บ่วงรักบ่วงแค้น
เริ่มต้น
ณ งานแต่ง ของอาคิณและแพรไหม
ทั้งคู่กำลังจะ ตัดเค้กร่วมกัน ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มสดใส
ทั้ง2 สบตากันอย่างหวานชื่น
แต่แล้ว ก็ได้มีสาวปริศนาร่างสูงคนนึง กำลังยืนมองคู่ของพวกเขาอยู่ด้านนอกงาน
ก่อนที่จะส่งสายตาไปยังชายคนนึงให้เดินไปที่งาน ซึ่งในตอนนี้ มีสายตาที่ดำขมับ เหมือนโดนควบคุมด้วยอาคม ของหญิงสาวผู้นี้
เขาได้เดินเข้าไปในงาน ถือปืนกระบอกนึงไป หญิงสาวปริศนาคนนั้นมองตาม หวังว่ามันจะเป็นไปตามที่เธอคิดพร้อมกับขับรถออกไปจากบริเวณนั้น
มีดได้ ตัดไปที่เค้ก ของกับมือทั้ง2 ได้จับกัน
เขาได้เดินเข้าเกือบจะถึงหน้างาน แต่แล้วก็ได้ชายชราในชุดห่มขาว ก็ได้คลายมนต์สะกดจากอาคมนั้นให้เขา
ก่อนที่เขาจะมีสติกลับคืนมา
เขาจ้องมองไปยังบริเวณรอบๆ และเขาก็ได้เห็นว่าตัวเขานั้นถือปืนไว้ เขารีบปล่อยมันออก
เกิดไรขึ้น!!!
ท่านคือใคร!!!
ชายห่มขาวไม่ตอบเขาได้ให้สร้อยป้องกันอาคมคุณไสยเอาไว้ให้เขาติดกาย
เอาไปซ่ะ เองจะได้ไม่ถูกมันแฝงร่างได้อีก!!
ท่านเป็นใคร !!
ชายห่มขาวได้เดินหายไปจากความมืด
เขาตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อเดินไปดูก็พบแต่กำแพง
เขามองซ้ายมองขวา เดินจากไปทันที
อาคิณ แพรไหม ได้บรรจงจุตพิต รักอันแสนอบอุ่นเพื่อโชว์ผู้คนในงาน
นักข่าวก็รัวรูปอย่างเมามัน
ค่ำคืนนี้ อาคิณ ได้อุ้มตัวแพรไหม เข้าหอรักของตน
และมีอะไรกัน ในค่ำคืนนั้นอย่างเสน่ห์หา จนทั้ง2 ก็ห้ามใจกันไม่ได้อีกต่อไป!!!
อาคิณ
คิณรักแพร น่ะ
คิณรอเวลานี้มานานแล้ว
แพรไหม
แพรก็รักคิณเหมือนกันน่ะ
แพรไหม
สัญญากับแพรได้ไหม ว่าคิณจะมีแค่แพรตลอดไป..
อาคิณ
คิณสัญญาซิ เพราะ
คิณก็รู้สึกว่า เหมือนเรา2คนนั้นรักกันมานานมากแล้ว
คิณก็จะรักแพรตลอดไปเช่นกัน
ฉาก 18+
มีอะไรกันในห้อง
ค่ำคืนที่ฝนตกด้านนอก
ทางด้าน บ้านหลังนึงที่ดูหรู เหมือนอย่างกับรีสอร์ท
ภายในห้อง ได้มีรูปที่วาดไว้ แปะไว้บนผนังเรียงราย
เหมือนมันเป็นภาพวาดสมัยกรุงศรีอยุธยา
เธอคนนี้มีชื่อว่า ไวท์ หญิงสาวนักธุรกิจหัวไว อายุ 24 ปี
ไวท์ ได้จับภาพ ของหญิงสาวที่เธอสะสมไว้มาแนบชิดแก้ม
ไวท์
อีกไม่นานแล้วน่ะ ที่เรา2คน จะได้มาพบเจอกันอีกครั้ง
ไวท์
วันนี้เป็นงานแต่ง พรุ่งนี้เป็นงานศพของมัน หึ หึ
ทหารได้นำตัว คล้าว ชายหนุ่มร่างกำยำ เข้ามาที่ลานประหาร
แต่ทหารร่างกำยำ 3 คนก็ได้กดคล้าว ลงกับพื้น เพื่อให้เขายอมจำนน และหยุดดิ้น
ทหารมือขวาของขุนจักรพรรดิ
มึงบังอาจมาก ที่กล้าใช้เล่ห์กลมนต์ดำใส่ พระนางบัวแก้ว จนสิ้นพระชนม์ โทษครั้งนี้ ของมึงใหญ่หลวงยิ่งนัก พระนางบัวแก้วสิ้นแล้วไม่มีใครคุ้มกะลาหัวมึงได้อีกแล้ว
โทษของมึงต้องถูกบัันหัวเท่านั้น !!
คล้าว
ไม่ ข้าไม่ได้ตั้งใจ
ข้าไม่ได้ให้เป็นแบบนี้ ฮือๆๆ
ทหารหลายคนได้คำนับให้สมเด็จพระเจ้าขุนจักรพรรดิ ที่ได้เดินเข้ามาพร้อมกับนัยตา ที่แดงก่ำ
เพราะเขาพึ่งไปอำลา กอดศพของแม่นางบัวแก้วที่ได้สิ้นลมหายใจไปเมื้อกี้
สายตาของเขาได้จับจ้องไปที่คล้าว อย่างเคียดแค้น
สมเด็จพระเจ้าขุนจักรพรรดิ
มึงฆ่าแม่นางบัวแก้วของกู
มึงก็จะต้องตายตามตกไป เช่นกัน
สมเด็จพระเจ้าขุนจักรพรรดิ
ประหารมันซ่ะ!!!
คล้าว
อย่า!!! ทำข้าาา ฮือๆๆ
เขาได้จับผูกแขนและขา และได้ถูกทหารที่ทำหน้าที่ประหาร ได้บั้นไปที่หัวของคล้าว จนขาดกระเด็นและมีเลือดไหลสาดออกมานองบริเวณพื้นตรงนั้น
เสียงผีของคล้าว ได้ดังขึ้นมา!! ภายในโสตประสาทของไวท์
ชาตินี้ กูคือมึง และมึงก็คือกู มึงจะต้องฆ่ามันอย่างที่มันเคยฆ่ามึงหรือกู เมื่อชาติที่แล้ว!!!
ไวท์
ได้ซิ ฉันได้ฆ่ามันเรียบร้อยแล้วนี้
ไวท์
และมันก็ตายแล้ว
พรุ่งนี้ แม่นางบัวแก้วจะต้องเป็นของฉัน อีกครั้ง
แต่แล้วเสียงของผีที่ไวท์ได้ส่งไปสิงร่างของชายหนุ่มก็ได้กลับมาหาตน พร้อมกับร้องโอดโอย
เพราะได้ถูกไฟเผาไปทั้งตัวจากพลังของชายห่มขาวผู้นั้น
ผี(ที่เลี้ยงไว้ใช้งาน)
โอ้ยยย ข้าเจ็บ นายท่านช่วยข้าด้วย ข้าไม่อยากทรมานแบบนี้
ก่อนที่ไวท์จะบริกรรมคาถา เพื่อช่วยเหลือผีที่ตนส่งไปฆ่า อาคิณ ถึงในงาน
ผี(ที่เลี้ยงไว้ใช้งาน)
ข้าไม่รู้มันเป็นใคร แต่ข้ารู้ว่ามันเป็นคนมีบุญและมีพลังมาก ข้าอยากให้นายระวังมันไว้ ..
ผีก็ได้ลอยตัวกลับไปยังหุ่นที่มันได้วางไว้ บนโต๊ะทำงานของเธอ เพื่อพักฟื้นพลังของตน
ไวท์
ฉันยังฆ่าแก ไม่สำเร็จอีกใช่ไหม
แล้วมันเป็นใครกันแน่ ถึงได้บังอาจมาขัดขวางความตายของไอขุนจักรพรรดินั้น
อดีตที่น่าสงสาร
แพรไหม กำลังจัดเตรียมอาหาร ไว้ช่วงเช้า
อาคิณได้โผเข้ากอดแพรไหมทางด้านหลัง
อาคิณ
อาหารน่ากินเหมือนคนทำไรเลยน่ะ
อาคิณ
เดี๋ยวคืนนี้ เราไปดินเนอร์กันน่ะ
แพรไหม
ที่ไหนก็ได้ ที่คิณชอบก็ได้
แพรไม่ซีเรียสหรอก
อาคิณ
ได้ไง คิณรักแพรน่ะ
คิณก็ต้องเป็นฝ่ายตามใจแพรซิ
แพรไหม
งั้นเอาเป็นโรงแรม โอลี่ปาร์ค ล่ะกัน ราคาไม่แพงมาก
อาคิณเตรียมตัวจะกินข้าว แต่แล้วโทรศัพท์ก็ได้ดังขึ้น
ธาวิน(เพื่อนของอาคิณ)
มีเคสคดีเข้าด่วนว่ะ มาด่วนเลย
ธาวิน(เพื่อนของอาคิณ)
มาด่วนเลยน่ะมึง กูรออยู่ ตามที่พิกัดกูส่งไป
แพรไหม
มีงานด่วนใช่ไหม ไปก่อนก็ได้น่ะ
แพรเข้าใจ
อาคิณ
ไม่เปนไรหรอก ข้าวต้มแค่นี้ คิณกิน หมดอยู่แล้ว
อาคิณกินข้าวหมดก่อนที่เขาจะเดินทางไปตามพิกัด ที่เพื่อนเขาส่งมา
เหมือนเป็นพื้นที่ร้อยไร่ของ พวกนักธุรกิจมักจะคว้านซื้อไว้
และเขาก็เห็นกลุ่มตำรวจและเพื่อนของเขากำลังทำงานกันอยู่
เขาได้เตรียมปฏิบัติงานร่วมกับเพื่อนของเขา
ธาวิน(เพื่อนของอาคิณ)
มีอะไรว่ะ คิณ
อาคิณ
ลุง ที่เขาเป็นเจ้าของไร่นี้
ธาวิน(เพื่อนของอาคิณ)
ก็ใช่ไงมึง
ธาวิน(เพื่อนของอาคิณ)
ส่วนภรรยา แกก็นอนตายอยู่ในบ้านน่ะแหละ ผู้กองลูกพี่กูสันนิษฐานมาว่า ลุงแกคลั่งจนยิงภรรยาตัวเองจนเสียชีวิต คาบ้าน
อาคิณ
แต่กูเห็นนิตยสารว่าลุงเจ้าของไร่คนนี้รักภรรยามากเลยน่ะ แล้วเขาจะฆ่าเมียเขาทำไม
ธาวิน(เพื่อนของอาคิณ)
้โฮ้วว คนเราพอมันออกสื่อ มันก็ทำเป็นรักกันน่ะแหละ พอหลังกล้องหน่อยแหละ คนไม่เห็นเขาอาจจะไม่ได้หวานเหมือนนิตยสารก็ได้
ธาวิน(เพื่อนของอาคิณ)
ต้องรอดูผลชันสูตรก่อน ว่าลุงแกเล่นยารึเปล่า
ธาวิน(เพื่อนของอาคิณ)
แต่กูดูทรงแบบนี้ รวย เป็นเจ้าของ10กว่าไร่ ก็น่าจะดูดยาชัวส์
รถคันนึง ได้ขับเข้ามาจอดดูลาดราวพื้นที่บริเวณนั้น พร้อมกับเลื่อนกระจกดู
ชายคนนึงได้หยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดหาใครสักคน..
นิว (ลูกน้องของไวท์)
นาย สมศักดิ์กับ ภรรยาของมันตายแล้วครับนาย
ตอนนี้ ตำรวจพวกนี้กำลังทำงานกันอยู่
นิว (ลูกน้องของไวท์)
นายจะให้ผมทำอะไรต่อครับ
ไวท์
เดี๋ยวทำเรื่องจัดซื้อที่ดินแปลงนั้นได้เลยหลังจากพื้นที่ตรงนั้นกลายเป็นกรรมสิทธิ์ว่างเปล่าเมื่อไหร่
นิว (ลูกน้องของไวท์)
ได้ครับ นาย
นิว ลูกน้องของไวท์ เขาไม่มีทางรู้เลยว่า เจ้านายของตนใช้วิธีอะไรในการฆ่าศัตรูทางธุรกิจของตน ให้พ้นทาง !!
รู้แต่ว่าศัตรูหลายคน ก็ได้ตายไปหลายคน จนตัวเขาแทบจะไม่ต้องไปลงมือทำอะไรเลย
นอกซ่ะจาก เขามีหน้าที่แค่เป็นคนลงมือดำเนินเรื่องธุรกิจแทนเจ้านายของตน
และเขานั้นก็ต้องทำตาม คำสั่งของเจ้านายด้วยความซื่อสัตย์
ไวท์ ได้เดินทางไปยังคุ้มวังดอกไม้
ซึ่งเป็นที่อยู่คฤหาสน์หลังใหญ่ของตน
มีคนรับใช้และมีคนคอยเฝ้าดูแล อยู่หลายคน
เธอได้ขับรถไปจอด ก็มีสาวมารอต้อนรับหลายคน
นึงในนั้นก็คือ น้ำ สาวสวยน่าตาน่ารัก
น้ำ
สวัสดีเจ้า
คุณไวท์ นานๆ จะเห็น มา
น้ำ คิดถึง คุณไวท์มากเลย
ไวท์ เข้ามาชิดใกล้สาวร่างเล็ก จนเธอเขิล
ไวท์
ถ้าเธอคิดถึงฉัน เธอคิดว่า เธอควรจะทำยังไงกับฉันล่ะ
น้ำได้ได้โผเข้าไปสวมกอด ไวท์ไว้ แต่สายตาไวท์แค่บ่งบอกว่าตัวเองมาแค่ผ่อนคลายเฉยๆ
ก่อนที่จะผละตัวจากน้ำไปยังชั้นบน โดยไปห้องลับ ที่มีใครบางคนนอนอยู่ข้างใน
ไวท์เปิดประตู ขึ้นไป คนใช้ต่างก็ตกใจ ที่เห็นไวท์มา พวกเธอต่างก้มตัวเดินออกไปเป็นแถว
คุณหญิงนี ได้มองไปยังเสียง ที่คุ้นเคยก็ทำให้เธอรู้สึกกลัวจนร้องไห้ออกมา เธอส่งเสียงไปมา ในลำคอ
เพราะเธอนั้นเป็นหญิงวัยกลางคนที่พูดไม่ได้
คุณหญิง ลิลลินี(แม่ของไวท์)
ฮืออๆๆๆ
คุณหญิง ลิลลินี(แม่ของไวท์)
ฮือๆๆ
แต่หญิงกลางคนกับดิ้นไปมาไม่ให้ไวท์กอดแถมยังส่งเสียงไปมา เหมือนกลัวเธอ
คุณหญิง ลิลลินี(แม่ของไวท์)
อืออืออือ
คุณหญิงนี ที่พูดไม่ได้หยิบ กรอบรูปตีไปที่ศรีษะของไวท์ เพราะต้องการให้คนตรงหน้าห่างตน
เหมือนจะเป็นการส่งสายตาบอกว่า ไล่ให้เธอไปให้พ้นๆ เพราะรู้สึกกลัว
คุณหญิงนี ถอยตัว จะลุกขึ้นหนี แต่ตัวเองนั้นนอนติดเตียงมานาน ทำให้สภาพล้มไปกองกับพื้นห้อง
ไวท์ จะไปประคองแม่ของตน แต่ก็ถูกปาข้าวของไล่ ไม่ยั้ง
ศรีจันทร์คนรับใช้รู้สึกทนไม่ไหวจึงเปิดประตูเข้ามา
อย่าทำอย่างงี้เลย
นี้คุณไวท์ เองเจ้า
คุณหญิง ลิลลินี(แม่ของไวท์)
อือๆๆๆ
คนใช้หลายคนกรูกันเข้ามาจับของที่คุณหญิงนี ถือเอาไว้
อย่าทำยังงี้เลย
คุณไวท์คือลูกสาวคนเดียวของคุณหญิงนีน่ะเจ้า
ไวท์มองแม่ของตนด้วยสายตาที่เจ็บปวดนี้มันก็นานร่วมสิบกว่าปีแล้ว ที่แม่เธอนั้นยังมีอาการช็อคและหวาดกลัวเธอไม่หาย
ศรีจันทร์ว่า คุณไวท์กลับไปก่อนเถอะเจ้า
พอคุณหญิงเห็นหน้าคุณไวท์ทีไร
จะมีอาการแบบนี้ทุกที
ไวท์จึงค่อยๆลุกและจะเปิดประตูเดินออกไปแต่สายตาก็ได้จับจ้องมองมายังแม่ของตน
คุณหญิงนี ได้กอด ศรีจันทร์ ผู้เป็นคนรับใช้ ไว้อย่างแน่น เหมือนเป็นการสื่อให้เธอเห็นว่า การที่อยู่กับคนรับใช้นั้นยังรู้สึกรักและให้ค่าความปลอดภัยมากกว่าอยู่กับ เธอ
น้ำ
นั้นเลือดนี้ เดี๋ยวไวท์ทำแผลให้น่ะเจ้า
เลือดไหลเปื้อนเสื้อไปหมดแล้ว
ไวท์
ไม่ต้องฉันจะกลับบ้านแล้ว
เลือดไหลแค่นี้ฉันไม่ตายหรอก!!
ไวท์
ฉันมีเรื่องที่จะต้องทำอีกเยอะ
บรรดาสาวรับใช้ในคุ้มวังดอกไม้ ต่างรู้สึกเสียดาย รวมทั้งน้ำ ที่การมาในวันนี้ของไวท์ เธอแค่มาหาแม่อันเป็นที่รักของตนเท่านั้น
คุณหญิง ลิลลินี(แม่ของไวท์)
อือๆๆ
ศรีจันทร์กอดปลอบ คุณหญิงนีอันเป็นที่รักของตน
ไม่ต้องกลัวนะเจ้า
คุณไวท์กลับไปแล้ว
ศรีจันทร์จะอยู่เคียงข้างคุณหญิงนีเอง
คุณหญิง ลิลลินี(แม่ของไวท์)
อือๆๆๆ
พร้อมกับร้องไห้ แต่แท้จริงคุณหญิงนีพยายามจะบอกอะไรบางอย่างให้กับ ศรีจันทร์คนรับใช้คนสนิทให้เธอได้รับรู้
เธอนอนน้ำตาคลอ เมื่อนึกถึงเรื่องราวในอดีต
เมื่อยามที่ตนนั้นยังมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ ที่ใช้ชีวิตอยู่ในคุ้มวังดอกไม้ แห่งนี้
ที่ประกอบไปด้วย ปาณัท ดนัย (ลูกชายหัวแก้วหัวแหวน ที่เธอนั้นรักสุดหัวใจ)
และ พริษฐ์ ผู้เป็นสามี
ส่วนเมศญา หรือ ไวท์นั้น เป็นลูกสาวคนเล็กที่เกิดมาโดยไม่เป็นที่ต้องการของเธอและพริษฐ์
เพราะ พนา ผู้เป็นพ่อของพริษฐ์หวังที่จะให้มรดกทรัพย์สมบัติให้เพิ่มเป็น2เท่า เมื่อ เธอนั้นสามารถมีทายาทให้เป็นผู้ชายได้อีก
แต่มันก็จบสิ้น เมื่อ เธอนั้นดันได้ ไวท์ออกมา แถมยังถูก พริษฐ์ต่อว่ากดดันเธออย่างหนัก และยังถูกเกี่ยงให้เธอนั้นเลี้ยงไวท์ที่ยังแบเบาะไป ..และทรัพย์สมบัติทั้งหมดที่เหลือต่างก็ตกไปยังลูกพี่ลูกน้องของพริษฐ์แทน
จนนับวันการเป็นแม่คนของเธอก้เริ่มเครียดสะสมเรื่อยๆจากการเลี้ยงไวท์
และเริ่มมีอคติกับเด็กน้อยที่เติบโตขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อไวท์เข้าสู่ วัย 8ขวบ
คุณหญิงนี ก็จะเริ่มตีตัวออกห่าง และหันไปสนใจ ปาณัท ดนัย ลูกชายฝาแฝดที่เป็นหน้าเป็นตาให้กับเธอและสามี
จนวันที่เธอได้พบกับความสูญสลายก็มาถึง
เมื่อ จู่ๆ ปาณัทและดนัย ก็ได้เสียชีวิตโดยที่ทั้งคู่จมน้ำตาย อย่างปริศนา ?
ทั้ง พริษฐ์และคุณหญิงนี ต่างอยู่ในอารมณ์เศร้าพอตัว
พริษฐ์กลับมา เขาก็กลับมากินเหล้าและชวนคุณหญิงนีทะเลาะพร้อมโทษว่าเป็นความผิดของเธอทั้งหมดที่เลี้ยงลูกไม่ดี
คงเป็นความผิดของแม่จริงๆ แม่ขอโทษน่ะ ลูก ฮือๆๆ
ตึ้งง เสียงอะไรซักอย่างที่ตกลงมาจากระเบียง
ประตูกระจกแตก !!!
สามีเธอนอนแน่นิ่งเสียชีวิตคาที่ เลือดท่วมบริเวณศรีษะ เธอได้วิ่งขึ้นไปดูด้านบน ก็พบว่าเธอได้เจอ ชายร่างกำยำปริศนาไร้หัว
ได้ยืนอยู่ที่ระเบียง ประตูกระจกที่แตก พอดี
เธอตกใจสุดขีด
ถอยกรู ไปชิดกำแพง แล้วร่างนั้นก็กลับกลายมาเป็นไวท์ ที่กำลังหันมาหาตน
เธอรู้สึกช็อคตกใจกับสิ่งที่ได้เห็นและทำให้เธอนั้นถอยจนพลาดตกบันได
กลายเป็นอัมพาต นอนอยู่บนเตียง จนถึงตอนนี้
สรุปคนที่ฆ่าพริษฐ์ นั้นก็คือไวท์ นี้คือสิ่งที่เธอกลัวและต้องการที่จะสื่อให้คนรับใช้ทุกคนได้ฟัง แต่เธอนั้นไม่สามารถพูดได้
#พบกัน
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
ทน หน่อยน่ะ หนูน้อยพี่กำลังล้างใกล้เสร็จแล้ว
เด็กชาย กอดนางพยาบาลอีกคนแน่น
แพรไหม ล้างเสร็จเธอก็ได้พันผ้ากอชให้เด็กน้อยที่เข่า
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
เสร็จแล้วจ๊ะ
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
เดินไหวไหมน่ะ
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
สักครู่น่ะ เดี๋ยวพี่เอารถเข็นมาให้
แพรไหม จะไปหยิบรถเข็นด้านนอก แต่แล้วรุ่นพี่ พยาบาลแนน ได้ทำการเรียกตัว เธอ
รุ่นพี่พยาบาลแนน
แพร ไปทำแผล ให้ คนไข้ที่อยู่ห้องฉุกเฉินหน่อยซิ
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
ค่ะ พี่แนน
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
แล้ว พี่ตุ๊ก พี่เหมียว ไปไหนกันละคะ
รุ่นพี่พยาบาลแนน
ก็2คน นั้นพักเที่ยงด้วยกันทั้งคู่ เลย พี่ก็ติดธุระไปตรวจ คนไข้ที่วอร์ด 4 กับหมอจินดา
รุ่นพี่พยาบาลแนน
เดี๋ยวเด็กคนนี้ พี่เข็นไปส่งให้เอง ไม่ต้องห่วง น่ะแพร
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
ค่ะ พี่แนน
แพรไหม ได้เดินออกไปยังห้องฉุกเฉิน
รุ่นพี่แนน ได้โทรศัพท์ ไปยัง บุคคลที่เธอได้รับเงินมา
รุ่นพี่พยาบาลแนน
ค่ะ คุณ
แพรไหม กำลังเดินไปแล้วนะคะ
ปากเรียวสีชมพูได้ยิ้มอย่างพึงพอใจ ที่เธอกำลังจะได้เจอกับ คนที่เธอนั้นรอคอยมานานแสนนาน
และวันนี้ เธอคนนั้นก็ได้มาใกล้ชิดตน
เสียงฝีเท้าของรองเท้าพยาบาลดังขึ้นเรื่อยๆ
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
สวัสดีค่ะ คนไข้
ดิฉันมาแล้วนะคะ
เธอเดินไปเรื่อยๆในห้องฉุนเฉิน ที่ว่างเปล่าไม่มีคนไข้ แต่เธอก็ไปเห็น ร่างใครคนนึงกำลังนอนอยู่บนเตียง
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
ใช่คนนั้นแน่เลย
เสียงหัวใจของไวท์เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
สวัสดีค่ะ
แพรไหม ได้เข้ามาดูอาการของไวท์ ที่ศรีษะ นั้นมีเลือดที่ไหลซึมอยู่จากการถูกแม่ตัวเองเอากรอบรูปตี
แพรไหม ได้ทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้น
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
ไม่เป็นไรนะคะ คนไข้
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
โฮ้วว แผลลึกน่ะเนี้ย
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
ไปโดนอะไรมาค่ะ
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
ตามตัวก็มีรอยช้ำ ไปหมด
แพรไหม ชวนพูดไปก็ทำแผลไป เพื่อไม่ให้ไวท์นั้น รู้สึกเจ็บ แต่จริงๆแล้วไวท์ไม่รู้สึกกลัวและเจ็บด้วยซ้ำ
ไวท์
ตอนที่คุณใส่ชุดแต่งงานดูสวยดีนะคะ
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
โฮวว ขอบคุณนะคะ คุณอ่านข่าว หรือติดตามฉันอยู่หรอค่ะ ถึงรู้เรื่องราวที่ฉันแต่งงานด้วย
ไวท์
ฉันเห็นในเว็บข่าวโดยบังเอิญแหละค่ะ
ไวท์
คุณแต่งงานกับลูกชาย เจ้าของไร่ชาแสงตะวันของคุณ ชัชชาติ เสนาบดี นี้ค่ะ ไม่แปลกที่ข่าวจะลง เรื่องราวของคุณ กับผู้หมวดอาคิณ
ไวท์
คุณ2คนเป็นคู่รักที่น่าจะรักกันดีนะคะ
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
ขอบคุณนะคะ
เรา2คนรักกันมาตั้งแต่ มัธยมปลาย ก่อนเข้ามหาลัยแล้วค่ะ คบกันก็ร่วมจะ10กว่าปีแล้วมั้ง
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
เขาก็ไม่เคยนอกใจหรือทำให้ฉันเสียใจเลยค่ะ
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
ตอนแรกฉันก็รู้สึกสงสัยว่าผู้ชายดีๆแบบเขามีอยู่ในโลกจริงด้วย
ไวท์ กำมือแน่น ในใจรู้สึกเจ็บจี๊ดดด อยากจะฆ่า อาคิณให้ตายภายในวันนี้
ไวท์
ถ้าเกิดคุณเจอคนที่ดีกว่าเขา คุณจะเลือกคนๆนั้นไหมค่ะ
คนที่เขาก็รักคุณมานานเหมือนกัน
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
ฉันว่าไม่มีใคร รักฉันเท่า เขาอีกแล้วละคะ
ฉันคงไม่มองใครแล้วล่ะ
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
อีกไม่นาน ฉันกับเขาก็น่าจะมีเจ้าตัวเล็กด้วยกัน
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
ในอนาคต คุณก็คงจะเป็นแม่คนเหมือนกับฉัน ..
ไวท์ รู้สึกเจ็บลึก อยู่ภายใน เธอจงใจมาระลึกความรักกับแม่นางบัวแก้ว ที่ชาตินี้ก็คือแพรไหม
แต่กลับมาได้ยินเธอพูดเรื่องความรัก ครอบครัวที่แสนอบอุ่น กับผู้ชายที่เธออยากจะฆ่าให้ตาย!!
แต่เธอก็ยังที่ไม่ยอมแพ้และตีสนิทเข้าหา แพรไหมขึ้นเรื่อยๆ
ไวท์
ปวดหัวจังเลย ฉันคิดว่าฉันคงกลับบ้านคนเดียวไม่ไหว
ไวท์
ฉันอยากให้คุณ พาฉันไปส่งบ้าน ให้หน่อย จะได้ไหมค่ะ
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
อืมม
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
แต่ฉันยังปฏิบัติงานอยู่นะคะ เดี๋ยว เป็นหน้าที่ของ เจ้าหน้าที่ข้างนอก นะคะ
แพรไหม เก็บของอุปกรณ์ทำแผล ก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป
ไวท์ ได้โทรศัพท์ไปหาใครคนนึง ..พร้อมคุย
แพรไหม ได้เดินไปยังจุดที่เธอจะทำงานต่อแต่แล้วพยาบาลรุ่นพี่ก็เดินมา
รุ่นพี่พยาบาลแนน
อ้าวว แพร ทำไมไม่ไปส่งคนไข้ที่อยู่ในห้องฉุกเฉินกลับบ้านล่ะ
รุ่นพี่พยาบาลแนน
เขาไม่มีญาติพี่น้องคนไหนมารับเขากลับบ้านน่ะ
รุ่นพี่พยาบาลแนน
สงสารเขาหน่อยน่ะ
เจ้าหน้าที่ข้างนอกก็ไม่มีใครว่าง ไปรับคนจากด้านนอก พอดี
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
แต่ แพร..
รุ่นพี่พยาบาลแนน
เดี๋ยวมาเบิกค่าน้ำมันรถจากพี่ล่ะกัน
รุ่นพี่พยาบาลแนน
เราต้องบริการคนไข้ดีๆ ให้ทั่วถึง อย่าให้เป็นข่าวด้านลบ ที่คนไข้เอาไปพูดเสียๆหายๆ เหมือนกับ รพ. อื่นๆ เขา
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
.ได้ค่ะ พี่แนน
แพรไหมได้ทำการเปลี่ยนชุด และเข็นรถจะไปรับคนไข้ที่อยุ่ในห้องฉุกเฉินแต่ไม่เจอ..
แต่แล้วเธอก็เห็น ไวท์ นั่งรอเธออยู่บริเวณรถที่จอดพอดี..
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
แปลกจัง เขารู้รถคันนั้นเป็นรถของเราได้ไง
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
หรือพี่แนนจะเป็นคนนำพาไปก่อนหน้านั้นแล้ว
แพรไหม ได้เดินไปยังรถทันที แต่แล้วเธอก็เห็น อาจารย์หมอ วัชระ ผอ. โรงพยาบาล เดินสวนมาพอดี
อาจารย์หมอ วัชระ (ผอ. โรงพยาบาล)
อ้าว คุณแพรไหม
อาจารย์หมอ วัชระ (ผอ. โรงพยาบาล)
นี้คุณจะไปไหน
อาจารย์หมอ วัชระ (ผอ. โรงพยาบาล)
นี้มันเวลางานนะคุณ
อาจารย์หมอ วัชระ (ผอ. โรงพยาบาล)
ทำไมคุณไม่ไปเข้างาน
แพรไหม(ตอนเป็นนางพยาบาล)
อ้อ คือ พี่แนน ให้ไปส่งคนไข้ ฉุกเฉนคนนี้กลับบ้านแทนพี่ๆ เจ้าหน้าที่ข้างนอกอะคะ คือพวกเขาไม่ว่างกัน
อาจารย์หมอ วัชระ (ผอ. โรงพยาบาล)
คนไข้ คนไหน หรอ
มีอภิสิทธิ์เหนือกว่าคนอื่นได้ไงทำไมไม่รอให้เจ้าหน้าที่ข้างนอกมา
คุณไม่ได้มีหน้าที่ตรงนั้นซ่ะหน่อย!!
เสียงฝีเท้าได้เดินมาจากด้านหลังแพรไหม นั้นก็คือไวท์
ทันทีที่วัชระเห็นไวท์ เขาก็แทบใจหล่นตกกับพื้น เพราะเธอคือ คนที่บริจาคเงินทุนรายใหญ่ เพื่อช่วยเหลือโรงพยาบาลที่เขาบริหารอยู่
ถ้าไม่มีเงินจากไวท์ ช่วยเหลือ รพ.เขาก็อยู่ไม่ได้จนถึงทุกวันนี้
อาจารย์หมอ วัชระ (ผอ. โรงพยาบาล)
คะ คะ คุณ ไวท์
แต่สายตาที่นิ่งเฉยของไวท์ได้ส่งไปถึงวัชระเหมือนเป็นการสื่อให้ถึงว่า อย่ามายุ่งกับเรื่องๆนี้
อาจารย์หมอ วัชระ (ผอ. โรงพยาบาล)
คนไข้ คนนี้เองหรอ
ได้ซิ ไปเลย คุณแพรไหม
อาจารย์หมอ วัชระ (ผอ. โรงพยาบาล)
ผมอนุญาติ เชิญเลยครับ!!
แพรไหม ได้มองไปยังอาจารย์หมอของตน ด้วยความแปลกใจกับน้ำเสียงท่าทีที่เปลี่ยนไป..
แพรไหม ได้หันไปก็แทบจะชนกับร่างสูงที่ได้อยู่ใกล้ เธอพอดี
รถ ของแพรไหม ได้วิ่งไปยังเส้นทาง ที่ข้างทางมีแต่ดอยรอบๆ
แพรไหม
บ้านคนไข้ อยู่บนดอยรึเปล่าค่ะ
ตอนกลางคืนหนาวแย่เลย
แพรไหม
ต้องรักษาสุขภาพร่างกายดีๆนะคะ ทานยาตามที่เภสัช จ่ายไป
คนไข้จะได้หายไวๆ
ไวท์มอง แพรไหม ด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความลุ่มหลงและร้อนรุ่มไปทั่วจิตใจ
เธออยากจะเข้าไปโอบกอด แพรไหมแนบชิดร่างกาย
แพรไหม
รถแพรไหมได้เลี้ยวเข้าไปยังพื้นที่ ไร่แห่งนึงที่ดูสวยงามมาก
แพรไหม
สวยจังเลย พื้นที่ตรงนี้
แพรไหม
โฮวว นี้บ้านคุณหรอกค่ะ ยังกับรีสอร์ทราคาแพงเลย!!
ไวท์
คุณชอบใช่ไหม เดินดู ที่นี่ก่อนก็ได้นะคะฉันอนุญาติ
แพรไหม ได้เดินเข้าไปดู ในพื้นที่ในบ้านเมื่อเธอเห็นเจ้าของบ้านอย่างไวท์อนุญาตเต็มที่
แพรไหม
คุณคงเป็นคนรวยคนดังหรือเป็นนักธุรกิจแน่ๆเลยใช่ไหมค่ะ
แพรไหม
ไม่งั้น คุณคงไม่มีบ้านใหญ่โตยังกับรีสอร์ทราคาแพงแบบนี่
ไวท์
ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ นี้เป็นมรดกทางครอบครัวฉันต่างหาก ส่วนฉันก็เป็นเด็กที่พึ่งจบใหม่ รองานเรียกที่จะไปทำที่กรุงเทพฯเฉยๆ
ไวท์จำเป็นต้องปิดบังตัวตนของตัวเองเพื่อไม่ให้คนที่เธอรักรับรู้ ธุรกิจด้านมืดของตน ที่เธอร่ำรวยมา
ไวท์ได้เดินไปชิดใกล้ แพรไหม ทีละนิด และพยายามหักห้ามใจตัวเองเพื่อไม่ให้แพรไหมตื่นกลัวตน
แพรไหม
โฮวว บ้านกว้าง มีสระน้ำ การจัดแสงในบ้าน โรแมนติกจัง
ฉันยังคิดเลย ว่าฉันอยากมีบ้านแบบนี้ ไว้ใช้ชีวิตอยู่กับเขาและก็ลูกๆของฉัน
ไวท์กำมือแน่น แต่ก็จำต้องฝืนทน
ไวท์ส่งสายตาที่เปี่ยมไปด้วยวามรักไปให้กับแพรไหม
แพรไหม
ยังไงก็ต้องขอบคุณนะคะที่อุตส่าห์ใจดีให้ฉันเดินเข้ามาสำรวจที่บ้าน ทำให้ฉันมีไอเดีย ใหม่ๆ
แพรไหม
แต่ตอนนี้ฉันต้องกลับไปทำงานแล้ว เพราะฉันยังอยู่ในเวลางานอยู่
แพรไหม เตรียมตัวจะกลับบ้าน แต่แล้วผอ.วัชระก็โทรมาหาตน
อาจารย์หมอ วัชระ (ผอ. โรงพยาบาล)
เออ ผมอนุญาตให้คุณดูแลคนไข้คนนั้นได้เลยน่ะ เป็นเคสพิเศษ
อาจารย์หมอ วัชระ (ผอ. โรงพยาบาล)
เดี๋ยวผมจะบันทึกเวลาว่าคุณทำงานในโรงพยาบาลปกติเหมือนกับคนอื่นๆ
แพรไหม รู้สึกงง เล็กน้อย แต่เธอก็จำต้องตอบรับในสิ่งที่ผอ. เธอสั่งมา
อาจารย์หมอ วัชระ (ผอ. โรงพยาบาล)
ตกลงน่ะ คุณพยาบาลแพรไหม
โดยที่ไม่รู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังควบคุมสั่งการทุกอย่างก็คือไวท์
เธอยิ้มอย่างพึงพอใจต่อเรื่องราวที่เกิดขึ้น
ไวท์ ได้นอนพักผ่อนที่โซฟาหวังจะเรียกร้องความสนใจจากแพรไหม ให้ดูแลปรนนิบัติตน
และแพรไหม ก็ดูแลไวท์ดีมากเอาใจใส่ จนไวท์ นั้นแทบคลั่งรักไม่หยุด..
บ้าน ที่เปิดไฟรอบๆ ก็ดูสวยงาม เหมือนเป็นบ้านในฝันของแพรไหม
ไวท์ ชวนเธอกินข้าวเย็นด้วยกันก่อนจะกลับบ้าน
ไวท์
กินข้าวเย็นกับฉันก่อนนะคะ ก่อนกลับ
ฉันเหงาน่ะ ไม่มีคนกินด้วย
แพรไหม
คือฉันมีนัดดินเนอร์กัยแฟน ตอนทุ่มนึงอะคะ ยังไงฉันต้องขอตัวกลับก่อนนะคะ
แพรไหม
อย่าลืมทานยา ตามที่เขียนไว้หน้าซองนะคะ ถ้ามีอาการผิดปกติเมื่อไหร่ โทรเบอร์ โรงพยาบาลนี้เลยนะคะ
แพรไหม
เดี๋ยวจะมีเจ้าหน้าที่มารับ
แพรไหมได้ให้เบอร์โทรศัพท์ติดต่อ ฉุกเฉิน ไว้บนโต๊ะกินข้าว
ก่อนที่เดินออกจากบ้านแล้วขับรถออกไปจากบ้านของไวท์โดยเร็ว..
ไวท์ได้มองไปยังคนที่เธอรัก ด้วยสายตาที่ไม่อยากให้เธอจากไป และรู้สึกแค้น อาคิณ ที่มาพรากคนที่เธอรักไป
ไวท์จึงเดินไปบนโต๊ะทำงานแล้วบริกรรมคาถา เรียกผีที่เธอเลี้ยงไว้ใช้งาน
ออกมา
ผี(ที่เลี้ยงไว้ใช้งาน)
นายท่าน มีอะไรให้ข้ารับใช้ ..
จะให้ไปฆ่าใคร ข้าพร้อมฆ่ามันแล้ว
ไวท์
ไปตามดูแม่นางบัวแก้วให้กับข้า ว่านางไปอยู่กับไอขุนจักรพรรดิ ที่ไหน
ถ้ามีโอกาสก็จัดการฆ่ามันซ่ะ!!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
