท์ของนาวาดังขึ้น

"ใครโทรมาเวลานี้เนี่ย" นาวาพูดขึ้นทั้งที่ยังไม่ลืมตาพร้อมกับรับสาย

"โหลลล ไอ้วามึงอยู่ไหนเนี่ยยยย"เสียงของโฬมดังขึ้นทำเอานาวาสะดุ้งลืมตาขึ้น

"ตอบกูด้วยยย มันสายแล้วนะโว๊ยย!"

"เชี่ย! แค่นี้นะมึง"นาวาพูดจบก็รีบวางสายลงแล้วรีบบวิ่งเข้าห้องน้ำ

ฝั่งของโฬม

"ไรของมันวะ ด่ากูเฉย"

"มันว่าไง"

"ไม่พูดไรนะ ด่ากูเสร็จก็วางเลย"

"กูว่าแม่งพึ่งตื่นแน่เลย จะทันมั้ยเนี่ย"

"เดี๋ยวมันก็วิ่งสับตีนแตกมา"

โต๊ะม้าหิน

"ทำไมพวกมันยังไม่มากันอีก"ฟิมล์นั่งบ่นเพื่อนที่ตอนนี้ยังไม่มีใครโผล่หัวมาสักคน

แต่ไม่ทันจะขาดคำก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น 

"สุดหล่อมาแล้วววว" นั่นไม่ใช่เสียงคนหล่อที่ไหนแต่เป็นเสียงของไอ้เมฆครับผมละเหนื่อยใจกับมัน

"หุบปากดิ๊"

"พ่อมาโหดแต่เช้าเลยอ่ะ เมื่อคืนไปร้านเหล้ามาเป็นไงบ้างพ่อ ได้สาวกลับป่ะ"

"ไม่"

"ไม่ได้?"

"ก็เออดิ่ กูไปดื่มเนาะ ไม่ได้ไปหาสาว"

"โห่ ไอ้เราก็นึกว่าได้สาวกลับ เห็นนั่งยิ้มคนเดียว"

"กูยิ้มไม่ได้รึไง"

"ปกติมึงไม่ยิ้มอะไรขนาดนี้นี่หว่า"

"คุยไรกันอยู่วะ"ธีร์ที่พึ่งมาถึงเอ่ยถามเพื่อน

"ก็ไอ้ฟิมล์อะดิ่นั่งยิ้มอยู่คนเดียว มึงว่ามันแปลกปะละ"

"เออก็แปลกนะ มึงเจอของดีมาหรอวะ"ธีร์นั่งลงแล้วหันไปถามฟิมล์

"มึงนี่นะ ติดนิสัยเสือกไอ้เมฆมาหรอวะ"

"นิดนึง"ธีร์พูดปนขำ

"กูมาแล้วพวกมึง รอนานป่ะ"เตอร์ที่พึ่งมาก็นั่งลงแล้วถามเพื่อน

"ไม่เท่าไหร่"ธีร์ตอบกลับ

"ก็มึงพึ่งมาไอ้สัส"เสียงเมฆเสริมขึ้น

"เออมึงมาก็ดีละไอ้เตอร์ "

"ไมวะ"

"กูมีเรื่องจะเม้า"

"เรื่องไร"เตอร์ถามอย่างสงสัย และไม่ใช่แค่เตอร์คนเดียวรวมถึงธีร์และฟิมล์ก็เช่นกัน

"พวกมึงจำน้องสองคนเมื่อวานได้ป่ะ"

"จำได้ไมวะ"ธีร์เอ่ยถาม

"กูไปสืบมาละ น้องคนที่เดินชนมึงอ่ะเด็กปี1นิเทศ ชื่อนาวามีเพื่อน2คนชื่อสีเทียนกับโฬมเรียนนิเทศเหมือนกัน แถมพวกน้องโสดด้วยนะเว้ย "

"แล้วไงต่อวะ"เตอร์ถามอย่าง งงๆ แต่ตอนนี้ธีร์ที่ได้ยินที่เพื่อนเล่าก็เก็บอาการไม่อยู่แล้วเพราะตอนนี้เขานั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่คนเดียว จนเตอร์ต้องทัก

"มึงยิ้มไรไอ้ธีร์"

"คนมีความสุขยิ้มไม่ได้หรอ"

"ห้ะ ความสุขไรวะ"

"เสือก"

"ไม่คุยกับมึงละ ไอ้เมฆเล่าต่อ"

"แล้วก็ไอ้เด็กคนนั้นที่ขับรถหรูอ่ะ ชื่อฟิว เรียนบริหารปี1"

"แล้วมันเป็นไรกับไอ้น้องนาวาวะ"รอบนี้เป็นฟิมล์ที่ถาม

ผมอยากรู้ว่าไอ้เด็กฟิวมันเป็นไรกับเด็กที่ไอ้ธีร์ชอบ

"เป็นเพื่อนใหม่ที่พึ่งรู้จักกันเมื่อวานเลย" คำตอบนี้ทำให้ธีร์ยิ่งมีความสุขและสบายใจ

"อ่อ" เสียงเตอร์เอ่ยขึ้น

"แล้วไอ้เด็กฟิวโสดป่ะ" ฟิมล์ถามขึ้นอีกครั้ง

 "เดี๋ยวก่อนไอ้เมฆ ไอ้ฟิมล์ทำไมดูมึงอยากรู้เรื่องไอ้เด็กนี่วะ" เตอร์ถามอย่าสงสัย เพราะปกติฟิมล์ไม่ค่อยสนใจเรื่องคนอื่นสักเท่าไหร่

"นั่นดิ่ แปลกๆนะมึง" ธีร์พูดเสริม

"กูก็แค่อยากรู้เฉยๆ"

"เออๆ ชั่งเหอะให้กูตอบได้ยัง"

"เออๆ ต่อเลย"เตอร์ตอบ

"ไอ้เด็กฟิวสถานะมันก็น่าจะโสดนะ"

"ทำไมมึงใช้คำว่าน่าจะวะ"เตอร์พูดขึ้นอย่างไว

"ก็ไม่เคยมีใครเห็นน้องมันควงใคร แต่คนเข้าหาน้องมันเยอะมาก กูเลยไม่มั่นใจ แต่เท่าที่สืบมาเขาบอกว่าโสดกัน ของยากเลยคนนี้ ใครเข้าหาง่ายนะ และก็ยากในเวลาเดียวกัน"

ถึงว่าละเมื่อคืนดูแพรวพราว แถมให้ไลน์คนแปลกหน้าง่ายๆ แต่ก็ดูยากเหมือนกัน แบบนี้ค่อยหน้าสนใจหน่อย ฟิมล์ตอนนี้เอาแต่คิดถึงเรื่องเมื่อคืน

"ไปขึ้นเรียนเหอะ จะได้เวลาละ"ธีร์ที่นั่งเงียบๆก็เอ่ยขึ้น

"เออว่ะ ลืมดูเวลาเลย กูมัวแต่เล่า"

"ป่ะไอ้ฟิมล์นั่งทำห่าไร" เตอร์ดึงฟิมล์ขึ้น

"อย่าลากกูไอ้เตอร์"

"พวกมึงเล่นกันเป็นเด็กไปได้" ธีร์พูดพร้อมกับหันไปมองเพื่อนตัวเอง

ตุ๊บ!! 

"โอ้ย!" เสียงเด็กหนุ่มวิ่งชนธีร์แล้วล้มลง 

"เห้ย น้องเป็นไรไหมครับ มาพี่ช่วย" ธีร์ช่วยพยุงเด็กหนุ่มขึ้นยืน

"ไม่เป็นไรครับ ผมเดินไม่ดูทางเอง" เด็กหนุ่มพูดพร้อมกับเงยหน้าขึ้น เด็กหนุ่มคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหนแต่คือนาวา

"ผมขอโทษนะครับ" ผมเอ่ยขอโทษรุ่นพี่ไป แต่ทำไมตอนนี้เขากับนิ่งใส่ผมแบนี้ละ ผมเริ่มใจไม่ดีแล้วนะ รุ่นพี่วิศวะซะด้วย

"ไอ้ธีร์น้องเขาขอโทษไอ้สัส" เตอร์แตะไหล่ธีร์ให้ธีร์รู้ตัว

"ห้ะๆ อ่อไม่เป็นไรครับ" ผมยิ้มให้กับเด็กหนุ่มตรงหน้า

"น้องไม่เป็นไรแน่นะครับ"

"ครับ แผลถลอกนิดหน่อยครับ เดี๋ยวก็หายครับ"

"แน่ใจนะ" ผมถามน้องอีกครั้ง ผมกลัวน้องจะเจ็บ

"ครับ ยังไงผมต้องขอโทษด้วยนะครับ"

"ไม่เป็นไร พี่เองก็เดินไม่ดูทาง"

"งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ" ผมพูดจบแล้วส่งยิ้มให้พี่ขาไปก่อนที่จะเดินออกมา

"ค ครับๆ" ให้ตายเถอะครับรอยยิ้มน้องเขาเมื่อกี้ทำเอาหัวใจผมเต้นรัวเลยล่ะครับ

"ชนกับน้องเขาอีกแล้วนะมึง" เมฆเอ่ยขึ้น

"เอ๊ะ หรือว่าเป็นผมลิขิตวะไอ้เมฆ" เตอร์พูดแซว

"ไปเรียนได้แล้วพวกมึง" ฟิมล์พูดตัดบท ไม่งั้นได้ยืนตรงนี้อีกยาว

ฝั่งของนาวา

"ไอ้หัวใจบ้า ทำไมแกเต้นแรงแบบนี้เนี่ย" คงเป็นเพราะผมเหนื่อยหัวใจเลยเต้นแรงแบบนี้

"ไอ้วา! กว่าจะมานะมึง" สีเทียนเรียกเพื่อนของตน

"โทษทีมึงเผลอนอนต่อแล้วหลับยาวว่ะ"

"โห่กว่ามึงจะมารู้มั้ยเนี่ยไอ้เทียนแม่งบนอยู่นั้นแหละ บ่นจนกูรำคาญแล้ว" โฬมรีบฟ้องนาวา

"มึงพูดให้หมดไอ้โฬมกูบ่นเรื่องไร"

"บ่นกูเล่นเกมเนี่ยแหละ"

"สมควรชอบเล่นดีนักมึงอ่ะ" นาวาพูดปนขำ

"ไปขึ้นเรียนกันเหอะ"

"เดี๋ยว ข้อศอกไปโดนไรมาวะ" สีเทียนเอ่ยถามนาวาเพราะเขาเห็นรอยจ้ำแดงๆตรงข้อศอกนาวา

"อ่อ กูวิ่งชนรุ่นพี่อ่ะ"

"ไหนเล่ามาดิ๊"

"ก็..." นาวาก็ได้เล่าให้เพื่อนของเขาฟัง

"โห ดีนะมึงไม่โดนยำ" โฬมพูดแซว

"จริงของไอ้โฬม วิศวะเลยนะเว้ย"

"เขาก็ดูไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร"

"เออๆ ทีหลังก็อย่าซุ่มซ่ามอีก" สีเทียนบอกเพื่อนของตนเพราะความเป็นห่วง

"ค้าบบ เอ้อ พวกมึงเดี๋ยวเที่ยงนี้กูมีคนมาแนะนำ"

"ใครวะ" โฬมถามอย่างสงสัยและอยากรู้   

"เอาหน่าา เดี๋ยวก็รู้เองแหละ ป่ะขึ้นเรียนกัน"

รอติดตามตอนต่อไปว่าเพื่อนๆของนาวาเจอกับฟิวจะเป็นยังไงต่อ และกับกลุ่มรุ่นพี่จะเป็นไงต่อ รอติดตามตอนต่อไปได้เลยค่ะ

โรงอาหารกลาง

"ไหนวะคนที่มึงจะพามาให้พวกกูรู้จัก" โฬมถามขึ้น

"เออหน่า กูยังไม่ได้บอกเขาว่าเจอกันที่ไหน"

"เอ้า มึงรีบนัดเลยสาสสส" 

"เดี๋ยวค่อยทักไปบอก กูต้องไปซื้อข้าวก่อน"

"งั้นเอางี้ มึงนั่งเฝ้าโต๊ะไป"สีเทียนเอ่ยขึ้น

"เอ้าแล้วข้าวกูล่ะ"

"เดี๋ยวกูกับไอ้โฬมไปซื้อมาให้ มึงก็ทักหาเขา แล้วก็เฝ้าโต๊ะไปด้วยเลย"

"เออๆ โอเคค" 

"แล้วมึงเอาข้าวไร น้ำด้วย"โฬมเอ่ยถามเพื่อนของตน

"งั้นขอเป็นข้าวมันไก่ กับน้ำเปล่าแล้วกัน"

"นั่งรออยู่นี่แหละ เดี๋ยวกูทั้งสองคนจะเอามาเสิร์ฟครับ" 

หลังจากทั้งสามคนตกลงกันเสร็จ สีเทียนและโฬมก็เดินออกไปซื้อข้าว ส่วนนาวานั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรทักหาฟิวเพื่อนใหม่ของเขา

ห้องฟิว

ติ้ง! เสียงข้อความดังขึ้นจากโทรศัพท์ของฟิว

ฟิวที่ตอนนี้กำลังนอนอยู่เพราะเขาไม่มีเรียนตอนเช้า บวกกับเมื่อคืนที่เขาไปดื่มมาทำให้เขายังไม่ตื่น แต่เขาก็ต้องสะดุ้งตื่นเพราะเสียงข้อความที่ดังขึ้นเมื่อครู่ 

เขาลุกขึ้นนั่งแล้วเปิดโทรศํพท์อ่านข้อความที่เด้งเข้ามา

นาวา: (มึง ตอนนี้ว่างป่ะ)

"วา.. มีไรป่าววะ" ผมพูดกับตัวเองเพราะสงสัยว่าทำไมวาถึงทักผมมาว่าว่างรึป่าว

ฟิว: (ว่างๆ กูพึ่งตื่น มึงมีอะไรป่าว)

นาวา: (มึงลืมหรอ วันนี้กูนัดมึงนะ)

ผมลืมสนิทเลยครับว่าผมนดกับไอ้วาไว้ถ้ามันไม่ทักมาผมก็คงยังนอนอยู่

ฟิว: (โทษทีว่ะ เดี๋ยวกูไป เจอกันที่ไหนวะ)

นาวา: (โรงอาหารกลาง)

ฟิว: (OK) หลังจากที่ผมคุยกับวาเสร็จผมก็รีบลุกขึ้นไปจัดการตัวเองเลยครับ เพราะผมไม่อยากให้เพื่อนรอนาน และเป็นการเจอกันครั้งแรกด้วย

ฝั่งของนาวา

"มาแล้ว ข้าวมาเสิร์ฟแล้วครับ"โฬมเดินมาพร้อมกับจานข้าวของเขาและนาวา และตามมาด้วยสีเทียนที่ตอนนี้เขาถือจานข้าวของตัวเองพร้อมกับถุงขวดน้ำสามขวด

"ทำไมพวกมึงมาไวกันจังวะ "นาวาถามเพื่อของตนเพราะว่าร้านข้าวแถวยาวมาก ทั้งสองคนไม่น่าจะซื้อได้ไวแบบนี้

"พวกกูมีวิธี"สีเทียนตอบนาวาที่สงสัยอยู่

"วิธีอะไรวะ"

"กูก็แค่เดินไปกระซิบลูกสาวแม่ค้าว่า พี่คนที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ชอบน้อง แล้วไอ้โฬมก็ชี้มาทางมึงอ่ะ" 

"กูไปชอบน้องเขาตอนไหนวะ"

"แล้วไอ้โฬมก็บอกน้องเขาไปว่า มึงหิวข้าวมาก ทีนี้น้องเขาเลยทำให้พวกเราสามคน"

"พวกมึงแม่ง กูถึงว่าล่ะรู้สึกว่ามีคนมองกู" 

สีเทียนและโฬมมองหน้ากันแล้วขำ แต่ทั้งสามไม่รู้เลยว่าสายตาที่มองนาวานั้นไม่ใช่แค่หญิงสาวคนเดียวแต่อีกสายตาหนึ่งที่มองนาวาคือธีร์รุ่นพี่ที่นาวาชนเมื่อเช้า

ฝั่งธีร์

"ไอ้ธีร์ กูสงสัยมาสักพักละ มึงชอบน้องเขาหรอวะ เห็นมึงมองน้องเขาบ่อยมาก"เตอร์เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนของเขาที่กำลังมองเด็กหนุ่มที่ชื่อว่านาวาอยู่

"ไม่คิดว่ามึงจะฉลาดนะเนี่ย"ธีร์หันไปบอกกับพื่อน

"แปลว่าที่กูคิดมันถูกสินะ"

"จริงป่ะเนี่ย กูแค่เเซวเล่นๆมึงดันชอบจริง"เมฆพูดอย่างตกใจ

"พวกมึงนี่เนาะเสือกกันเก่ง"

"แหม่ มึงก็รู้ไอ้ธีร์ว่านี่มันงานถนัดของพวกกู"เตอร์พูดอย่างติดตลก

"แล้วมึงไม่ตกใจหรอวะฟิมล์" ธีร์หันไปถามฟิมล์ที่ตอนนี้มีเขาคนเดียวที่นั่งนิ่งไม่พูดอะไรและไม่มีท่าทีตกใจแม้แต่น้อย

"ไม่อ่ะ กูรู้ตั้งแต่วันนั้น"

"วันไหนวะ"ธีร์ถามอย่างสงสัยว่าเขาโดนเพื่อนจับได้ตั้งแต่ตอนไหน

"ก็วันที่มึงมองน้องเขากินข้าวไง"

"มึงเห็นหรอ"

"มึงมองขนาดนั้นใครไม่รู้ก็โง่แล้ว"

"เอ้าพูดงี้ก็เเปลว่าพวกกูสองคนโง่อ่ะดิ่"เมฆพูดสวนขึ้นมาทันทีหลังจากที่ฟิมล์พูดจบ

"กูไม่ได้เอ่ยชื่อพวกมึงสองคนสักหน่อย"

"เออว่ะ มึงร้อนตัวเองละไอ้เมฆ"เตอร์พูดขำๆ

"พวกมึงนี่นะ ไม่รู้จักโตกันจริงๆ " ธีร์พูดขึ้นเมื่อเขาเห็นเพื่อนของตนพูดกันไปมา

แต่แล้วสายตาของธีร์และเพื่อนของเขาต้องไปสะดุดกับชายคนนึงที่ตอนนี้เดินผ่านโต๊ะของพวกเขามุ่งหน้าไปที่โต๊ะของนาวา 

"กูมาแล้ว"เสียงของฟิวพูดขึ้นพร้อมกับก้มลงไปกระซิบที่หูของนาวา ที่ตอนนี้นาวากำลังนั่งกินข้าวอยู่

"เชี่ย!"นาวาหันมองฟิวและตกใจที่หน้าของเขากับฟิวในตอนนี้ใกล้กันมาก

"กูตกใจไอ้หมดไอ้ฟิว"

"ใครวะหล่อจัง"สีเทียนพูดขึ้นเมื่อเขาได้มองหน้าของฟิว

"อ่อ พ..พะ"

"ผัว วาครับ"

"ห้ะ!"ทั้งสีเทียนและโฬมห้ะขึ้นมาพร้อมกัน กับคำตอบขอบหนุ่มหล่ออย่างฟิว

"เชี่ย ผัวเลยหรอวะ ไหนมึงบอกน้องมันโสดทั้งสองคนไง"เตอร์หันไปถามเมฆ และตอนนี้หน้าของธีร์และฟิมล์ไม่ค่อยจะสบอารมณ์สักเท่าไหร่ เมื่อได้ยินคำตอบนั้น

"ก็กูสืบมาว่าน้องมันโสดกันนะ"

"สัส มึงเล่นไรเนี่ยไอ้สองตัวนี้หน้าเหว๋อแล้วเนี่ย" 

"โทษทีว่ะ อยากทักทายเพื่อนใหม่" ฟิวพูดปนขำ

"พวกมึงสองคนนี่เชื่อคนง่ายเนาะ" ฟิวพูดพร้อมกับนั่งลงข้างนาวา

"เอ้า สรุปเมื่อกี้มึงแกล้งพวกกูหรอ"โฬมจ้องหน้าถาม

"ครับ กูแกล้งเล่น กูกับไอ้วาเป็นเพื่อนที่พึ่งรู้จักกัน"

"อ่อออ" ทั้งโฬมและสีเทียนอ่อขึ้นพร้อมกัน

และคำตอบเมื่อกี้ก็ทำให้ธีร์และฟิมล์ถูกใจกับคำตอบนี้ของฟิว

"หวัดดี กูชื่อฟิว บริหาร"

"กูสีเทียน ส่วนไอ้ที่นั่งข้างกุเนี่ยไอ้โฬม"

"ฝากเนื้อฝากตัวด้วยละกัน"

"แล้วมึงถือไรมาวะฟิว"นาวาถามขึ้นเมื่อเห็นถุงที่อยู่ในมือของฟิว 

"อ่อ ขนมซื้อมาให้พวกมึงอ่ะ"

"ให้ไมวะ"

"ก็ของขวัญสำหรับเพื่อนใหม่ละกัน"

"ยังไงก็ขอบคุณมากนะ แต่ทีหลังไม่ต้องแล้วนะมึง เปลืองเงิน"

"ไม่เป็นไรกูรวย"

"ชอบจังคนรวย สนใจรับกูไปเลี้ยงดูป่ะ"สีเทียนพูดแซว

"ได้นะ เหงาอยู่พอดี"

ฟิวเองก็ตอบแบบขำๆสนุกๆไปไม่ได้คิดอะไร แต่เขาไม่รู้เลยว่าคำตอบนั้นทำให้ฟิมล์นั้นยิ่งสนใจในตัวเขามากขึ้น

"อุ้ยย พร้อเป็นเด็กมึงเลย"

"พอเลยพวกมึงสองคนอ่ะ"โฬมพูดห้ามเพื่อนของเขา

"แหนะ หึงเค้าหรอตัวเอง"

"กระจกหน่อยไหมไไอ้เทียน"

"แล้วแกจะเเรงเพื่อ"

"ดีแล้วที่พวกมึงเข้ากันได้ จะได้ไม่เกร็งกัน"นาวาพูดขึ้นเมื่อนั่งมองการกระทำของเพื่อนๆของเขา

"ตอนเที่ยงพวกมึงมีเรียนป่ะ"ฟิวเอ่ยถามเพื่อนทั้งสาม

"มีนะ ทำไมวะ"สีเทียนตอบ

"อ่อ ป่าวอ่ะกูถามเฉยๆ"

"แล้วมึงมีป่ะ"

"มีๆ"

"เอ้อ เอางี้ดีป่ะพวกมึงเรามาตั้งกรุ๊ปไลน์เอาไว้คุยกันดีป่ะ" โฬมเอ่ยถามเพื่อนๆ

"เป็นความคิดที่ดี" 

"งั้นกูสร้างเอง"นาวาหันไปบอกเพื่อนๆ"

"เออ พวกมึงกูได้เวลาไปเรียนแล้วว่ะ" ฟิวเอ่ยขึ้นเมื่อเขาดูเวลา

"งั้นมึงไปเรียนเหอะ เดี๋ยวเข้าช้าโดนว่า" นาวารีบบอกให้เพื่อนไป

"งั้นไว้เจอกันนะพวกมึง" ฟิวพูดเสร็จก็รีบลุกขึ้น

ฝั่งกลุ่มธีร์

"ป่ะพวกมึงไปเรียนกัน" เมฆเอ่ยชวนเพื่อนขึ้นเรียน

ทั้งสี่คนก็รีบลุกขึ้นและกำลังจะเดินไปขึ้นเรียน เป็นเวลาเดียวกันกับที่ฟิวกำลังจะไปเรียน

ปึก! เสียงนี้ดังขึ้นเมื่อฟิวกำลังจะเดินผ่านกลุ่มของธีร์

"โอ้ย! ขอโทษครับ พี่เจ็บตรงไหนไหมครับ" ฟิวเอ่ยถามชายตรงหน้าที่เขาเดินชนเมื่อครู่

"ไม่เป็นไร" ฟิมล์ที่เป็นคนโดนชนตอบกลับอย่างไว

"ขอโทษจริงๆครับ นี่ครับนามบัตรของผม" ผมหยิบนามบัตรขึ้นมาแล้วยื่นให้กับพี่เขา

"ให้ทำไม"

"ก็เผื่อพี่เป็นอะไรขึ้นมา ก็ติดต่อผมมาได้เลยครับ มีทั้งเบอร์ ไลน์" ผมตอบพี่เขาไปพร้อมกับส่งยิ้มให้เขา เขาดูน่าสนใจมากเลยครับ นิ่งๆแต่ก็ดูน่ารักในเวลาเดียวกัน

"อือ แต่ไม่เป็นไรดีกว่า" ผมต้องเก็บอาการไว้ก่อนไม่งั้นคนอื่นรู้แน่ว่าผมก็สนใจในตัวไอ้เด็กคนนี้ แต่ผมไม่คืนนามบัตรให้หรอกนะ

"งั้นไม่เป็นไรครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ อ่อผมชื่อฟิวนะครับ แล้วพี่ชื่อ..." ผมพูดแล้วยิ้มให้เขาเบาๆ 

"ทำไมต้องบอก"

"มันชื่อฟิมล์" เสียงเมฆเอ่ยขึ้นมา

"เอ้า มึงจะบอกมันทำไมไอ้สัส" 

เมฆไม่ได้พูดไรแค่ยักไหล่ให้ฟิมล์

"ขอบคุณนะครับ แล้วก็ยินดีที่ได้รู้จักนะครับพี่ฟิมล์" ผมพูดจบผมก็รีบเดินออกจากตรงนั้นเพื่อไปเรียนเลยครับ พี่เขาดูไม่เหมือนคนอื่นเลยจริงๆ แบบนี้แหละครับน่าสนใจดี

"ฮิ้ววว ไอ้ฟิมล์ มีแววได้ผัวว่ะ" เมฆเอ่ยแซว

"ผัวพ่อง กูออกจะแมนขนาดนี้"

"ระวังไว้ก็ดีนะมึงง เด็กนี่มันร้าย"

"มึงก็หาแซวมัน" เตอร์พูดแล้วเดินออกไป

"ไม่แน่นะ มึงก็ระวังไว้ล่ะไอ้ฟิมล์" ธีร์เองก็เอ่ยแซว

"สัสธีร์ เอากับมันด้วยหรอ"

"มันก็หล่อนะเว้ยย ระวังเสียตัวนะเพื่อน" ธีร์พูดหยอกล้อฟิมล์

"ไม่คุยกับมึงสองคนละแม่ง" ฟิมล์พูดจบก็เดินตามเตอร์ไป

"เอ้า ทำใจไม่ได้หรอวะ" เมฆตะโกนแซว

"มึงกับกูก็ไปเหอะ เดี๋ยวโดนจารย์บ่นอีก" ธีร์เตือนเพื่อนเพราะอีกแค่ไม่กี่นาทีจะถึงเวลาเรียนแล้ว

"พวกแม่งแซวอยู่ได้" ฟิมล์บ่นเพื่อนทั้งสองของเขา

แต่จะว่าไปเด็กนี่ก็ร้ายไม่เบาเลยแหะ แต่พอได้อยู่ใกล้ๆยิ่งดูหล่อไหนจะตัวที่หอมดึงดูดคนแบบนี้อีก คงจะมีเด็กไม่น้อยเลยนะสิ

17:20 น.

ลานจอดรถ

"รถเป็นไรวะแม่ง" ฟิมล์บ่นขึ้นเมื่อรถของเขาสตาร์จไม่ติด

ก๊อกๆ เสียงเคาะกระจกรถ

ฟิมล์ที่ได้ยินเสียงก็ลดกระจกลง

"รถเป็นไรรึเปล่าครับ เอ้าพี่ฟิมล์"

ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกครับไอ้เด็กฟิว ผมนี่เจอมันอีกแล้ว

"เอ้ามองหน้าทำไม สรุปรถเป็นไรพี่"

"สตาร์จไม่ติด"

"พี่ลงมาก่อนๆ

"ให้กูลงไปทำไม"

"เหอะหน่าลงมาก่อน"

ฟิมลที่นั่งอยู่บนรถก็เปิดประตูลงมาตามที่ฟิวบอก

"ป่ะ" ฟิวพูพร้อมกับจับข้อมือฟิมล์

"ห้ะ ไปไหน"

"เดี๋ยวผมไปส่ง"

"แล้วรถกูล่ะ กูไม่ไป"

"ไปเหอะ เดี๋ยวผมโทรให้ร้านรถมาลากไป"

"ไม่เป็นไรกูโทรเองได้"

"พี่อย่าดื้อดิ๊ เห็นป่ะเนี่ยว่าฝนจะตก" 

ฟิมล์ที่ได้ยินแบบนั้นก็มองบนฟ้าที่ตอนนี้ฝนทำท่าจะตกแล้ว

"เออๆก็ได้"

"ดีมากครับ"

แล้วทั้งสองคนก็ขขึ้นรถของฟิวแล้วเคลื่อนตัวออกไป

บนรถ

"เออ พี่แวะหาไรกินก่อนได้ป่ะ ผมหิวอ่ะ"

"มึงไปส่งกูก่อนแล้วค่อยกินก็ได้ม่ะ"

"ไม่เอาอ่ะ อยากกินกับพี่"

"ทำไมกินกับกูแล้วมันอร่อยรึไง"

"ยังไม่ได้ลอง แตผมว่าน่าจะอร่อยมาก"

"กูจะกลับคอนโด"

"โห่พี่ เอางี้ถือซะว่าผมเลี้ยงข้าวขอโทษที่เดินชนพี่"

"เออๆ เซ้าซี้"

ร้านอาหาร

ทั้งสองคนที่มาถึงร้านอาหารแล้วก็ได้สั่งอาหารกันเรียบร้อยแล้ว

"พี่เคยมากินร้านนี้ป่ะ"

"ไม่อ่ะ มึงมาบ่อยหรอ"

"ใช่พี่ ร้านประจำผมเอง  อาหารอร่อยมาก"

"ขออนุญาตเสริฟอาหารค่ะ" พนักงานนำอาหารมาเสิร์ฟวางไว้บนโต๊ะให้ทั้งสองคนแล้ว

"ขอบคุณครับ

"ไหนดูดิ๊ จะอร่อยอย่างทีมึงบอกรึป่าว" หลังจากพูดจบฟิมล์ก็ลองทานอาหารที่ฟิวบอกว่าอร่อย

"เป็นไงพี่ อร่อยปะ"

"อือ ก็อร่อยดี"

หลังจากนั้นทั้งสองคนก็ทานข้าวกันจนเสร็จ ตอนนี้ทั้งคู่กำลังขับรถไปที่คอนโดของฟิมล์

คอนโดฟิมล์

"ขอบใจที่มาส่ง" ฟิมล์หันไปพูดกับฟิว

"ไม่เป็นไรครับผมเต็มใจ"

"มึงก็กลับไปได้ละ" ฟิมล์พูดจบก็เปิดประตูรถแล้วลงไป

"โห่พี่ไม่คิดจะชวนผมขึ้นห้องหน่อยหรอ ผมกำลังตกอยู่นะเนี่ย"

"ไม่มีทาง กลับไปได้แล้วไป"

"โห่ใจร้ายว่ะพี่ ก็ได้ค้าบ ไว้เจอกันพรุ่งนี้นะ"

"ใครอยากเจอมึง" หลังจากที่ฟิมล์พูดจบเขาก็เดินขึ้นห้อง ส่วนฟิวเองก็ขับรถกลับคอนโดของตัวเอง

19:50 น.

ห้องฟิว

ติ้ง! เสียงข้อความดังขึ้น

"หื้อ ใครทักมา" ฟิวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดอ่านข้อความ และข้อความที่เขาเห็นทำให้เขาต้องยิ้มออกมา

ฟิมล์: (ถึงยัง)

ฟิว: (ถึงแล้วครับ เป็นห่วงผมหรอ)

ฟิมล์: (หลงตัวเองว่ะ)

ฟิว: (หรือจะให้ผมหลงพี่)

ฟิมล์:(กูไม่คุยกับมึงแล้ว แม่ง)

ฟิว:(เดี๋ยวก่อนดิ่พี่)

ฟิมล์:(อะไรอีก)

ฟิว:(พรุ่งนี้ผมไปรับนะ)

ฟิมล์:(จะมารับกูทำไม)

ฟิว:(อยากไปรับ)

ฟิมล์:(ไม่ต้อง)

ฟิว:(ถ้าไม่ให้ผมไปรับพี่จะไปมอยังไง รถพี่ซ่อมอยู่นะ)

ฟิมล์:(เออๆ แล้วแต่มึงแล้วกัน) 

ฟิว:(ค้าบบ ฝันดีล่วงหน้านะครับ)

ฟิมล์:(เออ GN)

"หึ น่ารักเป็นบ้า" ฟิวที่เห็นข้อความก็ อดที่จะยิ้มไม่ได้

ห้องฟิมล์

"ไอ้เด็กบ้านิ่ "ผมต้องหลุดยิ้มออกมาเพราะไอ้เด็กฟิวนี่ 

"โอ้ย เลิกคิดๆ นอนดีกว่า"

ตอนที่3ก็จบลงไปแล้ว ความสัมพันธ์ของทั้งสองคนจะเป็นยังไงต่อ และคู่ของธีร์กับนาวาจะเป็นยังไงรออ่านตอนต่อไปได้เลยค่ะ รอติดตามชมนะคะ