ก็อก ๆๆ ยูริตื่นได้แล้วลูกวันนี้เป็นวันเข้าเรียนวันแรกนะลูก ก็อกๆๆ ยูริ! ตื่นได้แล้วนะ
อือ~~~ ตื่นแล้วๆ ...(ลุกดูนาฬิกา)แม่!ทำไม่ไม่ปลุกหนูสายแล้วอ่าาา!!!!
..เอ๋!ต่างจังหวัดไม่มีรถไฟหรอเนี้ยบ้านก็ออกจะตั้งอยู่ไกลโรงเรียนซะด้วยสิ เห้อ~...
บรื้นๆ... นี่เธอนะพึ่งมาใหม่หรอที่นี่ไม่มีรถไฟหรอกนะขึ้นรถมาเดี๋ยวฉันจะไปส่ง
ไวท์ชายหนุ่มรูปหล่อประจำห้องเรียนประวัติเคยอยู่ห้อง1 3ปีซ้อน และยังมีฐานะร่ำรวย
ตกลงจะไปไหมไม่ไปก็ตามใจไปล่ะ
ดะ... เดี๋ยวสิ!คือโรงเรียนก็ไกลออกจากบ้านฉัน...ถ้ามีรถขับไปก็คงดีเนาะว่าไหม ฮ้า~
ก็แค่นั้นแหละ ไป..ขึ้นรถสิ..มองฉันทำไม
ขึ้นแล้วๆ เกาะให้แน่นๆนะ อืม...
ระหว่างเดินทางทั้ง2ก็ได้ถามไถ่ซึ่งกันและกันไวท์เล่าว่าที่ไม่มีรถไฟเพราะเคยมีสงครามโลกครั้งที่2ทำให้หมู่บ้านได้รับความเสียหายรางรถไฟจึงพัง..( โรงเรียนศุภาวดี)
อืม.ถึงแล้วละ... ขอบคุณนะที่มาส่งฉัน ไวท์
ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอกฉันแค่รู้สึกเวทนาเด็กเมืองกรุงมองหารถไฟตั้งแต่8โมงเช้าถึงเที่ยงก็ยังไม่ได้ไปหรอก (ไวท์นายมันเกินคำบรรยายไปแล้วนะคิดในใจ)อืมไปละ..
...(คาบแรก)...
สวัสดีจ้ะทุกคนวันนี้มีนักเรียนเข้ามาใหม่
ครูอยากให้ทุกคนรู้จักยูริไว้ ยูริจ๊ะแนะนำตัวกับเพื่อนๆจ้ะ
ค่ะ.. สวัสดีค่ะฉันชื่อยูริ นามสกุลขวัญวดีค่ะ
เชิญนั่งที่โต๊ะมุมขวาที่มีผู้ชายนั่งอยู่ต้องนั้นอะจ้ะ..ขอบคุณค่ะ(แย่แล้วดันได้อยู่ห้องเรียนเดียวกับอีตาไวท์เก็กหล่อนั้นอีก หุ้ย~~)
ไงยัยเด็กเมืองกรุง..
เอาล่ะค่ะนักเรียนวันนี้คาบแรกเราจะเรียนเรื่องพืชผักสวนครัวกันนะคะเปิดหนังสือเรียนไปที่หน้า16ค่ะการพรวนดินและการใส่ปุ๋ย
เกษตรกรและชาวบ้านที่นี้นิยมปลูกผักกันจึงทำให้การค้าขายเป็นไปด้วยดีก่อนที่จะปลูกพันธุ์ผักได้ต้องใช้ขบวนการพรวนดินก่อนค่ะ
นี่ยูริฉันชื่อเจนนะยินดีที่ได้รู้จักเธอมาจากเมืองกรุงหรอ? อ้อ.อืม ใช่ฉันมาจากเมืองหลวง .ที่ฉันได้มาที่นี่เพราะว่าคุณยายฉันเสียแม่ฉันเลยต้องมาทำเรื่องแบ่งสมบัติอะ
อ้อ ไว้คุยกันต่อนะเดี๋ยวครูจะดุเอา
สนใจในการศึกษาหน่อยสิยัยเด็กเมืองกรุง
รู้แล้วน่าไวท์ทำตัวเหมือนแม่ไปได้เชอะ
ระวังคำพูดด้วยนะที่นี่มีสิ่งลี้ลับมากมายอย่างเช่นโต๊ะแม่ทูลหัว ห้ะ!โต๊ะแม่ทลูหัวหรอคืออะไรอะ โต๊ะแม่ทูลหัวเค้าว่ากันว่าโต๊ะแม่ทลูหัวถ้าไครพูดความลับต่อหน้าเพื่อนเวลาคนอื่นไม่อยู่โต๊ะแม่ทลูหัวก็จะดูดกลืนเข้าไปในอาณาเขตของมันและพูดสิ่งนี้ให้แม่เราหรือคนที่เราพูดถึงแล้วทำให้คนๆนั้นโกธรและฆ่าตัวตายเลยทำให้เด็กนักเรียนหลายๆคนทยอยเสียชีวิตกันจ้าละหวั่นแต่พวกเค้าไม่รู้ว่าผู้ที่พูดถึงนั้นเป็นแค่ภาพหลอนของโต๊ะแม่ทลูหัวยิ่งไครเป็นโรคซึมเศร้ายิ่งมีโอกาสรอดน้อยมากๆ เสร็จแล้วละขอตัวก่อนนะ...
...ขอบคุณที่ดูจนจบนะคะเดียวมาต่อค่ะ...
...ไวท์กับยูริจะจิ้นกันหรือจะกัดกันเนี้ย5555......
ไวท์และยูริพากันไปทานข้าวที่โรงอาหารและนั่งคุยกันทั้งสองไปสั่งอาหารและซื้อเครื่องดื่มจากนั้นก็เริ่มรับประทานอาหารกลางวัน
นี่ไวท์รู้ไหวว่าการกินซอสมะเขือเทศอะจะรู้สึกมีรสชาติมากไปเลยนะ
อย่าทานเยอะละยูริเดี๋ยวก็ปวดท้องหรอก
อืมฉันก็เริ่มปวดท้องแล้วนะ ขอไปเข้าห้องนํ้าก่อน
(จับแขนยูริไม่ให้ลุก)!!อะไรอะ ปล่อยนะฉันจะไปเข้าห้องนํ้า ไวท์นายทำอะไรของนายเนี้ย
ห้องนํ้าแสนโศก
อะไรอีกละเนี้ยคาบแรก็โต๊ะแม่ทลูหัวคราวนี้ห้องนํ้าแสนโศก โรงเรียนบ้าบออะไรกันเนี้ย
เค้าพูดปากต่อปากกันว่าห้องนํ้าแสนโศกเป็นสถานที่ที่เป็นโศกนาฏกรรมที่ตรงนั้นจริงมีเรื่องเล่าว่าเวลาไครไปเข้าห้องนํ้าจะได้ยินเสียงเหมือนอยู่ในสถานะการณ์มีผู้คนโดนฆ่าหลังห้องนํ้าเสียงกรีดร้องที่โหยหวนโรงเรียนนี้เลยไม่มีไครกล้าเข้าห้องนํ้าที่โรงอาหารถ้าปวดมากไปที่อาคาร2อยู่ใกล้แค่นี้เอง
โธ่ เอ๊ยไม่ปงไม่ปวดกันแล้วละ
ดีแล้วไว้ทานเสร็จเดี๋ยวฉันจะรอที่อาคาร2ส่วนเธอก็ทำธุระรีบๆเสร็จละเดี๋ยวจะไปเข้าคาบเรียนสายยัยเด็กเมืองกรุง
ทั้งสองทานข้าวกันเสร็จก็แวะไปที่อาคาร2จากนั้นก็เข้าคาบเรียน
ยูริหวีดดี!
อ่าวเจน!เห้ยหวัดดีจ้า
วันนี้เป็นยังไงบ้างโรงเรียนนี้เป็นไง?
อือก็ชอบแต่ก็รู้สึกกลับที่ตาไวท์พูดเรื่องโต๊ะแม่ทลูหัวแล้วก็ห้อง.อะ
ห้องนํ้าแสนโศกหรอ!!
ใช่เธอรู้ได้ไง?
นี่มันเป็น7สิ่งลี้ลับของโรงเรียนเลยนะนี่ยูริเลิกเรียนแล้วลองไปดูไหมเพื่อเจออะไรสนุกๆ
เอ๋เธอก็บอกอยู่เป็นสิ่งลี้ลับยังจะไปอยู่หรอเจน
อย่าพาเธอไปซี้ซั้วเจน(เสียงไวท์พูดขึ้น)
ทำไมกันละถ้าฉันอยากไปฉันก็จะไปตกลงเจนเจอกันเลิกเรียน
อ๋อ อืม.!
งั้นฉันจะไปด้วย(ไวท์พูดขึ้น)
เชอะ
...(หลังเลิกเรียน)...
เจนฉันรู้สึกกลัวจังเลย
ไม่ต้องกลัวนะยูริฉันสิต้องกลัว
แฮร่!!!(ไวท์)
กรี๊ด!!!!!!อ้าาาาาาาาาาาา
5555พวกเธอนี่มันสมองกวางกันจริงๆ
ไวท์มันจะมากเกินไปละนะหึ!
จะงอลหรอไครจะง้ละยัยเด็กกรุงเทพ555
ฝากไว้ก่อนเถอะไวท์!
รีบมาเอาด้วยนะ
ทั้งสองคนเลิกแกล้งกันแล้วช่วยดูนี้(เจนพูด)
ห้ะอะไรอะ..นี่มัน...ห้องนํ้าแสนโศกหรอ
อืมใช่แล้วละ
เข้าไปก่อนเลยยูริ
ทำไมต้องเป็นฉันละเอาไวท์ไปก่อนไม่ได้หรอไวท์นายไปก่อนสินายเป็นลูกผู้ชายนะ
ฉันไม่ได้อาสามานิที่ฉันมาก็มาดูพวกเวทนาเด็กเมืองกรุง
(หนอยแน่!)
ก็ได้ก็ได้จะเข้าไปแล้วนะ(รู้สึกกลัว)
ยูริไดเเดินเข้าไปภายในห้องนํ้ามีเสียงลมที่ผ่านออกจากรูที่อยู่กำแพงเธอเริ่มรู้สึกเย็นยะเยือกหลังจากปิดประตูห้องนํ้าเธอก็เริ่มได้นินเสียงโศกนาฏกรรมในปีก่อน
อ้าาาาาาาาาาา!!!!!!!!!!!!!!!(เสียงโดนฆ่าฟัน)
อ้าาาาาา!!!!!!กรี๊ด!!!!
ยูริ (ไวท์)!!!
ยูริ (เจน)!!!
ทั้งสองรีบไปที่ห้องนํ้า(พวกมึงคิดจะช่วยมันหรอเป็นพวกมึงที่พามันมาเป็นพวกมึงที่ลบหลู่ ให้กูจัดการอีนี่เสร็จก่อนไว้ถึงตาพวกมึง!)เสียงออกมาจากห้องนํ้า
อย่าๆทำอะไรเธอเลยนะครับพวกผมขอโทษพวกผมผิดไปแล้ว
(มันสายเกินไปแล้วละอีนี่มันไม่ได้สติมาขอขมากูมันไม่สายไปหรอกหรอ)
หนูขอร้องละค่ะช่วยปล่อยเพื่อนหนูได้ไหมคะ
(ถ้าจะให้กูปล่อยพวกมึงก็ต้องมาเป็นตัวตายตัวแทนเสีย)
มีทางอื่นไหมครับ
(มีสิงั้นก็ช่วยขุดศพของพวกกูและสร้างห้องนํ้าใหม่เพื่อทำให้พวกกูหลุดพ้นไปจากที่นี้)
นี่แม่ศรหยุดเถอะ(ผู้อำนวยการ)
ผ อ!
หยุดเถอะเดี๋ยวฉันจะทำให้สิ่งที่แม่ขอมา
(สินเอ๋ยมึงก็ยังจะไปช่วยมันอย่าลืมทำตามละ)
หลังจากสิ้นเสียงทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติ
ยูริๆ !!
ไวท์และเจนช่วยกันเปิดประตูและเห็นยูริสลบไม่ได้สติ
รีบพาเธอออกไปจากที่นี่(ผู้อำนวยการ สิน)
ครับ! ค่ะ
...เป็นไงกันบ้างค่ะสนุกหรือป่าว...
ยูริโดนแกล้งตอนนี้ไวท์จะกังวลจะเป็นห่วงยังไงรอติดตามตอนต่อไปนะคะ
(นักเขียนทำงานวันพุธ วันศุกร์และอาทิตย์เท่านั้นนะคะ❤️)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!