เกิดใหม่เป็นลูกบุญธรรมของผีเจ้าบ่าว{สวรรค์ประทานพร}

ตอนที่1

{ขอไม่ใส่รูปทุกตอนใส่แค่รูปตัวละครนะ}

ณ บนสวรรค์ชั้นฟ้า

การก่อกำเนิดขึ้นของเทพองค์หนึ่ง

ได้ก่อให้เกิดแรงสั่นสะเทือนเลื่อนลั่นจนสวรรค์แทบจะพังทลายลงมา

ผู้คนบนสวรรค์ล่วนว่ากันว่า คนที่เกิดมาต้องมีผู้บุญญาธิการสะท้านฟ้ากันแน่

ทุกคนต่างพากันมามุงเทพผู้เกิดใหม่องค์นี้ และในที่สุดเทพองค์นั้นก็ปรากฏตัวจุติขึ้น

เทพทุกคนต่างตกใจและพูดเสียงเดียวกันว่า

"หา!!ทำไมเป็นเขาอีกแล้ว!!"

ท่านผู้นี้คือ

"เซี่ยเหลียน"

องค์รัชทายาทแคว้นแซนเลอร์

พอเซี่ยเหลียนจุติเสร็จก็มาหาเทพ"หลินเหวิน"ที่เป็นเทพฝ่ายบุ๋ม

"ท่านหน่ะถูกจับเป็นเทพอันดับ1ที่ทุกคนต้องการจะขับออกไปจากสวรรค์เป็นที่สุด" หลินเหวินบอก

"ทำไมได้ที่1แต่รู้สึกไม่ดีใจเลยแฮะ~" เซี่ยเหลียนบอก

"เอาเถอะ ท่านได้อันดับที่1 เพราะฉะนั้นจะได้100แต้มบุญเลยนะ" หลินเหวินบอก

"ซึ่งการจัดอันดับในครั้งนี้เนี่ยไม่มีที่2ที่3ด้วย"หลินเหวินบอก

"เพราะมีแค่ท่านนั้นแหละที่โดดเด่นอยู่คนเดียว แถมปีที่แล้วไม่มีการจัดอันดับอะไรแบบนี้ด้วย"หลินเหวินบอก

"นี่เป็นปีแรกเลย" หลินเหวินบอก

"แต่ท่านอยากรู้มั้ยว่าทำไมท่านถึงได้รับเลือก" หลินเหวินถาม

"อืม" เซี่ยเหลียนตอบ

"ท่านเห็นระฆังตรงนั้นมั้ย" หลินเหวินถาม/ /ชี้ไปทางระฆัง

"มองไม่เห็น" เซี่ยเหลียนตอบ

"มองไม่เห็นน่ะถูกแล้ว "หลินเหวินบอก

"เพราะตอนที่ท่านขึ้นสวรรค์มันสั่นจนตกลงมา"หลินเหวินบอก

"แถมตกไปโดนเทพองค์หนึ่งด้วย" "แต่โชคดีที่เทพองค์นั้นเป็นเทพฝ่ายบู้"หลินเหวินบอก

"เทพฝ่ายบู้ก็ใช้ดาบฝันไปที่ระฆังได้ในพริบตาเดียว"หลินเหวินบอก

เซี่ยเหลียน //อึ้ง

"ท่านเห็นตำหนักทองคำหลังนั้นมั้ย" หลินเหวินถาม //ชี้ไปที่ตำหนักทองคำ

"อ้อ คราวนี้เห็นนะ" เซี่ยเหลียนตอบ

"เห็นน่ะผิดแล้ว" หลินเหวินบอก

"เพราะว่าตอนที่ท่านขึ้นมาหลายตำหนักพัง'ลเนลนาด' (ละ-เน-ละ-นาด) " หลินเหวินบอก

"จนต้องซ่อมใหม่" หลินเหวินบอก

"เลยซ่อมตำหนักนี้มาแก้ขัดไปก่อน" หลินเหวินบอก

"ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของข้าหรอ" เซี่ยเหลียนถาม

"แน่นอนอยู่แล้ว" หลินเหวินตอบ

"ท่านต้องชดใช้" หลินเหวินบอก

"ด้วยแปดล้านแปดแสนแต้มบุญ" หลินเหวินบอก

("ตอนนี้ยังมีไม่ถึงสิบเลย~") ในใจของเซี่ยเหลียน

("จะเอาที่ไหนมาล้านก่อน?") ในใจของเซี่ยเหลียน

"ให้องค์รัชทายาทลงไปช่วยเหลือมนุษย์ที่โลกมนุษย์"

หลินเหวินบอก

ตัดภาพไปที่ขายมนต์กระแสจิตของเหล่าทวยเทพ

เทพแต่ละองค์ก็มาประชุมกัน

ทุกคนต่างบ่นกันในเสียงเดียวกันว่า

"ท่านมาอีกแล้วหรอ?"

"เดี๋ยวก็ได้ลงไปอีก"

บางคนก็บอกว่า

"นี่ขึ้นมาครั้งที่3ละนะ คงอยู่ได้ไม่นานหรอก"

เซี้ยนเหลียนก็ได้แต่ฟังและยิ้ม

"นั่นเป็นเทพฝ่ายบู ที่ชื่อ มู่ฉิง "

เซี้ยนเหลียนได้เห็นก็กล่าวขอโทษเรื่องที่ระฆังตกใส่เขา

ตอนนั้นเทพที่ชื่อหนานหยาง

ก็มาอาละวาดเรื่องตำหนักทองคำของเขาที่พังลงมา

พอเขารู้ว่าที่เซี้ยนเหลียนมาเกิดก็ตะลึงไปเลย เซี้ยนเหลียนก็ขอโทษทุกคนในความเดือดร้อนครั้งนี้

และบอกว่าจะชดใช้ให้

ทั้งคู่กลับมาคุยกัน{เซี่ยเหลียน,หลินเหวิน}

หลินเหวินก็เซ็งเลยที่การประชุมครั้งนี้ไม่มีเทพองค์ไหนส่งคนมาช่วยสักคนเลยถามเซี่ยเหลียนว่า

"อยากจะได้ของวิเศษลงไปมั้ย"

แต่เซี่ยเหลียนบอกว่า

"ไม่เป็นไร เพราะชั้นถูกขับไล่ออกจากสวรรค์มา2ครั้งแล้ว และเอาของวิเศษไปก็ใช้ไม่ได้อยู่ดี"

หลินเหวินก็จัดการเอาภาระกิจมาให้เซี้ยนเหลียน

"ขอบคุณนะ" เซี่ยเหลียนบอก

และเซี่ยเหลียนเดินกลับไป

ณ โลกมนุษย์

ชาวบ้านลือกันให้แซ็กว่า"เขาอวีจวินมีหญิงสาวหายไปอีกแล้ว"

เซี่ยเหลียนได้มาที่ร้านน้ำชาและตั้งใจจะมาสอบถามเรื่องข่าว"การหายตัวไปของผู้หญิง"

แต่ตาเฒ่าคนนี้เนี่ยไม่ยอมบอกอะไรเลย

ตอนนั้นเซี่ยเหลียนเห็นผีเสื้อสีเงินบินผ่านมาและจากไป เขามองตามผีเสื้อ

แต่หลินเหวินโทรจิตมาบอกว่า

"พอดีจะมีเทพผู้น้อยจะลงไปช่วย" หลินเหวินบอก

ว่าแล้วเทพนี่ก็ปรากฏตัวมานั่งร่วมโต๊ะเลย

สองคนนี้ก็แนะนำตัวว่าชื่อ"หนานเฟิง"ฟูเหยา"

ฟูเหยา

มาจากตำหนักหนานหยาง

หนานเฟิง

มาจากตำหนักเซียนเจิน

ตำหนักเจียนเจินก็คือตำหนักของมู่ฉิง

และตำหนักของเทพหนานหยางนั่นแหละ

เจ้านั่นทั้งสองคนบอกว่า

"ท่านเทพน่ะยังไม่รู้ พวกข้าอาสาลงมาโดยไม่ได้บอกท่าน"

แถมเจ้าสองคนนี้ไม่ถูกกันซะอีกด้วย

"เอ้ยทั้งคู่ใจเย็นอย่าไฟ่กัน!" เซี่ยเหลียนบอก

"ถ้าฝืนนักก็ไม่ต้องมาช่วยข้าก็ได้นะ!" เซี่ยเหลียนบอก

ทั้งสองบอก

"สมัครใจมา!!"

ซึ่งภาระกิจที่เซี่ยเหลียนได้รับมาเนี่ยก็คือเกือบ100ปีที่ผ่านมามีผีร้ายออกมาอาละวาดและก็จับเจ้าสาวที่เดินแห่ขบวนงานแต่งไปทั้งหมด17คนแล้วคนที่หายตัวไปล่าสุดเนี่ย

พ่อนางเป็นขุนนางที่รักลูกสาวมา

ขุนนางคนนั้นก็เลยชวนทุกคนตั้งอธิฐานจิตไปยังสวรรค์เบื้องบนให้ส่งเทพมาช่วยและตั้งค่าหัวกับผีตนนั้น

ซึ่งชาวบ้านเนี่ยเรียกกันว่า""ผีเจ้าบ่าว""แต่ความจริงแล้วยังไม่มีใครเคยเห็น"ผีเจ้าบ่าวมาก่อนเลย"

เจ้านี่ก็สงสัยว่า{หมายถึงฟูเหยา}

"ถ้าไม่เห็นจะรู้ได้ไงว่าเป็นผีเจ้าบ่าวจริงๆ?" ฟูเหยาถาม

ตอนนั้นก็มีขบวนแห่เจ้าสาวเดินเข้าไปที่เขาอีจิน ชาวบ้านก็มุงกันใหญ่ว่าจะเอาคนไปตายหรือยังไงและตอนนั้นหญิงสาวคนหนึ่งก็โผล่มาขวางขบวนเอาไว้เลยทำให้โป๊ะแตกว่าเจ้าสาวที่อยู่ข้างในไม่ใช่คนแต่ว่าเป็นหุ่น

หัวหน้านักเลงก็ออกมาหาเรื่องเธอ เรื่องที่เจ้านี่ทำเนี่ยก็เพราะว่าอยากได้เงินรางวัลจากการกำจัด"ผีเจ้าบ่าว"เลยเหยียบกระโปรงเธอขาดและเธอล้มลงไป

นาทีนั้นเซี่ยเหลียนก็เข้าไปช่วยเอาไว้และพวกโจรเตรียมต่อสู้แล้วแต่เจ้าหนานเฟิงแผลงริตเลยผ่าเสาต้นไม้หักครึ่งให้ดู

เจ้าพวกนี้กลัวและวิ่งหนีไป

"หึ้ย!! ฝากไว้ก่อนเถอะ!"

เจ้าของร้านก็จิ้มเสาดูจนเสาโค่นลงมาจนหน้าร้านพัง

สองคนนี้ก็เลยต้องชดใข้ไปตาทระเบียบ

เซี่ยเหลียนเห็นสาวโป๊อยู่ก็เลยจะถอดเสื้อคลุมของตนเองให้แต่เธอเข้าใจผิดจึงตบหน้าเขาและวิ่งหนีไป

พอคิดบัญชีค่าเสียหายเสร็จ เซี่ยเหลียนก็ถามเจ้าของร้านว่า

"วัดหมิงไปทางไหน" เซี่ยเหลียนถาม

"แต่แถวนี้ไม่มีนะมีแต่วัด"หนานหยาง"" เจ้าของร้านชาบอก

ทั้ง3เลยมาพักที่วัดหนานหยางแทน เซี่ยเหลียนสงสัยว่า

"แปลกจังที่ทิศเหนือเป็นแดนของแม่ทัพหมิงกวงแต่กลับไม่มีวัดหมิงกวงเลยจะเป็นไปได้ยังไง" เซี่ยเหลียนถาม

ตอนที่2

ฟูเหยากับหนานเฟิงคุยกันไปคุยกันมาก็เปิดปะทะคารมณ์

เปิดฉากปาข้าวของอิลุงตุงนังไปหมด

พี่เซี่ยเหลียนห้ามได้ซะที่ไหนก็เลยปล่อยให้2คนนั้นนี้ไฟ่กันไปแล้วหยิบซาลาเปาที่ร่วงลงพื้นมากิน

แต่เจ้าฟูเหยาห้ามเอาไว้

"อย่ากิน! มันร่วงลงพื้นแล้ว!" ฟูเหยาบอก

พี่เซี่เเหลียนทนไม่ไหวเลยเบคทั้ง2คนแล้วบอกว่า

"พวกเจ้าอย่าทะเลาะกันเลย ที่เจ้ามาเพื่อช่วยข้าไม่ใช่หรอ" เซี่ยเหลียนถาม

พอพี่เซี่ยเหลียนห้ามทั้ง2คนเสร็จก็กลับมายิ้มและก็ขอยืมพลังเวท์ไปขายมนต์กระแสจิตของสวรรค์หน่อยเพราะว่าตัวเองพลังไม่พอ

หนานเฟิงเลยถ่ายทอดพลังให้

พอมาที่สวรรค์

หลินเหวินก็รายงานให้ฟังว่า

"'ผีเจ้าบ่าว'น่ะมีความร้ายกาจอยู่ในขั้นอำมหิต" หลินเหวินบอก

ซึ่งระดับความร้ายกาจนั้นจะจัดเป็น4ระดับ

ก็คือ " ดุ ร้าย อำมหิต มหากาฬ"

""ผีเจ้าบ่าว" มีความร้ายกาจอยู่ในระดับ3ปล่อยไว้นานไม่ได้ต้องรีบจัดการด่วน"หลินเหวินบอก

ทั้ง3คนเลยมาช่วยคิดกันว่าจะรีบจัดการ"ผีเจ้าบ่าว"ยังไงดี

พวกนี้เนี่ยก็คิดว่าผีร้ายขนาดนี้พลังต้องไม่ธรรมดาแน่ใช้หุ่นไม่ได้ต้องใช้คนจริงๆ

แต่จะให้ผู้หญิงไปก็ไม่ได้เพราะว่ามันอันตรายเว้นแต่จะมีคนปลอมเป็นผู้หญิง

ซึ่งจะเป็นใครอื่นไกลเป็นไปไม่ได้นอกจากพี่เซี้ยนเหลียนหน้าสวยของเรานั่นเอง

พอเช้ามา เซี้ยนเหลียนก็แต่งหน้าปลอมตัวเป็นเจ้าสาวได้อย่างสวยสพรึงมาก

นึกว่าจะไปเล่นนิ้ว!?

"ถ้าข้าเป็นเจ้าบ่าวแล้วใครส่งเจ้าสาวแบบนี้มาให้ข้าจะฆ่าหญิงสาวคนนั้นทิ้งซะ!!" ฟูเหยาบอก

"โชคดีที่ข้าไม่ได้เป็นผู้หญิง" เซี่ยเหลียนบอก

ตอนนั้นสาวชาวบ้านคนนี้ก็โผล่มาและบอกขอโทษที่เมื่อวานเข้าใจท่านผิดไปจึงนำอาหารมาให้และเสนอช่วยการแต่งหน้าเป็นการตอบแทน

และทุกคนก็ดำเนินการตามแผน

จ้างคนที่มีวรยุทธและชำนาญทางมาแบกเกี้ยวและเซี้ยนเหลียนก็ปลอมตัวเป็นเจ้าสาวนั่งอยู่ในเกี้ยว

พวกนักเลงที่มาเห็นก็นึกว่าจะมีคนมาแย่งชิงเงินรางวัลค่าหัว"ผีเจ้าบ่าว"เลยสะกดรอยตามไป

พอเดินเข้าไปจนถึงปกค่ำ

เซี่ยเหลียนก็ได้ยินเสียงเด็กผู้หญิงร้องเพลงและเด็กผู้ชายร้องเพลงแต่ฟูเหยาและหนานเฟิงกลับไม่ได้ยินอะไรเลย

บทเพลงก็ร้องประมาณว่า

🎶เจ้าสาวเอ๋ยอย่าได้ยิ้มเลย🎶

🎶อาจจะเสียชีวิตมิคาดคลา~🎶

เซี่ยเหลียน //ยิ้มจนปากฉีก

ทันใดนั้นก็มีฝูงหมาป่ามาโจมตีและฝูงผีดิบก็เข้ามาโจมตีด้วย

ฟูเหยากับหนานเฟิงก็กำชับให้เซี่ยเหลียนอยู่แต่ในเกี้ยวห้ามออกมา

ขนะที่ทุกคนกำลังต่อสู้กับผีดิบอยู่ข้างนอก

พี่เซี่ยเหลียนก็สู้กับผีดิบที่อยู่ข้างในเกี้ยวด้วย

เซี่ยเหลียนสั่งผ้าลั่วเหยียออกไปจัดการพวกนั้น

ผ้าลั่วเหยียนั่นก็จัดการพวกผีดิบได้ทั้งหมดในพริบตา

"พี่สั่งให้ทุกคนไปก่อนเลยพอยิ่งอยู่ยิ่งล่อผีดิบเข้ามาส่วนตัวเขาจะรอผีเจ้าบ่าวอยู่ในเกี้ยวนี่เอง"เซี่ยเหลียนบอก

ทั้งสองจึงตัดสินใจล่อผีดิบไปอีกทาง

เหลือเพียงเซี่ยเหลียนอยู่ในเกี้ยวเพียงคนเดียว

ในที่สุดก็มีผู้ชายคนหนึ่งปรากฏขึ้นและยื่นมือเข้ามาหาเขา

แจ้ง

แอด:ดีฮัฟ

แอด:ช่วงนี้ความขี้เกียจครอบงำแอด!!!~

แอด:แอดได้ทำตารางอัพไว้แล้วนะ

แอด:ใครอ่านไม่ออกก็ไม่ต้องอ่าน~~!

แอด:มันใหญ่ไปปะ

แอด:ไม่น่าใหญ่หรอกมั้งเนอะ//เหงื่อตก

แอด:ส่วนเรื่องที่ไม่มีคนอ่านจะลบละนะ~

แอด:ตอนหน้าอาจจะไม่ค่อยมีรูปและจะพยายามทำให้นานที่สุดนะคะ

แอด:ส่วนเรื่องเกิดใหม่เป็นแมวของท่านริมุรุไปซะแล้ว..

แอด:ค่อยไปชี้แจงที่นั่นดีกว่าเนอะ//เหงื่อตก

แอด:คนอ่านน้อยแต่ก็จะทำ

บั้ยยเจอกันวันอ.,ส.!

อ.\=อาทิตย์

ส.\=เสาร์

ข้ามไปเลยได้นะ

ผีหลอกวิญญาณหลอน

หนีไปไหนไม่รอดหรอก

ฉันจะตามแกไปทุกที่

ผีหลอกวิญญาณหลอน

หนีไปไหนไม่รอดหรอก