องค์ชายบ้าที่สุด!
คนแปลกหน้า
*บอกไว้ก่อนนะคะเรื่องนี้สร้างจากเหตุการณ์จริงแต่ถูกตัดแปลงในบางส่วนค่ะ*
ถนนยามดึกที่ไร้ผู้คนสัญจร
ก็มีหญิงสาวคนนึงกำลังเดินทางกลับด้วยสภาพเหน็ดเหนื่อยเต็มที
ทัตสึกิ
อยู่อะไรดึกๆดื่นๆคนเดียวหรอครับ
ฮานะ
(อะไรเนี่ยคนคนนี้ อยู่ๆก็มาทักเราเฉยเลย คิดว่าตัวเองน่าไว้ใจมากมั้ง)
ทัตสึกิ
อืม //ยิ้มมุมปากเล็กน้อย
ฮานะ
บอกไว้ก่อนนะคะว่าฉัน16
ทัตสึกิ
ทำไมทำสีหน้าแบบนั้นล่ะ
ฮานะ
ฉันขอตัวก่อนดีกว่าค่ะ
สาวน้อยเดินอ้อมไปทางซ้ายเพื่อหลบชายหนุ่มตรงหน้าที่ขวางทางเธออยู่
ร่างสูงยื่นแขนออกมาบังทางด้านหน้า ทำให้เด็กสาวชะงักไปครู่หนึ่ง
ทัตสึกิ
คนธรรมดาแค่เห็นฉันก็กรี๊ดกันแล้วแท้ๆ
ฮานะ
(กรี๊ดเพราะกลัวอะสิไม่ว่า)
ฮานะ
(หึ ไม่เชื่อครับโม้!)
มือเรียวสัมผัสมาที่ใบหน้าของเด็กสาวอย่างอ่อนโยน
ฮานะ
อย่ามาแตะ //ปัดมืออีกฝ่ายออก
ทัตสึกิ
ชักถูกใจแล้วสิเนี่ย
ทัตสึกิ
เอาล่ะๆผมปล่อยเธอไปก็ได้
ทัตสึกิ
แต่ยื่นมือมาหน่อยสิ
เด็กสาวยื่นมือให้ชายหนุ่มอย่างไม่ไว้ใจนัก
คนตรงหน้าหยิบบางอย่างมาใส่ไว้ในมือของเธอ
เขาปล่อยมือของเธอก่อนจะบอกลาแล้วเดินผ่านไป
ทัตสึกิ
เจอกันใหม่พรุ่งนี้เช้านะคะ
ฮานะ
ว่าแต่เค้าเอาอะไรใส่มือเรามาเนี่ย
เธอแบมือออกก่อนจะเห็นแบงค์พันเป็นปึกในมือของเธอ
เด็กสาวรีบหันกลับไปหวังพบชายหนุ่มผู้นั้นแต่เค้ากลับเดินหายไปแล้ว
ฮานะ
รวยมาจากไหนของเค้านะ...
ฮานะ
วันนี้ไปเจอคนแปลกๆมาด้วยล่ะ
ฮานะ
แต่ตอนนี้ก็ดึกมากแล้วขอมี๊ไปอาบน้ำก่อนนะ
ฮานะ
เหมือนฟังรู้เรื่องเลยนะ
อรุณสวัสดิ์สดใสแสงลอดผ้าม่านหน้าต่างสาดส่องเข้ามาภายในห้อง
ฮานะ
ใครทักมาแต่เช้าเนี่ย...
ในสภาพงัวเงียสาวน้อยก็หยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาเช็กข้อความ
ฮานะ
(ยังไม่รู้จักชื่อกันด้วยซ้ำ)
ฮานะ
💬 คุยแชทแบบนี้มันดูไม่ดีนะคะ
ฮานะค่อยๆเดินไปดูที่ด้านนอกผ่านหน้าต่าง
ชายคนนั้นพร้อมชุดสูทและขนเฟอร์ พ่อบ้านที่ยืนอยู่ทั้งสองทางทั้งซ้ายและขวา นั่นคือสิ่งที่เธอเห็น
ฮานะ
(เว่อร์ไปหน่อยแล้วมั้ง)
ฮานะ
(อีกอย่างสูทกับเฟอร์เนี่ยคิดอะไรของเค้ากัน)
พูดจบเธอก็ปิดหน้าต่างอย่างแรง
ฮานะ
แล้วรู้ที่อยู่ฉันได้ยังไงนะหมอนั่น
ฮานะ
(หรือจะเป็นพวกสโตกเกอร์โรคจิตกันนะ)
ฮานะรีบปิดประตูอัดหน้าอีกฝ่ายอย่างจัง
ทันทีที่ประตูแง้มออกมือเรียวขาวก็ดึงตัวของเด็กสาวออกมาอยู่ในอ้อมแขน
ชายหนุ่มยื่นมือขาวซีดของเค้าออกมาให้เธอคว้ามันเอาไว้
เธอปัดมือของเค้าทิ้งก่อนจะลุกขึ้น
ระหว่างที่เธอกำลังปัดเสื้อผ้าของเธอนั้นก็ได้ยินเสียงหัวเราะคิกคักของชายหนุ่มที่หลุดออกมา
ฮานะ
(บอกชื่อตัวเองมาสิยะ)
ฮานะ
(กว่าจะบอกได้นะพ่อคุณ)
ฮานะ
(ขอซัดมันสักทีได้มั้ย)
บอดี้การ์ด
คุกๆๆๆ อะแฮ่ม วันนี้ฝุ่นเยอะจังนะครับ
ฮานะรีบเดินผ่านทัตสึกิออกมาจากบ้าน
ฮานะ
ไปเดินเล่นหน่อยดีกว่า
ทัตสึกิ
เนี่ยๆพี่ คนนี้แหละ
ฮานะ
(ไม่พูดขัดแล้วมันจะตๅยรึยังไงยะ)
ฮานะ
(แต่ท่าทีดูสนิทกันชะมัด)
แมรีซ่า
มาคุยกับพวกเราก็ได้นะ
แมรีซ่า
น่าๆไม่ต้องกลัว ทัตสึเค้าฉีดยาแล้ว
ฮานะ
(ก็ไม่เสียหาย พี่แกก็ดูน่ารักดี)
ฮานะ
ถ้าอย่างงั้นก็...สวัสดีค่ะ
ทัตสึกิ
พี่แมรีหลอกด่าผมใช่มั้ยเมื่อกี้
ฮานะ
ย..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ
ทัตสึกิ
แหมๆทีคุยกับฉันไม่เห็นเป็นงี้บ้างเลย
ฮานะ
(เป็นผู้หญิงรึไงหมอนี่)
ร่างสูงสะบัดหน้าหนีก่อนจะเดินออกไปจากทั้ง2คน
ฮานะ
อะ..ค...คือว่าหนูขอ...เออ
แมรีซ่า
แต่พี่ก็เข้าใจเลยนะว่าทำไมทัตสึถึงชมเราขนาดนั้น
แมรีซ่า
เพราะตอนอยู่ด้วยก็รู้สึกนุ่มฟูดีจริงๆ
ฮานะ
(ฉันเนี่ยนะนุ่มฟู หึ)
ฮานะ
แป๊บนะคะพี่แมรีซ่าข้อความเด้งน่ะค่ะ
ฮานะ
อ๋อเปล่าค่ะไม่มีอะไร //ยิ้มหวาน
ฮานะ
(เอ๊ะทำไมรู้สึกเหมือนลืมอะไร)
ฮานะ
(ลืมให้อาหารฟูก่อนออกมานี่!!)
ฮานะ
ขอตัวก่อนนะคะ!! เดี๋ยวว่างๆหนูทักไปน้า!
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
