เป็นตัวร้ายทั้งทีขอร้ายให้สุดแล้วกัน
1: ผิดพลาด
เนื้อเรื่อง และ สถานที่ไม่เกี่ยวกับบุคคลในชีวิตจริงรูปภาพทำมาเพื่ออ้างอิงไม่มีเจตนาเอามาเป็นของตัวเอง
โปรดให้วิจารณญาณในการอ่านนะครับ
ยาเอะ
คนสุดท้ายของวันแล้วสินะ
ยาเอะ
ออกจากบ้านมาอยู่คนเดียว
มิต้า
(ใครมันมาบ่นอะไรว่ะ)
ยาเอะ
มรณะสาเหตุคือไหลตาย
ยาเอะ
มรณะวันที่20 เดือน ตุลา
มิต้า
เฮ้ย!! (ไอ้บ้าที่ไหนใส่ชุดแฟนตาซีเข้าห้องเราว่ะ)
มิต้า
(แล้วถือเคียวมาทำไมว่ะ)
ยาเอะ
ตื่นแล้วหรอเจ้าดวงจิตดวงน้อย
มิต้า
แกเข้ามาได้ไงไอ้โรคจิต
ยาเอะ
ตอนแรกก็คิดจะอุ้มไปแบบสบายๆไม่ให้แกกลัวแต่ตื่นมาก็ดี
ยาเอะ
ตามฉันไปยมโลกโดยดีเถอะนะ
ยาเอะ
ต่อให้อยู่ต่อแกก็เป็นแค่วิญญาณเร่ร่อน
มิต้า
? (ชีต้าอะไรของมัน)
ยาเอะ
วันนี้คือวันตายของแก
ยาเอะ
และสาเหตุการตายของแกก็คืนไหลตาย
ยาเอะ
เพราะฉนั้นวันนี้แกต้องมากับฉัน
มิต้า
เมื่อกี้แกเรียกฉันว่าอะไร?
'มิต้าทำหน้างงๆนิดหน่อยเพราะชื่อที่ได้ยินนั้นช่างไม่คุ้นเคยเสียเลย'
ยาเอะ
จะอยากรู้ไปทำไมในเมื่อก็รู้จักกันแปปเดียวเดี๋ยวแกก็หายไป
มิต้า
แค่พูดออกมามันไม่ตายห่าหรอกมั้ง
ยาเอะ
เป็นยมทูตเก็บวิญญาณชื่อว่ายาเอะ
มิต้า
แล้ววันนี้มาทำอะไรที่นี่
'ยาเอะด้วยความไม่อยากต่อความมากเพราะรำคาญเลยยื่นสมุดหนังสีดำให้มิต้าดู'
มิต้า
เก็บวิญญาณห้อง345ตึกBชื่อชีต้าเพศชาย
มิต้า
แล้วฉันก็ชื่อมิต้าไม่ใช่ชีต้า
มิต้า
เดี๋ยวหยิบบัตรประชาชนให้ดูเลย
'มิต้ายื่นมือไปหยิบกระเป๋าตังที่วางอยู่บนหัวนอนเพื่อจะเอาบัตรประชาชนมาให้ยมทูตดู แต่ปรากฏว่ามือทะลุผ่านกระเป๋าไป'
ยาเอะ
แกเป็นวิญญานจะหยิบไม่ได้ก็ไม่แปลก
มิต้า
งั้นไปดูเลขห้องหน้าห้องได้เลย
'มิต้าลุกขึ้นก็เห็นร่างตัวเองนอนหลับแน่นิ่งอยู่บนเตียงนอนในตอนนี้เขาเป็นเหมือนกระจกใสๆจางๆที่ลอยได้ในอากาศ'
มิต้า
(นี่กูตายจริงๆแล้วใช่มั้ยเนี่ย)
'มิต้าเดินทะลุออกไปหน้าห้องพร้อมกับยมทูต'
มิต้า
เนี่ยคุณดูทีครับท่านยมทูตที่รัก
มิต้า
แสดงว่าแกมาเก็บวิญญาณผิดห้องไง
ยาเอะ
งั้นใจเย็นๆแล้วไปคุยในห้องกันก่อนเถอะ
มิต้า
แหมพูดอย่างกับเป็นห้องตัวเอง
'มิต้าเดินมานั่งข้างร่างที่นอนแน่นิ่งของตัวเองแล้วมองหน้ายมทูต'
มิต้า
แล้วคุณเอาผมกลับเข้าร่างได้มั้ย
ยาเอะ
ถ้าถูกตัดดวงจิตและร่างกายออกจากกันด้วยเคียวของยมทูตแล้วละก็ดวงจิตก็จะขาดออกแล้-
มิต้า
โอ้ย ปวดหัวจริงๆ //กุมขมับ
'ในห้องเกิดเสียงเงียบสงัดที่น่าขนลุกขึ้นสักพักก็มีเสียงเข้มๆดังขึ้นมาแทรกบรรยากาศนั้น'
ยาเอะ
งั้นเดี๋ยวคุณตามผมไปก่อนแล้วกัน
ยาเอะ
เดี๋ยวเราค่อยไปปรึกษากับคนทางนั้นอีกที
มิต้า
แล้วไม่เก็บวิญญาณห้องข้างๆอีกหรอ
ยาเอะ
เอาเรื่องคุณเป็นที่1ก่อน
ยาเอะ
เดี๋ยวอีกเรื่องค่อยว่ากัน
ยาเอะ
งั้นเราไปกันเถอะ//ลุกขึ้น
'ยมทูตเอาเคียวของตัวเองมาฟันอากาศให้มิติอีกมิตินึงเปิดออก'
ยาเอะ
มาเถอะ//ยื่นมือไปให้
มิต้า
เค//จับมือแล้วลุกเดินตามไป
2 : พิเศษ
โมริเอะ
อ๊ะ เสร็จแล้วหรอยาเอ-
โมริเอะ
ใครให้แกเรียกป้ายะ
ยาเอะ
... (อายุ1000ปีไม่แก่ว่างั้น)//หนักใจ
โมริเอะ
วิญญาณที่เก็บมาผิด
โมริเอะ
แกเก็บมาผิดได้อย่างไง
มิต้า
ขอไปเขาไปนั่งก่อนได้มั้ยครับยืนหน้าประตูมันปวดขา
โมริเอะ
งั้นเข้ามากันก่อนแล้วกัน
'ทั้งสามเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะทานอาหารเพื่อจะพูดคุยกัน'
โมริเอะ
แกหยุดเรียกฉันว่าป้าเดี๋ยวนี้!!
ยาเอะ
ผมอะดูเลขห้องผิดเลยทำให้เก็บมาผิดด้วยเลย
ยาเอะ
ผมก็นึกไม่ออกเนี่ยเจ๊
'ทั้งสองใช้ความคิกันอยู่สักครู่มิต้าก็เอ่ยปากพูดออกมาทำลายบรรยากาศที่เครียดและหน้ากดดันนี้'
มิต้า
ถ้าให้ผมกลับเข้าร่างไม่ได้
มิต้า
ก็ให้ผมเกิดใหม่เลยสิ
มิต้า
อย่างไงมันก็ความผิดคุณอยู่แล้วนี่//ชี้หน้ายาเอะ
โมริเอะ
ทำไมเราคิดกันไม่ได้นะ
โมริเอะ
.. (เอ้าอีเด็กเวรนี่)//โมโห
ยาเอะ
มาช่วยกันคิดก่อนว่าจะให้ไปเกิดได้อย่างไง
โมริเอะ
ก็แค่ส่งดวงวิญญาณไป
ยาเอะ
แล้วมันจะไม่ไปแย่งวิญญาณอื่นหรอเจ๊
โมริเอะ
ถ้ามีคนมาขอพรให้ได้เด็กก็จะส่งดวงจิตดวงนี้ไปเกิด
ยาเอะ
ใครมันจะมาขอพรกับผู้ดูแลยมโลกละครับ
มิต้า
ไอ้หน้าจอตรงนี้มันขึ้นแจ้งเตือนอะไรอะครับ
โมริเอะ
เฮ้ยไอ้เด็กนี้ อย่าซนสิ//หันขวับ
'โมริเอะเสกไอแพทขึ้นมาดูเพื่อดูข้อมูลที่เด้งแจ้งเตือนมาไวท์บอร์ด'
โมริเอะ
เราก็จะส่งดวงวิญญาณนายไปเกิด
มิต้า
แสดงว่าผมก็ต้องอยู่นี่ประมาณสี่เดือน
มิต้า
ผมต้องอยู่ที่นี่คนเดียวตลอดสี่เดืิอน
โมริเอะ
เพราะคุณยมทูตสุดหล่อต้องดูแลรับผิดชอบคุณ
โมริเอะ
จนไปเกิดแล้วก็ต้องรับผิดชอบ
โมริเอะ
บอกว่าอย่าเรียกป้าไอ้เด็กนี่!!
โมริเอะ
เพราะมันถือว่าเป็นความผิดแก
โมริเอะ
ในระหว่างที่แกต้องดูแลเขา
ยาเอะ
หนังสือพวกนี่เอามาทำไมอะเจ๊
โมริเอะ
เพราะโลกที่เขาจะไปไม่เหมืิอนโลกที่เขาอยู่
โมริเอะ
ตลอดสี่เดือนก็สู้ๆละ
โมริเอะ
ฉันจะไปแจ้งหัวหน้าเกี่ยวกับงานของแกก่อน
โมริเอะ
ไม่ทันไรก็หาเรื่องให้จัดการ
ยาเอะ
ถ้าเราส่งไปเกิดโดยไม่บอกเขาอย่างงี้เขาไม่โมโหหรอครับ
โมริเอะ
แกก็รู้ว่าที่นี่ฉันใหญ่
ยาเอะ
แล้วทำไมไม่ส่งดวงจิตไปเกิดเลยอะ
มิต้า
มันต้องสร้างกายหยาบก่อนไง
โมริเอะ
มนุษย์ยังฉลาดกว่าแกอีก
โมริเอะ
พวกนายก็อยู่กันดีๆแล้วกัน
'ยาเอะเดินหนีไปที่ห้องแต่ก็ไม่ทันไรมิต้าก็เดินตามไป'
ยาเอะ
มีแต่เรื่องวุ่นวายอาบน้ำเย็นๆให้ชื่นใจดีกว่า
'ยาเอะถอดเสื้อผ้ากองไว้กับพื้นก่อนจะได้ยินเสียงบิดประตูเข้ามา'
มิต้า
โทษทีไม่คิดว่าจะโป๋อยู่
ยาเอะ
หึ๊ยไอ้ดวงจิตงี่เง่า
มิต้า
คงจะไม่คิดจะทิ้งผมไว้คนเดียวที่ไหนก็ไม่รู้หรอกนะ
ยาเอะ
ฮัลโหลนี่บ้านฉันนะจะที่ไหนไม่รู้ได้ไง
มิต้า
ก่อนจะบ่นไปนุงผ้าเช็ดตัวก่อนดีปะ
มิต้า
ปล่อยมันแบบ.. //มองเลื่อนลงไป
ยาเอะ
เห้ยไอ้โรคจิต//เอาผ้าที่วางอยู่ใกล้ๆมาปิด
มิต้า
ชอบจังเลยครับคุณยมทูต
มิต้า
ผมจะนั่งรอตรงนี้นะ//ตบเตียง
ยาเอะ
ประทานโทษนะครับคุณดวงวิญญาณ
ยาเอะ
ไม่ได้กลัวแต่ต้องการความส่วนตัวเว้ย
มิต้า
ความจริงกลัวโดนผมจับปล้ำอะดิ่
ยาเอะ
จะนั่งรอตรงนี้ก็แล้วแต่
3 : รู้จัก
'เวลานับจากวันนั้นผ่านไปก็สามเดือนกว่าแล้วที่เขาสองคนอยู่ด้วยกัน'
'แรกๆยาเอะก็รำคาญเพราะความกวนตีนและปากหมาของมิต้า แต่จะให้ทำไงได้ในเมื่อก็ต้องมานั่งรับผิดชอบ'
'นานๆไปเขาก็รู้สึกว่ามีความสุขดีเพราะก่อนหน้านี้ชีวิตเขาข้างเงียบเหงา แต่พอมีวิญญาณมิต้าเข้ามาก็วุ่นวายสุดๆ'
'ตั้งแต่วันแรกที่เจอกันจนตอนนี้ทั้งสองก็รู้จักกันมากกว่าเดิมและกลายเป็นเพื่อนกันในที่สุด'
มิต้า
ทำไมป้าชอบโผล่มาไม่ให้สุ่มให้เสียงแบบนี้
โมริเอะ
ยาเอะนี่แกแพร่เชื้อเลอะ
ยาเอะ
ผมอยู่ของผมดีๆเนี่ยเจ๊
โมริเอะ
ประมาณ2-3วันก็จะได้ไปเกิดใหม่แล้วนะ
โมริเอะ
ส่วนแกก็จะได้ไปทำงานต่อละ
โมริเอะ
ส่วนนิยายที่เคยให้อ่านอ่ะ
โมริเอะ
เราจะเข้าไปเกิดในเรื่ิองนั้นอีกโลกนึง
โมริเอะ
จะได้เข้าไปเกิดในนิยาย
มิต้า
ต้องทำตามเนื้อเรื่องอะสิ
โมริเอะ
ถ้าตามเนื้อเรื่องก็จะดี
โมริเอะ
แต่ถ้าไม่ตามก็ไม่เป็นไร
โมริเอะ
เคยอ่านการ์ตูนแนวพวกระบบมั้ย
โมริเอะ
ในโลกมันจะมีระบบนึง
โมริเอะ
จะเป็นหน้าต่างโชว์เลเวลและจำนวนมานา
โมริเอะ
เอาไว้เปิดให้คนอื่นดู
ยาเอะ
มันมีสกิลอะไรมั้ยอะเจ๊
โมริเอะ
แค่โชว์เป็นตัวเลขเฉยๆ
โมริเอะ
ไม่รู้ทำไปเพื่ออะไร
โมริเอะ
เห็นว่าคนสร้างโลกติดนิยายมั้ง
โมริเอะ
มีเพื่อนฟูงที่ไหนก็ไปอำลาซะนะ
มิต้า
แล้วสร้างประตูไว้ทำไม
ยาเอะ
งั้นเราก็เหลือเวลาอยู่ด้วยกันอีกไม่กี่วันแล้วสิ
ยาเอะ
ต่อจากนี้เราก็คงไม่ได้เจอกันละ
มิต้า
ตอนแรกอยากให้ไปเกิดเร็วๆไม่ใช่หรอ555
มิต้า
นายต้องรับผิดชอบฉันตลอดไปแม้จะต้องเกิดใหม่ก็ตาม
มิต้า
แกต้องอยู่กับฉันไปอีกนาน
'สามวันผ่านไปไวเหมือนข้ามตอน'
ยาเอะ
จำที่เคยสอนตลอดสามเดือนได้ปะ
โมริเอะ
เอาละถ้าพร้อมแล้วก็โอเค
'มิต้าอ้าแขนออกทั้งสองข้างแล้วมองมาทางยาเอะ'
'ยาเอะค่อยๆเดินไปหามิต้าแล้วกอด ก่อนจะปล่อยออกแล้วมองหน้า'
มิต้า
ขอบคุณมากนะที่สร้างเรื่องจนทำให้ได้เกิดใหม่
ยาเอะ
ทำไมมันเหมือนด่ามากกว่าชมอะ
โมริเอะ
หลับตาแล้วตั้งสตินะ
โมริเอะ
ลืมตามาอีกทีก็จะไปอยู่ในท้องแม่แล้ว
โมริเอะ
เกิดใหม่ครั้งนี้ก็สู้ๆนะ
โมริเอะ
โชคดีนะไอ้เด็กน้อย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
