มีพญานาคสาวตนหนึ่งที่ชื่อว่านาคนารี นาคนารีเป็นลูกสาวคนสุดท้องของนางนาคอุสา และมีพี่สาวสองคน คนแรกชื่อนาคอุไร คนที่สองนาคอุรา แต่ด้วยนางอุสากลับรักพี่ทั้งสองมากกว่าน้องคนสุดท้อง แต่นารีก็ยังมีพ่อที่แสนดีที่เข้ามาปกป้องนารีอยู่ไม่ห่าง แถมยังหวงนารีมากอีกด้วย พญานาคตัวพ่อชื่อ นาคอุคำ เป็นพญานาคที่มีจิตใจอ่อนโยนมีเมตตาต่อมนุษย์ แต่ต่างกับอุสา นางอุสาที่มีความริษยา มุ้งร้ายต่อคนอื่นแม้แต่นาคนารีนางอุสาก็ยังเกลียดเลย และอุไรอุราก็ยังริษยาน้องสาวของตัวเองเลย นี่ท่านพ่อ!!!ทำไมท่านพ่อรักแต่นางนารีนั่น ทำไมไม่รักพวกเราบ้างเจ้าคะ ใช่ท่านพ่อไม่รักพวกเรา ท่านพ่อใจร้าย ข้าจะไปฟ้องท่านแม่!!!
ท่านแม่เจ้าคะ ท่านแม่!!!! มีอะไรเหรอลูกแม่ทั้งสองคือว่าท่านพ่อไม่รักลูกทั้งสองเลย กลับไปรักนังนารีนั่น ท่านแม่ลูกทั้งสองไม่ยอมนะเจ้าคะ ไม่ยอมลูกไม่ยอม ได้ๆแม่จะไปคุยกับพ่อของเจ้ารู้เรื่อง แล้วนาคอุสาก็ไปที่ตำหนักท้าวอุคำ เพื่อจะไปคุยกับสามีให้รู้เรื่อง มีอะไรรึน้องอุสา มีเจ้าค่ะ!!!น้องมีเรื่องอยากจะคุยกับท่านพี่ให้รู้เรื่อง เรื่องอะไรเหรอจ๊ะ ก็เรื่องไม่รักลูกทั้งสองไงล่ะเจ้าคะ ทำไมท่านพี่ทรงไม่รักลูกอุไรอุราเลยเจ้าคะ ทำไม!!!!นังนารีนั่นมันมีอะไรดีหนักหนา ถึงได้รักมันหัวปักปักหัวปำ นี่น้องอุสา!!!พี่ไม่ได้รักลูกไม่เท่ากันนะ แต่พี่รักนารีมาก นารีเป็นคนดี มีเมตตา ขยันมั่นเพียร ต่างกับอุไร อุราที่ไม่ทำอะไรเลย ชอบเอาเปรียบน้อง ริษยาน้อง แม้แต่เจ้าเองก็ไม่เคยสำนึกเลยสินะ ท่านพี่!!!!! ออกไปจากตำหนักของข้าบัดเดี๋ยวนี้ ไป!!!! กริ๊ด!!!! นางอุสาก็เดินออกไปด้วยความอาฆาตต่อสามีและนาคนารี ส่วนนารีก็อยู่บนตำหนักของตัวเองนั่งดูชมวิวทิวทัด แต่หารู้ไม่ว่ามีใครบางคนผลักนางลงไปข้างล่างที่มีป่าน้ำอยู่ สมน้ำหน้านางนารี แกอย่าหวังว่าจะมีชีวิตรอดกลับมาได้เลย ไปต/ยซะอย่ากลับมาที่นี่อีกเลยฮ่าๆๆๆๆ อุไรอุราและนางอุสาก็หัวเราะอย่างสะใจ โปรดติดตามตอนต่อไป
หลังจากนารีโดนผลักลงหน้าผาแล้ว นางก็ได้มาฟื้นที่ป่าที่มีต้นไม้ เถาวัลย์ขึ้นเต็มไปหมด
นางงงว่านางอยู่ที่ไหนกันแน่ มันเกิดอะไรขึ้นทำไมเรามาอยู่กลางป่าได้ ท่านพ่อท่านแม่!!!พวกท่านอยู่ที่ใดช่วยพาลูกลับบาดาลทีเจ้าค่ะ ท่านพ่อท่านแม่ พี่อุราพี่อุไรช่วยน้องเจ้าค่ะ นางนาคนารีก็ได้นั่งโศกาอยู่ข้างต้นไทรใหญ่ คณ่ะที่นางกำลังโศกาอยู่นั้น
ได้ยินเสียงรุกขเทวดาอยู่ในต้นไทรใหญ่ นางจึงถามไปว่า ท่านเป็นใคร แล้วรู้จักเราได้ไง!!??
เราคือรุกขเทวดา เป็นผู้ที่สิงอยู่ในต้นไทรแห่งนี้
เจ้ามีอะไรให้เราช่วยไหม มีเจ้าค่ะ!!! คือว่าข้าาาา
ข้าถูกผลักลงจากหอสูงใต้บาดาลมาเจ้าค่ะ แล้วใครผลักเจ้า ข้าก็ไม่รู้เหมือนเจ้าค่ะ ตอนนั้นข้ากำลังทำความสะอาดหออยู่นั้น อยู่ดีๆก็มือใครไม่รู้
มาผลักข้าตกลงไป พอข้าพื้นที่นี่ ข้าก็จำอะไรไม่ได้เลยเจ้าค่ะ แต่แหวนที่ท่านพ่อให้ก็หายไปด้วย
ถ้าแหวนของท่านพ่อหาย ข้าถูกเขี่ยนตีแน่ๆ
ที่แท้เรื่องก็เป็นแบบนี้นี่เอง ข้าถามเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย เจ้าอยากกลับไปเมืองบาดาลของเจ้าหรือไม่ อยากเจ้าค่ะ
ถ้าเจ้ากลับไป เจ้าคงโดนเล่นงานแน่ๆ เพราะแม่เจ้า พี่เจ้าเค้ามีความโลภอยู่ในตัว เขาเลยอิจฉาในตัวเจ้า เพราะพ่อเจ้ารักเจ้ากว่าพี่ๆทั้งสองคนอีก เลยเกิดเป็นที่ริษยาของพี่ๆทั้งสองคนเป็นอย่างมาก
เค้าจึงจะหาทางกลั่นแกล้งเจ้าทุกวิถีทาง แต่ก็ไม่สำเร็จ พี่เจ้าทั้งสองจึงไปหาพ่อ แล้วเกิดทะเลาะกับพ่อ เลยไปฟ้องแม่ สามแม่ลูกวางแผนเพื่อจะกำจัดเจ้า ไปให้พ้นเมืองบาลงดาล คนที่ผลักเจ้าก็คือ แม่ของเจ้านั่นแหล่ะ
แม่!!!แม่เป็นคนผลักข้ารึ พอนารีได้ยินแบบนั้นก็เสียใจเป็นอย่างมาก ทำไมแม่ต้องทำกับข้าแบบนี้ด้วย แม่จะฆ/่า ข้ารึ ฮือๆๆๆ นารีก็ร้องไห้โฮออกมาด้วยความเสียใจ และพี่เจ้าก็มีส่วนร่วมที่จ่ะฆ/่าเจ้าด้วย
นารีได้ยินแบบนั้นก็เกิดความอาฆาตพยาบาทต่อพี่สาวทั้งสองและมารดาผู้ให้กำเนิดด้วย
ท่านแม่อุสา ท่านพี่อุไร ท่านพี่อุรา ท่านทั้งสามจำคำข้าไว้ให้ดีเลยนะ ข้าจะไม่ให้อภัยพวกท่านทั้งสามและพวกท่านจะไม่วันสมหวัง ถ้าท่านแม่ยุยงท่านพ่อข้าขอให้ ท่านพ่อเกลียดชังในตัวท่านแม่
ถ้าพี่ทั้งสองมีคู่ครองข้าขอให้คู่ของท่านพี่ทั้งสองทิ้งท่านพี่ไป และขอให้ใบหน้าของพี่ทั้งสองมีแต่แผลเต็มหน้า หลังจากนารีสะบดคำสาปแช่งขึ้นมานางนารีก็ร้องไห้แถบขาดใจ รุกขเทวดาก็เกิดความสงสารนาคนารีอย่างเห็นใจฝากติดตามด้วย
เอาอย่างงี้!!!ข้าจะแนะนำทางให้เจ้าไปเจอหมู่บ้านหุบเขาก็แล้วกันนะ!! จริงเหรอเจ้าคะ แล้วหมู่บ้านหุบเขาอยู่ที่ใดรึ ก็อยู่แถวๆนี้แหล่ะ ค่อยเดินทางไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็เจอหมู่บ้านเองนั่นแหล่ะ
แต่ว่าชาวบ้านที่นั่นจะไม่ทำร้ายข้านะท่าน ไม่หรอกชาวบ้านที่นั่นเขาไม่ทำร้ายหรอก เขาเป็นมิตรกันทุกคน และพวกเขาก็ชอบช่วยเหลือคนที่ผ่านไปผ่านมาที่หมู่บ้านด้วยนะ ผู้นำหมู่บ้านชื่อผู้ใหญ่เรือง เขาเป็นคนมีเมตตา เขาอาจจะช่วยเจ้าได้ นาคนารีเจ้าควรออกเดินทางได้แล้ว ก่อนจะมืดค่ำนะ!!
ขอบพระคุณเจ้าค่ะท่านรุกขเทวดา ที่ไว้ชีวิตข้า
ข้าขอออกเดินทางก่อนนะเจ้าคะ หลังนารีได้คำปรึกษาจากรุกขเทวดาประจำต้นไทร นางก็ได้ออกเดินทางเข้าสู่ป่าพงไพร ในป่าพงไพรใหญ่นี้ มีแต่สัตว์ดุร้ายเช่น เสือ งู แมลง จระเข้ ไม่เว้นแม้กระทั่งสิ่งลี้ลับในป่าใหญ่ นารีจึงค่อยๆเดินทางตามหาหมู่บ้านหุบเขา แต่ก็ไม่เจอ จึงได้นั่งพักอยู่ใต้มะเดื่อใหญ่ แล้วคิดทบทวนเรื่องที่เกิดขึ้นกับนาง
ทำไมชีวิตข้าต้องมาเจออะไรแบบนี้ ทำไมชีวิตข้ามีแต่เฮงซวยนะ ทำไมกัน ทำไม!!!!อึก!! นางนารีก็นั่งโศกาอีกรอบ โดยบ่นกับตัวเองว่า ชีวิตหนอ ชีวิต
ชีวิตนี้เหมือนมีกรรม ลูกไปทำเวรทำกรรมไว้กับใคร ชีวิตลูกได้เป็นเช่นนี้ ข้าไม่อยากจะมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว ถ้าชาติหน้ามีจริง ขอให้ชีวิตข้าได้มีความสุขด้วยเถิด นางพูดด้วยทั้งน้ำตา
และนางก็นึกถึงนางอุสาและพี่ๆทั้งสอง ก็เสียใจและน้อยใจแม่มากๆที่แม่ของตนไม่รักตนเหมือนพี่ทั้งสอง เลยเก็บความคับแค้นใจไว้ในอก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เพียงทำเป็นเงียบไว้เท่านั้น นางจึงเผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว พอนางตื่นขึ้นมา นางก็พบว่าตนอยู่ในกระท่อมของใครก็ไม่ทราบได้ นางจึงเห็นคนในหมู่บ้าน มุงดูตนอยู่ แล้วนางถามว่า ใช่หมู่บ้านหุบเขาไหมจ๊ะ ชาวถามตอบกลับมาว่า
ใช่จ่ะ ที่นี่หมู่บ้านหุบเขา พวกเราอยู่ที่นี่มานานแล้วนางนาคนารีจึงดีใจมากที่ได้เจอหมู่บ้านสักที
(โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะเราลงวันล่ะ1ตอน)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
