เสียงนาฬิกาปลุกทำให้ฉันตื่นขึ้น“วันนี้เป็นวันที่ต้องไปสมัครงานเป็นวันแรกและครั้งแรกสำหรับฉันรีบไปอาบน้ำดีกว่า”
อาบเสร็จก็ลงมากินข้าว
เดย์:แม่ทำอะไรไว้ให้หนูกินหรอ
แม่:แม่ทำพัดกระเพราไว้รอน่ะจ๊ะ
เดย์:แม่วันนี้หนูจะไปสมัครงาน
แม่:หาที่ทำงานได้แล้วหรอลูก
เดย์:ใช่ค่ะ
แม่:รีบกินสะนะลูกเดี๋ยวสาย
เดย์:งั้นหนูไปก่อนนะ
เดย์เดินเข้าไปจนเผลอไปชนกับผู้หญิงร่างสูงคนหนึ่ง
ลูคัส:เดินระวังหน่อยเสียเวลาหมด
เดย์:ขอโทษค่ะ
จะรีบไปไหนเนี่ยเดินชนเองแท้ๆแต่กลับต้องมาขอโทษคนแบบนี้ก็มีด้วย
เดย์:ขอโทษค่ะ คือห้องสัมภาษณ์อยู่ไหนคะ
พนง:ตามมาค่ะ
เดย์เดินตามพนักงานต่อยๆเพราะเธอไม่รู้ทาง
เดินจนมาถึงห้องหนึ่งซึ่งน่าจะเป็นห้องประธาน
เห้อตื่นเต้นชะมัดเลย
พนง:นี่ค่ะเข้าไปรอได้เลยนะคะพอดีประธานติดธุระ
เดย์:โอเคค่ะ ขอบคุณนะคะ
เธอเดินเข้าไปรอในห้องผ่านไปสักแปบนึงคนที่เธอต้องสัมภาษณ์ด้วยก็มานี่เธอคนนั้นนี่
ลูคัส:ชื่อเล่นอะไรหรอคะ
เดย์:ชื่อเดย์ค่ะ อายุ23ปี
ลูคัส:งั้นรับทำงานเลยละกัน
เดย์:เดี๋ยวเร็วไปไหม
ลูคัส:เริ่มงานพรุ่งนี้
พูดเสร็จยัยนี่ก็เดินออกไปอยากจะเดินไปถามยัยนั่นมากแต่ก็ดีได้งานแล้วแต่ยังไม่รู้ตำแหน่งเลยนะ
กลับก่อนดีกว่า
หลังจากกลับมาเธอเดย์ก็อาบน้ำนอนทันฝั่งลูกคัสทีเพราะกลับมาก็ดึกมากแล้วแถมวันนี้เธอเหนื่อยด้วย
เดย์:วันนี้คงหลับฝันร้ายแน่เลย เห้อ~
พูดเสร็จเธอก็หลับไปด้วยความเหนื่อยล้าจากวันนี้
.
.
.
.
.
ฝั่งลูคัส
หลังจากอาบน้ำเสร็จลูคัสก็ได้มานั่งทำงานอยู่ห้องทำงานของเธอเธอรู้สึกว่าวันนี้ทำงานไม่ได้เลยเพราะคิดถึงใครบางคนที่พึ่งเจอวันนี้
ฉันทำงานไม่ได้เลยยัยบ๊องอยากเจอจัง
จะเอานางเข้าตำแหน่งไรดีนะ ภรรยาดีไหม
นี่คิดแต่เรื่องบ้าๆจริงๆเลยเราหรือว่าเราหลอนนะ
ปกติก็ไม่เคยคิดถึงใครเลยมีแต่ยัยนั่นหรือเราชอบนางกันแต่ไม่สิปกติเราไม่เคยชอบใครคิดแล้วปวดหัวกลับไปนอนต่อดีกว่าฝันดีแด่ตัวเองค่ะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
