นานมาแล้วมีมนุษย์คนหนึ่งในหมู่บ้านได้ไปเก็บสมุนไพรในป่า จากนั้นฝนก็ตกลงมา ทำให้หญิงสาวไปหลบในถ้ำแห่งหนึ่ง จนกระทั่ง...

?? : นี้เธอเข้ามาในนี้ทำไมกันน่ะ

หญิงสาว : ม..มะมีคนอยู่หรอค่ะ! ดิฉันต้องขอโทษด้วยนะคะเดี๋ยวฉันจะออกไปตอนนี้

หญิงสาวกล่าวเสร็จก็จะเดินออกจากถ้ำแต่ดันสะดุดหิน แต่ว่าชายร่างกายแข็งแรงรับหญิงสาวได้ทัน ทั้งคู่สบตากันก่อนจะ ถามเกี่ยวกับตัวตนเองทั้งคู่

หญิงสาว : เอ่อ..เมื่อกี้ขอบคุณนะที่ช่วยไม่งั้นตายแน่ๆนายชื่ออะไรงั้นหรอจ๊ะ

ชายแข็งแรง : อ่า..ฉันชื่อ mess(เมส) เธอล่ะชื่ออะไรล่ะมาทำอะไรที่นี้

หญิงสาว : ฉันชื่อว่า Amika(เอมิก้า) พอดีฉันมาเก็บสมุนไพรไปให้คนแถวบ้านน่ะเขาป่วย

mess(เมส) : ที่นี้มันอันตรายนะเธอก็รู้อาจมีปีศาจก็ได้น่า...

Amika(เอมิก้า) : แค่ปีศาจฉันไม่กลัวหรอกน่า ฮ่าฮ่าฮ่า

ทั้ง 2 นั่งคุยกันอยู่ในถ้ำจนฝนหยุดตก Mess(เมส) ได้เดินไปส่ง Amika(เอมิก้า) ที่หมู่บ้าน ก่อนทั้งคู่จะเริ่มตกหลุมรักกันขึ้น

10 ปีต่อไป

Mess(เมส) กับ Amika(เอมิก้า) ได้แต่งงานกันล่ะมีครอบครัวตัวน้อย ที่มีนามว่า Denick(เดนิก) และ Anik(อานิก) พวกเขาทั้ง 4 ต่างมีความสุขกันจนกระทั่ง...

Mess(เมส) : คือฉันมีอะไรบอกน่ะ Amika(เอมิก้า) เธอจะรับได้ใช่มั้ย

Amika(เอมิก้า) : อะไรหรอคะคุณ..

Mess(เมส) : ผมคือปีศาจ และใช่ผมเอ่อ..

Amika(เอมิก้า) : ....

Mess(เมส) : Amika(เอมิก้า) คุณช่วยฟังผมก่อนน่-

ก่อนที่ Mess(เมส) จะอธิบาย Amika(เอมิก้า) ก็ได้ปามีดและเครื่องบูชาใส่ และนางก็รีบหนีออกจากบ้านไปพร้อม Denick(เดนิก) และ Anik(อานิก) แต่ทว่า..

Mess(เมส) : ฉันบอกให้แกฟังยัยผู้หญิงบ้า...ฉันไม่น่าเลยให้ตายเถอะ

Mess(เมส) ได้กลายเป็นปีศาจร่างที่แท้จริงก่อนที่เขาจะตามล่า ฆ่าแฟนของตนเอง

ฝั่ง Amika(เอมิก้า)

Amika(เอมิก้า) : แม่นี้โง่จริงๆเลย แม่ขอโทษจริงๆ..

Denick(เดนิก) : แม่อย่าร้องไห้เลยนะแม่ หนูจะช่วยดู Anik เองนะแม่

ก่อนที่ทั้ง 2 จะพูดกันต่อ ได้มีมีดปริศนา พุ่งแทงร่างของ Amika(เอมิก้า) จนเธอหัวใจหยุดเต้นไป Denick(เดนิก) เห็นแบบนั้นก็ได้ตกใจจนช็อกไป พร้อมกอดน้องสาวของตนเองไว้แน่น

Denick(เดนิก) : พ่อทำบ้าอะไร..

ก่อนจะพูดต่อ Mess(เมส) ก็ได้พาทั้ง 2 ไปที่เมืองปีศาจที่ตนเองเคยอยู่ ไปเลี้ยงไว้ต่อและทำอะไรบางอย่าง...

เมื่อ เมส พ่อของ เดนิกและอานิก นั้นมาถึงที่หมาย เมสได้ทำการเรียกคนใช้ปีศาจตัวสีแดงมีเขายาว เอาตัว เดนิกกับอานิกไป

เดนิก : ออกไปนะอย่ามาแตะฉันกับน้องสาวฉันยัยปีศาจน่าขยะแขยง...

เมส : ยัยเดนิกนั้นคือ คนใช้ของพ่อแก ก็คือฉันเพราะฉันั้นเชื่อฟังล่ะไปส่ะ

เดนิกเงียบลง ก่อนที่คนใช้ปีศาจจะมาลากเดนิกกับอานิกไปที่ห้อง ห้องหนึ่ง และปิดประตูขังไว้

เดนิก : โถ่เว้ย!!.. พี่ขอโทษนะอานิกที่พี่ปกป้องแม่ไม่ได้นะพี่นี้มันโง่จริงๆเลย ขอโทษนะ แต่พี่จะดูแลน้องเองไม่ต้องห่วง ฮ่าฮ่าฮ่า

เดนิก็ได้พูดกับอานิกที่เป็นเด็กทารกอยู่แบบอ้อนโยน ก่อนที่เดนิกจะวางน้องสาวลงและกล่อมน้อง เดนิกได้ทำการออกจากทางหน้าต่างออกไปชั่วคราว

เดนิก: ยัยพวกแม่บ้านปีศาจนี้โง่จริงๆเล้ยยอิอิ

แม่บ้านปีศาจ: กรุณากลับไปที่ห้องของคุณค่ะ..

เดนิก: อ๊าาา!!!!

เดนิกได้ตกใจแม่บ้านสาวคนหนึ่ง แต่แม่บ้านสาวได้ปิดปากของเดนิกก่อนพาเดนิกเข้าห้องข้างๆ

เดนิก : นี้แกเป็นใครน่ะปล่อยนะเห้ยย

แม่บ้าน : เงียบก่อนสิฉันจะอธิบายให้ฟัง

พูดจบเดนิกก็ทำการสงบสติอารมณ์ของตนเอง และนั่งลงฟัง

แม่บ้าน : เอ่อ.. ฉันมีชื่อว่า เลิสน่ะ เป็นผู้ชายเป็นเทพปีศาจเหมือนพวกเธอนั้นแหละแต่ฉัน เทพ

เดนิก : ....แอบเข้ามาแบบนี้จะไม่เป็นอะไรแน่หรอ

เลิส : ฮ่าฺฮ่าฮ่า จะบ้าหรอ ฉันพาแม่มาที่นี้ต่างหากเล้า ว่าแต่ออกมาทำอะไรเนี้ยแถมมี ป้ายทดลองด้วย อย่าบอกนะว่าเธอเป็นผู้ต้องหาที่กำลังจะหนี...

เดนิก : ม่ะ...ไม่ใช่!!

เดนิกได้ทำเลิสสลบก่อนที่เขาจะตะโกน เดนิกได้เอาเลิสเข้าไปในห้องขังของตนเอง

เลิส : นี้เธอแรงเยอะนะเนี้ย จะเอาฉันให้ตายเลยรึไงนิ โอะ..น้องสาวของเธอหรอเนี้ย น่ารักจัง

เดนิก : นางชื่ออานิกน่ะ เห้อ..

เลิส : ว่าแต่เกิดอะไรขึ้นเธอถึงมาอยู่ในนี้กับน้องของเธอล่ะ

เดนิก : พ่อของฉันฆ่าแม่ของฉันล่ะพาฉันกับน้องมาที่นี้น่ะและขังพวกฉันไว้...

เลิส : พ่อเธอคือ ราชาปีศาจหรอเดนิก..

เลิสรู้สึกอึ้งกับสิ่งที่ตนเองได้ยิน

เดนิก : ใช่ อีก2 ปี เขาจะเอาตัวฉันไปทำไมไม่รุ้... แต่ฉันต้องดูแลน้องของฉัน ฉันไม่อยากจากน้องฉันไป..นายต้องช่วยพวกฉันนะเลิส

เลิสที่รู้สึกชอบเดนิกอยู่แล้ว ก็ได้ตอบไปว่า

เลิส : ถ้าเธอไปฉันจะช่วยดูแลน้องสาวของเธอให้ เดนิกไม่ต้องห่วงหรอกนะฉันสัญญา

เดนิก : ...นายนี้สุดยอดจริงๆขอบคุณนะ

อานิกที่ได้ยินเสียงดังก็ร้องไห้จนอานิกต้องปลอบพร้อมเลิส ทั้ง 2 มองหน้ากันล่ะกลั้นขำกัน

พอผ่านไป 1 ปี นั้น อานิกได้โตขึ้นพอที่จะพูดภาษาได้

เลิสกับเดนิก รู้สึกดีใจที่น้องสาวของเดนิกโตขึ้น

.

.

.

อานิกได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว พ่อของทั้ง 2 ได้พาตัวอานิกไปและยังคงขัง เดนิกไว้คนเดียว เดนิกรู้สึกเหงามากเพราะเลิสก็หายตัวไปไหนไม่รู้

.

.

เมื่อครบ2ปีผ่านไป เดนิกได้ออกมาจากห้องขังมาพบพ่อของตนเอง เดนิกได่เห็นน้องสาวที่กำลังนอนหลับอยู่ เดนิกเลยถามพ่อของตนเองว่า

เดนิก : นี้พ่อจะทำอะไรกับพวกเรา ล่ะทำไมต้องฆ่าแม่แบบไร้เหตุผลด้วยล่ะหนูไม่เข้าใจเลย..

เมส : โตไปเดี๋ยวแกจะได้เข้าใจว่าทำไม มันถึงเป็นแบบนี้ เดนิกน้องแกยังไม่เป็นอะไร ทำไมแกต้องมาอยากรู้อยากอะไรด้วยล่ะ

เดนิก : ก็น้อง..

เมส : อย่ามาเถียงข้า ยัยเด็กเหลือขอ

เดนิกได้เงียบลง ก่อนที่พ่อของเธอจะเอาตัวเธอไปที่ ที่หนึ่ง เดนิกรู้สึกเหมือนพ่อไม่รักอะไรในตัวเธอแล้ว แถมพ่อยังสนใจแต่อานิก

เดนิกรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก

.

.

ผู้คุมขังได้พาเดนิกมาที่ ที่ห้องที่สะอาดตาไม่เหมือนห้องขัง เดนิกยังรู้สึกเศร้าอยู่ เลยเดินไปแบบเงียบๆ ก่อนที่ผู้คุมจะเดินออกไป

เดนิก : นี้มัน...อะไรกัน..

เลิส : จ๊ะเอ๋! กำลังเศร้าอะไรอยู่น่ะ

เดนิก : อ๊าา!! ผี!!

เดนิกได้ปาหมอนใส่หน้าเลิส จนเลิสตกลงไปที่พื้น เดนิกตั้งสติได้จึงรีบมาดูเลิส เห็นเลิสกำลังนอนดาวขึ้นหัวอยู่

เลิส : โอย..นี้! ทีหลังก็อย่าตกใจง่ายนักสิ ดูสิฉันเจ็บหมดแล้วเนี้ย

เดนิก : อา..ขอโทษทีนะพอดีมันตกใตแรงไปหน่อย อิอิ..

เลิส : ว่าแต่เศร้าเรื่องอะไรล่ะนั้น ทำไมต้องมานั่งร้องไห้คนเดียวด้วยล่ะน้องสาวของเธอไปไหน

เดนิกได้เริ่มเล่าเรื่องทั้งหมดให้เลิสฟัง เลิสที่ฟังก็รู้สึกสงสารเดนิกขึ้นมาจึงนั่งปลอบเดนิกในห้องของเธอ

เดนิก : นายคือเพื่อนคนเดียวจริงๆเลิส ถ้าฉันยังไม่รู้จักนายฉันยังไม่รู้เลยจะเกิดอะไรขึ้น...

เลิส : โอ๋เอ๋ หญิงเดนิก อย่าเศร้าไปเลยนะ

เมื่อเลิสเอาเดนิกเข้านอน เลิสก็ได้ออกไปทางหน้าต่างบ้านของเดนิก

เช้าต่อมา...

อานิก : นี้เดนิกคุณพ่อเรียกพี่ออกไปหาน่ะ

เดนิก : อืม..รู้แล้วน่า..ขอนอนก่อนจะได้มั่ย..

อานิก : จะตื่นหรือไม่ตื่นเนี้ย..

เดนิก : ....

อานิกที่เห็นพี่สาวของตนเองหลับต่อแบบไม่สนใจ อานิกเลยกระโดดขึ้นเตียงเดนิกพร้อมทับเดนิกไปด้วย

เดนิก : โอ้ย!! เจ็บนะเฟ้ย

อานิก : ก็ฉันเรียกพี่ พี่ไม่ตื่นเองนี้น่า

เดนิกลุกไปแต่งตัวก่อนออกไปหาพ่อของตนเอง พอมาถึงเดนิกถึงกับอึ้งที่พ่อตนเอง จ้องเธอแบบไม่พอใจเป็นอย่างมาก พ่อของทั่ง2 บอกให้อานิก ออกไปข้างนอกก่อนหลังจากนั้น...

เมส : เดนิกถึงเวลาอายุขัยของแก

เดนิก : ม่ะหมายความว่ายังไง...

ก่อนที่เดนิก็จะพูดต่อ เมสด็ได้ดูดวิญญาณของเดนิกลุกสาวของตนเองไป

เดนิก : อ๊ากกก!!! หยุดนะพ่อหยุดนะะ อื้อ!!..

เดนิกได้กรี๊ดร้อง จนอานิกที่ได้ยินรีบวิ่งฝ่าเข้าไปหาพี่สาวของตนเอง จนได้ำบกับพ่อที่กำลังจะฆ่าพี่สาวของตนเอง อานิกไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปช่วยพี่สาวของตนเองแบบกล้าหาญ เลิสที่ได้ยินเสียงก็เข้ามาเห็น

เดนิก : ล..เลิส..อ..อานิกฉันขอโทษเราคงหมดสนุกกันแล้ว..

อานิก : ไม่!! หยุดนะพ่อ หยุดๆ

เลิส : ....

เดนิกที่โดนดูดวิญญาณไปก็เริ่มผอมแห้งผิวซีด ร่างกายผอมลง จนลูกตากระเด็นออกมา ร่างกายของเดนิกได้เหลือแต่กระดูกกับผมและเสื้อผ้าของเธอ อานิกได้กรี๊ดออกมาเพราะภาพที่เห็นตรงหน้ามันสยดสยองมาก

เมส : เอาตัวอานิกไปขังไว้ส่ะ เลิส

อานิก : อ..อะไรนะ..

อานิกรู้สึกช็อกที่ได้ยินพ่อเรียกชื่อเลิส

อานิก : พ..พี่เลิส..?

เลิส : ใช่..ครับผมจะพาตัวไปเดียวนี้

พูดจบเลิสก็ได้พาอานิกไปห้องขังที่ทดลองมนุษย์กลายมาเป็นปีศาจไร้สติ อานิกถูกจับไว้กับที่ตรึง และโดยช็อตไฟฟ้าอย่างรุนแรงจนร่างกายอานิกเป็นสีแดงมีเขา และไม่มีสติ

ผ่านไปหลายปี อานิกก็ยังถูกทรมานสาหัสแต่ว่านั่น มีเด็กมนุษย์ปริศนาบุกเข้ามาได้เอาตัวอานิกไป จนพ่อของอานิกนรเทศอายุอานิกให้เหลือแค่13ปี

?? : ปีศาจที่น่ารักฉันมาช่วยเธอแล้วล่ะ

อานิกที่ไม่มีสติเหลืออยู่ได้โจมตีใส่ผู้ชายคนนั้น จนชายร่างผอมได้กอดอานิกไว้ อานิกที่เสียสติอยู่ได้กัดไปที่แขนของเขาหลายครั้งต่อหลายครั้ง แต่เขาก็ทนต่อฟันของอานิก และคอยปลอบเธอ

?? : ฉันสัญญามันจะไม่เป็นไร..อย่ากลัวฉันเลยนะ ฉันมาช่วยเธอ..

อานิกเริ่มมีสติบางๆก็มองไปที่หน้าของเด็กชาย เด็กชายยิ้มให้เธอ ก่อนจะพาอานิกไปที่หมู่บ้านของตนเอง และพักฟื้นร่างกายของอานิก

ผ่านไปหลายสัปดาห์

?? : นี้นานแล้วนะ เธอชื่ออะไรหรอ ฉัน เซ็ท นะ หึหึ

อานิก : ฉ..ฉัน.ช..ชื่อ อานิก.. อานิก กริน..

เซ็ท : ชื่อเธอน่ารักดีนิน่า อานิกดีนะฉันไปช่วยเธอออกมาจากที่นั้นน่ะฮ่าฮ่า

อานิก : ...

อานิกน้ำตาเริ่มไหลลงมา เธอยังคงเสียใจที่เสียพี่สาวของตนเองไป เซ็ทที่เห็นดังนั้นจึงกอดตัวเธอเอาไว้พร้อมกับพาเธอเข้านอนพร้อมกับเธอไป

.

.