ฮินากะ(นางเอก):สวัสดีค่ะฉันชื่อฮินากะมาสมัครงานตำแหน่งเลขาค่ะ

ฮารุกะ(พระเอก):รับเธอเข้าทำงานตัวแหน่งเลขาของผมเลยครับ

พนักงาน: แต่เรายังไม่ได้สำพาดงานเธอเลยนะคะ

ฮารุกะ(พระเอก):ไม่เป็นไรรับเธอเข้าทำงานเลย เริ่มงานวันนี้นะ

พนักงาน:แต่ว่า

ฮารุกะ(พระเอก):นี่คือคำสั่งถ้ามีปัญหาอีกฉันไล่เธอออกแน่!!

พนักงาน:ค่ะๆ

ฮารุกะ(พระเอก):นี่เธอหน่ะฮินากะใช่ไหม

ฮินากะ(นางเอก):ใช่ค่ะ

ฮารุกะ(พระเอก):งั้นตามฉันมา

ฮินากะ(นางเอก):ค่ะ

ลิฟท์

ไม่มีบทสนทนาของทั้งภายในลิฟท์เงียบสนิท จนกระทั้งความเงียบก็ถูกทำลายเพราะ

ฮารุกะ(พระเอก):เธอมีแฟนรึยัง

ฮินากะ(นางเอก):ถามทำไมคะ

ฮารุกะ(พระเอก):ก็แค่อยากรู้ว่าคนสวยอย่างเธอมีแฟนกันทุกคนรึเปล่า

ฮินากะ(นางเอก):(หน้าม่อเหมือนเมื่อก่อนจริงๆ)

ฮารุกะ(พระเอก):ว่าไงเธอมีแฟนรึเปล่า

ื ติ้ง~~

เสียงลิฟท์ดังขึ้นเมื่อถึงชั้นที่หมาย ชายหนุ่มร่างสูงเดินออกไปจากลิฟท์พร้อมกับหญิงสาวร่างบางเดินตามก่อนจะเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัวที่อยู่ในห้องส่วนตัว

ในห้องทำงาน(สต)

ทันทีที่ชายหนุ่มร่างสูงเปิดประตูเข้าไปก็ได้ยินเสียงของหญิงสาวปริศนาคนหนึ่ง

เธอคนนั้นคือมานะกะคู่หมั้นของฮารุกะ

มานะกะ(คู่หมั้นพระเอก):พี่ฮารุกะคะวันนี่พี่ว่า-

ฮารุกะ(พระเอก):ไม่ว่างออกไปได้แล้วจะทำงาน

ยังไม่ทันที่มานะกะจะพูดจบฮารุกะก็รีบพูดตัดบทเธอทันที

มานะกะ(คู่หมั้นพระเอก):แต่ว่า

ฮารุกะ(พระเอก):ถ้ายังไม่รีบออกไปจะเรียกให้กาดมาลากเธอออกไปแล้วนะ

มานะกะ(คู่หมั้นพระเอก):ก็ได้ค่ะแต่ยัยนี่ใครคะ

มานะกะพูดพรางหันไปมองหน้าฮารุกะอย่างสงสัย

ฮินากะ(นางเอก):ฉันชื่อฮินากะค่ะเป็นเลขาคนใหม่ของคุณฮารุกะ

มานะกะ(คู่หมั้นพระเอก):ฉันจะบอกเธอไว้ก่อนเลยนะว่าคิดมาอ่อยพี่ฮารุกะของฉันเด็ดขาด

ซิ้นเสียงเธอก็เดินออกจากห้องทำงานทันที

ไรเองค่ะ:ยัยน้องบอกว่าพระเอกหน้าม่อเหมือนเดิมนี่ยังไงคะ

ไรเองค่ะ:พึ่งหัดแต่งครั้งแรกอยากให้ไปรับปรุงตรงไหนบอกได้นะคะ

ถ้าเขียนคำไหนผิดก็คอมเม้นมาบอกได้นะคะ

ปล.ยังไม่ได้แก้คำผิด

19:37

ฮินากะHouse

หญิงสาวร่างบางเดินเข้ามาในบ้านของเธอก่อนขึ้นไปบนห้องเพื่อชำระสิ่งสกปรกบนร่างกายแล้วออกมาแต่งตัวเพื่อพักผ่อน

ติ้ง~~~

เสียงแชทเด้งขึ้นมาก่อนที่อินากะจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูว่าใครทักมาหาเธอ

ยามาดะ ฮารุกะ

ฮารุกะ(พระเอก):ฮินากะเสาร์นี้วันหยุดไปเที่ยวกันไหม

ฮินากะ(นางเอก):ไปเที่ยวที่ไหนคะ

ฮารุกะ(พระเอก):สวนสนุกไหน

ฮินากะ(นางเอก):ก็น่าสนใจนะคะขอคิดดูก่อนละกัน

ฮารุกะ(พระเอก):แล้วนี่ทำอะไรอยู่หรอ

ฮินากะ(นางเอก):กำลังจะหาไรกินค่ะ

ฮารุกะ(พระเอก):ถ้างั้นไม่รบกวนแล้วฝันดีล่วนหน้านะ

ฮินากะ(นางเอก):ฝันดีเช่นกันค่ะ

สิ้นสุดบทสนทนาฮินาตะก็ลงมาที่ครัวเพื่อหาอะไรกินแต่ทว่ามีเสียงหญิงสาวที่คุ่นเคยดังขึ้น

???:คิดถึงพี่จัง

ฮินากะ(นางเอก):พี่ก็คึดถึงเธอฮินาดะมากินข้าวกัน

ฮินาดะ:ค่ะ

ฮินาดะน้องสาวของฮินากะที่ถูกฮารุกะนอกใจและนอกกายจนคิดค่าตัวตายแต่โชคดีที่ฮินากะเข้าไปช่วยก่อน

เมื่อ3ปีที่ฮารุกะใหัความหวังฮินาดะจนเธอคิดไปเองก่อนที่ฮารุกะจะขอฮินาดะคบแต่เขาไม่ได้มีแค่ฮินาดะคนเดียวเขาคบซ้อนอีกหลายคนเรียกได้ว่าเป็นเพลบอยตัวพ่อเลยก็ว่าได้ ตอนแรกฮินากะเตือนฮินาดะว่าอย่าไปยุ่งกับฮารุกะดีกว่าแต่ฮินาดะไม่ฟังเลยถูกเขานอกใจและนอกกายอยู่หลายครั้งทั้งยังชอบพูดจาหยอดฮินากะจนเธอเองมีปัญหากับฮินาดะอยู่หลายรอบแต่หลังจากที่ฮินาดะบอกเลิกฮารุกะแล้วเธอก็คิดสั้นจะฆ่าตัวตาย

ฮินาดะ(น้องสาวนางเอก):พี่ทำแบบนี้อีกแล้วนะ

ฮารุกะ(พระเอก):แล้วไงความรู้สึกใครก็จัดการเองสิ

ฮารุกะ(พระเอก):ถ้ารับไม่ได้ก็เลิกกันไปเลย

ฮินาดะ(น้องสาวนางเอก):ได้ถ้างั้นเราเลิกกันเถอะ

ฮารุกะ(พระเอก):ได้ถ้าคิดว่าตัวเองจะไม่ซมซานกลับมาก็ลองดูสิ555

ภายใต้บทสนทนานั้นทั้งครูไม่รู้เลยว่าใครเเอบฟังทั้งคู่อยู่ในซอกของดาดฟ้ามีหญิงสาวร่าบางคนหนึ่งยืนแอบฟังบทสนทนานั้น

ไรเองค่ะ:ใครแอบฟังฮินาดะกับฮารุกะคุยกันนะหรืออาจจะมีตัวละครใหม่เข้ามา

ปล.ยังไม่ได้แก้คำผิด

ดาดฟ้า

หญิงสาวปริศนาที่ซ่อนตัวอยู่ในซอกมุมก็แสดงตัวออกมาเพื่อร่วมบทสนทนานั้น

ฮินาดะ(น้องสาวนางเอก):นี่เธอเป็นใคร

???:ฉันเป็นใครเธอไม่ต้องรู้หรอก

แปลกที่ฮินาตะคุ้นเสียงของหญิงสาวปริศนาคนนั้นมากไม่ทันที่จะมีบทสนทนาต่อฮารุกะก็เดินออกไปทำเอาหญิงสาวทั้นคู่ยืนงง

ฮินาดะ(น้องสาวนางเอก):เธอต้องการอะไร

???:นี่เธอจำพี่ไม่ได้รึไงฮินาดะ

ทันทีที่หญิงสาวปริศนาพูดจบก็ถอดหมวกและหน้ากากออกทำเอาฮินาดะร้องไห้ปล่อยโฮออกมาที่ไม่เชื่อพี่สาวของตนแต่แรก

ปัจจุบัน

วันพฤหัสบดี

7:30

ฮารุกะ(พระเอก):มาแล้วหรอไปชงกาแฟมาให้ฉันหน่อยสิฮินากะ

ฮินากะ(นางเอก):รอซักครู่นะคะ

ฮารุกะ(พระเอก):ค่ะ

ฮินากะ(นางเอก):....

ทันทีที่หญิงสาวเดินออกไปชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโต๊ะทำงานก็มองตามและนึกอะไรบางอย่าง

ฮารุกะ(พระเอก):นี่ฉันคิดมากไปหรอนี่เธอคงไม่ใช่นาลาตะ ฮินากะใช่ไหม

หญิงสาวที่ออกมาชงกาแฟตามคำสั่งยังไม่ทันที่จะได้หยิบแก้วมามานะกะก็เดินมาแย่งแก้วที่เธอกำลังจะหยิบไปหน้าตาเฉย

มานะกะ(คู่หมั้นพระเอก):เอามานี่ฉันทำเอง

ฮินากะ(นางเอก):ตามใจคุณ

มานะกะ(คู่หมั้นพระเอก):ก็ดี

ฮินากะ(นางเอก):อ่ออีกเรื่องถ้าคุณคิดว่าฉันจะอ่อยคู่มั่นคุณเนี่ยไม่ต้องห่วงหรอกเพราะฉันจะทำ

มานะกะ(คู่หมั้นพระเอก):!!!!!!

มานะกะ(คู่หมั้นพระเอก):นี่เธอ

ยังไม่ทันที่มานะกะจะพูดจบฮินากะก็เดินออกไป ทำเอามานะกะไม่พอใจอย่างมากแต่เธอทำอะไรไม่ได้เพราะเจ้าตัวเดินออกไปก่อน

ทางด้านฮินากะเองที่พูดแบบนั้นแล้วก็เดิมมายิ้มอย่างผู้ชนะเพราะเธอรู้ฮารุกะไม่ได้สนใจมานะกะเลยแม้แตาน้อยถึงจะเป็นเพลบอยตัวพ่อก็ตามแต่ไม่ชอบให้ผู้หญิงที่ไหนมาวิ่งตาม

เมื่อเดินออกไปก็มีหญิงสาวปริศนามาจับแขนของเธอรั้งเธอไว้

???:นี่ฮินากะฉันเอง

ฮินากะ(นางเอก):??

???:นี่เธอจำฉันไม่ได้หรอ

ฮินากะ(นางเอก):เรารู้จักกันด้วยหรอคะ

???:ใช่

???:ฉันเองลองนึกดูดีๆสิจำฉันได้ไหม

ฮินากะ(นางเอก):อ่าจำได้แล้วยามานะ

ยาทานะ(เพื่อนนางเอก):ใช่ๆ

ฮินากะ(นางเอก):ไม่เจอกันนานเธอนี่สวยขึ้นจนฉันจำไม่ได้เลย

ยาทานะ(เพื่อนนางเอก):ไม่เป็นไรตอนฉันเจอเธอก็จำไม่ค่อยได้งั้นแลกไลน์กันนะจะได้คุยกัน

ฮินากะ(นางเอก):อ่าได้สิ

หลังจากแลกไลน์เสร็จทั้งคู่ก็แยกย้ายกันออกไป

ไรเองค่ะ:นางเอกเราจำเพื่อนตัวเองเองไม่ได้

ปล.ยังไม่ได้แก้คำผิด