เกิดใหม่ทั้งทีเป็นลูกมาเฟียเฉย
&1
คริสต์(เจ้าของเรื่อง)
สวัสดีค่า
คริสต์(เจ้าของเรื่อง)
มีเรื่องใหม่มาอีกเรื่องแต่เรื่องเก่าก็ยังไม่จบจ้า
คริสต์(เจ้าของเรื่อง)
เริ่ม
พ่อนายเอก
การันต์ลูกตื่นหรือยัง
เอม¹(พี่ชายนอ.)
พ่ออย่าพึ่งน้องพึ่งหายป่วยเอง
การันต์(นอ.)
ไม่เป็นไรหรอกครับ
การันต์(นอ.)
เอ๊ะ..//สะดุ้งขึ้นมา
"นี้เราอยู่ในร่างใคร" นั้นคือคำถามที่อยู่ในหัวของผมตอนนี้
การันต์ลุกขึ้นไปส่องกระจกมองที่ตัวเองมองที่ร่างกายของตนและสังเกตเห็นคำพวกนี้ที่สักติดแขนของตน การันต์อ่านตามที่สักไว
การันต์(นอ.)
Create Yourself ,Hold on, Move on
*คำแปลครับ สร้างตัวเอง อดทนไว้ ก้าวต่อไป
เอน²(พี่ชายนอ.)
การันต์แต่งตัวหรือยัง
การันต์(นอ.)
เสร็จแล้วครับ
การันต์รีบเดินลงไปข้างล้าง
เอม¹(พี่ชายนอ.)
ไงหายป่วยแล้วหรือไง
พ่อนายเอก
หืม...เมื่อกี้ว่าไงนะ
การันต์(นอ.)
หายป่วยแล้วครับ
เอน²(พี่ชายนอ.)
พ่อนี้น้องผมหรอ
เอม¹(พี่ชายนอ.)
ก็น้องมึงนั้นล่ะ
การันต์(นอ.)
ชะ...ใช้สิครับ
พ่อนายเอก
พ่อว่าน้องเราหลังหายนิสุภาพ เรียบร้อยขึ้นเลย
เอน²(พี่ชายนอ.)
พ่อก็ว่าไปนั้น
การันต์(นอ.)
พี่วันนี้วันอะไรหรอครับ
เอม¹(พี่ชายนอ.)
พฤหัสนะทำไม
การันต์(นอ.)
นี้ก็ 9โมงสินะครับ
เอน²(พี่ชายนอ.)
น้องซิ่วไปแล้วไม่ใช่หรอ
พ่อนายเอก
นั้นสิถ้าจะกลับไปเรียนป๋าช่วย
การันต์(นอ.)
ได้หรอครับป๋า...ป๋าใจดีจังเลยครับ
เอม¹(พี่ชายนอ.)
ไปรอบนี้ตั้งใจเรียนล่ะ
เอน²(พี่ชายนอ.)
โอ้ยไอเอมอย่างไงด้วยก็ซิ่วอีกอยู่ดี
การันต์(นอ.)
แต่ก่อนอื่นผมขอจัดการอัไรก่อนนะครับ
หลังจากการันต์พูดจบก็ลุกขึ้นเดินออกไป
กาล/คนขับรถ/
คะ..คุณการันต์
การันต์(นอ.)
พี่พาผมไปที่นี้หน่อยครับ
กาลได้พาไปตามพิกัดนั้นที่การันต์ได้บอกแต่เป็นพื้นที่สกปรกมากๆ
กาล/คนขับรถ/
คุณการันต์มาที่นี้ทำไมคะ
การันต์(นอ.)
ผมแต่สงสัยนะครับ
การันต์(นอ.)
พี่กาลช่วยหยุดรถทีครับ
หลังจากกาลหยุดรถ...การันต์เดินลงไปเพื่อจะถามอะไรสักอย่าง
การันต์(นอ.)
เค้าคนนี้ตายแล้วครับ...ช่วยจัดการให้ผมที่ครับ
กาล/คนขับรถ/
ได้คะจะให้ฝังไวที่ไหนคะ
การันต์(นอ.)
ตรงนี้ล่ะครับ
การันต์ยืนมองร่ายของต้นเองถูกฝังไวที่เดิม
กาล/คนขับรถ/
เรียบร้อยแล้วคะ
การันต์(นอ.)
ครับ...กลับกันเถอะครับ
&2
เช้าวันศุกร์ได้เริ่มต้นขึ้น
พ่อของการันต์ได้พามาที่โรงเรียนแห่งหนึ่งที่ลูกๆเหล่ามาดฟียเรียนกันเยอะ
พ่อนายเอก
ที่นี้ล่ะที่การันต์จะเรียน
เอม¹(พี่ชายนอ.)
พ่อแน่ใจหรอครับว่าจะให้น้องเรียน
เอน²(พี่ชายนอ.)
นั้นดิป๋า...ที่นี้น่ากลัวนะป๋า
พ่อนายเอก
ดูน้องพวกมึ*ก่อนโน้น
การันต์(นอ.)
ที่นี้ดูดีเลยพี่เอม
เอน²(พี่ชายนอ.)
ห๊ะ...เดียวก็ร้องไห้ฟ้องป๋าอีก
การันต์(นอ.)
ไม่มีแน่นอนครับ
เอม¹(พี่ชายนอ.)
เอาเถอะพี่ไม่ได้ห้ามนะ
ทั้งสามลงจากรถและเดินเข้าโรงเรียนไป
คิว(เพื่อนนอ.)
ใช้...ไม่เจอกันนานเลย
การันต์(นอ.)
อืม...พี่ผมไปนะ
เอน²(พี่ชายนอ.)
รู้หรอว่าเรียนห้องไหน
การันต์(นอ.)
เดี๋ยวผมไปดูเอง
สิ้นสุดเสียงทุ้มของการันต์ก็มีมีดพุ่งเข้าหาการันต์แต่การันต์ก็จับไวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เอน²(พี่ชายนอ.)
นี้ต้อนรับน้องของพวกกูแบบนี้หรอว่ะ...ไม่พวกหมา
การันต์(นอ.)
พี่เอนไม่เสียงดังไปหรอครับ
เอม¹(พี่ชายนอ.)
เป็นแบบนี้ตลอดล่ะการันต์...น้องไปติดต่อเรื่องห้องเรียนเถอะครับ
การันต์ก็แยกตัวออกจากพี่ๆของตัวเองได้
คิว(เพื่อนนอ.)
เป็นไงบ้างการันต์ไม่ป่วยตรงไหนแล้วนะ
การันต์(นอ.)
ไม่เป็นไรแล้ว
อิง(เพื่อนนอ.)
การันต์//ตะโกนมา
อิงเพื่อนการันต์อีกคนที่เป็นเพื่อนผู้หญิง
อิง(เพื่อนนอ.)
ไม่เจอนานเลยนึกว่าจะไม่มาเรียนที่นี้แล้ว
การันต์(นอ.)
แต่อิงนี้ดูสูงขึ้นนะ
คิว(เพื่อนนอ.)
คำพูดไม่เปลี่ยนเลยนะ
อิง(เพื่อนนอ.)
ฉันสูงขึ้นแล้วล่ะย่ะ
เชอแตม(ดีที่ไหน)
พี่คะรู้สึกว่าที่นี้ไม่สะอาดคะ
เชอเอม(ดีที่ไหน)
นั้นสิรีบๆไปเถอะ
อิง(เพื่อนนอ.)
อีกพวกสะอาดแต่เปลือก
คิว(เพื่อนนอ.)
นายเปลี่ยนการพูดตั้งแต่เมื่อไหร่
อิง(เพื่อนนอ.)
นั้นสิ...สุภาพเรียบร้อยเกินไปแล้ว
การันต์(นอ.)
เอาหรอ...ขอเปลี่ยนบ้างเถอะจะได้มีอะไรดีๆไง
&3
ตอนการันต์หันหลังเพื่อนเดินไปที่ห้องธุรการนั้นก็มีชายคนหนึ่งเดินมา
การันต์(นอ.)
ฮึบ//กระโดดหลบ
อิง(เพื่อนนอ.)
โดดได้ไงอ่ะ
การันต์(นอ.)
รู้สึกตัวจะเบามากเลยแห่ะ
คิว(เพื่อนนอ.)
นายกินอะไรก็ไม่อ้วนนิ
อิง(เพื่อนนอ.)
ตอบมานะนายไปฝึกมาจากไหน
การันต์(นอ.)
ให้เน็ตไงลองไปฝึกดูสิ
การันต์ก็เดินต่อไปที่ห้องธุรการ
ครู
นี้ห้องจะเข้าไปได้เลยนะ
การันต์(นอ.)
ไม่นะครูน่ารักดีด้วย
การันต์(นอ.)
น่ากลัวตรงไหนกันนะ
อิง(เพื่อนนอ.)
ทุกตรงคะเพื่อน
คิว(เพื่อนนอ.)
งันไปห้องพวกเราบ้าง
ทั้งสองเดินตรงไปที่ห้องถัดไป
เพื่อนผู้หญิงในห้อง
สวัสดีเด็กใหม่:1
เพื่อนผู้หญิงในห้อง
รู้นะที่นี้ใครใหญ่:3
เพื่อนผู้หญิงในห้อง
เคารพด้วยนะ:2
เอน²(พี่ชายนอ.)
น้องชายพี่อยู่นี้ป่ะ
เอน²(พี่ชายนอ.)
ไอเอมให้ไปกินข้าวอ่ะ
การันต์(นอ.)
ยังไม่เที่ยงเลยพี่เอน
เอน²(พี่ชายนอ.)
แล้วแกกินข้าวเช้าที่ไหนห่ะ
การันต์(นอ.)
เอ๊ะ...จริงด้วย
ทั้งสองเดินออกจากห้องและเดินลงไป
เอม¹(พี่ชายนอ.)
มาสักทีนะตัวแสบ
เอม¹(พี่ชายนอ.)
อาหารเช้าคือสำคัญ
การันต์(นอ.)
ต้องทานต้อนเช้าทุกครั้งก่อนออกจากบ้าน
เอน²(พี่ชายนอ.)
รู้ดีแต่ไม่กิน
เอน²(พี่ชายนอ.)
กลายเป็นไอน้องขี้เล่นกวนประสาทตั้งแต่ตอนไหนนะ
การันต์(นอ.)
พี่เอนต้องโดนน้องกวนไปอีกสักพักเลย
เอม¹(พี่ชายนอ.)
แล้วจะกินไหนล่ะนั้น
เอม¹(พี่ชายนอ.)
เอนพาน้องกลับห้องด้วย
เอน²(พี่ชายนอ.)
ไอเอมกูกินอยู่มึงก็พาไปสิ
การันต์(นอ.)
พี่จะทะเลาะกันอีกแล้วนะครับ
เอม¹(พี่ชายนอ.)
งันพี่พาไปนะ
เอมได้พาการันต์กลับมาที่ห้องที่เรียนแล้ว
เอม¹(พี่ชายนอ.)
ขออนุญาตครับ
การันต์(นอ.)
ผมเรียนก่อนนะครับ
เอม¹(พี่ชายนอ.)
ตั้งใจเรียนล่ะ
การันต์(นอ.)
รับทราบครับผม
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
