ขุนพันธ์ : ธาราผู้หลงใหลเปลวเพลิง
1.นางฟ้าตกสวรรค์
ขุนพันธ์ : ธาราผู้หลงใหลเปลวเพลิง
"นํ้ากับไฟมันจักครองรักกันได้จริงฤา"
เนิ่นนานมาแล้ว ผู้เฒ่าผู้แก่ต่างพูดกล่าวมานานนับร้อยปี คำพูดปากต่อปากที่เล่าขานกล่าวถึงตำนาน'ธาราผู้หลงใหลเปลวเพลิง' เรื่องเล่าขานมีอยู่ว่า มีนางฟ้าตนหนึ่งนางเป็นนางฟ้าผู้ปกครองพื้นนภาและพื้นธารา ผู้ควบคุมสายฝนและสายนํ้า ธิดาแห่งพระอินทร์ นางเป็นหญิงที่รูปโฉมดวงตาสีมรกตดั่งเครื่องเพชรของพระกาลี เส้นผมสีฟ้าเงินมืดราวกับสีของสายฝนคะนอง ผิวขาวพรรณดั่งสีกลายของช้างเอราวัณ รีมผีปากแดงราวกับสีเลือดขององค์นารายณ์ แต่ที่น่าพิศวงกว่านั้น หากหยาดนํ้าตาของนางรินไหลด้วยความโศกามันจะมิใช่สีใสแต่กลับเป็นสีแดงชาดราวกับเปลวเลือดเพลิงขององค์อิศวร วันหนึ่งนางฟ้าตนนี้ได้ลงมาเยือนโลกมนุษย์ตามคำสั่งขององค์อินทร์ และนางได้พบกับโจรร้ายผู้หนึ่ง นางได้ตกหลุมรักโจรผู้นั้นแต่ดูเหมือนนางฟ้าอย่างเธอจะมิสามารถครองรักกับโจรผู้นั้นได้ เพราะโจรผู้นั้นมีคนรักอยู่เสียแล้ว
ตอนที่ 1 นางฟ้าตกสวรรค์
ในชุมชนนั้นมีทั้งคนรวยและคนจน
หญิงสาวรูปโฉมอัปลักษณ์ มีบาดแผลเพลิงไหม้ทั่วไปใบหน้าและร่างกาย ดวงตาขวาบอดสนิทเพราะเกิดจากการติดเชื้อ สีผมที่ช่างแปลดประหลาดเหมือนพวกแม่มด ดวงตาเขียวมรกตดั่งพลอยที่ใครเห็นก็ต่างหลงใหลที่อยากจะครอบครองดวงตานั้น
❓❓❓
(นี้ก็เย็นแล้ว.. กลับเข้าเรือนเสียดีกว่า..)//ค่อยๆลุกขึ้น
❓❓❓
//กำลังจะเดินขึ้นเรือน
❓❓❓
ธารา! ธาราจ้ะ! //วิ่งมา
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//หันไปมอง
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
??? แม่นวลมีอะไรรึ รีบร้อนมาเชียวแม่ แล้วทำไมถึงอุ้มนางผามาแบบนั้นเล่า
หญิงสาววัยกลางคนวิ่งเข้ามาหาธารา ในมือยังอุ้มเด็กหญิงวัยห้าขวบที่คาดว่าน่าจะเป็นลูกของนาง
นวลลัก(ป้าคนสนิทของธารา)
ธารารีบหนีเร็วเถอะ!
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
!! เกิดอะไรขึ้นหรือจ้ะ!! //ตกใจเล็กน้อย
นวลลัก(ป้าคนสนิทของธารา)
มะ.. มีพวกโจรมาบุกปล้น! เราต้องรีบหนีแล้ว!
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
!!! //ตกใจ
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//รีบคว้ามือของนวล+รีบวิ่ง
นวลลัก(ป้าคนสนิทของธารา)
//รีบวิ่ง
สามชีวิตพากันวิ่งหนีเข้าไปในป่าลึก
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
กรี้ดดด! //ตกใจ
นวลลัก(ป้าคนสนิทของธารา)
! ผารักลูกใจเย็นๆ! อย่าร้องนะลูก! //รีบปลอบ
นวลรีบปลอบผารักในทันทีเพราะกลัวว่าพวกโจรจะได้ยินเสียงแล้วตามมา
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
ผารักใจเย็นๆนะ! เอามือปิดหูตัวเองไว้นะ!
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
ฮึก.. ฮือ.. //พยักหน้า+เอามือปิดหูตัวเอง
ทั้งสามรีบวิ่งเข้าไปในป่าให้ลึกที่สุด
แต่ยิ่งลึกเท่าไหร่ก็เหมือนได้ยินเสียงปืนดังขึ้นกว่าเดิม
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
(ต้องหาที่ซ่อน! เพราะตอนนี้แม่นวลก็เหนื่อยจนจะวิ่งมิไหวแล้ว)//เหงื่อตก
นวลลัก(ป้าคนสนิทของธารา)
//วิ่ง
นวลลัก(ป้าคนสนิทของธารา)
กรี้ดดด! //ล้มลง
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
!! //ล้มลงด้วย
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
!! แม่นวล!! ผา!!
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//รีบวิ่งกลัลมาหาทั้งสอง
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
!! แม่นวล!
นวลลัก(ป้าคนสนิทของธารา)
ฮึก... //ขาติดกับดัก
ขาขวาของนวลถูกกับดักที่มีนายพรานวางไว้เพื่อจับสัตว์ใสป่า ทำให้นวลไม่สามารถขยับไปไหนได้
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
! แม่นวล! ทำใจดีๆไว้นะแม่! ฉันจะรีบช่วยเดี๋ยวนี้แหละ!
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//พยายามจะดึงกับดักออก
นวลลัก(ป้าคนสนิทของธารา)
ธารา! รีบพาผารักหนีไป!
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
แม่! ไม่เอานะคะแม่! //ร้องไห้
นวลลัก(ป้าคนสนิทของธารา)
ผารักลูกต้องเข้มแข็ง.. แม่เคยบอกเจ้าแล้วว่าแม่ไม่สามารถอยู่กับลูกได้ตลอดไป.. //ยิ้มอ่อนๆ
นวลลัก(ป้าคนสนิทของธารา)
เพราะงั้นลูกต้องเข้มแข็งไว้นะลูก//นํ้าตาไหล+ยิ้มอ่อนๆ
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
แม่จ๋า!! แม่!! ไม่เอา! หนูไม่ทิ้งแม่! //ร้องไห้
นวลลัก(ป้าคนสนิทของธารา)
ธาราฉันขอฝากผารักไว้กับเธอด้วยนะ.. //ยิ้ม
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
ฮึก.. ฉันขอสัญญาว่าจะดูแลผารักเยี่ยงชีวิต//อุ้มผารักขึ้นหลัง
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
!! ไม่!! พี่ธาราปล่อย! หนูจะไม่ทิ้งแม่!
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
ผารักพี่ขอโทษ! //รีบวิ่ง
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
!! แม่จ๋าาาา!!! //ร้องไห้
นวลลัก(ป้าคนสนิทของธารา)
//ยิ้มอ่อนๆ
นวลลัก(ป้าคนสนิทของธารา)
เข้มแข็งไว้นะลูกแม่...แม่รักลูกนะผารัก ธารา...
ในสายตาของนวลลัก ธาราย่อมเปรียบดั่งลูกของเธออีกคน
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
ฮึก.. //รีบวิ่ง+กลั้นนํ้าตา
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
แม่จ๋า!! //ร้องไห้+พยายามตะโกนเรียหาแม่
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
ผารักพี่ขอร้อง! อย่าตะโกน! ไม่งั้นเราสองคนจะตายทั้งคู่! พวกมันจะได้ยิน!//พยายามกลั้นนํ้าตา+วิ่ง
ธารารู้ดีว่าในใจของผารักมันแตกสลายมากแค่ไหนที่ต้องทิ้งแม่ตัวเองไว้ข้างหลัง แต่การที่ผารักจะตะโกนมันก็เสี่ยงที่พวกโจรมันจักได้ยิน
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
(พี่ขอโทษผารัก.. ที่ไม่สามารถช่วยแม่ของเธอได้)//กลั้นนํ้าตา+วิ่ง
เสียงปืนและเสียงกรี้ดที่ทั้งสองคุ้นเคยได้ดังขึ้น
มันคือเสียงของนวล มารดาของผารัก
นี้คือคำตอบแล้วว่านวลได้จากโลกใบนี้ไปแล้ว
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
//ช็อก+ได้ยินเสียง
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
แม่จ๋า.. //ร้องไห้
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
ฮึก.. //วิ่ง+โกรธแค้นในใจ
เรื่องนี้ลงทุกวันอาทิตย์นะค๊าบ>^<
อาทิตย์ละตอน
หรือไม่วันไหนว่างๆก็จะแถมให้สักตอน
2.เปรตเดินดินกินคน
ตอนที่ 2 เปรตเดินดินกินคน
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//วิ่ง
ความเหนื่อยที่สะสมมานานเริ่มทำให้ธาราใกล้จะหมดแรง
แต่ด้วยเสียงปืนที่ไล่ตามหลังมาตลอดทำให้เธอต้องกลั้นความเหนื่อยให้หายไปและรีบวิ่ง
แต่ดูเหมือนสวรรค์จะไม่ค่อยเป็นใจให้เธอเท่าไหร่นัก
สายฝนเริ่มโหมกระหน่ำลงมาจากฟากฟ้า
ยิ่งทำให้การหนีของเธอลำบากมากขึ้น
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
ฮึก.. //กัดฟันทน+วิ่ง
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
(ถ้าฝนตกแรงกว่านี้เราอาจจะหนีพวกมันพ้น ใครบ้าที่ไหนจะไล่ตามฆ่ากันกลางสายฝน!)
ใช่แต่ถ้าพวกมันไม่ใช่คนละ?
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//วิ่ง+มองทางไม่ค่อยเห็น
ธาราได้วิ่งเข้าไปทางในป่าลึกด้วยวิศัยทัศน์ที่มองไม่ค่อยเห็นทำให้เธอไม่รู้เลยว่าทางที่หลงเข้าไปนั้น มันไม่ใช่ทางที่มนุษย์จะเดินเข้าไปเด็ดขาด
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//วิ่ง
เมื่อวิ่งเข้ามาสักพัก เสียงปืนที่เคยไล่ตามก็เริ่มเบาลงจนหายไป
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//คิดว่าหนีพ้นแล้ว
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//หยุดวิ่ง+เหนื่อย
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
ผารัก.. เราน่าจะหนีพ้นแล้วนะ.. //หันไปมองผารัก
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
พะ.. พี่ธารา.. //สั่นกลัว+มองไปข้างหน้าของธารา
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
?? //มึนงง+มองตาม
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//ชงัก+ตกใจ
เบื้องหน้าของธารา คือ สิ่งที่มีรูปร่างคล้ายคนแต่ทว่ามันกลับสูงใหญ่กว่าเป็น 4 เท่า ตัวผอมจนหนังติดกระดูก มีสองมือแต่ทว่ามีสี่นิ้วแลเแต่ละนิ้วกับมีเล็บยาวและแหลมคมจนน่ากลัว มีผมยาวรุงรัง มีปากใหญ่กว้างฟันของมันแหลมคม ดวงตาขาวโพลน มือตีนใหญ่เท่าใบลาน หากในความเชื่อมันก็คือ 'ผีเปรต'
ผีเปรต_//กำลังกัดกินบ้างสิ่งบ้างอย่าง
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//กลั้นหายใจ+หวาดกลัว
ผีเปรตนนั้นมันกำลังกัดกินบ้างสิ่ง บ้างสิ่งที่มีรูปร่างคล้ายกับ'มนุษย์'แต่ทว่ามันก็ดูจะเน่าได้ประมาณหนึ่งแล้ว
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//หายใจติดขัด+หวานกลัว
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
//ตัวสั่นกลัว+จะร้องไห้
ทั้งสองพี่น้องต่างไม่กล้าพูดหรือกล้าที่จะหายใจ
ความหวาดกลัวครอบงำจนขาแข็งไม่สามารถวิ่งหนีได้
เสียงกัดกินของผีเปรตดังกึกก้องไปทั่ว เสียงของกระดูกมนุษย์ที่กำลังถูกเขี้ยวเล็บของมันกระทบทำเอาสองพี่น้องหวาดกลัว
กลิ่นเหม็นของเนื้อที่คล้ายว่ามันเน่าแล้วโชยมาตามลมจนทำเอาอยากจะอ้วก
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//ค่อยๆถอยหลังด้วยความกลัว
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
//กลั้นเสียงและกลั้นลมหายใจ
ผารักที่อยู่บนหลังของธาราแทบไม่ขยับตัวแม้แต่น้อย
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//ค่อยๆถอยหลังอย่างเงียบที่สุด
แต่ความชิบหายมันยังไม่จบแค่นั้น
ทำให้ผีเปรตตนนั้นหันมาพบกับธาราและผารัก
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
ชิบหายแล้วไง//เหงื่อตก
3.ดงผีแดนตาย
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
ชิบหายแล้วไง//เหงื่อตก
ธาราไม่รอช้ารีบโกยตัวหนีในทันที
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//วิ่ง
เสียงแหลมแสบหูดังสะท้านไปทั่วพื้นแถวนั้น ทำเอาประสาทเสียงของธาราและผารักถึงกับจะแตกได้เลยทีเดียว
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
ผารักปิดหูไว้! อย่าไปฟังเสียงของมันเด็ดขาด!!! //รีบวิ่ง
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
ค่ะ! //กลัว+เอามือปิดหูตัวเอง
ตามคำบอกเล่าของผู้เฒ่าผู้แก่ หากใครที่ได้ยินเสียงของผีเปรตมันผู้นั้นก็เปรียบดั่งตายทั้งเป็น เพราะจะถูกผีเปรตทำลายประสาทรับเสียงจนหาตัวของมันไม่เจอและถูกมันจับกิน เสียงของผีเปรตจะดังขึ้นเมื่อมันเริ่มวิ่งออกล่าเหยื่อ และเสียงจะทำให้รู้ว่าตัวของมันอยู่ตรงไหนทำให้สามารถหลบหนีได้แต่หากประสาทหูแตกละก็ ก็ไม่มีทางรอด
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
(ต้องหาอะไรมาปิดหู! ไม่งั้นตายแน่ๆ!!)
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//เห็นใบไม้+รีบคว้ามา+ยัดใส่หูทั้งสองข้างของตน
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
(ค่อยยังชั่ว!)//รีบวิ่ง
ธารารีบวิ่งหนีสุดชีวิตอีกครั้งด้วยความกลัว
แต่ผีเปรตมันก็ยังคงไล่ตามไม่เลิกพร้อมกับส่งเสียงที่แสนน่ากลัวของมัน
ผีเปรต_วี้ววววววว! วี้วววววววว
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
(เสียงแม่งเหมือนยุงบินวนรอบหู!! น่ารำคาญชิบหาย!!)
ธาราบ่นในใจพร้อมกับวิ่งหาทางหนี
จนไปพบกับแสงกองเพลิงสีแดงที่ดูประหลาดที่มีจำนวนอยู่ประมาณ 6 ดวง
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//เหงื่อตก
แค่เห็นก็รู้ว่ามันคือดวงไฟอะไร
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
กระสือ.. //กัดฟัน+รีบวิ่งไปทางดวงไฟทันที
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
(ถ้าหากจะหาอะไรมาหยุดเปรต กูก็ขอเลือกกระสือ!!)
เมื่อคิดได้อย่างนั้น ธาราก็วิ่งเข้ามาสู่วงของดวงไฟเป็นที่เรียบร้อย
แต่มันผิดคาด เพราะดวงไฟทั้งหกดวงนั้นมิได้มีแค่กระสือ แต่มันกลับมีผีอีกกลุ่มอยู่ด้วย
ศัตรูของกระสือก็คงหนีไม่พ้น'กระหัง'
สิ่งมีชีวิตเหมือนคนแต่กับมีกระดงยึดติดที่แขนเข้ากับเนื้อ มีฟันแหลมคม ดวงตาสีดำมืด ที่เล็บมือและเล็บเท้ายาวคม
กระหังหกตนกำลังต่อสู้กัดกินกระสือ 6 ตน
ดวงไฟสีแดงชาดราวเลือด มีหัวเป็นหญิง มีฟันแหลมคมดวงตาขาวโหลน มีแค่หัวกับคอส่วนตัวมีแต่ลำไส้เครื่องในที่ห้อยไปมาอย่างน่ากลัว
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
(เชี้ย! มึงจะมาทุกผีเลยไหม!! แล้วนี้กูหลุดมาที่ไหนถึงมาเจอสารพัดผี!!)
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
(จะให้เก็บแต้มเจอผีรึไง!!!)
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
!! มึงก็ตามมาเร็วเกิน!!
ธาราพยายามเปลี่ยนความกลัวให้กลายเป็นแรงตลกผลักดันให้วิ่งไปได้โดยขาไม่แข็ง
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//วิ่งเข้าไปในดงของกระสือที่กำลังต่อสู้กับกระหัง
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
เห้ย!!! จัดการเปรตทีดิเพื่อน!!!
กระสือและกระหังที่ได้ยินเสียงของธาราที่เป็นมนุษย์ พวกมันก็เปลี่ยนเป้าหมายที่จะฆ่ากัน มาฆ่ามนุษย์อย่างธาราเสียดีกว่า
แต่ก่อนที่มันจะได้ทำแบบนั้น อีผีเปรตที่ตามธารามาตั้งแต่ต้นก็ได้เข้ามาในอาณาเขตของพวกมันเสียแล้ว
กระสือ_//พุ่งเข้าไปใส่ผีเปรต
กระสือ_นี้มันอาณาเขตกู! อีเปรต!!
กระสือได้ออกเสียงที่น่าหวาดกลัวก่อนจะเริ่มกัดเข้าที่ร่างของเปรต
กระหังเองก็เช่นกัน พวกมันเข้าไปรุมร่างของผีเปรตจนเลือดสีดำเข้มทะลุออกมาจากร่างของผีเปรต
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
👁️👄👁️
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
ผีเขามีการแบ่งอาณาเขตกันด้วยหรอเนี่ย... 👁️👄👁️
ผารัก(ลูกสาวของนวล)
พี่ธารา!! รีบหนีเร็วเถอะค่ะ!! //กลัว
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
!! //ลืมตัว+พยักหน้า
ธารา{เด็กสาวผู้อัปลักษณ์}
//วิ่งหนีอีกครั้ง
แอด_แน่ใจนะว่านี้คือเรื่องขุนพันธ์ รู้สึกว่ามันไม่น่าใช่แล้ว5858585
แอด_เน้นผีๆ เรื่องไสยศาสตร์ อาคมเลยละกันนนน
[อัพทุกวันเสาร์และอาทิตย์นะคะเรื่องนี้วันละหนึ่งตอน]
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
