“โอ้ยสายแล้วๆๆๆ” แพรวพราวพูดอย่างลนลาน และจะวิ่งข้ามถนน โอ้ย “เจ็บจัง ใครว่ะ”
“เห้ย เชี่ย” รถคันหรูจอดลง มาค์รลงมาจากรถ”เป็นอะไรบ้างไหมครับ”
“เอ้ออ คือ..” แพรวพราวพูด โห้ คนอะไรเนี่ยหล่อวัวตายควายล้ม หล่อมากก แต่นิสัยจะดีหรือป่าวนะ ช่างเถอะๆ แต่เจ็บมาก
“เจ็บนิดหน่อยค่ะ” คุณไปเถอะค่ะ เพื่อมีธุระสำคัญ แพรวพราวได้ยืนขึ้น และเดินไป ฟุ้บ!!
“โอ้ย”
“อย่าดื้อสิครับ เดี๋ยวผมพาไปหาหมอ คุณเรียนอยู่ที่นี้หรอครับ” มาค์ร ถาม
“ใช่ค่ะ มีอะไรหรอคะ”แพรวพราวถามอย่างมึนงง
“พอดีพ่อผม เป็น ผอ ที่นี้น่ะ เดี๋ยวผมก็จะได้รับช่วงต่อแล้ว แต่ผมยังมีงานที่บริษัทอยู่หลายๆสาขาน่ะ ผมก็เลยยังไม่ได้มารับช่วงต่อ” ร่างหนา พูดขึ้น
“อ่อ ค่ะ” พ่อหล่อขนาดนั้น แต่ลูกโคตรจะหล่อกว่า อยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ
“คุณเป็นอะไรหรือป่าวครับ” ร่างหนาถาม
“ป่าวค่ะ แค่คิดอะไรเพลินไปหน่อย”
“เดี๋ยวพี่ไปส่งที่โรงบาล”
“ค่ะ” อะไรของเขาเนี่ย เดี๋ยวก็คุณเดี๋ยวก็พี่
“น้องมีแฟนยังครับ”
“ยังค่ะ”
เสร็จกูล่ะ มาค์ร คิดในใจ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
