ศึกรักฤดูล่า
แนะนำตัวละคร
สวัสดีค่ะผู้อ่านที่น่ารักของแอด
แอดไม่เคยแตง่นิยายวายมาก่อนเลย
แอดก็ไม่คิดเลยว่าแอดจะลองแต่ง
แต่สุดท้าย แอดก็ยอมรับที่จะลองแต่งเรื่องนี้ขึ้นมา
ก่อนอื่นเลย ไปทำความรู้จักตัวละครกันก่อนดีกว่า
เลสเตอร์(นายเอก)
สวัสดีครับ
ผมชื่อ เลสเตอร์
อายุ 32 ปี
ทำอาชีพ หมอที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
และสุดท้าย ผมเป็น โอเมก้า
เคตะ(พระเอก)
สวัสดีครับ
ผมชื่อ เคตะ
อายุ 28 ปี
ทำอาชีพ เป็นประธานบริษัท×××
ผมเป็น อัลฟ่า
โพรอช(นักวิทยาศาสตร์+ลูกพี่ลูกน้อง น.อ.)
สวัสดีครับ
ผมชื่อ โพรอช
อายุ 33 ปี
อาชีพ เป็นนักวิทยาศาสตร์
และแน่นอนแต่ละวันเลสเตอร์จะมีเรื่องมาให้ผมหาข้อเท็จจริงให้(ทำเหมือนผมเป็นนักประวัติศาสตร์หรือนักสืบยังไงยังงั้นแหละ)
คอสต้า(เพื่อนพระเอก)
หวัดดี
ผมชื่อ คอสต้า
อายุ 28 ปี
ทำอาชีพ ร่วมลงทุนกับไอ้เคตะ และก็มีงานพิเศษคือเป็นสายตำรวจในช่วงฤดูล่า
ริชาร์ด(เพื่อนนายเอก)
ผมชื่อ ริชาร์ด
อายุ 28 ปี
ผมทำอาชีพเหมือนกับคอสต้านั่นแหละ คือร่วมลงทุนกับไอเค
บุคคลปริศนา(ชาย)
บุคคลลึกลับ(ช.)
บุคคลปริศนา(หญิง)
บุคคลลึกลับ(ญ.)
แอดหนักใจอยู่นะว่าจะแต่งได้มั้ย
แต่ยังไงก็แอดจะพยายามแค่งให้ออกมาดีที่สุดแล้วกัน
ถ้าชื่อตัวละครตัวไหนไปตรงกับชื่อผู้อ่านคนไหนแอดก็ขอโทษด้วยนะคะ
และก็จะมีตัวละครเพิ่มเข้ามาในบางตอน
สุดท้ายนี้แอดหวังว่าทุกคนจะชอบนิยายที่แอดแต่งนะคะ
*ขออนุญาตเจ้าของภาพด้วยนะคะ*
แอดจะอัพไม่เป็นเวลานะคะ เพราะแอดจะว่างบ้างไม่ว่างบ้าง แอดก็ขออภัยด้วยนะคะ
แต่แอดจะพยายามอัพให้ทุกวันก็แล้วกัน
เตรียมของก่อนถึงฤดูกาล
มีรถจิ๊ปคันหนึ่งกำลังแล่นตามทางทางเรื่อยจนกระทั่งมาจอดอยู่ที่โรงรถหลังบ้าน
เขาเปิดประตูรถแล้วลงจากรถ ก่อนที่จะเดินมาหน้าบ้านแล้วเปิดประตูเข้าไปในบ้าน
เลสเตอร์(นายเอก)
อีกไม่กี่วันฤดูกาลเวรนั่นก็จะมาถึงแล้วสินะ
เลสเตอร์(นายเอก)
เมื่อไหร่ฤดูกาลห่านี่จะหายไปจากโลกนี้สักที่
เสียงโทรศัพท์มือถือของเลสเตอร์ดังขึ้น
ชื่อของคนที่โทรมาขึ้นชื่อที่เขาเมมไว้
ผมยกโทรศัพท์ขึ้นแล้วกดรับสาย
เลสเตอร์(นายเอก)
ฮัลโหลครับ
โพรอช(นักวิทยาศาสตร์+ลูกพี่ลูกน้อง น.อ.)
ไอ้เลส แกอยู่ไหนฉันไปหาแกที่บ้านทำไมไม่เจอปกติวันนี้วันหยุดหนิ แล้วแกเป็นคนติดบ้านยังกับผีบ้านผีเรือนหนิ
ครับ คนที่โทรมาคือ พี่โพรอช แต่ผมชอบเรียกพี่เขาว่าพี่พอช
และใช่วันนี้คือวันหยุด แค่ปกติแล้วผมจะสิงตัวอยู่ที่บ้านยังกับผีบ้านผีเรือนเหมือนที่พี่พอชบอกนั่นแหละครับ
เลสเตอร์(นายเอก)
ครับ ผมไม่ได้อยู่ที่บ้านครับ
โพรอช(นักวิทยาศาสตร์+ลูกพี่ลูกน้อง น.อ.)
แล้วแกอยู่ไหน โรงบาลฯฉันก็ไปหาดูแล้ว แต่พยาบาลที่นั่นบอกว่าแกไม่ได้ไปที่โรงบาลฯเลย
เลสเตอร์(นายเอก)
พี่ พี่น่าจะรู้นะครับว่าอะไรใกล้เข้ามาแล้ว
เลสเตอร์(นายเอก)
แล้วผมก็จะเป็นอย่างนี้เสมอเมื่อเวลานี้ใกล้เข้ามาแล้ว
โพรอช(นักวิทยาศาสตร์+ลูกพี่ลูกน้อง น.อ.)
เออว่ะ จริงสิ ขอโทษนะเว้ยพี่ลืมเลย
เลสเตอร์(นายเอก)
ไม่เป็นไรครับพี่
เลสเตอร์(นายเอก)
แล้ว ว่าแต่พี่มีอะไรหรอครับถึงได้ตามกาผม
โพรอช(นักวิทยาศาสตร์+ลูกพี่ลูกน้อง น.อ.)
พี่ว่าจะพาไปที่ตลาดมืดสักหน่อยอ่ะ
โพรอช(นักวิทยาศาสตร์+ลูกพี่ลูกน้อง น.อ.)
แต่ไม่เป็นไร พี่ไปคนเดียวก็ได้
เลสเตอร์(นายเอก)
ครับพี่ ผมขอโทษนะครับ
โพรอช(นักวิทยาศาสตร์+ลูกพี่ลูกน้อง น.อ.)
ไม่เป็นไรๆ
โพรอช(นักวิทยาศาสตร์+ลูกพี่ลูกน้อง น.อ.)
งั้นแค่นี้ก่อนนะพี่ต้องไปตลาด ซื้อของเสร็จก็จะกลับเข้าห้องแล็บ
และก็ออกเดินตรวจรอบๆกระท่อมว่ามีอะไรผิดปกติหรือมีอะไรเสียหายมั้ย
ผมเริ่มสร้างกระท่อมและมาอยู่ตั้งแต่ผมอายุ 16 ปี
พ่อกับแม่ผมเสียตั้งแต่ผมอายุแค่ 9 ปี
หลังจากที่พ่อกับแม่ผมเสียไป
ญาติหรือพี่น้องของพ่อกับแม่ไม่มีใครรับผมไปเลี้ยงเลย
ก็มีแต่พี่พอชกับยายของพี่แกนี่แหละครับที่ช่วยเลี้ยงดูผม
แต่ยายพี่พอชได้เสียไปตอนที่ผมจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย
ผมกับพี่พอชค่อนข้างที่จะเหมือนกันคือพี่แกเป็นเด็กกำพร้าที่พ่อกับแม่ไม่ต้องการเลี้ยงดู จึงได้เอาพี่แกไปทิ้งไว้ที่หน้าบ้านเลี้ยงเด็กกำพร้า และยายก็ไปเห็นจึงได้เอามาเลี้ยงไว้เพราะแกไม่มีลูกไม่มีผัว
นั่นแหละครับผมเลยเป็นหลานยายแกโดยปริยาย
เมื่อเดินตรวจรอบกะท่อมเสร็จ ผมก็เดินเข้าไปในกระท่อมเพื่อตรวจดูระบบจับฟังเสียง กล้องวงจรปิด กล้องตรวจจับความร้อน และระบบอื่น
ผมก็เดินกลับมานั่งที่โซฟา
เลสเตอร์(นายเอก)
อีก 2 วันสินะ ฤดูกาลเวรนั่นจะเริ่มขึ้น
เลสเตอร์(นายเอก)
ฉันต้องลางานเดือนนึงเพื่อฤดูกาลห่วยนี่
อาหารเย็น
ผมนั่งเล่นนอนเล่นอยู่ที่โซฟา
หยิบผ้าขนหนูแล้วเดินไปที่แม่น้ำสายเล็กๆที่อยู่บ้านเพื่ออาบน้ำ
(แอดขออนุญาตเรียกว่าบ้านแทนกระท่อมนะคะ)
ผมลงไปแช่ตัวในแม่น้ำแล้วนอนคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยกับเรื่องฤดูกาลห่าเหวอะไรนั่น
เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วเดินเข้าไปในห้องนอนเพื่อเปลี่ยนชุด
เลสเตอร์(นายเอก)
คืนนี้ใส่ชุดนี้นอนก็แล้วกัน
จากนั้นผมก็เดินเข้าไปในครัวเพื่อทำอาหาร
(ห้องครัวก็มินิไซส์เกิ๊นนนนนน😑)
ผมเข้าครัวเลยเริ่มคิดว่าจะทำอะไรกินในเย็นวันนี้
เสบียงอาหารที่ผมเตรียมมาไว้สำหรับเดือนนึงมีไม่เยอะหรอกครับ
และผมคิดว่าน่าจะพอสำหรับเดือนนึงที่ต้องหลบภัย
พวกเสบียงอาหารและเสื้อผ้า
ผมได้ขนมาไว้ที่นี่เมื่อ3วันที่แล้วครับ
เลสเตอร์(นายเอก)
หิวจังเลยวะ
เลสเตอร์(นายเอก)
เออจริงสิ
เลสเตอร์(นายเอก)
กูลืมกินข้าวเที่ยงนี่หว่า
ผมเลยต้องมาวุ่นวายกับการทำหารเย็นกิน
แต่สุดท้ายผมก็คิดไม่ออกว่าจะทำอะไรกิน
ผมเลยเปิดประตูตู้เก็บของจำพวก ช้อน ซ่อม จาน ถ้วย แก้ว แะเครื่องครัวต่างๆ
จนเปิดดูบานสุดท้ายก็ไปเจอเข้ากับบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปหลายห่อ ซึ่งน่าจะเป็นของหลายเดือนที่แล้วที่ผมมาพักร้อนที่นี่ พอดูวันหมดอายุ ก็พบว่ามันยังไม่หมดอายุ
ผมเลยเดินไปเปิดตู้เย็นแล้วดูวัตถุดิบว่ามีอะไรจะทำกับอาหารชนิดนี้ได้บ้าง
เลสเตอร์(นายเอก)
เมนูเ_ี้ยอะไรวะเนี่ย
เลสเตอร์(นายเอก)
กูคิดได้ยังไงวะ
เลสเตอร์(นายเอก)
ช่างแม่งก่อนดีกว่า
ผมยกชามบะหมี่ไปที่โซฟาแล้วก็นั่งกินที่นั่นเลย
พร้อมกับการเปิดดูข่าวที่เกี่ยวกับฤดูห่าเหวนั่นที่กำลังจะมาถึงในวันมะรืนนี้
เดี๋ยวตอนต่อไปแอดจะตัดบทไปฝั่งพระเอกนะ ตอนนี้เป็นเวลา 00:45 สู้ชีวิตแท้น้อข้อยกะดาย🥲
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
