ยาใจอสุรา
๑
แคลร์/น.อ
(พรุ่งนี้ก็ต้องกลับไปทำงานอีกแล้วน่าเบื่อจัง)
//เดิน
แคลร์/น.อ
(ถ้ายังวนลูปอยู่แบบนี้ไม่ไหวแน่)
แคลร์/น.อ
//หยุดเดิน+ยกขวดน้ำมาดื่ม
แคลร์/น.อ
(รีบกลับบ้านดีกว่าจะได้ไปทำงานที่ค้างให้เสร็จ)
¿¿
พี่สาวๆช่วยด้วยคะ!!!!
//วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาหา
แคลร์/น.อ
หืม...มีอะไร
เหรอ...!!?
¿¿
มีน้องคนหนึ่งเขาจะจมน้ำแล้วค่ะ!!!!!...
แคลร์/น.อ
จมน้ำเหรออยู่ไหน....!!
//รีบเอาขวดน้ำใส่กระเป๋า
¿¿
อยู่ในแม่น้ำใกล้สะพานนี่แหละคะรีบไปเร็วเข้า!!!....
แคลร์/น.อ
....งั้นไปเร็วเข้า...!!
แคลร์/น.อ
อยู่ตรงไหน
เหรอ!!?...
¿¿
ตรงนั้นคะ....
//ชี้ให้ดู
ทันทีที่เด็กน้อยชี้ให้ดูที่จุดเกิดเหตุแคลร์ก็รีบวิ่งแล้วกระโดดลงไปช่วยทันที...โดยที่เธอไม่คิดและไม่สนว่าตัวเองจะว่ายน้ำเก่งหรือไม่...
ขณะที่เธอกำลังจะเข้าไปพยุงร่างของเด็กที่จมอยู่นั้นก็ทำให้เห็นเลยว่าพวกเด็กๆแกล้งเล่นสนุกไม่ได้จมน้ำจริงๆ
¿¿
ฮ่าๆ.....!!!พี่สาวโดนหลอกเข้าให้แล้ว
¿¿
ฮ่าๆ!!!!...
//วิ่งขึ้นจากน้ำ+หันมาหัวเราะแคลร์
¿¿
ฮ่าๆ!!!....//วิ่งขึ้นตาม+หัวเราะ
แคลร์/น.อ
ไอเด็กพวกนี้นี่...
//กำลังจะเดินขึ้นจากน้ำ
ขณะที่แคลร์กำลังจะเดินขึ้นจากน้ำแต่เธอก้าวเท้าพลาดจู่ๆเท้าของเธอก็เกิดตะคริวขึ้น
แคลร์/น.อ
โอ๊ยยย!!...
//จับที่เท้า+พยายามจะเดินขึ้นจากน้ำ
แคลร์/น.อ
น้องช่วยพี่หน่อย!!...
¿¿
ช่วยเหรอ...ไม่มีทางหรอกไปพวกเรากลับบ้านวันนี้ได้แกล้งคนแล้วสนุกไหม..!?
ทั้งสามวิ่งกลับบ้านโดยที่ไม่หันกลับมามองแคลร์ที่กำลังอยู่ในน้ำ
เธอพยายามจะตะเกียกตะกายขึ้นฝั่งแต่ไม่ทันเสียแล้วร่างของเธอค่อยๆจมลงภายในพริบตาน้ำที่เธออยู่แค่ระดับเอว
แค่พริบตาเดียวภาพก็ตัดและทุกอย่างรอบตัวก็เงียบลงได้ยินเพียงเสียงหัวใจของเธอที่เต้นรัว
แคลร์/น.อ
(นี่เรากำลังจะตายแล้ว
เหรอ....!!?)
เพล้ง!!!!!💥เสียงกระจกที่แตก
และแคลร์ที่กระเด็นออกมาจากกระจกในห้องนอนของ
ใครบางคน
แคลร์/น.อ
เราตายแล้วสินะ....
//พึมพำ
เบอร์นาร์ด/พ.อ
😲!!?
//ยืนอึ้งอยู่กับที่
ทันทีที่แคลร์เงยหน้าขึ้นก็ทำให้ชายหนุ่มที่ยืนอึ้งและตกใจอยู่นั้นใจเต้นไม่เป็นท่าเหมือนกับเขาได้เจอรักแรกพบของเขาโดยที่ไม่ทันตั้งตัว
แคลร์ในตอนนี้ยังงงๆอยู่กับเหตุการณ์ที่เกิด
แคลร์/น.อ
(เราตายแล้วไม่ใช่เหรอ....เมื่อกี้นี้เราจมน้ำนี่.....แล้วทำไม...เสื้อผ้า...
เราถึงไม่เปียกกันล่ะ)....
//จับดูเสื้อผ้าตัวเอง
เบอร์นาร์ด/พ.อ
เจ้าเป็นผู้ใดกัน!?...
แคลร์/น.อ
เอ่อ....คือ...แสดงว่าคุณช่วยชีวิตฉันไว้เหรอค่ะ!!?....//พูดแทรกขึ้น
เบอร์นาร์ด/พ.อ
ช่วยชีวิตเหรอ....เจ้ากระเด็นออกมาจากกระจกแล้วมานั่งอยู่ตรงหน้าข้า...ข้าจะช่วยชีวิตเจ้าได้ยังไงกัน...!?
แคลร์/น.อ
คอสเพลย์สินะคะ....แล้วงานนี้จัดที่ไหนกันค่ะ...แต่งได้เนียนมากเลย
เบอร์นาร์ด/พ.อ
เจ้าพูดอะไรของเจ้า!!?...
แคลร์/น.อ
โอ้โฮ!?....อินกับบทขนาดนั้นเลย
เหรอค่ะ...พูดแบบเป็นกันเองเถอะคะ...ไม่ต้องสวมบทบาท..
เบอร์นาร์ด/พ.อ
เจ้าพูดอะไรของเจ้า....คำพูดคำจาช่างแปลกนัก
แคลร์/น.อ
หมายความว่าไงค่ะ!?..
เบอร์นาร์ด/พ.อ
เจ้าไม่เข้าใจที่ข้าพูดเหรอ....!?
แคลร์/น.อ
เข้าใจคะ....แต่ว่าไม่จำเป็นต้องพูดทางการแบบนั้นก็ได้...
เบอร์นาร์ด/พ.อ
ข้าพูดเช่นนี้ของข้าอยู่แล้ว...เจ้าต่างหากที่พูดไม่ได้ใจความ
แคลร์/น.อ
อะไรกันค่ะ!!?...
แคลร์/น.อ
เอ่อ.....คือ...ตกลงมันยังไงกันแน่ค่ะ!?...
เบอร์นาร์ด/พ.อ
เจ้ากระเด็นออกมาจากกระจกแล้วตอนนี้เจ้าอยู่ในห้องนอนของข้า....ข้าไม่อาจรู้ว่าเจ้าเป็นใครแล้วเจ้าเข้ามาได้ยังไงที่นี้คือโลกอสูร...เป็นเมืองของข้า..
แคลร์/น.อ
โล.....โลก...
อสูรเหรอ!?...
พูดเป็นเล่นไปแล้วไหนจะกระเด็นออกมาจากกระจกอีกมันจะเวอร์เกินไปมั้งค่ะ...😅
เบอร์นาร์ด/พ.อ
ข้าพูดความจริงตามที่ข้าเห็น..
แคลร์/น.อ
ฉันเนี่ยนะ....อ...ออก...
ออกมาจากกระจก
//ชี้ตัวเอง+แล้วชี้ไปที่กระจกที่อยู่ด้านหลังตัวเอง
เบอร์นาร์ด/พ.อ
ใช่....แล้วตอนนี้กระจกของท่านแม่ข้าก็แตกหมดแล้วด้วย..
แคลร์/น.อ
//หันหลังกลับไปดูด้านหลัง
แคลร์/น.อ
กระจกแตกจริงด้วยนี่มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย!!?...ไม่ใช่ว่าเราจมน้ำตายหรอกเหรอ...นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่!!?
//พึมพำ
เบอร์นาร์ด/พ.อ
(ทำไมคำสาปที่ตัวข้าไม่ส่งผลกระทบต่อตัวนางเลยล่ะ)
//ยืนมองแคลร์
เบอร์นาร์ด/พ.อ
(แม้กระทั่งตัวข้าเองก็ไม่รู้สึกเจ็บปวดด้วย)
แคลร์/น.อ
จริงสิ....!!!?
//รีบวิ่งไปที่หน้าต่าง
ทันทีทีแคลร์นึกอะไรบางอย่างได้เธอจึงวิ่งไปที่หน้าต่าง
แคลร์/น.อ
😲😰😱!!!!!??.....
//ยืนอึ้ง
แคลร์/น.อ
😲😱ที่.....ที่....ที่นี้มันที่
ไหนกันเนี่ย!!??....
//ตะโกนลั่น+เป็นลมสลบไป
เบอร์นาร์ด/พ.อ
//รีบเข้าไปรับตัวไว้ทัน
แคลร์ตะโกนลั่นจนเป็นลมสลบไปโชคดีที่เบอร์นาร์ดเห็นจึงรีบเข้าไปรับตัวเธอไว้ทัน
เบอร์นาร์ด/พ.อ
(คำสาปที่ตัวข้าไม่ส่งผลต่อตัวนางจริงๆด้วย)
เบอร์นาร์ด/พ.อ
//อุ้มไปวางบนเตียง
เบอร์นาร์ด/พ.อ
//นั่งลงมองดูแคลร์ใกล้ๆ
เบอร์นาร์ด/พ.อ
(เจ้าเป็นใครกันแน่)
๒
แคลร์/น.อ
สวรรค์....นี่ฉันจากโลกนี้ไปแล้วจริงๆเหรอ!?...
//สะลึมสะลือ+พูดเพ้อ
เบอร์นาร์ด/พ.อ
เจ้ายังไม่จากไปหรอก....เจ้ายังมีชีวิตอยู่...
//นั่งพูดอยู่ข้างๆ
แคลร์/น.อ
//สะดุ้งลุกขึ้นนั่งทันที
แคลร์/น.อ
นี่ฉันยังไม่ตายหรอกเหรอ..!!?
เบอร์นาร์ด/พ.อ
//พยักหน้าให้เบาๆ
แคลร์/น.อ
//มือตบแก้มทั้งสองข้างของตัวเอง
แคลร์/น.อ
ยัง.....ยังอยู่จริงๆด้วยไม่อยากจะเชื่อแสดงว่าที่นี้คือโลกอสูรจริงๆ
เหรอ!?..
เบอร์นาร์ด/พ.อ
ข้าไม่รู้ว่าเจ้าเป็นใครแล้วมาที่นี้ได้ยัง...ตกลงแล้วเจ้า...
แคลร์/น.อ
//เหม่อมองเบอร์นาร์ด
เบอร์นาร์ด/พ.อ
เหตุใดเจ้ามองข้า....เช่นนั้น
แคลร์/น.อ
แสดงว่าคุณ...เป็นอสูรจริงๆเหรอ....
//ยื่นหน้าเข้าไปดูใกล้ๆ
เบอร์นาร์ด/พ.อ
//หลบหน้าหนี
เบอร์นาร์ด/พ.อ
จะ...เจ้า...เลิกมองข้าสักทีเถิด..
แคลร์/น.อ
เอ่อ...คือ..ขอโทษที..ฉันแค่เพิ่งจะเจออะไรแบบนี้เป็นครั้งแรกอ่ะ...
แคลร์/น.อ
อ๋อ...จริงสิ...ลืมแนะนำตัวฉัน
ชื่อแคลร์....
แล้วคุณ...เอ่อ..คือ...
แล้วท่านชื่ออะไร..
เหรอ.!!?
เบอร์นาร์ด/พ.อ
ข้ามีนามว่าเบอร์นาร์ด..ข้าเป็นราชาอสูรปกครองอสูรเมืองนี้
แคลร์/น.อ
ราชา...
อสูรเหรอ...!!!!?😲😅
แคลร์/น.อ
แสดงว่านี่คือความจริงสินะ..งั้นฉันคงต้องปรับตัวแล้วล่ะ...
เบอร์นาร์ด/พ.อ
ปรับตัวเหรอ!?...
แคลร์/น.อ
ฉันหมายถึงต้องทำตัวให้เข้ากับผู้คน...เอ่อ...หรือว่าอสูรที่นี้อ่ะ..
เบอร์นาร์ด/พ.อ
งั้นก็ทำตัวตามสบายเถิดข้าจะสั่งให้ข้ารับใช้ของข้าเตรียมห้องของเจ้าไว้..
แคลร์/น.อ
อ๋อ...ขอบคุณมากคะ..
เบอร์นาร์ด/พ.อ
ไม่เป็นไร...ถือว่าเจ้าคือแขกพิเศษของข้า
แคลร์/น.อ
(พิเศษเลย
เหรอ!?)
เบอร์นาร์ด/พ.อ
เจ้าเป็นอะไรไป
แคลร์/น.อ
เปล่า...ฉันแค่ยังตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่น่ะ..เลยยังงงๆอยู่
เบอร์นาร์ด/พ.อ
ข้าว่าเจ้าพักที่ห้องของข้าไปก่อนเถอะข้าจะไปสั่งข้ารับใช้เตรียมอาหารมาให้..
แคลร์/น.อ
อาหารเหรอ...จริงสิลืมเรื่องนี้ไปเลย..
แคลร์/น.อ
ว่าแต่โลกของท่านกินอาหารแบบไหน
เหรอ!?...
เบอร์นาร์ด/พ.อ
ก็แบบทั่วๆไป..
แคลร์/น.อ
งั้นก็ค่อยโล่งอกหน่อย//😥
เบอร์นาร์ด/พ.อ
ทำไมเหรอ!?..
แคลร์/น.อ
ไม่มีอะไรคะ...งั้นเชิญท่าน
เบอร์นาร์ด/พ.อ
งั้นเจ้าก็พักเถอะ
เบอร์นาร์ด/พ.อ
//เปิดประตู+เดินออกไป
แคลร์/น.อ
หน้าตาดูน่ากลัวนะแต่ทำไมรู้สึกว่าอบอุ่นจัง
//พึมพำ
เบอร์นาร์ด/พ.อ
เจ้าไปยกอาหารมาให้ข้าหน่อย
ข้ารับใช้เบอร์นาร์ด
เจ้าค่ะ...//พยายามยืนห่างๆก้มหัว+รีบเดินไป
ข้ารับใช้เบอร์นาร์ด
นี่เจ้าน่ะ...ทำอาหารให้นายท่านหน่อย..
ข้ารับใช้เบอร์นาร์ด
อือ..ได้...
ข้ารับใช้เบอร์นาร์ด
วันนี้นายท่านช่างแปลกยิ่งนัก
ข้ารับใช้เบอร์นาร์ด
แปลกเหรอ...ยังไง..!?
ข้ารับใช้เบอร์นาร์ด
ก็วันนี้นายท่านออกมาด้าน
นอกน่ะซิ
ข้ารับใช้เบอร์นาร์ด
ออกมาเหรอ...ปกตินายท่านชอบอยู่ในห้องไม่ออกมาถ้าหากไม่เกิดเรื่องจริงๆ
ข้ารับใช้เบอร์นาร์ด
แต่วันนี้นายท่านมาแปลกแฮะ.
ข้ารับใช้เบอร์นาร์ด
อือ...
เบอร์นาร์ด/พ.อ
นอร์ริสข้ามีเรื่องใหญ่จะคุยกับเจ้า..
นอร์ริส
พูดมาเถิดนายท่านข้าพร้อมรับฟัง...
เบอร์นาร์ด/พ.อ
ข้าเจอนางผู้หนึ่งที่คำสาปของข้าไม่ส่งผลต่อตัวนาง
นอร์ริส
ท่านพูดจริง
เหรอ..!!?
เบอร์นาร์ด/พ.อ
ใช่....แต่ว่า...นางค่อนข้างพูดจาแปลกประหลาดข้าไม่ค่อยเข้าใจ
นอร์ริส
หรือว่านางมาจากอีกโลกหนึ่ง
เบอร์นาร์ด/พ.อ
อีกโลกเหรอ!?....
นอร์ริส
บางทีนางอาจแก้คำสาปจากตัวท่านได้
เบอร์นาร์ด/พ.อ
นางจะแก้คำสาปได้ยังไงกัน....
นอร์ริส
ข้าไม่อาจรู้ได้มีเพียงตัวท่านเท่านั้นที่รู้
เบอร์นาร์ด/พ.อ
เจ้ากำลังจะบอกว่าความรักเหรอ!?..
นอร์ริส
ถ้าท่านคิดเช่นนั้นก็อาจใช่
นอร์ริส
เรื่องของหัวใจข้าน้อยไม่อาจเดาสุ่มสี่สุ่มห้าได้
เบอร์นาร์ด/พ.อ
ถึงเวลาที่ข้าต้องกลับแล้ว
รบกวนเจ้าแล้ว
นอร์ริส
เบอร์นาร์ด/พ.อ
//เดินออกไป
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
