วาวา เด็กสาวผู้ชอบดูวีทูปเบอร์ ซาคาตะ โคลอี้

และ อนิเมะเรื่องต่างๆ ได้หลับอย่างยาวนอนจนกระ

ทั้งตื่น มาในบ้านที่ไม่ ใช้ของเธอ ว้าย เธอตกใจมึน

งง และเธอก็ไปเห็นหนังสือที่วางไว้ และมันเป็นรูป

สัตว์ต่างๆที่แปลกประหลาด ตักแตนเขียวเหล็ก

และ มีผู้ชายยืนจ้องตากัน เธอพลิกหน้า เห็นหญิง

สาว ผมสีชมพู มีผีเสื้อที่มีโบว์สวยงามด้านหลัง เธอ

พลิกหน้าอีก เป็นผู้ชาย ใส่ชุดพจนภัย โดยมี กิ่งกา

ตัวใหญ่ อยู่ข้างๆ

......นี้มันบ้าอะไรเนี่ย [จากนั้นเธอมองไปในกระจก

ทำให้ช็อคยิ่งกว่าเดิมเพราะคนที่อยู่ในกระจกไม่ใช่

เธอ แต่เป็นซาตาตะ โคลอี้ ด ได้ไงกัน นี้มันอะไร

กัน เธอไม่เข้าใจ มึนงงสับสน แล้วเธอก็เห็น

จดหมาย ตรงโต๊ะ เธอจึงเปิดอ่าน

#ถึงโคลอี้ ทางเราต้องขอโทษในการทำเรื่องผิด

พลาด เนื่องจากการดึงวิณญานผิดคนเพราะชื่อ

เหมือนกันกับคนที่ตายแล้ว ทางเราเสียใจอย่างยิ่ง

ที่ไม่สามารถให้ท่านกลับร่างเดิมได้แต่ท่าน

สามารถกลับมาโลกนี้ได้แต่ต้องผ่านหลายอย่าง

ซึ่งทางเราได้พาท่านมาที่นี้แล้วเขียนจดหมายเรียน

เอาไว้ให้แล้วขอให้โชคดี

จากพระเจ้า

วาวาไม่สิตอนนี้โคลอี้ ได้รู้ว่าเธอได้มาโลกนี้แล้ว

โคลอี้ : อะไรกัน แล้วไม่บอกหน่อยหรอว่าโลกอะไร

นะ แต่ชั่งมันเหอะ ต่างโลกหรอ ฮิ ฮิ มันน่าสนใจ

กว่าโลกก่อนอีกนะ ฮิ ฮิ และฉันคิดว่าโลกนี้ไม่มีไอ

เอลกับเมดคาเฟ่งั้น ง่ายเลย แต่ต้องเรียนให้จบด้วย

สิ อืมจากที่ดูโลกนี้นะจะคล้ายกับโปเกม่อน แต่มัน

ต่างนะสิตรงที่ว่าภาษาที่เขียนมาเป็นจีน ชักงงแล้ว

แหะมันเกี่ยวข้องได้ไงอะ ดูอนิเมะโปเกม่อนของ

ประเทศญี่ปุ่น วีทูปเบอร์โคลอี้มาจากญี่ปุ่น ส่วนฉัน

เป็นคนไทย แล้วทำไมไปเกี่ยวกับประเทศจีนได้ไง

อะ ชั่งมันเถอะงั้นไปสำรวจว่าตังที่นี้ใช้ยังไง จาก

นั้นเธอค้นหา พบเงินตรงข้างในเก๊ะ นะจะฝีมือของ

พระเจ้าสินะ แง่ละพระเจ้าคงไม่อยากให้ฉันหิวตาย

หรือเป็นขอทานหรอก ตัวเงินจะเป็นแบ่งรูปสัตว์มี

เขียนเป็นตัวเลข 10 เป็นสัตว์ที่คล้าย แพนด้า แต่

เป็นสีเขียว เลข 20 เป็นสัตว์คล้ายลิงสีทอง ถือ

กระบอง เลข 50 เป็นสัตว์ เสือที่มีไฟรอบรวดลาย

เลข 100 เป็นสัตว์ ม้าที่เหมือนเป็นม้าเกราะมากกว่า

นั้นคือสิ่งที่เธอเห็นทั้งหมด

หลังจากที่โคลอี้จังกินข้าวแล้วก็ผ่านไปอีก 1 วัน

ถ้าให้พูดเงินเลข 10 \= เงินในโลกเธอก็ 100 บาท

20 \= 200 บาท 50 \= 500 บาท 100 \= 1,000 บาท

500 \= 5,000 บาท 1,000 \= 10,000 บาท ซึ่งอาหาร

ที่เธอกินเมื่องานราคา 120 บาท นั้นเอง ซึ่งไม่แพง

มากนัก ถ้าโลกก่อน มันจะอยู่หลัก 200 ขึ้นไป

เพราะ อาหารที่นี้เยอะและยังอร่อย เห็นเขาบอกว่า

มีร้านที่อร่อยกว่านี้ นี้ขนาดเธอซื้อข้างนอกยังอร่อย

ขนาดนี้สมกับประเทศจีนจริงๆอร่อยมากๆเธอไม่

เคยได้กินของดีแบบนี้นานแล้ว หลังจากทรมาน

จาก อาหารโรงเรียน,มหาลัยและของเวฟไม่โอเคร

ซักอย่าง ถ้าไม่ติดว่าเธอยังมีครอบครัวในโลกนั้น

เธอคงอยู่โลกนี้แน่นอน ถ้าคนอื่นคงอยากกลับ แต่

ในความคิดเธอ เธอไม่รู้สึกอยากกลับแม้แต่น้อย

เห้อ ชั่งมันก่อนจากนั้นเธอใส่เสื้อนักเรียนพร้อมกับ

ซ้อนคอเตรียมออกไป แล้วถามว่าไม่เอากระเป๋าไป

หรือต้องบอกว่าโลกนี้อัศจรรย์มากแม้ไม่ต้องใช้

กระเป๋ามันก็จะมีแหวนมิติ,ซอยมิติและเข็มขัดมิติ

ซึ่งของที่ว่ามาทางโรงเรียนจะแจกจ่ายคนจะไม่

สามารถหาซื้อได้นอกจากทางโรงเรียน แล้วไม่

กลัวโดนขโมยหรอ ไม่จำเป็นเพราะเราแค่หยด

เลือดใส่มันก็จะติดตัวเรา ซึ่งทางโรงเรียนเขาจะให้

เลือกว่าจะเอาอะไรและจะเอารูปแบบไหน เธอจึง

เลือกซ้อนคอมิติส่วนหัวมิติเป็นปลาวาฬออก้า ซึ่ง

เธอไม่รู้จะพูดยังไงดีเพราะปลาวาฬออก้าในวีทูป

เบอร์ มีอยู่ 2 คน ปลาวาฬออก้าสีแดงดำมีมารยาท

เรียบร้อย โวยวายนิดหน่อย เป็นสายร้อนเพลง โคล

อี้จัง ปลาวาฬออก้าสีน้ำเงินดำ เป็นคนที่รามก

เวลเวลจัง เพราะเธอจึงเลือกปลาวาฬออก้าที่ปลาย

คลีปเป็นสีแดง

---------------------------โรงเรียนฝึกหัด---------------------

เธอมาถึงหน้าโรงเรียนแล้ว ตัวโรงเรียนมีความสวย

งามจับใจ โรงเรียนที่สร้างบนภูเขา(นี้ไม่บอกคิดว่า

มาโลกแฮร์รี่พอตเตอร์ ฉากขึ้นเคยมาก)[แต่จริง

แล้วโรงเรียนเหมือนที่ฝึกในสำนักมากกว่าแต่นาง

เอกโคลอี้จังไม่เคยดูอนิเมะจีนหรืออ่านนิยายจีน

เธอจึงคิดว่ามันเหมือนปราสาทในฮอกวอตส์ แต่ไม่

ใกล้เคียงเลยแม้นิด แต่เธอไม่รู้จะเอาอะไรมา

เปรียบเทียบ]

หลังจากที่เธอเข้ามาเธอเห็นทุกคนเดินไปยังสนาม

ที่มีที่บังแดนพร้อมพัดลม เธอเห็นพวกรุ่นพี่นั่งอยู่

ตรงเก้าอี้ขอบสนาม ส่วนคนที่อยู่ชั้นเดียวกัน กับ

เธอนั่งอยู่ตรงสนาม จากนั้นก็นั่งรอจนมีคนมา

สกิตเธอ เธอจึงหันไปมองผมกับหญิงสาวผมสีน้ำ

เงินดวงตาสีฟ้า

..... : เออขอโทษนะค่ะ

โคลอี้ : ไม่เป็นไรค่ะ เธอยิ้ม

....... : เออตรงนี้มีคนนั่งรึยังค่ะ

โคลอี้ : ไม่มีหรอกค่ะ

..... : งั้นฉันขอนั่งตรงนี้ได้ไหม

โคลอี้ : โอ้วนั่งได้เลย เราชื่อโคลอี้นะ แล้วเธอละ

..... : ฉันชื่อมารีนค่ะ จากนั้นมารีนก็นั่ง

โคลอี้ : แล้วเธอใช้รูปตัวอะไรหรอของฉันเป็นปลา

วาฬออก้า

มารีน : เอ๊ะถ้างั้นฉันก็เป็นเหยือสิค่ะ

โคลอี้ : หืมทำไมละ

มารีน : ก็เนี้ยค่ะ [จากนั้นเธอก็ให้ดูซ้อนข้อมือเป็น

รูปปลาโลมา]

โคลอี้ : อ้อเราไม่กัดใครหรอกนะ

มารีน : ไม่เชื่อค่ะ

จากนั้น 2 สาวก็หัวเราะกัน และพูดคุยราวเพื่อที่ไม่

เคยเจอกันมานา

....อาแห่ม ขอโทษนะ [จากนั้นก็มีชายหนุ่มผมสีดำ

เข้ามา]เออตรงนี้[ยังไม่ทันพูดจบโคลอี้ก็ตอบ]

โคลอี้ : ว่างค่ะ

...... : งั้นหรอขอนั่งนะ อ๋อจริงสิ เราคิริงะ ยาโตะ นะ

ยินดีที่ได้รู้จัก

โคลอี้ : อืมหน้านายคุ้นมากไหนจะชื่ออีก

คิริงะ : ...เออ อาจมีคนหน้าเหมือนเยอะกับคนใช้

ชื่อฉันเยอะนะ

โคลอี้ : หืมนายชอบเล่นเกมไหม

คิริงะ : เอ๊ะ เธอรู้ได้ไง

โคลอี้ : ว่าแล้วเชียวนายเหมือนคนที่ฉันรู้จักจริงไป

ด้วย

คิริงะ : เอ๊ะพอบอกชื่อเขาได้ไหม

โคลอี้ : โอ้ว ได้สิ เขาชื่อคิริกายะ คาสึโตะ นักเล่น

เกมเบต้าเทสเตอร์ผู้ลุยโซโล่เดี่ยว เป็นนักดาบมือ

เดียว มีน้องสาวชื่อ คิริกายะ สึกุห๊ะ

คิริงะ : โอ้ว บังเอิญจริงๆนั้นแหละแม้แต่น้องสาว ที่

เธอพูดถึงยังเหมือนน้องสาวฉันเลย [ระหว่างที่ยัง

คุย อยู่นั้นได้มีอาจารย์เดินมาแล้วพูด]

อาจารย์ : เอาละทุกคนที่อยู่ที่นี้พิธีปลุกอสูรจะเริ่ม

นะบัดนี้ ครูจะเรียกชื่อแล้วเดินขึ้นมาเพื่อปลุกสัตว์

อสูรนะ ........ขึ้นมาบนเวที ตั้งสมาธิ มีเพียงกลุ่มแสง

ออกไปซะ คนต่อไปและอาจารย์เรียกเรื่อยๆ เอา

หล่ะ ต่อไปคาวาซากิ โคลอี้

โคลอี้ : ค่ะ จากนั้นเธอเดินไปและทำสมาธิจน

กระทั่ง แสงสีฟ้ากระจายไปทำให้เห็นสัตว์สีขา ตัว

สีฟ้า มีเกล็ดด้านบนสีแดง รูปร่างเป็นจรเข้

โคลอี้ : นี้มัน [ถ้าใครเคยเล่นเกมโปเกม่อนหรือดูอนิ

เมธโปเกม่อนจะรู้ทันทีว่าโปเกม่อนตัวนี้คืออะไร มัน

คือ วานิโนะโกะ เป็นโปเกม่อนเริ่มต้น นั้นเอง]