///เสียงลมพัดกระทบผู้หญิงคนนึงที่นั่งอยู่ที่ม้านั่งห่างจากตัวเธอประมาณนึงมีงานเทศกาลจัดอยู่เสียงคนมากมายดังออกมาจากงานนั้น

///ตัวของเธอนั้นทำท่ารอใครบางคนอยู่

แฮ้กๆๆ///เสียงเท้าและเสียงหอบของคนๆนึงดังขึ้น

อ่าข..ขอโทษที่ให้รอนานนะ///เสียงของผู้หญิงคนนึงดังขึ้น

อื้มไม่เป็นไรหรอกลิลลี่///เสียงของผู้หญิงที่นั่งอยู่ดังขึ้น

ไม่ได้หรอกยูมิปล่อยให้เธอรอนานอย่างงี้///ผู้หญิงที่ยืนอยู่กล่าว

อ้ะดันลืมพกตังค์มาซะได้///ลิลลี่กล่าวขึ้นพร้อมทำท่าทีตื่นตระหนก

ฮิฮิ///ยูมิขำเบาๆ

ว่าแล้วไงต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเธอนี้นะ///ยูมิกล่าวขึ่นมาพร้อมกับมองไปที่ลิลลี่อย่างเอ็นดู

ให้ตายสิดันมาลืมวันสำคัญแบบนี้ซะได้///ลิลลี่กล่าวขึ้น

ไม่เป็นไรหรอกยืมของชั้นเอาก็ได้///ยูมิกล่าวขึ้น

อื้มขอบคุณมากเลยและก็ขอโทษด้วยนะจะรีบเอามาคืนแน่เลยละ///ลิลลี่กล่าวขึ้น

ไม่เป็นไรหรอกเป็นเพื่อนกันนี้เนอะของแบบนี้นะสบายมากเลย///ยูมิกล่าวขึ้นพร้อมกับค่อยๆลุกขึ้นจากม้านั่ง

เดี่ยวจะถึงเวลาจุดพลุแล้วรีบไปกันเถอะ///ยูมิกล่าวขึ้นพร้อมกับยื่นมือให้ลิลลี่ด้วยความตื่นเต้น

จริงด้วยสินะ///ลิลลี่กล่าวขึ้นพร้อมจับมือของยูลิไว้

ฟึ้บ///ทันทีที่ลิลลี่จับมือกับยูมิยูมินั้นก็ดึงตัวลิลลี่เข้ามาอย่างรวดเร็วและทั้ง2คนนั้นก็วิ่งเข้าไปในงาน

เฮ้ช้าลงหน่อยสิ///ลิลลี่กล่าวขึ้นโดยที่ตัวของเธอนั้นก็ถูกดึงไปอย่างรวดเร็ว

///ทั้ง2เที่ยวเล่นในงานอย่างสนุกสนานจนกระทั่งถึงเวลา23:46

เห้อสนุกที่สุดเลยละ///ยูมิกล่าวขึ้นพร้อมกับทำหน้าสนุกสนานอย่างไม่เคยเป็นมาก่อนแต่ก็เหนื่อยมากๆเหมือนกัน

เห้ออเหนื่อยที่สุดเลยละ///ลิลลี่กล่าวขึ้นพร้อมทำสีหน้าเหน็ดเหนื่อยและสนุกสนานไปพร้อมๆกัน

เหลือเวลาอีกเท่าไหร่หรอกว่างานจะเริ่มหนะ///ยูมิกล่าวขึ้นพร้อมกับทำหน้ารู้สึกไม่ค่อยดี

อืมตอนนี้ก็23:48แล้วอีก12นาทีก็จะจุดพรุแล้วละ///ลิลลี่กล่าวขึ้นพร้อมกับดูนาฬิกาที่ข้อมือ

อืมชั้นขอไปเข้าห้องน้ำก่อนแปปนึงนะ///ยูมิกล่าวขึ้น

ฮ่าๆกินเยอะไปจนท้องเสียละสิ///ลิลลี่กล่าวขึ้นพร้อมกับหัวเราะ

เยอะตรงไหนชั้นยังกินได้อีกเยอะเลย///ยูมิกล่าวขึ้นพร้อมทำแก้มป่อง

ฮ่าๆรีบๆไปเถอะเดี่ยวกลับมาดูพลุไม่ทันนะ///ลิลลี่กล่าวขึ้น

จะรีบไปรีบมานะ///ยูมิกล่าวขึ้นและวิ่งออกไป

...เด็กสาวคนนึงนั่งรอใครบางคนอยู่ในงาน...

...มีลมพัดเข้าที่ใบหน้าของเธอ...

...เธอรู้สึกว่านี้เป็นงานเทศกาลที่สนุกที่สุดเท่าที่เธอเคยเจอและเหนื่อยที่สุด...

...เธอนั่งรออยู่อย่างนั้นเป็นเวลานาน...

...จนกระทั่งคนที่เธอรอมาถึง...

แฮ้กๆๆขอโทษนะลิลลี่ชั้นกะจะซื้อของมากินด้วยมันเลยช้านิดหน่อย///ยูมิกล่าวขึ้นพร้อมถือใส้กรอกเสียบไม้มา

อะไรเนี้ยยังจะกินอยู่อีกหรอฮ่าๆๆ///ลิลลี่กล่าวขึ้นพร้อมหัวเราะ

นั่งสิอีก1นาทีงานก็เริ่มแล้วละ///ลิลลี่กล่าวขึ้นพร้อมกับตบลงตรงข้างๆเธอ

อื้ม///ยูมิตอบรับคำชวน

เอ้ะซอสพริกของเธอติดที่เสื้อหน่ะ///ลิลลี่กล่าวขึ้น

เอ้ะ///เมื่อยูมิได้ยินจึงรีบเช็ดรอยนั้นออกในทันที

...เธอนี้ก็เซ้อเหมือนกันนะ...

...23:59...

...00:00...

^^^พลุจำนวนมากมายจุดขึ้นลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า^^^

...ทั้งสองนั่งดูพรุพวกนั้นอย่างใจจดใจจ่อ...

สนุกมากเลยละลิลลี่///ยูมิคิดในใจ

...วันเวลาได้ผ่านพ้นไปจนถึงช้าวของวันอาทิตย์...

เด็กสาวได้เดินทางมาถึงบ้านของเด็กสาวอีกคนนึงเพื่อคืนตังค์ที่เธอยืมมา

ก๊อกๆ

ยูมิอยู่รึป่าวหน่ะ///ลิลลี่ได้ตะโกนขึ้นมาและเคาะไปที่ประตู

ตึกๆๆๆ///เสียงของคนๆนึงได้เดินออกมาอย่างรวดเร็ว

///ปรากฏเป็นหญิงคนนึงที่มีน้ำตาเอ่อหน้า

ยูมิ...อยู่ที่-

เพี้ยะ///ลิลลี่ถูกตบเข้าที่หน้าอย่างจัง

...ในขณะที่ลิลลี่กำลังนำมือมาไว้ที่หน้าของเธอ...

...ผู้หญิงคนนั้นก็ได้กล่าวขึ้น...

เธอ..เธอสินะที่พายูมิออกไปข้างนอก///ผู้หญิงคนนั้นกล่าวขึ้นด้วยความโมโห

เธอไม่รู้สินะว่ายูมิเขาป่วยอยู่ถึงได้พาไปไหนต่อไหนโดยไม่รู้เรื่อง///หญิงสาวกล่าวขึ้น

ย..ยูมืป่วย///เด็กสาวพูดเบาๆพร้อมกับเอามือกุมที่หน้า

ล..แล้วตอนนี้แล้วตอนนี้ยูมิเป็นไงแล้วบ้าง///ลิลลี่กล่าวขึ้นพร้อมทำท่าทีเป็นห่วงมากๆ

...เมื่อหญิงสาวคนนั้นได้ยินเธอก็ทรุดลงไป...

...น้ำตาของเธอเอ่อล้น...

...ลิลลี่เข้าใจในทันที...

...น้ำตาของลิลลี่ค่อยใหลออกมา...

...ทุกๆครั้งที่เธอเริ่มเข้าใจมากขึ้น...

...ทุกๆครั้งที่เธอเริ่มนึกย้อนกลับไป...

...และความรู้สึกในใจที่เธอยังไม่ได้กล่าวออกไป...

...10ปีต่อมา...

...2020/2/9...

...ผู้หญิงคนนึงเดินเข้าไปในรถไฟ...

...เธอนั่งลง...

...ราวกับว่ากำลังรอใครบางคน...

...แต่ทว่าคนๆนั้น...

...ก็ไม่ปรากฏตัวออกมา...

END