ณ บ้านของนายเอก พระเอกพูดว่าเงินที่มึงยืมกูไปเมื่อไรมึงจะคืนพร้อมกับชักปืนและวางลงบนโต๊ะ แม่นายเอกพูดว่ารออีกนิดนะคะพอดีช่วงนี้ต้องใช้เงินเยอะขอเวลาหาเงินอีก2-3วันนะคะ พระเอกตอบขอเวลาหรอแค่นี้ก็นานมากพอแล้วมึงยืดเวลามากี่เดือนไม่ย้อมจ่ายสักทีหรือต้องให้กูลงไม้ลงมือห๊ะ เถียงกันจนเสียงดังไปถึงชั้น2ของบ้านเลย ในขณะเดียวกันนั้นเองนายเอกก็เดินลงมาพร้อมกับพูดว่า แม่ครับวันนี้มีอะไรให้ผมกินบ้างครับ แม่นายเอกจึงบอกว่ามีกับข้าวอยู่ในตู้กับข้าวนะลูก นายเอกจึงตอบว่า ครับผม ตัดไปที่พระเอกและแม่นายเอก พระเอกจึงบอกว่ามึงจะเอายังไงจะจ่ายหรือไม่จ่าย แม่ของนายเอกตอบไปว่า งั้นขอเป็นให้ลูกของดิฉันไปช่วยงานได้มั้ยค่ะ พระเอกเลยตอบว่าก็ได้มึงพูดเองนะอย่ามาคืนคำทีหลังแล้วกัน พระเอกจึงสั่งลูกน้องให้ไปเอาตัวมันขึ้นรถ นายเอกผู้ไม่รู้เรื่องอะไรก็โดนลากขึ้นรถ นายเอกดิ้นด้วยความกลัวและเสียงสั่นคลอนเหมือนจะร้องไห้ พอถึงบ้านพระเอกคนรับใช้ก็เอาตัวนายเอกไปขังไว้ในห้องในห้องมืดที่พระเอกใช้ทรมานคนมาไม่รู้เท่าไหร่ นายเอกโดนจับมัดแขดมัดขาพยายามตะโกนให้คนช่วย ทันใดนั้นพระเอกก็เดินเข้ามาพร้อมกับบอกว่า ไม่ต้องตะโกนหรอกตะโกนไปก็เปล่าประโยชน์เพราะห้องนี้เก็บเสียง พอพูดเสร็จก็พูดว่าเรามาเริ่มกันดีกว่า นายเอกที่เห็นถ้าไม่ดีจึงดิ้นสุดกำลังแต่ก็ไม่สำเร็จ พระเอกจึงเริ่มทำการจูบนายเอกอย่างร้อนแรง นายเอกพยายามดิ้นสุดกำลังส่วนฝั่งของพระเอกก็เริ่มไปที่ดูดคอแบบเร้าร้อน สภาพนายเอกในตอนนี้ไม่ต้างจากสุนัขข้างทาง เสียงครางดังลั่นห้องเลย ส่วนฝั่งของพระเอกในตอนนี้ พอเครื่องได้ที่ก็เริ่มถอดกางเกงของตัวเองและนายเอก และเอากล้วยของตนใส่ไปที่ช่องลับของพระเอกอย่างรุนแรงเอากันจนถึงเช้า สภาพของนายเอกและพระเอกในตอนนี้คือนอนหมดแรงกอดกัน พอพระเอกตื่นขึ้นมาก็อาบน้ำแต่งตัวลงไปกินข้าว ส่วนนายเอกที่ตื่นมาทีหลังพระเอกก็รีบอาบน้ำแต่งตัวลงไปกินข้าว พอกำลังจะกินข้าวก็มีผู้หญิงที่ไหนไม่รู้เขามากอดมาหอมพระเอกนายเอกที่ไม่พอใจเลยลุกออกจากโต๊ะกินข้าวแล้วไปทำงานบ้าน ด้วยความเหนื่อยล้าและบวกกับไม่ได้กินข้าว นายเอกก็เริ่มเดินเซไปเซมาและสลบไป พอตื่นมาอีกที่นายเอกก็อยู่ในห้องของพระเอก พระเอกที่เห็นว่านายเอกตื่นก็เข้าไปถามว่าเมื่อเช้าเป็นอะไรทำไมถึงไม่กินข้าว นายเอกที่กำลังโกรธก็ลุกจากเตียงและกำลังจะเดินออกจากห้อง พระเอกจึงดึงนายเอกเข้ามากอดไว้แล้วถามนายเอกว่าเมื่อเช้าเป็นอะไรทำไมไม่กิน นายเอกที่ใจอ่อนง่ายจึงตอบไปว่าก็คุณเอากับฉันแล้วแต่ยังไปกอดไปหอมกับผู้หญิงคนอื่นอื่นอยู่เนี่ยนะ พระเอกจึงหัวเราะและตอบไปว่านี้คุณหึงผมหรอแค่เอากันวันเดียวสถานะอะไรก็ไม่มี นายเอกจึงตอบไปว่าเอ้าก็คุณนี้มันกวนอะไรนะหนาเนี่ยห๊ะ พระเอกหัวเราะชอบใจและพูดว่างั้นเอางี้มั้ยเป็นแฟนกันมั้ยหล่ะ นายเอกได้แต่คิดว่ามันก็ดีทั้งตัวเองและพ่อแม่จึงตอบตกลงไป แต่นายเอกไม่รู้เลยว่าพระเอกจะเอาจริง พระเอกก็พานายเอกไปเยี่ยมพ่อกับแม่และไปเที่ยวอีกนิดหน่อยก็กลับ พอถึงบ้านพ่อของพระเอกที่รู้ข่าวว่าลูกชายตัวเองที่ไปรักกับลูกหนี้ จึงเดินเข้าไปตบที่หน้าของพระเอกแล้วพูดว่ามึงมันไม่ได้เรื่องมึงนี้มันพึ่งพาไม่ได้จริงไอลูกเวรเอ้ย แล้วพ่อก็เดินออกไปส่วนพระเอกก็ได้แต่ยืมสตันอยู่ตรงนั้นด้วยความสมเพศตัวเอง นายเอกจึงพูดกับพระเอกไปว่า คนเราไม่สามารถให้ใครยอมรับในแบบที่เราเป็นได้ตั้งแต่ตอนแรกหรอกนะเราต้องค่อยๆเปลี่ยน พระเอกจึงตัดสินใจไปเปิดใจคุยกับคุณพ่อคุณแม่เรื่องนี้จนปรับความเข้าใจกันได้ พ่อพระเอกจึงบอกว่าก็มาอยู่ด้วยกันนานแล้วทำไมไม่ไปขอเข้าแต่งงานเลยหล่ะลูก พระเอกยิ้มพร้อมพูดว่าจริงหรอพ่พูดจริงหรอครับ พ่อเลยบอกว่าจริงสิไปขอเลยเดี๋ยวพ่อออกค่าสินสอดเองเอาให้เต็มที่ พระเอกเลยเดินออกมาจากห้องด้วยความดีใจและมาบอกข่าวดีกับนายเอง

นายเอกที่ลุ้นข่าวพอได้ยินก็ดีใจและโผล่ไปกอดพระเอกแล้วจูบ พอถึงวันงานจริงก็ยกเลิกหนี้ที่แม่ของนายเอกติดอยู่ยังไม่พอให้เงินสินสอดอีก10ล้าน พองานแต่งจบลงทั้ง2คนก็อยู่กินและเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยกันอย่างมีความสุข🫠