โดนของ
ไม่สบาย
กานต์[ Y/N ]
ปวดท้องจัง ปวดไปทั้งตัวเลย...
เช้าวันนี้คุณรู้สึกไม่สบายตัวมากๆ ครั่นเนื้อครั่นตัวไปหมด เหมือนจะไม่สบาย แต่ก็ไข้ไม่ขึ้น
กานต์[ Y/N ]
เสียงใครน่ะ!!
คุณตกใจเสียงนั้น คุณพยายามมองหาต้นตอของเสียงแต่กลับไม่พบต้นตอของเสียง
( เสียงกดโทรศัพท์ในเชอร็อคโฮม )
; ครูผานเป็นหมอผี เท่าที่แม่ฟังมา ครูผานมีวิชา มีของ ช่วยแกได้
; อืม ดูแลตัวเองดีๆด้วยล่ะ
กานต์[ Y/N ]
ใช่บ้านครูผานไหมครับ
กานต์[ Y/N ]
คือจะให้ช่วยเรื่องโดนของน่ะครับ
ผาน [ พ่อครู ]
เข้ามาก่อนสิ
ผาน [ พ่อครู ]
ขึ้นไปห้องก่อน พรุ่งนี้ค่อยเริ่มทำพิธี
ผาน [ พ่อครู ]
ส่วนห้อง อยู่ด้านในสุด
กานต์[ Y/N ]
มีแอร์ไหมครั-
ผาน [ พ่อครู ]
ไม่มี มีแต่พัดลม อยู่ไม่ได้ก็ไม่ต้องอยู่
ผาน [ พ่อครู ]
รู้จักชื่อฉันอยู่ใช่ไหม
ผาน [ พ่อครู ]
ถ้ามีคนเรียกชื่อ ห้ามขานห้ามตอบห้ามส่งเสียง ให้นอนๆไป
ผาน [ พ่อครู ]
ไปอาบน้ำแล้วไปนอนได้แล้ว
ผาน [ พ่อครู ]
...! ข...เข้ามาสิ
เปิดประตูให้หน่อย น้ำขิงไม่มีแรง
สิ้นเสียงครูผานก็เดินไปเปิดประตูให้น้ำขิงเข้ามา
ผาน [ พ่อครู ]
โดนของเข้าตัวรึไง มาหาฉัน
ผาน [ พ่อครู ]
มะรืนนี้ตอนสายๆ จะทำพิธีเอาของออกให้
ผาน [ พ่อครู ]
จะทำพิธีให้อีกคนก่อน
น้ำขิง
จะให้น้ำขิงนอนห้องไหน
ผาน [ พ่อครู ]
ตรงข้ามกับกานต์
ผาน [ พ่อครู ]
อ่า...ลืมไปเธอไม่รู้จัก
ผาน [ พ่อครู ]
ตรงข้ามกับห้องเดิม
น้ำขิงไม่ตอบ แต่ลุกขึ้นไปอาบน้ำและเข้านอนในทันที
กานต์[ Y/N ]
( พ่อครูหรอ แต่มันดึกมากแล้วนะ )
คุณไม่ขานตอบ ได้แต่เพียงแอบมองผ่านช่องว่างใต้ประตู
กานต์[ Y/N ]
( ถ้าพ่อครูจริงๆ ก็ต้องเปิดเข้ามาแล้วสิ... แต่ไม่เปิด? )
กานต์[ Y/N ]
( ต้องไม่ใช่พ่อครูแน่ๆ )
คุณคิดอยู่ชั่วครู ก่อนที่คุณจะพลิกตัวหันไปหาฝั่งหน้าต่าง
ในทันทีที่คุณหันไป คุณเจอกับเงามือปริศนาที่พยายามทุบกระจกเพื่อเข้ามา
เสียงทุบกระจกดังร่วมกับเสียงโยนของจากห้องของน้ำขิงดังก้องไปหมด
คุณพยายามที่จะไม่ส่งเสียงและข่มตานอน
จนสักพัก เสียงหยุดลง และไม่ช้าคุณก็ได้หลับไป
กานต์[ Y/N ]
( สวยจัง ไม่เหมือนกับที่เห็นแถวบ้านพ่อครูเลย )
คุณมองซ้ายมองขวาจู๋ป่าที่สวยงามก็เปลี่ยนเป็นป่าทึบ ต้นไม้ที่เคยสวยงามกลับมีแต่ตะไคร่น้ำขึ้นเต็มไปหมด
คุณหันมองตามเสียง แต่กลับเจอน้ำขิง ที่ดูไม่เหมือนน้ำขิงในตอนแรก
ร่างกายของเธอซูบผอม ผมฟู ชุดขาดรุย
น้ำขิง
มึงแย่งพี่ผานไปจากกู
ร่างของน้ำขิงพยายามที่จะเข้ามาทำร้ายคุณ
ทันทีที่บดสวดจบลง ร่างของน้ำขิงกรีดร้องออกมาด้วยความทรมาน ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาและบอกว่า
สิ้นเสียงของน้ำขิง คุณตื่นขึ้นพร้อมกับเหงื่อท่วมตัว
คุณมองหาพ่อครู และใช่พ่อครูกำลังสวดบทสวดเพื่อช่วยคุณอยู่ แต่มือของเขาก็กุมมือคุณแน่น
คุณเอ่ยขึ้นด้วยเสียงแผ่วเบา
ผาน [ พ่อครู ]
กานต์! เป็นอะไรรึป่าว!
พ่อครูถามคุณด้วยความเป็นห่วงและดูเหมือนเขากำลังร้องไห้อยู่
พ่อครูคอยเข้ามาเช็คอาการคุณเรื่อยๆ
จนเข้าตี4นิดๆ คุณเริ่มหายใจแรงและเหงื่อออก
พ่อครูสวดบทสวดไปหลายจบ แต่ก็ไม่เป็นผล
พ่อครูเริ่มกังวลว่าจะเสียคุณไป
พ่อครูจึงใช้บทสวดหนึ่งเพื่อเข้าไปในฝันเพื่อช่วยคุณ
ต่อให้สวดจบไปหลายสิบจบก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ผาน [ พ่อครู ]
ผีตัวไหนเอาคนของกูไป กูไม่ให้ตายดีแน่
ผาน [ พ่อครู ]
หุบปากน้ำขิง!
ผาน [ พ่อครู ]
เลิกยุ่งกับคนของกู
น้ำขิง
พ่อปานก็พูดแบบนี้กับคนที่มายุ่งกับน้ำขิง!
น้ำขิง
ลูกของพ่อผานกับน้ำขิง พ่อผานไม่รับ
ผาน [ พ่อครู ]
อีเด็กนั้นไม่ใช่ลูกกู
ผาน [ พ่อครู ]
มหายักขะ เทพะอนุตะรัง เทพะดา เทพะเอรักขัง
น้ำขิง
กูไม่ปล่อยมันไว้แน่คอ--
เสียงกรีดร้องของน้ำขิงดังลั่นบ้าน แต่คุณก็ยังไม่ตื่น
หลังจากที่พ่อครูไล่น้ำขิงไปได้ พ่อครูก็นั่งเฝ้าคุณไม่ห่างจนถึงตอน7โมง
ผาน [ พ่อครู ]
เป็นอะไรไหม
กานต์[ Y/N ]
ไม่...ครูผานออกไปเถอะ
ผาน [ พ่อครู ]
ไปอาบน้ำแต่งตัว ช่วง10โมงจะเริ่มพิธีเอาของออกให้
คุณแต่งตัวเสร็จแล้วก็เห็นโต๊ะอาหารที่มีอาหารวางอยู่ ซึ่งนั้นคืออาหารที่พ่อครูทำไว้ให้
และพ่อครูก็กำลังเตรียมของเพื่อเอาของออกให้คุณ
คุณเดินลงไปกินข้าวและนั่งรอทำพิธีเอาของออก
ผาน [ พ่อครู ]
มานั่งตรงนี้สิ จะนั่งตรงนั้นอีกนานไหม
คุณลุกจากเก้าอี้และเดินไปนั่งข้างหน้าของพ่อครู
พ่อครูให้คุณนอนลง หลังจากคุณนอนลงพ่อครูก็เริ่มท่องบทสวด
ยังยังอิติ เวสะวะนัน ภูตัง มหาลักชามะนัง มะภูอารักขะ นะพุททิมะมัตตะนัง กาลปะติทิศา สัพเพยักขา ปะลายัตตะนิ
หลังจบบทสวดคุณรู้สึกคลื่นไส้อยากอ้วก
แอด👁️🫦👁️
ชอบไม่ชอบยังไงบอกได้น้า
เส้นผม?
คุณอ้วกออกมาคุณก็ต้องตกใจ
เพราะคุณอ้วกออกมามีแต่เส้นผม เล็บ และ ตะปู
กานต์[ Y/N ]
ยังครั--อุแหวะ
ผาน [ พ่อครู ]
ในฝันมันสวยไหมล่ะ
ผาน [ พ่อครู ]
ก่อนหน้านี้
ผาน [ พ่อครู ]
ถามเฉยๆ ถ้าพูดได้ไปอยู่สมใจแน่
กานต์[ Y/N ]
ครับมีอะไรอีกไห---แหวะะ
ผาน [ พ่อครู ]
เสร็จแล้วล้างหน้าล้างตาแล้วไปนอนพักผ่อน
ผาน [ พ่อครู ]
พรุ่งนี้ทำพิธีให้น้ำขิง
ผาน [ พ่อครู ]
ฉันรู้ ฉันบอกที่ไหนว่าจะทำพิธีเอาของออก
ผาน [ พ่อครู ]
เดี๋ยวก็รู้ ไปแล้ว
กานต์[ Y/N ]
(อะไรของเขานะ แถมน้ำเสียงต่างจากตอนเจอกันครั้งแรกอีก)
กานต์[ Y/N ]
โล่งขึ้นเยอะเลยแฮะ
ทันทีที่คุณล้มตัวลงนอนคุณก็รู้สึกแปลกๆ แต่ไม่คิดจะอะไร จนคุณเผลอหลับไป
" ยังไงมึงก็ต้องโดนแบบกู "
ในขณะที่คุณหลับก็มีมือเอื้อมมา กอดจากด้านหลังทั้งๆที่คุณนอนหงาย
ผาน [ พ่อครู ]
เดี๋ยวๆ อย่าพึ่ง
ผาน [ พ่อครู ]
จะให้เมียกูฝันทุกรอบเลยรึไงแอด
แอด👁️🫦👁️
เอิ่มมม ไม่รู้ดิ่ จะให้สู้ในบ้าน เดี๋ยวบ้านบึ้มเอาหรอก
กานต์[ Y/N ]
แอด กูเบื่อจะฝันแล้วนะ เกือบตาย😞
เสียงน้ำจากลำธารดังขึ้น จึงทำให้คุณตื่นขึ้น
กานต์[ Y/N ]
หื้ม-? ลำธารหรอ เมื่อกี้ยังนอนอยู่เลย
คุณลุกขึ้นและเจอกับลำธารที่น้ำใสมากๆ
คุณเลือกที่จะไม่ลงเล่นแต่นั่งเอาเท้าจุ่มน้ำแทน
คุณมองรอบและเจอบ้านหลังหนึ่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกล
คุณจึงเลือกลุกขและเดินไปในบ้านหวังจะเจอพ่อครู
คุณ้ข้าไปในบ้าน ในบ้านหลังนั้นมีเฟอร์นิเจอร์ครบและสวยถูกใจคุณมากๆ
คุณเจออาหารซึ่งทั้งหมดนั้นคือของโปรดของคุณ คุณจึงทานไปก่อน
" กินของฉันอร่อยไหมล่ะ :) "
คุณหันไปหาต้นตอของเสียง คุณพบกับหญิงชราคนหนึ่งร่างกายของเธอซูบผอม ผมไม่เป็นทรง และใส่เสื้อผ้าเก่าๆที่ขายรุ่ย
ศิล [ แม่น้ำขิง ]
อร่อยไหมล่ะหืม?:)
สิ้นเสียงของหญิงชรา เธอพุ่งเข้ามาหวังจะทำร้ายคุณให้ตายในทันที
กานต์[ Y/N ]
แค่ก-! อีป้า!
กานต์[ Y/N ]
มึงใครอีกเนี่ย
ศิล [ แม่น้ำขิง ]
อยากรู้ขนาดนั้นเลย
กานต์[ Y/N ]
อย่างน้อยไม่ใช่ญาติติโกโหติกากูล่ะกัน
ศิล [ แม่น้ำขิง ]
อีเด็กนี่
ศิล [ แม่น้ำขิง ]
ไอ้ผาน มึงนี่มั-!
นะโมเม สุขคะโต นะโมเม โสปัตติ นะโมสุคะโต โหติ อะสัญญัตตา
ศิล [ แม่น้ำขิง ]
ไอ้ผาน-! ลูกมึง อึค... มึงยังไม่รับ แล้วยังมีหน้ามา อั้ค... ทำลูกกูอีก
ผาน [ พ่อครู ]
มันไม่ใช่ลูกกู
กานต์[ Y/N ]
ครูผ่านมาได้ไง!
ผาน [ พ่อครู ]
ออกไปห่างๆก่อน หรือไม่ก็กลับลำธารตรงนู้นไป
หลังสิ้นเสียงของพ่อครู คุณก็วิ่งออกไปเพื่อจะกลับไปที่ลำธาร
แต่คุณวิ่งจนเหนื่อยก็ไม่ถึงสักที ทางดูไกลกว่าตอนแรกมาก
ป่าที่เคยสวยตอนมากลับกลายเป็นป่ารกร้าง มีงูเต็มไปหมด ตามต้นไม้ก็มีตะไคร่น้ำเต็มไปหมด
แม่น้ำลำธารที่เคยมีน้ำใสสวยงาม ตอนนี้มีแค่ตะไคร่น้ำและเส้นผมในลำธาร
กานต์[ Y/N ]
( เย็นไปหมดเลย )
คุณนั่งลงกอดเข่าอยู่ตรงนั้นและรอพ่อครู
กลับมาหาพี่นะ อย่ากนีไปไหนไกลเลย
เสียงของพ่อครูดังขึ้น คุณจึงตื่นขึ้นทันที
ผาน [ พ่อครู ]
อย่าหนีพี่ไปไหนไกลเลยนะ กลับมาหาพี่เถอะ
ผาน [ พ่อครู ]
ต...ตื่นแล้ว
หลังจากที่คุณตื่นพ่อครู(ผัว)ก็คว่าคุณมากอดทันที
ผาน [ พ่อครู ]
คิดว่าจะเสียน้อง(เมีย)ไปแล้วสะอีก
พ่อครู(ผัว)ยังกอดคุณแน่นเหมือนเดิม
กานต์[ Y/N ]
ส...เสียงเด็กครับ
ผาน [ พ่อครู ]
ไปรอด้านล่างนะ เดี๋ยวจัดการให้
คุณเดินลงไปข้างล่างก็พบกับน้ำขิงที่ทำอาหารให้คุณอยู่
คุณคว้ามือของน้ำขิงแต่น้ำขิงก็ปัดมือคุณออกและด่าคุณ
น้ำขิง
แย่งผัวคนอื่นยังมีหน้ามาพูดงี้อีกหรอ
น้ำขิงผลักคุณลงพื้นและเอาเท้ากดอกของคุณไว้
น้ำขิง
แย่งผัวชาวบ้านเขา หน้าไม่อาย หน้าด้านหน้าทน เดี๋ยวกูจะเอาหัวใจมึงไปให้หมาแดก
น้ำขิงกระชากคุณขึ้นมาจากพื้นแล้วรีบเปิดประตูให้ลูกศิษย์ของพ่อครู(ผัวของคุณ)
ตัวปลากรอบ
พ่อครูอยู่ไหมจ๊ะ
ตัวปลากรอบ
เอ้า พ่อครูบอกดาวเรืองว่าว่างนิ
ผาน [ พ่อครู ]
มีไรดาวเรือง
พ่อครู(ผัวของคุณ)เดินลงมากจากชั้นบนและยืน(แอ็ค)ตรงบันได
แอด👁️🫦👁️
เป็นไงบ้าง แอดรู้สึกขยัน จะปิดเทอมแล้ว
แอด👁️🫦👁️
คริ้นจ์ไหม ถ้ายังไงบอกได้น้า
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!