*มีคำไม่สุภาพนะคะโปรดใช้วิจารณญาณ

ณ วันจันทร์ เป็นวันที่โคตรขี้เกียจ

ตื่นเช้ามา "โคตรขี้เกียจอาบน้ำเลยวะ แต่ยังไงก็ต้องอาบน้ำ เฮ้ย (เสียงถอนหายใจ)"

หลังจากอาบน้ำและแต่งตัวเสร็จ ก็ไปนั่งรอรถรับส่งหน้าบ้านเพื่อจะไปโรงเรียน พอถึงโรงเรียนในช่วงเวลาที่กำลังจะเคารพธงชาติ ฉันที่กำลังเดินอยู่นั้น

" ทุ้บ! โอ๊ย!"

"เขาเงียบแล้ววิ่งต่ออย่างรีบ"

'เชี้ยโคตรหล่อ /พูดในใจ'

เพื่อน1: 'มึงเป็นไรมั้งวะ'

เพื่อน2: 'เออนั่นดิ แม่งจะรีบอะไรขนาดนั้นวะ รีบไปหาพ่องมึงหรอ!'

" เฮ้ย ใจเย็นกูไม่เจ็บขนาดนั้น ไปๆเข้าแถว"

เพื่อน2: เออๆ

หลังจากเข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จ ในขนาดที่กำลังเดินไปเรียนคาบที่ 5 "เฮ้ยเจอนาย

"อีกแล้ว"

"ไหนวะ"

" นั่นไง "

" เออไปไปเรียน"

ฉันเจอนายนั่นวันผ่านไปหนึ่งอาทิตย์ ฉันไม่ได้เจอเพราะทุกวันจนทำให้ฉันชอบเขาไปแล้วเขาไปแล้ว

"มึงกูมีไรจะบอกวะ แต่กูก็ไม่กล้าบอก"

เพื่อน1: 'บอกมามีไร'

" เอ่อ~ คือ~"

เพื่อน2: 'บอกมาเร็วดิกูอยากฟัง!'

"เอ่อ~คือ~กูว่ากูชอบตินเด็กห้องสี่อ่ะ"

เพื่อน1,2: ห้ะ!

เพื่อน2 : 'ไอนายนั่นอ่ะนะ โอ๊ยเพื่อนกู กูเคลียดแทน ไอคอนอะมันฮอตจะตาย'

"แต่กูชอบเขาอะ"

เพื่อน1: 'อันไม่เป็นเดียวกูช่วยมึงเอง'

เพื่อน2: 'กูด้วย ถึงกูจะไม่ค่อยชอบขี้หน้ามันสักเท่าไร แต่กูอยากให้มึงมีหวานใจวะ อิอิ'

"กูขอบใจพวกมึงมากนะเว้ย"

ฉันตามจีบเขามาตลอดหนึ่งเดือนทั้งที่เขายังลืมแฟนเก่าได้

แต่จนวันหนึ่งฉันคิดว่าเขาก็เริ่มชอบฉันแล้วเหมือนกัน เพราะเขาลืมแฟนเก่าแล้ว (คิดไปเอง)

จนมาถึงเดือนนี้ เดือนนี้เป็นเดือนส่งท้ายปีเก่าที่โรงเรียนจะมีกิจกรรมการแลกของขวัญและดูคอนเสิร์ต

ฉันรักเขาก็ได้ไปดูด้วยกัน นั่งข้างกัน แต่ในสถานะตอนนั้นอยากกินแค่เพื่อนในระดับชั้น(เศร้าเลยดิ) ฟังมาจนถึงเพลง โคตรพิเศษ ต่างคนต่างมองกัน /ในใจฉันก็เขินเลยอะดิ แต่หลังจากวันนั้นมันทำให้ฉันอยากไปโรงเรียนทุกวันเพื่อจะได้เจอเขาในทุกๆวัน แต่เวลาเจอเขาฉันก็หลบหน้าตลอดเพราะฉันกลัวเก็บอาการไม่อยู่

*ทุกคนอ่านมาจนถึงตอนนี้แล้วคิดว่าตอนต่อไปอาจจะสมหวังแน่นอนใช่ไหมคะ แต่ไม่ใช่เลย

หลังวันจากนั้นฉันก็ตามจีบเขาอยู่ตลอดจนกระทั่งผ่านวันปีใหม่ไปไม่กี่วัน มีรุ่นพี่คนนึงมาถาม ว่า..

'''น้องๆ รู้จักตินใช่ไหม'"

"ออ รู้จักค่ะ"

'" มีเฟสตินไม พี่ขอหน่อยดิ'"

"ได้ค่ะ ชื่อเฟซ su*** ค่ะ"

"'ขอบใจนะน้อง"'

'ทำไมฉันถึงให้เฟซตินกับเขาไปอะหรอ ' พี่คนนี้เป็นรุ่นพี่ที่ขึ้นรถรับส่งคันเดียวกันไม่สนิทกันเลยด้วยซ้ำ แต่ที่พี่เขามาขออะเพราะอาจเห็นฉันกับเพื่อนคุยเรื่องตอนประจำ และที่ฉันให้เฟซตินกับพี่เขาก็เพราะไม่พี่เขาเป็นรุ่นพี่บนรถไงละ

เพื่อน2:'เอ้ย มึงเพ้อไรเนี่ยไปกลับบ้าน โรงเรียนเลิกแล้ว'

"เออๆ กูกลับก่อนนะ เดี๋ยวตกรถ"

เพื่อน2:'มันเป็นไรของมันวะ'

เพื่อน1:'กูจะรู้ไหนล่ะ ไปๆกลับบ้าน'

*บ้านเพื่อนฉันสองคนนี้อยู่ทางเดียวกันไม่ใครจากโรงเรียนมาก เดินไปก็ถึงแล้ว*

.

.

หลังจากวันนั้นฉันกับเพื่อนได้ยินพี่คนนั้นเขาพูดเค้ากับเพื่อนว่า "'มึงพูดทักไปหาน้องคนนั้นแล้วนะเว้ย น้องเขาก็ตอบกลับด้วยนะเว้ย ตอบกลับแบบสุภาพมากเลย ตอบครับตลอด"' ฉันรู้ล่ะว่าตอนนี้คนที่ฉันกำลังแอบชอบอยู่ของมีคนคุยแล้วคือรุ่นพี่บนรถ(โคตรดิ่งในตอนนั้น)

ผ่านไปหนึ่งอาทิตย์เพื่อนของฉันน่าจะสังเกตและว่าฉันรู้เศร้ามากในช่วงนี้ มันสองคนก็เลยไปถามพี่เขาว่า

'พี่ๆ พี่ชื่อพี่เจนใช่ไหม คนที่ขึ้นรถคันเดียวกับเพื่อนหนูใช่ไหมคะ'

"'ใช่มีไรเปล่าน้อง"'

'พวกหนูจะถามว่าตอนนี้พี่คุยกับตินอยู่ใช่ไหมคะ คือเพื่อนหนูก็ตามจีบติตมาหลายเดือนแล้วค่ะ'

"'ใช่ แต่พี่กับตินคุยกันแบบรุ่นพี่รุ่นน้องเขาทักคุยกัน แล้วพี่ก็รู้อยู่แล้วแหละว่าเพื่อนน้องอ่ะชอบตอนเห็นเพื่อนน้องแอบมองเขาตลอด อย่าลืมไปบอกเพื่อนน้องด้วยนะคะว่าพี่กับตินไม่ได้เป็นอะไรกันค่ะ"'☺️

'อ๋อค่ะ ขอบคุณนะคะเดี๋ยวจะบอกให้'☺️

หลังจากที่พี่เขาเดินไปเพื่อนทั้งสองคนของฉันก็วิ่งหน้าตั้งมาบอกฉันเลยว่า

เพื่อน1:'มึงพวกกูไปถามพี่เขามาแล้วนะเว้ย พี่เขาว่าพี่เขากับตินคุยกันแบบรุ่นพี่รุ่นน้อง'

"แบบนั้นกูก็มีหวังอะดิใช่ไหมวะ?"(หน้ายังเศร้าอยู่) " โอ๊ย กูเจ็บ"(โดนตบหัว)

เพื่อน2:'มึงโง่หรือมึงโง่วะเนี่ย ก็ใช่อ่ะดิมึงเลิกเศร้าได้แล้ว'

"ขอบคุณพวกมึงมากนะ"

เพื่อน1:'เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นเลี้ยงขนมแทนดีกว่า'

เพื่อน2:'เออใช่ๆความคิดดี👍'

"เออได้เดี๋ยวหลังเลิกเรียนกูพาไปกินชาบู"

เพื่อน1,2:'ต้องอย่างนี้สิวะเพื่อนกู สุดยอด'