รักชิดจินเก้า
ความจำเสื่อม
()ในใจ
//กระทำ
""กระซิบ
~พูดยาว
เซียวเหลียน
ที่นี้ที่ไหนเนี้ย
เฉิงซิน
//วิ่งมาหาเซียวเหลียน
เซียวเหลียน
แม่นาง คือใครหรอ
เฉิงซิน
ข้าเฉิงซินเองไงคะคุณหนู
เซียวเหลียน
เมื่อกี้เเม่นางเรียกข้าว่าอะไรนะ
เซียวเหลียน
คุณหนู//พูดเบาๆ
เฉิงซิน
อย่าบอกนะว่าท่านความทรงจำเสื่อม
เซียวเหลียน
ความทรงจำเสื่อม
เฉิงซิน
ตอนนั้นท่านตกหน้าผาลงมา แต่ไม่เป็นอะไรมาก แต่ท่านความทรงจำเสื่อมจริงๆหรอ
เซียวเหลียน
ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน ตอนข้าตื่นมาก็มาอยู่ที่นี่แล้ว
เฉิงซิน
ความทรงจำเสื่อมแน่ๆ
เซียวเหลียน
ช่วยเล่าเรื่องในอดีตให้ข้าฟังหน่อยสิเผื่อนึกขึ้นมาได้
เฉิงซิน
ท่านมีฉายาว่าหญิงงามเมืองฉางอันและมีคนชื่นชอบท่านมากเพราะท่าน งดงาม จิตใจดีงาม
เฉิงซิน
อืมม....สหายท่านชื่อเจียวร่ง พ่อของท่านชื่อเซียวถัง พี่สาวท่านชื่อฮุนจิง ศิษย์พี่ของท่านชื่อหวังเซียง อาจารย์ท่าน..เสียไปแล้ว
เฉิงซิน
จำได้รึยังคะคุณหนู
เซียวเหลียน
แล้วเจ้าเป็นใคร
เฉิงซิน
ข้าเป็นสาวใช้ของท่านคะ
เซียวเหลียน
ข้าหลับไปกี่วันหรอ
เซียวเหลียน
ขนาดนั้นเลยหรอ
เซียวเหลียน
นั้นพาข้าไปเดินสำรวจหน่อยสิ
เจียวร่ง
เซียวเหลียน เซียวเหลียน//ตะโกน
เซียวเหลียน
นั้นใครหรอเฉิงซิน
เจียวร่ง
แล้วจะไปไหนกันหรอ
เฉิงซิน
คุณหนูจะไปเดินเล่นคะ
เจียวร่ง
พวกเราไปเที่ยวเดินที่ตลาดกันหน่อยมั้ย
เฉิงซิน
แต่คุณหนูยังไม่หายดีนะคะ
เซียวเหลียน
ไม่เป็นไร//ยิ้ม
มีรถม้าคันหนึ่งมาจอดตรงหน้าจวน
เจียวร่ง
เหลียนๆเจ้าอยากซื้ออะไรหรอ
เซียวเหลียน
ข้าก็ไม่รู้เหมือนกัน
เจียวร่ง
นั้นไปกินบะหมี่กัน
เจียวร่ง
เถ้าแก่ขอบะหมี่3ชาม
เจียวร่ง
และก็ขอสุราชั้นดีที่สุดในร้าน
เจียวร่ง
ข้ามาร้านนี้ประจำอร่อยมาก
ตัวประกอบ
บะหมี่กับสุรามาแล้วขอรับ
เจียวร่ง
//ยื่นจอก นี้ของเจ้า
เฉิงซิน
แต่คุณหนูคอไม่แข็งนะคะ
เจียวร่ง
นั้นเจ้าไม่ต้องดื่มเดี๋ยวข้าดื่มเอง
เจียวร่ง
เจ้าดื่มแต่ชาไม่ใช่หรือทำไมเจ้าถึงดื่มสุราได้
เฉิงซิน
"เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย"
เจียวร่ง
เมื่อกี้เจ้าว่าอะไรนะ
เจียวร่ง
แต่ข้ายังงงอยู่เลยว่าเจ้าดื่มสุราได้ยังไง
เจียวร่ง
อย่าบอกนะว่าตอนที่เจ้าตกหน้าผาความทรงจำได้เสื่อมอ่ะ
เฉิงซิน
คุณหนูความทรงจำเสื่อมคะ
เจียวร่ง
เจ้าความทรงจำเสื่อมจริงๆ
เซียวเหลียน
ข้าตื่นมาข้าก็จำอะไรไม่ได้แล้ว
เจียวร่ง
ไม่เป็นไรเดี๋ยวข้าจะช่วยเจ้าเอง
เจียวร่ง
นั้นพวกเรากลับจวนกันดีกว่า
ตัวประกอบ
//วันหลังอย่าลืมมาอุดหนุนนะขอรับ
ได้รับภารกิจ
หวังเซียง
ฟื้นแล้วหรอสบายดีมั้ย
เซียวเหลียน
อ...เออสบายดีคะ
เซียวเหลียน
(ศิษย์พี่ข้าหรอ)
หวังเซียง
เจ้าตามข้ามาข้ามีของจะให้เจ้า
เฉิงซิน
"โห้ เธอ หวานเจี๊ยบ"//อมยิ้ม
หวังเซียง
//เดินเข้าไปในจวน
เซียวเหลียน
ศิษย์พี่มีอะไรหรอคะ
หวังเซียง
//ยื่นปิ่นปักผมให้
หวังเซียง
เดี๋ยวข้าติดให้เจ้าเอง
หวังเซียง
//จับผมเซียวเหลียน
เซียวเหลียน
ขอบคุณนะคะศิษย์พี่หวัง
หวังเซียง
ไม่เป็นไรข้าตั้งใจมอบให้เจ้า
เซียวเหลียน
ไม่มีอะไรแล้วนั้นข้ากลับแล้วนะ
หวังเซียง
อ...เอออไม่มีอะไรแล้วละ
เฉิงซิน
คุณหนูคะนายท่านเรียกพบท่านคะ
เซียวเหลียน
เรียกข้ามีอะไรหรอคะ
เซียวถัง
เจ้าเคยบอกข้าว่าอยากออกจากนอกเมืองใช่มั้ย
เซียวถัง
ข้าอยากให้เข้าไปทำภารกิจในการถอนรหัสคำภีร์ภลึกลับที่กุมความลับสมบัติที่หายสาบสูญไป ข้าเชื่อว่าเจ้าทำได้
เซียวเหลียน
อ...เออท่านพ่อไม่ขนาดนั้นๆ
เซียวเหลียน
ข้าจะทำภารกิจนั้นเอง
เซียวถัง
ขอบคุณเจ้ามากสมแล้วที่เป็นลูกพ่อ
เซียวถัง
เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ออกเดินทางเถอะ
เฉิงซิน
คุณหนูจะไปไหนหรอคะ
เซียวเหลียน
ข้าต้องไปทำภารกิจนอกเมือง
เฉิงซิน
ข้าไปด้วยได้มั้ยยย
เซียวเหลียน
ไม่ได้หรอกข้างนอกอันตราย
เฉิงซิน
ท่านต้องระวังตัวให้ดีนะ
เซียวเหลียน
บอกเจียวร่งด่วยนะว่าข้าจะไปทำภารกิจนอกเมือง
เซียวเหลียน
//ยื่นรอรถม้าหน้าประตู
เซียวถัง
จะมีคนไปกับเจ้าด้วยคือเหรินหลี่
เซียวเหลียน
ไหนละคนที่ท่านบอก
มีผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาลงจากลงม้า
เหรินหลี่
ข้าน้อยเหรินหลี่ขอรับ
เซียวถัง
นั้นเจ้าไปเถอะมีเขาอยู่เจ้าปลอดภัยแน่นอน
เจียวร่ง
ข้าขอไปด้วยได้มั้ย
เซียวถัง
คุณหนูร่งมาแล้วถ้าไม่ให้ไปก็เสียมารยาทนั้นก็ไปด้วยกันเถอะ
หมู่บ้านเล็กๆ
เหรินหลี่
ไปหาที่อาศัยครับ
เซียวเหลียน
//นั้นเป็นกลิ่นไก่ย่าง
เหรินหลี่
เดี๋ยวข้ารอที่รถม้านะขอรับ
เซียวเหลียน
ไม่ต้องรีบ//ยิ้ม
ในขณะที่ทั้งสองเดินเล่นอยู่ก็มีชายอายุห้าสิบหกสิบกว่ามาทักทาย
ซานเย่ว
แม่นางทั้งสองมาจากเมืองฉางอันใช่หรือไม่
เซียวเหลียน
ใช่ค่ะมีอะไรหรอคะ
ซานเย่ว
เซียวถังส่งมาสิน่ะ
เซียวเหลียน
ท่านรู้จักพ่อข้าได้อย่างไร
ซานเย่ว
ข้าเป็นสหายกับพ่อเจ้าเขาฝากจดหมายมาว่าให้ข้าฝากดูแลเจ้าให้ดี
ซานเย่ว
เดี๋ยวข้าจะพาไปที่พัก
ซานเย่ว
พวกท่านสามารถอาศัยอยู่ที่นี้ได้
เซียวเหลียน
ไม่ทราบท่านมีนามว่าอะไรหรอค่ะ
ซานเย่ว
ข้ามีนามว่าซานเย่ว
เซียวเหลียน
ขอบคุณที่ให้ที่พักพิงกับพวกเรา//คำนับ
เซียวเหลียน
//เจียวร่งพาทุกคนไปพักก่อน
เจียวร่ง
พี่น้องทุกคนเข้าไปหาที่พักกันก่อน//เดิน
เซียวเหลียน
ท่านเป็นใครในหมูบ้านหรอ
เซียวเหลียน
ข้าควรเรียกท่านว่าอะไรรึ
ซานเย่ว
เรียกข้าว่าลุงซานก็ได้
เซียวเหลียน
//พยักหน้า+ยิ้ม
เซียวเหลียน
ในครอบครัวลุงซานมีคนดูแลลุงซานมั้นค่ะ
ซานเย่ว
อ...เออมีสิ เป็นหลานชายของข้าเองแต่เขาไปทำภารกิจบางอย่างเลยไม่ได้กลับมาหลายวันแล้ว
เซียวเหลียน
ลุงซานไปพักผ่อนก่อนเถิด
ซานเย่ว
ถ้าเจ้าชอบที่พักสงบๆ เจ้าก็เดินไปหลังกระท่อมเดินไปไม่นานก็จะเจอน้ำตกที่นั้นมีกระท่อมหลังเล็กอยู่
ซานเย่ว
ข้าไปและนะ//เดินกลับ
เซียวเหลียน
ขอบคุณลุงซานที่บอก//คำนับ
เซียวเหลียน
//เดินกลับไปยังกระท่อม
เซียวเหลียน
ข้าจะไปพักอาศัยกระท่อมที่อื่น อยู่ตรงหลังกระท่อมไม่ไกลจะมีน้ำตกและกระท่อมเล็กหลังหนึ่งมีอะไรก็มาหาข้าได้
เซียวเหลียน
เจ้าเฝ้าดูแลพี่น้องเถิด
เจียวร่งยังเอ่ยไม่จบเซียวเหลียนตัดบท
เซียวเหลียน
ข้าไปก่อนนะ//โบกมือ
เจียวร่ง
เปลี่ยนไปมากจริงๆ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
