...นิยายเรื่องนี้ไม่มีเวลาอัพตายตัว...

...อาจมีเนื้อหารุนแรงและสะเทือนใจผู้อ่าน...

...เนื้อหาในเรื่องแต่งขึ้นจากความชอบของผู้เขียนหากมีข้อผิดพลาดอะไรขออภัย ณ ที่นี้ด้วยน้าา...

ชื่อตัวละคร

1.โฮริอุจิ เร็น ( ผู้หญิง )

โอโซซาวะ เลิฟ ( ญ )

วากามิ รุริฮิเมะ ( ญ )

วากาสะ รุริฮิเมะ ( ญ )

นิโนฮาระ โนโนะ ( ญ )

วาดาโนฮาระ เรโอะ ( ญ )

สุโอะ การ์ดเนอร์ ( ญ )

โอคิบิ เท็นกะ ( ญ )

ติดตามตอนต่อปายย

...ฉันชื่อ โฮริอุจิ เร็น...

 ชีวิตนี้ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่างมีชีวิตอยู่ก็เพื่อพี่สาวไปวันๆไม่ได้ใช้ชีวิตเหมือนคนทั่วไปสักนิด ไม่มีเพื่อน ไปเที่ยวก็ไม่ได้ ไม่ได้กินอาหารดีๆ ดีสุดก็แค่โจ๊กร้อนๆ แย่สุดคือขนมปังขึ้นรา ฉันคิดจะ ฆ่าตัวตาย หลายครั้งแต่สุดท้ายก็ไม่มีความกล้าพอได้แต่คิดในใจไปวันๆว่า...

 ( เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเดี๋ยวก็จะได้มีชีวิตดีๆแบบคนอื่น... )

วันหยุดฤดูร้อน

วันนี้พ่อกับแม่พาพี่สาวไปต่างจังหวัดเหมือนเคยฉันเป็นได้แค่ หมาเฝ้าบ้าน เท่านั้นแหละ... พวกเขาเคยคิดถึงฉันบ้างไหมนะอยากรู้จังเห้อ... คิดไปก็เท่านั้นวันนี้ฉันออกไปข้างนอกดีกว่า อ่อใช่ฉันลืมบอกไปว่าฉันสามารถออกนอกบ้านได้แค่ตอนที่พ่อแม่และพี่สาวไปเที่ยว ฉันเคยหนีนะแต่สุดท้ายก็โดนจับกลับไป ทำร้าย เหมือนเดิมทุกวันๆ จนฉันยอมแพ้แล้วล่ะ วันนี้น่ะฉันออกไปนอกบ้านเหมือนเคยฉันเดินไปเรื่อยๆตามสวนสาธารณะเพื่อชมดอกไม้ที่สวยงามเหล่านี้ "การที่ได้ออกนอกบ้านในรอบ3เดือนนี่ชั่งดีจริงๆนะ" จากนั้นฉันก็เดินไปเดินตามทางในเมืองใหญ่ใช่สุดท้ายฉันก็ หลงทาง จนได้

" ชีวิตฉันเนี่ยซวยชะมัดเดินไปเรื่อยๆก็คงเจอทางกลับล่ะมั้ง "

ฉันกำลังเดินข้ามทางม้าลายอยู่ดีๆ

ทันใดนั้น...

ก็มีรถคันหนึ่งพุ่งมาอย่างรวดเร็วและชนเข้าร่างของฉันเต็มๆ

" สวรรค์ท่านคงสงสารข้าสินะเห้อ...ถ้าได้ทำตามความฝันและได้มีชีวิตสบายๆก็คงดี "

ภาพตัด...

ข้าจะรับฟังคำอธิษฐานของเจ้าเองจงไปมีชีวิตที่ดีกว่าซะเถอะนะ โฮริอุจิ เร็น

ลืมตาขึ้นมา...

...( เอ๊ะ ที่นี่มันที่ไหนกันละเห้ยย นรกหรือสวรรค์กันนะ? )...

..." ท่านดูลูกของเราสิเจ้าค่ะหน้าตาน่ารักเชียว...

สมกับที่เป็นลูกของตระกูลดยุกริมนันเบิกซะจริง ฮ่าๆ "

" เจ้าก็พูดไปลูกของเราต้องน่ารักเหมือนเจ้าอยู่แล้วยิ่งลืมตาขึ้นมายังสวยกว่าเดิมอีกโตไปลูกของพวกเราจะต้องเป็นองค์หญิงที่สวยที่สุดในจักรวรรดิอย่างแน่นอน "

( พวกคุณหมายถึงอะไร? ) " อุแว้ อุแว้ "

" อุ้ยตายแล้ว ดูสิค่ะคุณลูกเริ่มจะพูดแล้วชั่งดีจริงๆนะ "

( ทำไมเสียงที่ออกไปถึงเป็นแบบนั้น!! )

จ้องมองที่มือและลำตัวของตน

( เอ๊ะ ทำไมมือของเราถึงได้เล็กอย่างนี้นะแถมตัวยังเหมือนเด็กทารกอีกด้วย!!! )

ติดตามตอนต่อไป~

3 ปีต่อมา...

...สวัสดีค่ะ ฉันโฮริอุจิ เร็น...

มาอยู่ที่โลกแห่งนี้ได้ 3 ปีแล้วล่ะ คงจะสงสัยสินะว่าหลังจากวันนั้นที่ฉันข้ามมิติมาเกิดอะไรขึ้นบ้างงั้นฉันจะเล่าให้ฟังแบบคร่าวๆแล้วกันนะ

ตอนนั้นน่ะฉันงงและสับสนมากแต่ก็พยายามตั้งสติแล้วคิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวฉันกันแน่และใช่ฉันนึกออกอยู่เรื่องหนึ่งเป็นเสียงที่ดังก้องอยู่ในหัวของฉันไม่หยุดนั่นคงเป็นเสียงของพระเจ้าคำว่า"ข้าจะรับฟังคำขอของเจ้า"

เป็นเสียงเดียวที่ได้ยินท่ามกลางความมืดมิดตรงหน้าทำเอาน้ำตาไหลเลยล่ะ...มันเป็นคำๆเดียวที่ฉันเฝ้ารอคอยมันมาตลอดอ้อนวอนครั้งแล้วครั้งเล่าในที่สุดก็ได้ยินมัน...เอาล่ะกลับมาโลกทางฝั่งนี้กันดีกว่าตอนที่ฉันยังเป็นทารกฉันพยายามฟังที่พวกเขาพูดกันและได้เข้าใจอะไรหลายๆอย่างฉันน่ะได้เกิดใหม่ในตระกูลขุนนางที่มีชื่อเสียง และยังเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวของพวกเขาอีกด้วยอีกอย่างฉันได้รู้ว่านี่คือโลกแห่งดาบและเวทมนต์ แต่มีอย่างหนึ่งที่ฉันยอมรับไม่ได้คือการที่ ต้องมากินนมแม่นี่สิ ಥ⁠_⁠ಥ แต่ฉันก็ผ่านช่วงเวลานั่นมาได้...

ก็นั่นแหละเรื่องคร่าวๆที่เจ็บปวดนิดหน่อย...

ชั่งเถอะๆไม่อยากนึกถึงมันอีกแล้วล่ะตอนนี้น่ะฉันมีอายุ3ขวบอย่างเป็นทางการวันนี้จะมีงานเลี้ยงวันเกิดของฉันยังไงล่าาฉันตื่นเต้นมากเพราะในชีวิตนี้พ่อกับแม่รักฉันอย่างไม่มีขีดจำกัดมันจึงช่วยบรรเทาแผลภายในใจของฉันได้นิดหน่อยแต่ความทรงจำนั้นคงอยู่กับฉันไปอีกนาน...

" คุณหนูได้เวลาเตรียมตัวแล้วเจ้าค่ะ "

" เข้ามาเยยค่าา " ( ฉันยังพูดไม่ค่อยชัดเลยแฮะ )

" เจ้าค่ะคุณหนูๆของเรามีอายุแค่นี้สามารถพูดได้ชัดจังเลยนะค่ะเนี่ย เป็นอัจฉริยะจริงๆบ่าวภูมิใจในองค์หญิงที่สุดเลยค่าา "

" เจ้าพูดเกิงไปแย้วข้าไม่ได้เป็งอัจฉริยะสักหน่อย "

" องค์หญิงของข้าน่ารักที่สุดแล้วว "

" ต้องยีบแย้วนะ เดี๋ยวท่านย่าจาดุน้าา "

" เอ๊ะ!!จริงด้วยเจ้าค่ะคุณหนูเราต้องรีบกันแล้ว "

" เสร็จแล้วค่าคุณหนู ชั่งน่ารักน่าชังมากๆเลยค่าา "

" ขอบคุงน้า เราต้องรีบไปกังแย้วล่ะ "

" เอ่อ...คุณหนูค่ะตุ๊กตาตัวนั้นวางไว้ก่อนดีไหมคะ "

" มะอาว~ตุ๊กตาตัวนี้เปงของสำคาญ~น่ะ "

" ได้เลยค่ะ งั้นเดี๋ยวฉันพาคุณหนูไปนะคะ "

ติดตามตอนต่อปายย~ (⁠｡⁠•̀⁠ᴗ⁠-⁠)⁠✧