Fic My happy marriage : หลุดเข้ามาในอนิเมะมาซะได้!

ตอนที่ 1 พบกันครั้งแรกของสองเรา

มิสึซากิ โอมี่

(อืม...ทำไมรู้สึกเจ็บหัวแปลกๆแบบนี้นะ?)

มิสึซากิ โอมี่

//ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมอง

คิโยกะ คุโด้

//มองเงียบๆ

ไซโมริ มิโยะ

อ๊ะ...คุณฟื้นแล้ว

มิสึซากิ โอมี่

ฮะ...อะไรนะ?

มิสึซากิ โอมี่

(นี่มัน...มิโยะกับคิโยกะนี่)

มิสึซากิ โอมี่

(แต่ว่า...มีเพียงเราที่มองเห็นพวกเขานี่ แล้วมิโยะเรียกใครกันละเนี่ย?)

ไซโมริ มิโยะ

คุณคะ...ได้ยินฉันเรียกไหมคะ?

มิสึซากิ โอมี่

เอ่อ...ได้ยินคะๆ มิโยะ

ไซโมริ มิโยะ

ดีใจจังที่ในที่สุดคุณก็ฟื้นสักที//ยิ้มเล็กน้อย

คิโยกะ คุโด้

ใช่...//มองด้วยสายตาเย็นชา

มิสึซากิ โอมี่

(คิโยกะนี่ก็จะเย็นชากับคนอื่นนอกจากมิโยะตลอดไปเลยไหมเนี่ย ;-;)

มิสึซากิ โอมี่

(ฉันลองมองดูรอบตัวก็มีแต่ผ้าพันแผลที่แขนและหัว)

มิสึซากิ โอมี่

(ตอนแรกฉันคิดจะลองเอาออก แต่มันทำฉันเจ็บด้วยนี่สิ ตกลงนี่มันฝันหรือโลกแห่งความจริงกันเนี่ย!)

มิสึซากิ โอมี่

(เดี๋ยวนะ...ก่อนมาที่นี่จำได้บ้างอยู่น้า)

ก่อนหน้านี้...

มิสึซากิ โอมี่ (ร่างมนุษย์)

เย้! ในที่สุดคิโยกะก็ฟื้นแล้ว! แถมมิโยะในชุดมิโกะอันนั้นก็สวยมากๆเลย (≡^∇^≡)

โคอิสึมิ ยาคุโมะ

แหม...คุณหนูมิสึซากินี่คงชอบเรื่องนี้มากสินะครับ

มิสึซากิ โอมี่ (ร่างมนุษย์)

คะ! หนูชอบมากๆ เลย!

มิสึซากิ บลูส์

ฉันเชื่อว่ายายนี่ต้องเก็บไปฝันอีกแน่นอน

มิสึซากิ โอมี่ (ร่างมนุษย์)

หุบปากน่ะบลู!

มิสึซากิ บลูส์

แล้วไง...เหอะ

ฟูตาบะ ซาโอโตเมะ

เอาน่านะทั้งสองคน ไม่ต้องทะเลาะกันนะ

มิสึซากิ โอมี่ (ร่างมนุษย์)

หึ! แต่ครั้งนี้ครั้งเดียวเท่านั้นแหละ!

มิสึซากิ บลูส์

ฉันก็เหมือนกันย่ะ!

ฟูตาบะ ซาโอโตเมะ

(เป็นพี่น้องกันที่แปลกอยู่นะเนี่ย 👁💧👄💧👁 )

แล้วหลังจากนั้นทุกอย่างก็ตัดกลับมาเป็นปกติตามเดิม

มิสึซากิ โอมี่

...

มิสึซากิ โอมี่

(ตกลงมันเกิดอะไรขึ้นกับฉันกันแน่เนี่ย...)

มิสึซากิ โอมี่

(มันแปลกๆ อยู่นะ)

มิสึซากิ โอมี่

เอ่อ...ว่าแต่ ตอนนี้ฉันที่ไหนหรอคะ?

ไซโมริ มิโยะ

ตอนนี้คุณอยู่ในบ้านของคุณท่านน่ะคะ

คิโยกะ คุโด้

ฉันเห็นเธอมานอนสลบอยู่หน้สบ้านฉันก็เลยแค่พามาทำแผลเท่านั้นแหละ

มิสึซากิ โอมี่

(เรื่องมันเป็นแบบนี้นี่เองถึงฉันมาอยู่ตรงนี้ได้)

มิสึซากิ โอมี่

(คนอื่นๆ น่าจะไม่รู้หรอกว่าฉันหลุดเข้ามาในอนิเมะ)

มิสึซากิ โอมี่

(งั้นฉันจะต้องช่วยปกป้องมิโยะจากคายะและพวกที่คิดจะมาทำร้ายให้ได้เลย!)

มิสึซากิ โอมี่

จะเป็นการรบกวนไหม...ถ้าเกิดฉันขอมาอาศัยอยู่ที่นี่ด้วยน่ะคะ

คิโยกะ คุโด้

...

ไซโมริ มิโยะ

...!

ไซโมริ มิโยะ

คุณท่านคะ

คิโยกะ คุโด้

ได้ แต่อย่าก่อปัญหาและไม่รบกวนฉันก็พอ // ถอนหายใจ

คิโยกะ คุโด้

(ฉันจะคอยดูว่าเธอจะทนได้เกิน 3 วันไหมนะ...หึๆ)

มิสึซากิ โอมี่

แน่นอนคะ! // กระดิกหางกับหูเบาๆ

มิสึซากิ โอมี่

(ขอให้ฉันคงไม่โดนคิโยกะไล่ออกจากบ้านนะ ;-;)

และเรื่องราวความปั่นป่วนของมิสึซากิในอนิเมะเรื่องนี้ก็ได้เริ่มขึ้น!

ตอนที่ 2 : ได้เจอกันอีกครั้ง

หลังจากนั้นมิโยะก็พาฉันมาห้องที่ฉันต้องพัก

ไซโมริ มิโยะ

ห้องอาจจะดูเก่าไปนิดหน่อยนะคะ คุณมิสึซากิ

มิสึซากิ โอมี่

เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกมิโยะ แค่นี้ก็ดีมากแล้วล่ะ

มิสึซากิ โอมี่

(ดีกว่าห้องนอนดิฉันโลกก่อนอีก ಥ_ಥ)

ไซโมริ มิโยะ

งั้น...ขอให้หลับฝันดีนะคะคุณมิสึซากิ

มิสึซากิ โอมี่

ค่า~ ขอบคุณมากๆนะมิโยะ (◍•ᴗ•◍)

มิโยะแค่ยิ้มย้อยๆให้ก่อนจะปิดประตูและปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวสักที

มิสึซากิ โอมี่

(เห้อ...)

มิสึซากิ โอมี่

(นี่มันแค่วันแรกสินะ...ต่อไปต้องเจออะไรต่อไปอีกนะ)

มิสึซากิ โอมี่

(ตรูก็ยิ่งจำเนื้อเรื่องไม่ค่อยได้อีก...)

มิสึซากิ โอมี่

(แต่จำได้ว่าพรุ่งนี้สองคนนั้นไปเดทกัน)

มิสึซากิ โอมี่

(ตรูต้องทำให้มันเป็นไปอย่างราบรื่นให้ได้!)

มิสึซากิ โอมี่

//หาว

มิสึซากิ โอมี่

แต่ตอนนี้ขอนอนสักหน่อยละกันละ...

มิสึซากิ โอมี่

//(*´∨`*)💤

วันต่อมา...

04 : 00 น.

มิสึซากิ โอมี่

อืม...ตรูตื่นมาทำไมตอนนี้เนี่ย?//ขยี้ตา

มิสึซากิ โอมี่

//มองดูหน้าต่างว่าเช้าหรือยัง

มิสึซากิ โอมี่

ยังไม่เช้าอีกหรอเนี่ย...แต่ตอนนี้คงต้องตื่นแล้วแหละ

มิสึซากิ โอมี่

(ไม่งั้นคงโดนคิโยกะด่าแล้วไล่ออกจากบ้านแน่ (눈‸눈)//ค่อยๆลุกขึ้นจากเตียง

หลังจากทำธุระส่วนตัวเสร็จ...

4 : 34 น.

มิสึซากิ โอมี่

ได้เวลาไปทำอาหารรอคิโยกะกับมิโยะแล้วล่ะ!

มิสึซากิ โอมี่

(ถึงจริงๆตามเนื้อเรื่องแล้วมิโยะต้องทำอาหารไม่ก็ยูริเอะ แต่คราวนี้ฉันจะทำเอง!(∩´∀`∩)💕)

หลังจากทำอาหารเสร็จ

6 : 30 น.

ยูริเอะ

เอ๋...ใครทำอะไรอยู่ในครัวกันเนี่ยนะ?//เดินออกมาดู

มิสึซากิ โอมี่

สวัสดีตอนเช้าค่าคุณยูริเอะ~

ยูริเอะ

คุณหนูโอมี่มาทำไรกันละเนี่ยคะ?

มิสึซากิ โอมี่

มาทำอาหารเช้าให้ทุกคนน่ะคะ

มิสึซากิ โอมี่

(ถึงจริงๆแล้วแค่อยากทำเพราะอยากหาอะไรทำฆ่าเวลาไม่ให้หลับอีกรอบต่างหาก ;-;)

ยูริเอะ

คุณหนูโอมี่ก็ดีใจจริงๆเลยนะคะ

มิสึซากิ โอมี่

ก็ไม่ขนาดนั้นหรอกคะคุณยูริเอะ ^^;

ยูริเอะ

ปกติก็มีแค่ฉันไม่ก็มิโยะที่เป็นคนเตรียมอาหารให้

ยูริเอะ

พอมีคุณหนูโอมี่มาช่วยก็เบางานคนแก่คนนี้ไปเยอะเลยล่ะ

มิสึซากิ โอมี่

ไม่ต้องห่วงหรอกคะ เดี๋ยวฉันจะคอยช่วยคุณยูริเอะทำงานเองละกันนะคะ

ยูริเอะ

ได้ยินแค่นี้ยูริเอะก็ใจพองโตแล้วล่ะคะคุณหนูโอมี่

มิสึซากิ โอมี่

เอ่อ...คะ

มิสึซากิ โอมี่

(หวังว่าคิโยกะคงไม่คิดว่าฉันใส่ยาพิษลงไปเหมือนที่ตอนที่มิโยะทำครั้งแรกหรอกนะ ;-;)

มิสึซากิ โอมี่

(ในที่สุดก็ทำอาหารเสร็จสักที!)

มิสึซากิ โอมี่

(คราวนี้ได้เวลาหนีแล้ว เดี๋ยวจะไปขัดขวางความหวานของสองคนนั้นอีก55555)

แต่ขณะที่มิสึซากิกำลังแอบออกไปนั้น ก็มีมือหนาข้างหนึ่งดึงหางจิ้งจอกของเธอไว้แน่น

ทำเอาเธอที่ไม่ทันได้มองก็ตกใจมากจนตัวเองล้มลง แต่คนคนนั้นคือคิโยกะ

คิโยกะ คุโด้

นี่เธอคิดจะไปไหนกัน มิสึซากิ

มิสึซากิ โอมี่

คุณคิโยกะ! คือว่า...ฉันแค่จะออกไปข้างนอกนิดหน่อยน่ะ

คิโยกะมองมิสึซากิอย่างเหนื่อยใจก่อนจะลุกขึ้นและพูดบางอย่างก่อนจะเดินจากไป

คิโยกะ คุโด้

ทีหลังอย่ามาทำตัวลับๆล่อๆ แบบนี้ ฉันคิดว่าเธอเป็นโจร

มิสึซากิ โอมี่

คะ...ฉันจะจำไว้นะคะ

มิสึซากิ โอมี่

(ฝันไปเถอะว่าคนอย่างฉันจะจำน่ะ5555555)

หลังจากที่คิโยกะเดินออกไปแล้ว ฉันก็รีบวิ่งออกมาจากบ้านของเขาอย่างเร็วที่สุดเท่าที่ฉันจะทำได้

ฉันนั้นค่อยๆเดินสำรวจรอบๆไปเรื่อยๆ เพราะฉันพอจำได้อยู่ว่ามีที่ไหนบ้าง แต่พอฉันนั้นกำลังเดินอยู่...ก็มีคนแปลกหน้าคนหนึ่งทักฉันอย่างเป็นมิตร

？？？

แหม~ ไม่คิดเลยนะว่าจะได้เจอเธอที่นี่ด้วยน่ะ ยายเตี้ย

？？？

เฮ้อ...ท่านโทอิจิโร่ครับ เลิกเรียกคุณโอมี่แบบนั้นเถอะครับ

มิสึซากิ โอมี่

นั่นมัน...

โปรดรอติดตามตอนต่อไปเพื่อหาคำตอบว่าสองคนปริศนานั้นคือใคร!

ตอนที่ 3 : คนคุ้นหน้า

มิสึซากิ โอมี่

โทอิจิโร่กับชิซึคินี่ ทั้งสองมาทำอะไรที่นี่?

ยูริ โทอิจิโร่

แหมๆ ทำหน้ายังกับเธอเจอผีไปได้นะมิสึซากิ

ชิซึคิ

พวกเราโดนดึงเข้ามาผ่านประตูมิติแปลกๆ น่ะครับ

ชิซึคิ

เลยพาทุกคนมาที่นี่ด้วย

มิสึซากิ โอมี่

ทุกคน?

มิสึซากิ โอมี่

งั้นก็แปลว่า...

คุโระ

มิสึซากิจัง~

มิสึซากิ โอมี่

คุโระ!

มิสึซากิ โอมี่

น-นายก็ถูกดึงมาที่นี่เหมือนกันหรอ?

คุโระ

อื้มๆ แต่ตอนนี้ผมเริ่มชินกับที่นี่แล้วล่ะ

มิสึซากิ โอมี่

ฟูตาบะกับคนอื่นๆ ที่เหลือล่ะคุโระ นายเจอบ้างไหม?

คุโระ

ตอนนี้ยังเลยมิสึซากิ

คุโระ

ผมเจอแค่คุณชิคิกับพี่ฟูจิ แล้วก็มิสึซากิจังนี่แหละ

มิสึซากิ โอมี่

งั้นหรอ...

มิสึซากิ โอมี่

งั้นไปเดินเล่นกันหน่อยเถอะ ฉันเบื่อมาก

ยูริ โทอิจิโร่

ถ้าให้บอกตามตรงฉันก็เริ่มรู้สึกเบื่อนิดหน่อยแล้วเหมือนกัน

มิสึซากิ โอมี่

จ้าๆ~

มิสึซากิ โอมี่

(ฉันล่ะเบื่อจริงๆ อยากเจออาจารย์ยาคุโมะมากกว่าหมาม่วงนี่อ่า!!!)

โคอิสึมิ ยาคุโมะ

แม่จิ้งจอกตัวน้อยผมอยู่ตรงนี้เองหรอครับ?

มิสึซากิ โอมี่

อาจารย์ยาคุโมะ!

มิสึซากิ โอมี่

ฉันคิดถึงอาจารย์ยาคุโมะมากๆ เลย ดีใจจังที่ได้เจอกันอีกนะคะ! //กอดคอแน่น

โคอิสึมิ ยาคุโมะ

ผมก็ดีใจที่แม่จิ้งจอกน้อยของผมไม่เป็นไรเหมือนกันนะครับ

ยูริ โทอิจิโร่

แหมๆ พอยาคุโมะมานิสัยเปลี่ยนทันทีเลยระยัยเตี้ย

มิสึซากิ โอมี่

หุบปากเน่าๆ ของนายไปโทอิจิโร่! // 💢

ยูริ โทอิจิโร่

อุ้ย...น่ากลัวจริงๆ เลยนะยัยเตี้ย

มิสึซากิ โอมี่

หุบปากไปเลยนะ! และเลิกเรียกฉันว่ายัยเตี้ยสักทีไอ้หมาม่วง!!! // 💢

คุโระ

นี่พวกเราต้องมาดูพี่ฟูจิกับมิสึซากิจังทะเลาะกันหรอเนี่ย?

ชิซึคิ

ก็คงเป็นอย่างงั้นล่ะมั้งครับ

โคอิสึมิ ยาคุโมะ

แม่จิ้งจอกตัวน้อยของผมนี่ทะเลาะกับโทอิจิโร่จนแทบจะติดเป็นนิสัยแล้วนะเนี่ย

มิสึซากิ บลูส์

หรือเรียกอีกอย่างว่าติดเป็น "สันดาน" ใช่ไหมล่ะคะอาจารย์ยาคุโมะ?

คุโระ

คำนั้นมันดูแรงไปนิดนะบลูเบอร์รี่จัง...

มิสึซากิ บลูส์

ก็ช่างสิ และนายก็ชอบเรียกฉันว่าบลูเบอร์รี่จังอยู่ได้นะคุโระ // จิ้มจมูกเบาๆ

คุโระ

ก็มันออกจะน่ารักดีนี่นา~!

ชิซึคิ

ผมไม่ได้ต้องการมาดูพวกคุณหวานกันหรอกนะครับ

ชิซึคิ

ตอนนี้ผมแทบจะละลายติดกับพื้นแล้ว

มิสึซากิ บลูส์

ก็จริงแฮะ...อากาศก็ยิ่งร้อนอยู่

มิสึซากิ บลูส์

แถมฉันได้กลิ่นไหม้แปลกๆ ด้วย

โคอิสึมิ ยาคุโมะ

// ทำเป็นไม่ได้ยินอะไรทั้งนั้น

ชิซึคิ

ครับ

คุโระ

งั้นเรารีบตามพี่ฟูจิกับมิสึซากิไปดีกว่านะ!

คุโระ

ทั้งสองนั้นน่ะรอผมด้วยสิ!!!

ชิซึคิ

ให้ตายเถอะครับ... // เดินตามหลังไป

มิสึซากิ บลูส์

ฉันว่าสักวันฉันจะเป็นโรคประสาทแน่ๆ // เดินตามหลังชิซึคิ

โคอิสึมิ ยาคุโมะ

ผ่อนคลายบ้างก็นะบลูจัง ถ้าว่างๆ ก็ลองหาอะไรทำคลายเครียดดู // เดินไปพร้อมบลู

อีกฝั่งนึงของพวกฟูตาบะ

ฟูตาบะ ซาโอโตเมะ

พวกเรามาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกันล่ะเนี่ย???

ฟูตาบะ ซาโอโตเมะ

สถานที่ก็ดูแปลกตามากๆ

ฟุกิโกะ อากิยามะ

...

ฟุกิโกะ อากิยามะ

ขอแค่เจอคนอื่นๆ ก็พอแล้วล่ะ

ยูระ

ข้าเห็นด้วยกับฟุกิโกะ

ยูระ

พวกเรารีบตามหาคนอื่นๆ เผื่อจะมีใครรู้ว่าทำไมพวกเราถึงมาอยู่ที่นี่ได้

ฟูตาบะ ซาโอโตเมะ

คะคุณยูระ

ฟุกิโกะ อากิยามะ

// จับมืออีกฝ่าย

ฟูตาบะ ซาโอโตเมะ

ตามใจละกันนะฟุกิโกะ

ยูระ

// เดินตามทั้งสองไป

ทางฝั่งของมิโยะกับคิโยะ

ไซโมริ มิโยะ

ฉันว่าวันนี้พอแค่นี้ก่อนดีกว่าคะนายท่าน

คิโยกะ คุโด้

ได้ ตามใจเธอละกันมิโยะ

ไซโมริ มิโยะ

เดี๋ยวก่อนคะนายท่าน!

คิโยกะ คุโด้

มีอะไรหรอมิโยะ?

คิโยกะ คุโด้

(สัมผัสถึงพลังวิญญาณที่แข็งแกร่งแถวๆ นี้ พร้อมกับภูต??? พวกมันมาทำอะไรที่นี่กัน และทำไมต้องตอนนี้!)

คิโยกะ คุโด้

หลบหลังฉันก่อนมิโยะ

ไซโมริ มิโยะ

คะนายท่าน // เดินตามหลังคิโยกะ

คิโยกะ คุโด้

// ค่อยๆ เดินไปหาทางฟูตาบะ

ฟูตาบะ ซาโอโตเมะ

ตรงนั้นมีคนผ่านมาพอดีเลย พวกเราลองไปทางดูสักหน่อยดีไหม?

ฟุกิโกะ อากิยามะ

ก็ดีคะ

ยูระ

ข้าก็ว่าลองถามดูเผื่อจะได้เจอกันเร็วขึ้นนะ

ฟูตาบะ ซาโอโตเมะ

คุณผู้ชายคะ

ฟูตาบะ ซาโอโตเมะ

ขออนุญาตรบกวนหน่อยได้ไหมคะ?

คิโยกะ คุโด้

(ผู้หญิงคนนี้มีพลังวิญญาณที่แข็งแกร่งมากพอสมควรเลยนะ แค่ยืนห่างๆยังสัมผัสแรงขนาดนี้...)

คิโยกะ คุโด้

ครับ

ไซโมริ มิโยะ

(รู้สึกเหมือนเคยเห็นที่ไหนรึเปล่านะ?)

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!