Loss Night
การดิ้นรน
คนเขียน
ตัวละครบางตัวในเรื่องนี้จะมีการใช้ซ้ำกับเรื่องเก่าของผมนะครับ
คนเขียน
เเต่2เรื่องนี้ไม่มีความเกี่ยวข้องกันเลย
คนเขียน
เเละตอนนี้ผมก็ยังฝึกเเต่งนิยายอยู่นะครับอาจจะเเต่งไม่ดี โอเคขอให้สนุกครับ
ณ ประเทศที่ห่างไกลความ
เจริญเเห่งนึง
บุ้ง
ฉันจำเรื่องราวที่ทำให้ฉันกลายเป็นคนไร้บ้านได้ชัดเจน
บุ้ง
ฉันไม่มีที่ที่ให้ไปจนกระทั่งมาเจอที่นี่เเต่ว่านะ...
บุ้ง
นี่มันผ่านมากี่วันเเล้วนะที่ฉันอาศัยอยู่ที่นี่
เเมน
เขาเรียกประชุมกันนะดูเหมือนจะเป็นเรื่องใหญ่ด้วย
ฉันเเละเเมนเดินผ่านซากรถเก่าๆมากมาย
บุ้ง
สถานที่ที่พวกเราอาศัยรวมกันอยู่เป็นสถานที่ทิ้งขยะเก่านะ
บุ้ง
ดูเหมือนคนในเมืองจะไม่ได้มายุ่งกับพวกเรามาก
บุ้ง
เเละออกกฏหมายให้ที่นี้เป็นสถานที่ที่คนไร้บ้านทุกคนสามารถอาศัยอยู่ได้
บุ้ง
เเต่เเน่นอนที่นี่ไม่ได้มีกฏหมายควบคุมขนาดนั้น
บุ้ง
จึงเกิดความรุนเเรงหรือการโขมยข้าวของคนไร้บ้านด้วยกันเอง
บุ้ง
หรือบางทีคนที่ทำผิดกฎหมายก็มาซ่อนตัวที่นี่ด้วย
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
เอาละทุกคนขอบคุณที่มารวมกันวันนี้นะ
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
คนของเเผ่นดินใหญ่บอกว่ามีเรื่องใหญ่จะประกาศนะ
ชัย
(อยู่ในที่เเบบนี้กันไปได้ไงวะ)
ชัย
เอาละฟังฉันนะเร็วๆนี้ทางเราจะมีกฏ
ชัย
เกี่ยวกับสถานที่ที่พวกเเกอาศัยกันอยู่นะ
ชัย
เรามองว่าที่นี้มีพื้นที่เยอะเกินไป
ชัย
เเละไม่ได้มีส่วนทำให้พวกเราได้ได้อะไรเลยเราเลยคิดว่าจะให้พวกชาวนามาปลูกข้าวกันที่นี่นะ
？？？
เเล้วพวกเราละจะเป็นยังไง
？？？
ใช่ไม่เห็นหัวกันบ้างเลย
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
ใจเย็นๆก่อนนะทุกคน
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
อาจจะไม่ใช่เร็วๆนี้ก็ได้
บุ้ง
(เเต่ฉันก็เข้าใจทางเเผ่นดินใหญ่นะ)
เเมน
นี้เธอได้ยินที่เขาพูดไหม
บุ้ง
ชาวบ้านซุบซิบนินทากันยกใหญ่
บุ้ง
เเต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่เเคร์อะไรเเละเดินจากไป
บุ้ง
ฉันก็ไม่ได้ผูกพันกับหมู่บ้านเเห่งนี้มากนี้นา
บุ้ง
เเต่ต่อให้เป็นเเบบนั้นก็รู้สึกใจหายเหมือนกัน
บุ้ง
ต่อจากนี้ไปจะเอายังไงดีน่า
เวลาผ่านไปจนถึงช่วงกลางคืน
บุ้ง
ฉันเดินกลับมาที่ห้องพักของฉัน
บุ้ง
ถึงจะเรียกว่าห้องพักเเต่1ห้องนอนกัน5คน
บุ้ง
ไม่มีประตูไม่มีหน้าต่าง
เเมน
ดูเหมือนว่าทางพวกเขาจะเลิกส่งอาหารมาให้เราเเล้วละนะ
บุ้ง
อาหารที่คนในเมืองใหญ่เเจกมาก็คือ
ข้าวเหลือๆนั้นเเหละ
บุ้ง
เเต่ถึงจะ
เป็นเเค่ข้าวเหลือๆ
บุ้ง
ก็ช่วยพวกเราได้เยอะเลย
บุ้ง
ถึงมันจะไม่พอสำหรับทุกคนเเต่ก็ดีกว่าไม่มีเลยใช่ไหมละ
เเมน
วันนี้เป็นเวรพวกเราอดข้าวด้วยนะซิ
บุ้ง
สักวันพวกเราต้องมีโอกาสเเน่
บุ้ง
ถึงเราจะพลาดจนมาถึงจุดนี้เเล้วก็ตาม
บุ้ง
เเต่ถ้าฉันไม่ยอมเเพ้ก็อาจจะมีอะไรดีขึ้นในอนาคตก็ได้นะ
เเมน
พวกเราไม่มีสิทธิ์ตั้งเเต่เรามาอยู่ที่นี่เเล้ว
เเมน
นี้เป็นที่เดียวที่พวกเราอาศัยอยู่ได้
เเมน
คุณปู่ฉันเคยบอกว่าที่คนไร้บ้านมารวมตัวกันที่นี่
เเมน
เพราะต่อให้ไปถึงเมืองใหญ่ได้พวกเราก็ไม่สามารถทำอะไรได้อยู่ดี
เเมน
เพราะมันต้องใช้บัตรผลเมืองในการเข้าไปในเมืองนะ
บุ้ง
หมายถึง ถ้าเราออกไปได้ก็โดนจับงั้นหรอ
เเมน
คุณปู่บอกฉันไว้เเบบนั้นนะ
บุ้ง
งั้นที่จะมาไล่ที่กันก็หมายความว่า...
ความตายที่ใกล้เข้ามา
จา
งั้นก็เหมือนการบีบให้พวกเราออกไปโดนจับ
จา
ไม่ก็ต้องไปหาที่อื่นอยู่งั้นหรอ
เเมน
ฉันละไม่อยากจะนึกภาพเลย
บุ้ง
นี่ก็ดึกเเล้วเรานอนกันเถอะ
บุ้ง
ฉันนอนลงเป็นพื้นเเข็ง
บุ้ง
ฉันรู้สึกกลัวเเละหนาวสั่นเหมือนตอนที่ฉันโดนจับขังไว้ในห้องมืดๆ
บุ้ง
อดีตที่ฉันไม่อยากจำ จู่ๆมันก็ทำให้ฉันคิดถึงมัน
เเมน
ผู้ใหญ่เรียกรวมตอนเช้านะ
บุ้ง
(ในห้องๆนึงจะมีคนอยู่5คน)
เเมน
ไม่เห็นพวกนั้นตั้งเเต่เมื่อวานเเล้วนะไปกันเถอะ
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
วันนี้
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
วันนี้เราพบศพ2คนน่ะนะ
บุ้ง
เเต่ทำไมทุกคนที่นี่ดูไม่เศร้าเสียใจกันเลยนะ
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
ดูเหมือนว่าจะเป็นปัญหาทางด้านสุขภาพเตรียมทางฉันจะเอาพวกเขาไปฝังเอง
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
ขอให้ทุกคนไว้อาลัยให้พวกเขาด้วย
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
เอาละขอให้ทุกคนเเยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเอง
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
เพราะตอนนี้ทางรัฐบาลจะไม่ส่งอาหารให้เราเเล้ว
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
ฉันกำลังหาที่อยู่ใหม่ที่พวกเราพอจะไปอาศัยได้อยู่นะ
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
ทุกคนไม่ต้องกลัว
บุ้ง
ชาวบ้านก็ซุบซิบกันเหมือนเดิม
ทุกคนเเยกย้ายไปทำงานของตัวเอง
บุ้ง
หน้าที่ของเด็กในหมู่บ้านจะมีหลายหน้าที่
บุ้ง
หน้าที่ของพวกเราในวันนี้คือการเก็บผลไม้ป่าหรือยาสมุนไพร
บุ้ง
เเต่ว่ามันต้องเข้าไปในป่าที่อยู่ติดกันเเต่สถานที่ตรงนั้นมันไม่ใช่พื้นที่ของคนไร้บ้าน
บุ้ง
เเน่นอนว่ามันผิดกฎหมายเเต่ก็เพื่อความอยู่รอดละนะ
บุ้ง
ที่นี่คนตายบ่อยงั้นหรอ
เเมน
ทำไมถึงถามอะไร
เเบบนั้นละ
บุ้ง
ฉันรู้สึกว่าทุกคนดูเย็นชากับการตายของ2คนนั้นมากเลย
เเมน
อยู่ที่นี่เราจะตายตอนไหนก็ได้
เเมน
ทั้งคนที่อดตายหรือหนาวตาย
เเมน
บางทีอาจจะโดนฆาตกรรมก็ได้
จา
นี่เต่ลุง2คนนั้นไม่ได้อยู่ที่พักเดียวกับเรานี่
จา
เเล้วเพื่อน2คนของดราเขาไปไหนละ
เเมน
2คนนั้นเมื่อก่อนสนิทกับฉันมากเลยนะ
เเมน
เจ้าบ้าพวกนั้นไป
ไหนกันเเล้ว
จา
ส่งเด็กมาทำผิดกฎหมายเเบบนี้คิดอะไรอยู่กันเเน่นะ
บุ้ง
เขาคงคิดว่าต่อให้โดนจับได้พวกเราก็ไม่ติดคุกหรอก
เเมน
พวกผู้ใหญ่เห็นเเก่ตัวเอ้ย
บุ้ง
เเต่เราจะอยู่นิ่งกินข้าวที่เขาหามาอย่างเหน็ดเหนื่อย
บุ้ง
ก็เห็นเเก่ตัวเหมือนกันเเหละ
จา
(น่ากลังจังเลยคงไม่มีผีใช่ไหม)
บุ้ง
ไม่มีผีตอนเช้าหรอกน่า)
หนุน
นี่นายรู้ไหมในเมืองมีนักร้องด้วยนะ
เติ้ล
นักร้องหรอมันคืออะไร
หนุน
ที่เขาเปิดหมวกขอทานเเล้วก็ร้องเพลงนะ
เติ้ล
เเต่เเม่ฉันบอกว่านั้นก็ขอทานนิ
เเมน
นี้พวกนายโดดงานมานั่งคุยเรื่องเเผ่นดินใหญ่กันงั้นหรอ
เเมน
อะอือ มั่ยใช่คือคือว่า
บุ้ง
ฉันชื่อบุ้งค่ะพึ่งย้ายมา
บุ้ง
กี่วัน หรือกี่เดือนนะ
เเมน
เธอย้ายมายังไม่อาทิตย์เลยบุ้ง!!
เติ้ล
ทำไมพวกกูไม่เคยเจอเลยวะ
เเมน
ก็เเกมาเอาข้าวเเปบๆก็ไปเเล้วนิ
หนุน
เมื่อวานเราก็อยู่ตั้งนานนะ
บุ้ง
เมื่อวานฉันไปเดินเล่นมานะ
หนุน
ไม่ได้มาด้วยกันงั้นหรอ
เเมน
เขาอาจจะเดินกลับหมู่บ้านเพราะเบื่อหน้าพวกเเกก็ได้นะ
บุ้ง
เราควรจะไปหาน้องเขาไหม
ตัวคนเดียว
คนเขียน
หลังจากตอนนี้ผมจะย่อเนื้อเรื่องต่อตอนให้สั้นลงนะครับผมรู้สึกว่าตอนนึงมันยาวเกินไป
บุ้ง
พวกเราเเยกย้ายกันตามหาน้อง
พงกเราก็กลับมารวมตัวกันอีกครั้ง
หนุน
นี่เเล้วเเฟนนายหายไปไหนอะ
เเมน
เธอกะเวลาไม่ค่อยเก่งนะ
เติ้ล
นี่ยอมรับเเล้วจริงๆดิ
เเมน
ไม่ๆก็เหลือคนเดียวที่ไม่อยู่ตรงนี้ปะ
เติ้ล
ฉันว่าฉันกะกลับไปที่หมู่บ้านก่อนอะ
เติ้ล
น้องจาเขาอาจจะกลับไปที่นั่นก็ได้
เเมน
ฉันจะรออยู่ตรงนี้เเหละ
เเมน
นี้มันก็ผ่านมาสักพักเเล้วนะ
เติ้ล
เออนี้เเกยังอยู่ตรงนี้อีกหรอ
เติ้ล
ฉันจะมาบอกว่าน้องจาอยู่ที่หมู่บ้านเเล้วนะ
เติ้ล
อย่าทำหน้าเเบบนั้นดิวะเพื่อน
เติ้ล
เอาละนี้ก็จะดึกละฉันว่าพวกเรากลับกันได้เเล้วละ
เติ้ล
ไปเถอะอยู่ที่นี่ไประวังมีคนมาอุ้มนายไปสถานพินิจนะ
บุ้ง
นี่ฉันอยู่ส่วนไหนของโลกกันเเน่เนี่ยท้องฟ้าก็เริ่มมืดเเล้วด้วย
บุ้ง
ตรงหน้าฉันมีชายคนนึงนอนจมกองเลือดอยู่
บุ้ง
ร่างกายของเขามีรอยกรงเล็บขนาดใหญ่มีหนอนชอนไชอยู่ตาม
รอยเเผล
บุ้ง
ถึงฉันอยากจะอวกก็ตามเเต่
บุ้ง
เเต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือกระเป๋าของเขา
บุ้ง
อาจจะมีของที่พอช่วยฉันให้รอดในคืนนี้ได้อยู่
บุ้ง
สิ่งที่ฉันเจอมีอาหารกระป๋อง มีด น้ำดื่ม ไฟฉายเเละสิ่งของจุกจิกอีกหลายอย่าง
บุ้ง
จะว่าโชคดีหรือโชคร้ายดีเนี่ยฉัน
บุ้ง
รีบเอาของพวกนี้เเล้วไปหาที่นอนดีกว่าในป่าดูอันตรายมากเลย
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
เพื่อนเธอหลงป่างั้นหรอ
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
เเต่เราก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีนะซิ
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
ขอโทษที่ต้องพูดเเบบนี้นะเเต่ไม่มีใครคิดจะไปช่วยเด็กหลงป่าหรอก
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
ลำพังพวกเราก็ไม่ค่อยจะมีเเรงไปทำอะไรอยู่เเล้ว
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
อาจจะมีคนหลงเพี่มขึ้นอีกก็ได้ถ้าเสี่ยงไปช่วย
เเมน
เเต่คุณเป็นคนส่งพวกเราเข้าไปนะครับ
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
ขอโทษนะพอกีฉันงานยุ่งนะ
ผู้นำชุมชนคนไร้บ้าน
พวกเธอก็ไปหากันเองก็เเล้วกัน
หนุน
ทุกคนเปลี่ยนไปเเล้วละตอนนี้
หนุน
ไม่มีเวลามาห่วงคนอื่นหรอก
เติ้ล
เพราะถ้าไม่ดิ้นรนด้วยตัวเองก็เอาตัวไม่รอดหรอก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
