NovelToon NovelToon

ที่นั่งเเห่งความทรงจำ

29ปีก่อน

ใต้เเผ่นฟ้ามีชื่อเธอ
29ปีก่อน
NovelToon
นิน(19)
นิน(19)
นี่มิว
มิว(18)
มิว(18)
ฮือ
นิน(19)
นิน(19)
ที่นี้
นิน(19)
นิน(19)
ตรงนี้
นิน(19)
นิน(19)
จะเป็นที่ที่ศักดิ์สิทธิ์ของเราทั้งสอง
นิน(19)
นิน(19)
เพราะเราเจอกันที่นี่
มิว(18)
มิว(18)
อืมมม
มิว(18)
มิว(18)
ที่นี้มีความทรงจำของเราทั้งสอง
มิว(18)
มิว(18)
เราจะไม่มีวันลืมกันนะ
นิน(19)
นิน(19)
มิว
มิว(18)
มิว(18)
....
นิน(19)
นิน(19)
เห็นใต้ท้องฟ้านั้นมัน
มิว(18)
มิว(18)
ทำไมหรอ
นิน(19)
นิน(19)
ตรงนั้นนะ
นิน(19)
นิน(19)
มันมีชื่อของเราทั้งสองคนนะ
มิว(18)
มิว(18)
อืมมมม
มิว(18)
มิว(18)
รักเธอมากๆนะ
นิน(19)
นิน(19)
รักเหมือนกัน
ณ.โรงเรียน
วิง
วิง
มิวพักเที่ยงเเล้ว
วิง
วิง
ไปกินข้าวกัน
มิว(18)
มิว(18)
อืม
นานะ
นานะ
จะไปไหน
มิว(18)
มิว(18)
กินข้าวค่ะ
วิง
วิง
ไปกันเถอะมิว(น้ำเสียงเบาๆ)
มาลิ
มาลิ
ไปไม่ได้
นานะ
นานะ
เธอบังอาจมากนะ
นานะ
นานะ
ที่มาอ่อยน้องคันของฉัน
มาลิ
มาลิ
เอาเลยไหม
ณ.ห้องเก็บของ
เวลา13:30
นานะ
นานะ
จำไว้นะ(ตะคอก)
นานะ
นานะ
เเล้วอย่าบังอาจมาอ่อยน้องคันของฉัน
มาลิ
มาลิ
ไปกันเถอะนานะ
มาลิ
มาลิ
เดียวครูสงสัย
นานะ
นานะ
อย่าให้เห็นเเกไปยุ่งกับน้องคันอีกนะ
ปั้งงงงงงง
ปิดประตูเเรง
วิง
วิง
มิวเป็นไรไหม(เสียงสั่นๆ)
มิว(18)
มิว(18)
.......(น้ำตาไหล)
วิง
วิง
มิวไม่เป็นไรนะฉันยังเป็นเพื่อนเธอ
มิว(18)
มิว(18)
......(ร้องไห้)
หลังเลิกเรียน
คัน
คัน
พี่มิวว
คัน
คัน
กลับคนเดียวหรอ
คัน
คัน
พี่วิงกับพี่นินละ
มิว(18)
มิว(18)
อ่อออ
มิว(18)
มิว(18)
เขายุ่งนะจ๊ะ
คัน
คัน
อ่อออ
คัน
คัน
เดียวผมไปส่งนะครับ
มิว(18)
มิว(18)
......(หน้าโกรธ)
คัน
คัน
เอ๊ะ พี่มิวเป็นอะไรครับ
มิว(18)
มิว(18)
อ๊ะะ เปล่าจ๊ะ
มิว(18)
มิว(18)
เเต่ไม่ต้องไปส่งก็ได้
คัน
คัน
น่าาาเดียวไปด้วย
นานะ
นานะ
นี้ดูมันดิ
นานะ
นานะ
เอาอีกเเล้ว
มาลิ
มาลิ
สงสัยพรุ่งนี้ต้องเอาให้หนัก
นิน(19)
นิน(19)
เฮ้ยยยย
นิน(19)
นิน(19)
จะทำอะไรมิว
นานะ
นานะ
น้อยยย
นานะ
นานะ
เมียเเกนะ กำลังอ่อยผัวใหม่นะเห็นไม
มาลิ
มาลิ
5555
นิน(19)
นิน(19)
ไอ้ภาพในห้องเก็บของเนียย
นิน(19)
นิน(19)
ถ้าครูรู้จะเป็นยังไงนะ
มาลิ
มาลิ
นี้เเก
นานะ
นานะ
ใจเย็นก่อนนะ(หน้าตาวาดกลัว)

นี้นะหรอ

นานะ
นานะ
นี!!
นานะ
นานะ
ฉันสัญญานะว่าจะไม่รังเเกมิวอีก
มาลิ
มาลิ
ใช่ๆๆ
นิน(19)
นิน(19)
เค
นิน(19)
นิน(19)
อย่าให้เห็นละกัน
นานะ
นานะ
ฝากไว้ก่อนนะ(กระซิบ)
ณ.หน้าบ้านมิว
มิว(18)
มิว(18)
ขอบคุณนะคันที่มาส่ง
คัน
คัน
ไม่เป็นไรครับ
คัน
คัน
ถ้าวันหยุดเเล้วไปเที่ยวกันไหม
มิว(18)
มิว(18)
อ่อไม่จ๊ะขอบคุณ
มิวรีบเดินไปที่หน้าประตู
.
.
.
คันรีบเดินมาข้างหน้ามิว
คัน
คัน
ขอร้องนะครับ
มิว(18)
มิว(18)
อืมไม่ว่างนะจ๊ะ
มิว(18)
มิว(18)
พี่ขอทางนะ
มิว(18)
มิว(18)
พอดีการบ้านเยอะ
คัน
คัน
พี่มิวไปเถอะนะ
นิน(19)
นิน(19)
อ้าวมิว
มิว(18)
มิว(18)
อ๊ะนิน
นิน(19)
นิน(19)
มีไรหรอ
มิว(18)
มิว(18)
อ่อเปล่าจ๊ะ
คัน
คัน
ผมกลับเเล้วนะครับพี่มิว
มิว(18)
มิว(18)
จ๊ะ
นิน(19)
นิน(19)
นี้มิว
มิว(18)
มิว(18)
หึ
นิน(19)
นิน(19)
ไปกินข้าวกัน
มิว(18)
มิว(18)
อืม
คัน
คัน
ชิ
คันรีบเดินไปพร้อมหน้าตาอิฉา
ณ.ร้านอาหาร
นิน(19)
นิน(19)
อร่อยไหม
มิว(18)
มิว(18)
อร่อยจ๊ะ
นิน(19)
นิน(19)
กลับกันเถอะ
มิว(18)
มิว(18)
จ๊ะ
หลังจากที่ทั้งสองฝ่ายกลับบ้าน
เวลา00.24
ณ.ม้านั้งกลางป่า
นิน(19)
นิน(19)
เฮออ
นิน(19)
นิน(19)
ชีวิตเรา จะดูเเลมิวได้ไหมเนีย
เสียงเดินจากข้างหลัง
มิว(18)
มิว(18)
อ้าวนิน
มิว(18)
มิว(18)
มาทำอะไรหรอ
นิน(19)
นิน(19)
อ๋อ พอดีนอนไม่หลับนะ
มิวได้นั่งลงที่ม้านั่ง
นิน(19)
นิน(19)
มิว
นิน(19)
นิน(19)
ถ้าเราสองคนเกิดต้อง เเยกกันขึ้นมา
นิน(19)
นิน(19)
มิวจะจำเราได้ไหม
มิว(18)
มิว(18)
ได้สิ
มิว(18)
มิว(18)
เราไม่ลืมเธอเเน่นอนฉันสัญญา
ทั้งสองต่างหลับคาม้านั่ง
เวลา7:00
ข้ามไปวันปัจฉิมนิเทศ เลยละกัน
ผ่านมา1ปี
มิวได้จบการศึกษาม.6
เเละวันนี้คือวันปัจฉิมนิเทศ
วิง
วิง
มิววววว
วิง
วิง
ดูนี้
วิงหมุ่นรอบตัว
วิง
วิง
สวยไหม
มิว(18)
มิว(18)
สวยมากเลยจ๊ะ
วิง
วิง
อ้าวเเล้วนี้พี่นินไปไหน
มิว(18)
มิว(18)
กำลังมานะ
นินวิ่งมาเเต่ไกล
นิน(19)
นิน(19)
มาเเล้วววว
มิว(18)
มิว(18)
ดูทำหน้าเข้าสิ
สีหน้านิน คิวขวม เกร็งปาก เหมือนจะร้องไห้
นิน(19)
นิน(19)
ดีใจด้วยนะมิววววววว(ตะโกน)
มิว(18)
มิว(18)
โอ้ยย เสียงดังทำไม
มิว(18)
มิว(18)
อายคนเข้า
นิน(19)
นิน(19)
เค้ารักตัวเองนะะะะ(ตะโกน)
มิว(18)
มิว(18)
จ้า
หลังจากเลิกประถมนิเทศ
เวลา19:00
ณ.ม้านั่งกลางป่า
มิว(18)
มิว(18)
นี้นิน
มิว(18)
มิว(18)
เรามีอะไรจะบอก
นิน(19)
นิน(19)
.......
มิว(18)
มิว(18)
.......
มิว(18)
มิว(18)
คือว่าเร.......
ชิน
ชิน
มิวว
ชิน
ชิน
ใช่มิวไหม
นิน(19)
นิน(19)
....
มิว(18)
มิว(18)
อ๊ะพี่ชิน
ชิน
ชิน
มิวจริงด้วย
ชิน
ชิน
เนี่ยจะไปไหนมาไหนก็บอกหน่อยสิ
ชิน
ชิน
นี้พี่ตามหาทั่วเลยนะ
มิว(18)
มิว(18)
ขอโทษค่ะ
ชิน
ชิน
ช่างมันเถอะ
ชิน
ชิน
ป่ะกลับบ้าน
มิว(18)
มิว(18)
เอ๋
มิว(18)
มิว(18)
เดี๋ยวตามไปที่หลัง
นิน(19)
นิน(19)
.....
ชิน
ชิน
ไม่ได้เเม่เขาเป็นห่วงเเล้ว
มิว(18)
มิว(18)
อ่าาาาา
มิว(18)
มิว(18)
ค่ะ
มิว(18)
มิว(18)
ไปก่อนนะนิน
มิว(18)
มิว(18)
เเล้วเจอกัน
นิน(19)
นิน(19)
อืม
หลังจากนั้นมิวก็กลับบ้าน
นินก็ได้หลับคาม้านั่งเหมือนเดิม
ขาน
ขาน
นี้เเกบ้าหรือเปล่าห๊ะ(น้ำเสียงโมโห)
มาย
มาย
ใจเย็นก่อนคุณ
ขาน
ขาน
ไม่เย็นเเล้ว
ขาน
ขาน
เเกคิดได้ยังไงห๊ะมิว
มาย
มาย
คุณก็ ......
ขานถอนหายใจเเรง
ขาน
ขาน
นี้พ่อหาโอกาสที่ดีในชีวิตให้นะ
ขาน
ขาน
พ่อไม่อยากให้ลูกต้องลำบาก
มิว(18)
มิว(18)
เเต่หนูมีคนที่หนูรักอยู่นะ
ขาน
ขาน
ช่างหัวมันไปสิโว้ยยย(ตะคอก)
ถอยหายใจเเรง
ขาน
ขาน
พ่ออยากให้ลูกมีอนาคต
มิว(18)
มิว(18)
เเต่หนู......
มาย
มาย
เอาน่ามิวเเม่ขอร้องเถอะนะ
เวลา9:00
นิน(19)
นิน(19)
มิว
นิน(19)
นิน(19)
มิว
นิน(19)
นิน(19)
เอ๋ ไม่มีใครอยู่หรอ

สรุป

หลังจากวันนั้นผมก็ไม่เจอเธออีกเลย
NovelToon
นี้มันก็29ปีเเล้วครับ
ที่ม้านั่งตัวนี้ยังอยู่ที่เดิม
ถึงเเม้บรรยากาศจะเปลี่ยนไป
มีรถ มีถนน ล้อมรอบก็ตาม
ปัจจุบัน
ณ.ม้านั่งกลางถนน
ตำรวจ
ตำรวจ
นี่คุณลุง
ตำรวจ
ตำรวจ
หลบไปเถอะครับ
ตำรวจ
ตำรวจ
เราจะรื้อถอนม้านั่งนี้ซะที่
นิน
นิน
ขอลุงอีกสักปีนะ
ตำรวจ
ตำรวจ
ไม่ได้ลุง
ตำรวจ
ตำรวจ
เมื่อ5ปีที่เเล้วก็พูดเเบบนี้เเล้วนิลุง
นิน
นิน
ตอนนั้นยังขอได้เลยให้ลุงอีกสักปีนะ
ตำรวจ
ตำรวจ
คุณลุงคนรับ
ตำรวจ
ตำรวจ
ตอนนั้นพวกเราเพียงไม่ได้สนใจเฉยๆ
ตำรวจ
ตำรวจ
เเต่ตอนนี้มันจำเป็นที่จะต้องเอาออก
ตำรวจ
ตำรวจ
คุณลุงครับยุคสมัยมันเปลี่ยนไปเเล้วละ
นิน
นิน
ต้นไม้หนึ่งต้นสามารถมีชีวิตได้นานกว่ามนุษย์ซะอีกรู้รึป่าว
ตำรวจ
ตำรวจ
อะไรครับ
นิน
นิน
ถ้าไม่ตัดมัน
นิน
นิน
มันก็จะอยู่กับลูกหลานเรา
ตำรวจ
ตำรวจ
คุณลุง
ตำรวจ
ตำรวจ
ผมรู้ว่าคุณไม่มีบ้าน
ตำรวจ
ตำรวจ
เเต่น่าจะไปหาที่ทีดีกว่านี้นะครับ
นิน
นิน
น้าาาาคุณตำรวจ
ย้อนความทรงจำของนิน
เวลา7:00นาฬกา
นิว
นิว
นินลูก!!!
นิว
นิว
กินข้าว
นิว
นิว
พ่อทำของโปรดลูกเยอะเลย
นิว
นิว
.....
นิว
นิว
นินลูกเป็นอะไรรึป่าว
นิวเดินไปหน้าห้องนิน
นิว
นิว
ลูก
นิว
นิว
ตอนพ่อรักกับเเม่ใหม่ๆอะนะ
นิว
นิว
ต้องผ่านอะไรเยอะเลยละ
นิว
นิว
จนเเม่เขาทำให้พ่อรู้ว่ารักสุดท้ายคืออะไร
นิว
นิว
ก่อนเเม่จะจากไปอะนะ
นิว
นิว
เขาบอกว่าลูกนะเป็นคนที่จริงใจที่สุด
นิว
นิว
ฮ่าๆๆๆ
นิว
นิว
ขนาดเเม่ยังหลงลูกเลยรู้ไหม
นิว
นิว
ไม่ใช่เเค่เเม่นะ
นิว
นิว
พ่อก็ด้วย
นิว
นิว
ยังไงก็ยังมีพ่อนะลูก
ตึ้งงงงงงง
นิวล้มลงพื้น
นิว
นิว
อ่าาาาา
นิว
นิว
ครอกๆๆๆ
ปั้ง
นินเปิดประตู
นิน(19)
นิน(19)
พ่อ
นิน(19)
นิน(19)
พ่อ!!!!
ณ.โรงพยาบาล
นินเดินวนหน้าห้องฉุกเฉินเรื่อยๆ
หมอ
หมอ
....
นิน(19)
นิน(19)
คุณหมอพ่อผมเป็นยังไงบ้างครับ
หมอ
หมอ
.....
นิน(19)
นิน(19)
...
หมอ
หมอ
......
นิน(19)
นิน(19)
คุณหมอครับ!!!
หมอ
หมอ
เสียใจด้วยนะครับ
นิน(19)
นิน(19)
พ่อ!!!!!
นินวิ่งชนไหลหมอ
เเล้วรีบเข้าห้องฉุกเฉิน
เเต่
พ่อเขาไม่มีลมหายใจเเล้ว
ในวันที่จัดงานศพของพ่อนิน นินไม่ยอมไปงานศพ
เเต่นินเลือกที่จะนั้นตรงม้านั่ง
เพราะตอนเด็กๆ
นิน
พ่อ
เเม่
เขามักจะพานินมาที่มานั่งนี้ประจำ
เเละนินก็ชอบที่นี้มากๆๆ
เเละเเม่ของนินก็ได้จากไปตอนนอนอายุ10ขวบ
ตรงม้านั่ง
พูดได้ว่าม้านั่งนี้เป็นสถานที่ความทรงของนินทุกอย่างเลย
เเละนินก็ได้เสียพ่อไป
เขาจึงเลือกที่จะนั่งม้านั่งนี้
มากกว่าจะไปงานศพพ่อเขา
เพราะนี้คือความทรงจำ
ย้อนอีกหน่อยละกัน
หลังจากที่มิวกลับบ้านเพราะชินมาตาม
นินก็ได้หลับไป
เเล้วพ่อของเขาก็เอาผ้าห่มมาห่มให้นิน
เเล้วพ่อก็ได้นอนกับนินตรงมานั่งจนเช้า
พ่อตื่นก่อนนินเลยกลับบ้านไปก่อนพร้อมกับเก็บผ้าห่ม
ปัจจุบัน
ตำรวจ
ตำรวจ
ช่วยไม่ได้นะครับ
ตำรวจ
ตำรวจ
คงต้องใช่กำลังเเล้วละ
นิน
นิน
คุณตำรวจตรงนี้เป็นที่ที่ลุงควรอยู่จริง
ตำรวจ
ตำรวจ
ลุงที่ที่น่าอยู่มีเยอะนะครับ
ตำรวจ
ตำรวจ
ผมรู้นะครับ
ตำรวจ
ตำรวจ
หลายปีก่อนลุงโดนยึดบ้าน
ตำรวจ
ตำรวจ
จนไม่มีที่อยู่
ตำรวจ
ตำรวจ
เเล้วก็มากินนอนอยู่ที่นี้จนทุกวันนี้
ตำรวจ
ตำรวจ
เเต่ผมก็จำเป็นที่ต้องใช้ต้องนี้ครับ
ตำรวจ
ตำรวจ
รถจะได้เดินทางสะดวก
ตำรวจ
ตำรวจ
ผมรู้ว่าลุงไม่ได้เป็นคนเห็นเเก่ตัวนะครับ
นิน
นิน
น่าขอเถอะพ่อหนุ่ม
หลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมง
ตำรวจได้ใช้กำลังเอาลุงออกมาได้สำเร็จ
พร้อมกับเอาม้านั่งนั้นไปทิ้งทั้งขยะ
นินก็ได้เเต่ร้องไห้
พร้อมกับเดินตามหาม้านั่งนั้น

เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!

novel PDF download
NovelToon
เปิดประตูต่างภพ
เพื่อวิธีการเล่นเพิ่มโปรดดาวน์โหลดMangatoon APP!