ความรักในต่างโลก
ที่ไหนกัน?
เซฮายค่ะผู้อ่านทั้งหลาย ขอให้สนุกกับนิยายเรื่องนี้นะคะ ถึงจะแต่งไม่ค่อยสนุก ก็ขอโทษด้วยนะคะ แต่ขอให้สนุกกับมันนะคะ
ณ. บนถนนแห่งนึงที่มืดสนิท แต่มีแสงไฟสว่างๆแค่ไม่กี่ดวง ตามทาง ในขนะนั้นเอง บรรยากาศในรถนั้น เต็มไปด้วยเสียงทะเลาะกันของครอบครัวนึง
??
แกก็เป็นซะแบบนี้ ใครมันจะรักแกล่ะ!
??
แม่บอกไม่เคยจะฟัง เคนฟังบ้างมั้ย
??
อะไรหนักหนาก็ไม่รู้! บอกก็ฟังกันบ้างสิ ไม่ใช่ไม่ฟัง
บาเวล (นอ.)
นี้! พ่อแม่ ฟังหนูหน่อยดิ
บาเวล (นอ.)
หนูแค่ไม่ได้ตั้งใจอ่ะ
อ้อ สวัสดีค่ะชั้นบาเวล อายุเพียงแค่ 17 ปี ค่ะ ถึงชั้นจะเป็นคนซื่อบื้อนิดหน่อยแฮะๆ
พ่อแม่ขอชั้น.. เห้อ ชอบเอาแต่ด่าว่าชั้นบ่อยๆครั้ง บางที..ชั้นเองก็อยากฆ่/าตัวตา/ย อยู่เหมือนกันนะ
บาเวล (นอ.)
นี้!! พ่อแม่ จะมากเกินไปแล้วนะคะ
บาเวล (นอ.)
หนูพยายามเต็มที่แล้ว!
ในชนะนั้นพ่อเองก็หันมาดุด่าชั้น แต่นั้นพ่อชันขับรถอยู่
จังหวะนั้นเอง ก็มี รถบัสคันใหญ่ขับมาด้วยความเร็วแสง
บาเวล (นอ.)
คุณพ่อ!!! รถ!! /ชี้ไปที่รถบัสคันนั้น
รถของพ่อชั้นจะชนกับรถบัสนั้นอยู่แล้ว พ่อชั้นหักเลี้ยวไป แต่ไปตกข้างทางแทน
บาเวล (นอ.)
/พยายามขยับตัว
บาเวล (นอ.)
คุณพ่อคะ.. คุณแม่..?
บาเวล (นอ.)
อึก-! จะเจ็บ.. /พยายามดันประตูให้มันเปิดออก
บาเวล: คุณพ่อ..คุณแม่.. ฮึก..!
บาเวล: เจ็บเหลือเกิน.. ความตา/ย.. คงเลือกชั้นแล้วสินะ.. :)
ทันใดนั้นเอง บาเวลก็สะดุ้งตื่นมาที่ไหนก็ไม่รู้ มันช่าง.. สวยงาม? แต่ที่นี้ที่ไหนกัน?
บาเวล (นอ.)
อึก.. /ลืมตาขึ้นมา
บาเวล (นอ.)
เอ๊ะ..? ที่นี้ที่ไหนกัน ทำไมมันช่าง..แปลกตาเหลือเกิน /พยายามลุกขึ้นช้าๆ
บาเวล (นอ.)
มันแปลกตาเหลือเกิน /เดินไปตรงประตูตรงหน้านั่น
บาเวล (นอ.)
มันคือประตูอะไรกันเนี่ยย?! /ยืนบ่นคนเดียวสักพัก
?? : เจ้าลองเดินเข้าไปในประตูนั้นสิ..
อยู่ๆ เสียงพูดของใครสักคนก็ดังขึ้นมา
บาเวล (นอ.)
เอ๊ะ?? ให้ชั้นเดินเข้าไปในประตูนี้หรออ? /ค่อยๆเดินเข้าไปอย่างช้าๆ
บาเวล (นอ.)
/เดินเข้าประตูไป
บาเวล (นอ.)
เอ๊ะ? ชั้นโผล่มาที่ไหนอีกล่ะเนี่ย!
ทันใดนั้นก็มีเสียงฝีเท้าของใครบางคน เดินมาอย่างหนักหน่วง เหมือนเสียงเท้าผู้ชายมากกว่านะ?
บาเวล (นอ.)
ทำไมมันน่ากลัวแบบนี้เนี่ย!?
บาเวล (นอ.)
/เดินต่อไปเรื่อยๆ
บาเวล (นอ.)
มืดก็มืด มีแต่แสง..แสงของพระจันทร์ที่ยังคงส่องแสงอยู่.. /เงยหน้ามองพระจันทร์
เสียงฝีเท้าดังกล่าวนั้น เริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ
บาเวล (นอ.)
เอ๊ะ! นั้นใครน่ะ! /หันไปมองตามเสียงฝีเท้าของใครบางคน
บาเวล (นอ.)
นั้นเสียงใครน่ะ บอกชั้นมานะ!! นี้!
บาเวล (นอ.)
เอ๊ะ!! /หันไปพอดี
บาเวล (นอ.)
ฮึก!! อย่าทำอะไรชั้นเลยนะ!! /ทรุดเข่าลง
บาเวล (นอ.)
ฮืออ~ /นั่งตัวสั่น+ร้องไห้
รีไวท์ (พอ.)
หึ.. ที่แท้ก็เป็นแค่เด็กผู้หญิง /ยืนอยู่ตรงหน้าอีกฝ่าย
รีไวท์ (พอ.)
ข้าคิดว่า สัตว์ร้ายซะอีกแฮะ /เก็บดาบที่ตนถือ
รีไวท์ (พอ.)
ว่าแต่ เจ้าชื่ออะไรหรอ? /นั่งลงช้าๆตรงหน้าอีกฝ่าย
บาเวล (นอ.)
เอ๊ะ..? ชั้น..ชั้นชื่อ บาเวล.. /มองหน้าอีกฝ่าย
บาเวล (นอ.)
นะ-นายล่ะ.. นายเป็นใครกัน!? /ตัวสั่นเบาๆ
รีไวท์ (พอ.)
หึ ข้าชื่อรีไวท์ เจ้ามาจากไหนกัน? ข้าไม่คุ้นหน้าเจ้าเลยสักนิด คนต่างถิ่นรึ? /มองหน้าอีกฝ่ายกลับ
บาเวล (นอ.)
ชั้น.. ชั้นหลงมาจากไหนไม่รู้.. ละก็โผล่มาที่นี้ ช่วยพาชั้นไปที่ปลอดภัยได้มั้ย.. /ค่อยๆลุกขึ้นช้าๆ
รีไวท์ (พอ.)
ได้อยู่แล้วสิ บาเวล /ยิ้มอ่อนเบาๆ+ลุกขึ้นช้าๆ
รีไวท์ (พอ.)
งั้นเจ้าตามข้ามาละกันนะ ถ้าได้ยินเสียงอะไรบอกข้า เข้าใจรึไม่ /มองหน้าอีกฝ่าย
บาเวล (นอ.)
ขะ- เข้าใจค่ะ /พยักหน้าเบาๆ
บาเวล (นอ.)
ว่าแต่.. ที่นี้คือที่ไหนกัน..? /เดินข้างๆอีกฝ่าย
รีไวท์ (พอ.)
ที่นี้คือ เมืองซามิทสึ เมืองนี้น่ะมีแต่คนมีเวทมนต์ทั้งนั้น /เดินไปพูดไป
บาเวล (นอ.)
งั้นสินะคะ..? /แก้มป่องเบาๆ
รีไวท์ (พอ.)
ถึงปราสาทของข้าแล้ว /หันไปยิ้มให้อีกฝ่ายเบาๆ
บาเวล (นอ.)
อื้อ.. /ยิ้มกริ่ม
รีไวท์ (พอ.)
หึ งั้นตามข้ามาละกัน /เดินเข้าปราสาท
บาเวล (นอ.)
โห่ว~.. เขาต้องรวยแค่ไหนล่ะเนี่ย ใหญ่โตมโหฬารขนาดนี้ /อ้าปากค้างกับสิ่งที่ตนเห็น
บาเวล (นอ.)
ทั้งชีวิตชั้นไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้! /มองรอบๆ
รีไวท์ (พอ.)
เอ่อ.. เจ้าโอเครึป่าว
บาเวล (นอ.)
อื้อๆๆ! ชั้นโอเคน่ะ! /พยักหน้าเบาๆ
โอชิ (พพอ.)
เฮ้ ดูสิใครมาน่ะ? /เดินลงมาจากชั้นสอง
ลาล่า (พพอ.)
สมาชิกใหม่หรออ~! /เสียงแจ๋วมาแต่ไกล
รีไวท์ (พอ.)
หึ.. ไง มาแล้วหรอลาล่า โอชิ /หันไปมองทั้งคู่
ลาล่า (พพอ.)
ก็ใช่สิ๊~ ถ้าไม่มาแล้วจะยืนอยู่ตรงนี้หรอ /ทำหน้ากวนตีน
โอชิ (พพอ.)
หึหึ บ้าบอไปใหญ่กันแล้ว ละเจ้าคือใครกัน /หันมามองที่บาเวล
บาเวล (นอ.)
เอ่อ.. สวัสดีค่ะ..? /มองอีกฝ่าย
บาเวล : ควรทำตัวยังไงล่ะเนี่ย!!!!
ฝากกดไลค์ให้ด้วยนะค้าบบ ขอบุที่เข้ามาอ่านนะคับ ผิดพลาดตรงไหนแจ้งได้เลยน้าา
ข้าก็มีเวทมนต์เหมือนกันหรอ?
บาเวล (นอ.)
ชั้นโผล่มาที่ไหนก็ยังไม่รู้
บาเวล (นอ.)
อยากกลับไป..แล้วแฮะ.. /เหลือบมองข้างนอกหน้าต่าง
บาเวล (นอ.)
หื้อ? นั้นใครน่ะ? /มองที่หน้าต่าง
โคโรล (นร.)
/หันไปมองที่บาเวล
บาเวล (นอ.)
เอ๊ะ!? เขาเห็นเราแล้ว /สะดุ้งเบาๆ
โคโรล (นร.)
นั้นใครกัน?? /มอง
โคโรล (นร.)
เอ๊ะ? พี่รีไวท์!? /วิ่งไปหา
รีไวท์ (พอ.)
หื้อ? ว่าไงโคโรล /มองอีกคน
บาเวล (นอ.)
/มองผ่านจากหน้าต่าง
โคโรล (นร.)
ข้าคิดถึงท่านมากๆเลยค่ะ รีไวท์ /พุ่งเข้ากอด
รีไวท์ (พอ.)
อย่ามาแตะข้านะ /สบัดออก
โคโรล (นร.)
เอ๋?.. ทำไมล่ะคะ! /เกาะแขน
รีไวท์ (พอ.)
ข้า.. ไม่ชอลให้ใครมาแตะต้องตัวข้า /สบัดแขนอีกคน
โคโรล (นร.)
ชิ! ฝากไว้ก่อนเถอะ! /เดินหนี
บาเวล (นอ.)
/มองอยู่บนห้อง
บาเวล (นอ.)
ทำไมมันหลับยากแบบนี้นะะ! /นอนบ่นคนเดียว
คนอื่นในปราสาทนั้น นอนหลับสนิทกันไปหมดแล้ว เหลือแค่บาเวลคนเดียวนั้นเองง
บาเวล (นอ.)
ออกไปเดินเล่นข้างนอกดีกว่า..
บาเวล (นอ.)
/เดินออกจากห้อง
บาเวล (นอ.)
/เดินไปยังสวนหลังปราสาท
บาเวล (นอ.)
/เงยหน้ามองพระจันทร์
บาเวล (นอ.)
ทำไมชั่งสวยงามจริงๆ~ /พึมพำคนเดียว
ทันใดนั้น รีไวท์ก็เดินมาพอดี
รีไวท์ (พอ.)
เอ๋? บาเวล..? /มองอีกคน
รีไวท์ : ทำไมเจ้าถึงสวยได้ขนาดนี้.. คุ้นๆจังเลยแฮะ เหมือนน้องสาวของข้า..ที่เสียไปแล้ว
บาเวล (นอ.)
หื้ออ?? /หันไปมองที่รีไวท์
บาเวล (นอ.)
เอ่อ.. ทำไมยังไม่นอนอีกล่ะรีไวท์?
รีไวท์ (พอ.)
ข้าไม่ง่วงน่ะ แล้วเจ้ามาทำอะไรข้างนอกดึกๆแบบนี้
รีไวท์ (พอ.)
รู้มั้ยมันอันตรายน่ะ? /เดินเข้าไปหา
รีไวท์ (พอ.)
สวนหลังปราสาทยิ่งมีสัตว์ร้ายอยู่เยอะพอสมควรเลยล่ะ /มองบาเวล
บาเวล (นอ.)
นายโม้รึป่าว /แก้มป่อง
บาเวล (นอ.)
ก็ไม่เห็นมีอะไรเลย /มองรอบๆ
ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าที่หนักแน่น ก็ปรากฏขึ้น
บาเวล (นอ.)
นี้นายได้ยินเสียงอะไรรึป่าวน่ะ /หันไปมองรีไวท์
รีไวท์ (พอ.)
เสียง? เสียงอะไรกัน?
คีย์ (วร.)
ข้าว่าอยู่แล้วเชียวว ว่าต้องมีมนุษย์~ /เดินออกมาจากมุมมืดของสวน
คีย์ (วร.)
โธ่ๆ~ มีตั้งสองคนด้วยสิ~ /มองไปยังทั้งคู่
บาเวล (นอ.)
เอ๊ะ!? เจ้าเป็นใครกัน? /มอง
รีไวท์ (พอ.)
วายร้ายน่ะ /จับดาบที่ตนพกมา
รีไวท์ (พอ.)
บาเวล อยู่ใกล้ๆข้าไว้นะ /หันไปมองบาเวล
บาเวล (นอ.)
อะอื้อ! /พยักหน้าเบาๆ + หลบอยู่หลังรีไวท์
คีย์ (วร.)
เอ๋~ มนุษย์ผู้หญิงคนนั้นก็น่ารักดีแฮะ~ข้าขอหน่อยละกัน! /พุ่งตัวเข้ามาอย่างรวดเร็ว
รีไวท์ (พอ.)
/จับดาบออกมา + ฟันไปที่แขนของวายร้าย
บาเวล (นอ.)
เอ๊ะ!? /มองด้วยความตกใจ
บาเวล (นอ.)
อะเอ่ออ..! รี-รีไวท์ /มองไปยังวายร้ายคนนั้น
คีย์ (วร.)
โอ๊ะ!! ข้าขอดีๆทำไมต้องลงมือกันด้วยน่าา~ งั้น~ลองเอานี้ไปกิน /ใช้เวทมนต์วายร้ายทุบใส่รีไวท์อย่างแรง
รีไวท์ (พอ.)
/กอดบาเวลไว้ + ใช้เวทมนต์เกาะป้องกัน
บาเวล (นอ.)
เอ๊ะ!? /มองรีไวท์
บาเวล : ทำไมถึงหล่อได้ขนาดนี้!!
คีย์ (วร.)
ชิ!! ใกล้จะรุ่งสางแล้ว! ข้าต้องรีบไปแล้ว!
คีย์ (วร.)
/วิ่งอย่างรวดเร็วเพื่อหนีแสงของพระอาทิตย์
รีไวท์ (พอ.)
ฟิ้วว~.. เจ้าเป็นอะไรรึไม่? /มองไปยังบาเวล
บาเวล (นอ.)
ชะ- ชั้นโอเคดีไม่เป็นไรเลยย! /พยักหน้าๆ+ยิ้มแฉ่งให้อีกฝ่าย
บาเวล (นอ.)
เอ๋!! อย่ามองชั้นก้วยสายตางั้นสิ /มองกลับบ
บาเวล (นอ.)
ชั้นกลัวน่ะ..! /ยิ้มแห้ง
รีไวท์ (พอ.)
หึๆ จริงสินี้ใกล้จะรุ่งสางแล้ว /มองท้องฟ้า
รีไวท์ (พอ.)
เจ้ากลับเข้าปราสาทก่อนเถอะ..? /มองอีกคน
บาเวล (นอ.)
อื้อได้! /พยักหน้า
โคโรล (นร.)
เอ๊ะ?.. หล่อนเป็นใครกัน?!
บาเวล (นอ.)
เธอคุยกับใครหรอ? /มอง
โคโรล (นร.)
คุยกับหล่อนนั้นแหละ /มองกลับ
โคโรล (นร.)
ทำไมถึงได้กล้ามาแย่ง รีไวท์ของข้าย่ะ! /กอดอก
โคโรล (นร.)
รู้ปะ เขารักชั้นคนเดียวย่ะ หล่อนไม่ต้องเสร่/อ /มองจิก
บาเวล (นอ.)
เอ่ออ?? /มองกลับ
บาเวล : อยู่ๆก็โดนด่า อะไรวะเนี่ยยย!?
บาเวล (นอ.)
โทษนะ ชั้นไปแย่งคนของเธอไปตอนไหนกัน ชั้นแค่คนรู้จักกับรีไวท์ก็เท่านั้นเอง
บาเวล (นอ.)
ไม่ต้องด่าชั้นซะขนาดนี้ก็ได้นะจะ
วีร่า (พพอ.)
นี่ๆๆๆ! อย่าพึ่งทะเลาะกันสิ /วิ่งเข้ามา
แม็กซ์ (พพอ.)
มีอะไรกันน่ะ? /ยืนมองจากด้านบน
แม็กซ์ (พพอ.)
เสียงดังเสียจริงเลย /มอง
โคโรล (นร.)
ชิ ฝากไว้ก่อน บาเวล! /มอง
วีร่า (พพอ.)
อย่าใส่ใจกับนางเลย นางก็เป็นแบบนี้มาตั้งนานแล้วแหละ
วีร่า (พพอ.)
ใครเข้าใกล้รีไวท์ไม่ได้เลยล่ะ
วีร่า (พพอ.)
อย่าถือสานางเลย
บาเวล (นอ.)
อื้อ ไม่หรอก /ส่ายหน้าเบาๆ
บาเวล (นอ.)
ชั้นมาอยู่ที่ไหนกันล่ะเนี่ย..
บาเวล (นอ.)
มันวิเศษไปหมดเลยแฮะ..
บาเวล (นอ.)
แต่ชั้นก็คิดถึงที่ที่ชั้นจากมาอยู่ดี..
บาเวล (นอ.)
/นั่งคุยคนเดียว
ลาล่า (พพอ.)
อ้อ! บาเวลนี้เอง ข้าก็คิดว่าใครกัน
ลาล่า (พพอ.)
มานั่งทำอะไรหรอ?
ลาล่า (พพอ.)
/นั่งลงข้างๆ
บาเวล (นอ.)
ไม่มีไรหรอก /ยิ้มแห้ง
บาเวล (นอ.)
แค่มานั่งทบทวนอะไรบางอย่างน่ะ
โคโรล (นร.)
อ้าวว มาอยู่นี้นี่เอง
โคโรล (นร.)
นี้ยัยลาล่า ถอยไปก่อนข้ามีเรื่องขะคุยกับบาเวล
ลาล่า (พพอ.)
อะอื้ม ข้าไปก่อนนะ /เดินออกไป
บาเวล (นอ.)
อะอื้อ /โบกมือ
บาเวล (นอ.)
มีอะไรรึป่าว โคโรล
โคโรล (นร.)
ไม่มีอะไรหรอกน่ะ
โคโรล (นร.)
แค่จะมาท้าทายกับเจ้า /ยิ้มมุมปาก
โคโรล (นร.)
ลองกันสักยกมั้ยล่ะ ยัยบาเวล
บาเวล (นอ.)
คิดว่าข้ามาใหม่ละ คิดว่าข้าจะกลัวเจ้าหรอกหรอ
โคโรล (นร.)
หึ ท้าทายข้าดีนิ
โคโรล (นร.)
ลองดูกันสักตั้ง! /หยิบดาบออกมา
บาเวล (นอ.)
หึหึ— เธอคิดผิดแล้วล่ะ /ยิ้มมุมปาก
ทันใดนั้นเอง แสงสว่างเปล่งประกายออกมาจากตัวของ บาเวล
บาเวล (นอ.)
เอ๋..? แสงนี้มัน..? /มองตนเอง
โคโรลเองก็เปล่งแสงพลังออกมา
บาเวล (นอ.)
คิดว่าข้ากลัวมากหรอก? หึหึ /มองโคโรล
บาเวล (นอ.)
/เปล่งแสงพลังออกมา
ทันใดนั้นเอง โคโรลก็ได้นึกถึงความทรงจำเก่าๆ ของ น้องสาวคนนึง ที่หน้าคล้ายๆกับบาเวลเลยด้วยซ้ำ
โคโรล (นร.)
เอ๊ะ!? นะ-นั้นมัน.. /มองไปยังบาเวลอย่างตกใจ
โคโรล (นร.)
บาบา..ร่า..?! /มองอีกฝ่ายอย่างตกใจ
บาเวล (นอ.)
เจ้าหมายถึงใครกัน..?
บาเวล (นอ.)
หึ— ไหนบอกจะสู้กับข้าไม่ใช่หรอ /ยิ้มมุมปาก
โคโรล (นร.)
หึ- /พุ่งตัวเข้ามาหาบาเวลอย่างรวดเร็ว
บาเวล (นอ.)
/ใช้พลังเวทของตัวเองโจมตีอีกฝ่ายเข้าทันที
โคโรล (นร.)
โอ้ย!! ร้อน!! /กระเด็นออกมา
รีไวท์ (พอ.)
นี้ๆๆ!! พวกเจ้าทำอะไรกันน่ะ-!
รีไวท์ (พอ.)
เอ๊ะ..? บาเวล.?
บาเวล (นอ.)
อะเอ๊ะ..! รีไวท์ /หันไปเหลือบมอง
บาเวล (นอ.)
มะ-เมื่อกี้เอ่ออ..?!
แสงที่เปล่งประกายออกมาจากตัวบาเวลก็ได้จางหายไปกับตา
ผิดพลาดตรงไหน แจ้งด้วยนะคะ TT ถ้าไม่สนุกก็ขออภัยด้วยนะคะ พอดี หัดแต่งค่ะ แงง TT
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
