ท้องลูกกูซะ! [Enigma X Alpha]
| Chapter 01
ตัวละครในนวนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ไม่มีเจตนาทำให้เสื่อมเสียแต่อย่างใด
คำเตือน : นวนิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับพฤติกรรมทางเพศ ความรุนแรงและพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม
การกระทำ //
คิดในใจ ()
กระซิบ {}
[ลูกน้อง]
บอสครับ.. มีคนมาอาละวาดหน้าตึกเราอีกแล้วครับ
เป็นที่เรื่องลือว่าตึกARใจกลางเมืองRed wood (เรดวูท) ถูกจัดให้เป็นแหล่งอันตรายลำดับต้นๆของประเทศ
ติดอันดับความอันตรายระดับA แถมยังได้ฉายานาม’มหานครโชกเลือด’มาประดับเมืองแห่งความรุ่งเรืองแห่งนี้
ไม่มีใครกล้าหือกล้าอือกับอันธพาลผู้มีอิทธิพลในตึกสูงเฉียดฟ้านี้หรอก ถ้าชีวิตไม่ถึงคาดจริงๆ (?)
[ลูกน้อง]
เป็นคนเดิมที่เคยมาอาละวาดเมื่อครั้งก่อน
💥คราม🌊
อาาา~~ เจ้าของฟีโรโมนกลิ่นเค้กส้มสินะ✨
คงเป็นใครไม่ได้นอกจากเขาคนนั้นหรอก เพราะคนที่เคยมาอาละวาดหน้าตึกคนก่อนๆถูกไอ้เจ้าครามเก็บเรียบไปหมดทุกรายแล้ว..
💥คราม🌊
จำได้ว่ากูเคยให้โอกาสมันหนีแล้วนี่นา
💥คราม🌊
ทำไมยังดั้นด้นมาอีกล่ะ..
[ลูกน้อง]
จากบทพูดของมัน ดูเหมือนว่ามันจะมาอาละวาดเพื่อต้องการตัวของชิเอลคืนครับบอส
💥คราม🌊
หวา~~ มาอาละวาดถึงหน้าถ้ำเสือ เพียงเพื่อช่วยอีตัวเนี่ยนะ // ยิ้มตาหยี
💥คราม🌊
สุภาพบุรุษชิบหาย...
[ลูกน้อง]
จะให้พวกผมทำยังไงครับบอส
💥คราม🌊
หืม~~ เล่นกับมันพอให้สนุกขบขันแต่อย่าเอาถึงตายล่ะ // หัวเราะคิกคัก 〜☆
💥คราม🌊
หลังจากนั้นเดี๋ยวกูจัดการมันเอง
อัลวา☄️ (เลขา)
บอสดูสนใจผู้ชายคนนั้นเป็นพิเศษนะคะ // ยื่นเอกสารประวัติของชายผู้เคราะห์ร้ายให้ผู้เป็นนาย 📋
💥คราม🌊
คุณรู้ใจผมดีหนิคุณวา แต่ระวังตัวหน่อยล่ะ (?) แค่สถานะเจ้านายกับลูกจ้างคุณอย่าทำตัวรู้ให้มากหน่อยเลย // รับเอกสารมา 📋
💥คราม🌊
ผมไม่ชอบพวกสอดรู้สอดเห็นน่ะ😉
อย่าเสือกให้เยอะสิครับ คุณก็รู้หนิว่ามันไม่ควร
อัลวา☄️ (เลขา)
ข....ขอโทษค่ะ // รีบปลีกตัวออกไป
💥คราม🌊
โอ้ว... แล้วก็ขอบคุณสำหรับประวัติของเขานะครับ ✨
ไรท์เอง !
นักอ่านที่น่ารัก อย่าลืมคอมเมนท์ด้วยคำสุภาพล่ะ✨
| Chapter 02
ตัวละครในนวนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ไม่มีเจตนาทำให้เสื่อมเสียแต่อย่างใด
คำเตือน : นวนิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับพฤติกรรมทางเพศ ความรุนแรงและพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม
การกระทำ //
คิดในใจ ()
กระซิบ {}
👹สิงห์🍷
อั่ก-– แค่กๆ // กระอักเลือด
[ลูกน้อง]
ดูมันสิ.. คิดว่าตัวเองเป็นฮีโร่รึไงกัน
[ลูกน้อง]
ยังกล้าบากหน้ามาที่นี่อีก... ถ้ามันคิดได้คงรักชีวิตมากกว่านี้ // เตะไปที่ท้องของสิงห์อย่างแรง !
👹สิงห์🍷
ฮึก ! .....เจ็บ // นอนตัวงอกับพื้น
แม้นจะอยู่ในฐานะอัลฟ่าก็ตามแต่... ถ้าได้ถูกกระทำเช่นนี้คงไม่มีใครหรอกที่สู้หรือขัดขืนได้
[ลูกน้อง]
กูนี่ชักอยากรู้แล้วแฮะ ว่าอะไรดลใจให้บอสของกูยังไว้ชีวิตมึง
[ลูกน้อง]
เคสแบบนี้เห็นไม่บ่อยนักหรอก... แต่จะเว้นซะแต่-–
[ลูกน้อง]
‘เขาต้องการร่างกายของมึง’
👹สิงห์🍷
ต่อให้ตายกูก็ไม่ยอมเอาร่างกายกูไปเป็นเครื่องสังเวย...ฮึก ให้สัตว์นรกอย่างมันหรอก
[ลูกน้อง]
มึงก็ทำได้แค่พูดแหละไอ้โง่เอ๊ย // หัวเราะชอบใจ
[ลูกน้อง]
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว กูขอหน่อยเถอะ
[ลูกน้อง]
กูอยากรู้มานานละว่าร่างกายของมึงเนี่ย โดนบอสของกูหมายตาต้องใจอะไรขนาดนั้น // จับสิงห์กดพื้นพร้อมกับถอดเสื้อผ้าออก
👹สิงห์🍷
ไอ้... ชาติชั่ว ปล่อยกู อั่ก-–
ด้วยสภาพร่างกายที่บอบช้ำไปทั่วทั้งตัว คงยากแท้กับการขัดขืนให้หลุดพ้นจากพันธนาการของศัตรู
👹สิงห์🍷
ปล่อย.... ปล่อยกู !
[ลูกน้อง]
ไม่ต้องกลัว บอสให้อิสระกับกูได้เต็มที่กับมึง...
[ลูกน้อง2]
เห้ย ! ใจเย็นก่อน
[ลูกน้อง2]
ขืนมึงทำแบบนี้ไป มึงไม่กลัวบอสเอามึงตายหรอวะ
[ลูกน้อง2]
นั่นของของบอสเลยนะเว้ย..
[ลูกน้อง]
ทำไมกูต้องกลัวด้วยวะ ?
[ลูกน้อง]
ก็ในเมื่อเขาให้อิสระกับเราตั้งขนาดนี้แล้ว จับนิดจับหน่อยมันจะเป็นไรไป....ของไม่เสียหายหรอกน่า // หัวเราะชอบใจ
[???]: ไม่ยักรู้ว่ากูให้อิสระกับมึงถึงขนาดนี้
| Chapter 03
ตัวละครในนวนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น ไม่มีเจตนาทำให้เสื่อมเสียแต่อย่างใด
คำเตือน : นวนิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับพฤติกรรมทางเพศ ความรุนแรงและพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม
การกระทำ //
คิดในใจ ()
กระซิบ {}
[???]: ไม่ยักรู้ว่ากูให้อิสระกับมึงถึงขนาดนี้
เสียงคมเข้มเอื้อนเอ่ยขึ้นไม่ไกลหู แต่กลับเรียกความสนใจจากชายฉกรรจ์ที่ขึ้นคร่อมร่างอันบอบช้ำให้ต้องเหลียวหันไปแลดู
แกร๊ก.. แกร๊ก.. ไม่ทันที่เสียงบทพูดของชายฉกรรจ์ในชุดสูทสีดำสนิทจะเอ่ยจบประโยคสิ้น เสียงใส่แม็กกระสุนก็ดันประกอบกับกระบอกปืนแล้วเรียบร้อย
นัยน์ตาสั่นเทาของเหยื่อผู้โชคร้ายมองดูปลายกระบอกปืนที่หันเข้าหาตัวเอง
💥คราม🌊
....ชู่วว ยิ้มหน่อย~~!
ปัง !! วิถีกระสุนแล่นเข้าผ่านกระโหลกหน้าทะลุยันท้ายทอยของผู้โชคร้าย หยุดทุกการกระทำของเหยื่อเพียงนัดเดียว
ภาพเบื้องหน้าชั่งสยดสยอง เฮือกสุดท้ายของชีวิต บีบบังคับให้ร่างต้องดิ้นรนต่อ มันกำลังชักดิ้นชักย่อร้องอืออืมในขณะที่เลือดก็กำลังไหลกระฉูดออกมาจากรูโบ๋กลางกระโหลก ทะลักออกมาเลอะสิงห์ที่นอนสั่นเทาเป็นลูกนก
💥คราม🌊
กูไม่เคยสั่งให้ข่มขืน
เพียงแค่ไม่กี่คำพูด ก็ทำเอาเหล่าชายฉกรรจ์หน้าเสียไปแทบทุกราย
💥คราม🌊
........เกลียดที่สุดคือพวกที่เล่นเหนือกว่าจ้าว
💥คราม🌊
พวกมึงก็น่าจะรู้กฎของARดีหนิ
💥คราม🌊
.....ถ้าเลือกที่จะทำผิดได้ พวกมึงก็ยอมรับบทลงโทษของมันได้เช่นกัน
💥คราม🌊
เอาศพมันไปชำแหละให้หมากินซะ !! ทำลายหลักฐานให้หมดและอย่าให้กูได้เห็นแม้กระทั่งผงกระดูกมัน !
หนุ่มลูกครึ่งเจ้าของส่วนสูง 225 เซนฯ ไม่บอกคงน่าจะรู้ ดูไกลๆก็เห็นถึงออร่าอำนาจด้านเหี้*ๆ สมตำแหน่งบอสใหญ่ใจกลางมหานครโฉกเลือด
💥คราม🌊
หืม~~ ลืมไปเลยแฮะว่ามีแขกอยู่ด้วย ✨ // ยิ้มแย้มสดใส
💥คราม🌊
ให้ผมช่วยมั้ยครับ..?
ร่างสูงใหญ่เดินย่างกายเข้าไปหาสิงห์ที่นอนสติหลุดอยู่กับกองศพผู้เสียชีวิต
💥คราม🌊
ไล่... ผมเลยหรอครับ ? // หัวเราะชอบใจ
💥คราม🌊
อุตส่าห์ได้มีบุญวาสนามาเจอบอสใหญ่ของARทั้งที
💥คราม🌊
นี่หรอ... คำทักทายแรกพบของเรา
เสียงกดต่ำลอดไรฟันออกมาอย่างนึกหงุดหงิด แต่เพราะเป็นสิ่งของเรอค่าจึงต้องถนอมรักษาเอาไว้
ถ้าไม่ใช่สิงห์ ไอ้ครามคงยิงผ่าหัวไปนานแล้ว
แล้วเพราะอะไรล่ะ ? ทำไมถึงต้องยอมรักษามัน....
💥คราม🌊
อาาา~~ ผมจะให้อภัยพี่ ถือซะว่าเป็นคำพูดของคนที่สติหลุดชั่วคราว
👹สิงห์🍷
ฮึก-– ... // สั่นระริก
💥คราม🌊
โธ่~~~ อย่ากลัวไปเลย // ย่อตัวลงไปหาคนที่หวาดผวาจนสติแทบหนีกระเจิง
อุ้งมือหนาลูบสัมผัสศีรษะอย่างอ่อนโยน
แต่แอบแฝงไปด้วยยาพิษเคลือบขนมหวาน ไอ้ครามกลับดึงกระชากไรผมสีดำสนิทบีบบังคับให้คนบอบช้ำเบื้องล่างยันกายขึ้นมาอย่างเจ็บปวด
💥คราม🌊
ลืมไปแล้วหรอ ว่าพี่มาที่นี่เพราะอะไร ?
💥คราม🌊
ยอมบากหน้าแลกชีวิตมาเพื่อที่จะช่วยเมียตัวเองขนาดนี้ แต่นี่แค่เริ่มต้นเองนะครับ...... ‘อย่าพึ่งหมดหวังสิ’
ไรท์เอง !
นี่มัน... นี่มัน...
ไรท์เอง !
ตัวร้ายที่จับสลากได้บทพระเอก
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!
![[ลูกน้อง]](https://cn-e-pic-aliyun.mangatoon.mobi/official-character-avatars/m_30.webp)
