สะดุดรัก¹สุดอลเวงของนายแวมไพร์ทั้งสอง
ต้นตอของเรื่อง
ซอนญ่า(นอ.)
(ไปมหาลัยวันแรกก็สายซะแล้วเรา)
ซอนญ่า(นอ.)
(จะไปแนะนำตัวทันมั้ยนะ..)
ชื่อ : ซอนญ่า
อายุ : 22
สูง : 168
นํ้าหนัก : 46
สถานะ : นางเอก
นิสัย : เป็นคนร่าเริง ทำตัวน่าแกล้งตลอดเวลา หัวช้าแต่อย่าให้เธอได้คิดแบบจริงจังเร็วยิ่งกว่าในเน็ต ซื่อตรง ซื่อบื่อ ขี้เซา ทำตัวลึกลับน่าค้นหาตลอดเวลา ไม่ชอบเป็นจุดเด่น ไม่ชอบแข่งขันกับใครมากนักแต่ถ้าเป็นงานของโรงเรียนหรือสถานที่อื่นๆก็ว่าไปอย่าง เป็นคนที่ว่านอนสอนง่ายแต่บางเรื่องก็ไม่ยอมจนตัวตาย
สิ่งที่ชอบ : ของเปรี้ยวๆมันๆปนกันไป สตอเบอรี่ เค้กชาเขียว ของมึนเมา กิมจิ โยเกิร์ต ทงคัตสึ คนมีกาลเทศะ มีวาทะศิลป์ ไม่รังแกคนที่อ่อนแอกว่า ความสนุกสนานเสียงเพลง คนไม่เหยียดเพศหรือศาสนา ต่อสู้
สิ่งที่ไม่ชอบ : ของหวานไม่ชอบแบบเด็ดขาดแต่ถ้าเป็นชาเขียวอนุโลมให้นะๆ ของเปรี้ยว อัลธพาลทุกชนิดทุกประเภท
ความสามารถติดตัว : ฉลาดหลักแหลม ว่องไว มีปฏิภาณไหวพริบดีเลิศ
จุดอ่อน : เอว(บ้าจี้) ใบหู ร่างกายบอบบาง
จุดแข็ง : ความอดทนสูง หมัดหนัก แสดงละครเก่ง
เผ่าพันธุ์ : มนุษย์เลือดใสเนื้อบริสุทธิ์(เลือดบริสุทธิ์นั่นแหละเออเล่นคำทำไมวะแอด)
ข้อมูลตัวละครคนไหนยาวจนเกินเบอร์ก็ขออภัยด้วยนะคะ🥺💧
ซอนญ่า(นอ.)
ไม่น่าอ่านหนังสือเพลินเลยเรา ฮรึก-
ซอนญ่า(นอ.)
มหาวิทยาลัยก็อยู่ตั้งไกล ฮือ
ซอนญ่า(นอ.)
(จะวิ่งเร็วๆก็กลัว..มีคนมาเห็น)
ซอนญ่า(นอ.)
//หันไปมองด้านหลัง
คังโซยอน(พร.)
อะอ้าว ใครล่ะนี่ เด็กใหม่ไม่ใช่รึไงกัน
ซอนญ่า(นอ.)
แล้ว...ทำไม?..
ซอนญ่า(นอ.)
(มาหาเรื่องเรารึเปล่า...)
ซอนญ่า(นอ.)
(แต่ดูจากรถที่หรูจนแสบตานั่นคงไม่ใช่หรอกมั้ง)
คังโซยอน(พร.)
//ยิ้มเจื่อน
คังโซยอน(พร.)
ฉันแค่จะถามเธอว่าให้ไปส่งมั้ยทำไมดูระแวงระวังขนาดนั้นเล่า
ซอนญ่า(นอ.)
ก..-ก็นายมันน่าสงสัย...
ซอนญ่า(นอ.)
ก็เลยนึกว่านายจะมาหาเรื่องฉันน่ะสิ ฮ่ะๆ...-
ซื่อตรงสมข้อมูลจริงๆนางเอกเรา
คังโซยอน(พร.)
(ฉันดูเป็นนักเลงขนาดนั้นเลยหรอ..)
คังโซยอน(พร.)
เอาหน่าๆฉันจะไปทำอะไรเธอกัน
คังโซยอน(พร.)
ฉันเห็นเธอวิ่งมาตั้งแต่4กิโลเมตรนู่น
ซอนญ่า(นอ.)
อะ- เอ่อ ขอโทษที่ฉันทำให้เห็นภาพที่ไม่น่ามอง //เขินอายเล็กน้อย
คังโซยอน(พร.)
(แต่วิ่งมาตั้งขนาดนั้นไม่เหนื่อยได้ยังไงไม่มีเหงื่อสักหยด แวมไพร์?ไม่สิถ้าเป็นแวมไพร์คงใช้พลังประตูมิติไปโผล่ที่มหาลัยแล้ว..)
คังโซยอน(พร.)
เอาเถอะถือว่าฉันจะทำเป็นไม่เห็นแล้วกัน
คังโซยอน(พร.)
ขึ้นรถเถอะเดี๋ยวฉันไปส่งเอง
ซอนญ่า(นอ.)
(ขึ้นรถกับคนแปลกหน้าจะไว้ใจได้หรอ...)
ซอนญ่า(นอ.)
(แต่การแต่งตัวดูเรียบร้อยน่าจะเป็นนักเรียนของมหาวิทยาลัย)
ซอนญ่า(นอ.)
ฉันจะไว้ใจนายได้หรอ..//ระมัดระวัง
คังโซยอน(พร.)
เธอนี่มันเล่นตัวจริงๆเลย//ถอนหายใจ
คังโซยอน(พร.)
ถ้าเธอไม่ขึ้นฉันจะลักเธอแล้วนะ
พระรองเธอต้องใจเย็นๆนะอะหึ้ยย
ซอนญ่า(นอ.)
ฮะ...ห๋า...//เอ๋อ
ซอนญ่า(นอ.)
(ลัก?? ลักพาตัวฉันหรอ?? หรือว่าอะไร คำพูดเขากำกวมชะมัด..)
คังโซยอน(พร.)
ตกลงจะไปหรือไม่ไป?
คังโซยอน(พร.)
งั้นก็ขึ้นรถเร็ว//ยิ้ม
ซอนญ่า(นอ.)
ยะ...-ยิ้มอะไรของนาย!//หน้าแดงนิดนุงส์
คังโซยอน(พร.)
ฉันเปล่ายิ้มนะ//เก็บยิ้มทันที
คังโซยอน(พร.)
(น่าแกล้งชะมัด)
คังโซยอน(พร.)
//เหลือบมองกระจก
คังโซยอน(พร.)
(ดวงตาสีแดงสด..ราวกับเลือด มนุษย์จะมีดวงตาแบบนี้ได้ด้วยหรอ..)
คังโซยอน(พร.)
เธอชื่ออะไร?
ซอนญ่า(นอ.)
ยะ-...ยินดีที่ได้รู้จักนะ..คังโซยอน..//หน้าแดง
ชื่อ : คังโซยอน
อายุ :23
สูง : 178
นํ้าหนัก : 59
สถานะ : พระรอง
นิสัย : เป็นคนเข้ากับสังคมง่าย แต่ชอบสรรหาเล่นพิเรน ชอบทำตัวเหมือนเป็นคนร้ายทั้งๆที่ไม่ใช่ เป็นคนที่เดาอารมณ์ยาก ฉลาดหลักแหลม หัวไว หัวรั้น ชอบแข่งขัน หวงของ บางครั้งก็นิ่งเงียบไปจนน่ากลัว
ชอบหักโหมในเรื่องที่ไม่ควร อารมณ์ขึ้นง่าย🌚
สิ่งที่ชอบ : การต่อสู้ เลือดที่หอมหวาน คนว่านอนสอนง่ายแต่ขัดขืนหน่อยก็ไม่เป็นไร ของหวาน บุฟเฟ่ต์อาหาร(เลือดหายาก +) อ่านหนังสือ
ดูแลตัวเอง ชอบแซวเพื่อนฝูง กวนส้มจีน ของมึนเมา เสียงเพลง
สิ่งที่ไม่ชอบ : การโกหก โอ้อวด ปากเก่งแต่ทำไม่ได้จริง ตีนแมว(ความว่องไวและเสียงเบา) สถานที่คนพลุกพล่านเยอะเกินไป
ความสามารถติดตัว : แรงเยอะ ประตูมิติ(วาร์ป) ความว่องไว ไหวพริบปฏิภาณดี
มัด(เป็นการใช้พลังเสกเงาสีชาติ/แดงดำนิดๆ/มามัดตัวเป้าหมายหรือมัดตามความต้องการของผู้ใช้)
ไฟ (พลังสามารถปรับรูปแบบการใช้ตามผู้ครอบครองพลัง เช่น ดาบเพลิง ลูกไฟติดตามเป้าหมาย )
จุดอ่อน : แพ้คนใสซื่อ+ซื่อบื้อ จริงจังในบางเรื่องจนเกินไป
จุดแข็ง : ร่างกายแข็งแรงทนทานเกิดแผลได้ยากแต่ไม่มีความอดทน(ความอดทนน้อย) แรงเยอะ
เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์
คังโซยอน(พร.)
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันล่ะซอนซัง(ทำตัวน่าแกล้งจังแค่นี้ก็หน้าแดงแก้มป่องยังกะกระรอกแหน่ะ ฮ่าฮ่า)//ยิ้มคนเดียว
ซอนญ่า(นอ.)
(ยิ้มอะไรของนายกันมีอะไรให้อารมณ์ดี) //คิ้วกระตุก
คังโซยอน(พร.)
ถึงแล้วล่ะ //
ซอนญ่า(นอ.)
ไวจัง //หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา
ซอนญ่า(นอ.)
(โห...ไวมากทันแล้วสินะเรา เย่! ) //ยิ้มดีใจ
ซอนญ่า(นอ.)
//หันไปมองมหาวิทยาลัย
ซอนญ่า(นอ.)
......//แข็งทื่อ
ซอนญ่า(นอ.)
นี่....นาย....
คังโซยอน(พร.)
มีอะไร?//เอียงคอมอง
ซอนญ่า(นอ.)
นี่..มันมหาวิทยาลัยจริงๆใช่มั้ย
คังโซยอน(พร.)
ก็มหาวิทยาลัยไง..
คังโซยอน(พร.)
จะให้เป็นโรงแรมรึไง..
ซอนญ่า(นอ.)
ไม่ได้มาผิดที่จริงใช่มั้ย
คังโซยอน(พร.)
(เธอพึ่งเคยเห็นรึไงกันนะ)
ซอนญ่า(นอ.)
//มองตาค้าง+เดินไม่ออก
คังโซยอน(พร.)
ไปกันได้แล้ว
ซอนญ่า(นอ.)
ฉันไม่ควรรับปากเข้าเรียนเลย...//หน้าหมองทันทีทันใด
ซอนญ่า(นอ.)
เขาเป็นลูกคนใหญ่คนโตมหาเศรษฐีเขาส่งบัตรเชิญให้ฉันมาเข้าเรียนที่นี่
คังโซยอน(พร.)
(ชั่งเถอะ)//มองซอนญ่าที่แข็งทื่อ
คังโซยอน(พร.)
เฮ้อ~//ถอนหายใจ
คังโซยอน(พร.)
//กำลังอุ้มซอนญ่า
ซอนญ่า(นอ.)
นะ...นายทำอะไรเนี่ย! //หน้าแดงแปร๊ด
คังโซยอน(พร.)
ก็อุ้มไง ฉันเห็นเธอไม่เดินสักที
ซอนญ่า(นอ.)
เดี๋ยวก็มีใครมาเห็นเข้าพอดี!//พยามดิ้น
คังโซยอน(พร.)
จะกลัวไปทำไมกัน
ซอนญ่า(นอ.)
ถ้ามีคนที่กำลังชอบนายอยู่แล้วมาเห็นว่านายอุ้มฉันเดี๋ยวเธอก็เข้าใตผิดกันพอดี! //ทุบอกอีกคน
คังโซยอน(พร.)
หืม..~ เธอชอบฉันหรอ //แกล้งละ1EA
ซอนญ่า(นอ.)
คะ....ใครจะไปชอบนายกันเล่า!!//หน้าแดงจนไปถึงใบหู
ซอนญ่า(นอ.)
//เลิกทุบอกอีกคนแล้วยกมือขึ้นมาปิดหน้าทันที
คังโซยอน(พร.)
ฮ๊ะๆๆ ฉันล้อเล่นหน่า //เอ็นดู
คังโซยอน(พร.)
//เดินเข้ามหาลัย
โฮมินอู (พอ.)
.......//มองลงมาจากชั้นสี่
โฮมินอู (พอ.)
.......//เลือดขึ้นหน้า+กำหมัด
ไรท์เอง
พระเอกกำลังด้อมๆมองๆจากชั้นสี่
ไรท์เอง
เห็นภาพที่ไม่น่ามองซักเท่าไหร่ถึงกับกำหมัดกันเลยทีเดียว~
ไรท์เอง
คังโซยอนจะเป็นอะไรมั้ยเนี่ย~
ไรท์เอง
เจ้าที่เขาแรงจริงๆนะ ฮ่าฮ่า
ไรท์เอง
เรื่องนี้ก็เป็นเรื่องแรกที่ไรท์อยากจะตั้งใจทำมากไปความอยากที่จะทำมันพลุกพล่านไปหมดตลอด3วันที่ผ่านมา
ไรท์เอง
โรท์อดใจม่ายด้ายยใจมันต้องทำ~
ไรท์เอง
ก็ไรท์อยากจะฝากให้ผลงานชิ้นนี้เป็นที่ชอบใจของหลายๆคนที่เข้ามาอ่านกันนะคะ!
ไรท์เอง
โปรดติดตามตอนต่อปุย!~ พระเอกจะทำยังไงต่อน้าเห็นภาพพระรองกำลังอุ้มนางเอกอย่างหวานแหวว~
ฝาก
คังโซยอน(พร.)
ฮึ....//เดินเข้ามหาลัยอย่างภาคภูมิใจ
โฮมินอู (พอ.)
.........//มองลงมาจากชั้นสี่
โฮมินอู (พอ.)
..........//เลือดขึ้นหน้า+กำหมัด
โฮมินอู (พอ.)
ชิ.!...//กัดฟันแน่น
โฮมินอู (พอ.)
//เดินไปนั่งกุมขมับที่โต๊ะตัวเอง
โฮมินอู (พอ.)
(กล้าดียังไงมายุ่งกับคนของฉัน...คังโซยอน!)//ทุบโต๊ะเต็มแรงไปที
ชื่อ : โฮมินอู
อายุ : 23
สูง : 179
นํ้าหนัก : 62
สถานะ : พระเอก
นิสัย : ฉลาดหลักแหลม หัวไวเวอร์ ถามอะไรตอบทันควันยกเว้นจะขี้เกียจตอบ เป็นคนรักสงบไม่ชอบเรื่องวุ่นวาย เป็นคนหวงของไม่ชอบให้ใครมาแตะต้องง่ายๆถ้าอยู่ในสายตาแบบเต็มร้อย นิสัยเจ้าที่แรง ภายนอกดูเรียบร้อยแต่ภายในใจเป็นหมื่นล้านคำ~ เป็นคนขี้แกล้งคนอื่นแต่หลายครั้งที่แกล้งจนร้องไห้ไปหลายราย แอ็คเก่งงงง~ ซุ่มซ่ามล่อส้มจีน เจ้านํ้าตา ขี้น้อยใจ ง้อเก่ง~~
สิ่งที่ชอบ : ของมึนเมา ของที่เกรดดี คนเล่นตัว คนว่านอนสอนง่าย คนใสซื่อ ของหวาน เลือด ไวน์ เสื้อผ้าเรียบๆๆม่มีเครื่องประดับรกรุงรังจนเกินไป สัตว์น่ารักๆตัวเล็กๆน่าเอ็นดู
สัตว์ดุร้ายเช่นงู แมงมุม เสือ สิงโต
สิ่งที่ไม่ชอบ : คนที่มายุ่งของรักของหวงของตัวเองโดยไม่ได้รับอนุญาต ของเผ็ด(กินทีไรพริกติดคอทุกรอบ)
แสงแดดที่แปร๊ดดดดจนตาแทบไหม้
ความสามารถติดตัว : ความว่องไวไหวพริบปฏิภาณดีเย่มมม
มัด (เป็นการใช้พลังคล้ายๆควันสีม่วงอิลทนิลมัดร่างกายของเป้าหมายตามความต้องการของผู้ใช้ )
การใช้ดาบที่ชํ่าชำนาญ การแข่งขันของมหาลัยได้อันดับหนึ่งของมหาลัย
ป้องกันระดับสูง ( เพิ่มความทนทานให้แก่ร่างกายหลายเท่าตัวหรือเปลี่ยนไปตามรูบแบบของผู้ใช้ เช่น เปลี่ยนเป็นโล่ป้องกันหรอกำแพงป้องกันที่แน่นหนาแบบล่องหนเป้าหมายจะไม่สามารถมองเห็นและรับรู้ได้
จุดอ่อน : -
จุดแข็ง : เก็บอาการทางหน้าได้ดีแต่จะแสดงอารมณ์ทางกระกระทำซะส่วนใหญ่ ร่างกายแข็งแรงเกินมนุษย์
เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์
โฮมินอู (พอ.)
(ต้องทำอะไรสักอย่างแล้ว...ไม่งั้นมันร้องป้วนเปี้ยนอยู่กับนางตลอดแน่..!) //ลุกจากเก้าอี้พรวด
ตัดภาพมาที่นางเอกของเราดีกว่า
ซอนญ่า(นอ.)
(เมื่อไหร่จะถึงกันนะ..)// กระพริลบตาปริบๆ
คังโซยอน(พร.)
เธอกินอะไรมารึยัง
ซอนญ่า(นอ.)
(เรารีบจนไม่ได้กินอะไรมาเลยได้ยินมาว่าเรียนที่นี่ต้องใช้พลังงานเยอะมากฉันจะเป็นลมมั้ยนะ...)//กังวล
คังโซยอน(พร.)
เธอนั่งตรงนี้ก่อนนะ เดี๋ยวฉันมา //ค่อยๆวางซอนญ่าลงกับเก้าอี้ของโรงอาหาร
คังโซยอน(พร.)
อยากกินอะไรมั้ย?
ซอนญ่า(นอ.)
ทงคัตสึ!//ตอบทันควัน+ตาเป็นประกาย
คังโซยอน(พร.)
ฮ่าฮ่า โอเคๆ //เดินไปซื้ออาหาร
คังโซยอน(พร.)
(เหมือนกระต่ายเลย) //ยิ้มอยู่คนเดียว
ซอนญ่า(นอ.)
//มองรอบๆโรงอาหารก่อนจะอึ้ง
ซอนญ่า(นอ.)
นี่มันโรงอาหารจริงๆใช่มั้ยเนี่ย...
ซอนญ่า(นอ.)
ยังกะร้านอาหาร5ดาวแหน่ะ..
ซอนญ่า(นอ.)
มันหรูซะจนไม่กล้าหยิบจับของเลย...//รู้สึกตัวเองไม่เหมาะกับที่นี่
โฮมินอู (พอ.)
(หิว...) //เดินเข้ามาที่โรงอาหาร
โฮมินอู (พอ.)
(มีอะไรกินบ้างนะ)//สายตาไปสะดุดสตรีผมขาว
โฮมินอู (พอ.)
โอ๊ะโอเจ็คพอตแฮะ
โฮมินอู (พอ.)
//เดินเข้าไปหาสาว
ซอนญ่า(นอ.)
//หันซ้ายหันขวาหาคังโซยอน
โฮมินอู (พอ.)
//ดึงเก้าอี้นั่งด้วย
ซอนญ่า(นอ.)
นะ...นายมาตอนไหน
โฮมินอู (พอ.)
เมื่อกี้ //เท้าคางมองพลางยิ้ม
ซอนญ่า(นอ.)
นายมาหาของกินหรอ?
โฮมินอู (พอ.)
ตอนแรกก็กะว่าจะมาหาของกินสักหน่อยแต่พอเห็นเธอก็อิ่มแล้วล่ะ ฮ่าฮ่า
ซอนญ่า(นอ.)
บ้าหน่าใครมันจะมองคนแล้วอิ่มกัน//หันหน้าหนีละ1ЕА
โฮมินอู (พอ.)
(โอ่ยเจบ)//หน่ามุ่ย
ซอนญ่า(นอ.)
เอ่อ....(เราพูดอะไรไม่ดีออกไปรึเปล่านะ..)
คังโซยอน(พร.)
ซอนซัง~ ฉันมาแล้ว~ // หอบของกินมาตูมมม
คังโซยอน(พร.)
//วางอาหารลงบนโต๊ะ
ซอนญ่า(นอ.)
..น่าอร่อยจัง! //ยิ้มกว้างเลย
กิลด์(พ.พอ.)
รีบกินเถอะเดี๋ยวหายร้อนแล้วไม่อร่อยนะ (น่ารัก) // นั่งข้างๆซอน
ซอนญ่า(นอ.)
อื้ม! // หยิบช้อนสวบข้าวทันทีทันใดไม่สนใจรอบข้างละ
โฮมินอู (พอ.)
(แมว...เหมือนแมว..)
โฮมินอู (พอ.)
แต่ว่านายมาอยู่กับเธอได้ยังไงคังโซยอน
คังโซยอน(พร.)
ก็. ...//ยิ้มร้าย
คังโซยอน(พร.)
ไว้ค่อยบอกคราวหน้าแล้วกัน ฉันต้องดูแลเธอไปสักพัก(น่าสนใจน่ะสิ) // มองแต่ซอนที่กำลังทานข้าว
โฮมินอู (พอ.)
......//ปากกระตุก
โฮมินอู (พอ.)
ฮ่า..ฮ่า..ไอเхรนี่...//เส้นเลือดขึ้นหน้า
คังโซยอน(พร.)
(เจอของน่าสนุกคู่แล้วล่ะ)
โฮมินอู (พอ.)
หกโมงเจอกันหลังมหาลัย //จ้องเขม็ง
โฮมินอู (พอ.)
ถือว่าฉันฝากนายถ้าเธอบาดเจ็บแม้แต่ปลายเล็บอย่าหาว่าฉันไม่เตือน // ลุกเดินออกไปหาซื้อขนมกิน
คังโซยอน(พร.)
//หันไปมองซอน
คังโซยอน(พร.)
(อะไรจะน่าเอ็นดูขนาดนั้น)//ถอนหายใจ+ยิ้ม
ซอนญ่า(นอ.)
(อิ่มจัง...)//หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเวลา
ซอนญ่า(นอ.)
ใกล้ถึงเวลาเข้าคลาสเรียนแล้วนี่นา
ซอนญ่า(นอ.)
ไปกันเลยมั้ย..โซยอน—
คังโซยอน(พร.)
//เอื้อมมือไปเช็ดมุมปากที่เลอะ
โฮมินอู (พอ.)
//มองอยู่ไกลๆ
โฮมินอู (พอ.)
(ไอ้.....สลัดผักเอ้ย! )//บีบกล่องนํ้าผลไม้
คังโซยอน(พร.)
ปากเลอะหมดแล้ว
ซอนญ่า(นอ.)
ขะ...ขอบคุณ..//หน้าแดง
ซอนญ่า(นอ.)
แล้วไม่ต้องเก็บจานหรอ?
คังโซยอน(พร.)
ไม่ต้องเดี๋ยวมีคนมาเก็บให้
ซอนญ่า(นอ.)
อ่อ....(ดูสะดวกสะบายจัง)//ค่อยๆลึกจากเก้าอี้
ซอนญ่า(นอ.)
//หยิบชาเขียวไปด้วย
คังโซยอน(พร.)
(ดูท่าจะชอบชาเขียวจริงๆ)
คังโซยอน(พร.)
(แต่ในประวัติเธอไม่ชอบของหวานไม่ใช่รึไงนะ...หรือว่าจะชอบแค่ชาเขียว)
คังโซยอน(พร.)
เธออยู่ห้องเดียวกับฉันเดี๋ยวฉันพาไป
ซอนญ่า(นอ.)
(เรายังพูดไม่ทันขาดคำเลยนะรู้ได้ยังไง)
คังโซยอน(พร.)
//เดินนำไปแล้ว
ซอนญ่า(นอ.)
//เดินตามต้อยๆๆ
คังโซยอน(พร.)
(เหมือนกระต่ายเดินตามพ่ออย่างนั้นเลย)
คังโซยอน(พร.)
(ไอบ้าเอ้ย) //อยู่ๆก็เขิน
ซอนญ่า(นอ.)
นี่ห้องเรียนใช่มั้ย...//เหงื่อตกเลยนะ
คังโซยอน(พร.)
เธอพึ่งเคยเห็นหรอ?
ซอนญ่า(นอ.)
ครั้งแรกเลยด้วย!
ซอนญ่า(นอ.)
มันสุดยอดมากเลยนะ!
ซอนญ่า(นอ.)
แต่มันก็หรูเกินไป
ซอนญ่า(นอ.)
(แต่สลัวๆแปลกๆแฮะ)
ซอนญ่า(นอ.)
ทำไมห้องมันดูสลัวจัง
คังโซยอน(พร.)
แบบนั้นแหละ แวมไพร์ส่วนใหญ่ไม่ค่อยถูกกับแสงแดดสักเท่าไหร่ห้องเลยป้องกันแสงไฟให้มันสลัวๆ
ซอนญ่า(นอ.)
(แต่ก็สวยไปอีกแบบแฮะ)
ซอนญ่า(นอ.)
เสียงระฆังจะดังตอน10 : 00 ใช่มั้ย?
คังโซยอน(พร.)
ระหว่างนี้ไปเดินดูมหาลัยก่อนมั้ย จะได้รู้คร่าวๆ
กลั่นแกล้ง
ซอนญ่า(นอ.)
เสียงระฆังจะดังตอน 10 : 00 ใช่มั้ย
คังโซยอน(พร.)
ระหว่างนี้ไปเดินดูมหาลัยก่อนมั้ย จะได้รู้แผนที่คร่าวๆ
ซอนญ่า(นอ.)
แต่ว่ามันใกล้ได้เวลาเข้าคลาสแล้วนะ..
ซอนญ่า(นอ.)
//หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
คังโซยอน(พร.)
งั้นเอาไว้พรุ้งนี้
คังโซยอน(พร.)
อย่าอ่านหนังสือยาวอีกล่ะ
ซอนญ่า(นอ.)
อะ...อื้ม....????(เขารู้ได้ยังไง)//เดินเข้าห้องเรียน
ซอนญ่า(นอ.)
ที่ฉันอยู่ตรงไหนหรอ..
ซอนญ่า(นอ.)
กลัวว่าจะไปแย่งที่คนอื่นน่ะ..
คังโซยอน(พร.)
แถวที่สามซ้ายสุดนั่งตรงกลาง
ซอนญ่า(นอ.)
นายรู้ได้ยังไง?
คังโซยอน(พร.)
ฉันไปถามอาจารย์ให้แล้วก็เลยรู้ไง//ยิ้มอ่อนให้
ซอนญ่า(นอ.)
(โกหก..) //ಠ_ಠ
คังโซยอน(พร.)
ทำไมมองฉันแบบนั้น?
คังโซยอน(พร.)
แน่ใจเหรอ(โกหกไม่เนียนเลย) //ยืนกอดอก
คังโซยอน(พร.)
ฮึ ฮ่าฮ่า ไม่ไหวเลยนะเธอน่ะ
คังโซยอน(พร.)
เธอจะไปไหนต่อมั้ย
ซอนญ่า(นอ.)
ฉันว่าจะนั่งรอในห้องนี้น่ะ..
คังโซยอน(พร.)
โอเคๆงั้นเดี๋ยวฉันไปห้องน้ำก่อนนะ
คังโซยอน(พร.)
เธอนั่นแหละระวังด้วย
คังโซยอน(พร.)
เจอใครอย่าทักมั่วซั่วพยามทำตัวให้ปกติเข้าไว้
คังโซยอน(พร.)
ทำตัวให้ลึกลับไปเลยก็ได้
ซอนญ่า(นอ.)
(บรรยากาศวังเวงจัง)
ซอนญ่า(นอ.)
(สิบโมงแล้ว..)
ซอนญ่า(นอ.)
(ทำไมยังไม่มีใครมาเลยนะ)
ซอนญ่า(นอ.)
//ควานหาโทรศัพท์ที่ตัว
ซอนญ่า(นอ.)
โทรศัพท์หายไปไหนนะ..//ก้มๆมองๆหาโทรศัพท์+หันซ้ายหันขวา
ซอนญ่า(นอ.)
//เดินไปที่ประตูทางเข้า
ซอนญ่า(นอ.)
(คงเป็นแค่การกลั่นแกล้งธรรมดาๆแหละมั้ง ดีนะเราอ่านข่าวมาก่อนไม่งั้นคงว้าวุ่นแน่)
ซอนญ่า(นอ.)
//กลับไปนั่งที่ตัวเองเหมือนเดิม
ซอนญ่า(นอ.)
//เห็นเงาตะคุ่มๆ
ซอนญ่า(นอ.)
อุ๊—!!? //โดนผ้าปิดปาก
ซอนญ่า(นอ.)
อุ—!!? อุก!!//พยามงัดผ้าออก
ซอนญ่า(นอ.)
แอ่ก! (แรงเยอะจัง!!) //เริ่มอ่อนแรง
ซอนญ่า(นอ.)
//ค่อยๆปล่อยแรงไปตามธรรมชาติก่อนจะกลั้นหายใจ
？？？
มึงทำห่าอะไรของมึงเนี่ย
？？？
กูจะไปรู้เหรอว่านางจะอ่อนแอขนาดนั้น
ซอนญ่า(นอ.)
//หรี่ตามองนิด
ซอนญ่า(นอ.)
(หันหลังไปแล้ว)
ซอนญ่า(นอ.)
//ค่อยๆขยับเลื่อนมือไปที่ต้นขาของตัวเอง
？？？
กูว่ามึงควรสุดแรงตั้งแต่แรกว่ะ
ซอนญ่า(นอ.)
แค่กๆ..แค่ก แอ่ม แกล้งสลบตั้งนานแหน่ะ
ซอนญ่า(นอ.)
(เกือบตายเพราะขาดออกซิเจนแล้ว)
？？？
แค่เด็กใหม่ยังประมาทเลย
ซอนญ่า(นอ.)
(มืดจัง..มองไม่เห็นเลย..) //เขม้นตามอง
ซอนญ่า(นอ.)
(มีกี่คนกันนะ....) //เก็บมีดแล้วใช้สันมือฟาดเข้าที่สันคออีกคนทันที
กิลด์(พ.พอ.)
//ลงไปนอนกับพื้น
อามู่(พ.พอ.)
เล่นงี้เลยเหรอะ...
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
คงต้องจัดการแล้วล่ะมั้ง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
แต่อย่างน้อยก็มืดลงอีกนิด
ซอนญ่า(นอ.)
อึก..(มองไม่เห็น!)
ซอนญ่า(นอ.)
//กระโดดถอยห่าง
ซอนญ่า(นอ.)
(ดีนะจำแผนที่ห้องนี้ได้แต่ประตูก็ล็อค..ออกไม่ได้แรงเราก็ไม่ได้มีเยอะขนาดที่สามารถพังประตูได้)
ซอนญ่า(นอ.)
(หน้าต่างก็ไม่มีให้พังออกไปด้วยสิ..) //ครุ่นคิด
ซอนญ่า(นอ.)
เฮ้อ~ (คงต้องยื้อเวลาสินะ)
ซอนญ่า(นอ.)
...พวกนายใช่มั้ยที่เอาโทรศัพท์ฉันไป?
ซอนญ่า(นอ.)
(ฉันคงต้องลงมือแล้วล่ะต้องฆ่ามั้ยนะ..)
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
คิดว่าพวกฉันจะตอบรึไง
ซอนญ่า(นอ.)
ไม่ได้หวัง //มองบน
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
....หน๋อย..💢 //กำหมัดแล้วนะ
อามู่(พ.พอ.)
เด็กใหม่ทำไอ้เตอร์หัวร้อนได้ด้วยว่ะ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
มึงหุบปากไปเลย
ชื่อ : กิลด์
อายุ : 24
สูง : 182
นํ้าหนัก : 70
สถานะ : เพื่อนพระเอก
นิสัย : ชอบแกล้งคนอื่นไปทั่วแต่สุดท้ายตัวเองเป็นแพะรับบาปตลอด อินกับซีรีย์เกินไปจนน้ำตาแตก ไม่เลือกกิน ชอบทำตัวเหมือนมีรังสีอำมหิตแผ่ออกมาจากตัวตลอดเวลา เฟรนลี่ เข้ากับคนอื่นได้ดี
หัวไม่ค่อยไวนักแต่ก็พอฉลาด
สิ่งที่ชอบ : ของเผ็ดซี๊ดซ๊าด ของเปรี้ยว หนังซีรีย์ ผู้หญิงที่นิสัยดีและสวยงดงาม คนมีมารยาทดี ความรุนแรง ล่อส้ม×ีน เลือดหวานๆ เล่นเกม คนเล่นตัว
สิ่งที่ไม่ชอบ : หนังผี อันธพาล ของเค็ม ช็อกโกแลต ขนมปัง ของมึนเมายกเว้นไวน์ คนเมิน
ความสามารถ : ประตูมิติ (วาร์ป)
มัด (เป็นการใช้พลังคล้ายควันสีแดงมัดเป้าหมายตามความต้องการของผู้ใช้)
ลอย (เป็นการลอยตัวหรือเรียกอีกอย่างว่าบิน )
จุดแข็ง : เป็นตัวล่อส้น×ีนชั้นดี
จุดอ่อน : แพะรับบาปแบบ300% หรือไม่มีโชค
เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์
ชื่อ : เฟคเตอร์
อายุ : 24
สูง : 185
นํ้าหนัก : 70
สถานะ : เพื่อนพระเอก
นิสัย : ชอบทำตัวลึกลับ มั่นหน้าปูนซีเมนต์ร้อยชั้น ว่างๆมักจะดีดกีตาร์หรือร้องเพลง ไม่ค่อยพูดค่อยจากับคนที่พึ่งรู้จีกมากนัก หรือขี้แอ็คนั่นแหละ ชี้นิ้วสั่ง เวลาอาบน้ำมักจะมีเสียงโครมครามๆตลอด (สระผมแล้วนํ้ายาเข้าตามองไม่เห็น) พีคเลยอ่ะเด้555
สิ่งที่ชอบ : ผู้หญิง sex หยอกล้อเรื่องผู้ใหญ่ คนเล่นตัว ผู้หญิงที่ชอบวิ่งหนีมันทำให้เขารู้สึกอยากล่า ของหวาน ของมึนเมา เสียงเพลง กีต้าร์ กาแฟยามเช้า เลือด กีฬา
สิ่งที่ไม่ชอบ : กีต้าร์ไฟฟ้า หมา ช็อกโกแลต กลิ่นเหม็นเน่า อาการป่วย แพนเค้ก เกม นํ้าหอม กลิ่นเทียน กลิ่นแป้งพับ(มันฉุนน่ะ)
ความสามารถ : ประตูมิติ (วาร์ป)
มัด (เป็นการใช้พลังคล้ายควันกุหลาบสีดำทมิฬ มัดร่างกายเป้าหมายตามความต้องการของผู้ใช้)
หายตัว ( สิ่งที่ผู้ใช้หยิบจับจะสามารถล่องหนตามความต้องการของผู้ใช้และสามารถหายตัวไปในความมืดมิดได้ )
ระดับความมืด ( เขาสามารถเปลี่ยนระดับความมืดได้ตามแรงกานดีดนิ้ว )
จุดแข็ง : ของใหญ่ แค่กๆไม่ใช่ๆ ขี้เล่นขี้แกล้ง ชอบทำตัวเหมือนผู้ล่า
จุดอ่อน : แพ้ความบื้อ
เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์
ชื่อ : อามู่
อายุ : 23
สูง : 176
นํ้าหนัก : 64
สถานะ : เพื่อนพระเอก
นิสัย : เป็นคนไม่ค่อยชอบกินอะไรมากนักเหมือนอยู่ในช่วงได้เอตตลอดเวลาแต่ก็มีบางครั้งที่กินยังกะช้าง ชอบทำตัวสบายไปเขาจะไม่ทำอะไรที่ขัดต่อความสุขของเขา เฟรนลี่ เข้ากับเพศเดียวกันได้ง่าย แต่ถ้าเป็นเพศตรงข้ามเขาจะค่อนข้างรู้สึกเกรง
สิ่งที่ชอบ : สตอเบอร์รี่ นอน เกม ความเย็น นํ้าทะเล กาแฟ ช็อกโกแลต สิ่งสะอาด หนังสือ เงาใต้ต้นไม้ ความสงบ รักความสนุกสนาน ของอร่อยๆ วาดรูป เลือด
สิ่งที่ไม่ชอบ : นํ้าหอม ป่วย อากาศร้อน คนพลุกพล่าน ขนมอบกรอบ ภาพถ่าย มีด ความน่าเบื่อ อากาศชื้น เค้กชาไทย
ความสามารถ : ประตูมิติ (วาร์ป)
มัด (เป็นการใช้พลังคล้ายควัน สีเขียวมิ้นท์มัดร่างกายตามความต้องการของผู้ใช้)
จุดแข็ง : หล่อ
จุดอ่อน : ใช้ความหล่อไม่เป็น
เผ่าพันธุ์ : แวมไพร์
ซอนญ่า(นอ.)
(มืดเกินไป.. ตาลายไปหมดแล้ว) //ขยี้ตา
ซอนญ่า(นอ.)
(เตอร์ๆ..นั่นสามารถควบคุมความมืดได้แสดงว่าต้องทำให้สลบใช่มั้ยถึงจะคลายความมืดได้...)
ซอนญ่า(นอ.)
(แต่คงไม่ง่ายขนาดนั้น...จากที่เห็นร่างกายผ่านๆแรงน่าจะเยอะน่าดู..)
ซอนญ่า(นอ.)
(อะไรน่ะ...) //เดินถอยห่าง
ซอนญ่า(นอ.)
(ต้องสุ่มโจมตีเอาแล้วสิ)
ซอนญ่า(นอ.)
//กำลังจะกระโดด
ซอนญ่า(นอ.)
อะไรเนี่ย! //ขยับตัวไม่ได้
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ดิ้นไปก็เปล่าประโยชน์หน่า
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
เลิกดิ้นแล้วยอมซะดีๆ
ซอนญ่า(นอ.)
(สว่างแล้ว)//ค่อยๆลืมตามอง
อามู่(พ.พอ.)
//แขนติดอยู่กับกำแพงเพราะมีดที่เด็กใหม่ปามาโดน
ซอนญ่า(นอ.)
โอ๊ะ โดนด้วยแฮะ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
เด็กใหม่ต่างจากที่เขาลือลิบลับเลย
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
แกล้งไปฝั่งเรากลับได้แผลแทบทุกคน
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ไม่ได้เรื่อง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//ดึงระยะพลังที่มัดตัวเด็กใหม่มาใกล้ๆ
ซอนญ่า(นอ.)
แวมไพร์สินะ//โดนหิ้ว+ก้มมอง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
มองฉันทำไม
ซอนญ่า(นอ.)
ถ้าฉันไม่มองนายแล้วจะให้มองกำแพงรึไง💢//ยิ้มเจื่อน
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
......(ก็ถูกว่ะ)
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
แต่ดูท่าเลือดเธอน่าจะอร่อย
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ปากจัดแบบนี้
ซอนญ่า(นอ.)
.....//เหงื่อตก
ซอนญ่า(นอ.)
//มองดูสิ่งที่มัดตัวเองอยู่
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//คลายพลัง
ซอนญ่า(นอ.)
ปล่อยลงกันดีๆหน่อยก็ไม่ได้!//เงยหน้ามอง
ซอนญ่า(นอ.)
//ค่อยๆลุกขึ้นนั่ง
ซอนญ่า(นอ.)
จะแกล้งกันก็แกล้งให้มันน้อยหน่อยเส้!
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ใครเสียเปรียบล่ะ...
ซอนญ่า(นอ.)
อ่า....แฮะๆๆ....
ซอนญ่า(นอ.)
(ลุกไม่ได้)//ขาอ่อนแรง
ซอนญ่า(นอ.)
//เงยหน้ามอง+กังวล
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
หึ...//ยิ้ม
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ฉันลืมบอกไปหรือเปล่านะ ว่ากุหลาบดำนั่นเป็นพิษน่ะ//ยิ้ม
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
มันจะทำให้ร่างกายของเธอเป็นอัมพาตครึ่งชั่วโมง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ดีนะฉันกำหนดระยะเวลาพิษนั่นแค่ครึ่ง ชม. น่ะ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ไม่งั้นเธอคงได้นั่งเฉยๆแบบนั้นไปทั้งวันแน่
อามู่(พ.พอ.)
พากูไปห้องพยาบาลก่อนได้มั้ยไอเ×ร
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
....💢//เดินไปหาเพื่อนแปป
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
จะไปห้องพยาบาลไม่ใช่รึไง//เปิดประตูมิติ+ดึงมีดที่มืออีกคนออก
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//เตะเข้าประตูมิติแม่ม
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ทีนี้ก็อยู่กันสองคนแล้ว
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
เธอทำเขาสลบไปแล้วก็นับว่าอยู่กันแค่สองคน
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//เดินเข้าไปใกล้ๆ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
กินเลือดเธอยังไงล่ะ
ซอนญ่า(นอ.)
ฉวยโอกาสชัดๆเลยนี่..
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
คงเป็นแบบนั้นอย่างที่เธอว่า
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//นั่งขายันพื้นหนึ่งข้างตรงหน้าซอน
ซอนญ่า(นอ.)
ฉันไม่อยากจะเชื่อว่างานอดิเรกของนายจะเป็นการกินเลือดเด็กใหม่//พยามขยับ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
คงต้องกินเลือดเธอให้อิ่มตายไปข้างแล้วล่ะ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//สอดมือเข้าที่หลังก่อนจะอุ้มนางขึ้นมา
ซอนญ่า(นอ.)
อย่าหาว่าฉันไม่เตือน
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
เอาสิถ้าเธอกล้า
ซอนญ่า(นอ.)
ถ้านายกัดฉัน ฉันจะตามเก็บบัญชีนายทีหลังอย่างสาสมเลย...คอยดู
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
งั้นฉันก็กัดได้สินะถ้าฉันยินยอมให้เธอมาเก็บบัญชีทีหลัง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//เผยเขี้ยวละ1EA
ซอนญ่า(นอ.)
ดะ—.....เดี๋ยว!!- อึก—~ ....
ซอนญ่า(นอ.)
//ร่างกายอ่อนแรงกว่าเดิม
ซอนญ่า(นอ.)
อึก.....(เจ็บจัง...)//ทรุด
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//ดูดเลือด
ซอนญ่า(นอ.)
ย—....หยุด...พอ...แล้ว //นํ้าตาไหล
ซอนญ่า(นอ.)
(เจ็บ...!) //หน้าหมอง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
(ฉันเจอเลือดหายากเข้าให้แล้วล่ะมินอู) //เหลือบหางตามองใบหน้าที่มิสู้ดี
ซอนญ่า(นอ.)
อึก!....//กัดฟันแน่น
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
(พยามยื้อไม่ให้ตัวเองสลบน่าดู)//ดูดเลือด
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
(แต่ก็ดียังไงซะนางก็ทนการเสียเลือดไม่ได่หรอก มนุษย์นี่นา)
ซอนญ่า(นอ.)
//กระพริบตาปริบ....ๆ...
ซอนญ่า(นอ.)
(ภาพมันสลัวไปหมดเลย...)//ปล่อยแรงตามธรรมชาติโดยอัตโนมัติ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//ถอนเขี้ยวออกพลางเลียเลือดตรงจุดที่กัด
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ฉันทำฉันต้องรับผิดชอบสินะ//เปิดประตูมิติไปห้องพยาบาล
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
สาวของไอ้มินอูต้องใช้ห้งองนี้สินะ ไอพ่อคนรักสะอาดเอ้ย เฮ้อ~
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//วางลงกับเตียง
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
(สีหน้าดูไม่ดีเลยแฮะ..ฉันกินเลือดนางเยอะเกินไปรึเปล่า..) //กังวล
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
ผมเฟคเตอร์ครับ มีคนไข้ที่ห้องพยาบาลของโฮมินอูรบกวนช่วยดูแลด้วยนะครับคุณหมอ //ติดต่อสายหมอ
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
(ขอให้เธอหายไวๆละกันแล้วค่อยมาตามเก็บบัญชีฉันทีหลัง)
เฟคเตอร์(พ.พอ.)
//เดินออกไป
ซอนญ่า(นอ.)
อะ.....อื—.....ม......//ค่อยๆลืมตา
ซอนญ่า(นอ.)
(สายอะไรระโยงระยางไปหมดเลย....)//ค่อยๆมองอย่างชัดๆ
ซอนญ่า(นอ.)
(ถุงเลือด..??)
ซอนญ่า(นอ.)
(เราอยู่ที่ไหน ...ฟ้องพยาบาลหรอ?)
ซอนญ่า(นอ.)
(แต่ห้องพยาบาลอะไรจะหรูขนาดนี้กันนะ...)
โฮมินอู (พอ.)
หืม..?//กำลังเหม่อมองวิว
โฮมินอู (พอ.)
ห้องพยาบาลของฉันเอง
ซอนญ่า(นอ.)
//เตือนความจำตัวเองแปปส์
ซอนญ่า(นอ.)
(ฉันจำได้ว่าฉันกำลังโดนดูดเลือดแล้วก็สลบไป...)
ซอนญ่า(นอ.)
ใครพาฉันมา....?
โฮมินอู (พอ.)
อย่าลืมไปเก็บบัญชีมันด้วยล่ะ//ยิ้ม
ซอนญ่า(นอ.)
คนกัดฉันเนี่ยนะ...มาส่ง
โฮมินอู (พอ.)
มันเพื่อนฉันเอง
ซอนญ่า(นอ.)
ฉัน..หายดีแล้วล่ะฉันว่าฉันไม่ควรอยู่ในห้องนี้นานเกินไป
ซอนญ่า(นอ.)
มันห้องนายนี่นา...
โฮมินอู (พอ.)
เธอคือคนของฉันเพราะฉะนั้นห้องนี้ก็คือของเธอด้วย
โฮมินอู (พอ.)
แต่เธอนี่เก่งใช้ได้เลยนะเล่นเอากิลด์กับมู่อยู่หมัดเลย
ซอนญ่า(นอ.)
เอ่อ....ฉันเล่นพวกเขาทีเผลอน่ะ..ฮ่ะๆ..
โฮมินอู (พอ.)
หืม..เล่าให้ฉันฟังหน่อยสิ //กลั้นขำ
ซอนญ่า(นอ.)
//เล่าๆ บลาๆๆๆๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
