ไอระบบสุดเฮงซวย!! - ดาวน์โหลดนิยาย PDF

Chapter0/0

⚠️ คำเตือน⚠️

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน แต่งเพื่อความบันเทิงเท่านั้น

นิยายเรื่องนี้เหมาะสำหรับ 18 ปีขึ้นไป ใครอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วย

enjoy

เริ่มเรื่อง

ชื่อ : มาไค (หนุ่มน้อยวัยใส หล่อ รวย อายุอยู่ที่เลข3..3?ปี)

ใครบอกแก่ตบปากแตก!! ถ้ายังไม่มีสามีเป็นตัวเป็นตน ถือว่าผมเป็นหนุ่มวัยใสอยู่วันยังค่ำ!! ถึงจะบอกว่าโสด..แต่ก็มีคนตามเยอะละนะ

ถึงจะเคยเปิดใจคบใคร แต่ผ่านไปได้แค่วันเดียว... ก็ผลักไสไล่ส่งเขาซะงั้น เพราะคบใครก็มีแต่ความชิบหายเฮงซวยยยยย!!!!

ติ่งงงงงงงง!!! ** เสียงโฆษณา ในโทรศัพท์ดังขึ้น โดยอัตโนมัติ

[ ชาตินี้คุณแฮปปี้แล้วหรือยัง? ถ้ายังโหลดเลย ระบบอัจฉริยะ จะช่วยให้คุณได้เข้าสู่โลกใบใหม่ ที่จังไร เอ้ยย! ไฉไลตรงใจสนองความต้องการของคุณแน่นอน!! คลิ๊กกกเลย!! ]

มาไคจ้องมองไปที่หน้าจอโทรศัพท์แล้วอ่านอยู่ครู่หนึ่งแต่ไม่ได้สนใจ กำลังจะปัดทิ้งแต่แล้ว.............

" เฮ้ยยยยยย!!!ระวังงงงงงงง!!!...... "

_________________________________________________

" มืดจังที่นี่ที่ไหนเนี่ยย.. (ที่รักรึป่าว?) "

[ ระบบกำลังทำการเชื่อมต่อ ]

มาไค

..เสียงใครว่ะ..//มึนงง

[ ระบบกำลังตรวจสอบความต้องการของผู้เล่น ]

มาไค

เฮ้! ได้ยินที่ฉันพูดไหมน่ะ!!?

[ ระบบกำลัง โหลดข้อมูล กรุณารอสักครู่ เพื่อเปิด โลกแห่งจินตนาการ และความฝันให้เป็นจริง 1%>>>>>50%>>>>>100%👤>>>>>(ฮาเร็ม?) ]

มาไค

เฮ้!!!!

มาไค

ฉันไม่ตลกนะ!!!

มาไค

ฉันไม่ชอบเล่นซ่อนแอบ!!!

มาไค

ออกมาได้แล้ว!!!!

มาไค

กำลังล้ออะไรฉันเล่นอยู่น่ะ!!!

มาไค

Shit!!!

โป๊กกกกกกก!!!

มาไค

โอ้ยยยย!!!

มาไค

เจ็บนะเฟ้ย!!!

มาไค

ใครมาเคาะหัวฉันเนี่ย!!!

เพซ เดซี่[ระบบ]

นายท่านรอไม่เป็นหรือขอรับ..รอ ออ รอ น่ะขอรับ!

เพซ เดซี่[ระบบ]

สะกดเป็นหรือป่าวขอรับ! จะเร่งทำไมนักหนา!//วีน

ผมมองคนที่แต่งคอสเพลย์ตรงหน้าผม ตัวเล็กๆที่ลอยอยู่เหนืออากาศ อย่างอึ้งๆ

ที่กำลังยืนวีนใส่ผม ท่าทีหงุดหงิดน่าดู

เพซ เดซี่[ระบบ]

หึ! เจ้านายโง่!! เจ้าจำอะไรไม่ได้เลยรึไง!!

ผมเอียงหัว ก่อนจะถามไปว่า

มาไค

แล้วฉันต้องจำอะไรล่ะคะ..หนูน้อย--~

พูดกวนประสาทระบบสุดเบียวไปหนึ่งกรุบ!!

เพซ เดซี่[ระบบ]

หึ!! นายท่านโง่จริงๆด้วย!

เพซ เดซี่[ระบบ]

ลองนึกดูดีๆสิ!! ว่าเกิดอะไรขึ้น!!--

ผมนึกสักพักก็จำได้ว่า

มาไค

เมื่อกี้ฉันกำลังเดินอยู่ข้างถนนไง? แล้วก็มีการแจ้งเตือนอะไรสักอย่างให้ฉันโหลด แล้วฉันก็ไม่ได้สนใจกำลังจะปัดทิ้ง.. แล้วอยู่ๆก็ เอ๋!! จริงสิ! แล้วก็มีคนบอกให้ฉันระวัง!? หลังจากนั้นก็จำอะไรไม่ได้

หนูน้อย(ระบบ)ที่แต่งคอสเพลย์ตรงหน้าก็เลยพูดขึ้นว่า

เพซ เดซี่[ระบบ]

ข้าจะแสดงภาพตรงหน้าให้นายท่านดูว่าเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นเกิดอะไรขึ้น!

แล้วหนูน้อย(ระบบ)ตรงหน้าก็ดีดนิ้วดังขึ้น หลังจากนั้นก็เกิดภาพขึ้นมา ในภาพนั้นมีผมอยู่ในนั้น มีผู้ชายคนหนึ่งตะโกนบอกให้ระวัง ผมหันไปมองเห็น รถสิบล้อเสียหลักพุ่งเข้ามา ผมกระโดดหลบออกมาได้ทัน แล้วรอดตายมาได้อย่างหวุดหวิด ตอนนั้นผมกำลังตกใจสุดขีด ในตอนนั้นเองผมก็เหมือนมีอะไรบางอย่าง ชนหลัง จากนั้นตัวผมในภาพนั้นก็ หมดสติลงไป

มาไค

ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..อ..อนาถ..กะ..เกินไปแล้ว

มาไค

ฮ่า..ฮ่า..ฮ่า..ฉันไม่เชื่อหรอก..ใครก็ได้..ช่วยเอานิ้วมาจิ้มตาผมที ว่าภาพเมื่อกี้ที่ฉันเห็นมันไม่ใช่ความจริง

มาไค

ฮ่า..ฮ่า..ฮ่าๆ!!..ฮ่า!!ๆๆ..ฮ่า!!ๆๆๆ..

เพซ เดซี่[ระบบ]

ภาพนี้จริงแท้แน่นอนขอรับ.. ภาพนี้เป็นภาพจริงๆจากชีวิตของนายท่าน ก่อนที่นายท่านจะตายยังไงล่ะ..ฮ่า!!ๆๆๆ

มาไค

มะ..ไม่จริงน่าา!! ทำไมฉันถึงได้ตายแบบนี้//😭

ทุกคนกำลังคิดว่าผมเสียใจใช่ไหมล่ะ? ใช่! ผมเสียใจ!! เพราะตอนที่ผมหลบจากรถสิบล้อเสียหลักได้ ผมก็ตกใจสุดขีด ไม่คิดว่าจะมีสิ่งๆหนึ่งขับมาชนหลัง จนผมช็อคตาย และสิ่งๆนั้นก็คือเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ปั่นจักรยานลามล้อมาชนผม..แล้วสกิดหลังผมตาย...😶

เพซ เดซี่[ระบบ]

อย่าเสียใจไปเลยน่านายท่าน..ฮ่าๆๆ!!..แต่ก็น่าขำจริงๆนั่นแหละฮ่า!!ๆๆ

มาไค

( หืมม?? เปลี่ยนจากเด็กเบียว?? เป็นเด็กเวรแล้ว?? )

มาไค

หนุดขำได้แล้ว!!!

มาไค

ฉันตายแล้วแล้วที่นี่มันคือที่ไหน!!?

มาไค

รวมถึงนายด้วยเป็นใคร!!?

เพซ เดซี่[ระบบ]

ถ้านายท่านถามว่าที่นี่คือที่ไหน??แล้วจ้าเป็นใคร?? เพื่อปกป้องไม่ให้โลกถูกทำลาย?? เพื่อปกป้องสันติภาพของโลกทั้งหลาย?? ตัวแทนแห่งอาชญากรรมและความรัก?? ตัวตนผู้แสนน่ารักและทรงสเน่ห์ ชื่อของข้าคือ เพซ เดซี่

เพซ เดซี่[ระบบ]

และที่นี่คือมิติที่จะให้นายท่าน เป็นที่พักหลังถูกส่ง และไปทำภารกิจที่โลกต่างๆ แต่ตอนนี้แต่มค่าประสบการณ์ของนายท่านยังไม่มี จึงมีแต่พื้นที่ว่างเปล่ามืดๆ ถ้านายท่านมีแต้มค่าประสบการณ์นายท่านจะสามารถซื้อเฟอร์นิเจอร์ต่างๆ มาตกแต่งเพื่อความสะดวกสบายของนายท่านได้

มาไค

อืมม์.. แล้วภารกิจคืออะไร?? แล้วฉันจะได้อะไรจากภารกิจ??

เพซ เดซี่[ระบบ]

ภารกิจก็คือนายท่านต้องการหาความจริงต่างๆในแต่ละโลก ที่นายท่านได้ไปทำภารกิจ แล้วจะมีรางวัลให้ ถ้าทำสำเร็จ แต่ละภารกิจจะได้เหรียญทองตามเปอร์เซ็นต์ความสำเร็จ ภารกิจสำเร็จคือ100%

เพซ เดซี่[ระบบ]

ถ้าได้ไม่ถึงจะโดนลงโทษ เช่น โดนเข็มจิ้ม โดนแทง โดนช็อต ฟ้าผ่า หนักสุดก็ตายขอรับ

มาไค

เฮ้!!

มาไค

แต่ก็นะ!! ภารกิจน่ะมีรางวัลแล้วก็มีเหรียญทองให้.. แล้วความต้องการของฉันล่ะ!!?

มาไค

อะแฮ่ม!!

มาไค

ก็นะ!! เดี๊ยนต้องการผู้ตัวน้อยๆกลอยใจ ดวงแข็งพอสู้ดวงเดี๊ยนได้ รักเดี๊ยนเอาอกเอาใจเดี๊ยนตามใจเดี๊ยนนี่ไม่มีหรอส่วนความต้องการสูงสุดของเดี๊ยนก็คือการมีสามี!!

เพซ เดซี่[ระบบ]

เจ้าก็ไปหาเอาเองเซ่!!เจ้านายท่านโง่!!!

เพซ เดซี่[ระบบ]

หาหาไปเดี๋ยวก็เจอในสักโลกนั่นแหละ!!

เพซ เดซี่[ระบบ]

ข้าจะไม่อธิบายให้นายท่านฟังแล้ว!!

เพซ เดซี่[ระบบ]

ตอนนี้ข้าจะส่งนายท่านไปแล้ว!!

พูดจบแล้วไอเด็ก เพซ เดซี่ ก็เสกค้อนอันเบ้อเร่อเท่าฝาบ้านไม่ก็ใหญ่เท่าฝาบ้านขึ้นมา

ก่อนจะฟาดลงมาบนหัวของผมดึง ป๊าบบบ!!

แล้วทุกอย่าง...ก็มืดลงอย่างสมบูรณ์

โปรดติดตามตอนต่อไป

Chapter1/1

⚠️ คำเตือน⚠️

เพซ เดซี่[ระบบ]

อ๊อ!! จริงสิ!! ก่อนไปนายท่านมากดสุ่ม กาชา สกิลติดตัวพิเศษๆ กันก่อนดีกว่านะขอรับ กดปุ่มแดงตรงนั้นเลยขอรับนายท่าน

ติ๊งงง!!✨

กุกกักๆๆๆป๊อก!! ยินดีด้วย!! คุณได้รับสกิลทำอาหาร อะไรก็อร่อย พร้อมกับเมนูแนะสูตรอาหารทั่วจักรวาล!!

มาไค

อ๊ะ!! ปะ..ปวดหัว!!

มาไค

เมนูอะไรเยอะแยะเนี่ย!!

มาไค

หืมม?? ปีกมังกรทอดกรอบ??

มาไค

อัณฑะม้ายูนิคอร์นตุ๋น??

มาไค

หูกบต่างดาวยำ??

มาไค

ไอเมนูพิสดารพวกนี้..นี่มันอะไรกัน!!?

เพซ เดซี่[ระบบ]

โลกที่นายท่านจะไปคือ!! คือ!!

เพซ เดซี่[ระบบ]

คือโลกที่เกี่ยวกับ ตัวละครที่เป็นตัวร้าย หมิงอี้ ที่รวยมากๆ พระเอกคือ ลู่เฉิน

เพซ เดซี่[ระบบ]

นายเอกคือเสี่ยวหลิน และมีพระรองเป็นลาสบอสตัวร้าย ซูเฉียน ที่ถือกำเนิดมาด้วย น้ำมือของตัวร้ายหมิงอี้โดยเจ้าตัวร้ายได้ทำการจับซูเฉียน เด็กหนุ่มกำพร้าหน้าตาใสซื่อ อายุน้อยกว่าตัวเอง5ปี ไปกักขัง

เพซ เดซี่[ระบบ]

ทรมาน ลวนลาม บังคับให้อีกฝ่ายเป็นของตัวเอง ทำร้ายร่างกาย ให้อดข้าวอดน้ำ เพียงเพราะหาที่ระบาย

เพซ เดซี่[ระบบ]

จากการอกหักจากนายเอกที่เป็นคนใสซื่อ น่ารัก ที่ตัวเองกำลังพยายามเอาใจ แต่เป็นได้แค่คนรู้จัก ตามรังควาน นายเอกจนพระเอกต้องเข้าช่วยเหลือแล้วเกิดปิ๊งรักกันจนนายเอกก็ แฮปปี้อยู่กับพระเอก ความรักหวานชื่น

เพซ เดซี่[ระบบ]

ส่วนตัวร้ายหมิงอี้ ที่ทำ ซูเอียนหลุดไปเพราะหมิงอี้มัวแต่ไปสนใจนายเอกที่ทะเลาะกับพระเอก เรื่องเข้าใจผิดว่าพระเอกมีคนอื่น เลยลืมสนใจซูเฉียน จนเขาหนีออกไปได้ แล้วไปเจอกับคนขี้เมา เกือบโดนลากไปข่มขืน

เพซ เดซี่[ระบบ]

แต่สายตรวจผ่านมาช่วยไว้ทันพอดี เหมือนนัดกันไว้ ผ่านไปหลายปีต่อมาลาสบอส ที่ได้ช่วยตาแก่หัวหน้าแก๊งมาเฟียที่บังเอิญ หนีหัวซุกหัวซุนจนได้รับความช่วยเหลือจากซูเฉียน แล้วก็ได้รับซูเฉียนเพราะไม่มีลูก

เพซ เดซี่[ระบบ]

หลังจากนั้นจากเด็กใสซื่อ ที่ใช้ชีวิตขับเคลื่อนด้วยความแค้นแล้วได้โอกาส จึงทำให้ซูเฉียนเปลี่ยนไป จากใสซื่อ เป็นโหดเหี้ยมอำมหิต จากร่าเริงสดใสกลายเป็นเย็นชาไม่สนใจใคร เป็นมาเฟียที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

เพซ เดซี่[ระบบ]

ติดอันดับ2ของโลกหลังกฏหมายก็เหมือนข้อห้ามนักเรียนโดดเรียน จากนั้น ตัวร้ายอย่างหมิงอี้ก็โดนตามล้างแค้น ตัวร้าย โดนกรรมตามสนอง คืนหลายสิบเท่า!! ยกเว้นบังคับ มีอะไรด้วยเพราะคงรังเกียจเกินจะทำ แค่จ้างคนต่างชาติมาทำคืนสนองตัวร้าย ทีละ2คน

เพซ เดซี่[ระบบ]

จนตัวร้ายไม่อยากมีชีวิตอยู่ แล้วได้ฆ่าตัวตายโดยการกินปู

มาไค

ห๊ะ!!?

เพซ เดซี่[ระบบ]

ตัวร้ายเป็นโรคแพ้ปูขั้นรุนแรงน่ะขอรับ...แค่น้ำปูประเด็นใส่ก็เป็นผื่นขึ้นแล้วขอรับ ถ้ากินเข้าไป แล้วส่งโรงพยาบาลไม่ทันก็สู่ขิตขอรับ

เพซ เดซี่[ระบบ]

วันนั้นคนเฝ้าซื้อปูมากิน เมื่อตัวร้ายได้ยินจึงตะโกนเรียกขอกินด้วย แต่คนเฝ้าก็ไม่ให้เยอะหรอก แค่เอาเข้าไปกินล่อ โยนชิ้นเท่านิ้วโป้งให้ เหมือนให้แค่พอยั่วน้ำลาย แล้วเดินกลับออกไป

เพซ เดซี่[ระบบ]

เพราะช่วงเย็นแล้วไม่ต้องเข้าไปในห้องขังอีก จนเข้า เพราะวันนี้ล่าบอสซูเฉียน ไปงานวันเกิด เสี่ยวหลิน ที่ไม่รู้คือไปตกหลุมรักตอนไหนพนายามตามดูแล ทั้งที่อีกฝ่ายก็ใกล้แต่งงาน กับประธานลู่เฉิน

เพซ เดซี่[ระบบ]

เย็นวันนั้น ตัวร้ายหมิงอี้ก็กินเนื้อปูเข้าไป เกิดอาการแพ้อย่างหนักจนหายใจไม่ออก ทรมานเกือบทั้งคืน แล้วก็ตายไป แล้วซูเฉียนมาพบตอนเช้าเพราะเข้าไประบายอารมณ์

เพซ เดซี่[ระบบ]

ที่หาทางขัดหวางงานแต่งของเสี่ยวหลินไม่ได้ แต่ก็ได้เข้ามาเห็นเพียงร่างไร้วิญญาณที่เย็นเฉียบ ของหมิงอี้ จึงทำได้เพียง กำหมัดแน่น แล้วพูดแค่ว่า "ไอ้สวะหมิงอี้แกตายง่ายไปจริงๆ"

เพซ เดซี่[ระบบ]

เขาต้องการให้ มันเจ็บปวดและทรมานมากกว่านี้ และให้มันร้องขอความตายจากเขา แล้วเขาจะเป็นคนฆ่ามันเองกับมือ..

เพซ เดซี่[ระบบ]

จากนั้นลาสบอสซูเฉียน ก็ได้ลักพาตัวเสี่ยวหลินเจ้าสาวไ,อยู่ที่เกาะส่วนตัว มอบความรัก เอาใจใส่ แต่นายเอกก็ไม่ยอมใจอ่อน เพราะรักมันอยู่กับพระเอก แล้วนายเอกยังก๊อปหลักฐาน ผิดกฎต่างๆของแก๊งไป

เพซ เดซี่[ระบบ]

แล้ววันนั้นพระเอกก็พาพวก และตำรวจบุกไปช่วย ว่าที่ภรรยา แล้วเข้าปะทะกัน ซูเฉียนก็ไม่ยอมปล่อยนายเอก ห่างตัว แล้วมีคนที่นางร้ายจ้างมาฆ่านายเอกด้วย

เพซ เดซี่[ระบบ]

นายเอกหันไปเห็นคนเล็งปืนมาทางตน จึงดึงลาสบอสซูเฉียนออกมาบังตัวเอง แล้วซูเฉียนก็โดนยิงไป3นัด แล้วมองนายเอกด้วยสีหน้าที่มองไม่ออกว่ารู้สึกเช่นไร แล้วสิ้นใจตาย

เพซ เดซี่[ระบบ]

แต่ช้าแต่เดชะบุญ

มาไค

ยังมีอีกหรอರ⁠_⁠ರ

เพซ เดซี่[ระบบ]

ลาสบอสตัวร้ายซูเฉียน กลับย้อนไปเกิดใหม่ ในวันที่ตัวร้ายหมิงอี้ จับตัวร้ายซูเฉียนมาขัง แล้วบังคับขืนใจ ซูเฉียนที่สลบไป ตื่นเช้ามาร่างเปลือยเปล่า ร่างปวดร้าว มีแต่รอย ของความอัปยศ ดวงตาวาวโรจน์ และวางแผนแก้แค้นต่อไป..

มาไค

แล้วตัวร้ายหมิงอี้ มันไม่มีพ่อแม่คอยมาตามหามันหรอ??? แล้วทำไมถึงโดนจับมาแก้แค้นตั้งนาน?? ทั้งที่มันออกจะรวยขนาดนั้น จะไม่มีเดอะแบกอะไรแบบนี้เลยหรอ??

เพซ เดซี่[ระบบ]

พ่อแม่ของตัวร้ายแยกทางกัน ทิ้งตัวร้ายไปแต่งงานใหม่ทั้งคู่ ส่วนที่รวยมาได้ เพราะความพยายามของตัวมันเองทั้งนั้น ไม่เกี่ยวกับใคร ตัดขาดกันไปเลย

มาไค

อืมม..บัดซบ บัดซบนัก!! เวรกรรมลิขิตแท้ๆเลย!!

มาไค

หมายถึงฉันนนนนนนี่ยยยยยย!!! บัดซบ!!! บัดซบนัก!!! นี่มันเรื่องบัดซบอะไร!!!รรรรร!!!

โปรดติดตามตอนต่อไป

Chapter1/2

ตอนนี้ มาไค กำลังนั่งเรียนสติตัวเองอยู่บนที่นอน แล้วบนที่นอนนั้นก็มี เด็กชายคนหนึ่งอายุประมาณ14-15 นอนสลบไม่ได้สติ รอบตาบวมแดงมีคราบน้ำตาเหมือนผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก หน้าตาน่ารักน่ารักแก แค่กๆๆ

ตามเนื้อตัว มีร่องรอยการทำร้านเล็กน้อย แล้วมีรอยริ้วแดงจาก... น่าจะเกิดจากการโดน กระชากเสื้อจนขาดกระจุย หลักฐานก็กระจายอยู่บนเตียง และในกำมือของมาไคคนนี้ แล้วกางเกงของเด็กชายถูกปลดตะขอ ถูกดึงลงมาอย่างเบามือ

มาไคกุมขมับ รับรู้ด้วยสัญชาตญาณ ว่า ได้รับบทเป็นคนที่ ปักธงตายให้ตัวเอง เป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ยังดีที่ ยังทำไม่ถึงขั้นตอนสุดท้ายไม่งั้นละก็ งานนี้ ตายตั้งแต่ยังไม่เริ่ม...

มาไค

( ระบบมาเร็วกว่านี้หน่อยก็ไม่ได้ งั้นช่วยบอกให้ฉันชื่นใจหน่อย ได้ไหมว่า ตอนนี้คือชาติแรกของเจ้าหนูเฉียน ฉันคนนี้จะได้ขอโทษแล้วมอบเงินชดใช้และส่งเจ้าหนูนี่กลับบ้านไปซะ )

เพซ เดซี่[ระบบ]

( ดีใจด้วยขอรับนายท่าน☺️ นี่คือชาติที่สองของลาสบอสซูเฉียนที่พบความแค้นมาเต็มถ้ง แถมนายเอกที่คิดเป็นคนที่เยียวยาจิตใจกลับดึงซูเฉียนไปสู่ความตาย หมดแล้ว ใจที่ไว้เชื่อคน กระผมจะคอยเป็นกำลังใจให้นะขอรับ กระผมขอให้นายท่านโชคดีนะขอรับ )

มาไค

( อืมม..ขอบใจนะ ขอบใจกับผีน่ะสิ!! ไอ้เวรเอ้ย!! ไอ้ระบบ!!เฮงซวย!!ส่งมาเข้าร่างนี้!! ช้าเป็นชาติ!! )

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

เฮ้อออ!! ไอ้เจ้าของร่างนี้กล้าทำกับเด็กน้อยน่ารัก!! อย่างงี้ได้ยังไงกันนะ!! ดูสิ..ผิวบางๆ แดงถลอกเลือดซิบเต็มไปหมด ยังไม่นับเรื่องชั่วๆที่มันทำ ยิ่งกว่านี้อีก กับเด็กตัวแค่นี้เนี่ยนะ?? หึ๋ยยยย!!

มาไคที่มาแทนหมิงอี้ บ่นพึมพำ มือก็สาระวนแกะเชือกที่มัดมือมัดเท้าของซูเฉียน ออกหมดแล้ว ยิ่งสำรวจร่องรอยบาดแผล ยิ่งเห็นว่ามันมีมากกว่าที่คิด

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

ชิ๊!! ฉันละอยากจับไอเวรหมิงอี้มาถ่วงน้ำสัก108กระบวนท่า!! แถมด้วยการกระทืบ!! ให้มันร้องเหมือนหมานัก!! ดูมันทำสิ!! เด็กน้อยมีแต่แผล รอยกัดรอยจูบรอยดูดอีกเต็มไปหมด!! หน๋อยยย!! อย่าให้เจอนะมึง!!

สถานที่แห่งหนึ่ง

(?)

(( อึ๋ยยย!! ทำไมรู้สึกขนลุก..และหนาวสันหลังแปลกๆวะ ))//วิญญาณดวงหนึ่ง

(?)

(( รีบแดกเข้าไปสิมึง น้ำแกงกูจะเย็นหมดแล้ว!! นั่งสั่นอยู่ได้!! รึอยากโดนกระบวยฟาดหัวเข้าให้!!? ))//ยายที่ต้องทำน้ำแกงคนหนึ่ง ถึงจะขี้เกียจทำก็ตาม

_________________________________________________

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

ต้องเอาผ้า..มาเช็ดตัวก่อนสินะ?

หมิงอี้ วิ่งดุ๊กดิ๊กๆ เข้าห้องน้ำกลับมาพร้อมผ้ากับกาละมังใส่น้ำ มาเช็ดตัว หนูน้อยเฉียน อย่างเบามือ เพราะกลัวว่าเด็กน้อยจะเจ็บ

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

เรียบร้อย.. แล้วมีอุปกรณ์ทำแผลไหมเนี่ย!?

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

อย่าบอกนะว่า มีปัญญาทำคนทรมานเล่น?? แต่ไม่มีปัญญาซื้ออุปกรณ์ทำแผล??

หมิงอี้บ่นแล้วหาอุปกรณ์ทำแผลไปทั่วห้อง จนไม่ทันได้สังเกตเห็นว่าคนที่คิดยังไม่ได้สติ ลืมตามองคนที่เดินไปทั่วห้อง ด้วยสายตาแค้นเคือง ชิงชัง รังเกียจ และ สงสัย

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

เจอแล้ว!!

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

ถ้ามีบาดเจ็บต้องตายก่อนแล้ว!! กว่าจะหาเจอ!!

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

ไอ้เวรหมิงอี้!!..เก็บไว้ซะในหลืบตู้!!

ซูเฉียนรีบหลับตา ทำตัวปกติ เหมือนยังไม่ได้สติ

หมิงอี้ขึ้นมานั่งบนเตียง แล้วจัดการทำแผล ทายาตรงรอยช้ำอย่างเบามือ ด้วยกลัวว่าเด็กน้อยจะเจ็บ แล้วตื่นขึ้นมา เหลือบดูเห็นเด็กน้อยขมวดคิ้วเล็กน้อย สงสัยจะแสบ

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

ทนหน่อยน้าาา~!

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

แสบนิดเดียว ฟู่วววว! เรียบร้อย! หืมมม..ไอ้ตัวเล็กหายไวๆนะ

หมิงอี้พูดเบาๆ แล้วจิ้มแก้มนุ่มเบาๆ อย่างเอ็นดู

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

ดึกแล้วหรอเนี่ย?..นอนดีกว่า

แป๊ก!

ไฟในห้องดับลง จนมีแต่แสงจันทร์ ที่ส่องเข้ามาทางช่องหน้าต่างพอสลัวๆ

เพซ เดซี่[ระบบ]

( นายท่าน!! เชิญร่างกำยำราวอิสตรี ของนายท่านไปนอนโซฟาหรอ นอนบนเตียง พรุ่งนี้ระวังโดนซูเฉียนตื่นมาเจอจับหักคอนะนายท่าน )

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

( เรื่องอะไร ฉันไม่ใช่พระเอกในนิยายที่จะเสียสละ ที่นอน..ให้ใครนะโว้ยย!! เรื่องอะไรฉันจะไปนอนโซฟา เตียงสบายกว่าเยอะ!! แถมกว้างด้วย~! จุ๊บบ😘 )

หมิงอี้หันไปจุ๊บหน้าผากของเด็กน้อย แล้วซุกตัวเข้าไปในผ้าห่มและห่มผ้าให้เด็กน้อยอีกทีแล้วล้มตัวลงนอน

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

ฝันดีนะ

แล้วหันไปยิ้มมุมปากใส่ระบบ

เพซ เดซี่[ระบบ]

( เตือนแล้วนะ!!! )

เถียงกับระบบไปมา หมิงอี้ก็เคลิ้มหลับไป พอลมหายใจของหมิงอี้เข้าออกสม่ำเสมอ คนที่คิดว่าหลับไปแล้ว กลับลืมตามองจ้องใบหน้า ติดหวานของคนน่ารังเกียจ เขม็ง อยากจะฆ่าให้ตาย กล้ามาแอบหอมหน้าผากของเขา ซูเฉียนใช้มือเช็ดหน้าผากอย่างนึกรังเกียจ สัมผัสจากคนตรงหน้า

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

อืมม..~ หมับ!! หมอนข้างจ๋าาา~!

หมิงอี้ดึงซูเฉียนไปกอด พร้อมกับเอาหน้าถูไถบนหัวไปมา ซูเฉียน พยายามและตัวออกมาจากมือตุ๊กแกแต่ก็สู้แรงคนที่ตัวใหญ่กว่าไม่ได้ คิดถึงร่างตอนโต ที่ตัวใหญ่กว่า แข็งแรงกว่าคนน่ารังเกียจคนนี้มาก แต่ตอนนี้ทำให้แค่เพียงข่มตาหลับด้วยอารมณ์โกรธ

__________

จิ๊บๆๆๆ🐦

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

อึก!!!! แค่กๆๆ!!!

หมิงอี้ลืมตาตื่นขึ้นมา เพราะรู้สึกว่าหายใจไม่ออก เหมือนโดนรัดคอจนจะตายก็เห็นซูเฉียนนั่งคอมบนร่าง ถือเชือกดึงรัดคอเขาอยู่ รับคว่าข้อมือ กำรวบเข้าหากัน แล้วพลิกร่างของเด็กน้อยลงมาอยู่ใต้ร่างด้วยความตกใจ

ซูเฉียน[ชาติที่สอง-?]**14-15ปี

อึกกก..!!

ซูเฉียนนิ่วหน้าด้วยความจุก ที่หลังกระแทกที่นอน

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

คิดจะทำอะไร!!

หมิงอี้ถามเสียงเข้ม ขรึม พลางจ้องหน้าเด็กน้อยที่อยู่ใต้ร่าง

เพซ เดซี่[ระบบ]

( เก๊กเสียงเข้มไปอีก..ฮ่า!!ๆๆ )

มาไค

( หุบปาก!!! )

ซูเฉียน[ชาติที่สอง-?]**14-15ปี

ปล่อยผมนะ!

เสียงเล็กแหบ เอ่ยขึ้นพลางจ้องหน้าหมิงอี้กลับอย่างไม่ยอมแพ้และไม่เกรงกลัว

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

แล้วถ้าฉันไม่ปล่อยล่ะ!? จะทำไม??

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

เด็กน้อย..ไหนตอบมาซิ ว่า..คิด..จะ..ทำ..อะไร!!ฉัน!!

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

หรือเธอคิดจะฆ่าฉันหรอ..หนูน้อย

หมิงอี้พูดจบแล้วขยับหน้าลงไปใกล้ หนูน้อยเฉียนอีกหน่อย

ซูเฉียน[ชาติที่สอง-?]**14-15ปี

ปล่อยนะ ผมเจ็บ! ฮึกก คน..ใจร้าย! คุณจะทำอะไรกับผม คุณบัง..คับผม ฮึกก..กฮึก~! ขืนใจผม ฮึก..ฮือออ~!

น้ำตาหยดน้อยๆ ไหลออกมาจาก ดวงตาคมเล็กน้อย หยดแล้วหยดเล่า จนหมิงอี้เห็นแล้วกลับทำตัวไม่ถูก แล้วค่อยคลายมือที่กำข้อมือน้อยไว้แน่นออก

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

เอ่อออ..เจ็บมากรึป่าว ฉันขอโทษ ไหนดูหน่อยซิ

หมิงอี้ก้มดูข้อมือของหนูน้อยเฉียน ก็เห็นว่าโดนแผลเก่า ที่ไอ้เวรหมิงอี้คนเดิมทำไว้ แล้วนึกโกรธตัวเองอยู่ในใจที่ทำเด็กน้อยเจ็บโดยไม่ทันสังเกตุ ดวงตาของเด็กชายที่มองกลับอย่างไม่เป็นมิตร พอหมิงอี้เงยหน้าขึ้นมา ดวงตาก็ใสกลับมาสั่นระริก คลอไปด้วยน้ำตา

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

ไม่เจ็บนะ..ฉันจะไม่จับแรงอีก หยุดร้องได้แล้วนะ ฉันไม่ได้ทำเรื่องไม่ดี..นั่นกับเธอนะ

หมิงอี้ค่อยเอามือจับแก้มเล็ก นิ้วโป้ง ปาดน้ำตาให้เด็กน้อยอย่างเบามือ พยายามปลอบให้เด็กน้อยหยุดร้อง

ซูเฉียน[ชาติที่สอง-?]**14-15ปี

โก..หก คุณ โกหก คุณ ข่ม..ขืน ผม

ซูเฉียนเถียงกลับเสียงสั่น อย่างไม่ยินยอม

หมิงอี้[ตัวร้าย-?]+(มาไค)

เอ่อ.. หิว ไหม เดี๋ยวฉัน ทำกับข้าว..ให้กินเอาไหม??

หมิงอี้ถาม.. พยายามเปลี่ยนเรื่องเพราะคิดว่าเด็กน้อยยังจะไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อวาน

ซูเฉียน[ชาติที่สอง-?]**14-15ปี

ไม่!หิว คะ..ครับ

เห้อออ..โปรดติดตามตอนต่อไปดีกว่าฮะ

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!