NovelToon NovelToon

ไว้อาลัยในงานเเต่ง....

ชีวิตใหม่

ครึกๆ....
ตึง!
จื่อหนาน
จื่อหนาน
โอ้ย!!!!
จ่อม!...
มีชายคนหนึ่ง
วิ่งเอามีดมาเเทงจื่อหนาน
จื่อหนาน
จื่อหนาน
"เเผลลึกจังเลย........"
จื่อหนาน
จื่อหนาน
"ไอ้เมียน้อยคนนั้นส่งมาสินะ..'
จื่อหนาน
จื่อหนาน
"ทำไงได้...อุตส่าห์ตั้งใจว่าจ่ะไปฆ่าก่อนเเล้วเเท้ๆ"
เขานั้นคิดอะไรต่างๆนาๆออกมาทางความคิดก่อนที่จะหมดลมหายใจ
นะที่เเห่งหนึ่ง
???
???
คุณหนูเจ้าคะ!
???
???
คุณหนูฟื้นสิคะ!
•เอานางขึ้นเกี้ยวเลย!•
???
???
ไม่นะเจ้าคะบ่าวไม่ยอมไห้คุณหนูไปเเต่งงานเเน่เจ้าค่ะ!
•เอานางออกไปตีไห้ตายเลย!•
???
???
//นิ่ง
???
???
คุณหนู......
•เป็นเเค่สวะไม่มี อสูรข้างกาย•
•ไปเเต่งงานกับคนพิการอ่ะดีเเล้ว•
???
???
คะคุณหนูของบ่าว.......
???
???
//น้ำตาไหล
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//นอนเเน่นิ่ง
ถงจื่อเซียวคือคุณหนูตะกูลถง.....
ตะกูลของนางนั้นไม่ต้องการตัวของนางจึงคิดเเผน
เอาตัวนางไปเเต่งงานกับองค์ชาย3คนพิการเเถมยังไกล้ตาย
หนำซั้มยังไม่เอาค่าสินสอดเเม้เเต่สลึงเดียว
เหมียนซือ
เหมียนซือ
คุณหนูของบ่าว......
เเต่ความจริงนั้นนางคือ.....
ตุบ!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ตื่นขึ้น
เหมียนซือ
เหมียนซือ
คุณหนูเจ้าคะ!
เหมียนซือ
เหมียนซือ
คุณหนูของบ่าวฟื้นเเล้ว!
เหมียนซือ
เหมียนซือ
//กอด
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เธอเป็นไคร?
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เเล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง
เหมียนซือ
เหมียนซือ
คุณหนูหนีไปกับบ่าวเถอะเพคะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
หนี?
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
คุณหนู?
เหมียนซือ
เหมียนซือ
เพคะบ่าวไม่อยากไห้คุณหนูไปเเต่งงานกับองค์ชายป่วยผู้นั้น
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
คะคือ.....
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
โอ้ย!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//จับหัวตัวเอง
ความทรงจำมากมายหลั่งเข้ามาในหัวของถงจื่อ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
สัตว์อสูรข้างกาย......
เหมียนซือ
เหมียนซือ
คุณหนูไม่ต้องสนใจหรอกเพคะ...
เหมียนซือ
เหมียนซือ
//เป็นห่วง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ยิ้ม
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
"ที่เเท้ก็เป็นเเบบนี้นี่เอง"
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
"ไม่มีสัตว์อสูรข้างกายเเม้เเต่ตัวเดียวเเถมยังถูกเรียกว่าสวะอีก...."
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เเล้วฉันมาที่นี่เพื่อเเต่งงาน....
เหมียนซือ
เหมียนซือ
ฉัน??
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ข้า...
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
มาเเต่งงาน
เหมียนซือ
เหมียนซือ
ใช่เพคะ
เหมียนซือ
เหมียนซือ
ท่านเสนาบดีถงให้คนไร้กัวนอนปลายเท้ามานำเกี้ยวไห้ท่าน
เหมียนซือ
เหมียนซือ
เเถมยังเอาเงินเเละสิ่งของมากมายของท่านไปไห้คุณหนูรองอีกเพคะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ทำไมถึงให้
เหมียนซือ
เหมียนซือ
คุณหนูรองมีสัตว์อสูรข้างกายระดับ3เพคะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ข้าไม่มีอย่างนั้นรึ
เหมียนซือ
เหมียนซือ
เพคะ
เหมียนซือ
เหมียนซือ
บ่าวได้ยินมาว่า
เหมียนซือ
เหมียนซือ
ผู้คนต่างลือ
เหมียนซือ
เหมียนซือ
ว่าท่านคือสัตรีที่ไม่เหมือสัตรี
เหมียนซือ
เหมียนซือ
เเถมยังมีนิสัยหยาบคาย
เหมียนซือ
เหมียนซือ
ทำร้ายคนเป็นว่าเล่น
เหมียนซือ
เหมียนซือ
เลยไม่มีไครไปล่าสัตว์อสูรมาให้ท่านทำพันธุ์สัญญา
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
งี้นี่เอง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เอาเถอะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เเต่งก็เเต่งไปสิ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ข้านั้นพร้อมเสมอ
เหมียนซือ
เหมียนซือ
เเต่คุณหนู
เหมียนซือ
เหมียนซือ
องค์ชาย3นั้นประชวรกนัก
เหมียนซือ
เหมียนซือ
คาดว่าอยู่อีกไม่พ้นค่ำคืนนี้เพคะ
เหมียนซือ
เหมียนซือ
//กุมมือ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
อื่ม
•ลงมา!•
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
มาเเล้ว
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ลงมา
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//มองดูชุดตัวเอง
NovelToon
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
หา!?
•ดันเข้าไป!•
เหมียนซือ
เหมียนซือ
คุณหนู!!!!!!!
เหมียนซือ
เหมียนซือ
บ่าวมาช่วยเเล้วเพคะ!
เหมียนซือ
เหมียนซือ
โอ้ย!
เหมียนซือ
เหมียนซือ
•ลากออกไป•
ในเรือนหอองค์ชาย3
//เดินเข้ามา
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
//นอนเเน่นิ่ง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
......
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
คงไม่ตายเเล้วใชมั้ย
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ฉันรักษาคนตายไม่ได้หรอกนะ
ก่อนที่เธอจ่ะมาอยู่ที่นี่
ชีวิตก่อนหน้านี้เคยเป็นหมอ
เป็นจิตรกร
เป็นเชฟ
นักฆ่านิดหน่อย
เเละเป็นนักลงทุน
หรือเรียกง่ายๆคือเก่งรอบด้าน
เลยทำให้เมียน้อยของ....หึงเเละอิจฉาจ้างคนมาลอบทำร้าย
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//จับชีพจร
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ทำหน้าเจื่อน
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
บ้าหรอกน่า
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ยังไม่ตายจริงๆด้วย
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
"เนื่องจากได้รับความจำมาไม่น้อย"
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
"เจ้าของร่างคงไร้ประโยชน์มากเเต่เคยพบสมุนไพรมากมายนะเนี่ย....."
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
//ลืมตา
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เห้ย!!!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
อุบ!
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
//ปิดปาก
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
เจ้าคือไคร
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
เหตุใดถึงมาอยู่บนเตียงข้า
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//เเกะมือออก
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ข้าคือ----
. . . . . . . . . . .
🥴

งานเข้าเเล้ว!

ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ข้าคือยมบาล
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//มองนิ่ง
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
อย่ามาล้อเล่นกับข้า!
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
//ไอ
ไครๆก็รู้ว่าองค์ชาย3นั้นขี้โรค
เเถมยังเพ้อเจ้าอีก
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//หลี่ตามอง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
จะบ้าหรอ!
ตุบ!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เห้ยไคร?!
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
//มองนอกหน้าต่าง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ลุกออก
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
คำนับสามี
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//มอง
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
เจ้า!
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
//มอง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ทามมะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เจ้านั้นเเหละทำไม
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
จะตายเเหล่ไม่ตายเเหล่
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ยังกล้ามามองข้าอีก
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
นอนไปเลย!
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
//จับที่หน้าอก
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เห้ยๆ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ข้าเเค่พูดเล่นเองนะ!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//เดินเข้าไปดูอาการ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//มองไปนอกหน้าต่าง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
พระจันทร์ยังไม่ผ่าน
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เเสดงว่าพึ่งผ่านไปเเค่30นาที
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ถอดเสื้อหลินเฟย
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
เห้ยเจ้า!!
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
//กำเเน่น
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
NovelToon
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
อะไรของเจ้า!
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
นี่เเม่นาง!
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
ข่าวลือที่ว่าเจ้าไรมารยาทมันไม่เกินจริงเลยสินะ?
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ค่อยๆเอามืออก
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
NovelToon
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
"สายตาคู่นี้"
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
งั้นก็ขอโทษด้วยองค์ชาย3
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ก้มหัว
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//เดินออกจากที่นอน
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//เอาสมุนไพรออกมาจากเเหวน
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เอาไปต้มเเล้วเเช่ประมาณ3ชั่วยาม
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
"ดีจริงๆเจ้าของร่างเก่ามีของเเบบนี้ด้วย"
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//มองเฟยเย่
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ถ้าไม่อยากตายก็ทำตามซะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//เปิดประตู
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
เดี๋ยว!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
อะไรอีกเพคะ
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
เจ้าจะไปไหน
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ท่านไม่ต้องการไห้ข้าอยู่ข้าจ่ะออกไปรับลม
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ท่านตามสบาย
ถงจื่อเดินออกมาจากตำหนักองค์ชาย3
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ดึกขนาดนี้เลยหรอ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
จากที่อ่านนิยายมาไม่น้อย
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เเนวทางการสร้างรายได้คงไม่น้อย
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เอาเถอะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
กำลังพายในน่ะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ง่าย
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ทำตามที่ตัวเองเคยดูมา
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เห้ย!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เอาได้
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ขึ้นไปบนหลังคา
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//นอนมองพระจันทร์
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//เอามือไว้บนหน้า
ถงจื่อนั้นเป็นผู้หญิงที่เก็บความรู้สึกไว้ในก้นบึ้งหัวใจ
เก็บไว้เพียงลำพังเเม้ตัวเองจะเจ็บเเค่ไหนก็ทน
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ชิ!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
น่าโมโหชะมัด
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ทางนั้น.......
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ลงมาจากหลังคา
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
NovelToon
ตึกๆๆๆ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//หันมอง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//มองนิ่ง
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
//มอง
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
พระชายาถงจื่อเซียว
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
เหตุใดถึงไม่อยู่ในจวนองค์ชาย
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
อ่า......
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ข้านั้นอยากออกมาสูดอากาศ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
บรรยากาศที่นี่ข่อนข้างดีเพคะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
.....
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อคาราวะพระสนมเอกเพคะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ก้มหัว
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
"เเม่นางผู้นี่....."
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
ตามสบายเถอะพระชายะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เพคะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
พระสนมออกมากลางดึกเช่นนี้
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
มีเรื่องอันใดรึเพคะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
หม่อมชั้นพอช่วยอะไรได้บ้าง
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
อ่า...
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
เจ้าช่างเป็นคนที่ฉลาดยิ่งนัก
ทั้งสองคุยกับเเบบราบรื่น
เหมือนจ่ะมีอะไรเหมือนๆกัน
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
5555
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
ข้าขอตัวพระชายา
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ข้าเช่นกันพระสนมเอก
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ก้ม
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
NovelToon
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
หึ
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
//เดินออกไป
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//จับข้อมือตัวเอง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
หนาวเเล้วสิ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เจ้าหมอนั้นทำตามที่บอกไว้มั้ยนะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//วิ่งกลับตำหนัก
ถงจือวิ่งกลับเเบบสุดตัวเมื่อเขาได้ยินเสียงมาจากตำหนักองค์ชาย
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
อะไรกัน!
ภาพตรงหน้าที่เขานั้นเห็นคือหลินเฟยกำลังคร่อมตัวเเม่นางผู้หนึ่ง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เอ่อ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ข้ามาผิดเวลารึเพคะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//จับขอบประตู
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
องค์ชาย!!!!!!!
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
//มองถงจื่อ
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
//ยิ้ม
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
!!!
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
//ลุกขึ้น
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
เจ้าๆๆๆ
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
เจ้าคือผู้ใดถึงมาอยู่เช่นนี้!
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
องค์ชายพระองค์........
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
อร๊าย!!!!!!!!!
ชิงๆนางกรี๊ดสุดเสียงเพื่อให้คนมา
ไม่นานองค์รัช
เเละองค์ชายเเละองค์หญิงก็มาที่ตำหนักองค์ชาย3
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
เกิดอะไรขึ้น?!
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
//วิ่งมา
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
//มาด้วย
ลู่เซียวเทียน
ลู่เซียวเทียน
ท่านพี่เพคะ!!!!
ลู่เซียวเทียน
ลู่เซียวเทียน
//วิ่งเเทรกมา
ลู่เซียวเทียน
ลู่เซียวเทียน
//กอด
ลู่เซียวเทียน
ลู่เซียวเทียน
//น้ำตาไหล
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
......
ลู่เซียวเทียน
ลู่เซียวเทียน
เกิดอะไรขึ้นเพคะ!
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
ฮื่อ......
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
นาง!
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
//ชี้ถงจื่อ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ข้า??
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
//มอง
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
เเม่นางทำไม
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
นางวางยาข้า!
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
วางยาปรุกกำหนัดให้ข้าในร้านสุรา
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
เพื่อที่จ่ะทำให้ข้าไม่ได้เป็นสนมองค์ชาย4
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ห๊า!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ข้า---
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
องค์หญิง7
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
โปรดสงบสติอารมณ์ตนเองด้วย
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
พระสนมเอก
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
🙀
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
//เเสร้งทำเป็นตกใจ
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
//กำผ้าเเน่น
. . . . . . .

ถอดเสื้อนะ!

ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//เดินเข้าไปหาหลินเฟย
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ขอประทานอภัยเเทนสามีข้าด้วย
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
//กำนิ้วอยู่ข้างหลังเซียวเทียน
ลู่เซียวเทียน
ลู่เซียวเทียน
//กอด
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//เอาผ้ามาครุมตัวเฟยเย่
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
"หมอนี่อ่อนเเอเสียจริง"
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//มองหน้า
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//เอาหน้าเข้าไกล้
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
.....
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ไม่ต้องกลัว◇
กระซิบ
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
เจ้า.......
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ไปใส่เสื้อผ้าไห้เรียบร้อยดีกว่านะองค์ชาย....◇
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
อือ...
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เอาหน่ะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
พวกท่านมีอะไรหรือเพคะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เหตุใดถึงลักลอบเข้ามาในตำหนักองค์ชาย!
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
เจ้าวางยาข้า!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
สามหาว!
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
เจ้า!
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
อย่าคิดว่าเป็นชายาองค์ชายเเล้วมาทำกร่างกับข้านะ!
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
//ชี้หน้า
ลู่เซียวเทียน
ลู่เซียวเทียน
เหตุใดถึงไม่รับผิดหร่ะ
ลู่เซียวเทียน
ลู่เซียวเทียน
โทษหนักจ่ะได้เป็นเบา
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ไครจะทำอะไรข้าได้!
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
เอาหน่ะ
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
ค่อยๆคุยกัน
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
พรุ่งนี้ค่อยไปคุยกันที่ท้องพระโรง
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
จะได้เป็นธรรม
ซือชิงเซียน
ซือชิงเซียน
ข้าลาหร่ะพระชายา
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ยิ้ม
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
ขะข้า
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
ลาล่ะพระชายา
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ไปสิไครห้ามเจ้าไว้
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//เอามือเคาะขี้มูก
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
"เเม่นางผู้นี้"
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
"ช่างเป็นอย่างข่าวลือจริงๆ"
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
"ไม่สนไคร ไร้มารยาท ทำตัวไร้ความเป็นสัตรี หนำซ้ำยังหน้าตาไม่น่ารัก"
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ยืนพิงกำเเพง
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
"สวะด้วยอย่างนั้นรึ"
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
มองอะไรของเจ้า!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ไม่ไสหัวไปหร่ะ!
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
"ข้าคือองค์ชาย2เชียวนะ!"
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
//มอง
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
เอาเถอะ
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
ข้ามาเยี่ยมน้อง3
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
สามีข้าไม่ว่าง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
พรุ้งนี้ค่อยมาเถอะเพคะ
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
เข้าใจเเล้วเเม่นาง
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
ข้าลาหร่ะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ลาเเล้วนิ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ไปได้เเล้วมั้ง?
หมิงจงฉือ
หมิงจงฉือ
//รีบเดินออกไป
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//มองสองพี่น้อง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
พวกเจ้าก็ไปได้เเล้วนะ!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//เตะ
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
ถงจื่อ!!!!
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
หนิงเยว่!!
จู่ๆก็มีจิ้งจอกตัวใหญ่ออกมา
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ตัวไรอ่ะ
ลู่ชิงชิง
ลู่ชิงชิง
หยามกันเกินไปเเล้ว!
ลู่เซียวเทียน
ลู่เซียวเทียน
เอาหร่าน้องพี่
ลู่เซียวเทียน
ลู่เซียวเทียน
พรุ้งนี้ค่อยไปคุยกัน
ลู่เซียวเทียน
ลู่เซียวเทียน
ตอนนี้เจ้าควรไปพักใจนะ
ลู่เซียวเทียน
ลู่เซียวเทียน
//พยุง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ชิ้วๆ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ทำมือ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//มองเข้าไปข้างใน
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//เดินเข้าไป
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
นี่!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
สามี!
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
อะ.....
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
NovelToon
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
อะไรของเจ้า!
ถงจื่อเดินเข้าไปหาหลินเฟย
เริ่มเข้าไกล้เรื่อยๆ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
"ข้าพอรู้เเล้วว่าเจ้าของร่าง......"
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
"ร่างนี้เป็นเเค่ร่างปลอม"
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
"ส่วนร่างจริงนั้น"
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//หน้าเเดง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
นี่ท่านน่ะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
จะตายเเล้วนะ!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ไปเเช่น้ำซะ!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ดึกดื่นเเบบนี้ข้าไม่ได้นอนกันพอดี
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ไปๆๆๆ
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
ข้าเเช่เเล้ว
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ห๊า!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
จะบ้าหรอ!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เเช่เเล้วทำไมไม่บอกข้าเล่า!
ถงจื่อด่าเสร็จก็ประคองหลินเฟยไปที่เตียง
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เอาหร่ะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เจ้านอนพักจะ่ดีกว่า
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
//นอนลง
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
"เเม่นางผู้นี้ถึงจ่ะไม่มีอะไรดีเเต่รักษาเป็นด้วย...."
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ข้าก็ว่าอยู่
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ทำไมท่านถึงร่างกายอ่อนเเอ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ที่เเท้ของๆท่านก็ใช่การไม่ได้
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
คงไม่ได้ปรดปล่อยสินะ
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
"น่าง!!!!!!"
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
เจ้าพร่ามอะไรอยู่!
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
ของข้าใช้การได้!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เเหม
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
พิการด้วยสินะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ไหนดูสิ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
"ไม่สิเมื่อกี้หมอนี่ก็เดินได้นิดหน่อย......"
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เจ้ามีอะไรปิดบังหรือไม่
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
เจ้าคือคนที่เเต่งกับข้าเพราะคนทางบ้านส่งมา
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
เหตุใดถึงถามข้าเช่นนี้
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
สามีภรรยาควรเชื่อใจกันเพคะ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
หรือว่าท่านจะไม่อยากมีชีวิตอยู่
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เเค่ร่างกายอ่อนเเอนี่เดินได้ก็บุญเเค่ไหนเเล้ว
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
หรือว่าท่านไม่อยากหาย
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//มอง
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
ออกไปจากข้าเดี่ยวนี้!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เห้!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ถอดเสื้ออีกรอบ!
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
ข้าไม่ถอด!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
นี่!
ชึบ!
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
เจ้า!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เอ้!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ข้าๆๆๆๆๆ
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
ข้าไม่เห็น!
หลินเฟยเย่ถูกถงจื่อดึงเสื้อผ้าจนขาด
เหลือเเค่ร่างเปลือยเปล่า
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
//เอาผ้ามาครุม
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
โทษทีนะเพคะสามี!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
//ปิดตา
หลิยเฟยเย่
หลิยเฟยเย่
หยุดเรียกข้าเช่นนั้น!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
สามีๆๆๆๆๆ
ตุบ!
ถงจื่อเซียว
ถงจื่อเซียว
เห้ย!
. . . . . .
ไอ้หยา~~~£

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!