นรกของกู..คือพวกมึง
พ่อแม่เนรคุณ..
// การกระทํา
+ ทําเหมือนกัน/พูดเหมือนกัน
( ) ในใจ
เนื้อหามีคําหยาบและน่ากลัว
และไม่ได้สร้างมาจากเรื่องจริงนะค่ะ🚫
โมเดล
ทําไมแกไม่ไปรับโซกับตอง!!//ทุบโต๊ะ
ใบ
นะ..หนูรับมาแล้วนะคะแม่//จับหน้า
โมเดล
ยัยนี้!!//กําลังจะตบใบอีกที
โซยุ
กลับมาแล้วค่า//เดินเข้ามาพร้อมตอง
ตอง
กลับมาแล้วค่ะแม่//เดินเข้ามาพร้อมโซยุ
โมเดล
โซไปกับตอง..ระ..หรอจ้ะ//ยิ้มแห้ง
โมเดล
ป่าวจ่ะ//ไม่เป็นห่วงใบสักนิด
โซยุ
นี้ พี่ใบเป็นอะไรหรอคะ
โมเดล
(ฉันไม่ไว้แกไว้แน่ยัยใบ!)
โมเดล
อือ! มะ..มีอะไรหรอจ้ะ//ยิ้มแห้ง
โซยุ
//มองแรงโมเดลท่านผู้แม่+เดินเข้าห้องใต้บรรได
โมเดล
//เดินเข้าห้องนอนตรงห้องครัว
ใบ
ฮึก! ฮืออ~ ฮึก//ร้องไห้
ใบ
อร้าย!!!!ฮือ!!//ทุบกําแพงอย่างแรง
ใบ
ฮือออ ฮึกๆ//เลื/ดไหลออกจากกําปั้นที่ทุบกําแพงสักครู่นี้
โมเดล
นี้!!เปิดเดี๋ยวนี้นะยัยใบ!!!!//โมโห
เสียงของใบได้กระหนํ่าขึ้นด้วยความเจ็บปวดและโมโหเกรี้ยวกราด
และไม่มีทางหยุดของเสียงนั้น
ได้ไปหา🔪เพื่อพยามจะกรีดประตูและฆ่/ใบผู้เป็นลูก
โมเดล
//หยิบ🔪ขึ้นมา+วิ่งไปทางประตูห้องใบผู้เป็นลูก
เสียงของใบดันหยุดกระทันหัน
และมีเสียงเล็บยาวเลี้ยวกําลังขูดกับกําแพง
โมเดลท่านผู้เป็นแม่ได้แท/เข้ากับประตูอย่างจัง!
โมเดล
//แทงซํ้าๆๆยํ้าไปเรื่อยๆ
เสียงหยดนํ้าบางอย่างได้ไหลนอง
โมเดล
//กรีดร้องด้วยความสิ้นหวัง
เสียง🔪ได้ทะลุประตูออกมาและได้โดนหน้าโมเดลท่านผู้เป็นแม่
จนเละไม่เหลือสากเลยสักนิด
ใบหน้าของโมเดลท่านผู้เป็นแม่นั้นได้เละไปหมด
เสียงของใบได้ดังขึ้นมาว่า
ทิวเกิล
//วิ่งเข้าไปถีบใบผู้เป็นลูก
คือท่านผู้เป็นพ่อที่ทําร้ายใบผู้เป็นลูกตลอดทุกปีทุกเดือนทุกวันมา
ทิวเกิล
ฆ่/แม่ของแกงั้นหรอ!!!
ทิวเกิล
แกต้องตา/ไม่เหลือสากแน่!!!
ทิวเกิล
//วิ่งเข้าไปกระทืบใบผู้เป็นลูกอย่างแรง
ใบ
อั่ก!!..อั่ก!!//ดิ้นทุรนทุราย
เสียงของใบผู้เป็นลูกได้สิ้นสุดลงทันที
ตอง
พ่อทําอะไรลงไป..//ทรุดลงกับพื้นในห้องไอซียู
ทิวเกิล
//ไม่สนใจ+กําลังจะเดินออกจากห้องไอซียู
โซยุ
//กระชากแขนทิวเกิลท่านผู้เป็นพ่ออย่างแรง
โซยุ
//ดึงแขนทิวเกิลผู้เป็นพ่อ+สบัดอย่างแรง
ทิวเกิล
!..//หน้าหันอย่างแรงทันที
ทิวเกิล
//ช็อกกับสิ่งที่โซยุผู้เป็นลูกทําลงไป
เสียงหัวใจได้ดังขึ้นมาอีกแล้ว
ตอง
//กําผ้าปูที่นอนในห้องไอซียูที่ใบกําลังนอนอยู่
ทิวเกิล
//กําลังจะทุบหลังโซยุผู้เป็นลูกอย่างแรง
ใบ
//รีบลุกขึ้นมา+ปัดมือทิวเกิลท่านผู้เป็นพ่ออย่างแรง
โซยุ
พี่ยังไม่ต/ยงะ..งั้นหรอ//นํ้าตาไหล+ดีใจ
ตอง
ฮือออ!!//กอดแขนใบ+ดีใจ
หลังจากกําลังขับรถกลับบ้านนั้นเอง..
ทิวเกิล
//ปากองเงินประมาณนึงใส่หน้าโซยุผู้เป็นลูก
ใบ
หนูไปซื้อเอง//หยิบกองเงินจํานวนนึงมา
ทิวเกิล
//กําลังจะถีบใบผู้เป็นลูก
โซยุ
//เอาขากันไว้+มองแรงทิวเกิลท่านผู้เป็นพ่อ
ทิวเกิล
ชิ!//พูดเบาๆ+หันหน้าหนี
ใบ
โซยุ....ตอง//ถุงขวดเหล้/ได้ตกจากมือทําให้แตก
คือทิวเกิลท่านผู้เป็นพ่อได้ฆ่/โซยุและตอง
และกองเลื/ดที่ไหลเต็มเบาะรถ
ทิวเกิล
//โยนร่างไร้วิญญานของโซยุผู้เป็นลูกลงต่อหน้าใบผู้เป็นลูก
ใบ
อึก!//มองร่างไร้วิญญานของโซยุคนที่รักที่สุด
ฉันเลยตัดสินใจวิ่งกลับทันที
ทิวเกิล
//กระโดดลงรถ+วิ่งตาม
ใบ
กู..จะ..ฆ่/..ทุกคน!!!//ทุบกระจกแตก
และเมื่อจบคําพูดใบได้กรีดร้องออกมาด้วยความสิ้นหวังและโกรธแค้นเป็นอย่างมาก
ทิวเกิล
//ทุบประตูอย่างแรง
ทิวเกิล
กูบอกให้มึงเปิดไงไอใบ!!!!//ตะโกนออกมา
พุ่งตรงมาหาทิวเกิลท่านผู้เป็นพ่ออย่างจัง
ใบ
//คล่อมตัวของทิวเกิลท่านผู้เป็นพ่อเอาไว้
ทิวเกิล
อ้ากกก-//สิ้นลมหายใจ
ใบ
//เอา🪓อันใหญ่สับไปที่คอของทิวเกิลท่านผู้เป็นพ่อให้ขาด
เลื/ดได้ไหลนองออกมาเต็มไปหมด
ทั้งตัวของใบได้มีแต่เลื/ดสีแดงฉาดเต็มไปทั่วร่าง
ใบ
555555//หัวเราะอย่างบ้าครั่ง+มองเลื/ดบนมือตัวเองที่เต็มไปทั่วมือ
โดยการหยิบ🔪ด้านข้างมาแท/ตรงหัวใจอย่างจัง
ได้เป็นของวิญญานทั้งหมดที่ตา/ไปแล้ว
และเฮี้ยนจนทุกคนที่มาซื้อต้องตา/กันไปหมด
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
