บทที่01

"ได้เมียสมใจแล้วใช่ไหมตามิกซ์พ่อยินดีด้วย"

เหตุเกิดจากที่กูอยากได้เมียแต่ลูกสะใภ้พ่อคนนี้มันโหดเกิ๊น!ตบคนใช้ทีนึงถึงกับคอหักเหตุเหตุการ์ณในวันนั้นผมจดจำมันได้ถึงวันนี้

"ตามิกซ์"ป๊าเดินมาจับไหล่ผม"ตามิกซ์ป๊าดีใจนะที่แกได้แต่งงานกับหนูมิลิน

"___"ผมควรดีใจหรือเสียใจดีความรู้สึกเหมือนชีวิตอยู่บนเส้นด้าย

"รีบมีหลานให้ป๊ากับม๊าอุ้มไวๆ นะตามิกซ์มีให้ทันพี่ายแกล่ะ"

"หนูมิลินจ๊ะ ม๊าขอให้ทั้งคู่รักกันนานๆ อยู่กันไปจนแก่เฒ่านะลูกหนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยซึ่งกันและกันลูก มีหลานให้ม๊าอุ้มเร็วๆ นะ

"ค่ะ"

จากนั้นพ่อมิลินกับพวกเพื่อนๆ ผมก็เข้ามาอวยพรพวกเราสองคนจนครบทุกคนเหลือแต่เฮียแม็กซ์ที่รออวยพรให้พวกเราเป็นคนสุดท้าย

เฮียแม็กเดินเข้ามาหาผมพร้อมเอามือจับไหล่ผมทั้ง2ข้าง

"ไอ้มิกซ์ กูขอให้มึงทำตัวดีๆ อย่าสร้างความฉิบหายใส่ตัวเองและตัวกูอย่ามึนอย่ากวนตีนอย่าซ่าให้มันมากความกะล่อนของมึงก็เบาๆลงบ้างเลิกได้ก็ดีรักกันให้มากๆ รีบมีลูกกันให้ไวๆ อย่าขัดใจเมียเชื่อกูแล้วมึงจะรอด"ทำสีหน้าจริงจังมากทำมันฟังดูทแมร่งๆ เหมือนไม่ใช่คำอวยพรเลย

"เดี๋ยวนะเฮีย!ทำไมคำอวยพรเฮียมันฟังแปลกๆ"

"นั่นสิ นี่คุณแน่ใจเหรอคะว่ามันเป็นคำอวยพรคู่บ่าวสาวเข้าหออ่ะ"ขนาดเมียมันยังไม่เชื่อ

"แน่ยิ่งกว่าแน่อีก เอาเป็นว่าทำตามที่กูอวยพรไปนั่นแหละ"

"มิลินหนักนิดเบาหน่อยก็อภัยให้กันนะมีอะไรก็คุยกันดีๆ จะตบจะตีมันก็เบาแรงบ้างนะเดี๋ยวมันตายก่อน ถึงยังไม่รักกันในตอนนี้อยู่กันไปนานๆ เดี๋ยวก็รักกันเอง เฮียอวยพรแค่นี้แหละ"

"ขอบคุณนะคะ"

พอผมเฮียกำลังจะเดินออกจากห้องผมเลยรีบคว้าแขนเฮียเอาไว้

"ฮึกก!!เฮีย"

"มึงเป็นอะไรไอ้มิกซ์"

"ผมอยากกลับบ้าน''

"มึงจะบ้า!!หรือไงไอ้มิกซ์ คืนเข้าหอเข้าไม่ให้บ่าวสาวออกมาจากห้อง ปล่อยกู กูจะกลับบ้าน"

"นั่นสิคะ เข้าหอแล้วเขาไม่ออกจากห้องนะคะคุณมิกซ์"ให้ทุกคนตัดภาพไปที่สิริ แล้วมิลินเดินมาลากผมเข้าไปในห้อง

"เฮียยยยยย!!!!! ไม่นะเฮียยยย เอามิกซ์กลับบ้านด้วยย!!!"ผมตะโกนเรียกเฮียที่อยู่ข้างนอก แต่พอมาถึงเตียงมิลินก็จับผมโยนลงบนเตียงทันทีฟังไม่ผิดหรอกครับเธอจับผมโยนลงเตียงอย่างแรงจนตัวผมถึงกับเด้งกลับ...แต่ว่าตอนนี้เธอขึ้นมาคร่อมบนตัวผมแล้ว

"จ..จะทำอะไร!!"ใส่ซื่อขึ้นมาทันทีแต่ในใจก็รู้แหละว่าจะทำอะไร

"ทำอย่างที่เขาทำกันไงคะ"ทำอย่างที่เขาทำกันกูว่าล่ะกูขอทำใจสักสิบนาทีในการเสียตัว

"เริ่มกันเลยนะคะจะได้ไม่เสียเวลา"

"โอ...."

ก๊อก!!ก๊อก!!ยังพูดไม่ทันจบเสียงเคาะประตูดังขึ้นรัวๆ มิลินลงจากตัวผมเเล้วไปเปิดประตู

"ม๊า!คิดว่าม๊าจะไม่มาอวยพรให้มิลินซะแล้ว"

คนที่มิลินเรียกว่านั่นคือแม่บุญธรรมของมิลินเองครับเห็นป๊ามิลินบอกตอนที่อยู่ในงานสักพักแม่บุญธรรมของมิลินก็เดินเข้ามาในห้อง

"มิลินถึงฉันจะไม่พอใจกับงานแต่งงานของเธอสักเท่าไหร่แต่ในเมื่อเธอตัดสินใจแล้วฉันเองก็ต้องขอแสดงความยินดีกับเธอด้วย..ถึงเธอไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของฉันแต่ในตัวเธอก็มีเลือดของฉันครึ่งหนึ่งฉันก็รักและเอ็นดูเธอเหมือนลูกในไส้ นับจากนี้ชีวิตของเธอคงจะวุ่นวายกับผัวจอมกะล่อนของเธอน่าดู มีอะไรก็ค่อยคุยกันถ้ามันทำตัวไม่ดีก็ฆ่า!!มัน

"___"เน้นคำว่าฆ่าแล้วหันมาหาผมกับใบหน้าที่เรียบนิ่งจนผมขนลุกไปทั้งตัวเขารู้ได้ไงว่าผมกะล่อน เจอกันครั้งแรกก็สั่งให้ลูกสาวฆ่าผัวตัวเองซะงั้น ลูกว่าหน้านิ่งแล้วแม่ยิ่งนิ่งกว่าอีก!!

"มีอะไรก็ไปหาฉันได้เสมอนะมิลิน

ถ้าอยากระบายก็บอกฉัน ฉันจะหาเหยื่อไว้ให้"

"ค่ะ!ม๊า"สองแม่ลูกยกยิ้มให้กันส่งสายตาเหมือนรู้ว่า

อีกฝ่ายหมายถึงอะไรและอีกฝ่ายต้องการอะไร

ขวับ!!แม่บุญธรรมมิลินหันมาหาผมพร้อมเดินเข้ามา

ใกล้ๆ แล้วก้มหน้ามาที่ข้างหูผมพร้อมพูดกระซิบว่า

"อย่าทำให้เธอโมโห..ถ้าไม่อยากตายก่อนแก่ แล้วที่สำคัญถ้าลูกกูไม่สมยอมแล้วถ้ามึงบังคับขัดขืนใจเธอแล้วทำให้ลูกกูเจ็บ กูฆ่า!!มึงแน่ไอ้มิกซ์!!"

"_" ยังไม่ทันจะเริ่มเลย..อิแม่เอ๊ยถามลูกแม่ก่อนเถอะเมื่อกี้ลูกแม่เป็นฝ่ายรุกผมก่อน

แม่บุญธรรม:หึ!"ยกยิ้มให้ผมก่อนจะเดินออกจากห้อง

ปัง!!

"___"ประตูพังหมดแล้วมั้งกูว่า ปิดเบาๆ ก็ได้แม่คุณเอ๊ย!!ปิดซะแรงผมนี่สะดุ้งตกใจเรียกขวัญกลับแทบไม่ทัน

"เรามาต่อกันดีกว่าค่ะ"เธอเดินมาหาผมที่เตียงอีกครั้ง แล้วพลักผมนอนลงพร้อมขึ้นคร่อมนั่งทับบนตัวผมอย่างรวดเร็ว

"เอ่ออ..เธอ"

"คุณยอมเป็นของฉันไหม"ประโยคนี้กูต้องเป็นคนถามไม่ใช่เหรอวะ (─.─||）

"อืมมิกซ์ยอม"ตอบเหมือนนางเอกก็กูนี่ล่ะ

"ดีค่ะ พูดง่ายๆ มิลินชอบเดี๋ยวมิลินทำให้"โอ้!!!เจองานฟินแล้วมิกซ์เอ๊ยย!

"จัดมาเลยครับมิลิน มิกซ์อยากฟิน"

"ได้ค่ะ"เธอค่อยๆ ถอดชุดของเธอออกจนเหลือแต่เพียงชุดชั้นใน

"? เอื้อกก!!"น้ำลายไหล

พรึ่บ!!!

"เห้ยยย!!!"อยู่ๆ เธอยกกรรไกรขึ้นมา

"มิริน!!เธอเอากรรไกรมาทำไมแล้วเอามาจากไหน"

"เอามาจากในนี้ค่ะ"ชี้ไปที่ชุดชั้นในตัวเองมันซ่อนเข้าไปได้ไงกูงง

"แล้วเอามาทำไม"

"เอามาตัดค่ะ"

"ห๊ะ!!! ตัด! ตัดอะไร"ไม่ใช่ว่าจะเอามาตัดมิกซ์น้อยกูนะกูหลังแหวนนะจะบอกให้

"ก็ตัดนี้ไงคะ"ชี้ไปที่เป้ากางเกง

"เห้ย!!ตัดไม่ได้มิกซ์ไม่ให้ตัด"

"คุณบอกว่าคุณยอมเป็นของฉัน พูดแล้วอย่าผิดคำพูดสิคะมิลินไม่ชอบ!!"งานเข้าแล้วกู ตายกูรายงานนี้

หมับ!!!มิลินใส่กุญแจมือผมพร้อมล็อกไว้อย่างดีจากนั้นเธอก็ดึงโซ่ที่อยู่หัวเตียงมา

"เหี้ย!!โซ่มาไงวะ"

"มิลินเอามาเองค่ะ "แกร็ก!เธอล็อกมือผมไว้กับโซ่ของเธออีกครั้งแค่กุญมือกูก็หนีไม่รอดแล้วแม่คุณเอ๊ย!!

หมับ!!!ดึงขอบกางเกงผมขึ้นมา

"ไม่นะ!มิลินเธอจะไม่ตัดมันจริงๆ ใช่ไหม"

"ตัดค่ะ!"หยิบกรรไกรขึ้นมาแล้วมองที่เป้ากางเกงอย่างใจจดใจจ่อ..เธอลงมือตัดเข็มขัดออกอย่างรวดเร็ว ตึกๆๆๆ ใจผมเต้นสั่นอย่างรัวๆ แทบทะลุออกจากอก

"เดี๋ยวๆ มิลินๆ ถ้าเธอตัดมันแล้วจะเอาอะไรทำลูก"เธอเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผมอย่าง งง

"คุณหมายถึงอะไร ฉันแค่จะตัดชุดคุณออก"

"ห๊ะ!ตัดชุด! เฮ้อออ!!!"ผมถอนหายใจออกมายาวๆ คิดว่าจะโดนตอนมิกซ์น้อย

"ตัดชุดแล้วมันทำลูกไม่ได้เหรอคะ"

"โถ่!!!มิลิน แค่ถอดชุดออกเฉยๆ ก็ได้จะตัดทำไม"

"มันไม่ตื่นเต้นค่ะ"ถามกูสักคำไหมว่ากูตื่นเต้นกับมึงไหม

"เฮ้ออ! งั้นก็ตามใจมิลิน"

"พูดแล้วนะ"

"อืม!เธอตัดชุดผมออกจนหมดแต่ก็ยังล็อกมือผมไว้อยู่

"คุณมิกซ์คะ"เธอใช้มือลูบที่ขาผมเบาๆ มือนุ่มๆ ของเธอที่สัมผัสกับร่างกายของผมมันทำให้ผมรู้เสียวซ่านไปทั้งตัว

"อือม์~"ผมครางเบาๆ ในลำคอเธอกวาดสายตา

มองเรือนร่างผมด้วยสายตาเปล่งประกายพร้อมกัดปากด้วยเองเล็กน้อย

"คุณชอบของเล่นไหม"

"___"เธอลุกขึ้นไปหยิบของบางอย่างในกระเป๋า

"มิลินรับรองว่าคุณมิกซ์ต้องชอบ"เธอพูดคนเดียวพร้อมกับของที่อยู่มือแต่พอผมมองดูที่มือเธอดีๆ ผมถึงกับเบิกตากว้างขึ้นมาทันทีของที่อยู่ในมือเธอนั้นก็คือมีดโกนของช่างตัดผม

"มิลินเธอจะทำอะไร"

"มิลินว่ามันยาวเกิน มิลินจะตัดให้คุณ"ไม่พูดเปล่าเธอเดินตรงดิ่งมาที่มิกซ์น้อยอย่างรวดเร็ว

"เห้ย!!เดี๋ยวๆ มิลินๆ"

"มิลินว่ามันยาวเกินไป มิลินไม่ชอบ"

"___"โอ้โอ๊ยยยย!!ตายโหงงานนี้ล่ะกูมันยาวก็ผิดชีวิตกูผิดก็คราวนี้

"ตัดเลยนะคะ"

"ห๊ะ!!ไม่!!!กูไม่ให้ตัด"ยกมีดโกนแล้วเล็งไปที่เป้า

"ไม่นะ!มิลิน อย่าแม้แต่จะคิด!"เธอฟังผมล่ะที่ไหน เธอตั้งท่ายกมือแล้วครับ

" (θ‿θ) "

"อย่านะมิลิน ยะ....อย่าาาาาาาาาาาาา"

พรึ่บ!!!!!!!!

นี้แค่เริ่ม??

บทที่02

"อย่านะมิลิน ยะ....อย่าาาาาาาาาาาาา"

"อ่าว!คุณมิกซ์เป็นลมซะแล้วเฮ้ออ!น่าเบื่อจัง"มนุษย์มันชั่งน่าเบื่อจริงแต่...ฉันเองก็เป็นมนุษย์เหมือนกันนิน่าแต่สำหรับตัวฉันมันแตกต่างจากคนอื่นตั้งแต่ป๊าเดย์กับม๊ามิโกะทิ้งฉันไว้อยู่กับท่านตาที่คฤหาสน์ตั้งแต่ฉันอายุ5ขวบตั้งแต่นั้นพวกเขาก็ไม่มาหาฉันอีกเลยท่านตากับแม่บุญธรรมบอกว่าเพราะมีเหตุจำเป็นที่ต้องเอาฉันมาไว้ที่นี่ ถึงฉันเป็นคนนิ่งๆเหมือนคนไม่มีความรู้สึกแต่ฉันจะแสดงการตื่นเต้นในเมื่อเจอของเล่นที่ถูกใจเท่านั้น

"ทำไมสลบไปนานจัง"มิลินอยากเล่นกับคุณมิกซ์แต่คุณมิกซ์ก็เป็นลมเขาเป็นผู้ชายที่อ่อนหัดมากแต่ไม่เป็นไรมิลินจะปกป้องเขาเอง

"__"มิลินยืนมองคุณมิกซ์ที่นอนสลบอยู่บนเตียงตอนนี้..ร่างกายของเขามันช่างน่าเอามีดมาชำแหละซะเหลือเกินหันเป็นชิ้นแล้วผ่าเอาเครื่องในออกมาให้กากิน ส่วนตาของเขามิกซ์ก็จะเอาดองเก็บไว้ดูเล่นมิลินชอบเก็บสะสมลูกตามนุษย์ค่ะมาดองไว้ในโหลแก้วมันดูสวยดี

มิลินชอบ

ระหว่างรอให้คุณมิกซ์ตื่นมิลินคิดว่าต้องต้องความของเขาออกหน่อยน่าจะดีหรือจะโกนมันทิ้งทั้งหมด

"โกนเลยแล้วกัน"ฉันหยิบมีดโกนกับกรรไกรขึ้นมาอีก รอบเเล้วขึ้นไปนั่งบนตัวคุณมิกซ์เพื่อจัดการเจ้าหนอนน้อยของเขา

@มิกซ์

"อืมม์"ผมรู้สึกตัวเหมือนมีใครกำลังวุ่นวายกับมิกซ์น้อยของผมอยู่ผมค่อยๆสะลึมสะลือลืมตาขึ้นมาถึงกับผวาเมื่อเห็นมิลินกำลังนั่งคร่อมตัวผมอยู่

"ฟื้นแล้วเหรอคะ"

"__"มิลินนั่งคร่อมตรงหว่างขาผมอยู่พร้อมถือกรรไกรกับมีดโกนครบมือผมรีบมองไปที่มิกซ์น้อยของผมอย่างไวเฮ้อออ!โชคดีที่ยังอยู่แต่ที่ไม่อยู่ก็คือผมมิกซ์น้อยโล่งโจ้งเขาจั๊วะเลยกู

"เฮ้ย ขนกูหายไปไหน"

"มิลินตัดทิ้งไปแล้วคะ"

"ห๊ะ!!มิลินตัดทิ้ง"มึงอย่าเรียกว่าตัดเลยมึงเรียกว่าโกนทิ้งเถอะเล่นซะไม่เหลือต่อเลย

"มิลิน!!เธอโกนมันออกทำไม"

"มันรกเกินมิลินเลยโกนทิ้งเดี๋ยวอันนั้นคุณมันจะหายใจไม่ออก"

"__"เงิบเลยกูหมดคำจะพูด

"ว่าแต่ทำไมมันหดเหลือแค่นี้ล่ะคะตอนยังไม่ตัดขนมันยังชี้โด่ใหญ่ขนาดนี้อยู่เลยดูตอนนี้สิเหลือเท่าเม็ดถั่ว"ได้ยินคำนี้แล้วกูบาดใจพูดมาได้ไงเท่าเม็ดถั่วพูดไม่พอยังหัวเราะชอบใจอีกต่างหากเอามิกซ์น้อยกูไปเปรียบเทียบซะเสียชื่อหมด

ไม่น่าถาม!!เล่นโกนผมมันออกขนาดนั่นมันจะโด่ให้มึงอยู่หรอก..จบกันชีวิตกู ใครเขารู้ว่ามิกซ์น้อยกูหัวล้านกูอายเขาตายสรุปสุดท้ายคืนวันเข้าหอของเราทั้ง2ก็ต้องจบลงด้วยต่างคนต่างนอนไม่มีซัมติงกันทั้งนั้นหมดอารมณ์

เช้าวันรุ่งขึ้น

ห้องน้ำ

"แล้วมันจะขึ้นตอนไหนวะ"ผมยืนฉี่พร้อมก้มมองของตัวเองเห็นแล้วหดหู่ใจชิบหายมันไม่ชินกับการไม่มีผมแม่งสงสารชีวิตตัวเองชิบหาย....แต่วันนี้ผมนัดไอ้นายที่ร้านสักของมันว่าจะให้มันสักให้ซะหน่อย

"คุณมิกซ์จะไปไหนเหรอคะ"

"เรียกเฮียหรือมิกซ์ก็ได้ไม่ต้องเรียกคุณหรอกวันนี้มิกซ์นัดเพื่อนไว้ที่ร้านสักมิลิน..."ผมยังพูดไม่ทันจบเธอก็เดินออกจากห้องไปแล้ว

"อะไรของเขาวะ"ผมหยิบกุญแจกับกระเป๋าตัง ออกจากห้องแล้วเดินลงไปด้านล่างขณะผมกำลังเดินไปที่รถผมรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างวิ่งผ่านผมไปแว๊บๆ

ผมหยุดเดินแล้วมองซ้ายขวาหันหน้าหันหลังแต่ก็ไม่เห็นมีอะไรผมเลิกสนใจเกี่ยวกับมันแล้วเดินขึ้นรถ

ปึง!!เสียงเปิดปิดประตูรถ

"ขอไปด้วยคนนะคะ"ควับ!!!ผมกำลังจะคาดเข็มขัดพอได้ยินเสียงคนที่พูดอยู่ข้างๆผมรีบหันมามองทันที

"เฮ้ย มิลิน มิลินขึ้นมาบนรถตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมเมื่อกี้มิกซ์ไม่เห็น"

"ขึ้นมาเมื่อกี้คะ"

"ขึ้นมาเมื่อกี้แล้วทำไมไม่เห็นวะ.. งง"นี่มันเดินหรือเหาะมา

"มองอะไรคะ"

"เปล่า แล้วมิลินจะไปทำไมมันนานนะกว่ามิกซ์จะสักเสร็จ"

"คุณมิกซ์ไปสักเหรอคะมิลินก็สักเหมือนกันค่ะ"

"__"ว๊ายตายกรี๊ดกระเถรหกโชว์ซะกูอายเลยเธอสักจริงๆเต็มหลังเลยไม่น่าเชื่อคนแบ๊วๆอย่างเธอจะสักกับเขาด้วย

"เอ่อแต่มิกซ์ว่ามิลินอยู่บ้านดีกว่านะที่ร้านคนมันเยอะเดี๋ยว"

"ไม่เป็นไรมิลินรอได้ ทำไมเหรอคะหรือคุณมิกซ์นัดใครไว้เหรอ"

"เปล่า มิกซ์นัดแค่เพื่อนมิกซ์กับเพื่อนกะว่าสักเสร็จแล้วก็จะไปเล่นไผ่ที่บ่อนเฮียแม็กมิกซ์ว่ามิลินอยู่ที่บ้านเถอะ"มิลินมองจองหน้าผมนิ่งๆไม่พูดไม่จาสักพักเธอก็เปิดประตูลงจากรถไม่มีทางที่ว่าจะวีนหรือโมโหใส่อะไรแบบนี้ก็ดีผมชอบว่านอนสอนง่ายจากนั้นผมก็สตาร์ทรถแล้วขับออกจากบ้านแล้วตรงไปที่ร้านสักไอ้นายทันที

@ร้านสักไอ้นาย

ตอนนี้ผมกำลังนั่งรอไอ้นายมันอยู่พอดีผมมาช้ามันก็เลยสักให้คนอื่น

"ไง'ไอ้มิกซ์ คืนเข้าหอเป็นไงบ้างวะ"กูไม่อยากจะพูดนึกแล้วก็อายตัวเอง

"ก็ต่างคนต่างนอน"

"อ่าว! เเล้วพวกมึง2คนไม่ป๊าบกันเหรอวะ"

"เปล่า ...ว่าแต่พวกมึงพอจะรู้จักยาปลูกหนวดดีๆได้ผลเร็วๆบ้างไหม"

"มึงจะเอาไปทำอะไร"

"ยาปลูกหนวดพวกกูไม่ค่อยรู้จักหรอก รู้จักแต่ยาปลุกเซ็กส์มึงจะเอาไหมล่ะไอ้มิกซ์"

"เหอะ!กูไม่เอาหรอกกูคนดีไม่ได้ชั่วเหมือนพวกมึง!!"

เก้า,กาย:หึ'ไอ้พ่อคนดี"พูดพร้อมกัน

"ว่าแต่มึงไม่พาเมียไปฮันนีมูนหรอวะ ไอ้มิกซ์"

"กูยังคิดไม่ออกว่าจะพามิรินไปไหนเดี๋ยวกลับไปจะลองถามเธอดู"พูดแล้วก็หยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาดูสาวๆใส่ชุดวายน้ำ

"มิกซ์ๆ"ไอ้เก้ามันสกิดขาผม ผมเงยหน้าขึ้นจากมือถือหันไปหามัน

"อะไร"

"มึงดูน้องนมโตคนนั้นสิวะ แม่ง!ได้ว่ะ"มันมองไปที่ผู้หญิงที่ยืนอยู่นอกร้านด้วยสายตามันนี่หื่นสุดๆสูงขาวหุ่นดีนมโครตใหญ่สักพักเธอก็เดินเขามาในร้าน

"นั่งตรงนี้ได้ไหมคะ"เธอชี้นิ้วมาตรงที่ผมนั่งอยู่มันเป็นโซฟายาวให้เธอนั่งด้วยก็คงไม่เสียหายอะไร

"ได้ครับ"เธอยิ้มหวานแล้วนั่งลงข้างผม

"มาสักเหรอคะ"เธอหันมาชวนผมคุย

"ครับ"เธอเขยิบตัวเข้ามาใกล้

"ส้มนะคะแล้วคุณชื่อไรเหรอคะ"

"มิกซ์ครับ"

"ถ้าไม่รังเกียจอะไรส้มขอเบอร์ได้ไหมคะ" ยื่นโทรศัพท์มาให้ผม

"เอ่อ.."

"เอาเบอร์พี่ไปไหมครับคนสวยไอ้นั่นมันมีเมียแล้วครับ"

"ไม่เป็นไรค่ะส้มชอบผัวชาวบ้าน"ตรงเกินแม่คุณเธอหันมาขยิบตาใส่ผมแล้วเอามือมาลูบขาผมเบาๆ

"___"ถึงเธอจะหุ่นเอ็กซ์ขนาดไหนผมก็ท่องอยู่ในใจกูมีเมียแล้วผมต้องผัวที่ดี

ตัดมาอีกด้าน

@คฤหาสน์

มิลิน

ห้องลับ

"ทำไมถึงไม่อยากให้มิลินไปด้วยคะ รู้ไหมมิลินเหง๊าเหงา"ในเมื่อคุณมิกซ์ไม่ยอมให้ฉันไปด้วยฉันก็เลยมาเล่นกับของเล่นที่บ้านท่านปู่

"อูอี๊อูอี๊ ฮึกก!"ปล่อยฉันไปเถอะ

"อะไรนะคะ มิลินไม่ได้ยินเลยอ่อ!มิลินลืมเลยว่โดนปิดปากอยู่ เดี๋ยวมิลินเอาออกให้นะคะ"

"ช่วยด้วย!!ใครก็ได้ช่วยฉันด้วย"หมับ!!!ฉันเอามือบีบที่แก้มของคนที่ร้องตะโกนส่งเสียงน่ารำคาญ

" อย่าส่งเสียงดังสิคะมิลินไม่ชอบ"

"ฮึกก ฮึกก! ฮือฮือ"

"มิลินขอถาม"

"ฮึกก!!ปล่อยฉันเถอะ ฉันสัญญาว่าจะไม่บอกเลยนี้กับใครฮึกก!!ปล่อยฉันไปเถอะนะ"

"คิกๆ คนที่เก็บความลับนี้ได้ก็ต่อเมื่อคนที่ตาย

ไปแล้วเท่านั้นค่ะจริงไหม"

"ฮึกก!!ฮือ!!ฮือ!! ฉันยังไม่อยากตาย ฮึก ปล่อยฉัน ไปเถอะ ฮือฮือ"

"ก็บอกแล้วไงอย่างส่งเสียงดังมันน่ารำคาญรู้ไหม"

เพี๊ยะ!!กึก ตายจริงกรามหักสงสัยออกแรงเยอะไปหน่อย

"มิลินไม่ได้ตั้งใจคุณก็อย่าทำให้มิลินโมโหสิคะ มิลินยิ่งหงุดหงิดอยู่นะคะดูสิกรามหักเลยคุณรู้ตัวไหมว่าดวงตาของคุณสวยมากเลยนะ"

"อะ ฮือ! อือ"พูดเป็นคำไม่ได้กรามมันหักออกจากกัน

"มิลินขอตาคุณได้ไหมคะมิลินอยากเอามาใส่ไว้ในโหลแก้วใบนี้จัง"ฉันเดินไปหยิบโหลแก้วที่เตรียมไว้

"ฮึกกก!!อึอ อืออะ อือ"เธอร้องไห้พร้อมกับส่ายหน้าปฏิเสธไม่ให้ฉันทำแต่ใครจะอดใจไหว

"ได้ใช่ไหมคะ มิลินขอบคุณนะคะ"หมับ!ฉันจับหน้าผู้หญิงคนนั้นเงยขึ้นมา

"ไม่ต้องกลัวนะคะแค่แป๊ปเดียวไม่เจ็บหรอกคะ

มิลินจะค่อยๆเอานิ้วเข้าไปในตาคุณอย่างระมัดระวัง"พูดจบฉันใช้เล็บแหลมคมค่อยๆล้วงเข้าไปข้างในเบ้าตาอย่างช้าๆแล้วควับ!ควักลูกตาออกมาพร้อมเลือดที่พุ่งกระฉูดใส่หน้า

"กริ้ดดดดดด!!!!! ปึก!ปึก"เสียงกริ๊ดร้องพร้อมกับดิ้นชักกระทืบเท้าตัวเองไปมาเพราะทรมานจากการควักลูกตาออกมาแต่มันเพียงแค่ข้างเดียวเท่านั้นฉันใส่มันไว้ในโหลแก้ว

"มิลินว่าคุณร้องเสียงดังไปนะมิลินไม่ชอบเลย"ฉันเอาเข็มที่มีเส้นด้ายมาเย็บที่ปากของเธอช้าๆอย่างใจเย็นพอเย็บเสร็จแล้วก็ไม่รอช้าที่จะควักเอาลูกตาออกมาอีกข้างจากนั้นฉันก็เอาลูกตาไปล้างน้ำเกลือแล้วใส่ลงไปที่โหลแก้วพร้อมกับน้ำยาก่อนเดินไปหยิบมีดมา

"มิลินของดูหัวใจคุณได้ไหมว่าหัวใจของคุณเป็นสีอะไร

"__"เงียบ

"ไม่ตอบแสดงว่าได้ใช่ไหม งั้นมิลินเริ่มเลยนะคะ"

พรึ่บ!!ฉันพลักผู้หญิงคนนั้นนอนลงเเล้วขึ้นไปนั่งคร่อมบนตัวเธอก่อนใช้มีดของหมอสำหรับผ่าตัดกรีดลงที่ตรงหน้าอกด้านซ้าย...แล้วเลือดสีแดงสดก็ค่อยๆไหลออกมา แควก!กึก ฉันเอามือแหวกตรงที่กรีดให้มันกว้างๆพับ!พับ!เธอนอนชักดิ้นอย่างทุกรนทุกราย จากนั้นฉันก็เอามือล้วงเข้าไปข้างในแล้วดึงเอาหัวใจออกมาพับ!พับ!พับ! เธอยิ่งดิ้นหนักกว่าเดิมสักพักเธอก็นอนแน่นิ่งไปตึกตักตึก ฉันมองหัวใจกำลังเต้นอยู่ในมือ

"หัวใจของคุณก็เป็นสีแดงนิคะแต่ทำไมคุณถึงใจดำกับพวกเด็กๆล่ะคะมิลินไม่เข้าใจเลย เฮ้อ ของเล่นชิ้นนี้ไม่สนุกเลยน่าเบื่อจริงๆ"ฉันลุกออกจากตัวเธอแล้วเอาหัวใจที่เต้นอยู่นั้นไปให้เพื่อนรักของมิลินพร้อมกับลากตัวเธอไปด้วยเพื่อนรักของมิลินชื่อว่านาเดียเป็นจระเข้สายพันธุ์ดุหาง่ายในตามคลองป่าลึกนาเดียมีลำตัวขนาดใหญ่ประมาณ 6.4เมตรคุณคิดว่ามันใหญ่ไหมล่ะคะใหญ่พอที่มิลินสามารถขี่มันได้นาเดียเป็นจระเข้เพศผู้ เมื่อ15ปีก่อนมีคนจะฆ่ามันเพื่อจะเอาไปเป็นอาหารพอมิลินเห็นมิลินก็เลยช่วยมันเอาไว้ พอดีมิลินเหงาไม่มีเพื่อนเล่นอยู่พอดีมิลินเลยเอาน่าเดียมาเป็นเพื่อนเล่น

"นาเดียร์มิลินมีของหวานมาให้"สักพักนาเดียก็คลานออกมาจากถถ้ำเเล้วคลานมาหาฉันช้าๆพอนาเดียร์คลานมาถึงฉันนาเดียร์ก็จะนอนหงายท้องให้ฉันลูบ เพื่อแสดงความดีใจที่ได้เจอกัน

"นาเดียร์พอใจสิ่งนี้ไหม"นาเดียร์มองดูที่หัวใจที่อยู่ในมือที่มันยังเต้นอยู่นาเดียร์สบัดหางไปมาสื่อถึงว่านาเดียร์พอใจมาก

"อ้าปากสิเดี๋ยวมิลินป้อน"แล้วนาเดียร์ก็อ้าปากอย่างว่าง่ายฉันเอาหัวใจเข้าไปในปากของนาเดียร์แล้วค่อยๆเอามือออกจากปากนาเดียร์ช้าๆ

"แล้วของหวานชิ้นนี้ล่ะนาเดียร์ถูกใจไหม"นาเดียร์มองไปที่ร่างผู้หญิงวัย30ต้นๆนาเดียร์นิ่งไม่สบัดห่าง เเสดงว่าไม่ถูกใจกับของหวานชิ้นนี้

"งั้นคราวหลังมิลินจะหาของหวานมาให้ใหม่นะเอาแบบเนื้ออ่อนนุ่มเลยเนาะนาเดียร์ นาเดียร์กลิ้งไปมา2-3ครั้ง สื่อถึงว่าต้องการของหวานแบบนั้น"

"แล้วตอนนี้คุณมิกซ์กำลังทำอะไรอยู่นะ"ฉันหลับตาลงช้าๆแล้วกางแขนออกสูดอากาศเข้าไปเต็มปอด ต้นไม้โบกสะบัดพัดไปมาตามสายลมกลิ่นคาวเลือดที่อยู่บนเสื้อและใบหน้าฟุ้งกระจายตามสายลมที่พัดมามันชั่งหอมหวานยิ่งนัก

"แล้วเจอกันค่ะคุณมิกซ์"สาวน้อยยกยิ้มพร้อมหัวเราะในลำคอเหมือนรู้ว่าสามีของตนกำลังทำอะไรบางอย่าง

บทที่03

@มิกซ์

"อื้อม~ซี๊ดด เบาๆ"

"เอากางเกงลงหน่อยมันทำไม่ถนัด"

"โอ๊ยยยย!อ๊าสสส!!อย่าย้ำตรงนั้นสิ"

"ไอ้เหี้ยมิกซ์!!มึงอยู่นิ่งๆสิวะแล้วมึงก็หยุดแหกปากร้องเหมือนคนโดนเอาได้ไหมไอ้เวร!"ที่ผมร้องโอยซี้ดอ๊านั้น..คือไอ้นายมันกำลังสักให้ผมอยู่เป็นครั้งแรกที่ผมสัก

"ซี๊ด!! ก็มันเจ็บนี่หว่าทั้งเจ็บทั้งเสียว"

"คนเหี้ย!ไรสักลายแล้วเสียวไอ้สัสปัญญาอ่อนนะมึงอ่ะ"แล้วมันก็เร่งเครื่องสักแรงกว่าเดิม

"โอ๊ะ!!โอ๊ยยโอยย! ซี้ดด! โอย!ซี้ดด! อย่าเน้นอย่าเน้น! โอยย~นายโอ้ยยไอ้นาย!กูเจ็บ"มันย้ำอยู่ที่เดิมไม่ไปไหนสักทีแม่งเจ็บเหี้ยๆ

"หืม!!ยัง!!ยังอีกมึงนิกูบอกว่าอย่าครางไงไอ้มิกซ์ ครางไม่พอเรียกชื่อกูอีก!!ไอ้สัสเดี๋ยวคนที่อยู่ข้างนอกจะหาว่ากูกับมึงเอากันหรอกไอ้เวร!!นอนนิ่งๆจะได้เสร็จเร็วๆ"ผ่านไปประมาณ20นาทีผมก็สักเสร็จเรียบร้อย พอผมกับไอ้นายเปิดประตูเดินออกมาจากห้องคนในร้านหันมามองผมกับไอ้นายกันทั้งร้านเลยครับ รวมถึงไอ้2ตัวนี้ด้วยครับไอ้เก้ากับไอ้กายมันพากันนั่งขำกันคิกๆอยู่บนโซฟา

"คิกๆ ไง'ไอ้มิกซ์โดนไอ้นายมันจับมึงเสียบตูดเหรอวะครางซะลั่นร้านเลยไอ้สัส ฮ่าฮ่า"พวกมัน2คนพากันนั่งขำผมกับนายจะเป็นจะตาย

"โห!เฮีย!!นี่เฮียหันไปเอาไม้ป่าเดียวกันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่น่าทำไมวันนั้นเฮียถึงไม่ไปต่อกับน้องปลาเพราะเเบบนี้นี่เอง"ไอ้นิวลูกน้องไอ้นายพูดแซวผม ผัวะ!!!

"โอ้ยย!!ไอ้เหี้ยนาย!มึงตบหัวกูทำไม"ผมเอามือลูบหัวตัวเองแม่งมือหรือส้นตีนหนักชิบหาย

"กูบอกมึงแล้วว่าอย่าครางๆเห็นไหมว่าคนอื่นเขาเข้าใจกูผิดหมด"

"ไอ้เหี้ย!!ก็กุเจ็บนี่หว่า"

"คนอื่นเขาเจ็บเข้าโอ้ย!แต่นี้มึงเจ็บมึงเสือกครางไอ้เวร"

เก้า,กาย,นิว:ฮ่าฮ่าฮ่า

"กูผิดอีก?"

"ยังมีน่ามาถามอีกนะมึงเอาอีกสักป๊าบไหมมึงห้ะ"มันทำท่าจะยกมือขึ้นมาตบผมอีกครั้งแต่ยังดีที่โทรศัพท์มันดังขึ้นมาซะก่อนไม่อย่างนั้นผมอาจฉี่ใส่ที่นอนแน่คืนนี้แล้วมันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเดินออกไปรับสายด่วนที่หลังร้าน พรึ่บ!!ผมนั่งลงข้างๆไอ้กายแล้วหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาเล่นสักพักไอ้นายก็เดินกลับมาพร้อมทำหน้าเซ็งๆ

"เป็นไรว่ะทำหน้าเหมือนคนเสียซิง"

"เสียซิงพ่องงมึงสิ!...พอดีม๊ากุโทรมาให้กูไปรับอิอ้วนที่โรงเรียนโตจนแดกควายได้เป็นตัวๆยังลำบากกูอีก"

"อ่าวแล้วสรุปว่ามึงจะไปบ่อนกับพวกกุไหมไอ้นาย"

"คงไม่ได้ไปว่ะอีกสักพักกูต้องออกไปรับอิอ้วนมันที่โรงเรียน"มันพูดพร้อมทำหน้าเซ็งๆ

"ใครวะ"

"ลูกสาวเพื่อนม๊ากู พอดีพ่อแม่มันไปทำงานที่ต่างประเทศเลยฝากอิอ้วนไว้ที่บ้านกูดูแล..โตเป็นควายล่ะแม่ง!ยังจะต้องให้ดูแลอีกน่าเบื่อชิบหายลำบากให้กูไปรับไปส่งอีก"

"แล้วเอาไงพวกมึงจะไปกันไหม ถ้าไม่ไปกูจะได้ ไปหา.."

"หาน้องส้มนมโตว่างั้น"

"รู้ดี!! นะมึง"

"อะไรๆพึ่งจะเจอกันเมื่อเช้ามึงก็จะกินเหยื่อเลเหรอวะไอ้มิกซ์"

"ใครวะ"

"คนที่พึ่งสักกับมึงก่อนไอ้มิกซ์"

"อ๋อ!!คนนั่นเหรอวะ กูเคยได้ยินเขาว่ากันว่าคนนี้จัดว่าเด็ดเลยนะเว้ย! ลีลาสุดยอด"

"มึงเคยเอา"ผวัะไอ้นายเอามือฟาดที่หัวไอ้กาย

"ไอ้เหี้ย!!นาย"เอามือจับหัวตัวเอง

"กูก็ยังพูดอยู่ว่าเขาบอกมา!ไอ้เวรร"

"หึ น่าจะเด็ดจริง"พูดแล้วเลียปากตัวเอง

"สงสารเมียมึงวะที่เอาเหี้ยไปทำเป็นผัว"ไอ้นายพูดกวนตีน

"มึงถามมันก่อน ว่าใครอยากได้ใครกันแน่เห็นป๊ามันพูดว่ามันเป็นชะนีร้องหาแต่เมียอยากได้เมียจนตัวสั่น หึหึ"มันหัวเราะอยู่ในลำคอพร้อมยกยิ้มกวนๆใส่ผม

"ก็มิกซ์เหงา"มองบน

"กระแดะ!!!สัส"พูดพร้อมกัน

"แต่จะว่าไป เมียมึงแม่งโครตเหมือนตุ๊กตาเลยว่ะเมียมึงชื่อไรนะไอ้มิกซ์"

"มิลิน"

"หึ!! ระวังเมียมึงจะจับได้นะว่ามึงแอบไปซั่มกับน้องส้ม!!แล้วตอนที่น้องมันออกมาจากห้องสักกูเห็นนะว่ามึงกับน้องเขาไปทำอะไรกันทีหลังร้านไอ้มิกซ์"

"กูว่าล่ะทำมันเข้ามาในห้องช้าชิบหาย"

"น้องเขาแค่พาไปดูลายเฉยๆ"ผมตอบพลางไว้ไหล่ให้มัน

"ตอแหล!อิดอก!มิกซ์ หึ"อิชั่ว อิเลว อิระยำอิชิบหาย อิจังไร อิเหี้ย"ไอ้สัส! ด่ายิ่งกว่าเมียกูอีก!

"ไอ้สัส!!ด่ากูซะไม่เหลือเหี้ย!ไรเลย"

"สาธุ!!!ขอให้มึงโดนเมียจับตอนด้วยเถอะ"พอมันพูดถึงโดนจับตอนหน้าของมิรินก็ผุดขึ้นมาที่หัวมาทันที อันทีจริงผมกะว่าจะจัดน้องมันซะหน่อยแต่ติดตรงที่มิกซ์น้อยผมมันหด ไม่ยอมขึ้นเลยครับสงสัยคงจะน้อยใจ ที่มิรินไปโกนผมมันออก! เฮ้ออเซ็ง

...ส้มคือใครคะ!!

ควับ!!!พวกผมหันไปมองคนที่นั่งอยู่ข้างๆผมที่ก้มหน้าอ่านหนังสือทันทีแต่ทำไมเสียงคุ้นๆสักพักเธอก็เงยหน้าขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มที่ชวนหน้าขนลุก

"มิลินเชี้ยย!!มาได้ไงวะ"

เก้า,กาย,นาย:เย×เข้

มิลิน"สวัสดีค่ะ ทุกคนยินดีที่ได้รู้จัก"พวกมัน3คนตัวมันก็พยักหน้าให้มิลิน

"เอิ่มมม! มิรินมาตั้งแต่เมื่อไหร่"

"มาตั้งแต่คุณอยู่ในห้องนั้น"ชี้นิ้วไปที่ห้องสัก อย่าบอกนะว่าที่พวกผมพูดกันเมื่อกี้เธอก็ได้ยินหมดเชี้ยยย!เอ้ยยพวกผมมองหน้ากันนิ่งๆ

"แล้วมิลิน รู้ได้ไงมิกซ์อยู่นี่"ผมไม่เคยพาเธอมาทีร้านสักไอ้นายเลยเอาง่ายๆผมกับเธอไม่เคยไปไหนมาไหนด้วยกันเลยมีแค่ครั้งนึงที่เธอไปเฝ้าผมที่ รพ ตอนที่ผมถูกยิงตอนนั้นมีแค่ครั้งนั้นที่ผมได้ใกล้ชิดกับเธอ

"ง่ายๆ ก็แค่นึกถึงคุณ"ผมกับเพื่อนมาหน้ากันแบบงงๆหน้าผมมันเป็นจีพีเอสหรือไง

"นึกถึงไอ้มิกซ์ก็รู้เลยเหรอ"ไอ้เก้าถาม

"ค่ะ''ทำไมรู้สึกรอยยิ้มของเธอมันดูหน้ากลัวขนลุกยังไงๆไม่รู้ผมนึกถึงตอนเธอตบคนใช้คนนั้นจนคอหักแล้วเธอก็ยิ้มแบบนี้ให้กับพวกผม

"ว่าไงคะคนชื่อส้มเป็นใคร"จากที่ยิ้มๆเธอก็หุบยิ้มมองผมด้วยใบหน้าเรียบนิ่งสายตาเย็นชานั้นจ้องมาที่ตาผมอยู่นิ่งๆแบบนั้นทำไมอารมณ์มันเปลี่ยนง่ายจังวะ! "เอ่ออ...คือ"เอาไงวะกู ผมมองไปหาเพื่อนตัวเองก็หวังว่าพวกมันจะช่วย

"กูไม่ยุ่ง"ไอ้เก้า

"กูไม่เผือก"ไอ้กาย

"กูไม่เสือกค้าบ"ไอ้นาย มึงล่ะตัวดีเลยไอ้สัส!มิลินเธอลุกขึ้นเเล้วเดินมาหาผมใกล้ๆแล้วก้มหน้าลงมาหาผมเล็กน้อย

"ตอบไม่ได้เหรอคะ"

"เอ่ออ คือ ..คือว่าส้มเขาเป็นลูกค้าที่มาสักที่นี่เฉยๆ มิกซ์กับเขาไม่ได้รู้จักกันเป็นการส่วนตัวเลยนะจ๊ะ"

"แก้ตัวได้เหี้ยมากนี่ขนาดยังไม่ได้กันยังตามมาถึงที่ ถ้าได้กันแล้วไม่เกาะติดตามกูเป็นเงาเลยเหรอวะ"สักพักเสียงโทรศัพท์ผมก็ดังขึ้นมา

กริ่ง!!กริ่ง!!

ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูผมกดทิ้งแทบไม่ทัน! สักพักมันก็ดังขึ้นมาอีกรอบจนมิลินสงสัยมลินแย่งเอาโทรศัพท์ผมไปจากมือแล้วกดรับสายที่โทรเข้ามาพร้อมกับเปิดลำโพง

"คุณมิกซ์ค่ะ เมื่อกี้ทำไมไม่สายส้มล่ะคะ"

"__"

"แล้วนี้ทำคุณทำอะไรอยู่"ผมมองมิลิน มิลินพยักหน้าให้ผมพูดตอบกลับไป

"ไม่ได้ทำอะไร กำลังจะกลับบ้าน"

"อ่าว! ไหนว่าคุณบอกว่าจะมาต่อที่ห้องส้มไงคะ เมื่อกี้ส้มอารมณ์ยังค้างอยู่เลยนะคะ"มิลินมองผมตาเขม็ง

"เอ่ออ..คือ"

"งั้นคืนนี้คุณว่างไหม"มิลินพยักหน้าให้ผมอีกครั้ง

"อืม ว่าง"

"งั้นคืนนี้เรามาเจอกันที่ผับ..ได้ไหมคะ"มิลินพยักหน้า

"อืมได้"

"เครค่ะ เดี๋ยวคืนนี้21:00เจอกันนะคะบายค่ะทีรัก"แหม่!!มึงเจอกูไม่กี่ชั่วโมงมึงเรียกกูที่รักเลยอิดอกแล้วส้มก็วางสายไป

"บายที่รัก...ไหนว่าไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัวไงคะ รู้ไหมมิลินไม่ชอบคนโกหก"เธอใช้เล็บยาวมาลูบที่ใบหน้าผมช้าๆก่อนกระชากคอเสื้อผมแล้วดึงผมขึ้นมาจากโซฟาด้วยมือข้างเดียวเพื่อนผมที่นั่งอยู่ต่างพากันอึ้งกับสิ่งที่เห็นไม่ต่างจากผมก็ไม่อยากเชื่อว่าเธอสามารถยกผู้ชายร่างโตๆได้ด้วยมือแค่ข้างเดียว

"มิลิน!ใจเย็นๆเรื่องนี้มิกซ์อธิบายได้"

"งั้นเรากลับไปคุยกันที่บ้านน่าจะสะดวกกว่าที่นี่นะคะอีกอย่างมิลินก็อยากเล่นกับคุณมิกซ์ด้วย"ยกยิ้มแบบนี้อีกแล้วเห็นทีไรนึกถึงคนใช่คนนั้นทุกทีกูจะโดนตบแบบนั้นไหมวะ

"___"มิลินหันไปหาพวกเพื่อนผมที่กำลังนั่งดูผมอย่างนิ่งๆ

"คืนนี้ไปด้วยกันสิคะเดี๋ยวมิรินเลี้ยงเอง"

พวกมัน:"___"พวกมันก็พยักหน้าให้มิลินอย่างว่าง่ายดีเหมือนกันอย่างน้อยถ้าเกิดอะไรขึ้นกับผมยังมีพวกมันเป็นพยาน

"ไปกันเถอะค่ะคุณมิกซ์!มิลินเตรียมของที่เร้าใจไว้คุณอยู่ที่บ้านด้วยนะคะ"

"__"อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่มีดกรรไกรเหมือนครั้งก่อน