NovelToon NovelToon

ม.2/7 คืนวันปล่อยผี

ตอนที่1

⚠️คำหยาบนะงับเตง⚠️
เนื่องจากโรงเรียนมีแข่งแฟชั่น ห้อง2/7ได้เข้าร่วมด้วย จึงคัดคนออกมากลุ่มหนึ่งเพื่ออยู่เย็บชุด(กฎคือห้ามให้เครื่องจักร) ทำให้กลุ่มของตัวเอกเรามั้นต้องอยู่ที่โรงเรียนในวันหยุด
13:43
ปึ้ง!!!!
นาเดีย
นาเดีย
hello!!!!//เปิดประตู
ข้าว
ข้าว
ห๊ะ
ข้าว
ข้าว
ใครวะ
นาเดีย
นาเดีย
....
นาเดีย
นาเดีย
กูเองค่าาาา
ข้าว
ข้าว
อ๋อ~~~~ อีกวางนี่เอง
นาเดีย
นาเดีย
กูชื่อนาเดียค่า สาว
ซิน
ซิน
ข้าว!!!!!//ตะโกนจากหลังห้อง
ข้าว
ข้าว
ว่า!!!//ตะโกนกลับ
ซิน
ซิน
มาช่วยกูหน่อย ด้ายหลุ๊ด!!!!!!
ข้าว
ข้าว
อ้าว เห้ย!!!!!//วิ่งไปดู
ข้าว
ข้าว
หลุดได้ไง
พิณ
พิณ
ไม่รู้ดิ
พิณ
พิณ
อยู่ๆมันก็หลุด
ซิน
ซิน
แงงงงงงงงง
ซิน
ซิน
เย็บใหม่อีกแล้ว
ข้าว
ข้าว
ไม่เป็นไรๆ//ปลอบ
ข้าว
ข้าว
เดี๋ยวเค้าทำเองๆ
ซิน
ซิน
//กอด
นาเดีย
นาเดีย
แม่พระจังนะมึง//เดินมาดู
ข้าว
ข้าว
แน่อยู่แล้วจร้
ทิวา
ทิวา
ไง~~~//เปิดประตูเข้ามา
ทิวา
ทิวา
เอ๊ะ//ชะงัก
ภาพที่อยู่ตรงหน้าคือซินกำลังกอดข้าว
ทิวา
ทิวา
;-;
ข้าว
ข้าว
อ้าว ไง
ข้าว
ข้าว
มาช่วยหน่อย ด้ายหลุด
ทิวา
ทิวา
พูดเหมือนกูเย็บผ้าเป็นเนาะ
ข้าว
ข้าว
มึงทำเป็น~~~
ทิวา
ทิวา
กูทำไม่เป็นโว้ย!!!!!
ทิวา
ทิวา
กูแค่มาอยู่เป็นเพื่อน เพราะครูที่ปรึกษาให้กูมา
ข้าว
ข้าว
มาทำไมวะ
ทิวา
ทิวา
ครูบอกว่า ในห้องมีแต่ผู้หญิงอยากให้มาอยู่ด้วยเผื่อเกิดเรื่อง
ทิวา
ทิวา
แต่กูว่าพวกสาวโจรป่าแบบพวกมึงคงไม่เป็นไรมั้ง
ข้าว
ข้าว
อะ แน่นอน
นาเดีย
นาเดีย
ไปเย็บก่อนเลย
นาเดีย
นาเดีย
อีข้าว
ข้าว
ข้าว
เออๆ
ข้าว
ข้าว
ไหนๆมึงก็มาละมาช่วยกูจับหน่อย
ทิวา
ทิวา
เออๆ
ผ่านไป 15 นาที
ก๊อกๆ
ข้าว
ข้าว
พิณไปเปิดให้หน่อยสิ
พิณ
พิณ
โอเค
พิณ
พิณ
//เดินไปเปิดประตู
ตปก.หญิง
ตปก.หญิง
สวัสดีจ้ะ พวกเธอจะไปกินข้าวด้วยกันมั้ย พอดีพวกเรากำลังจะไปกินข้าว
พิณ
พิณ
อ๋อ เดี๋ยวเราถามเพื่อนแปปนึงนะ
ตปก.หญิง
ตปก.หญิง
//พยักหน้า
พิณ
พิณ
//เดินไปหลังห้อง
พิณ
พิณ
มึง
พิณ
พิณ
เพื่อนห้อง6มาชวนไปกินข้าว
พิณ
พิณ
ไปมะ
นาเดีย
นาเดีย
ไปๆ
ซิน
ซิน
ไปดิ กำลังหิวเลย
ทิวา
ทิวา
ไปๆ
พิณ
พิณ
ข้าวไปมั้ย
ข้าว
ข้าว
ไป แก้เสร็จพอดีเลย
ด้านนอกตึก
ทิวา
ทิวา
กินไรดี
ข้าว
ข้าว
อืมมมมมม
ข้าว
ข้าว
ไม่รู้:3
นาเดีย
นาเดีย
;-;
ข้าว
ข้าว
ก๋วยเตี๋ยวหน้ารร.มะ
ซิน
ซิน
เชี้ย ไกลนะ ประตู1เลยนะสัส
พิณ
พิณ
กูว่าหาอะไรแค่ประตู3นี่แหละ
ข้าว
ข้าว
โอเค
ตปก.หญิง
ตปก.หญิง
พวกเธอจะกินอะไรกันหรอ
ข้าว
ข้าว
ยังไม่ได้คิดกันเลย พวกเธอไปกินกันก่อนเถอะ
ตปก.หญิง
ตปก.หญิง
ได้จ้ะ
ข้าว
ข้าว
กูไม่ค่อยหิวอะ
ซิน
ซิน
เหมือนกัน
ข้าว
ข้าว
แต่ก่อนหน้านี้มึงบอกหิว
ซิน
ซิน
:P
นาเดีย
นาเดีย
แต่กูหิว
นาเดีย
นาเดีย
หิวมากด้วย
ข้าว
ข้าว
แยกกันไปซื้อมั้ย
ข้าว
ข้าว
แล้วมาเจอกันหน้าโรงอาหาร
ทิวา
ทิวา
ความคิดดี
นาเดีย
นาเดีย
งั้นแยกกันนะ
พิณ
พิณ
//พยักหน้า
ทุกคนแยกย้ายกันไปส่วนต่างๆ
ผ่านไปซักพัก
ทิวา
ทิวา
ช้ากันจัง
ข้าว
ข้าว
อ้าว มาเร็วจัง
ข้าว
ข้าว
คนอื่นยังไม่มาหรอ
ทิวา
ทิวา
ใช่
ข้าว
ข้าว
เห้อ นั่งรอที่กว่า
ข้าว
ข้าว
//เดินไปนั่งเก้าอี้
ทิวา
ทิวา
นั่งด้วย
ทิวา
ทิวา
//เดินไปนั่ง
ข้าว
ข้าว
มึงได้ไรมาแดกอะ
ทิวา
ทิวา
ผัดไทย ชาเขียวแล้วก็ลูกชิ้น
ทิวา
ทิวา
มึงอะ
ข้าว
ข้าว
กูได้ก๋วยเตี๋ยวประตู1 โกโก้ปั่น แล้วก็ไข่เหี้ย
ทิวา
ทิวา
ห๊ะ
ทิวา
ทิวา
อะไรคือไข่เหี้ย
ข้าว
ข้าว
ก็ขนมมันชื่อไข่เหี้ยอะ
ข้าว
ข้าว
อร่อยนะ
ข้าว
ข้าว
ลองมั้ย
ทิวา
ทิวา
ไม่เอาอะ ชื่อแม่งน่ากลัว
พิณ
พิณ
มาแล้วจร้าาาา
นาเดีย
นาเดีย
//เดินมาพร้อมพิณ
นาเดีย
นาเดีย
NovelToon
ข้าว
ข้าว
เป็นไร
ข้าว
ข้าว
น่าแม่งสิ้นหวังจังวะ
นาเดีย
นาเดีย
ไอสัส!!!! อีพิณลากกูเดินรอบโรงเรียน
พิณ
พิณ
ก็กูไม่รู้จะกินอะไรอะ
ข้าว
ข้าว
แล้วสรุปได้ไรมา
นาเดีย
นาเดีย
กูได้ลูกชิ้นกับชาเขียวมาถังนึง
(ถังก็คือแก้วใหญ่ที่ใส่โค้ก20อะ สำหรับคนที่ไม่รู้)
พิณ
พิณ
กูได้ ชาไข่มุกกับไก่ทอดลุงปื้ดมา
ข้าว
ข้าว
อุบ๊ะ ขอจั๊กคำได้มั้ยจ๊ะ //กอดคอพิณ
พิณ
พิณ
ไม่
พิณ
พิณ
กูหวง

....

ข้าว
ข้าว
เอ้! คำเดียวววว
พิณ
พิณ
โอ๊ย! ไปซื้อเองสิอีเหี้ย!
ข้าว
ข้าว
กูจะกินๆ !
ipad kid คลั่ง
พิณ
พิณ
กู
พิณ
พิณ
ไม่
พิณ
พิณ
ให้
นาเดีย
นาเดีย
เลิกเลยสองคนมึง
นาเดีย
นาเดีย
กลับห้องโว้ย
นาเดีย
นาเดีย
เดี๋ยวกูลากพี่ศรมาเจอมึงนะ
พี่ศร ชายวัยกลางคนที่ถูกฆ่าตายในพื้นที่โรงเรียน แต่เขาได้ทำบาปไว้เยอะก่อนตาย เขาจึงกลายเป็นวิญญาณเฮี้ยนที่ยังคอยตามขอส่วนบุญของกลุ่มเด็ก2/7อยู่
ข้าว
ข้าว
อย่า! กูไหว้
ข้าว
ข้าว
แม่หนูขอโทษ
ข้าว
ข้าว
//ไหว้
นาเดีย
นาเดีย
กลับๆๆๆๆ
ทุกคนกลับไปที่ห้อง
ข้าว
ข้าว
//เปิดประตู
แปะ แปะ
น้ำเหนียวสีแดงไหลหยดลงที่หัวของข้าว
ข้าว
ข้าว
//สูดหายใจ
ข้าว
ข้าว
อ๊ายยยยยยยยยย
พิณ
พิณ
Wut?
อุบ๊ะ
??: เห็นจริงด้วย
ข้าว
ข้าว
อ๊ายยยยยยยยยยย กูพึ่งสระผมมากนะ!!!
??: อุ๊ยตาย ขอโทษจ๊ะ
ไฟกระพริบสองสามครั้งก่อนที่จะปิดเหมือนเดิม น้ำเหนียวสีแดงนั่นก็หายไปจ่ากหัวของข้าว
นาเดีย
นาเดีย
พี่ใครอะ
??: สาลีเองจ้า
นาเดีย
นาเดีย
ว้ายยย
นาเดีย
นาเดีย
พี่จ๋า
นาเดีย
นาเดีย
คิดถึงจังเลย
สาลี รุ่นพี่รุ่นแรกของโรงเรียนที่เครียดเรื่องเรียนและผูกคอตายในห้องเรียนนี้
สาลี: คงมีพวกน้องกลุ่มเดียวที่คุยกับพี่แล้วไม่กลัว
พิณ
พิณ
พวกหนูเจอบ่อยละพี่
พิณ
พิณ
//กินลูกชิ้น
ข้าว
ข้าว
พี่กินไข่เหี้ยมั้ย
สาลี: กินๆ
ข้าว
ข้าว
//แบ่งมาส่วนแล้วปักธูป
สาลี: โห อร่อยอะน้อง
สาลี: ทำไมปีพี่ไม่มีอะไรแบบนี้ขายบ้าง
สาลี: //นั่งกินอยู่มุมห้อง
ข้าว
ข้าว
//เดินไปทำชุดต่อ
สาลี:ทำชุดแข่งกันหรอ
ทิวา
ทิวา
ช่ายพี่
ทิวา
ทิวา
จริงๆไม่ลงก็ได้ แต่ไอ้พวกนี้บ้านมีปัญหาเยไม่ค่อยอยากกลับบ้าน
*บ้านมีปัญหา*
ข้าว
ข้าว
*พ่อเสีย แม่โมโหง่าย*
พิณ
พิณ
*พ่อแม่ไม่สนใจ*
นาเดีย
นาเดีย
*พ่อแม่แยกทางกัน อยู่กับพ่อและแม่เลี้ยง ไม่ค่อยลงรอยกับแม่เลี้ยง*
ทิวา
ทิวา
*บ้านมีปัญหาเรื่องเงิน พ่อแม่ติดยา*
สาลี: ศูนย์รวมเด็กบ้านมีปัญหา?
ทิวา
ทิวา
จะเรียกแบบนั้นก็ได้พี่
ข้าว
ข้าว
เสร็จละ!
สาลี: //ลอยมาดู
สาลี: โห ทำสวยมากเลยน้องๆ
สาลี: จริงๆพี่จะอยู่วันนี้วันสุดท้ายแล้วนะ พี่จะต้องไปลงนรกแล้ว
ข้าว
ข้าว
อ้าว....
ข้าว
ข้าว
ทำไมอะพี่?
สาลี: พี่ทำบาปไว้เยอะและพี่ใช้ชีวิตบนนี้มาพอแล้ว
นาเดีย
นาเดีย
โถ่...
สาลี: //เริ่มสลาย
สาลี: และอีกอย่างพวกน้องก็ทำให้พี่ไม่ติดค้างอะไรบนนี้แล้ว
กลุ่มของข้าว ช่วยส่งจดหมายให้ลูกชายของพี่(พี่แกท้องในวัยเรียน)
ข้าว
ข้าว
ลาก่อนนะคะ....
สาลี: แล้วก็ระวังครูผู้ชายตรงบรรชั้น4 ด้----
สาลีได้สลายหายไป

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!