นายตัวร้ายที่รัก
ตอนที่1
เรื่องรามจองทั้งสองในวัยเด็ก
ได้มีเสียงของเด็กน้อยคนหนึ่ง
นอ.(ตอนเด็ก)
คุณพ่อคุณแม่ฮะหนูขอไปเล่นได้ไหมฮะ
พ่อ(นอ.)
ได้สิครับแต่อย่าไปไหนไกลนะครับเข้าใจไหม
นอ.(ตอนเด็ก)
รับทราบฮะ.เดินออกไป
ได้มีเด็กน้อยคนหนึ่งได้ออกไปเล่นและได้เจอกับเด็กคนหนึ่งที่ตามตัวมีแต่รอยแผล
นอ.(ตอนเด็ก)
นี้ๆนายเป็นอะไรไหมฮะ
เด็กน้อยปริศนา
มะ……….ไม่เป็นไรครับ
นอ.(ตอนเด็ก)
ทำมั้ยตัวมีแต่รอยแผลแบบนี้ละฮะ
เด็กน้อยปริศนา
ผมหนีออกจากบ้านมานะครับเลยโดนทุบตีจากนักเลง
นอ.(ตอนเด็ก)
นายลุกไหวไหมฮะเค้าจะให้แม่เค้าทำแผลให้
นอ.(ตอนเด็ก)
ไปกันเถอะเถอะฮะ.ช่วยพยุงอค.
แอดลืมบอกนะค่ะทั้งสองอายุห่างกัน2ปี
ได้มีเด็กน้อยได้เรียกผู้เป็นแม่ของตน
นอ.(ตอนเด็ก)
แม่ฮะมีคนบาดเจ็บฮะช่วยทำแผลให้เค้าหน่อยได้ไหมฮะ
แม่(นอ.)
ตายแล้วทำมั้ยมีแต่รอยแผลเยอะแบบนี้ละ
แม่(นอ.)
มานี้มาแม่ทำแผลให้
แม่(นอ.)
.ทำแผลให้เด็กปริศาน
แม่(นอ.)
เสร็จแล้วละ เรามาจากไหนหื้อ
เด็กน้อยปริศนา
ผมมาจากบ้านตรงข้ามคุณน้าครับ
นอ.(ตอนเด็ก)
แม่ฮะพี่เค้าเป็นไงบ้างฮะ
แม่(นอ.)
ดีขึ้นแล้วจ๊ะแม่จะไปส่งพี่เขาที่บ้านข้างๆหนูจะไปด้วยไหมคะ
แม่(นอ.)
ไปกันเถอะทั้งสองคน
ทั้งสองแม่ลูกได้ไปส่งเด็กน้อยปริศานตนนั้นและแล้วทั้งสองจึงได้ทำความรู้จักกันจนสนิทกันมากขึ้นมาเล่นด้วยกันทุกวันจนวันหนึ่งเด็กปริศานคนนั้นได้ย้ายบ้านไม่ได้บอกเด็กน้อยแต่ได้ให้ของสำคัญไว้เพื่อจะได้ตามหาเจอ
ตอนที่2
เต้(เพื่อน พอ.)
โย้ๆ เพื่อนๆที่น่ารักทุกคน
โช (เพื่อน พอ.)
ไอ้เต้มคงดูวางมากนะงานไม่มีทำหรือไง
เต้(เพื่อน พอ.)
มีแต่กูไม่ทำ
โช (เพื่อน พอ.)
กูขอให้บริษัทมคงล้มละลาย
เต้(เพื่อน พอ.)
ไอ้สัสโชมึงอย่าแช่งงี้ดิว่ะกูยิ่งเสียวๆอยู่
เดวิด(พอ.)
มาแล้วเสีองดังก็ออกไป
เต้(เพื่อน พอ.)
โถ่ๆเพื่อนวิดอย่าหงุดหงิดสิ~
เดวิด(พอ.)
อย่ามาเรียกวิดเชยๆ
โช (เพื่อน พอ.)
มึงก็ไปกวนมันเนอะเต้
เดวิด(พอ.)
มึงมานี้มีไรไอ้เค้
โช (เพื่อน พอ.)
นั้นดิร้องวันพันปีไม่เคยจะมา
เต้(เพื่อน พอ.)
กูมาชวนพวกมึงไปตี้กันไงคืนนี้
โช (เพื่อน พอ.)
แต่มึงพักหน่อยก็ดีนะไอ้เดวิด
เต้(เพื่อน พอ.)
นั้นดิทำงานไปด้วยตามหาคนไปด้วยไม่เหนื่อยหรือไง
เดวิด(พอ.)
พวกมึงนี้ยุ่งกันจริงๆ
โช (เพื่อน พอ.)
พวกกูเป็นห่วงไงอยากให้มึงพักบ้าง
เต้(เพื่อน พอ.)
ใช่~คืนนี้กูเลี้องเองถ้ามึงไป
เต้(เพื่อน พอ.)
ต้องแบบนี้สิ
โช (เพื่อน พอ.)
ไปกันกี่ทุ่มว่ะ
เต้(เพื่อน พอ.)
สัก 20:00 มั้ย
เดวิด(พอ.)
ดี กูจะได้เครียร์งานให้เสร็จ
เต้(เพื่อน พอ.)
กูไปก่อนนะเลขากูตามแล้ว
เต้(เพื่อน พอ.)
.เดินออกจากห้อง
โช (เพื่อน พอ.)
กูหนักใจกับมันจริงๆ
เดวิด(พอ.)
เสียงหัวเราะของกลุ่มไงดีกว่ามันไม่ยิ้มกว่าจะกลับมายิ้มได้ก็นานพอสมควร
โช (เพื่อน พอ.)
อย่าได้ให้เจอไอ้เหี้ยนั้นนะกูจะกระทืบให้
เดวิด(พอ.)
เอาเถอะเรื่องมันผ่านไปแล้วปล่อยไป
เดวิด(พอ.)
แต่เจอมันก็คงไม่รอด
เดวิด(พอ.)
ทำงานต่อจะได้เสร็จ
ตอนที่3
เต้(เพื่อน พอ.)
โหลๆ มีใครอยู่ไหม~
โช (เพื่อน พอ.)
ไอ้เต้มึงจะรัวแชททำห่าอะไร ห๊ะ!
เดวิด(พอ.)
โทรศัพท์กูเหมือนเจ้าเข้า
เต้(เพื่อน พอ.)
ก็ไม่มีใครตอบกุสักคนนิ
เต้(เพื่อน พอ.)
เอ้า ที่เรานัดกันไปตี้ไงจำไม่ได้หรอ
เดวิด(พอ.)
สมองปลาทองก็แบบนี้ละน่า
โช (เพื่อน พอ.)
ไอ้สัสได้ที่และเอาใหญ่เลยนะพวกเวร
โช (เพื่อน พอ.)
เกลียดมึงสองคนว่ะ
เต้(เพื่อน พอ.)
เหมือนกูรักมึงตายละ
เดวิด(พอ.)
จะไปไหมผับเนี่ยคุยกันอยู่ได้
เต้(เพื่อน พอ.)
องค์พ่อลงว่ะโช
โช (เพื่อน พอ.)
กูก็ว่างั้นถึงว่าเสียวสันหลังแปลกๆ
เดวิด(พอ.)
เอาคืนกูหรือไงไอ้สองตัวบาท
เต้(เพื่อน พอ.)
ไงพวกกูเป็นสองตัวบาทได้
โช (เพื่อน พอ.)
นั้นดิ กูก็ว่า
เต้(เพื่อน พอ.)
ชั่งมันๆ แชร์ชุดกันพวก
โช (เพื่อน พอ.)
กูก่อนก็ได้
โช (เพื่อน พอ.)
มาทีหลังแต่ชุดพร้อมตกเหยื่อไม่ไหว
เต้(เพื่อน พอ.)
ใครไปที่หลังเลี้ยงนะเว้ย
โช (เพื่อน พอ.)
ไหนบอกจะเลี้ยง
เต้(เพื่อน พอ.)
ไม่รู้ไม่ชี้~
เต้(เพื่อน พอ.)
พ่อไม่มาตอบพวกกูเลยว่ะไปแล้วแน่ๆ
โช (เพื่อน พอ.)
กูก็ว่างั้น
เดวิด(พอ.)
เหลือมึงสองตัวรีบมา
เดวิด(พอ.)
ปิดแชทที่กูใครต่อตาย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
