[Kimetsu No Yaiba]ก็แค่นักล่า"อสูร"ธรรมดาเท่านั้นเองค่ะ
| 1 |
อาคิเนะ ชิเอกะ
สามี มีอะไรหรือเจ้าคะ?
ตัวประกอบ
สามี : ไม่มีอะไร
ตัวประกอบ
สามี : ไปเรียกน้องข้ามาให้หน่อยสิ
อาคิเนะ ชิเอกะ
//เดินไปยังห้องๆหนึ่ง
อาคิเนะ ชิเอกะ
ท่านชินจิโร่ ท่านอิจิโร่เรียกหาเจ้าค่ะ
เสียงจากภายในห้อง : ไปบอกท่านพี่ว่ารอสักครู่ เดี๋ยวข้าจะตามไป
อาคิเนะ ชิเอกะ
//เดินกลับไปยังห้องที่สามีตนอยู่
อาคิเนะ ชิเอกะ
ท่านชินจิโร่บอกว่าอีกสักครู่จะมาเจ้าค่ะ สามี
ตัวประกอบ
สามี : อีกไม่นานจะมีแขกมา ไปเตรียมน้ำชาซะ
ตัวประกอบ
สามี : และจงทำตัวให้สมกับที่เป็นภรรยาข้าด้วย ยัยทาส
อาคิเนะ ชิเอกะ
//โค้งตัวให้อีกฝ่ายก่อนที่จะเดินออกมา
อาคิเนะ ชิเอกะ
//เดินไปห้องครัว
อาคิเนะ ชิเอกะ
(ท่านชินจิโร่ลงมาแล้วสินะ)//เป็นพวกประสาทสัมผัสดีมาก→
อาคิเนะ ชิเอกะ
//จัดเตรียมของทานเล่นและชา
อาคิเนะ ชิเอกะ
เฮ้อ//ถอนหายใจออกมาเสียงเบา
อาคิเนะ ชิเอกะ
(น่าเบื่อเสียจริง ทั้งครอบครัวและชีวิตแบบนี้น่ะ)
อาคิเนะ ชิเอกะ
(แต่ อ่า.. จะเรียกว่าครอบครัวได้รึเปล่านะ?)
“ อาคิเนะ ชิเอกะ ” เป็นผู้หญิงไม่มีโชค
เกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะยากจนและมีหนี้สินมากมายจำนวนมหาศาล
แม้เธอจะเกิดมาพร้อมใบหน้าที่งดงามและเต็มเปี่ยมไปด้วยพรสวรรค์อันหลากหลาย
แต่ก็ไม่อาจแสดงความสามารถที่แท้จริงของตนออกมาได้
ตั้งแต่เด็กเธอมักจะถูกผู้ให้กำเนิดทุบตีทำร้ายร่างกายอยู่เสมอ
ไม่เคยมีสักวันที่จะไม่ถูกทำร้าย ไม่เคยมีสักวันที่จะได้กินอิ่มนอนหลับอย่างสบายใจ ไม่เคยมีเลยสักครั้งที่จะได้รับความรักจากผู้ให้กำเนิด
เธอเคยคิดว่าอีกไม่นานชีวิตของเธอก็จะจบลง เธอจะไม่ได้เจอความโหดร้ายเหล่านี้อีกแล้ว เธอจะได้นอนหลับอย่างสบายใจได้จริงๆสักที
ไม่ว่าจะเฝ้ารอนานสักเท่าไหร่ เฝ้าหวังมากสักแค่ไหน
ความตายก็ยังไม่มาหาเธอสักที
จนกระทั่งเธอได้เจอกับหญิงสาวจากตระกูลขุนนางคนหนึ่ง
เธอคนนั้นเป็นผู้หญิงที่แปลกและแปลกมาก เธอไม่กระทำกับชิเอกะดั่งที่ชาวบ้านและขุนนางคนอื่นๆต่างทำ
แต่เธอกลับเอ็นดูชิเอกะเหมือนน้องสาว เธอไม่เคยทำร้ายชิเอกะดั่งที่คนอื่นเขาต่างทำกัน แต่เธอกลับปกป้องชิเอกะจากการโดยทำร้ายนั้นเสียมากกว่า
เธอให้อาหารชิเอกะให้เธอได้กินอิ่ม ให้ที่พักอันปลอดภัยและอบอุ่นเธอ มอบความรักที่เธอไม่เคยได้รับ
สอนสิ่งที่เธอควรรู้และควรจะได้รับ ช่วยกันตั้งชื่อให้กับเด็กสาวไร้ชื่ออย่างเธอ
เพราะงั้นชิเอกะจึงรักหญิงสาวคนนั้นยิ่งกว่าใคร “ พี่สาวที่รักของเธอ ”
แต่ว่าช่วงเวลาแห่งความสุขมันก็อยู่ได้ไม่นานนัก
สุดท้ายพี่สาวที่รักของเธอก็เสียไปด้วยโรคประจำตัวที่มีมาตั้งแต่เกิด
ช่วงเวลาแห่งความทุกข์ย้อนกลับเข้ามาหาเธออีกครั้ง
ครอบครัวของพี่สาวไม่ได้ชอบเธอนัก แต่ก็ไม่อาจจะทำอะไรเธอได้เพราะคำสั่งเสียของพี่สาว
แม้เธอจะยังคงได้ใช้ชีวิตอยู่ในบ้านแสนสุขที่เคยอยู่กับพี่สาวเช่นเดิม แต่ทว่าความสุขเหล่านั้นก็ได้หายไปแล้ว
ครอบครัวของพี่สาวทำราวกับเธอไม่ใช่มนุษย์
แม้เบื้องหน้าเธอจะเป็นบุตรสาวบุญธรรม แต่เบื้องหลังก็ไม่ต่างอะไรกับคนรับใช้ ไม่สิ อาจจะแย่ยิ่งกว่าคนรับใช้เสียด้วยซ้ำ
เวลายังคงผ่านไปอย่างเชื่องช้า แต่ทว่าในที่สุดเธอก็ถึงวัยที่ควรออกเรือนแล้ว
เธอถูกครอบครัวของพี่สาวขายให้กับสามี “ ไซโต้ อิจิโร่ ” หัวหน้าตระกูลไซโต้ อันเป็นตระกูลการค้าที่ยิ่งใหญ่และมีอิทธิพลที่สุด
แม้จะฟังดูโชคดี แต่ทว่าความจริงแล้วมันกลับไม่ใช่เลย
แม้เธอจะเป็นภรรยาของหัวหน้าตระกูล แต่นั้นก็เป็นเพียงฉากหน้า เบื้องหลังที่แท้จริงก็ยังคงเหมือนเดิม ไม่สิ อาจเลวร้ายกว่าเดิมเสียด้วยซ้ำ
อาคิเนะ ชิเอกะ
//เสิร์ฟน้ำชาและของว่าง
อาคิเนะ ชิเอกะ
//เตรียมจะเดินออกไป
ตัวประกอบ
แม่สามี : เดี๋ยวก่อน
อาคิเนะ ชิเอกะ
//หันกลับมายืนอย่างสงบเสงี่ยมอีกครั้ง
ตัวประกอบ
แม่สามี : นี่คือท่าน “ นาคาดะ โนริเอะ ” ผู้ที่จะมาเป็นภรรยาอิจิโร่ จงเคารพและรับใช้ท่านดีๆล่ะ
ตัวประกอบ
โนริเอะ : //ส่งยิ้ม(ดูถูกเหยียดหยาม)ให้ชิเอกะ
ตัวประกอบ
แม่สามี : ส่วนท่านนี้คือ “ เทราดะ ริรินะ ” ผู้ที่จะมาเป็นภรรยาชินอิโร่ จงเคารพและรับใช้ท่านดีๆล่ะ
ตัวประกอบ
ริรินะ : //ส่งยิ้ม(ดูถูกเหยียดหยาม)ให้ชิเอกะ
อาคิเนะ ชิเอกะ
เฮ้อ//ถอนหายใจออกมาเสียงเบา
อาคิเนะ ชิเอกะ
มันเคยเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นด้วยสินะ//เสียงเบา+เงยหน้ามองท้องฟ้า
อาคิเนะ ชิเอกะ
(ถึงแม้ว่าหลังจากนั้นไม่นานจะได้เจอกับนายท่านและจัดการคนพวกนั้นไปเรียบร้อยแล้วก็เถอะ~)
คนแต่ง
ความหมายของชื่อน้อง
คนแต่ง
Akine Chieka - อาคิเนะ ชิเอกะ
คนแต่ง
Akine อาคิเนะ ความหมาย เสียงที่เปล่งประกาย
คนแต่ง
Chieka ชิเอกะ ความหมาย ดอกไม้นับพันที่งดงามดุจคริสตัล
| 2 |
เสียงมุซันภายในหัว : ชิเอกะ
อาคิเนะ ชิเอกะ
//คุกเข่าอยู่ตรงหน้ามุซัน
อาคิเนะ ชิเอกะ
เรียกข้ามาทำไมหรือเจ้าคะ นายท่าน
คิบุตสึจิ มุซัน
ตอนนี้ยังคงมีเจ้าเพียงคนเดียวเช่นเดิมที่อยู่ท่ามกลางแสงอาทิตย์ได้
คิบุตสึจิ มุซัน
จงเข้าไปยังหน่วยพิฆาตอสูรและคอยสอดแนมพวกนั้นซะ
คิบุตสึจิ มุซัน
อนุญาตให้สังหารอสูรตนอื่นได้
อาคิเนะ ชิเอกะ
ไม่ทราบว่าระยะเวลาที่กำหนดคือเท่าใดหรือเจ้าคะ
คิบุตสึจิ มุซัน
จนกว่าข้าจะเรียกเจ้ากลับมา
คิบุตสึจิ มุซัน
ในระหว่างนั้นก็ทำหน้าที่ตัวเองให้ดีด้วย
อาคิเนะ ชิเอกะ
ทราบแล้วเจ้าค่ะ
**ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับชิเอกะจัง : ชิเอกะจังเป็นอสูรมาหลายร้อยปีแล้ว และเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมาพึ่งจะชนะแสงอาทิตย์ได้จ้า แน่นอนว่ารวมถึงพวกดอกฟูจิอะไรงี้ด้วยนะ**
*[สปอยนิดนึง - มีปมเรื่องที่น้องพึ่งจะชนะแสงอาทิตย์ได้อยู่ด้วยนะเอ้อ~]*
อาคิเนะ ชิเอกะ
//เงยหน้ามองท้องฟ้าที่บัดนี้มีดวงอาทิตย์ลอยอยู่บนกลางศีรษะ
อาคิเนะ ชิเอกะ
..ก็ยังคงเหมือนเดิม//เสียงเบา
อาคิเนะ ชิเอกะ
//เดินเข้าบ้าน(?)ของตนไป
อาคิเนะ ชิเอกะ
(อีกไม่นานจะมีการสอบคัดเลือกรอบสุดท้ายของพวกนักล่าอสูรเกิดขึ้น)
อาคิเนะ ชิเอกะ
(ช่างเป็นเวลาที่เหมาะเจาะเสียจริง)
อาคิเนะ ชิเอกะ
(ถ้าจะทำภารกิจที่นายท่านมอบให้ จะให้ไปด้วยร่างนี้ก็คงไม่ได้)
อาคิเนะ ชิเอกะ
(คงจะต้องเปลี่ยนร่างด้วย)
อาคิเนะ ชิเอกะ
(แล้วก็ถ้าจะไปสอบเข้าเป็นหน่วยพิฆาตอสูรก็ต้องมีดาบและใช้ปราณได้ด้วย)
อาคิเนะ ชิเอกะ
(ไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร)
อาคิเนะ ชิเอกะ
(แต่เรื่องปราณ จะใช้ปราณไหนดีล่ะ)
อาคิเนะ ชิเอกะ
(ในบรรดาพวกนักล่าอสูรที่เคยพบ ถ้านับดูแล้ว..)
อาคิเนะ ชิเอกะ
ใช้ปราณวารีมากที่สุดสินะ//เสียงเบา
อาคิเนะ ชิเอกะ
(ถ้างั้นก็คงจะต้องใช้เป็นปราณวารีเอาสินะ)
สถานที่สอบคัดเลือกรอบสุดท้าย
โซราเอะ ทามิโกะ
(ดอกฟูจิเต็มไปหมดเลย)//เอื้อมมือจับดอกฟูจิเบาๆ
โซราเอะ ทามิโกะ
//ก้าวเดินหน้าต่อ
โซราเอะ ทามิโกะ
//นั่งอยู่บนหินรอเวลา
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
ขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งที่มาร่วมการสอบคัดเลือกเข้าหน่วยพิฆาตอสูรรอบสุดท้ายในคืนนี้
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
1 : ที่ภูเขาฟูจิคาซาเนะแห่งนี้ มีอสูรที่ถูกจำเป็นโดยท่านนักดาบล่าอสูรและขังเอาไว้ข้างใน
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
1 : ไม่สามารถออกไปข้างนอกได้
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
2 : พื้นที่บริเวณภูเขาแห่งนี้มีดอกฟูจิที่เป็นที่รังเกียจของอสูร
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
2 : ออกดอกงอกงามตลอดทั้งปีไม่มีเหี่ยวเฉา
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
1 : ทว่าทางต่อจากนี้ไปนั้น
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
1 : ไม่มีดอกฟูจิขึ้นอยู่เลย จึงมีอสูรอยู่ด้วย
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
2 : เอาชีวิตรอดให้ได้ใน 7 วัน
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
2 : นั่นก็คือเงื่อนไขในการผ่านการคัดเลือกรอบสุดท้าย
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
ถ้าเช่นนั้น
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
ก็ขอให้ทุกท่านโชคดี
โซราเอะ ทามิโกะ
//เดินเข้าไป
โซราเอะ ทามิโกะ
(จะทำยังไงกับพวกอสูรที่ถูกจับมาดีนะ)
โซราเอะ ทามิโกะ
(ถึงจะได้รับอนุญาตให้จัดการพวกอสูรตนอื่นได้ก็เถอะ)
โซราเอะ ทามิโกะ
(แต่ถ้าจัดการเจ้าพวกที่อยู่ข้างในนี้หมด มีหวังปีนี้และปีต่อๆไปคงจะมีจำนวนพวกนักล่าอสูรเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมแน่)
โซราเอะ ทามิโกะ
(ถึงแม้จะไม่เป็นผลดีสักเท่าไหร่)
โซราเอะ ทามิโกะ
(แต่ถ้าเปรียบเทียบระหว่างผลดีกับผลเสียแล้ว พวกเราได้ผลดีมากกว่านี่เนอะ~)
โซราเอะ ทามิโกะ
//เดินชิวๆไปเรื่อยผ่านในป่า
☝️ไม่มีอสูรเข้ามายุ่งเพราะรู้กันอยู่แล้ว(บวกกับออร่าที่ชิเอกะหรือทามิโกะแผ่ออกมา)ว่านางเป็นใคร☝️
ตัวประกอบ
อ๊ากกกก!!!//วิ่งหนีอสูรมาเจอทามิโกะ
อสูร
//ไล่ตามตัวประกอบมาอีกที+สะดุ้งเมื่อเห็นทามิโกะ
โซราเอะ ทามิโกะ
//หยุดเดินแล้วหันไปมองทางต้นเสียง
ตัวประกอบ
ชะ ช่วยข้าด้วย!!!
โซราเอะ ทามิโกะ
//ชักดาบออกมา
ตัวประกอบ
//ยิ้มออกมาด้วยความโล่งใจอย่างมีความหวัง
โซราเอะ ทามิโกะ
//ฟันคอตัวประกอบ
อสูร
//กินมนุษย์ที่ตนไล่ตามก่อนหน้า
โซราเอะ ทามิโกะ
//เดินไปอย่างไม่สนใจอสูรที่กำลังกินมนุษย์อยู่ตรงหน้าตน
ระยะเวลา 7 วันที่อยู่ภายในป่าที่เต็มไปด้วยเหล่าอสูร ทามิโกะก็ยังคงเดินเล่นอย่างชิวๆราวกับกำลังเดินเล่นอยู่ในสวนบ้านของตนเช่นเดิม
ไม่มีอสูรตนใดที่อยากลองดีกับเธอ ทำให้เธอไม่จำเป็นต้องลงมือจัดการฆ่าอสูรเหล่านั้น
จะมีก็แต่พวกมนุษย์ที่ต่างพากันวิ่งหนีอสูรมาให้เธอช่วยหรือไม่ก็ต้องการให้เธอเป็นตัวล่อแทนตนเท่านั้นแหละ
เพราะงั้นคนที่เธอลงมือด้วยจึงไม่ใช่อสูรแต่อย่างใด แต่เป็นเหล่ามนุษย์ที่รนหาเรื่องตุยเพียงเหล่านั้น
ส่วนสภาพของทามิโกะหลังจากที่ผ่านมาได้ 7 วันก็ยังคงสะอาดสะอ้านเช่นเดิม
เพียงแต่เจ้าตัวนั้นได้นำเศษดินทั้งหลายมาละเลงบนใบหน้าและเสื้อผ้าของตนจนทำให้อยู่ในสภาพที่ค่อนข้างจะเละเลยทีเดียว
ด้วยเหตุผลที่ว่า “ ถ้าตัวเธอสะอาดเกินไป คงจะเป็นที่จับตามองแน่ ” นั่นแหละ
โซราเอะ ทามิโกะ
//มองคนที่ผ่านคนอื่นๆ
โซราเอะ ทามิโกะ
(ผ่านตั้ง 12 คนเชียว เยอะจังเลยนะ)
โซราเอะ ทามิโกะ
(แต่ดูแล้วก็ไม่ใช่พวกมีฝีมือสักเท่าไหร่)
โซราเอะ ทามิโกะ
(ยกเว้นเด็กสองคนนั้น)
โซราเอะ ทามิโกะ
//มองไปทางแฝดคู่หนึ่ง
โทคิโท มุอิจิโร่
//เหม่อมองท้องฟ้า
โทคิโท ยูอิจิโร่
//ไม่สนใจอะไร
โซราเอะ ทามิโกะ
(แต่ก็มีเด็กอีกคนที่น่าสนใจพอกัน)
โซราเอะ ทามิโกะ
//เหลือบมองไปทางเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง
โซราเอะ ทามิโกะ
//ยกยิ้มในใจ
โซราเอะ ทามิโกะ
(อื้ม~ น่าจะใช้ได้นะ)
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
ขอต้อนรับทุกท่านกลับมา
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
1 : ต้องขอแสดงความยินดีด้วย
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
2 : น่ายินดียิ่งที่พวกท่านปลอดภัย
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
1 : ก่อนอื่นเราจะมอบเครื่องแบบให้พวกท่านก่อน
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
1 : เริ่มจากวัดสัดส่วนของร่างกาย หลังจากนั้นจะเป็นการมอบระดับขั้นให้กับพวกท่าน
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
2 : ระดับขั้นนั้นจะมีด้วยกันทั้งหมด 10 ขั้นด้วยกัน
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
สึจิโนะเอะ
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
สึจิโนะโตะ
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
มิซึโนะเอะ
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
มิซึโนะโตะ
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
1 : ปัจจุบันพวกท่านนั้นอยู่ในลำดับชั้นล่างสุด มิซึโนะโตะนั่นเอง
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
2 : ในวันนี้เราจะให้ท่านเลือกก้อนเหล็กกล้า เพื่อสำหรับจะนำไปตีขึ้นเป็นดาบของท่าน
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
2 : ส่วนการตีดาบให้แล้วเสร็จนั้น จำเป็นต้องใช้เวลาขั้นต่ำ 10-15 วัน
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
1 : แต่ก่อนหน้านั้น//ตบมือ
อีกาคาซุไก
//บินลงมาเกาะแขนทามิโกะ
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
2 : สิ่งที่จะมอบให้ ณ ตอนนี้ก็คืออีกาคาซุไกแก่ทุกท่านคนละตัว
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
1 : อีกาคาซุไกนั้นสามารถนำไปใช้เป็นช่องทางสื่อสารหลักได้
พูดจบทั้งสองก็พากันดึงผ้าที่ปกคลุมโต๊ะข้างหน้าออก
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
1 : เช่นนั้นขอให้ทุกท่านเชิญเลือกก้อนเหล็กกล้าของตนทางด้านนี้ได้เลย
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
2 : เหล็กกล้าของดาบที่สามารถสังหารอสูรและสามารถปกป้องตัวของทุกท่าน
อุบุยาชิกิ(ลูกๆ)
2 : จะต้องเลือกด้วยตัวเองเท่านั้น
โซราเอะ ทามิโกะ
//ยืนจ้องก้อนเหล็กกล้าตรงหน้าของตน
ตัวประกอบ
//พากันทยอยเลือก
โซราเอะ ทามิโกะ
//เหลือบมอง
โซราเอะ ทามิโกะ
//ยกยิ้มในใจก่อนที่จะเลือกเหล็กกล้าของตน
-[ ช่วงพิเศษท้ายตอน - เรื่องราวก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับบ้านของแต่ละคน {part คันซากิ อาโออิ} ]-
โซราเอะ ทามิโกะ
สวัสดีเจ้าค่ะ^^
คันซากิ อาโออิ
สะ สวัสดีค่ะ
โซราเอะ ทามิโกะ
ไม่ทราบว่ามีนามว่าอะไรหรือเจ้าคะ?
โซราเอะ ทามิโกะ
ข้ามีนามว่า “ โซราเอะ ทามิโกะ ” ยินดีที่ได้รู้จักนะเจ้าคะ^^
คันซากิ อาโออิ
ฉัน “ คันซากิ อาโออิ ” ค่ะ
คันซากิ อาโออิ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ โซราเอะซัง
โซราเอะ ทามิโกะ
เจ้าค่ะ คันซากิซัง!^^
-[ ช่วงพิเศษท้ายตอน - เรื่องราวก่อนที่จะแยกย้ายกันกลับบ้านของแต่ละคน {part แฝดโทคิโท} ]-
โซราเอะ ทามิโกะ
สวัสดีเจ้าค่ะ^^
โทคิโท มุอิจิโร่
//เหลือบมอง
โทคิโท ยูอิจิโร่
//เหลือบมองก่อนที่จะไม่สนใจต่อ
โซราเอะ ทามิโกะ
ไม่ทราบว่ามีนามว่าอะไรหรือเจ้าคะ?
โซราเอะ ทามิโกะ
ข้ามีนามว่า “ โซราเอะ ทามิโกะ ” เจ้าคะ^^
โทคิโท มุอิจิโร่
ผม “ โทคิโท มุอิจิโร่ ” ครับ
โทคิโท มุอิจิโร่
ส่วนพี่ของผมชื่อ “ โทคิโท ยูอิจิโร่ ”
โซราเอะ ทามิโกะ
ยินดีที่ได้รู้จักนะเจ้าค่ะ โทคิโทซัง!^^
คนแต่ง
ทั้งชิเอกะจังและทามิโกะจังคือคนเดียวกันนะคะ
คนแต่ง
แค่ทามิโกะเป็นชื่อตอนอยู่หน่วยพิฆาตอสูรค่ะ
คนแต่ง
ส่วนความหมายของชื่อก็..
คนแต่ง
Sorae Tamiko - โซราเอะ ทามิโกะ
คนแต่ง
Sorae โซราเอะ ความหมาย สีน้ำเงินที่สวยงาม
คนแต่ง
Tamiko ทามิโกะ ความหมาย บุตรธิดาแห่งความงดงาม
| 3 |
โซราเอะ ทามิโกะ
//นั่งจิบชาอยู่ที่ชานบ้านของตน
โซราเอะ ทามิโกะ
(จะเสิร์ฟอะไรให้กับแขกที่กำลังจะมาถึงดีนะ)
โซราเอะ ทามิโกะ
อืมม~//ครุ่นคิด
โซราเอะ ทามิโกะ
(เอาเป็นชากับขนมโยกังแล้วกัน)
โซราเอะ ทามิโกะ
//จิบชาต่อ
โซราเอะ ทามิโกะ
สวัสดีเจ้าค่ะ ท่านผู้มาเยือน//โค้งทักทาย
ตัวประกอบ
ช่างตีดาบ : เอ่อ..//ทำตัวไม่ถูก
ตัวประกอบ
ช่างตีดาบ : ผะ ผมเป็นช่างตีดาบของท่านโซราเอะ ทามิโกะครับ
โซราเอะ ทามิโกะ
ข้าเองเจ้าค่ะ^^
ตัวประกอบ
ช่างตีดาบ : อะ เอ๊ะ!!!?
โซราเอะ ทามิโกะ
เช่นนั้นเชิญเข้ามาด้านในก่อนเถอะเจ้าค่ะ
โซราเอะ ทามิโกะ
ข้าจะเตรียมชาให้
ตัวประกอบ
ช่างตีดาบ : คะ ครับ ขอบคุณครับ
ว่าจบทามิโกะก็เดินนำเข้าไปในบ้านของตน
ตัวประกอบ
ช่างตีดาบ : นี่คือดาบนิจิรินครับ//มอบดาบให้กับทามิโกะ
ตัวประกอบ
ช่างตีดาบ : วัตถุดิบในการตีดาบนิจิรินสามารถหาได้จากภูเขาที่ใกล้ดวงอาทิตย์มากที่สุดครับ
ตัวประกอบ
ช่างตีดาบ : ทรายเหล็กสีแดงเข้มและแร่หินสีแดงเข้ม เพียงเท่านี้ก็จะสร้างเหล็กที่ดูดซับแสงจากดวงอาทิตย์ได้ครับ
ตัวประกอบ
ช่างตีดาบ : ที่ภูเขาโยโคนั้นเป็นที่ที่แสงอาทิตย์สาดส่องทั้งวัน ไร้เมฆ ไร้ฝน
ตัวประกอบ
ช่างตีดาบ : และดาบนิจิรินเองก็มีอีกชื่อนึงว่าดาบเปลี่ยนสีครับ
ตัวประกอบ
ช่างตีดาบ : สีของมันจะเปลี่ยนไปตามผู้ที่ถือครองครับ
โซราเอะ ทามิโกะ
//จ้องมองดาบในมือของตนนิ่ง
โซราเอะ ทามิโกะ
//ชักดาบออกมา
เมื่อทามิโกะชักดาบออกมาแล้ว ตัวดาบก็เริ่มเปลี่ยนสีจากสีปกติธรรมดาก็กลายเป็นสีน้ำเงินสวยเป็นประกายงดงามชวนให้หลงใหล
ตัวประกอบ
ช่างตีดาบ : อ่า..//มองดาบด้วยความหลงใหล
ตัวประกอบ
ช่างตีดาบ : ช่างเป็นสีดาบที่งดงามเหลือเกิน งดงามยิ่งกว่าดาบเล่มไหนๆที่ข้าเคยพบเคยเจอมาก่อนเลยครับ//เอ่ยอย่างเลื่อนลอย
หลังจากที่ส่งช่างตีดาบเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทามิโกะก็หันหลังเดินไปยังห้องๆหนึ่งทันที
เมื่อเข้ามายังภายในห้องแล้ว ทามิโกะก็จ้องมองดาบในมือตนอยู่สักครู่แล้วจึงวางดาบลง
นิ้วเรียวสวยของทามิโกะถูกยื่นไปแตะตัวดาบ
ทันทีที่นิ้วของเธอสัมผัสเข้ากับปลอกดาบ ตัวดาบทั้งเล่มก็เปล่งแสงสว่างออกมาก่อนที่จะหายไปในเวลาต่อมา
เหลือไว้เพียงตัวดาบที่ยังคงปกติเช่นเดิมและรอยยิ้มที่ถูกยกขึ้นของทามิโกะเพียงเท่านั้น
โซราเอะ ทามิโกะ
//ยกยิ้มด้วยความพึงพอใจ
โซราเอะ ทามิโกะ
//หันหลังเดินออกจากห้องไป
อีกาคาซุไก
ก๊า! ก๊าา! ก๊าาา!
อีกาคาซุไก
//บินลงมาเบื้องหน้าทามิโกะที่กำลังจิบชาพรางชมสวนของตนอยู่
อีกาคาซุไก
ภารกิจแรก! ภารกิจแรก!
อีกาคาซุไก
โซราเอะ ทามิโกะจงฟังคำสั่งของเจ้า!
อีกาคาซุไก
จงไปยังทางตะวันตกเฉียงใต้ ที่นั่นมีอสูรใช้วัดเป็นแหล่งกบดานอยู่!
อีกาคาซุไก
จงเตรียมตัวให้ดี นี่คืองานแรกของเจ้าในฐานะนักล่าอสูรโซราเอะ ทามิโกะ!
โซราเอะ ทามิโกะ
อ่า..(จากนี้ไปถึงจะดูวุ่นวาย แต่ก็คงจะสนุกน่าดู)
โซราเอะ ทามิโกะ
//ยิ้มในใจ
**[ชุดเครื่องแบบของทามิโกะจังค่ะ! น่ารักแล้วก็สวยไปเลยใช่มั้ยล๊า~ เค้าวาดเองเลยนะ..ถึงจะเป็นการวาดแบบดราฟภาพก็เถอะ!
ช่วงท้ายตอนจะมีการพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องชุดของน้องน้า~ อ่านกันด้วยนะ🥺]**
โซราเอะ ทามิโกะ
//หันกลับไปมองบ้าน(?)ของตน
โซราเอะ ทามิโกะ
ไปก่อนนะเจ้าคะ^^
กล่าวจบทามิโกะก็วิ่งตามอีกาคาซุไกที่บินนำทางตนอยู่ในทันที
ด้วยความเร็วที่ทามิโกะใช้ ซึ่งเป็นความเร็วปกติของนักล่าอสูรทั่วไปบวกกับระยะทางที่ค่อนข้างจะห่างกันเยอะทำให้ทามิโกะใช้เวลาเดินทางอยู่นานเลยทีเดียวกว่าที่จะมาถึงที่หมาย
โซราเอะ ทามิโกะ
//เงยหน้ามองภาพตรงหน้า
ทามิโกะเงยหน้ามองสถานที่เบื้องหน้าของตน ซึ่งเป็นภาพที่ค่อนข้างจะสิ้นหวังสำหรับคนทั่วไปไม่น้อย เพราะภาพตรงหน้าของเธอ ณ ตอนนี้คือภาพของบันไดสูงที่มองไปไม่เห็นจุดจบ โดยด้านบนสุดของบันไดนี้คือวัดที่มีอสูรกบดานอยู่
โซราเอะ ทามิโกะ
เฮ้อ//แสร้งถอนหายใจออกมา
ทามิโกะแสร้งถอนหายใจด้วยความสิ้นหวังและเหนื่อยหน่ายออกมาก่อนที่จะก้าวเดินขึ้นไปตามทาง
ซึ่งทามิโกะก็ใช้เวลาอยู่นานเลยทีเดียวกว่าเธอจะขึ้นมาถึงจุดหมาย
โซราเอะ ทามิโกะ
ใน ในที่สุดก็ถึงสักที!//แสร้งทำเป็นเหนื่อย+ดีใจที่ขึ้นมาถึงเป้าหมาย
โซราเอะ ทามิโกะ
//เดินไปพักที่ต้นไม้ใกล้ๆ
โซราเอะ ทามิโกะ
(ต้องใช้เวลานานเท่าไหร่ถึงจะดีนะ)//เงยหน้ามองท้องฟ้า
โซราเอะ ทามิโกะ
(อีกประมาณ 3 ชั่วโมงกว่าๆดวงอาทิตย์จะขึ้น)
โซราเอะ ทามิโกะ
(ถ้างั้นตัด 3 ชั่วโมงออกไปก็แล้วกัน นานไปหน่อย)
โซราเอะ ทามิโกะ
(ถ้า 1 ชั่วโมงก็ถือว่านานไปสำหรับเรา แต่ในฐานะ"นักล่าอสูรธรรมดาๆ"ถึงว่าเร็วไปนิดล่ะนะ)
โซราเอะ ทามิโกะ
(ถ้างั้นคงต้องสัก 1-2 ชั่วโมงล่ะนะ)
โซราเอะ ทามิโกะ
(ในเมื่อตัดสินใจได้แล้ว ก็เริ่มทำเลยล่ะนะ!)
โซราเอะ ทามิโกะ
(หวังว่าเจ้าจะพอทำให้ข้าสนุกได้บ้างนะเจ้าคะ)
คนแต่ง
ช่วงท้ายตอนมาแล้วจ้าาา~
คนแต่ง
ตอนนี้เราจะคุยกันเรื่องชุดของน้องทามิโกะน้าาา~
คนแต่ง
นี่คือภาพชุดเครื่องแบบ(+ดาบ)น้องค่ะ!
คนแต่ง
ชุดน้องทั้งสวยทั้งน่ารักเลยใช่มั้ยล๊า~~
คนแต่ง
แต่ความจริงแล้วนี่ไม่ใช่ชุดที่น้องได้รับมาจากหน่วยตัดเย็บน้าา
คนแต่ง
ชุดเครื่องแบบที่น้องได้รับมาจากหน่วยก็เหมือนของมิตซึริเป๊ะๆเลยค่ะ!
คนแต่ง
แต่ที่กลายเป็นแบบนี้เพราะน้องจัดการตัดเย็บใหม่หมดเองเลยค่ะ!
คนแต่ง
ส่วนเรื่องผ้าและวัตถุดิบในการตัดเย็บชุดแน่นอนว่าน้องใช้พลังตัวเองสร้างขึ้นมา
คนแต่ง
ตอนแรกก็กะว่าจะให้เป็นฟิลแบบใช้ผ้าจากชุดเดิมบวกกับพวกนักล่าอสูรที่ตนจัดการไป แต่ไปๆมาๆก็คิดว่าแบบนั้นมัน"ไม่สะอาด"เอาซะเลยนี่น่า
คนแต่ง
ก็เลยเปลี่ยนเป็นให้น้องใช้พลังสร้างขึ้นมาเองค่า!
คนแต่ง
ซึ่งคุณสมบัติของตัวผ้าและวัตถุดิบอื่นๆก็เหมือนกับที่ทางหน่วยพิฆาตอสูรใช้เลยค่ะ
คนแต่ง
(ถึงความจริงน้องจะสร้างอันที่เหนือกว่าได้ก็เถอะ แต่ถ้าเป็นแบบนั้นคงจะ***ไม่ได้)
คนแต่ง
ส่วนดาบก็เป็นฟิลคล้ายๆกันเลยค่ะ แต่ก็มีข้อแตกต่างเยอะพอสมควรเลยทีเดียวล่ะค่ะ
คนแต่ง
ถ้างั้นก็ขอจบตอนนี้เลยแล้วกันนะคะ
คนแต่ง
เจอกันใหม่ตอนหน้าค่าา!👋👋👋
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!