โลหิตสลายวิญญาณ [Broken Soul Blood]
[1]เริ่มต้นทุกสิ่ง
เรื่องราวย้อนไปเมื่อหมื่นปีก่อน
เผ่าเทพและมาร ต่างมีองค์หญิง
องค์ชายถือกำเนิดในเวลาเดียวกัน
นั่นคือรัชทายาทสวรรค์เสวียนหลิง
และองค์หญิงเผ่ามารอันเยว่
อันเยว่ในวัยเยาว์มักฝันถึงคงสรามเทพมารเมื่อ9หมื่นปีก่อน ครั้งหนึ่งนางได้บังเอิญพบกับชายลึกลับรูปงาม อาภรณ์ขาว เกศาเงิน หลังจากนั้นนางก็ไม่เคยฝันถึงสงคราม9หมื่นก่อนอีก
2พันปีต่อมานางได้พบกับรัชทายาทสวรรค์
แม้พบกันครั้งแรกแต่ทำให้เสวียนหลิงจดจำนางมาตลอด ....
วันเวลาผ่านไปชั่วพริบตานางก็โตเป็นสาวงาม เขาและนางได้พบกันอีกคราในงานเลี้ยงครบรอบวันประสูติหมื่นปีของเสวียนหลิง และแน่นอนว่าวันนี้ก็เป็นวันเกิดนางเช่นกัน
// การกระทำ
() ความคิด
[] การกระซิบ
.. การโดนพูดแทรก
อันเยว่
ไม่คิดเลยว่าจะได้มีโอกาศเช่นนี้
เสวียนหลิง
เชิญท่านตามสบายเถิด//😊
เสวียนหลิง
ข้ารู้สึกดียิ่งนักที่ท่านมาร่วมอวยพรวันเกิด
อันเยว่
ท่านอุส่าไปเชิญข้ามาด้วยตนเอง
อันเยว่
ผู้ใดจะกล้าปฏิเสธกัน//😆
เสวียนหลิง
ข้าคงไม่ได้ทำให้ท่านลำบากใจ..
อันเยว่
ท่านคิดมากเกินไปแล้ว
อันเยว่
วันนี้ก็เป็นวันเกิดข้าเช่นกัน
อันเยว่
ถือว่าออกมาเที่ยวเล่นด้วย//😊
เสวียนหลิง
ข้าคงจะคิดมากไปเองจริงๆ//😆
.
องค์รัชทายาทราชาสวรรค์เชิญท่านไปพบ พะยะค่ะ
อันเยว่
ท่านไปเถอะ ข้าเองก็จะกลับแล้ว
เสวียนหลิง
อืม เช่นนั้นข้าขอตัวก่อน//เดินออกไป
อันเยว่
(เที่ยวเล่นก่อนค่อยกลับคงไม่เป็นไรมั้ง)
ระหว่างทางนางเดินผ่านเหล่าเซียน
เซียนหญิง
[นี่ๆเจ้าดูสิ หญิงผู้นั้นเป็นใครกัน]
เซียนหญิง
[ก็แค่องค์หญิงเผ่ามาร หน้าตาก็ธรรมดาไม่รู้ว่าเหตุใดองค์รัชทายาทจึงให้ความสำคัญนางถึงเพียงนี้]
อันเยว่
(หน้าตาธรรมดา)😒//เดินไปหาเซียน2คนนั้น
อันเยว่
นี่ท่านเซียนกำลังพูดคุยอะไรกันอยู่หรอ
เซียนหญิง
อ๋อ.อพวกข้ากำลังพูดคุยเรื่องทั่วไป
เซียนหญิง
พเอิญพวกข้าไม่เห็นองค์หญิงเลยไม่ได้เข้าไปทักทาย
อันเยว่
หากเป็นเช่นนั้นจริง..
อันเยว่
เรื่องก่อนหน้านี้ที่พวกท่านนินทาข้า
เซียนหญิง
องค์หญิงโปรดอภัย
เซียนหญิง
องค์หญิงโปรดอภัย
อันเยว่
ข้าไม่เอาความพวกท่านหรอก
อันเยว่
ข้าขอตัวก่อน//เดินออกไป
เซียนหญิง
องค์หญิงทรงมีเมตตายิ่งนัก
จางเหว่ย
ท่านมายืนทำอันใดตรงนี้ผู้เดียว
อันเยว่
ว่าแต่ท่านเป็นผู้ใดกัน
จางเหว่ย
เอ่อ.อข้ามีนามว่าจางเหว่ย
อันเยว่
ท่านเป็นบุตรคนรองของเจ้าสมุทรจิ้งเจี้ยน
อันเยว่
ไม่คิดว่าจะได้พบกับท่าน//😊
จางเหว่ย
ไม่คิดว่าแม่นางรู้จักข้าด้วย
อันเยว่
เหตุใดข้าจะไม่รู้จัก
อันเยว่
ข้าชื่นชมท่านมานาน
อันเยว่
ท่านอย่าได้เข้าใจผิด
อันเยว่
ข้าเพียงได้ยินว่าท่านเล่นหมากล้อมได้เก่งยิ่งนัก
จางเหว่ย
แม่นางชมเกินไปแล้ว
อันเยว่
ข้ามีนามว่าอันเยว่
อันเยว่
หากว่าท่านไม่มีอะไร..
จางเหว่ย
อันเยว่..ท่านคงจะไม่ใช่องค์หญิงผู้นั้น
อันเยว่
ข้าเององค์หญิงผู้นั้นที่ท่านหมายถึง
จางเหว่ย
ชั่งแตกต่างจากคำลํ่าลือพวกนั้นเสียจริง
จางเหว่ย
เช่นนั้นพวกเราไปเดินหมากล้อมสักตาหาพูดเรื่องคุยกันเถอะ
หยงหนิง
พวกเราต้องกลับแล้ว
จางเหว่ย
วันนี้คงจะไปเล่นหมากล้อมเป็นเพื่อนท่านไม่ได้
อันเยว่
ไม่เป็นไร หากมีโอกาสคงได้พบกันอีก
หยงหนิง
ข้าตามหาท่านตั้งนาน
หยงหนิง
ที่แท้ก็มาแอบมาพบกับหญิงงาม
จางเหว่ย
ข้าเพียงแค่บังเอิญพบกัน
จางเหว่ย
แอบมาพบอะไรกัน//ดีดหน้าผากน้อง
หยงหนิง
นี่!กลับไปข้าจะฟ้องท่านพ่อ
[2]เต่าสีนิล
เสวียนหลิง
ท่านพ่อเรียกลูกมาพบมีเรื่องอันใดพะยะค่ะ
ราชาสวรรค์
เรื่องของเจ้าและองค์หญิงผู้นั้นลือไปทั่วสวรรค์แล้ว
ราชาสวรรค์
เจ้ารู้บ้างหรือไม่
ราชาสวรรค์
เหลวไหลสิ้นดี!!
ราชาสวรรค์
ข้าบอกเจ้ากี่ครั้งแล้ว ว่าไม่ได้ยุ่งกับนาง
ราชาสวรรค์
แต่เจ้ากับไปรับนางถึงเผ่ามาร
เทียนโฮ่ว
เอาหล่ะเจ้าไม่พูดแล้ว
เทียนโฮ่ว
ท่านก็อย่าได้โกธรองค์รัชทายาทเลย
เทียนโฮ่ว
เดี๋ยวหม่อมฉันจะคุยกับลูก
เทียนโฮ่ว
หลิงเออร์เจ้าไปรอแม่ที่ตำหนักก่อน
ราชาสวรรค์
เจ้าเองก็ตามใจเขามากเกินไป
ราชาสวรรค์
เขาเป็นถึงรัชทายาทสวรรค์ จะให้ทำตัวเหลวไหลเช่นนี้มิได้
เทียนโฮ่ว
พระองค์เองก็รู้ว่าลูกชอบนางมาตั้งแต่เด็กแล้ว
เทียนโฮ่ว
เหตุใดจึงมิปล่อยวางเสียที
ราชาสวรรค์
หากว่านางไม่ใช่บุตรตรีต่งจิวข้าก็จะไม่ขัดขวาง
เทียนโฮ่ว
เช่นนั้นหม่อมฉันก็ขอตัวก่อน//เดินออกไป
ราชาสวรรค์
ข้ายังไม่ได้บอกให้เจ้าไป
เสวียนหลิง
เสด็จแม่//คุกเข่าอยู่
เทียนโฮ่ว
มาลุกขึ้น//ประคองลูก
เทียนโฮ่ว
แม่รู้ว่าเจ้าชอบนาง
เทียนโฮ่ว
แต่เสด็จพ่อเจ้าหัวดื้อยิ่งนัก
เสวียนหลิง
เสด็จแม่//กอดแม่
เสวียนหลิง
ลูกไม่เข้าใจเสร็จพ่อเลย
เทียนโฮ่ว
ช่วงนี้เจ้าก็ห่างๆกับนางก่อน
เทียนโฮ่ว
รอท่านพ่อเจ้าหายโกธรแม่จะไปลองคุยอีกครา
แม่น้ำลั่วเป็นทางผ่านระหว่างทางกลับเผ่ามารนางจึงเดินเล่นสักพัก
อันเยว่
//เดินเล่นข้างริมแม่นํ้า
อันเยว่
ที่นี่เงียบสงบ บรรยากาศดีจริงๆ
อันเยว่
//นั่งพักใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนึ่ง
อันเยว่
แม้แต่เซียนน้อยบนสวรรค์ยังไม่เห็นหัวข้า
อันเยว่
หากรู้ว่าข้าไม่มีพลังวิญญาณอีก ข้า//ไม่รู้จะพูดอะไรต่อ
อันเยว่
เหอะ//ลุกขึ้นปัดดินที่ติดอยู่ออก
เต่า
//เดินขึ้นมาจากแม่นํ้า
อันเยว่
เอ๊ะ ข้าพึ่งรู้ว่าที่นี่มีเต่าน้อยอยู่ด้วย
อันเยว่
//นั่งยองๆลงไปคุยกับเต่า
อันเยว่
ถ้าเจ้าขึ้นมาช้าอีกนิดข้าคงกลับไปแล้ว
อันเยว่
นี่เต่าน้อยข้ารู้สึกเหงายิ่งนัก
อันเยว่
หากว่าเจ้าไม่รำคาญไปนั่งคุยกับข้านะ
อันเยว่
//อุ้มเต่าไปนั่งใต้ต้นไม้ที่เดิม
จากนํ้าที่นิ่งๆ จู่ๆนํ้าก็ไหลเชี่ยวขึ้น
อันเยว่
//รู้สึกถึงความแปลกประหลาด
อันเยว่
นี่เจ้าเต่าข้าไปล่วงเกินเจ้ารึไงกัน
มีบางสิ่งพุ่งขึ้นจากแม่นํ้า
อันเยว่
กระบี่เทพ?(ไม่ถูกต้อง)
อันเยว่
(เทพสงครามเทียนซีถือกระบี่มรกตซีไห่)
นางยืนคิดอยู่นาน แต่ก็ไม่สามารถรู้ได้ว่ากระบี่เล่มนี้เป็นของผู้ใด
อันเยว่
วันนี้ข้าชั่งโชคดีอะไรเช่นนี้
อันเยว่
อยู่ดีๆก็มีสิ่งของลํ้าค่าปรากฏขึ้นต่อหน้า
จิตวิญญาณกระบี่
สิ่งของลํ้าค่าอะไรกัน ก็แค่กระบี่เล่มหนึ่งเท่านั้น
อันเยว่
อาวุธที่มีจิตวิญญาณอยู่ถือว่าหาได้ยาก
จิตวิญญาณกระบี่
เรื่องบังเอิญทั้งนั้น
จิตวิญญาณกระบี่
เดิมทีข้าเป็นเพียงวิหคเหมันต์
จิตวิญญาณกระบี่
แต่ช้าโชคดีได้พบท่านจอมมาร
อันเยว่
เจ้าจะบอกว่ากระบี่นี้เป็นกระบี่มารรึ
อันเยว่
เช่นนั้นนายเจ้าอยู่ที่ใด
จิตวิญญาณกระบี่
เจ้าไม่รู้รึ
จิตวิญญาณกระบี่
จอมมารถูกสังหารตั้งนานแล้ว
[3]ไม่เคยเปลี่ยน
กระบี่ที่มีจิตวิญญาณนอกจากเจ้าของที่แท้จริงแล้วไม่มีผู้ใดสามารถแตะต้องได้
อันเยว่
ข้าไม่เชื่อหรอกในเมื่อนายเจ้าตายไปแล้ว
จิตวิญญาณกระบี่
ข้าขอเตือนเจ้า
จิตวิญญาณกระบี่
ข้าถือว่าเคยบอกเจ้าไปแล้ว
อันเยว่
ข้าจะหยุดมันได้เช่นไร
จิตวิญญาณกระบี่
เจ้าก็ปล่อยสิ
อันเยว่
หากปล่อยแล้วแตะต้องไม่ได้อีกจริงๆ
จิตวิญญาณกระบี่
เบามือหน่อย
อันเยว่
(แต่เมื่อกี้เหมือนพลังข้าจะเพิ่มขึ้น)
อันเยว่
หากข้ามีกระบี่เล่มนี้พลังของข้าต้องเพิ่มขึ้นมากมายเป็นแน่
จิตวิญญาณกระบี่
เจ้าอย่าได้คิดใช้ทางลัดในการเพิ่มตบะเชียว
อันเยว่
ขอแค่เพิ่มพลังได้ใยต้องสนวิธีการ
จิตวิญญาณกระบี่
เหตุใดจึงมีความคิดเช่นนี้ได้
อันเยว่
ไม่มีสิ่งใดที่ข้าอยากได้แล้วไม่ได้
จิตวิญญาณกระบี่
หากว่าเจ้าอยากครอบครองกระบี่ก็ต้องมีสิ่งของมาแลกเปลี่ยน
อันเยว่
เช่นนั้นต้องใช้สิ่งใดแลก
จิตวิญญาณกระบี่
ดวงจิตเสี้ยวหนึ่งของเจ้า
อันเยว่
(เดิมทีก็มีเพียงเสี้ยวเดียว)
อันเยว่
ถึงแม้ข้าจะเป็นคนโลภมากแต่ก็ห่วงชีวิตตัวเอง
จิตวิญญาณกระบี่
ดูจากการกระทำเจ้าแล้วข้าคิดว่าเจ้าไม่กลัวตายเสียอีก
อันเยว่
ยามนี้ข้าคงต้องไปแล้ว
จิตวิญญาณกระบี่
หลายหมื่นปีมานี้ไม่เคยมีผู้ใดพบเห็นข้า
อันเยว่
ข้าเองก็ไม่ได้อยากพบเจอเจ้า//😒
จิตวิญญาณกระบี่
แต่บัดนี้ท่านเป็นนายของข้าแล้ว
อันเยว่
ข้าไม่.//นึกย้อนไป
อันเยว่
อ๋อ เป็นเช่นนี้นี่เอง
อันเยว่
เช่นนั้นพวกเรากลับเผ่ากันเถอะ
ซินเจ๋อ
องค์หญิงท่านกลับมาแล้ว//😵
อันเยว่
เจ้าเป็นอะไรไปเหตุใดหน้าตาตื่นตนกเช่นนี้
ซินเจ๋อ
องค์หญิงฝูเยว่นางกลับมาแล้ว
อันเยว่
เช่นนั้นก็ดีสิ ข้าต้องไปหาท่านพี่สักหน่อย
จิตวิญญาณกระบี่
นางคือผู้ใดกัน
จิตวิญญาณกระบี่
พึ่งรู้ว่าเจ้ามีพี่สาว
ฝูเยว่
อันเยว่ เจ้ามานั่งก่อนสิ
ฝูเยว่
ไม่พบเจ้านานสบายดีหรือไม่
ฝูเยว่
น้องรองรังแกเจ้าหรือไม่
อันเยว่
พูดถึงพี่รองข้าเองก็ไม่พบเขาหลายวันแล้ว
อันเยว่
ท่านได้พบกับท่านพ่อหรือไม่
ฝูเยว่
ท่านพ่อไม่พบ แต่ข้าพบท่านอาชิงฟาง
อันเยว่
เช่นนั้นท่านเจอเขาหรือไม่
ฝูเยว่
เจ้าหมายถึงผู้ใดกัน
อันเยว่
ก็ลูกชายท่านอาชิงฟาง
อันเยว่
เขามีนามว่า..เอ่อ.อ
ฝูเยว่
หมิงเวย ข้าเห็นเพียงแค่ด้านหลัง
หมิงเวย
ไม่รู้ว่าท่านทั้งสองกำลังพูดถึงข้าอยู่
อันเยว่
เจ้าเข้ามาได้ยังไง
ฝูเยว่
น้องหมิงก็มานั่งฟังพวกข้าคุยกันสิ
หมิงเวย
ผู้ใดจะอยากมานั่งฟังผู้อื่นนินทาตัวเองกัน
อันเยว่
ข้าไม่เรียกทหารมาลากตัวเจ้าออกไปก็ดีแค่ไหนแล้ว
หมิงเวย
วันนี้ท่านพ่อข้ามาด้วย
หมิงเวย
เอ๊ะ เดี๋ยวสิท่านพ่อ
หมิงเวย
ท่านทำเช่นนี้ได้ไงกัน
อันเยว่
ท่านดูเขาสิ//หัวเราะชอบใจ
ฝูเยว่
ท่านอาอย่าได้เอาใจอันเยว่เชียว
ชิงฟาง
เกรงว่าหากไม่แยกออกจากกันคงจะมีเรื่อง
อันเยว่
ก็จริงๆ เขาดันชอบหาเรื่องข้า
อันเยว่
โดนเช่นนี้ก็สมควรแล้ว
ชิงฟาง
พวกเจ้าทะเลาะกันมาตั้งแต่เด็ก
ชิงฟาง
ไม่คิดว่าตอนนี้ก็ยังเป็นเช่นนี้อยู่
ฝูเยว่
นั่นสิ เรื่องวันนี้อาหญิงรู้เจ้าคงโดนบ่นเป็นแน่
อันเยว่
หากอาหญิงรู้เรื่อง..
อันเยว่
มิได้การแล้ว//รีบลุก
อันเยว่
ปิดปากคน//วิ่งออกไป
ฝูเยว่
เห้อ//ส่ายหน้าเล็กน้อย
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
