โอเมก้าก็หล่อได้ป้ะ?[Omagaverse]

Episode 1

คำเตือน!!!*(โปรดอ่านก่อนนะคะ)เนื้อเรื่องมีNc+หรือเนื้อ18+และมีคำหยาบคายใครรับไม่ได้หรืออายุไม่ถึง18ปีก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ

Episode 1

การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

คุโมะ โระคุ [Omega]

น..น..นี่มัน...

คุโมะ โระคุ [Omega]

เกิดอะไรขึ้นเนี่ยยยยย??!!!//ตกใจสุดขีด

ข้างห้อง:โอ้ยยยยยย!!!คนจะนอน!!!//ตะโกน

คุโมะ โระคุ [Omega]

อึก!น..นี่มัน...ค่อนข้างที่จะ...แบบว่า...

กลิ่นดอกไฮเดนเยียของ"อัลฟ่ายีนส์เด่น"หอมฟุ้งไปทั่วห้อง

คุโมะ โระคุ [Omega]

แฮก..อึก!แฮก..!(ความรู้สึกนี้มัน...ไม่สิ!เป็นไปไม่ได้!)//เครียดจนหน้าซีด

ชายหนุ่มร่างหนารู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงฉับพลันอันยิ่งใหญ่เกี่ยวกับตัวเขาได้ทันทีเมื่อตัวเขานั้นมีปฎิกริยากับฟีโรโมนเก่าที่หอมฟุ้งไปทั่วห้อง

คุโมะ โระคุ [Omega]

แฮก...แฮก!(ไม่จริงน่า!ไม่สิ!ไม่!นี่มันแค่อาการรัทเท่านั้น!)

ถึงจะปฎิเสธตัวเองสักแค่ไหนแต่ความรู้สึกกลับเตือนเขาตลอด

ว่าตอนนี้ตัวเขานั้น

"ไม่ใช่อัลฟ่าอีกต่อไปแล้ว"

Omegaverse

To be continued...

Episode 2

เรื่องราวที่ถูกเริ่มต้น

คุโมะ โระคุ [Omega]

อึก!(ไม่!ไม่..เอาหน่า!)

บางครั้งอาจเป็นเพราะฉันกำลังฝันอยู่?

หรืออาจเป็นเพราะรู้สึกไปเอง?

หรืออาจจะมีโอเมก้าตัวไหนสักตัวที่มันเข้ามาก็ได้นี่?

หรืออาจเป็นเพราะฉันโดนวางยาที่ไปผับเมื่อคืนกันแน่?

เพี๊ยะ!

น้ำหนักของเสียงบ่งบอกถึงแรงที่มือกระทำต่อใบหน้าเนียนใสอย่างจังจนเป็นรอยฝ่ามือ

คุโมะ โระคุ [Omega]

(สมอง!!อย่าคิดอย่างนั้นดิ่!)//ตบหน้าของตัวเองเพื่อเรียกคืนสติ

คุโมะ โระคุ [Omega]

(เอาล่ะ!ลุกขึ้นได้แล้วไอเจ้างั่ง!เลิกดราม่าได้แล้ว!ทั้งหมดนี้นายแค่คิดไปเองเพียงแค่นั้น!!)//น้ำตาคลอเบ้า

อยู่ๆน้ำสีใสก็ค่อยๆเอ่อล้นออกมาจากเบ้าตาทีละเล็กทีละน้อยอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

คุโมะ โระคุ [Omega]

(คุณพ่อ...)

ความเครียดและความกลัวที่ถูกเติมเต็มเข้าไปจน...

ตึกตัก!..ตึกตัก!ตึกตัก!ตึกตัก!

หัวใจเต้นแรงและสั่นคลอนจนบางครั้งอาจฟังดูเป็นเสียงโครมคราม

คุโมะ โระคุ [Omega]

(ถ้าเป็นอย่างที่สัญชาตญาณคิดจริงๆล่ะ?)//สั่นกลัว

คุโมะ โระคุ [Omega]

(และถ้าคุณพ่อรู้เรื่องนี้จะเป็นยังไงกันนะ..?)

ภาพความทรงจำเก่าๆปนภาพสมมุติเรื่องราวที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคตหากผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็น"พ่อ"รู้เข้าถูกฉายซ้ำๆวนไปวนมา

กึก!

ความรู้สึกที่ทุกอย่างรอบๆตัวหยุดอย่างกระทันหันเหมือนให้คิดไตร่ตรองในช่วงเวลาที่เปรียบเหมือนชีวิตของตัวเองทั้งชีวิตถูกห้อยไว้อยู่กับการตัดสินใจนี้

คุโมะ โระคุ [Omega]

(เอาไงดีล่ะ?)

คุโมะ โระคุ [Omega]

(จะใช้ความคิดโง่ๆอย่าง"ฆ่าตัวซะตอนนี้เลยจะดีไหม?")

คุโมะ โระคุ [Omega]

(หรือจะใช้ชีวิตอย่างนี้...อย่างที่ต้องตกนรกทั้งเป็นนี่?)

คุโมะ โระคุ [Omega]

เดี๋ยวสิ...//ยิ้มอย่างคิดสนุก

คุโมะ โระคุ [Omega]

ไหนๆก็เป็นอย่างนี้แล้ว

คุโมะ โระคุ [Omega]

"งั้นก็สร้างตัวตนใหม่ขึ้นมาซะสิ"

เป็นความคิดที่"โครตโง่เลย"

ไม่สิให้พูดตรงๆคือ...

"ไม่มีคนสติดีๆที่ไหนเขาทำกัน"

หรือว่านี่อาจเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวทั้งหมดกันนะ?

Omegaverse

To be continued...

Episode 3

หมัดเท่านั้นที่แก้ปัญหาได้ทุกอย่าง

เช้าวันต่อมา...

หน้าประตูบานใหญ่ซึ่งเป็นทางเข้าของโรงเรียนมัธยมสุดไฮโซที่ถูกให้ชื่อว่า"อาชิโกร์"

คุโมะ โระคุ [Omega]

(เดี๋ยวนะ...)//ตัวเกร็งสุดๆ

คุโมะ โระคุ [Omega]

(ไม่น่ามาเลยเรา...)//กรี๊ดร้องอย่างสุดเสียงภายในใจ

สายตากับเสียงซุบซิบที่คอยเสียดสีชายหนุ่มมัธยมปลายปี1อย่างโระคุด้วยความตื่นเต้นและแปลกใจราวกับได้ของเล่นใหม่และความสมเพช

คุโมะ โระคุ [Omega]

(ให้ตายเถอะ!ลืมไปซะสนิทเลยว่าไอโรงเรียนบ้านี่ส่วนใหญ่มันมีแต่อัลฟ่า!!)

คุโมะ โระคุ [Omega]

(โอ้ยยยย!!ละยิ่งดังอยู่ด้วยสิเรา!)//ไม่กล้าเดินเข้าไปข้างในโรงเรียน

คุโมะ โระคุ [Omega]

(คิดอะไรอยู่วะเมื่อวาน!ไองั่งเอ้ยๆ!เป็นความคิดที่โครตโง่เลย!!)

คุโมะ โระคุ [Omega]

อ๊าส์~!!//สะดุ้ง

รูปทรงกลมมนของท่อนร่างโดนบีบอย่างแรงจนชายหนุ่มโอเมก้าเผลอร้องเสียงหลงอย่างแหลมใส

คนในโรงเรียน:ฮ่าฮ่าฮ่า~!//พากันหัวเรอะอย่างกลั้นไม่อยู่

คุโมะ โระคุ [Omega]

(แม่งเอ้ย!!ใครมันทำวะ!กูจะฆ่าแม่งให้ตาย!!!)//ถึงจุดเดือดขั้นสุด

คนในโรงเรียน:เมื่อกี้ได้ยินป้ะ~?เสียงครางแม่งโครตใสอ่ะ ฮ่าฮ่าฮ่า~!

คนในโรงเรียน:ทรงแม่งโครตเด้งเลยว่ะ คิกคิก~//ทำมือล้อเลียนทรงกลมมนท่อนล่างของโระคุ

คนในโรงเรียน:ถ้าโดนรุมโทรมแม่งจะขนาดไหนวะ~?ฮ่าฮ่าฮ่า~!

จากแค่เพียงแค่เสียงซุบซิบนินทากลับกลายเป็นเสียงครึกโครมเต็มไปด้วยเสียงหัวเรอะและคำพูดเสียดสีอย่างโจ่งแจ้ง

พลั่ก!!

หมัดต่อยเข้าไปที่เบ้าหน้าของชายคนหนึ่งที่พูดพล่อยๆออกมาอย่างจังเหมือนอย่างเชือดไก่ให้ลิงดู

เบนจิโระ บาระ [Alpha]

เฮ้ย!มาพูดอย่างนี้กับเพื่อนของพี่เป็นเด็กไม่ดีเลยนะครับ//ต่อยคนที่พูดเสียดสีโระคุ

รอยยิ้มที่ดุ๊กดิ๊กและเสียงแหบนิดๆที่เหมือนพึ่งตื่นนอนตลอดเวลาสุดเอกลักษณ์สามารถรู้ตัวตนได้แม้ว่าไม่ได้เห็นหน้าก็ตาม

คุโมะ โระคุ [Omega]

บ..บาระ...//ซึ้งใจ

หลังจากหมัดนั้นเพียงหมัดเดียวทุกอย่างก็เงียบลงอย่างสงบและจบลงที่

"ห้องปกครอง"

⚠️เพราะฉะนั้นอย่าหาทำกันนะจ้ะเด็กๆ⚠️

⚠️ย้ำอีกครั้ง!ทั้งหมดนี้เป็นเพียงนิยายที่เกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียนเพียงเท่านั้น!หากมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมโปรดรู้ไว้ว่าเป็นเพียงเพื่ออรรถรถเพียงเท่านั้นค่ะ⚠️

Omegaverse

To br continued...

ก่อนไปฝากกดติดตาม ig ด้วยนะคะ

Ig:mind_queen2251

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!