เมื่ออารีจำใจต้องหาที่อยู่ใหม่ให้ได้ก่อนที่เธอจะต้องย้ายออกจากห้องเช่าเก่าภายใน 1 อาทิตย์เธอจึงได้ตัดสินใจที่จะไปปรึกษาซอลเพื่อนสาวคนสนิทและด้วยความช่วยเหลือจากซอลจึงทำให้อารีตัดสินใจซื้อบ้านหลังหนึ่งที่คุณลุงของซอลได้ซื้อต่อมาเพื่อขายทอดตลาดหลังจากเธอได้ย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านหลังใหม่ได้ไม่นานเธอกลับพบว่าบ้านหลังนี้เต็มไปด้วยความลับและโศกนาฏกรรมอันน่าเศร้าและที่น่าประหลาดใจไปกว่านั้นคือในทุกๆคืนเธอจะฝันเห็นชายหนุ่มปริศนาอยู่ในบ้านหลังนี้กับเธอแต่ชายหนุ่มคนนั้นกลับมีแววตาที่แสดงถึงความเศร้าโศก

เมื่อเธอลืมตาตื่นขึ้นกลับพบว่าชายปริศนาคนนั้นแท้ที่จริงแล้วคือวิญญาณที่ถูกผูกติดอยู่กับบ้านหลังนี้ด้วยเหตุผลบางอย่างอารีจึงตัดสินใจที่จะช่วยปลดปล่อยวิญญาณของชายหนุ่มให้หลุดพ้นจากพันธนาการที่ผูกติดเขาไว้กับบ้านหลังนี้

ความลับของบ้านหลังนี้คืออะไรและอารีจะช่วยปลดปล่อยวิญญาณของชายหนุ่มได้หรือไม่ตามไปเอาใจช่วยอารีกันได้ใน//บ้านหลังนี้มีคุณผีสุดหล่อ//

เปรี้ยง​ เปรี้ยง

"อะไรกันตอนมาก็ไม่เห็นมีวี่แววว่าฝนจะตกเลยน่" "เข้าไปดูด้านในกันเถอะครับเดี๋ยวฝนตกแล้วจะกลับขึ้นรถลำบาก"

แอ๊ดดดดด(เสียงเปิดประตู)​

"บ้านหลังนี้เป็นบ้านของคุณปู่ผมนะครับไม่มีใครเข้ามาอยู่นานแล้วอีกอย่างปิดไว้เฉยๆไม่มีคนดูแลประตูก็อาจจะมีฝืดๆบ้าง เชิญเลยครับ"

ตึก​ ตึก​ ตึก(เสียงเดิน)​

ชายหนุ่มเดินมองดูบริเวณและรอบๆของบ้านรวมถึงด้านในและส่วนต่างๆของบ้านอยู่สักพัก

"บ้านยังสภาพดีอยู่เลยนะครับแถมข้าวของเครื่องใช้ก็ดูจะยังใช้งานได้ทุกชิ้น (มอง)​ยังดูไม่เก่าเท่าไหร่ที่คุณติดประกาศว่าขายพร้อมเฟอร์นิเจอร์นี่คุณจะขายพร้อมของพวกนี้จริงๆเหรอครับเพราะเท่าที่ผมดูราคาแล้วมันถูกมากเลยนะ บอกคนอื่นว่าได้มาในราคานี้เขาคงจะพูดกับว่าถูกเหมือน​ได้ฟรีเลยล่ะ"

" คือผมก็ไม่ได้จะเอากำไรหรืออะไรหรอกครับแค่จะขายๆไปเพราะถึงยังไงผมก็คงไม่มาแถวนี้อีกแล้วล่ะเพราะว่าผมจะย้ายไปอยู่กับลูกเมียที่ต่างจังหวัดพอดีได้งานใหม่นะครับเลยคิดว่าถ้าปล่อยที่นี่ทิ้งร้างไปเฉยๆก็น่าเสียดายและถ้าจะปล่อยเช่าก็ดูจะลำบากต้องไปๆมาๆสู้ขายไปน่าจะดีกว่าแล้วก็ที่ตั้งราคาถูกๆเพื่อจะได้ขายออกง่ายด้วยครับไม่มีอะไรหรอก"

// (คิด)​บ้านก็สภาพดีแถมยังมีเฟอร์นิเจอร์ครบแบบนี้ก็ถือว่าถูกหวยเลยนะถ้าฉันซื้อและเอาไปปล่อยขายต่อน่าจะฟันกำไรเหนาะๆเลยทีเดียว(เหล่มอง)​ หมอนี่มันโง่จริงๆที่ขายราคาถูกแบบนี้บ้านก็สวยทำเลยก็ดีแถมอยู่ใกล้ตัวเมืองอีกขับรถไม่กี่นาทีก็ถึงตัวเมืองแล้วแต่ก็น่าแปลกที่บ้านเดี่ยวพร้อมของตกแต่งแบบนี้หมอนี่ดันขายให้อย่างกับบ้านเปล่า//

"ไม่ทราบว่าติดขัดตรงไหนหรือเปล่าครับ"

ชายหนุ่มทั้งสองยืนคุยกันโดยที่ไม่รู้เลยว่าภายในบ้านหลังนี้ได้มีใครคนนึงแอบฟังบทสนทนาของทั้งคู่อยู่

"ก่อนผมจะตัดสินใจซื้อผมขอถามหน่อยน่ะบ้านนี้นะไม่เคยมีประวัติอะไรเลยใช่ไหม" ชายหนุ่มมองเจ้าของบ้านอย่างสงสัย

"ไม่ ไม่หรอกครับบ้านนี้ไม่มีอะไรแบบนั้นหรอก จะไปมีประวัติได้ยังไง คิดมากนะครับคิดมาก"เจ้าของบ้านถอนหายใจพลางมองไปรอบๆ

"งั้นก็ดีครับ ผมเคยซื้อโดนบ้านที่มีการฆ่ากันตายถึงผมจะเป็นแค่นายหน้าอสังหารที่ซื้อแล้วขายไปแต่ถ้าบ้านมีประวัติมันขายยากครับไม่ค่อยมีใครอยากซื้อก็อย่างที่รู้คนสมัยนี้ขี้กลัวโดยเฉพาะสิ่งที่มองไม่เห็นถ้าคุณยืนยันแบบนั้นผมก็ตกลงครับเดี๋ยวไปทำสัญญากันเลย"

"โอเคเลยครับงั้นเดี๋ยวเรารีบไปทำสัญญากันเลยครับ"ชายหนุ่มเจ้าของบ้านไม่รอช้ารีบพาชายหนุ่มนายหน้าอสังหาเดินออกจากบ้านเพืาอไปทำสัญญาทันทีตอนนี้ชายหนุ่มดีใจที่ในที่สุดก็ขายบ้านหลังนี้ได้ซ่ะทีต่อไปก็จะเป็นหน้าที่ของเจ้าของบ้านคนใหม่ซึ่งจะเป็นใครชายหนุ่มก็ไม่สนใจเพราะตอนนี้เขาได้กำจัดบ้านหลังนี้ไปจากชีวิตของเขาได้แล้ว (หันมอง)​//ลาก่อนไอ้บ้านผีสิง//

คนทั้งสองเมื่อตกลงกันได้ก็ได้พากันเปิดประตูบ้านเดินออกไปทำให้ในตอนนี้ภายในบ้านกลับมาเงียบสงัดอีกครั้งแต่ทันใดนั้นในห้องนั่งเล่นภายในบ้านก็ได้ปรากฏเงาของใครบางคนยืนอยู่ข้างหน้าต่างสิ่งนั้นกำลังยืนมองคนทั้งสองอยู่ตรงหน้าต่างภายในบ้าน

//เฮ่อออ(ถอนหายใจ)​จะทำยังไงดีล่ะอีกแค่อาทิตย์เดียวเอง//

ย้อนกลับไปเมื่อ 1 วันก่อน

"ป้าขายตึกนี้ไปแล้วอีกเดี๋ยว 1 อาทิตย์พวกนายทุนก็จะพาคนงานมาทุบตึกทำห้างแล้วยังไงป้าก็รบกวนหนูรีบเก็บข้าวของแล้วก็ไปหาที่อยู่ใหม่ซ่ะนะป้าน่ะบอกคนเช่าคนอื่นๆหมดแล้วทุกคนก็เข้าใจดี"

จู่ๆป้าเจ้าของตึกที่ฉันเช่าอยู่มาตั้งนานหลายปีกลับมาบอกฉันว่าให้รีบย้ายออกภายใน 1 อาทิตย์เพราะป้าแกขายตึกให้นักลงทุนเอาไปสร้างห้างซะแล้ว

" แต่ป้าค่ะทำไมจู่ๆก็ขายล่ะค่ะแล้วยังขายโดยที่ไม่แจ้งผู้เช่าล่วงหน้าแบบนี้แล้วหนูจะหาที่อยู่ใหม่ทันได้ยังไงล่ะค่ะแค่อาทิตย์เดียวเองน่ะค่ะป้า"

"โถหนูอารีมันกะทันหันจริงๆตอนแรกป้าก็ไม่ได้จะขายแต่พอดีสามีป้าดันทำธุรกิจล้มละลายไม่เป็นท่าตอนนี้ลำพังแค่ค่าเช่าเดือนละนิดละหน่อยยังไม่พอค่าหนี้สินที่สามีป้าไปกู้มาเลย​ ต้องจำใจขายตึกนี้เอาเงินไปใช้หนี้นะ​ ยังไงป้าก็ต้องขอโทษจริงๆน่ะป้าบอกคนเช่าทุกคนเหมือนที่บอกหนูนั่นแหละทุกคนก็เข้าใจกันดีถึงป้าจะสงสารแต่ก็ทำอะไรไม่ได้จริงๆป้าเห็นใจหนูน่ะแต่ป้าก็อยากให้หนูเห็นใจป้าด้วยเหมือนกันป้าลำบากจริงๆหนูเอ้ย "ป้าเจ้าของตึกพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือพรางน้ำตาคลอ

เมื่อเห็นดังนั้นอารีก็จำใจรับคำเพราะความสงสารจึงทำให้โกรธไม่ลง

" งั้นก็ช่วยไม่ได้ค่ะป้าหนูเข้าใจแล้วขอบคุณน่ะค่ะที่มาบอก "

ปัจจุบัน

" เฮ้อออ"หญิงสาวยืนเหม่อถอนหายใจเฮือกใหญ่

แตะ

จู่ๆก็มีอะไรมาแตะที่ด้านหลังเมื่อหญิงสาวหันกลับไปมองก็เจอเข้ากับหญิงสาวอีกคนที่คุ้นเคยดียืนอยู่ด้านหลังของเธอ

"เป็นอะไรไปน่ะอารียืนเหม่ออยู่ได้ไม่สั่งสักทีคนอื่นต่อคิวกันยาวเลยนะ(ชี้)​"หญิงสาวพูดพลางชี้นิ้วไปยังแถวด้านหลังที่ยาวขึ้นเรื่อยๆ

"อ่ะโทษทีนะ หนูขออเมริกาโน่เย็นค่ะขอขมๆเลยน่ะค่ะพี่"

เมื่อรับเครื่องดื่มมาแล้วหญิงสาวทั้งสองก็พากันเดินมานั่งยังโต๊ะที่อยู่ภายในร้านคาเฟ่ก่อนที่เพื่อนของเธอจะเอ่ยถามขึ้นอีกครั้ง

" เมื่อกี๊แกเป็นอะไรนะอารียืนเหม่ออยู่ได้นี่ฉันนึกว่าแกหลับในไปแล้วซ่ะอีก​ ทำไมช่วงนี้งานหนักหรือไงหรือคุยกับแฟนจนดึกเลยไม่มีเวลาพักผ่อนกันนะ" หญิงสาวพูดกับเพื่อนของเธอที่อยู่ตรงหน้าพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

"งานไม่ได้หนักหรอกแถมแกก็รู้ว่าฉันยังไม่มีแฟนอย่าว่าแต่แฟนเลยคนคุยซักคนฉันยังหาไม่ได้เลยด้วยซ้ำ "อารีพูดพลางดูดอเมริกาโน่เข้าปาก

" แหมมมม​ งั้นแล้วที่ยืนเหม่อแกเป็นอะไรไปล่ะถ้าไม่ใช่ทั้งเรื่องงานเรื่องแฟนงั้นฉันก็ไม่รู้แล้วล่ะว่าแกเป็นอะไรไหนเล่ามาซิฉันรอฟังอยู่ "

หญิงสาวมองเพื่อนสนิทอย่างคาดหวังคำตอบถึงแม้ปกติอารีจะเป็นคนเงียบๆแต่ในยามที่มีปัญหาหรือมีเรื่องไม่สบายใจเธอก็มักจะมาระบายให้เพื่อนอย่างซอลฟังเสมอ

" คืองี้นะซอลแกพอจะแนะนำพวกอพาร์ทเม้นท์หรือพวกห้องเช่าหรือไม่ก็คอนโดปล่อยเช่าให้ฉันได้บ้างไหมหรือไม่ก็บ้านหรือห้องที่ฉันพอจะซื้อได้อะไรพวกนั้นนะพอดีฉันต้องรีบย้ายออกจากที่อยู่เก่าภายใน 1 อาทิตย์​ ป้าเจ้าของตึกแกมีปัญหานิดหน่อยเลยขายตึกไปตอนนี้ฉันเลยจะกลายเป็นคนไร้บ้านอยู่แล้ว(เบ่ปาก)​"อารีพูดไปเบ่ปากไป

ซอลคือเพื่อนสนิทคนนึงของอารีทั้งสองคนรู้จักกันตอนเข้ามหาลัยและยังเป็นเพื่อนที่พูดคุยหรือขอความช่วยเหลือกันได้ทุกเรื่องเมื่อจบจากมหาลัยทั้งสองคนจึงตัดสินใจที่จะเข้าทำงานในบริษัทเดียวกันและคอยช่วยเหลือกันอยู่เสมอในยามที่มีปัญหาไม่ว่าจะเรื่องงานหรือเรื่องต่างๆ

"อะไรกันฉันก็นึกว่าเรื่องคอขาดบาดตายที่ไหนที่แท้ก็แค่เรื่องหาที่อยู่ใหม่​ ฉันเคยบอกแกไปแล้วนี่นาว่าถ้าไม่มีที่อยู่ก็ให้ไปอยู่บ้านฉันไม่รู้ว่าแกจะเกรงใจอะไรกันนักกันหนาเพราะถึงยังไงฉันก็อยู่คนเดียว"

"ฉันบอกแกไปแล้วไงว่าฉันไม่อยากรบกวนแกอีกอย่างฉันก็ไม่ได้ลำบากหรือขัดสนเรื่องเงินๆทองๆฉันไม่อยากไปรบกวนแกแล้วก็น่ะตอนนี้ฉันก็คิดๆอยู่ว่าถ้าหาบ้านเช่าหรือห้องเช่าไม่ได้ก็จะหาซื้อบ้านซ่ะเลยจะได้จบปัญหาเรื่องที่ต้องย้ายเข้าย้ายออกบ่อยๆ "หญิงสาวพูดพลางสายตามองไปที่เพื่อนสนิท

ซอลนั่งคิดสักพักแล้วพูดขึ้น

" งั้นถ้าแกไม่ไปอยู่บ้านฉันฉันก็พอจะมีบ้านดีๆแนะนำแกอยู่น่ะพอดีว่าคุณลุงของฉันที่ฉันเคยเล่าให้แกฟัง ที่บอกว่าเขาเป็นนายหน้าขายพวกอสังหาริมทรัพย์แบบประเภทที่ซื้อมาขายไป อะไรพวกนี้นะเมื่อไม่กี่วันก่อนฉันไปเจอเขามาเห็นเขาพูดๆว่าไปซื้อบ้านไว้หลังนึงจะเอามาขายต่อเห็นว่าได้มาราคาถูกมากๆเลยแหละ แถมยังดูใหม่และมีของตกแต่งครบเลยด้วยน่ะถ้าแกสนใจฉันติดต่อคุณลุงให้ได้น่ะเอาไหมล่ะ "

" จริงหรอ​ ถ้าได้แบบนั้นก็ดีนะสิ่งั้นแทนที่จะหาเช่าบ้านฉันขอลองคุยกับคุณลุงของแกดูก่อนดีกว่าเผื่ออาจจะได้บ้านที่เป็นของฉันเองโดยที่ไม่ต้องไปเช่าใครเขาก็ได้ "อารีพูดพลางคิดถึงบ้านที่เธออาจจะได้เป็นเจ้าของในอีกเร็ววัน

//ซื้อบ้านงั้นหรอบ้านที่จะเป็นของฉันเองบ้านแสนสุขที่ไม่ต้องเสียเวลาย้ายเข้าย้ายออกอยู่บ่อยๆ //(ยิ้ม)

" เอาสิ​ ถ้าแกสนใจเดี๋ยวฉันบอกคุณลุงให้แล้วเดี๋ยวฉันจะขอส่วนลดพิเศษให้ด้วยเป็นไง (ยิ้มพรางยักไหล่)"

เมื่อตกลงกันได้ดังนั้นทั้งสองคนก็ได้เปลี่ยนเป็นคุยเรื่องอื่นกันต่ออย่างสนุกสนานโดยที่อารีไม่รู้ตัวเลยว่าเธอกำลังจะได้เจอกับสิ่งที่เธอไม่คาดคิดในอนาคตอันใกล้

ฮู้ก​ ฮู้ก​ ฮู้ก​(เสียงนกฮูก)

ท่ามกลางความมืดและเงียบสงัดของเวลากลางคืนตอนนี้เพื่อนบ้านบริเวณโดยรอบบริเวณต่างพากันปิดประตูและไม่มีใครกล้าที่จะออกมาจากบ้านของตัวเองในเวลานี้​ นั่นก็เพราะบ้านเก่าที่ไม่มีคนอาศัยอยู่ท้ายซอยนั้นเป็นที่เลื่องลือกันให้ทั่วทั้งซอยว่ามักจะมีคนเห็นเงาดำๆของผู้ชายอยู่บริเวณลานหน้าบ้านและมักจะเห็นแสงไฟเปิดอยู่เฉพาะในห้องนอนในเวลาค่ำอยู่บ่อยครั้งทั้งๆที่ไม่มีคนอาศัยอยู่และในคืนนี้ก็เช่นกันที่ระเบียงชั้น 2 ด้านนอกของบ้านก็ได้ปรากฏเงาดังกล่าวขึ้นเฉกเช่นทุกคืนเงานั้นปรากฏให้เห็นเป็นร่างของมนุษย์ผู้ชายที่ยืนแหงนหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้า

'วันนี้ก็เงียบเหมือนเดิมเลยสินะ'​