ข้าจะรักท่านตลอดไปถึงแม้จะเป็นเพียงความฝันก็ตาม
อร้ายยยยยยย!!!!!!
ต.ป.ก
ก็เธองี่เง่า เอาแต่ใจตัวเอง!!
(น.อ)
เออ!! เลิกก็เลิกว่ะ!!
ต.ป.ก
1:แกวันนี้เป็นอะไรอ่ะเห็นดูซึมๆ
(น.อ)
ก็เพิ่งเลิกกับแฟนมาอ่ะดิ
ต.ป.ก
2:เอานะก็ถือว่าดีแล้วนี่ที่ออกจากผู้ชายเฮงซวยได้
(น.อ)
เอองั้นฉันกลับบ้านก่อนนะ
ต.ป.ก
1:เฮ้ยเขาเป็นอะไรอ่ะ
ต.ป.ก
ใครก็ได้ครับเรียกรถรถพยาบาลมาที
ท่านพี่รอง!!
หวัง เฟยซื่อ
เดี๋ยวข้าไปตามท่านพี่ใหญ่มาก่อนนะ//วิ่งออกไป
หวัง เฟยเฟย
แล้วฉันมาอยู่ร่างใครเนี่ย!
หวัง เฟยหรง
เฟยเฟย!//เดินเข้ามา
หวัง เฟยเฟย
ฉันหรอ//ชี้ตัวเอง
หวัง เฟยหรง
ทำไมเจ้าพูดศัพท์แปลกๆล่ะเฟยๆ
หวัง เฟยเฟย
(ฉันคงจะต้องมาอยู่ร่างเฟยๆคนนี้สินะ)
หวัง เฟยเฟย
ขอโทษเจ้าค่ะท่านพี่
หวัง เฟยหรง
ไม่เป็นไรหรอกถ้านำให้บ่าวรับใช้เอาอาหารมาให้เจ้าด้วยนะ☺️
หวัง เฟยหรง
เดี๋ยวข้าจะให้หมอหลวงมาตรวจเจ้านะ
หวัง เฟยหรง
ว่าเจ้าเป็นอะไรมากหรือไม่
หวัง เฟยเฟย
มิเป็นไรหรอกค่ะท่านพี่
หวัง เฟยซื่อ
เอาน่าท่านพี่รอง
หวัง เฟยหรง
นี่เฟยๆเจ้าพูดปกติก็ได้นี่
หวัง เฟยหรง
นี่ไปตามหมอหลวงมาให้ข้าที
หลินซี(สาวรับใช้น.อ)
คุณหนู!
หวัง เฟยเฟย
(ใครมาอีกละเนี่ย)
หลินซี(สาวรับใช้น.อ)
คารวะคุณหนูใหญ่คุณหนูหญิงรอง//คารวะ
หลินซี(สาวรับใช้น.อ)
และคุณหนูสาม//คารวะ
บ่าวรับใช้
หมอหลวงมาแล้วพะยะค่ะ
หมอหลวง
คารวะคุณหนูใหญ่คุณหนูรองและคุณหนูสาม//คารวะ
หมอหลวง
เรียกหม่อมฉันมามีอะไรหรือเปล่าพะยะค่ะ
หวัง เฟยหรง
ช่วยตรวจร่างกายของน้องข้าทีว่านางเป็นยังไงบ้างแล้ว
หมอหลวง
คุณหนูรองสบายดีขอรับ
หวัง เฟยหรง
ขอบคุณหมอหลวงท่านมาก
หมอหลวง
ด้วยความยินดีขอรับ
หวัง เฟยหรง
เฟยซื่อเจ้าไปส่งหมอหลวงด้วย
หวัง เฟยเฟย
เถอะน่าเฟยซื่อ
หวัง เฟยซื่อ
ท่านหมอหลวงข้าส่งท่านได้แค่นี้
หมอหลวง
มิเป็นไรหรอกขอรับส่งแค่นี้ก็พอ
หวัง เฟยซื่อ
ขอให้ท่านเดินทางปลอดภัยเจ้าค่ะ
หมอหลวง
ขอบคุณขอรับคุณหนูสาม
พอจะรู้เรื่องราว
หวัง เฟยหรง
พี่บอกให้สาวรับใช้เอามาให้แล้วล่ะ
หวัง เฟยเฟย
นี่เจ้าชื่ออันใดนะ
หวัง เฟยซื่อ
นี่ ท่านพี่ท่านสลบไปจนจำชื่อข้าไม่ได้เลยหรือไง
หวัง เฟยหรง
ขอบใจพวกเจ้ามาก
สาวรับใช้
มิเป็นอันหรอกเจ้าค่ะ
สาวรับใช้
เจ้าค่ะ//ก้ม+เดินออกไป
หวัง เฟยซื่อ
ข้าขอกินด้วย~
หวัง เฟยหรง
อย่าแย่งของพี่เขาสิ!!
หวัง เฟยเฟย
เจ้าก็กินแล้วไม่ใช่หรือเฟยซื่อ
หวัง เฟยซื่อ
ก็ข้าไม่อิ่มง่ะ
หวัง เฟยหรง
นี่ พี่กับน้องต้องไปก่อน
หวัง เฟยหรง
เดี๋ยวเจ้าอยู่กับหลินซีนะ
หวัง เฟยเฟย
เดินทางกลับจวนดีๆนะเจ้าค่ะท่านพี่
หวัง เฟยเฟย
ยัยหมูตอนก็ด้วย
หวัง เฟยซื่อ
นี่!! ท่านพี่รองท่านว่าข้าเป็นหมูตอนหรือไงอ่ะ
หวัง เฟยเฟย
ถ้าข้าไม่พูดกับเจ้าแล้วจะให้ข้าพูดกับใครล่ะ
หวัง เฟยซื่อ
ข้าโกรธท่านพี่รองแล้ว!
หวัง เฟยซื่อ
ชิ!//หันหน้าหนี
หวัง เฟยเฟย
เดี๋ยวข้าจะซื้อซาลาเปาให้ 10 ลูก
หวัง เฟยเฟย
อ่ะๆ 20 ลูกก็ได้
หวัง เฟยซื่อ
ข้ารักท่านพี่รองที่สุดดดด
หวัง เฟยหรง
โธ่เอ้ยยัยเห็นแก่กิน
หวัง เฟยเฟย
นี่! ทุกท่านจะไปได้แล้วนะ
หลินซี(สาวรับใช้น.อ)
เจ้าค่ะคุณหนู
หวัง เฟยเฟย
เรื่องราวที่นี้มันเป็นยังไงอ่ะ?
หวัง เฟยเฟย
เอ่อ..จะว่ายังไงดี
หวัง เฟยเฟย
คือก่อนที่ข้าสลบไปเหตุการณ์มันเป็นยังบ้างอ่ะ
หลินซี(สาวรับใช้น.อ)
อ้อ..
หลินซี(สาวรับใช้น.อ)
คือคุณหนูรอง
จริงๆแล้วพี่นางเอกน้องนางเอกแล้วก็นางเอกนี่เองเนี่ย
เป็นท่านหญิงตระกูลหวังนะคะ
ก็เกี่ยวกับการเข้าเฝ้าฮ่องเต้และฮองเฮานะคะ
ก็คือน.อเกิดอยู่ในตระกูลชั้นสูงนั่นเอง
หลินซี(สาวรับใช้น.อ)
โดนยาพิษเจ้าค่ะ
หลินซี(สาวรับใช้น.อ)
จึงนอนไปเกือบสองวันเลยเจ้าค่ะ
หลินซี(สาวรับใช้น.อ)
จริงเจ้าค่ะ
หวัง เฟยเฟย
(ฉันพอจะรู้เรื่องแล้วล่ะ)
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
