เจ้าหญิงของผม.
ตอนที่1
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เเต่งขึ้นมาไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดีเเต่อย่างไรโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ😘
เฟย์(ตอนเด็ก)
คิๆๆ เเน่จริงก็จับให้ได้สิ~//วิ่ง+ตะโกน
คารัน(ตอนเด็ก)
นี่กล้าท้าพี่หรอ หึ๊!!//วิ่งจับ
คารัน(ตอนเด็ก)
นี่เเนะ!จับได้เเล้ววว//กอดน.อ
เฟย์(ตอนเด็ก)
อร้ายย!! อะไรเนี่ยย5555//โดนกอด
คารัน(ตอนเด็ก)
//ปล่อยกอด+จับน.อหันมาหาตัวเอง
เฟย์(ตอนเด็ก)
ทำไมพี่รันวิ่งเร็วเเบบนี้//หน้ามุ่ย
คารัน(ตอนเด็ก)
ก็ช่วยไม่ได้ก็น้องขาสั้นเองง//เดินนำหน้า
เฟย์(ตอนเด็ก)
เอ้าา น้องจะงอน!!!//วิ่งตาม
คารัน(ตอนเด็ก)
งั้นน้องก็ต้องดื่มนมเยอะๆจะได้สูงๆ//ยิ้ม+เดินเข้าบ้าน
เฟย์(ตอนเด็ก)
หงึ!! ค่อยดูนะถ้าน้องสูงเมื่อไหร่น้องจะวิ่งให้เร็วกว่าพี่!//ตะโกน+เดินเข้าบ้าน
เฟย์(ตอนเด็ก)
//เดินเข้ามา+หน้าบูด
เฟอร์(ม๊าน.อ)
อ้าว น้องเฟย์เป็นอะไรค่ะหน้าบูดเชียว//จัดขนมให้เฟย์+คารัน
เฟย์(ตอนเด็ก)
ก็พี่รันน่ะสิค่ะ หาว่าน้องขาสั้น//หน้าบูด
คารัน(ตอนเด็ก)
เเต่พี่ก็บอกน้องว่าให้ดื่มนมเยอะๆ//เดินมาที่โต๊ะทานข้าว
เฟอร์(ม๊าน.อ)
หึๆๆ เอาล่ะๆหยุดเถียงกันได้เเล้วมากินขนมเร็วค่ะ
เฟอร์(ม๊าน.อ)
คารันก็กินด้วยนะจ๊ะ
คารัน(ตอนเด็ก)
ขอบคุณครับ//ไหว้
เฟย์(ตอนเด็ก)
ขอบคุณคร่าาา//ยิ้มเเฉ่ง
ไฟท์(ป๊าน.อ)
//จูงมือฟอนต์เข้ามา
เฟอร์(ม๊าน.อ)
อ้าวกลับมาเเล้วหรอจ๊ะมาๆขึ้นไปเปลี่ยนชุดก่อนไป
เฟอร์(ม๊าน.อ)
ฟอนต์มาหามี๊มาครับ
ฟอนต์(ตอนเด็ก)
หม่ามี๊เฮียหิวว🥺//อ้อน
เฟอร์(ม๊าน.อ)
เดี๋ยวหม่ามี๊พาไปกินขนมนะครับ//จูงมือฟอนต์ไปห้องครัว
ไฟท์(ป๊าน.อ)
//ยิ้ม+เดินขึ้นไปข้างบน
เฟอร์(ม๊าน.อ)
อร่อยมั้ยเด็กๆ
เฟย์(ตอนเด็ก)
น้องรู้ว่ามี้ทำเองงค่ะะ//ยิ้มม+ในมือถือขนมชิ้นโต
เฟอร์(ม๊าน.อ)
เอ๋~รู้ได้ยังไงน่าาคนเก่งของมี้
เฟย์(ตอนเด็ก)
น้องจำรสชาติได้หม่ามี้ทำอร่อยที่สุดในโลกก//อ้าเเขน
ฟอนต์(ตอนเด็ก)
เฮียก็ว่ายังงั้นเลยย ขนมของหม่ามี้อร่อยที่สุดเลยย
เฟอร์(ม๊าน.อ)
จ๊ะๆๆ อร่อยก็กินเยอะๆนะลูก
เฟอร์(ม๊าน.อ)
เเล้วคารันล่ะครับอร่อยมั้ย
คารัน(ตอนเด็ก)
//ก้มหน้าก้มตากิน
เฟย์(ตอนเด็ก)
พี่คารันน!!!!!!
คารัน(ตอนเด็ก)
ห..ห่ะ วะ..ว่าไง
เฟย์(ตอนเด็ก)
หม่ามี้ถามว่าขนมอร่อยมั้ยย
คารัน(ตอนเด็ก)
อะ..อ่อ อร่อยครับอร่อยมากๆ
เฟอร์(ม๊าน.อ)
อ้าวว มารับเเล้วหรอ
เฟอร์(ม๊าน.อ)
เด็กๆยังสนุกกันอยู่เลยน่ะ
ริรีน(ม๊าพ.อ)
ชั้นไม่รีบๆ นั่งคุยกันก่อนก็ได้
เฟอร์(ม๊าน.อ)
อ้าวมาๆนั่งก่อนๆ
ริรีน(ม๊าพ.อ)
//เดินไปนั่งข้างเฟอร์
คราม(ป๊าพ.อ)
//เดินไปนั่งข้างๆคารัน
เฟย์(ตอนเด็ก)
สวัสดีค่ะคุณน้าคุณอา//ไหว้
คราม(ป๊าพ.อ)
ค่ะ ไหว้สวยนะเราเนี่ย//ยิ้ม
เฟย์(ตอนเด็ก)
ขอบคุณค่ะ//ยิ้มเเฉ่ง
ฟอนต์(ตอนเด็ก)
สวัสดีครับ//ไหว้
คราม(ป๊าพ.อ)
ครับ//ยิ้มตอบ
คารัน(ตอนเด็ก)
ป๊าม๊าผมยังไม่อยากกลับ
ริรีน(ม๊าพ.อ)
ยังจ๊ะ ยังม๊าจะนั่งคุยก่อน
ไฟท์(ป๊าน.อ)
อ้าวมึงมารับคารันหรอ//เดินมา
ไฟท์(ป๊าน.อ)
เเล้วจะกลับยังนั่งกินข้าวด้วยก็ก่อนสิ
คราม(ป๊าพ.อ)
งั้น มื้อนี้ฝากท้องด้วยล่ะกัน//ลุกไปตบบ่า
ไฟท์(ป๊าน.อ)
ไม่ว่ากันเพื่อนๆ
เฟอร์(ม๊าน.อ)
//ตะโกนเรียกสาวใช้
พิมใจ(สาวใช้น.อ)
ค่ะๆ พิมใจมาเเล้วค่ะคุณนาย//วิ่งมา
เฟอร์(ม๊าน.อ)
เตรียมอาหารเลยมื้อนี้มีเเขกนะ
พิมใจ(สาวใช้น.อ)
ค่ะคุณนาย//ก้มหัวก่อนจะเดินออกไป
พิมใจ(สาวใช้น.อ)
คุณนายบอกว่าเตรียมอาหารเลยมื้อนี้มีเเขก
เป็นงัยบ้างค่ะสนุกมั้ยเอ๋ยย ติชมได้นะคุบบ💙
ตอนที่2
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เเต่งขึ้นมาไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดีเเต่อย่างไรโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ😘
ริรีน(ม๊าพ.อ)
น่าทานมากเลยย
เฟอร์(ม๊าน.อ)
งั้นก็ทานกันเลยเนอะ
เฟอร์(ม๊าน.อ)
พิมใจตักข้าวจ๊ะ
พิมใจ(สาวใช้น.อ)
ค่ะคุณนาย//เดินมาตักข้าว
เฟย์(ตอนเด็ก)
ว้าวๆๆๆน้องจองกุ้งงงง//ชี้กุ้งตรงหน้า
ฟอนต์(ตอนเด็ก)
หม่ามี้เฮียอยากกินปลา
ไฟท์(ป๊าน.อ)
เดี๋ยวป๊าตักให้ครับ//ตักปลาให้ฟอนต์
ฟอนต์(ตอนเด็ก)
ขอบคุณค่าบบบบบ//ยิ้มเเฉ่ง
คารัน(ตอนเด็ก)
เฟย์พี่ขอกุ้งได้ป่าว
เฟย์(ตอนเด็ก)
ได้สิค่ะ อ่ะ!น้องให้ๆ//ตักกุ้งให้พ.อ
ริรีน(ม๊าพ.อ)
เฟอร์กับพี่ไฟท์นี่เลี้ยงลูกดีกันทุกคนเรยนะคะ
ริรีน(ม๊าพ.อ)
มีมารยาทดีด้วย
เฟอร์(ม๊าน.อ)
เด็กก็เหมือนผ้าขาวน่ะ อยู่ที่เราจะเติมสีอ่ะไรเข้าไปให้เขาถ้าเราเติมสีดำเข้าไปในชีวิตของเขา เขาก็จะมีเเต่ความมืดมน//ยิ้มเเละมองไปที่เด็กๆที่กำลังเเบ่งอาหารกันอย่างมีความสุข
ริรีน(ม๊าพ.อ)
//ยิ้ม+มีความสุข
เฟย์เเละฟอนต์ขึ้นเเล้วนะคะ
ริรีน(ม๊าพ.อ)
ไปรอที่รถก่อนมั้ยลูก
คารัน(ตอนเด็ก)
ไม่เป็นไรครับป๊ากับม๊าจะคุยกับคุณน้าหรอครับ
คารัน(ตอนเด็ก)
งั้นผมไปรอที่รถก็ได้
หมอก(ลูกน้อง)
ครับนาย//ก้มหัว
คราม(ป๊าพ.อ)
มึงพาลูกกูไปรอที่รถ
หมอก(ลูกน้อง)
รับทราบครับ//ก้มหัว+เดินไปหาคารัน
ไฟท์(ป๊าน.อ)
เออมึงมีไรจะคุยกับกู
คราม(ป๊าพ.อ)
กูจะพาคารันกลับแคนาดา
ริรีน(ม๊าพ.อ)
//นั่งก้มหน้า
คราม(ป๊าพ.อ)
ผมรู้สึกว่าถ้าผมกลับไปที่นั้นผมจะมีอำนาจมากกว่านี้
คราม(ป๊าพ.อ)
อยู่นี่เเล้วศัตรูเก้ากูเยอะ กูกลัวว่าคารันอยู่นี่เเล้วจะไม่ปลอดภัย
ไฟท์(ป๊าน.อ)
เเต่มึงก็มีลูกน้องมึงเยอะนิ ปกป้องคารันได้สบายอยู่เเล้ว
คราม(ป๊าพ.อ)
ก็จริงกูคิดดีเเล้ว..
เฟอร์(ม๊าน.อ)
//เดินไปนั่งข้างๆเเล้วปลอบ
ไฟท์(ป๊าน.อ)
อืมกูเครพการตัดสินใจของมึง
ริรีน(ม๊าพ.อ)
เเต่มันไม่ง่ายยังงั้นสิค่ะ
ริรีน(ม๊าพ.อ)
คารันรักที่นี่มากเราเคยถามเขาเเล้วว่าถ้าเราจะกลับแคนาดาคารันจะกลับมั้ยเเต่เขาก็บอกว่าไม่เพราะที่ไม่อยากไปไหนเขารักที่นี่มากๆ
เฟอร์(ม๊าน.อ)
เดี๋ยวพวกเราจะพูดให้อีกทีนะ
ไฟท์(ป๊าน.อ)
ใช่ไม่ต้องกังวลไป
คราม(ป๊าพ.อ)
งั้นกูกลับก่อนนะเว้ย
ไฟท์(ป๊าน.อ)
เจอกันเว้ยเพื่อน
เขาไปเข้าค่าย3วันอาจจะไปค่อยได้อัฟจะพยามรีบอัฟจะคั้บบ
ตอนที่3
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เเต่งขึ้นมาไม่ได้มีเจตนาที่ไม่ดีเเต่อย่างไรโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ😘
คราม(ป๊าพ.อ)
//เดินมาที่รถ
คารัน(ตอนเด็ก)
ป๊าม๊าเรากลับบ้านกันเรยได้มั้ยครับ
คารัน(ตอนเด็ก)
ผมอยากอยากบ้านเเล้ว
ริรีน(ม๊าพ.อ)
จ๊ะกลับเลยนะ
ริรีน(ม๊าพ.อ)
//ลูบหัวลูกชายหัวเเก้วหัวเเหวน
ริรีน(ม๊าพ.อ)
//นํ้าตาไม่รู้ตัว
หมอก(ลูกน้อง)
นายครับข้างหน้ามารถสวนมา!!!!
คราม(ป๊าพ.อ)
หักหลบดิว่ะ!!
คราม(ป๊าพ.อ)
เฮ้ย!!!!!!!!!…
ริรีน(ม๊าพ.อ)
อร๊ากกกก!!!!!
คารัน(ตอนเด็ก)
ป๊า..//เสียงสั่น
คารัน(ตอนเด็ก)
ม๊า..//เสียงสั่น
คารัน(ตอนเด็ก)
ป๊า!!! ตื่นสิป๊า!!!
คารัน(ตอนเด็ก)
หม่าม๊าตื่นสิครับ!!!
คารัน(ตอนเด็ก)
//ร้องไห้หนัก
หมอก(ลูกน้อง)
..นะ..นาย..นะ..น้อย..ผะ..ผม ขอโท-….//ตาย
คารัน(ตอนเด็ก)
พี่หมอก!!!!!
คารัน(ตอนเด็ก)
พี่หมอกอย่าทิ้งผมไป!!!
คารัน(ตอนเด็ก)
พี่หมอก..//ร้องไห้หนัก
หมอก(ลูกน้อง)
นี่ของผมนะครับนายน้อย
หมอก(ลูกน้อง)
ของนายน้อยอันนี้ครับ//หยีบของเล่นมาให้
คารัน(ตอนเด็ก)
ไม่ผมจะเอาอันนี้~
หมอก(ลูกน้อง)
5555 นายน้อย555อย่าเเกล้งผมครับ555//หัวเราะ
คารัน(ตอนเด็ก)
ไม่ผมจะเเกล้ง55555//จักกะจี้
คารัน(ตอนเด็ก)
พี่หมอก..ผมขอโทษที่ช่วยพี่ไม่ได้
คารัน(ตอนเด็ก)
ผมขอโทษ//ร้องไห้
คารัน(ตอนเด็ก)
//มองไปที่ประตู+นึก
คารัน(ตอนเด็ก)
//รีบลงจากรถ
คารัน(ตอนเด็ก)
ช่วยด้วย!! ช่วยด้วยครับ!! ใครก็ได้ช่วยป๊ากับม๊าผมที//ตะโกน+ร้องไห้
ไฟท์(ป๊าน.อ)
ห่ะ!!!//คุยโทรศัพท์
ไฟท์(ป๊าน.อ)
เเล้วตอนนี้อยู่ไหน//คุยโทรศัพท์+ร้อนรน
ไฟท์(ป๊าน.อ)
อืม เดี๋ยวกูรีบไป//คุยโทรศัพท์+ร้อนรน
เฟอร์(ม๊าน.อ)
มีอะไรค่ะคุณ//จับเเขน
ไฟท์(ป๊าน.อ)
ลูกน้องโทรมาบอกว่ารีนกับครามเข้าโรงพยาบาล
เฟอร์(ม๊าน.อ)
งั้นรับไปเถอะค่ะชั้นเป็นห่วงตารัน
เฟอร์(ม๊าน.อ)
คารันลูก//รีบวิ่งมา
คารัน(ตอนเด็ก)
//นั่งกอดเข่าร้องไห้
เฟอร์(ม๊าน.อ)
//เข้ามาปลอบ
ไฟท์(ป๊าน.อ)
คารันใจเย็นๆนะครับเดี๋ยวป๊ากับม๊าก็ปลอดภัยนะ
เฟอร์(ม๊าน.อ)
ใช่ลูก//ลูบหลัง
คารัน(ตอนเด็ก)
ผม..ผมขอโทษ
เฟอร์(ม๊าน.อ)
ไม่ลูก คารันไม่ได้ผิดนะครับมันเป็นอุบัติเหตุลูก
ไฟท์(ป๊าน.อ)
เเล้วนี่ป๊ากับม๊ามาโรงพยาบาลได้ไงครับ
..
ไอ้หนูเอ้งมานั่งอะไรกลางถนนดึกๆเเบบนี้
คารัน(ตอนเด็ก)
//รีบวิ่งมา
คารัน(ตอนเด็ก)
คุณลุงครับ..อึก..ชะ..ช่วยพ่อ..อึก..กับเเม่ผม..ด้วยครับ//ร้องไห้+สะอื้น
คารัน(ตอนเด็ก)
//รีบวิ่งไปที่เกิดเหตุ
คารัน(ตอนเด็ก)
ช่วย..อึก..ผม..อึกด้วยนะครับ//ร้องไห้
หลังจากนั้นคนที่ช่วยคารันเเละพ่อกับเเม่ของเขานั้นก็ได้พาไปส่งที่โรงพยาบาลเเละช่วยติดต่อฝั่งของลูกน้องครามจนสำเร็จ
..
งั้นลุงไปก่อนนะไอ่หนุ่ม อย่าคิดมากล่ะเดี๋ยวพ่อกับเเม่เอ้งก็ปลอดภัยเเล้ว
คารัน(ตอนเด็ก)
ขอบ..คุณที่..อึก..ช่วยผม..ครับ
ตอนต่อไปจะเป็นยังไงนั้น ก็ต้องติดตามก็ต่อไปนะคะ☺️
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
