รักเกือบร้ายของนายพิการ!!!
scatter
ในโลกใบนี้ไม่มีใครอยากเกิดมาเป็นพิการ หรอกนะ
นายเอกตอนเด็ก:แม่ครับ ทำไมผมถึงเดินไม่ได้
แม่ของนายเอก:ทำไมนะหรือเพราะลูกของแม่ยังไม่โตไงครับ
นายเอกตอนเด็ก:แล้วทำไมเพื่อนคนอื่นๆถึงเดินได้ครับ
แม่:ก็เพราะเพื่อนคนอื่นๆโตแล้วไงจ๊ะ จึงเดินได้อีกไม่กี่ปีหนูก็จะเดินได้แล้วนะอย่าเสียใจเลย
นายเอก:อิอิ ผมจะรีบโตนะฮับจะได้ปกป้องคุณแม่จากคนชั่ว
เด็กน้อยว่าพรางแสดงท่าทางลีลาประกอบเขามีความสุขที่ได้อยู่กับคุณแม่อย่างนี้ เขาอยากอยู่กับคุณแม่ตลอดไป
one
เเต่ว่า พระเจ้าย่อมเล่นตลกกับคนเราเสมอ
เมื่อถึงวันครบรอบ12ปีของเขา เขาจำได้ดีความรู้สึกนี้ความรู้สึกที่ได้เสียซึ่งอันเป็นที่รักที่สุดของเขาไป
ร่างเล็กที่ไม่สามารถเดินได้ ลากขาเข้ามาใกล้ร่างของผู้เป็นแม่
"แม่ ฮึก คงอยู่...กะ ...กับหนู...มะ...ไม่ได้ ละ...แล้วนะ"
ปากซีดของมารดาผู้เป็นที่รักของเขาเปล่งเสียงออกมาในแต่ละครั้งรับรู้ได้ถึงการจากไปในอีกไม่ช้าไม่นาน
"นะ...หนูต้อง...ดูแล ...ตะ ตนเอง...ให้ดี"
"ไม่เอาครับ ไม่เอาอย่างนี้ แม่ฮึก ต้องอยู่กับผมสิ ต้องอยู่ฮึก ฮือๆๆ"
two
เด็กน้อยไม่เปล่ายังคลานเข้าไปหาผู้เป็นแม่อีก พลางกระชับอ้อมกอดนั้นเอาไว้ราวกับว่ามันจะศูนย์หายไป
"มะ...แม่อยู่กับ ...อึก...ไม่ไหวแล้วสัญญาละ...สิ วะว่าจะ...ดะ...ดูแลตัวเอง"
ไม่ครับ อึก ผมไม่สัญญา ฮือๆๆ"
เสียงมือของผู้เป็นมารดาตกลงสู่พื้นเป็นการบอกกล่าวว่าแม่ของเขาได้จากไปแล้ว...
เกื้อกูล
ฝัน ฝันอย่างนั้นหรอ
เกื้อกูล
แม่ครับ ผมฝันอีกแล้ว อึก ผมฝันเรื่องนั้นอีกแล้ว
เกื้อกูล
เมื่อไหร่ครับแม่ ฮึก เมื่อไรที่แม่จะยอมให้อภัยผมเสียที ฮือๆๆ
ร่างบางร้องไห้หนักมากจนหลับไปอีกครั้ง
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
