สลับรักรุ่นพี่
ความประทับใจแรก
ลมเย็นพัดผ่านเส้นผมพลิ้ว หมอกหนาปกคลุมไปทั่วท้องฟ้า
ฉันยืนรับอากาศดีๆ ที่ต่างออกไปจากเมืองหลวงที่วุ่นวาย
ขนมผิง
ใกล้หนาวแล้วสินะ (ปลายฝนต้นหนาว)
ฉันหันขวับไปมองยังที่มาของเสียง ก่อนชะโงกออกไปดูหน้าระเบียงห้อง
เพลย์
เฮ่! โยนบอลกลับมาให้หน่อย 🗯️
ฉันหมุนตัวกลัยเข้าไปหยิบลูกบอลที่กระดอนอยู่ข้างโซฟาภายในห้องนอน
ข้างบ้านมีรุ่นพี่คนนึงอาศัยอยู่ หน้าตาดี จิตใจดี ที่สำคัญเขารักแมว 🥰
ฉันสังเกตเขาอยู่พักใหญ่แล้วล่ะ
'มาดูแมวที่ห้องพี่มั้ย?' 🤭 อร๊ายยยย~
ว่าแต่วันนี้นึกครึ้มอะไรมาเล่นบอลคนเดียวหน้าบ้านนะ พี่เขาคงรักสุขภาพภาพแหละ 😊
ขนมผิง
โอ้... แต่ไม่เป็นไร แค่กระจกแตกน่ะค่ะ
ขนมผิง
ไม่เป็นไรค่ะ เล็กน้อย จิ๊บๆ
ทั้งที่ใจอยากจุ๊บๆ ก็ตามทีเถอะ 😘
เพลย์
ไม่เป็นไรแน่นะ เอ่อ...
เรียกอีกสิคะ... ฉันได้แต่คิดในใจ
ขนมผิง
ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการ
ขนมผิง
ฉันชื่อ 'ขนมผิง' เกิดมาพร้อมกับหน้าตาที่น่ารัก 🥰
ขนมผิง
ชื่อนี้อาจจะดูโบราณไปหน่อย นั่นเพราะบุพการีฝ่ายแม่ชอบกินขนมชนิดนี้มาก (ตอนท้องฉัน)
ขนมผิง
ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ปี 2 มหาวิทยาลัยบนดอยทางเหนือแห่งหนึ่ง
ขนมผิง
เส้นเล็กหมูน้ำตกชามนึงค่ะ
ฉันยื่นคูปองแทนเงินสดให้ป้าคนขาย
ฉันเดินตรงมาทางกลุ่มเพื่อนและวางชามก๋วยเตี๋ยวลงบนโต๊ะ ก่อนหย่อนก้นนั่งลงกับเก้าอี้
นาเดียร์
รุ่นพี่ S4 กำลังมาที่นี่
ถ้าพวกเธอรู้ว่าพี่เพลย์อาศัยอยู่ข้างบ้านฉันคงพากันอิจฉาแย่
ทันใดนั้นรุ่นพี่ทั้งสี่ก็ปรากฎตัวขึ้น
พี่คิม
พี่ตะวัน
พี่ฟลุค
และพี่เพลย์!
พี่เพลย์... แค่ทวนชื่อนี้อยู่ในใจฉันก็เหมือนต้องมนต์สะกด ดวงตาจับจ้องอยู่ที่เขาเพียงคนเดียว
ทำให้นึงถึงความประทับใจครั้งแรกที่เจอกัน
วันที่ฝนตกไหลลงที่หน้าต่าง
เมี๊ยว... เมี๊ยว... เมี๊ยว...
เสียงแมวน้อยร้องหาแม่อยู่บริเวณขอกำแพง 🐈
ฉันชะโงกหน้ามองหาต้นเสียงผ่านกระจกหน้าต่างในห้องออกไป
เห็นพี่เพลย์ปีนกำขึ้นมาช่วยอุ้มลูกแมวลงไปจากกำแพง
ออร่านั้น... ✨ สมาร์ทฮาร์ดแวร์เกินไปแล้วนะ
เขาลูบเจ้าเหมียวอย่างเบามือ ก่อนหยิบผ้าขนหนูสีนวลตามาซับขนแมวที่เปียกชุ่มอย่างเบามือ ดูอ่อนโยนจัง
เพลย์
แกหลงมาจากไหนเนี่ย? อยู่ที่นี่ไปก่อนแล้วกันเจ้าแมวน้อย
ฉันอยากเป็นแมวตัวนั้น ความคิดนึงแวบเข้ามาในหัว
ขนมผิง
😊 มัฟฟิน (พูดตามเบาๆ)
ชื่อแมวของเขายังดูดีกว่าชื่อขนมผิงของฉันซะอีก 😅
จอมโก๊ะ
ขนมผิง
ฉันเอาชามไปเก็บก่อนนะ
ใยไหม
รีบกลับมาล่ะยัยผิงจอมโก๊ะ
ฉันลุกขึ้นแล้วเดินไปยังจุดเก็บภาชนะ
ชามก๋วยเตี๋ยวที่ถูกฉันซัดจนเรียบเหลือแต่น้ำซุปกระเด็นไปโดน...
ฉันรีบขอโทษทันทีที่รู้ว่าคนที่ถูกน้ำซุปก๋วยเตี๋ยวของฉันสาดไปโดนเสื้อขาวนักศึกษาจนเลอะคือใคร
คิม
รีบไปเปลี่ยนเสื้อก่อนมั้ย?
เขาก้มมองเสื้อตัวเองก่อนทำหน้าไม่สบอารมณ์
ขนมผิง
😓 ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ
ฉันหลับหูหลับตาพูดอย่างสำนึกผิดขึ้นมาจับใจ
แต่จู่ๆ พี่เพลย์ก็ถอดเสื้อนักศึกษาออก...
ก่อนปาเสื้อมาแปะที่หน้าฉันเต็มๆ
เพลย์
เอาไปซักซะสิ ยัยเบ๊อะ!
ไม่คิดว่าคนที่ฉันคิดว่าแสนดีวันนั้น มาวันนี้เขาจะเผยตัวตนที่แท้จริงออกมาได้ต่ำขนาดนี้
เออ! ยอมรับว่ามันก็น่าโกรธอยู่หรอก ก็เสื้อเลอะซะขนาดนี้ ผฃซักผ้าปรี๊ดจะเอาอยู่มั้ย!?
แต่การกระทำนี้ ฉันรับบ่ได้
ฉันกำหมัดแน่นพยายามควบคุมอารมณ์
ไม่รู้ที่ผ่านมาใช้ตาข้างไหนมองว่าเขาเป็นคนจิตใจดี
ฟลุค
ไร้สาระน่า ไปกันเถอะ!
ใยไหมวิ่งหน้าตั้งเข้ามาหาฉันพร้อมกับลากนาเดียร์มาด้วย
ใยไหม
ยัยผิงเป็นคนซุ่มซ่าม อย่าถือสามันเลยนะคะ
หลายคนที่เห็นเหตุการณ์กระซิบกระซาบกันเจี้ยวจ้าว
ซวยค่ะ แต่เดี๋ยวซักมาคืนให้ได้ป่ะล่ะ
หรือจะให้ปาทิ้งซะเลย
ฉันกำเสื้อไว้ในมือแน่น
ขนมผิง
เดี๋ยวฉันซักมาคืนให้ค่ะ!
ฉันหมุนตัวก้มลงเก็บชามที่แตกกระจุยกระจายก่อนหน้า ฉึก! บาดมือเรียบร้อย
ใยไหม
มา! เดี๋ยวฉันเก็บเอง แกไปล้างแผลเถอะ
ใยไหม
หยุดดิ๊ (หยุดทำหน้าแบบนั้น)
นาเดียร์
เดี๋ยวฉันไปเอาไม้กวาดกับที่ตักผงมาให้
มือซ้ายของฉันกำเสื้อขาวที่เปื้อนน้ำซุปก๋วยเตี๋ยวเดินตรงไปยัดใส่ไว้ในกระเป๋าเป้ที่โต๊ะ แล้วเดินตรงไปล้างแผล
ใยไหม
ฉันพูดยังไม่ทันขาดคำเลยยัยผิงจอมโก๊ะ
นาเดียร์
แล้วดันไปทำซุ่มซ่ามไว้กับรุ่นพี่ S4 ด้วยนะ หัวจะปวด
ใยไหม
นั่งก่อนสิพีเจ นั่งข้างๆ ขนมผิงเลย
ใยไหมที่จู่ๆ ก็กวักมือเรียกใครบางคนให้มานั่งข้างฉัน
ใยไหม
พอดีพีเจเค้าอยากรู้จักแก ฉันก็เลยนัดมา
ขนมผิง
งั้นเหรอ? นายจะเลี้ยงเค้กกับกาแฟเราใช่ไหม ขอบใจนะ
ใยไหมมีนิสัยชอบทำตัวเป็นเจ๊ดัน แต่ดันยากหน่อยนะยะ
ขนมผิง
เดียร์... ที่รักลองชิมเค้กหน้าไหม้นี่ดูสิ อร่อยมาก 😚
ฉันตักเค้กป้อนให้นาเดียร์ 🍰
นาเดียร์
เพื่อ... 😅 อื้มๆๆ อร่อยจริง
สลับร่าง
บรรยากาศข้างนอกดูมืดครึ้ม เพราะถูกปกคลุมไปด้วยเมฆดำ
ฝนเริ่มกระหน่ำลงมาอย่างไม่ขาดสาย
ฉันมองทอดสายตาออกไปนอกระเบียง แต่ดันไปสะดุดเข้ากับร่มแดงของใครบางคน
เขาเดินถือร่มอยู่บริเวณถนนหน้าบ้าน คล้ายกำลังหาอะไรบางอย่างอยู่
จู่ๆ ก็มีรถยนต์คันนึงวิ่งมาด้วยความเร็ว แรง ทะลุรังนก
ฉันระเบิดหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง
คนที่ตอนนี้กำลังเปียกปอนอยู่หันขวับขึ้นมามองฉันหน้าตาเอาเรื่อง สงสัยหัวเราะด้วยความสะใจมากไปหน่อย
ดูแล้วฝนไม่มีทีท่าว่าจะหยุดตกเลย
ฉันเอนตัวลงนอนที่หัวเตียง กดรีโมทเปิดทีวีแก้เซ็งไปพลางๆ
เสียงฝนกระหน่ำตกลงมาดังกว่าเสียงทีวี ทำให้ดูไม่รู้เรื่อง
เกิดลำแสงสว่างวาบเข้ามาทะลุม่าน
จนฉันต้องรีบหลับตาพร้อมกับยกมือขึ้นมาป้องหน้าไว้
ทุุกอย่างดูมืดและเงียบสนิท
คล้ายว่าที่นี่จะเป็นโรงพยาบาล สังเกตได้จากเตียงคนไข้
ฉันลุกพรวดขึ้นนั่ง เมื่อสายตาดันไปสะดุดกับอีกคนที่นอนอยู่ข้างๆ
ร่างที่นอนแน่นิ่งบนเตียงข้างๆ
เสียงที่เปร่งออกมาห้าวใหญ่
เพลย์
นี่มันเกิดอะไรขึ้น?????
แม่
😧 เป็นไงบ้าง? แม่บอกแล้วใช่มั้ยว่าฝนตกฟ้าร้องอย่าเปิดทีวี
พ่อเพลย์
แกอีกคน รู้ว่าฝนตกไปเดินทำไมหน้าบ้าน
แม่
ดูเหมือนสองคนนี้กำลังสับสนกันอยู่นะคะ
พ่อเพลย์
ถ้างั้นแกพักผ่อนก่อนเถอะ
จากนั้นแม่ของฉันกับพ่อรุ่นพี่ก็ออกไปพบหมออีกครั้ง
เพลย์
😐 เพราะรุ่นพี่คนเดียวเลย
ฉันยกมือคลำหน้าอกที่ตอนนี้มันได้กลายเป็นแผงกล้ามแน่นๆ ไปแล้ว
ขนมผิง
เธอก็หน้าอกแบนเหมือนกัน
เพลย์
อย่านะ! อย่ายุ่งกับร่างฉัน
ขนมผิง
งั้นเธอก็เลิกยุ่งกับร่างฉันซะ
ฉันอยากจะกรี๊ดออกมาดังๆ ฉัน... กับรุ่นพี่ เราสลับร่างกัน
ถ้าเป็นแบบนี้รุ่นพี่ก็เห็นเรือนร่างของฉันหมดน่ะสิ ฉันไม่อยากจะคิด...
ขนมผิง
😑 สมองเธอคิดอะไรอยู่
เพลย์
เอาอย่างนี้ดีกว่าค่ะ ฉันว่าเรามาตกลงกันดีๆ จะดีกว่า
เพลย์
ต่างฝ่ายต่างตกลงจะดูแลร่างของกันให้ดีที่สุด โอเคมั้ย?
เพลย์
อื้อๆ 🥺รุ่นพี่ว่าควรผิงก็ว่าดีค่ะ
ขนมผิง
แต่ก่อนอื่นเธอช่วยปรับบุคลิกให้มันดีกว่านี้ได้มั้ย? ฉันเห็นตัวเองแบบนั้นแล้วรับไม่ค่อยได้
เพลย์
ฉันจะพยายามค่ะ แต่ว่า...
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!