มาเฟียที่รัก
พบกันเเล้วนะ
ณ ร้านสะดวกซื้อแห่งหนึ่ง ชายหนุ่มร่างบางผิวขาวนวลที่กำลังนอนฟุบลงกับโต๊ะเพราะความง่วงสุดๆ
*ตี๊ดด* เสียงประตูเลื่อนดังขึ้นเมื่อมีลูกค้าเดินเข้ามาทันใดนั้นชายหนุ่มร่างบางนามธันวาก็สะดุ้งขึ้นทันทีด้วยอาการสะลึมสะลือสุดๆ
ธันวา
❝ ยะ. .ยินดีต้อนรับครั-- ❞
ดูเหมือนว่านั้นจะไม่ใช่ลูกค้าเเต่เป็นเจ้าหนี้ 2 คนที่เข้ามาเอาเงินกับธันวา
ธาคิม { เจ้าหนี้ }
❝ อะเเฮ่ม ~ เป็นการต้อนรับที่น่ารักจังเลยนะเนี่ยเเกว่าไงลุค ?! ❞
ลุค { เด็กข้างไข่ธาคิม }
❝ ต้อนรับน่ารักเเถมคนต้อนรับยังน่ารักอีก หึ เเต่เสียอย่างเดียวเเม่งไม่คืนหนี้ ❞
ธันวา
❝ ธาคิน . . . ลุค ! คือผมอธิบายได้ผมขอเเค่ อึ๊ก !!! ❞
ธาคินเดินสาวเท้าเข้าไปหาธันวาทันทีมือหนาใหญ่ของธาคิมคว้าคอเสื้อพนักงานธันวายกขึ้นเเละกำไว้เเน่น
ธาคิม { เจ้าหนี้ }
❝ อธิบาย ? เรื่องอะไรว่ะเงินก็ไม่คืน เเม่ง น่ารำคาญพวกชั้นต้องมาตาม! ภาระชิบ ❞
ลุค { เด็กข้างไข่ธาคิม }
❝ เฮ้ย เฮ้ย อย่าทำเด็กมันเเรงสิว่ะเดี๋ยวเสียของหมด ❞
ธันวา
❝ คะ. .คือผม ! รอผมอีกสัก 2 อาทิตย์ได้มั้ยครับเเล้วเดียวผมจ่ายให้ครึ่งนึง ผมสัญญาอย่าทำอะไรผมเลยนะขอร้องล่ะ ❞
เสียงสะอึกสะอื้นของธันวาดังขึ้นดูเหมือนเขาจะกลัวจนร้องไห้ขึ้นมาเเต่พวกเจ้าหนี้ก็ยังจะกลั้นเเกล้งธันวาต่อ
ธาคิม { เจ้าหนี้ }
❝ 2 อาทิตย์ให้พ่อเเกจ่ายเหอะอย่างงั้น นานชิบ ! แกคิดว่าชั้นจะปล่อยเเกไปง่ายๆรึไงว่ะ ❞
ลุค { เด็กข้างไข่ธาคิม }
❝ กะอีเเค่จ่ายเงินมันยากรึไงว่ะชั้นอยากรู้วะ หรือ เเกจนเกินจนต้องกินขี้ดินเป็นอาหาร ? ❞
ธันวา
❝ ขอร้องล่ะปล่อยผมเถอะนะผมกลัวเเล้วอย่าทำอะไรผมเลยนะ ❞
ทันใดนั้นเสียงประตูของร้านก็ดังขึ้น * ตี๊ด * ลุคหันกลับไปมองก็พบกับไทธัช
ลุค { เด็กข้างไข่ธาคิม }
❝ . . . ❞
ไทธัช
❝ เเจ็บ เเจ็บ เเจ็บ ❞
ไทธัชชายหนุ่มร่างสูงใหญ่เดินเข้ามาในร้านพร้อมกับองุ่นพวงหนึ่งพี่เขายืนเด็ดกินอย่างเอร็ดอร่อยสายตาจดจ้องที่ ทั้ง 3 อย่างเมินเฉย
ธาคิม { เจ้าหนี้ }
❝ อะไรวะ ❞
ธันวา
❝ เอ่อ คุณลูกค้าครับช่วยออกไปสักครู่ได้มั้ยครับตรงนี้มันอันตรายนะคับ ❞
ธาคิม { เจ้าหนี้ }
❝ ลุคไล่มันออกไปดิเผือกชิบคนจะคุยกัน ❞
ลุค { เด็กข้างไข่ธาคิม }
❝ เฮ้ยเเก ! ออกไป ไป๊ เกะกะสายตาชิบหายไปก่อนที่ชั้นจะเตะก้านคอ ❞
ไทธัช
❝ เเจ็บ เเจ็บ ขออีกทีดิไม่ค่อยได้ยินว่ะเสียงเบาชิบหายอมควายไว้ในปากรึไงวะดังๆ? ❞
ลุค { เด็กข้างไข่ธาคิม }
❝ ปากดีนะเเก ! ❞
ลุคกำหมัดเเน่นก่อนที่เขาจะพุ่งหมัดเข้าไปที่หน้าของไทธัชทันที
ดูเหมือนความสามารถของไทธัชจะๆม่ใช่ไก่ๆเขาจึงหลบหมัดนั้นได้เเบบชิลๆเเละยืนกินองุ่นต่อ
ไทธัช
❝ เเกล้งโง่หรอว่ะ โทษทีดูเหมือนจะมีเรื่องกันเเต่ขอเผือกหน่อยดิ ❞
ลุค { เด็กข้างไข่ธาคิม }
❝ อะไรของมันว่ะ ! ❞
ไม่ทันไรผู้ชายถือปืน 2 คนก็เข้ามาในร้านสะดวกซื้อทันทีทำเอา ทั้ง ลุคเเละธาคิมหนุดชะงักเเละธาคิก็ปล่อยร่างของธันวาทันที
บอดี้การ์ดของไทธัชเล้งปืนไปที่ชายทั้ง2ก่อนที่ดไทธัชจะทำมือไล่ทัเงสองออกจากร้าน
ไทธัช
❝ ก่อนชั้นจะสั่งให้ลูกน้องยิงเเกทั้งสองไป สกปรกลูกตาชิบหาย ❞
ธาคิม { เจ้าหนี้ }
❝ ฮึ้ย!! ❞
ธาคิม { เจ้าหนี้ }
❝ ธันวาเเกเตรียมตัวเอาไว้เถอะ ❞
ชายทั้งสองรีบเดินออกจากร้านทันที
บอดี้การ์ดทั้งสองเมื่อได้ยินคำสั่งก็เดินหนีออกไปทันที
ไทธัช
❝ ทำชั้นหมดอร่อยองุ่นเลยเสียดาย ❞
ธันวา
❝ คะ. .ขอบคุณนะครับ ! ถ้าไม่มีคุณผมคงเเย่เเน่ๆ ❞
ธันวาเเอบงงเล็กน้อยเเต่ก็หันหลังไปหยิบบุหรี่ให้ไทธัชทันทีพรางคิดเงิน
ไทธัชไม่ได้เอ่ยอะไรตอบกลับได้เพียงเเค่ยื่นเงินให้ธันวาไป 1000
ธันวารับเงินมาก่อนจะยื่นซองบุหรี่ให้
ธันวา
❝ ขอบคุณนะคับ ! ขอให้เดินทางปลอดภัยนะครับ ❞
ร่างสูงพยักหน้าตอบเเละเดินออกจากร้านเดินไปขึ้นรถหรูทันที
ธันวา
❝ โชคดีหรือโชคร้ายเนี่ยเรา ให้ตายเถอะเกือบไปแล้ว ❞
ธันวา
❝ นี้ก็ใกล้เวลาเลิกงานเเล้วด้วยสิ ❞
ธันวา
❝ ปิดร้านดีกว่าเรา ❞
เมื่อดูเวลาธันวาก็เก็บของให้เรียบร้อยเเละปิดไฟพราเงดินออกจากร้านมาเพื่อที่จะกลับบ้านของเขา
เดินมาได้ครึ่งทางก็เจอกับพาคิมเเละลุคทำให้ธันวาต้องหลบด้อยที่มุมอย่างรวดเร็ว
ธาคิม { เจ้าหนี้ }
❝ เป็นใครใหญ่มาจากไหนว่ะ มาสั่งเราได้ ชิ ❞
ลุค { เด็กข้างไข่ธาคิม }
❝ . . .เอ่อ ดูดิ ❞
ลุคยื่นโทรศัพท์ที่เปิดข่าวของมาเฟียชื่อดังรายหนึ่งให้ธาคิมดู ดูเหมือนจะเป็นไทธัชนะ
ธาคิม { เจ้าหนี้ }
❝ อะไรของเเก ? . . . มาเฟียชื่อดังในยานคนรวย ?! ก็ไอ้เสร่อคนนั้นนิหว่า !? ❞
ลุค { เด็กข้างไข่ธาคิม }
❝ ก็ใช่ไงเจ้าโง่ ! ❞
ลุค { เด็กข้างไข่ธาคิม }
❝ ดีเเค่ไหนเเล้วที่ไม่เเตกคู่ ❞
ธาคิม { เจ้าหนี้ }
❝ ปัญญาอ่อนว่ะ ❞
ลุค { เด็กข้างไข่ธาคิม }
❝ ห้ะ ? ❞
ธาคิม { เจ้าหนี้ }
❝ กะอีเเค่มาเฟีย ใครมันก็เป็นได้เปล่าว่ะมาเฟียเนี่ยเเม่งทำเป็นเด่นทำเป็นดัง หึ ❞
ลุค { เด็กข้างไข่ธาคิม }
❝ ปากเก่งระวังโดนส้นตีน ❞
ธันวา
❝ คิด คิด ! ทางรัด ✨ ดีนะยังจำได้หึหึ ❞
ธันวาเดินไปทางรัดไม่กี่นาทีก็ถึงอพาร์ทเม้นท์/หอ เก่าๆของเขาสักทีชายหนุ่มเดินเปิดประตูเข้าไปที่ห้องพัก
เเทนที่เขาจะเดินไปนอนพักกลับเดินไปสฝตักข้าวใส่ชาใส่ไข่ต้มข้างบนข้าวเเละถือไปวางหน้ารูปของผู้หญิงเยาวัยคนหนึ่ง
ธันวา
❝ วันนี้ผมเอาข้าวไข่ต้มมาให้เเม่ด้วยนะหวังว่าเเม่จะอร่อยกับข้าว ❞
ธันวา
❝ ผมเหนื่อยจังเลยครับเเม่. . .ผมท้อสุดๆผมอยากให้เเม่มาอยู่กับผมจัง ❞
ธันวาปาดน้ำตาบนหน้าของจนถึงเเม้จะเป็นน้ำตาที่ปนอยู่กับรอยยิ้มก็ตาม
ธันวา
❝ นอนสิธันวาพรุ่งนี้นายต้องไปเรียนนะ ! ❞
ธันวา
❝ วันนี้. . .เงินเดือนออก ! ❞
ธันวารีบลุกออกจากที่นอนเเละไปเเต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนที่เขาจะรีบไปหาหัวหน้าเพื่อที่จะรับเงิน
เมื่อได้เงินมาเขาก็รับนำเงินนั้นกลับบ้านเเละเเอบไว้ที่หมอน
ธันวารีบลุกไปเปิดประตูเพราะคิดว่าเพื่อร่วมงานของเขา
ธันวา
❝ พ่อมาทำไม ?!! อ๊ะ -- ❞
ไม่ทันจบคำก็มีมือเรียวใหญ่ผลักธันวาทำเอาธันวาล้มลงไปนอนกับพื้น
{ พ่อของ นอ. }
❝ ทำไมเเกต้อนรับพ่อเเบบนี้ว่ะ ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ พ่อเเค่มาเยี่ยม ❞
ธันวา
❝ พ่อ ! ออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ อย่ามายุ่งกับผม ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ นี้ เเก้ยังตั้งรูปแม่เเกอยู่งั้นหรอ ก็บอกเเล้วไงตั้งไปก็ไร้ประโยชน์ ❞
ชายหนุ่มร่างสูงเตะรูปผู้เป็นที่รักของธันวาทันทีจนประจกเเตกเต็มพื้น
ธันวารีบลุกขึ้นมาวิ่งไปหยิบรูปของเเม่เขามาโอบไว้ในอก
{ พ่อของ นอ. }
❝ แกจะร้องไห้ทำไม ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ ไม่ดีใจรึไง ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ พ่ออุสามาหาเเก ❞
ธันวา
❝ ออกไปจากห้องผม !! แล้วก็ออกไปจากชีวิตผมด้วย ! ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ หึ แกนี่ไม่นึกถึงคนที่เลี้ยงเเกมาจนโตขนาดนี้เลยนะ ❞
ธันวาลุกขึ้นทันทีพร้อมกับรูปของเเม่เขาในมือ
{ พ่อของ นอ. }
❝ เดี๋ยวนี้แกกล้าหืออือกับพ่อนะ!! ❞
ชายหนุ่มร่างสูงตบเข้าที่หน้าของธันวาอย่างจังจนร่างของธันวาต้องโซเซกันติดกับผนังห้องทันที
{ พ่อของ นอ. }
❝ อย่ามาขึ้นเสียงกับพ่อจำเอาไว้! ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ เงินเเกอยู่ไหน ❞
ร่างสูงหาเงินทั่วห้องจนไปเปิดหมอนดูก็พบกับซองเงินทันทีเขาหยิบซองนั้นมายัดเข้ากระเป๋ากางเกง
{ พ่อของ นอ. }
❝ พ่อขอยืมก่อนนะ ❞
เเละชายหนุ่มก็เดินออกจากห้องไปพร้อมกับซองเงินนั้น
ศึกชิงลูกพ่อ
ร่างของธันวาที่นั่งขดตัวอยู่มุมห้องด้วยความวาดกลัวสุดขีด
เสียงสะอึกที่ค่อยดึงขึ้นเป็นจังหวะเเละค่อยๆดังขึ้นเรื่อยๆ
เเต่เมื่อสวรรค์จะได้ยินจึงส่งไทธัชที่เดินผ่านมาเห็นเขา เค้าเลยเองเดินเข้ารั่วหอไปเเละสาวเท้าเข้าไปหาธันวาทันที
ไทธัช
❝ เป็นอะไรของเด็กอีกเนี่ย ? ร้องไห้ ผู้ชายไม่ ไม่ร้องไห้กันนะจำเอาไว้ ❞
ธันวา
❝ คุณจะไปเข้าใจอะไร ❞
ไทธัช
❝ จะบอกทางอ้อมรึไงว่าชั้นไม่ใช่คน! ❞
ธันวา
❝ คุณมันรวยดูจากรถเเล้วก็การเเต่งตัวก็รู้เเล้วล่ะครับ ❞
ธันวา
❝ ไม่มีทางเข้าใจความรู้สึกผมหรอก ❞
ไทธัช
❝ เเกพุดบ้าอะไรว่ะ ❞
ไทธัช
❝ ผมควายไว้ในปากอีกคนรึไง ❞
ไทธัช
❝ ให้ตายเถอะทำไมชั้นถึงต้องมานั่งเถียงกับเเกด้วยว่ะปัญญาอ่อนชิบหายเลย ❞
ธันวา
❝ ถ้าปัญญาอ่อนคุณก็ออกไปจากห้องผมสิ ❞
ธันวา
❝ หมายความว่ายังไงไอ้ช่วยเนี่ย ❞
ไทธัช
❝ เมื่อกี้ใครทำเเก ❞
ไทธัช
❝ ชั้นเห็นอย่าคิดว่าไม่เห็น พ่อเเกนี้โง่ชะมัดกระทืบลูกเเต่ไม่ปิดประตูใครเขาก็เห็น ❞
ไทธัช
❝ ถ้าเป็นชั้นจะปิดประตู ❞
ธันวา
❝ ถ้าเป็นผมผมจะไม่ทำ. . . ❞
ไทธัช
❝ เรื่องของเเกสิว่ะใครถามเเม่ง ❞
ไทธัช
❝ มานี้เเกหยุดร้องไห้ พ่อเเกอยู่ไหน ❞
ธันวา
❝ ผมไม่รู้เขาเอาเงินผมไปด้วย. . .เงินทั้งเดือนของผม ❞
ไทธัช
❝ เเกโง่ให้เขาเอาไปได้ไง! ❞
ไทธัช
❝ นั้นเงินเลี้ยงชีพเเกนะเว้ย. . .เฮ้อ ❞
ไทธัช
❝ แกอยู่นี้ เก็บกวาดห้องเก็บกระเป๋าให้เรียบร้อยรอชั้น ❞
ไทธัช
❝ ชั้นบอกให้เก็บก็เก็บไง ! ❞
ไทธัช
❝ อย่าทำให้ชั้นรำคาญ ❞
สิ้นคำกล่าวของไทธัขเขาก็สาวเท้าเดินไปขึ้นรถหน้าปากซอยทันที
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ครับท่าน ❞
ไทธัช
❝ เกินขับวนรอบเมืองไม่ต้องเร็ว ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ครับท่านรับทราบครับ ❞
เครื่องสตาร์ททันทีเสียงท่ออันดังทำเอาคนเเถวนั้นต้องหันมามองเเละรถก็เคลื่อนตัวไปข้างหน้ามุ่งหน้าหาพ่อของธันวา
รถขับไปได้ไม่เท่าไหร่เสียงของไทยธัชก็ดังขึ้น
ไทธัช
❝ หยุดรถไอ้โง่ ! มันไปแล้วเจ้าทึ่ม ?! เเกไม่ทีสมองรึไง !! เอาหูฟังบ้างมั้ยว่ะ ! ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ . . . ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ขอโทษครับ ❞
สิงค์ถึงเดอบจะกำหมัดเเต่เขาก็ค่อยๆถอยรถไปซอย ซอยหนึ่ง
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ท่านเเน่ใจว่าไม่ให้ผมไปด้วยจริงนะครับ ❞
ไทธัช
❝ สิงค์เจ้าเพื่อนยาก ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ท่านไทธัชครับ. . . ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ไทธัชครับ ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ลูกเจ้าพ่อมาเฟีย. . .ฆ่าไม่เลี้ยงหน้าครับท่าน ❞
ไทธัช
❝ ยืดยาวทำเอาชั้นจะหลับ ถุ้ย ! ❞
สิงค์ด้วยความเป็นห่วงไทธัชจึงยื่นปืนพกให้ไทธัช
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ป้องกันตัวครับท่าน ❞
ไทธัชรับปืนนั้นมาอย่างง่ายดาย
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ มีอะไรตะโกนเรียกผมนะท่าน ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ผมจะรออยู่ที่รถ ❞
ไทธัช
❝ เสียเวลากับเเกมากพอเเละ ❞
เค้าก็เดินเข้าซอยนั้นไปทันทีเเต่กับไม่รู้เลยว่าของเขานั้นพวกมีดกับปืนพกที่มีเเค่ 2 นัดมาเท่านั้น
พ่อของธันวาเดินออกมาจากซองซอยในความมืด
ไทธัช
❝ ทำเอาชั้นเหนื่อย ❞
ไทธัช
❝ มันเดินออกมาขนาดนี้ ❞
ไทธัช
❝ กับดักงั้นหรอ ? ไม่สิพึ่งเคยเจอกันนะเว้ยไม่มีทาง ❞
ในขณะที่ไมธัชกำลังคิดเสียงของพ่อก็ดังขึ้น
{ พ่อของ นอ. }
❝ คิดอะไรอยู่ ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ ภาพในอดีตมันย้อนมารึไง ? ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ โทษทีพวกของชั้นเเอบตามรถนายมานานเเล้วล่ะ ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ สมเพศว่ะเป็นถึงมาเฟียเเต่ไม่รู้ว่ามีคนตาม ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝โง่ชิบหาย55555 ❞
ไทธัชรีบยกปืนขึ้นหันไปที่พ่อเเละเริ่มเล้ง
{ พ่อของ นอ. }
❝ กลัวจัง โทษว่ะ ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ เเต่ชั้นมีพวก ❞
จบคำกล่าวมีผู้คนที่ดูมึนเมาเดินออกมาจากซอยรวมๆก็ประมาณ 10 กว่าคนได้ ในมือของพ่อก็กำลังกำซองเงินนั้นอยู่จึงทำให้ไทธัชรู้ได้ไม่ยาก
ไทธัช
❝ แกคงอ่านข่าวชั้นมาเยอะไม่น้อยเลยสินะตื่นเต้นชะมัดเจอfcแก่เข้าให้เเล้ว ~ ❞
ไทธัช
❝ เคยได้ยินมั้ย ฆ่าไม่เลี้ยงหน้า ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ ปัญญาอ่อนชิบหาย ❞
เเทนทีเขาจะยิงเเต่กลับโยนปืนทิ้งเเละหยิบมือพกของเขาขึ้นมา
ไทธัช
❝ เเค่กๆ ซอยพวกเเกเเม่งกลิ่นยังกับหนูตาย ❞
ไทธัช
❝ พูดมากปากเหม็นเอาซองเงินนั้นมาได้เเล้ว ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ มานี้เพื่อมาเอาเงินเนี่ยนะ ? . . .จริงดิ ❞
ไทธัช
❝ แล้วคิดว่าชั้นจะเอาอะไรล่ะลุง ? ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ ตูดมั้ง555 ❞
ไทธัช
❝ ตลกตายเเละไอ้เเก่ ❞
จบคำกล่าวชายหนุ่มก็โยนมีดปักเข้าที่หัวของลูกน้องของพ่อคนหนึ่งจนหมดหายใจทันที
{ พ่อของ นอ. }
❝ ฮ่าฮ่าฮ่--! ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ นี้เเกทำอะไรของเเก!! ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ เด็กเปรต ! ❞
ไทธัช
❝ เอาเงินมาลุงเเล้วผมจะปล่อยลุงไป ❞
ไทธัช
❝ ผมนับจะ 1 - 3 ถ้าลุงไม่เอาเงินให้ผมก็. . . ❞
{ พ่อของ นอ. }
❝ แม่ง !! ❞
พ่อโยนซองเงินนั้นให้ไทยธัชก่อนจะรีบลงไปดูศพของเพื่อนเขา
ไทธัชก้มลงเก็บซองเงินนั้นเเต่เมื่อไทยธัชก้มลงลูกน้องคนนึงก็ยกปืนยิงเข้าไทธัชเเต่เขาก็หลบได้เเบบฉิวเฉียดเเต่ก็โดนเเขนของเขาเข้า
ไทธัชรีบหยิบเงินนั้นเเละวิ่งออกจากซอยก่อนที่ร่างสูงจะรีบขึ้นรถ
สิงค์เมื่อเห็นเจ้านายของเขาสั่งก้รีบเหยียบคันเร่งทันที
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ท่านครับเลือด ? ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ท่านไปโดนอะไรมา ❞
ไทธัช
❝ เจ้าโง่เเหกตาดูก็รู้เเล้วว่าโดนยิง ! เข้าเเขนจังๆด้วยบ้าชิบ ! ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ เข้าเเขนงั้นหรอครับ ! ต้องจอดรถเอากระสุนออกนะ ❞
ไทธัช
❝ เเกช่วยหยุดห่วงชั้นเเล้วรีบขับไปที่หอนั้นได้มั้ย ?! ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ . . .คับ ❞
เมื่อถึงหอที่ธันวาพักอาศัยไทธัชก็เดินลงจากรถพรางเดินเข้าไปในห้องของธันวา
ธันวา
❝ คุณมาเเล้ว ไปไหนมาครับเเล้วทำไมมีเลือดล่ะ ! ❞
ไทธัชยื่นซองเงินนั้นให้กับธันวา
ธันวา
❝ แต่คุณไม่เห็นจะต้องทำให้ผมขนาดนี้ผมคนเ้ปลกหน้านะ ❞
ธันวารีบหยิบซองเงินของเขามาโอบกอดไว้เเน่น
ไทธัช
❝ ขอบคุณสักคำมีมั้ย ห้ะ ❞
ธันวา
❝ อ๊ะ. . .ขอบคุณครับ ❞
ไทธัช
❝ แล้วเก็บกระเป๋ารึยัง ❞
ธันวา
❝ เก็บเเล้วครับเเต่ว่าคุณบาดเจ็บอยู่บ้านผมน่าจะมีกล่องทำเเผลนะ ❞
ธันวารีบเดินหากล่องทำแผลทันทีเเละเมื่อเจอเขาก็รีบถือกล่องนั้นมา
ธันวา
❝ นี้ไง ไปนั่งเถอะครับ ❞
ไทธัช
❝ เราต้องไปแล้วนะชัเนไม่มีเวลามาทำแผลหรอก ❞
ธันวา
❝ ผมไม่รู้หรอกนะว่าคุณจะเป็นมนุษย์เหล็กรึเปล่าหรือลูกใครผมรู้เเค่ว่าผมต้องทำแผลให้คุณไม่งั้นมันจะติดเชื้อ ❞
ไทธัชไม่ได้ตอบอะไรกลับได้เพียงเเค่เดินไปนั่งที่เก้าอี้อย่างว่านอนสอนง่าย
ธันวาเริ่มนำกระสุนออกเเละทำเเผลให่ไทธัชย่างอ่อนโยนเพราะกลัวว่าไทธัชจะเจ็บเอา
ธันวา
❝ เสร็จเเล้วล่ะครับ ! ❞
ไทธัช
❝ เราต้องไปกันเเล้ว ❞
ธันวา
❝ ไปไหนงั้นหรอครับ ❞
ไทธัช
❝ ถามมาก ! รีบๆตามมาเถอะชั้นขี้เกียดตอบนะเว้ย ❞
เรื่องราวของไทธัช
เมื่อทั้ง 2 หนุ่มเดินมาถึงรถสิงค์ก็มารอเเล้ว
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ เดียวนะท่าน รถเรามีเเค่ 2 ที่นั่ง ? ❞
ไทธัช
❝ อ่าเเล้วไง อ๋อ นี่สิงค์บอดี้การ์ดส่วนตัวชั้นเเละยังเป็นเพื่อนชั้นอีก ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ครับ - ❞
สิงค์รีบเดินทุ่งหน้าไปหาไทธัชทันที
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ท่าน !❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ถ้าท่านพาเจ้านี่ไปด้วยท่านจะนั่งยังไง ?! ❞
ไทธัช
❝ เเกล้งโง่ใช่มั้ยเนี่ย ❞
ไทธัช
❝ แกก็เเค่รออยู่นี่ชั้นจะเอารถไปกับเจ้าเด็กนี่เอง ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ แล้วใครจะมารับผม! ❞
ไทธัช
❝ แกมีโทรศัพท์ไม่ใช่รึไง ❞
ไทธัช
❝ โทรเอาดิเดี๋ยวเจ้าลูกน้องกระจอกๆก็มารับเเกไปเอง ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ . . .ครับท่าน กุญแจอยู่ในรถเเล้วครับท่านเดินทางปลอดภัยครับ ❞
ไทธัช
❝ ก็เเค่นี้ไม่เห็นจะยาก ❞
ธันวา
❝ ครับผม ! ขอบคุณนะครับคุณสิงค์ ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ เอ่อ ! 💢 ❞
ธันวาเเละไทธัชก็ได้ขึ้นรถเเละออกรถไปทันทีทิ้งให้สิงค์ต้องยืนเรียกรถเเทน
ในขณะที่รถกำลังเคลื่อนตัวกลับบ้านไทธัชก็เอ๋ยขึ้นด้วยความเงียบขรึม
ไทธัช
❝ เเล้วเเกบอกได้มั้ยว่าพ่อทำอะไรเเกบ้าง ❞
ธันวา
❝ เรื่องมันยาวนะครับ ❞
เมื่อธันวาได้ยินเช่นนั้นเขาก็เริ่มเล่าเรื่องตั้งเเต่ต้นจนจบ
ธันวา
❝ นี้คุณหมายความว่าไง เเค่นี้ ! ❞
ไทธัช
❝ แกเคยฆ่าผู้หญิง ไม่ก็เด็กมั้ยล่ะห้ะ ❞
ธันวา
❝ . . .ผมเป็นคนปกตินะ ! ❞
ธันวา
❝ อีกอย่างเด็กกับผู้หญิงบ้าไปแล้วผมไม่เคยหรอกนะ - ❞
ไทธัช
❝ ชั้นเกิดมากับบ้านที่มีเเต่ซากศพ. . .มีเเต่การฆ่ากัน ❞
ไทธัช
❝ เป็นอะไรที่ชั้นเกลียดที่สุดในชีวิตเเต่ ❞
ไทธัช
❝ พอชั้นอายุมากขึ้น ❞
ไทธัช
❝ จิตใจชั้นเปลี่ยนไป ❞
ไทธัช
❝ ชั้นเลยเริ่มต้นฆ่าคน ❞
ไทธัช
❝ ยิ่งมีความรุนเเรงในหมู่คนมากเท่าไหร่จิตใจชั้นยิ่งอยากฆ่ามากเท่านั้น ❞
ไทธัช
❝ จะว่าโรคจิตก็ได้อ่ะน่ะ ❞
ไทธัช
❝ เหมือนมันส่งต่อกันมันส่งต่อกันเเละกัน ❞
ไทธัช
❝ ไม่มีใครกล้าปฏิเสธชั้น ❞
ไทธัช
❝ เธอเคยสวดมนต์เพื่อคุ้มครองชั้น ❞
ไทธัช
❝ แม้เวลาที่ชั้นไม่ต้องการก็เถอะ ❞
ไทธัช
❝ พระเจ้าไม่ได้เป็นคนให้. . . ❞
ไทธัช
❝ พระองค์ถึงไม่เอามันไป ❞
เสียงภรรยาดังขึ้นพร้อมกับบุหรี่เเละปืนอีกมากมาย
มาลี( ภรรยาของไทธัช )
❝ เฮ้ ❞
มาลี( ภรรยาของไทธัช )
❝ ที่นี่บ้านเรา!! ❞
ไทธัช
❝ ที่รักเอาไปเก็บ - ❞
มาลี( ภรรยาของไทธัช )
❝ ไม่ล่ะผมจะพาลูกหนีไปอยู่บ้านเเม่ ❞
ไทธัช
❝ ลูกจะไม่ไปไหนทั้งนั้น !!! ❞
ไทธัช
❝ สมัยก่อนเวลาชั้นโกรธชั้นควบคุมตัวเองไม่ได้เลย. . . ❞
ไทธัช
❝ ชั้นไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไป ❞
เสียงปืนดังขึ้น * ปั๊ง ปั๊ง ! *
ไทธัชปล่อยปืนในมือของเขาทันทีเขารีบวิ่งไปโอบกอดร่างของภรรยาเอาไว้ในอ้อมเเขนน้ำตาอันโศกเศร้าไหลรินลงบนหน้าของเขา
ไทธัช
❝ ไม่ ไม่ผมไม่ได้ตั้งใจ ! ❞
ไทธัช
❝ ขอร้องล่ะพระเจ้าอย่าเอาเธอไปจากผม ! ❞
ไทธัช
❝ ผมไม่ได้ตั้งใจ ขอร้อง. . .! ❞
น้ำตาไหลรินอีกครั้งเมื่อไทธัชระบายเรื่องนร้ให้ธันวาฟัง
ความเจ้บปวดที่อยู่ในใจของเขาเริ่มก่อตัวขึ้น
ธันวา
❝ นาย. . .ฆ่าลูกตัวเองงั้นหรอ ❞
ไทธัชไม่ได้ตอบอะไรนอกจากการส่ายหัวพร้อมกับสีหน้าอันโศกเศร้า
ธันวา
❝ ยอมรับมันนายคิดว่ามันจะเป็นยังไงเหรอ ? ❞
ไทธัช
❝ คิดว่าจะมีครอบครัวสุขสันต์สอนลูกเล่นกีฬาผ่อนงวดรถงั้นหรอ ?! ❞
ไทธัช
❝ คนปกติใช้ชีวิตเเบบนั้น !! ❞
ไทธัช
❝ เเต่คนอย่างชั้นชัเนเเทบจะไม่ใช่คน ?! ❞
เมื่อรถถึงบ้านหลังไทธัชก็รถจากรถเเละปิดประตูเสียงดังทันที
ไทธัช
❝ . . .กลับมาเเล้ว ❞
ธันวาลงตามมาติดพรางเดินไปกระเป๋าเสื้อของเขาที่ไว้หลังรถลงมาด้วย
ทั้งสองเดินเข้าบ้านทันทีเมื่อทำธุระเสร็จสิ้น
ธันวา
❝ บ้านหลังใหญ่จังเลยครับ ❞
ไทธัช
❝ นายควรไปอาบน้ำอาบท่าให้เรียบร้อยเเล้วค่อยมากินข้าวกัน ❞
ธันวา
❝ เมื่อกี้ผมขอโทษนะครับผมเเค่โมโหนิดหน่อย ❞
ไทธัช
❝ เออ ชั้นก็ไม่ต่างจากนายหรอกนะ ❞
ไทธัช
❝ นายมาพักอยู่ที่นี่ก่อนจิตใจดีขึ้นนายค่อยกลับไป ❞
ธันวา
❝ ขอบคุณมากๆนะครับ ! ❞
ไทธัช
❝ เอ่อเอ่อไปได้เเล้ว ❞
เมื่อธันวาถือสัมภาระของเขาถึงชัเน2ไปไทธัชก็เดินมานั่งที่โซฟารอเเม่บ้านทำอาหารให้เขาทาน
ไทธัช
❝ เมื่อกี้ระบายออกมาหมดเลยเเฮะรู้สึกดีเเปลกๆ- ❞
สิงค์ชายหนุ่มร่างสูงเปิดประตูเข้ามาในบ้านพร้อมกับทรงผมที่ดูเสียทรงเพราะไปนั่งมอเตอร์ไซค์มา
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ไงครับท่าน - ❞
ไทธัช
❝ ทรงผมใหม่เท่ดีว่ะโครตเจ๋ง ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ เท่ก็เเย่เเล้วท่านเสียทรงขนาดนี้เเล้วเจ้าเด็กนั้นล่ะครับ ❞
ไทธัช
❝ ข้างบนไปดูมันหน่อยดิ ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ผม ? ❞
ไทธัช
❝ แล้วเเกคิดว่าชั้นสั่งใครล่ะ ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ เฮ่อ. . .ครับท่าน ❞
ธันวาที่กำลังถอดเสื้อเพื่อที่จะไปอาบน้ำ
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ไงไอ้น้องชา--. . . ❞
ธันวา
❝ ก่อนจะเข้ามาเค๊าจะบางสิครับ! ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ ทะ. .โทษที ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ นายชั้นให้มาดูนาย ❞
ธันวา
❝ ให้มาดูผมอาบน้ำรึไง! ❞
สิงค์{ บอดี้การ์ด }
❝ งั้นชั้น. . .ไปรอข้างล่างนะ ❞
สิ้นคำกล่าวสิงค์ก็รีบเดินออกจากห้องเเละปิดประตูห้องทันที
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
