ท่านเเม่ทัพ...เป็นหญิง!!!
ตอนที่1:ท่านเเม่ทัพคนใหม่"อาลู่"
ณ ชายเเดนทางใต้ของต้าชิงเกิดศึกหนักเเละต่อเนื่องนานหนึ่งปีเเต่เเล้วปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้นเมื่อมีทหารคนหนึ่งสามารถสังหารเเม่ทัพฝั่งศัตรูลงได้จนเหล่าลูกน้องของมันต่างเสียขวัญกำลังใจเเละความได้เปรียบนี้เองทำให้พวกเขาจบศึกนำชัยชนะมาสู่ต้าชิง
เยว่ฟู่(เเม่ทัพคนเก่า)
ใครกันที่เป็นคนสังหารเเม่ทัพฝั่งศัตรู
อาลู่(ตอนอายุ20+ลูกชาวนา)
ข้าเองขอรับ//เดินออกมาด้านหน้า
อาลู่ในตอนนี้ปลอมตัวเป็นชายโดยการใส่เสื้อขนาดใหญ่ใส่ชุดเกราะหนักๆเเละตัดผมไม่สั้นมาก
เยว่ฟู่(เเม่ทัพคนเก่า)
ตามข้ามา//เข้าไปในกระโจม
อาลู่(ตอนอายุ20+ลูกชาวนา)
//เดินตามเข้าไป
เยว่ฟู่(เเม่ทัพคนเก่า)
เจ้ารู้ไหมว่าตัวเองทำอะไรลงไป
อาลู่(ตอนอายุ20+ลูกชาวนา)
ขอท่านเเม่ทัพลงโทษข้าวู่วามไม่ทำตามคำสั่ง//คุกเข่า
เยว่ฟู่(เเม่ทัพคนเก่า)
นั้นมันก็จริงเเต่ว่าศึกนี้ยาวนานมาสามเดือนเเต่เจ้าที่เพิ่งเข้ามาเพียงหนึ่งเดือนสามารถจัดการได้ ข้าละอายใจนักเป็นถึงเเม่ทัพเเต่กลับ...//เอามือกุมขมับ
อาลู่(ตอนอายุ20+ลูกชาวนา)
ท่านเเม่ทัพอย่าได้โทษตนเองเลยเหตุที่ศึกนี้ยาวนานเป็นเพราะไม่มีกำลังเสริมเเถมทหารยังบาดเจ็บล้มตายไปมากทำให้ทหารที่ยังอยู่ได้รับผลกระทบจนไม่มีจิตวิญญาณต่อสู้นำมาสู่ความตาย หาใช่ความผิดท่านไม่
เยว่ฟู่(เเม่ทัพคนเก่า)
(สิ่งที่เจ้ากล่าวมาล้วนถูกต้อง) ข้าเรียกเจ้ามาเพราะอยากมอบของบางอย่างให้//พยุงอาลู่ลุกขึ้นก่อนเดินไปหยิบกล่องบางอย่าง
อาลู่(ตอนอายุ20+ลูกชาวนา)
สิ่งนี้คือ?
เยว่ฟู่(เเม่ทัพคนเก่า)
เจ้าลองเปิดดู
อาลู่(ตอนอายุ20+ลูกชาวนา)
//เปิดกล่องเเละต้องตะลึง
อาลู่(ตอนอายุ20+ลูกชาวนา)
ท่านเเม่ทัพดาบนี้ข้ารับไว้ไม่ได้//ยื่นคืนให้เยว่าฟู่
เยว่ฟู่(เเม่ทัพคนเก่า)
มันเหมาะกับคนเยี่ยงเจ้า จงจำคำข้าไว้อย่าได้ทอดทิ้งมันเเละสักวันเจ้าจะได้เป็นผู้ยิ่งใหญ่เหนือใครทั้งปวง//เอามือเเตะไหล่อาลู่
อาลู่(ตอนอายุ20+ลูกชาวนา)
(เเต่ข้าเป็นผู้หญิง)ขอรับ
อาลู่(ตอนอายุ20+ลูกชาวนา)
(ข้านะหรือจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่น่าขำยิ่งนัก)//มองดาบ
สามปีผ่านไปอาลู่กลายเป็นเเม่ทัพผู้อาจหาญไม่ว่ารบครั้งใดก็ชนะ
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
ย้า~//ควบม้าสังหารศัตรูก่อนจะฝ่าเข้าไปตัดหัวของหัวหน้ามันจนขาดสะบั้นเลือดสาดไปทั่ว
เหล่าทหารนับพัน:ฆ่า//เสียงดังกึกก้องไปทั่วสนามรบ
อาลู่เเละเหล่าทหารต่างกลับมายังค่ายได้ไม่นานก็มีราชโองการจากฮ่องเต้ให้เเม่ทัพไปเข้าพบ
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
กระหม่อมน้อมรับราชโองการ//รับราชโองการมาก่อนจะเริ่มวางเเผนเดินทางไปเมืองหลวงวันพรุ่ง
ณ เมืองหลวงสถานณ์ที่อันเเสนจะครึกครื้น
พ่อค้าเเม่ค้า:ปลาไหมจ้า ผักสดๆเลยวันนี้ เนื้อใหม่ๆจากเเดนใต้เชิญมาเลือกเร็ว //ต่างคนต่างตะโกนเรียกลูกค้า
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
(ครึกครื้นดีจัง)//จูงม้าเเละมองดูรอบๆเมือง
ยายเเก่:ขโมยจ้า ขโมย ใครก็ได้ช่วยจับที
ขโมย:หลบไป หลบไปไม่งั้นตาย!
คนจับจ่ายต่างหลีกทางไม่มีใครกล้าเสี่ยงเว้นเพียง...อาลู่
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
//มองโจรที่กำลังวิ่งมาทางตน
ขโมย:หลบไปสิวะ!!//กำลังจะใช้มีดเเทงอาลู่
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
//หลบหลีกก่อนคว้าเเขนโจรบิดจนมันปล่อยมีดเเละดึงเข้ามาทางตนเเละใช้กำปั้นซัดเข้าหน้าท้องโจรจนมันอ้วกออกมาเป็นน้ำเเละคุกเข่านอนสลบไป
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
หึ//หยิบถุงเงินที่โจรขโมยขึ้นมา
ยายเเก่:ขอบคุณท่านจอมยุทธที่ช่วยเหลือ
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
ไม่เป็นไรเเต่คราวหน้าคราวหลังท่านยายโปรดระวังตัวด้วย
ยายเเก่:ยายจะระวังตัว//รับถุงเงินจากอาลู่เเละเดินจากไป
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
เห็นทีต้องเร่งฝีเท้าหน่อยเเล้ว//มุ่งหน้าสู่วังหลวง
ตอนที่2:ท่านเเม่ทัพเข้าพบฮ่องเต้
ณ วังหลวงอันเเสนกว้างใหญ่
ทหารเฝ้าประตูวัง:ท่านเเม่ทัพเหตุใดมาคนเดียว
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
ทหารต้องปกป้องดินเเดน ข้ามาคนเดียวก็พอ
ทหารเฝ้าประตูวัง:อย่างงี้เอง เปิดประตูได้
อาลู่เดินเข้าไปโดยมีทหารนายหนึ่งอาสาพาม้าไปไว้ให้ที่คอกของทางราชวัง
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
//เดินขึ้นบรรไดประมาณพันขั้นก่อนจะเข้าท้องพระโรงไปโดยมีหลายสายตาจับจ้อง
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
ถวายบังคมฮ่องเต้ ข้าเเม่ทัพอาลู่มาตามราชโองการขอรับ//คุกเข่าทำความเคารพ
จางต้าชิง(ฮ่องเต้+พ่อพระเอก)
ยืนขึ้นเถอะ
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
//ยืนขึ้น
จางต้าชิง(ฮ่องเต้+พ่อพระเอก)
ข้าเรียกมาเพราะอยากจะตบรางวัลให้เเก่เเม่ทัพผู้องอาจกับเหล่าทหารร่วมศึกที่สามารถคว้าชัยรบชนะเเคว้นชิงซานทางเหนือมาได้เเละครั้งนี้ข้ายังเตรียมงานเเสดงความยินดีอีกด้วย หวังว่าท่านเเม่ทัพจะไม่ปฏิเสธดังเช่นที่ผ่านมา//สายตาคมจับจ้องยังเเม่ทัพหนุ่มที่มีใบหน้าราวสตรี
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
รางวัลยินดีรับไว้เเต่งานเลี้ยงข้าขอปฏิเสธ
จางต้าชิง(ฮ่องเต้+พ่อพระเอก)
อธิบายมา//ใบหน้าเเสดงความไม่พอใจ
เหล่าคุณนาง:เเม่ทัพผู้นั้นเอาอีกเเล้วอยากตายเร็วๆรึไงกันถึงได้ปฏิเสธฮ่องเต้เช่นนี้//กระซิบกับคนข้างๆ
เหล่าคุณนาง:วันนี้ถ้ายังปฏิเสธมีหวังโดนประหารเป็นเเน่//กระซิบตอบกลับ
เหล่าคุณนาง:ข้าก็คิดเช่นนั้น//กระซิบเเละเห็นด้วย
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
ยามนี้เมืองทั้งสามทางตอนเหนือที่เพิ่งทำศึกไปได้เเก่อู่ ลี่เเละฟงเข้าสู่ฤดูหนาวทำให้ขาดแคลนเสบียงอย่างหนักข้าคิดว่าเเทนที่เราจะมาจัดงานเลี้ยงฉลองไม่สู้นำเงินไปช่วยเหลือซื้อเสบียง ฮ่องเต้ว่าดีหรือไม่
จางต้าชิง(ฮ่องเต้+พ่อพระเอก)
เจ้ามัน!!//โกรธเเต่ก็พยายามระงับโทสะเเละคิดอย่างมีเหตุผลตามคำพูดอาลู่
จางต้าชิง(ฮ่องเต้+พ่อพระเอก)
(มันก็ถูกอย่างที่เจ้านั้นพูด สมเเล้วที่เยว่ฟู่ไว้ใจมอบตำแหน่งให้)
จางต้าชิง(ฮ่องเต้+พ่อพระเอก)
ดี งั้นข้าจะให้คนนำเงินไปซื้อเสบียงเเจกจ่ายยังสามเมืองทางตอนเหนือที่เจ้ากล่าวมา
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
ขอบพระทัยฮ่องเต้ ท่านทรงพระปรีชาสามารถยิ่งนัก
เหล่าคุณนาง:ฮ่องเต้ทรงพระปรีชาสามารถยิ่งนัก
หลังจากการประชุมหาลือเรื่องต่างๆจบลงฮ่องเต้ก็สั่งเเยกย้ายเเต่ในขณะที่อาลู่กำลังจะไปเอาม้าเพื่อกลับชายเเดนฮ่องเต้ก็เรียกไว้เสียก่อน
จางต้าชิง(ฮ่องเต้+พ่อพระเอก)
เห็นว่าท่านเเม่ทัพเดินทางมาไกล ข้าให้คนจัดหาห้องไว้ เจ้านอนสักคืนเเละค่อยกลับ
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
เเต่ว่า...
จางต้าชิง(ฮ่องเต้+พ่อพระเอก)
เจ้าจะปฏิเสธ?
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
ไม่ขอรับ ข้าจะนอนพักสักคืนเเละค่อยกลับ
จางต้าชิง(ฮ่องเต้+พ่อพระเอก)
ดี ข้าจะให้สาวใช้นำทางเจ้าไป//เดินจากไปพร้อมทหารโดยไม่ลืมบอกให้สาวใช้นำทางอาลู่ไปตำหนักบูรผา
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
เชิญทางนี้เจ้าค่ะ//เดินนำไป
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
อืม//เดินตามไป
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
ที่นี้เเหละเจ้าค่ะ
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
อืม ขอบคุณเจ้ามาก//เดินเข้าไปในตำหนัก
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
//เดินตามเข้าไปด้วยเช่นกัน
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
ทำไมเจ้าไม่กลับไปรับใช้ฮ่องเต้ เหตุใดต้องเอาเเต่ตามข้า
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
ฮ่องเต้มีรับสั่งให้ข้าคอยดูเเลปรนนิบัติท่าน
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
อย่างงี้เอง//เดินดูรอบๆก่อนจะเริ่มหิวเเละท้องร้องออกมา
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
ท่านเเม่ทัพคงยังไม่ได้กินอะไรเเต่เช้า ข้าจะไปบอกให้ห้องครัวเตรียมอาหารมาให้นะเจ้าค่ะ//รีบเดินออกจากตำหนัก
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
//เดินมาทางข้างหลังจนพบเข้ากับสวนขนาดกลางที่มีทั้งดอกไม้หลากพันธ์ุเเละสายธารน้ำไหล
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
(ดอกไม้เหล่านี้ชั่งงดงามจิง)
ตอนที่3:ท่านเเม่ทัพผู้อ่อนโยน
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
อาหารมาเเล้วเจ้าค่ะ//เดินออกมาตาม
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
อืม//กลับเข้าด้านในพร้อมเฟยกง
ณ ห้องรับประทานอาหารในตำหนักบูรผา
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
ทำไมอาหารถึงเยอะเพียงนี้
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
ฮ่องเต้ทรงตรัสสั่งกับทุกคนที่ห้องครัวไว้ให้ดูเเลเรื่องอาหารของท่านเเม่ทัพเป็นอย่างดีอย่าขาดตกบกพร่องให้ท่านได้กินดื่มอย่างอิ่มหนำสำราญดังนั้นพ่อครัวจึงจัดเตรียมมาเยอะเป็นพิเศษเเละรับรองได้ว่าทุกเมนูล้วนทำเเต่ของดี
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
(ข้าคงกินไม่หมดเป็นเเน่)//มองอาหารบนโต๊ะก่อนจะคิดอะไรออก
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
//เดินไปหยิบกล่องไม้ที่มีไว้ใส่อาหาร
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
ท่านเเม่ทัพจะทำอะไรนะเจ้าค่ะ
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
ข้ากินอาหารเหล่านี้ไม่หมดหรอกเลยอยากจะเเบ่งไปให้กับทางห้องครัว
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
เจ้าค่ะ(ท่านเเม่ทัพที่ว่าโหดเหี้ยมในสนามรบเหตุใดถึงอ่อนโยนเพียงนี้)//มองอาลู่ที่กำลังก้มหน้าก้มตาเก็บอาหารเหลือไว้ให้ตนเพียงหนึ่งถึงสองชิ้นต่ออาหารหนึ่งจาน
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
เจ้าช่วยนำไปส่งได้หรือไม่
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
ได้เเน่นอนเจ้าค่ะ//นำกล่องไม้ที่ใส่อาหารชั้นเลิศไว้โดยวางอยู่บนโต๊ะมาถืออย่างระมัดระวังก่อนจะเดินออกจากตำหนักเพื่อไปส่งให้กับทางห้องครัว
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
พวกเจ้ามาเร็วท่านเเม่ทัพมีบางอย่างนำมาให้//วางไว้ที่โต๊ะตรงกลาง
คนทำงานในห้องครัว:อะไรหรอ//มุงดูกันใหญ่
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
นี่ไง//เเยกกล่องไม้ออกมาทีละชั้นจนเห็นอาหารที่ทำจากวัตถุดิบเเสนล้ำค่าทั้งหมด
คนทำงานในห้องครัว:อาหารของท่านเเม่ทัพไม่ใช่รึ
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
ท่านเเม่ทัพสั่งข้าให้นำมา เชิญกินกันตามสบาย
คนทำงานในห้องครัว:ลาบปากละวันนี้
คนทำงานในห้องครัว:พวกเรามากินเร็ว ใครดีใครได้นะ
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
//ท้องร้อง
ม่าหงค์(พ่อครัวนางเอก)
เจ้าก็มากินด้วยสิ
เฟยกงกำลังจะเอ่ยตอบรับพร้อมเเววตาอันเป็นประกายเเต่ก็ถูกทำลายหายไปเพียงชั่วพริบตาเพราะคำพูดของคนบางคนที่ทำงานในห้องครัว
คนทำงานในห้องครัว:นางไม่ใช่คนในครัวสักหน่อยจะให้กินได้อย่างไร
คนทำงานในห้องครัว:นั้นสิๆของพวกนี้ท่านเเม่ทัพนำมาให้พวกเราไม่เกี่ยวกับนางเสียหน่อย
ม่าหงค์(พ่อครัวนางเอก)
นี่พวกเจ้าไม่เห็นรึอย่างไรว่านางก็หิวเเบ่งนิดเเบ่งหน่อยจะเป็นไรไป
คนทำงานในห้องครัว:ก็ชั่งมันสิวะ
ม่าหงค์(พ่อครัวนางเอก)
ทำไมเห็นเเก่ตัวเเบบนี้
คนทำงานในห้องครัว:ว่าไงนะ!!
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
อย่าทะเลาะกัน//ร้องห้ามสุดเสียง
คนทำงานในห้องครัวทั้งหมดต่างหันไปมองเฟยกงที่ตะโกนห้ามเสียงดัง
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
ข้ายังไม่หิว เชิญพวกเจ้าตามสบาย//กำลังจะเดินกลับตำหนักบูรผาจึงหันหลังให้กับเหล่าคนครัวเเต่พอมองไปด้านหน้ากลับพบว่ามีใครบางคนยืนอยู่
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
ท..ท่านเเม่ทัพ
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
//เดินไปยืนตรงหน้าเหล่าคนครัว
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
ข้าเห็นเเละได้ยินทุกอย่างถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเเละรู้สึกไม่พอใจอย่างมากที่พวกเจ้าทำกริยาต่ำทรามกับคนของข้าเพียงเเค่อาหารชิ้นสองชิ้นเเต่พวกเจ้ากลับไม่มีน้ำใจจะเเบ่งปันยังเรียกตนว่าเป็นพ่อครัวได้อีกรึ
คนครัวที่ต่อว่าเฟยกง:พวกข้าผิดไปเเล้วท่านเเม่ทัพ พวกข้าต้องขอโทษเเม่นางด้วยเพราะความโลภมันบังตาจึงได้เผลอทำกริยาเช่นนั้น เเม่นางโปรดอภัยให้พวกข้าด้วย//ก้มหน้าก้มตาสำนึกผิดคุกเข่า
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
ข้าอภัยให้ พวกเจ้าลุกขึ้นเถอะ//เข้าไปพยุงพ่อครัวที่เคยพูดจาไม่ดีใส่ตน
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
ส่วนเจ้า
ม่าหงค์(พ่อครัวนางเอก)
ข..ขอรับ
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
ทำดีมาก คนเยี่ยงเจ้าสักวันต้องกลายเป็นพ่อครัวที่ทุกคนนับถือเเน่
อาลู่(เเม่ทัพ+นางเอก)
เฟยกงกลับตำหนักเถอะ
เฟยกง(สาวใช้อาลู่+เพื่อนอาลู่)
เจ้าค่ะ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
