ชายาสุดป่วน กวนจวนองค์ชายสี่

เเกจะพูดทำไม!!!!

ขออนุญาตนำรูปภาพมาเเต่งนะคะ

เรื่องนี้ไม่ได้อ้างอิงมาจากประวัติศาสตร์ใดๆทั้งสิ้น เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียนเท่านั้น

//=การกระทำ (..)=คิด "..."=เล่าเรื่อง ตัด=ตัดตอน

มาเริ่มกันเลยดีกว่า

"ไป่ฮวา ข้าว่าฆ่านางทิ้งคงไม่มีปัญหา เเละยังทำให้เข้าได้เป็นชายาเอกของข้าได้อีกด้วย"

" เย่เสี่ยว ข้าว่ามันไม่ดีนะ นางรักท่านขนาดนั้นท่านจะทำนางได้ลงคอหรอ "

"ที่ข้าทำกับนางยังไม่สาสมที่นางทำกับเจ้าไว้เลยนะ ข้าคิดว่ามันดีเสียอีก "

"เเต่ว่า....."

ปังปอน =ซ่งชิง

จะมาเเต่ว่าอะไรอี๊กกก!!!!

จิงเยว่ เป็นคนรักสนุก ติ่งจีน น่ารัก เรียนจีน เป็นลูกครึ่งไทยจีน เป็นเด็กสายศิลป์ภาษาจีน เรียนเอกภาษาจีน

ปังปอน =ซ่งชิง

ฆ่ามันไปเลยสิ โธ่เอ๊ย!!!!

ปังปอน =ซ่งชิง

โห้!!! รู้อยู่ว่าเป็นนางเอก เเต่ทำมั้ยยย

ปังปอน =ซ่งชิง

ไม่ได้ดั่งใจเลยเว้ย!!! //ร้องโวยวาย

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

ยัง!!! ยัง!!!

"อย่าเลย เย่เซียว "

ปังปอน =ซ่งชิง

โอ้ยยย ยัยนี่อยากไปอยู่ในนิยายเรื่องนี้จริงๆ!!!!

ปังปอน =ซ่งชิง

ไม่ได้ดังใจสักทีเว้ยยย

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

โอ๊ยยย ยัยปอน ถ้าไม่ได้ดังใจก็ไปเเต่งเองเลยไป!!

ปังปอน =ซ่งชิง

มอง....มองกันทั้งห้อง//ยิ้มเล็กน้อย

ปังปอน =ซ่งชิง

ขอโทษจ้าทุกคน หันกับไปเถอะ

ปังปอน =ซ่งชิง

(มองกันเยอะเชียว)

ปังปอน =ซ่งชิง

(เก็บไปอ่านที่บ้านดีกว่า)

ปังปอน =ซ่งชิง

//เก็บ นิยายลงในกระเป๋าหนังสือ

อาจารย์

นักเรียนทุกคน

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

สวัสดีค่ะอาจารย์

ปังปอน =ซ่งชิง

สวัสดีค่ะอาจารย์

อาจารย์

อ่ะ ทุกคนวันนี้อาจารย์ติดธุระวันนี้ไม่มีอาจารย์สอนเเทนอยู่ในห้องกันเงียบๆนะ

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

ค่ะ อาจารย์

ปังปอน =ซ่งชิง

อาจารย์คะ// ยกมือถาม

อาจารย์

มีอะไรปังปอน

ปังปอน =ซ่งชิง

เอออคือว่า....วันนี้ไม่มีงานหรอคะ??

อาจารย์

ออ อาจารย์ลืมไปเลย ดีนะปังปอน ถามอาจารย์ งานว่าอยู่บนโต๊ะอาจารย์ ให้ส่งตัวเเทนไปเอานะ

อาจารย์

วันนี้ตัดให้เสร็จทุกคนไม่งั้นโดนหักคะเเนน

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

ค่ะ อา...จารย์

อาจารย์

งั้นครูไปเเล้วนะ// เดินออกจากห้อง

ปังปอน =ซ่งชิง

ค่ะอาจารย์

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

ปังปอนนนน เธอพูดทำไมห้ะ เห็นมั้ยอาจารย์มีงานมาให้ทำเลย

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

ยิ่งคัดภาษาจีนอีก

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

ใช่ๆพูดทำไม

ปังปอน =ซ่งชิง

ก็ฉันอยากทำงานไง!!!

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

อยากทำงั้นหรอ

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

ได้!!!!

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

จับยังปังปอนไว้

ปังปอน =ซ่งชิง

จะบฉันทำไมห้ะ!!!

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

ก็อยากเรียนนักเรียนหนาไม่ใช้หรอ??

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

วันนี้เราจะสั่งสอนเเกเอง

ปังปอน =ซ่งชิง

อย่าน้าาา!!! //วิ่งหนี

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

หยุดๆ หยุดนะ

ปังปอน =ซ่งชิง

ใครหยุดก็บ้าเเล้ว ไม่หยุดหรอก 555+

ตัด

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

555+

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

ยัยเด็กน้อยเอ้ยยย!!!

ปังปอน =ซ่งชิง

พวกเเกนะทำอะไรอ่ะ!!!

ปังปอน =ซ่งชิง

อย่านะ!!!

ตายเเเล้ววว!!!

ต่อ

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

นี้!!!

ปังปอน =ซ่งชิง

โห้!!! กองเท่าบ้านเลย!!!

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

อยากคัดไม่ใช่หรอ?? เอาไปเลย

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

คัดให้เสร็จนะ ถ้าเกิดว่าไม่เสร็จระวังตัวไว้ให้ดี!!👿👿👿

ปังปอน =ซ่งชิง

จ้ะ เพื่อน จะทำให้เสร็จเลย

เพื่อนๆคนอื่อนๆ

//เดินออกจากห้องเรียน

ปังปอน =ซ่งชิง

เราไม่หน้า ปากหมาไปพูดเลยยย

ปังปอน =ซ่งชิง

คงทำอีกนานเลยถึงจะเสร็จ

ปังปอน =ซ่งชิง

นิยายจ้า รอก่อนนะเดี๋ยวจะรีบกับไปอ่าน

ตัด

ปังปอน =ซ่งชิง

เอ้ยยย เสร็จสักที

ปังปอน =ซ่งชิง

กลับบ้านได้เเล้ววววว// ยืดแขนยืดขา

ปังปอน =ซ่งชิง

ปวดคอชะมัดเลยยย โอ้ยยยย

ปังปอน =ซ่งชิง

กลับดีกว่า กี่โมงเเล้วเนี้ย!!!

ปังปอน =ซ่งชิง

ห้าโมงเย็น ตายเเล้ว จะมีเวลาอ่านมั้ยเนี้ย!!! รับกลับดีกว่า

หน้ามหาลัย

ปังปอน =ซ่งชิง

ทำไมวันนี้ไม่มีคนเลยนะ

ปังปอน =ซ่งชิง

เดินกับคนเดียวก็หน้ากลัวอยู่นะ

เด็กน้อย

ช่วยด้วย!! ช่วยด้วย!!

ปังปอน =ซ่งชิง

เสียงเด็ก!!!

เด็กน้อย

//วิ่งมาชน ปังปอน

ปังปอน =ซ่งชิง

โอ้ยย!!

เด็กน้อย

พี่สาวช่วยหนูด้วยค่ะ

ปังปอน =ซ่งชิง

เกิดอะไรขึ้นหรอหนู

เด็กน้อย

มีคนจะจับตัวหนูค่ะ

ปังปอน =ซ่งชิง

ไหน ไหน มันอยู่ไหน

เด็กน้อย

ทางนั้นค่ะ//ชี้นิ้วไปข้างหลัง

ปังปอน =ซ่งชิง

อุ้ยยย!!! ตายเเล้ววว!!!

ปังปอน =ซ่งชิง

มีอาวุธซะด้วยยย

ปังปอน =ซ่งชิง

เอออพี่ชาย

โจร

ใครพี่ชายมึง!!

ปังปอน =ซ่งชิง

อ้าววว!!! งั้นนน น้องชาย

โจร

ใครน้องชายมึง ดูอายุเยอะกว่ามึงหลายปีเเล้วเว้ยยย!!

ปังปอน =ซ่งชิง

อ้าวเฮ้ย!! เเล้วจะให้เรียกว่าอะไรว้ะ!! พี่ก็ไม่ได้ น้องก็ไม่ได้

ปังปอน =ซ่งชิง

เหนื่อยใจ

โจร

//เดินใส่

ปังปอน =ซ่งชิง

เอ้อๆ อ้ายใจเย็นๆเด้อ

โจร

บ่เย็นเเล้วเอาโตมันมา

ปังปอน =ซ่งชิง

เอ้า!!

ปังปอน =ซ่งชิง

เจ้าเป็นคนอีสานคือกันติ

โจร

เเม้น เจ้าเป็นคนอีสานคือกันติ

ปังปอน =ซ่งชิง

เเม้นจ้า

โจร

เอ้า!!

โจร

คือบ่บอกกัน

ปังปอน =ซ่งชิง

กะเจ้าบ่ถาม

โจร

เป็นคนบ้านใดล่ะ??

ปังปอน =ซ่งชิง

คนชัยภูมิจ้า

โจร

เอ้าาาา!!! คนบ้านเดี๋ยวกันตั้วนิ

เด็กน้อย

//หันดูทันสองคนพูดกันเเบบงงๆ

ปังปอน =ซ่งชิง

เป็นคนบ้านเดียวกันปล่อยไปได้บ่

โจร

บ่ได้

ปังปอน =ซ่งชิง

อ้าววว!!!

โจร

มีปัญหาติ

ปังปอน =ซ่งชิง

บ่ๆๆๆ

เด็กน้อย

//อบจับเอาไม้มาให้ ปังปอน

เด็กน้อย

พี่ๆ ไม้

ปังปอน =ซ่งชิง

ขอบใจ

ปังปอน =ซ่งชิง

บ่มีปัญหาดอก เเต่ว่าตอนนี้อยากกลับบ้านเเล้ววว!!!

ผัวะ!!!

โจร

โอ๊ยยย

เป่าะ!!!

ปังปอน =ซ่งชิง

อ้าวว!!

โจร

อ้าว

ปังปอน =ซ่งชิง

ไม้หัก!!! ตายเเล้ววว

ปังปอน =ซ่งชิง

เวรละ

ปังปอน =ซ่งชิง

ตายแล้วเผ่นสิคะ

ปังปอน =ซ่งชิง

วิ่งงงงง

นิยาย

ต่อ

ปังปอน =ซ่งชิง

ทำไง

โจร

เฮ้ยยหยุด

ปังปอน =ซ่งชิง

ใครจะหยุดให้โง่ห้ะ!!!

ปังปอน =ซ่งชิง

หนูวิ่งข้ามถนนไป

โจร

จะหนีไปไหน

ปังปอน =ซ่งชิง

//กอดตัวโจรเอาไว้

โจร

ปล่อยนะ บอกให้ปล่อยไง

โจร

อยากตายหรอ

ปังปอน =ซ่งชิง

ไม่ปล่อยเว้ยย!!

โจร

ได้!! ตายซะเถอะ//ใช้ไม้ฟาดไปที่หัว

เพี๊ยะ!!!

ตุ้บ!!

ตัด