เรื่องมันเริ่มขึ้นตั้งแต่ 11 ปี ก่อน ตอนนั้นฉันพึ่งจะอายุ 18 ปี และชื่อ ยานางิ คุโบกิ ฉันได้มีเพื่อนคนนึงชื่อ อากิ คาซึกะ เป็นเพื่อนที่ฉันสนิทที่สุด
และ.. "รักที่สุด" เขาจะค่อยช่วยฉันทุกอย่าง ทำทุกอย่างเพื่อฉัน และฉันก็เคยถามเขาไปว่า
"นี่ อากิ นายเคยคิดจะมีแฟนมั้ยอะ"
"ไม่ เลย"
"จริงหรอ"
"เพราะฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว"
"ใครหรอ"
แล้วเขาก็มองฉันด้วยสายตาที่ฉันก็รู้สึกใจเต้น เป็นสายตาที่ไม่เคยเห็นมาก่อน เขายิ้มให้ฉันแล้วก็บอกฉันว่า
" กลับกันเถอะ นางิ "
"เอ่อ อ๋อ ปะ..ไปกัน"
หลังจากนั้นฉันก็หลบหน้าเขาด้วยความที่ฉันเขิลเขาจากเรื่องตอนนั้น และฉันก็หลบหน้าเขายันตอนเลิกเรียน ตอนนั้นเขาวิ่งมาจับแขนฉัน ฉันตกใจเลยเผลอสบัดมือขึ้นอย่างแรง ฉันตกใจเลยบอกเขาว่า
" เอ่อ ฉะ..ฉันขอโทษเป็นไรมั้ย"
"นี่ นางิ"
เขาพูดชื่อฉันด้วยเสียงเบาๆตอนที่ยังนั่งก้มหน้าอยู่ข้างถนน ก่อนจะถึงบ้านฉัน แล้วเขาก็ถามฉันว่า
"ทำไม หลบหน้าฉันหล่ะ"
"เอ่อ คือ"
"ฉันทำอะไรไม่ดีลงไปหรอ"
"คือ...ฉัน"
แล้วเขาก็พูดแทรกขึันมาก่อนที่ฉันจะพูดอะไรแล้วก็ลุกชึ้น
"เรากลับกันเถอะ"
"เอ่อ อา กิ"
"ไม่ต้องพูดหรอก ฉันเข้าใจ"
ตอนนั้นฉันเห็นหน้าเขาดูซึมและเดินไปเงียบๆโดยไม่หันมองฉันแม้แต่นิด ตอนนั้นฉันขัดใจมาก เลยรีบวิ่งไปจับมือเขาแล้วบอกว่า
"อากิ หยุดก่อนแปปนึงสิ"
"มีอะไร"
เขาไม่แม้แต่จะมองหน้าฉันด้วยซ้ำ ฉันเลยบอกความจริงไปว่า
"อากิ ที่ฉันหลับหน้านายไม่ใช่เพราะนายทำอะไรผิด แต่มันเพราะ..."
ตอนนั้นฉันเขิลมากๆ เขิลสุดๆ
"เพราะอะไรหล่ะ"
"เพราะ เพราะฉันเขิล"
"เขิลอะไร"
ตอนนั้นฉันไม่กล้าพูดต่อเพราะฉันเขิลจนจะอกแตกตายตรงนั้นเลย
"ฉันเขิลรอยยิ้มของนาย ที่เมื่อวานที่ฉันถาม"
"......"
แล้วเขาก็เงียบไป ตอนนั้นฉันนึกว่าเขาจะคิดยังไงนะ แต่สุดเขาก็
"5..55555555"
"นะ...นาย ขำอะไร"
"55555....."
"ก็เพราะ ขำที่เธอทำอะไรน่ารักแบบนี้ไง"
ตอนเขาพูดออกมาแบบนั้นฉันเหมือนหัวใจจะระเบิดให้ได้ เพราะฉันเขิลไม่ไหว
"พอเลยนะ อากิ!!!"
"5555 ไม่เอาหรอก"
"อากิ พอเลยนะ"
ตอนนั้นฉันจะตีเขา แล้วเขาก็จับมือฉันไว้แล้วบอกข้างหนูกับฉันว่า
"ขอบคุณนะ"
"พอเลย"
แล้วฉันกับเขาก็เดินกลับบ้านไป แล้วฉันก็นอนไม่หลับไปหนึ่งคืนเต็มๆ
หลังจากเช้าขึ้นมา ตาฉันแทบจะเป็นแพนด้าได้เลยนึกถึงเมื่อวานแล้วไม่อยากไปโรงเรียนทีนี้ แต่สุดท้ายฉันก็ลุกไปอาบน้ำแต่งตัว แล้วลงไปกินข้าวแล้วไปโรงเรียน อากิก็ดันมารับตอนเช้าทุกวันด้วย ที่นี้ก็ว้าวุ่นใจเลย
"เอ่อ อากิ อะ...อรุณสวัสดิ์ แฮะๆ"
"อรุณสวัสดิ์ นางิ"
เขายิ้มเหมือนโลกมีแต่เรื่องมีความสุข
"(เลิกยิ้มแบบนั้นสักทีเถอะอากิ)"
หลังจากถึงโรงเรียนฉันก็วิ่งหน้าตั้งไปห้องเรียนทันที
"อ่าว นางิ รีบไปไหน"
"(ไม่รู้ด้วยแล้ว)"
ตอนนั้น)ันวิ่งไม่ดูทางเลยวิ่งไปชนกับ ผู้ชายคนนึงเข้า
"อะ โอ้ย เจ็บๆ"
"เป็นอะไรมั้ยครับ"
ฉันมองขึ้นไปถึงกับอึ้ง
"(รุ่นพี่โอคิชิ ราโนะ)"
"หือ???)
ฉันไม่คิดว่าจะได้เจอกับคนที่หน้าตาดี และเขาจะเป็นคนดีแบบนี้น หลังจากฉันล้มเขาก็จะพาไปห้องพยาบาล แต่ก่อนจะไป อากิได้วิ่งมาจับมือฉันไว้ก่อน
"ไปห้องพยาบาลก่อนมั้ยครับ"
"เอ่อ คือ"
"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมพานางิไปเอง"
"อา กิ"
"ไปเถอะ ลุกขึ้นสิ"
"อ๋อ ได้"
พอฉันลุกเข่าแทบทรุดไม่คิดว่าข้อเท้าฉันจะเจ็บขนาดนั้น
"อะ โอ้ย//ล้ม"
ตอนนั้น อากิ อุ้มฉันขึ้นเป็นท่าเจ้าหญิงต่อหน้ารุ่นพี่ โอคิชิ ตอนนั้นฉันอึ้ง จนเป็นลมไปเลย
"น้องนางิ เป็นอะไรมั้ยครับ"
"เขาไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมพานางิไปเอง"
"เอ่อ ครับๆ"
เขามองรุ่นพี่ด้วยสายตาเกลียดและไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ รุ่นพี่ถึงกับไม่กล้ามองหน้าเลย หลังจากนั้นพอถึงห้องพยาบาลอากิก็วางฉันบนเตียงห้องพยาบาล ตอนนั้นฉันตื่นแล้ว และฉันก็แกล้งหลับอยู่ แล้วอยู่ๆอากิก็พูดขึ้นว่า
"นางิ เมื่อกี้ฉันเกือบจะต่อยรุ่นพี่เเล้วนะ"
"(จริงปะเนี่ย)"
"แต่ฉันไม่ทำเพราะเป็นห่วงเธออยู่"
"ตอนนั้นฉันหวงนะรู้มั้ย"
"(ไม่น่าฟังเลยแบบนี้คงนอนไม่หลับอีกเพราะเขิลแน่ๆ)"
แล้วเขาก็หลับข้างฉันไปแล้วฉันก็เผลอหลับไปจริงๆ ตื่นอีกทีก็เลิกเรียนพอดี ฉันก็ปลุกอากิและพากันกลับบ้านทันที
"วันนี้ไม่ได้เรียนเลยเนอะ"
"นั้นสิ"
"นี่ อากิ"
"ว่าไง"
"ขอบคุณนะที่คอบปกป้องหน่ะ"
ตอนนั้นฉันยิ้มร่าแล้วก็วิ่งหนีเขาไป เขายืนข้างเหมือนไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้ แล้วเขาก็ยิ้มมุมปาก
"แบบนี้ไงฉันเลยชอบเธอ นางิ"
"เอ้า นี่อากิ~~~ จะไม่กลับบ้านหรอออ"
"กลับบ รอด้วยดิ~~"
หลังจากฉันถึงบ้านฉันก็รีบวิ่งขึ้นห้องไปอาบน้ำเพื่อจะลงมากินข้างกับ ป๊า ม๊า
"นี่ นางิ"
"อะไรพี่"
"เธอชอบ อากิหรอ"
"ห๊ะ!!!"
ตอนนี้ฉันสระผมอยู่ฉันตกใจเลยเผลอไปหมุนเปิดฝักบัว ฟองก็ไหลเข้าตาฉันเลย
"อ๊ากกกกก"
"เป็นไร ถึงได้เขิลขนาดน้านนน"
"ไม่ได้เขิลสักหน่อยพี่!!! แสบตาจังงง"
"ชอบจริงๆสินะ"
"ทำไมพี่คิดงั้นหล่ะ"
"เพราะเธอยิ้มให้เขาแบบที่ไม่เหมือนกับคนอื่นและมั้ง อาบน้ำไปเถอะ แล้วลงมากินข้าวนะ ไปหล่ะ"
"อ่อ"
ฉันไม่คิดว่าสิ่งที่พี่พูดจะทำให้ฉันมากขนาดนั้น แต่ก็จริงอยู่ที่ปกติฉันจะยิ้มให้กับอากิ อีกแบบ อยู่ดีๆใจฉันก็เต้นแรงขึ้น นึกถึงหน้าเขาตอนยิ้มให้ฉันตอนนั้น ฉันเลยรีบอาบและลงไปกินข้าวทันที
"ม๊าาา มีอะไรกินบ้างคะ"
"มีปลาทอด ซุปสาหร่าย แล้วก็อย่างอื่นอีก"
"มานั่งสิยัยน้องโง่"
"แรงอะพี่"
"ไปโรงเรียนเป็นไงบ้างลูก"
"ก็....."
ตอนนั้นฉันคิดถึงหน้าของอากิตอนเเขายิ้มฉันก็เผลอยิ้มแบบเหม่อๆอยู่ไป
"ก็มีคนชอบแล้วแน่ๆใช่ม้าาา"
"บ้า! พี่อย่ามาพูดมั่วๆ"
"อะไร แค่พูดเล่นเอง555"
"ชอบใครหล่ะ"
"ม๊าก็เอากับพี่ด้วยหรอเนี่ย เดี๋ยวไม่กินข้าวซะหรอก"
"อ่าวๆ กินข้าวได้แล้ว"
"ค้าาา"
หลังจากฉันกินข้าวเสร็จฉันก็นอนแบบอิ่มจากอาหารที่กินเสร็จ แล้วก็นึกเรื่องต่างไปตอนอยู่ในโรงเรียน และก็นึกไปตอนที่อากิยิ้มให้
"อากิ จะแบบนั้นให้คนอื่นๆรึป่าวนะ//น้อยใจหน่อยๆ"
"ฉันคิดอะไรเนี่ย อากิก็ต้องยิ้มแบบนั้น... รึป่าวนะ"
"นอนดีกว่า คิดก็ปวดหัวเปล่าๆ"
หลังจากนั้นฉันก็กลับไป แล้วก็เริ่มฝันแปลกๆขึ้นมา มันเป็นฝันที่แปลกมาก
"ที่ไหนนะ ข่วโพนไปหมดเลย"
"นา งิ"
"หือ? ใครอะ"
"นา งิ"
"อากิ นั้นนายหรออากิ"
ในนั้นทั้งขาวโพนเสียงใครก็ยังไม่รู้ เรียกฉันเบาๆ เสียงเหมือนอากิ แต่มองไปรอบได้ไม่เห็นเลยแล้วอยู่ดีๆอากิก็โผล่มาต่อหน้าของฉัน
"เอะ ตำใจหมดเลยอากิ"
"นา งิ"
"อะไรหรอ "
"ฉัน "
"นี่ อากิ เป็นอะไรรึป่าวเนี่ย"
"ฉันชอบเธอนะ นางิ!"
"ห๊ะ"
แล้วฉันก็ตกใจตื่นทันทีมันเป็นอะไรที่ งง แต่ก็เขิลตามไปด้วย
"นี่ฉันฝันอะไรเนี่ย นี่มันกี่โมงละเนี่ย"
"07:30 น. เอ๊ จะสายแล้วนี่นา"
"ม๊าาาาาา"
"อะไรนางิ"
"ทำไมไม่ปลุกหนู หรือให้พี่ไปปลุกหนูละคะ"
"ปลุกไปแล้ว แต่ลูกไม่ตื่นนี้"
"แล้วนี่จะไปไหน"
"ไปเรียนไง"
"วันนี้วัน เสาร์ไม่ใช่หรอลูก"
"เอ๊ะ"
ฉันได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูวัน พอรู้วันฉันก็รีบวิ่งขึ้นห้องเลยย แล้วเอาหัวไปซุกหมอนแล้วกรี๊ด
"กรี๊ดดดดดดดดด"
"จิ๊ จิ๊ ไม่ไหวเลยลูกคนนี้"
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
