NovelToon NovelToon

รักฉันในโรงเรียนร้าง

รักฉันในโรงเรียนร้าง ตอน:ออกมาไม่ได้อีก

ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
จะพาฉันไปไหนเนี่ย!?
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
หน่าๆ
ณ โรงเรียนร้าง
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
เอ่อ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
มาถูกที่แน่นะ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
ใช่
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอ๊ะหรือนายอยากได้น่ากลัวกว่านั้นฉันหาให้ได้นะ?
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ม...ไม่!
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
เราจะมาล่าท้าผีกัน!
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
ตื่นเต้นๆ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ไม่ล่ะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
นี่ก็จะค่ำแล้วโว้ยย!!
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
ก็ล่าท้าพี่ต้องเล่นตอนค่ำถึงจะสนุก!
คารูอิทำหน้าจะร้องไห้
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
เฮ้อ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ก็ได้ๆ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
แต่ฉันเห็นแก่ตัวเองนะ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
เย้!
เดินเข้าไป
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
มืดชะมัด
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
งื้อ~มืดเหมือนอนาคตของฉันเป๊ะเลย
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
เฮ้อ
อยู่ๆก็มีเสียงฝ้าตกลงมา
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
อ้าาๆๆๆๆ!!!
คารูอิกระโดดกอด ฮาเคตะ
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
เอ่อ
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
ขอโทษด้วยนะคะ
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
แค่ต้องการจะวางฝ้าน่ะค่ะ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
ระวังๆหน่อยสิ!
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
นี่
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
...
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
พวกคุณจะมาอยู่กับฉันก็ได้นะมีอาหารและที่นอนพล้อมเลย
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
เย้ๆ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
ได้เลยตกลง
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
ฉันชื่อยูคานะ ยูกิ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
ฉันชื่อเอริเฮนะคารูอิ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ผมชื่อฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
ขึ้นมาสิ
ปีนบรรไดขึ้นไป
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ทำไมเธอถึงอยู่บนฝ้านได้ล่ะ
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
ตอนนั้นฉันเห็นรูอยู่บนฝ้าและฉันทุบก็เจาะจนมันเป็นรูใหญ่ให้ฉันเข้ามาได้น่ะ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
อ๋อออ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
อาหารนี่ได้มาจากไหนหร...
เสียงเพลงรำ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
งื้ออยากออกไปจากที่นี่แล้วววว!!!
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ใจเย็นๆสิทั้งที่ตอนแรกเป็นคนลากฉันมาแท้ๆ
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
เดี๋ยว
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
เสียงหายแล้ว
มีเงานางรำ รำข้างหลังคารูอิ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
เห้ย!
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
คารูอิ!ข้างหลัง
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
หะ?อะไร
คารูอิค่อยๆหันไป
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
อ๊าาาาาาาา!!!!!
คารูอิกระโดดกอดฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
โอ้ย...ฉันหายใจ...ไม่ออก
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
น่ากลัว!
ฮาเชฮินะ ยามาริ
ฮาเชฮินะ ยามาริ
กรี๊ดอะไรนักหนาเนี่ยได้ยินไปถึงชั้น6เลย
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
ใจเย็นก่อนยามาริจัง

รักฉันในโรงเรียนร้าง ตอน:ผีบังตา

ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
โอ๊ะขอโทษที่พาคนมาโดยไม่ได้รับอนุญาตนะ
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
เอาเถอะๆ
ฮาเชฮินะ ยามาริ
ฮาเชฮินะ ยามาริ
แล้วไอ2คนนี้มันมาได้ใง
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
ฉันเชิญมาให้อยู่กับเราน่ะ
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
เห็นว่ามีผู้ชายด้วยน่าจะพึ่งพาได้
ยามาริกอกตามองบนก่อนที่จะมองฮาเคตะ
ฮาเชฮินะ ยามาริ
ฮาเชฮินะ ยามาริ
ชิ
ฮาเชฮินะ ยามาริ
ฮาเชฮินะ ยามาริ
ฉันจะอยู่ในห้องนั้นละกัน
ยามาริชี้ไปที่ห้อง
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
โอเคๆ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
ตายแล้วดันลืมโทรศัพท์ไว้ที่บ้านซะสนิทเลย!!
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
เดี๋ยวมานะ!
ฮาเคตะยื่นมือมาจับแขนคารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอ๊ะ!
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ถ้าเธอไปคนเดี๋ยวก็หลงทางหรอก
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
น...นายจะไปด้วยหรอ
คารูอิพูดพร้อมหน้าแดง
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
อืม
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
อ...โอเค
ณ ชั้น1
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
เอ๊ะทำไมทางมันยาวแปลกๆไม่เหมือนตอนที่เข้ามาตอนแรกเลย
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
นั่นสิ
ผี
ผี
กลิ่นเลือดมนุษย์~
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ใครอะ
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
นั่นน่ะอาจจะเป็นผีบังตา
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอ่อเธอ
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
ฉันคาเอเนะ ยูรินักสืบเรื่องผียังไงล่ะ
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
แต่ไม่ได้ดูดผีได้เหมือนวงกตหรืออะไีรหรอกนะ
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
แค่รู้จุดอ่อนจุดแข็งและชื่อของมัน
ยูริหยิบมีดสำหรับกำจัดผีขึ้นมา
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
วันนี้แกอาจจะรอดหรือไม่รอดก็ได้
เอามีดปาใส่ผี
ผี
ผี
อ้าาาา
ผีค่อยๆหายไป
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
นี่เธอ
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
พวกเธอไม่ควรมีความทรงจำที่เกี่ยวกับฉันในตอนนี้
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
หมายความว่าใง
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
นี่เธอ...จะทำอะไร?!
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
ลบความทรงจำยังไงล่ะ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
ไม่ล่ะฉันไม่อยากถูกลบความทรงจำ
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
เอางั้นก็ได้แต่เธอต้องเก็บเรื่องนี้ไว้ให้เป็นความลับที่สุดนะ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
อื้ม
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
ไปล่ะ
ยูริก็หายตัวไป
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอ่อน่ากลัวชะมัดเลย
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
จริง
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ปะไปเอาโทรศัพท์กัน
ณ นอกอาคาร
คนโรคจิต
คนโรคจิต
ใงจ๊ะสาวน้อยสนใจมาเป็นแฟนพี่รึป่าว~
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
อึ้ยอึก...~
ฮาเคตะพุ่งเข้าไปต่อยหน้าคนโรคจิตจนนอนน้ำลายฟูมปากไป
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ไปกันเถอะ
คารูอิหน้าแดง
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
คิดในใจ:ถ้าสิ่งที่เราคิดมันจริงล่ะ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
°////°

รักฉันในโรงเรียนร้าง ตอน:ผีโทรศัพท์

เสียงโทรศัพท์
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮัลโหล
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
นี่ยูกินะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
อ่อ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ว่าแต่
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
มีเบอร์ผมได้ใง
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
...
ยูกิเลิ่กลั่กและหน้าแดง
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
อ..เอ่อก..ก็แค่ได้มาจากคนรู้จักนายน่ะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
อ๋อ
เสียงโทรศัพท์ของคารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
อ๊ะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
เอ๊ะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ไหนบอกไม่ได้เอาโทรศัพท์มาเนี่ย!
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
ก็ตอนแรกหาไม่เจออ่ะ~~~!
ฮาเคตะดีดหน้าผากคารูอิ1ที
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
อ...โอ้ยยย
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
เจ็บบบ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
ก็มันอยู่หลังกระเป๋ากระโปรงนี่หน่า!!
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
เฮ้อออ
ผี
ผี
หิหิหิหิ
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
กลับมาแล้ว
ยูกินั่งร้องไห้
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
เป็นอะไรรึปล่าวยูกิ
ฮาเคตะพูดพร้อมเดินไปนั่งข้างไปยูกิ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
เอ้า
ฮาเคตะยื่นผ้าเช็ดหน้าให้
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
เอ๊ะ
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
ข...ขอบคุณนะ
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
แค่ฝุ่นเข้าตาน่ะ
ฮาเชฮินะ ยามาริ
ฮาเชฮินะ ยามาริ
ฝุ่นเข้าตาบ้านไหนน้ำตาไหลขนาดนั้นล่ะย๊ะ
ผี
ผี
ย้าาาาาาา
เอริเฮนะ คารูอิ
เอริเฮนะ คารูอิ
อ๊า!
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
//ล้ม
ฮาเชฮินะ ยามาริ
ฮาเชฮินะ ยามาริ
อ๊า!
ยูคานะ ยูกิ
ยูคานะ ยูกิ
ตัวอะไรเนี่ย!
ยูริผลักทุกคนออกแล้วเดินไปหาผีตนนั้น
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
นี่คือผีโทรศัพท์
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
มันปราถนาที่อยากจะหน้าตาดี
คาเอเนะ ยูริ
คาเอเนะ ยูริ
จึงไปสิงโทรศัพท์ของคนที่เพื่อนเยอะยังใงล่ะ
ผีพุ่งไปทางฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
อ้าาา
ผี
ผี
จับ~จับเด็กที่หน้าตาดีมา~
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
อึ้ย!
ยามาริปาขวดแก้วใส่ผี
ผี
ผี
อ้าาไม่นะหน้าฉัน~
ฮาเชฮินะ ยามาริ
ฮาเชฮินะ ยามาริ
ไม่เป็นไรนะไอตาบ้า
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
ฮิยาโตะ ฮาเคตะ
อืม
ยูริท่องคาถาไล่ผี
ผี
ผี
อ้าอ๊าาาาา

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!